Etykieta prawdę ci powie

Przy kupnie wina warto przeczytać umieszczone na
butelkach etykiety. Różnią się od siebie nie tylko estetyką,
ale i ilością podanych informacji. Zawsze jednak są
integralną częścią opakowania, zawierającą takie
informacje, jak nazwa wina, miejsce produkcji, odmiana
winogron, ocena jakości, rocznik, moc oraz pojemność
butelki.

Kupując wino nie kieruj się wyglądem etykiety, gdyż na ogół
nie jest ona odzwierciedleniem jakości wina w butelce.

Na etykietach win francuskich rzadko podaje się odmiany winogron, jest natomiast
nazwa posiadłości, w której powstało wino i region, w jakim jest usytuowana, moc wina,
rocznik, czyli rok zbiorów, pojemność. Napis AOC (Appellation d'origine contrôlee) na
etykiecie zwykle oznacza wino dobrej jakości.

Na etykietach win niemieckich podana jest nazwa regionu, gdzie wyprodukowano wino,
nazwa miasta wraz z nazwą winnicy, odmiana winogron i stopień słodkości, a przy
winach wysokiej jakości również oficjalna klasyfikacja. Dobrze też wiedzieć co oznaczają
napisy: QmP (Qualitätswein mit Prädikat) - najwyższa jakość wina, kolejne stopnie to
QbA (Qualitätswein bestimmter Anbaugebiete), Landwein i Tafelwein - najniższa jakość
wina. Etykiety win włoskich oprócz nazwy wina, a zarazem nazwy posiadłości oraz
nazwiska właściciela, zawierają również informacje: liczba lat leżakowania wina -
Riserwa oraz Classico - najlepsze wino w każdej strefie jakościowej. Napis DOCG
(Denominazione di Origine Controllata e Garantita) - oznacza wino najwyższej jakości,
nieco gorsze jest wino ze znakiem DOC, a VT (Vino da Tavola) to wino stołowe.

Na etykietach win hiszpańskich podany jest rejon (Rioja), a następnie jakość: DOCA
(Denominacion de Origen Ealisficada) - najwyższa, DO (Denominacion de Origen) -
niższa; VdM (vino de Mesa) to wino stołowe. Urzędowa pieczęć u dołu etykiety
gwarantuje wysoką jakość wina.

Na etykietach podawane są też adnotacje w języku francuskim lub angielskim. Napis
"brut" znaczy, że trunek jest najbardziej wytrawny. "Extra sec" lub "extra dry" oznacza
wino wytrawne, "sec" lub "semi dry" - półwytrawne, "demi doux" albo "semi sweet" -
półsłodkie, a "doux" i "sweet" - słodkie.

1

Szampan prawdziwy zawsze ma na etykiecie napis
"Champagne" oraz nazwę firmową producenta. Podaje się
również informację, czy szampan jest wytrawny, czy słodki
(od extra brut do doux). Niekiedy producent wskazuje na
szczególny typ wina, np. sporządzony tylko z czerwonych
winogron - blanc de noirs - bądź jedynie z białych szczepu
Chardonnay - blanc be blancs. Szampany rocznikowe
opatrzone są datą produkcji, bywa, że etykieta informuje
również, kiedy usunięto osad (dégorgement). Do stałych
informacji należą: objętość butelki, procentowa zawartość
alkoholu (zazwyczaj 12 proc.) oraz miejsce produkcji (miasto
lub wieś) i kraj pochodzenia - Francja. Warto zwrócić uwagę

na dane zapisane drobnym drukiem u samego dołu etykiety. Dwie pierwsze litery kodu
rejestracyjnego charakteryzują producenta. Wszystkie znane wytwórnie szampana to
N.M. (Négociant-Manipulant), co oznacza dom szampański, firmę produkującą we
własnych zabudowaniach z surowców kupowanych od niezależnych plantatorów,
czasem także z dodatkiem winogron z własnych winnic. Jest to najczęściej spotykany
sposób produkcji szampana.

Etykiety pomocnicze, umieszczane z tyłu butelki, mogą zawierać dokładniejsze dane o
winie niż etykieta z przodu i krawatka na szyjce butelki. Może na nich być podana np.
zawartość alkoholu.

Banderole - w Polsce banderolami niebieskimi oznaczone jest wino produkowane i
rozlewane za granicą. Banderolami zielonymi oznacza się wina krajowe i zagraniczne,
ale u nas butelkowane.

2