T

em

a

T

m

ie

si

ą

ca

blizejprzedszkola.pl

Jednym z podstawowych zadań placówki edukacyjnej

jest troska o bezpieczeństwo wychowanków.

Za stworzenie warunków bezpiecznego pobytu dzieci

w placówce odpowiedzialny jest jej dyrektor,

a także nauczyciele (wychowawcy), którzy obowiązani są

troszczyć się o bezpieczeństwo, higienę i zdrowie uczniów.

M

oże jednak zdarzyć się, że mimo podejmowanych środków zapobiegawczych, doj-

dzie do nieszczęśliwego wypadku na terenie przedszkola czy szkoły. Wówczas nie

tylko nauczyciel, ale każdy inny pracownik, w obecności, którego doszło do wy-

padku, zobowiązany jest udzielić natychmiastowej pomocy poszkodowanemu i zawiadomić

o wypadku lekarza oraz dyrektora placówki. Dyrektor zobowiązany jest zapewnić natychmia-

stową pomoc lekarska, powiadomić telefonicznie rodziców dziecka, które uległo wypadkowi

oraz uzyskać pisemną opinię lekarza stwierdzającą stopień uszkodzenia ciała. Jeśli zaistnia-

ło zatrucie pokarmowe dyrektor powiadamia o wypadku stację sanitarno-epidemiologiczną.

Nauczyciel pełniący funkcję opiekuna ustala okoliczności i przyczyny wypadku oraz sporzą-

dza odpowiedni protokół. Protokół ten po zatwierdzeniu jest podstawą w przypadku starań

o przyznanie poszkodowanemu świadczeń PZU. W sytuacji, gdy doszło do wypadku, a po-

moc pielęgniarki nie jest możliwa, obowiązek udzielenia pierwszej pomocy spoczywa na na-

uczycielu. Powinien on w oczekiwaniu na przyjazd wyspecjalizowanej jednostki medycznej,

udzielić pomocy zgodnie z maksymą po pierwsze nie szkodzić. Aby nie zaszkodzić trzeba znać

podstawowe objawy urazów, jakie mogą zaistnieć u wychowanków. Najczęstsze urazy na jakie

narażone jest dziecko niestosujące się do zasad bezpieczeństwa to:

1. Urazy kostne i stawowe: zwichnięcie, skręcenie, złamanie i urazy kręgosłupa.
2. Zaburzenia przytomności: padaczka, cukrzyca, omdlenie, udar słoneczny, wstrząśnie-

nie mózgu.

3. Rany i krwotoki.
4. Zaburzenia oddychania – astma.
5. Ciało obce w gardle, w oku, w nosie i w uchu.

URAZy KOSTNE I STAWOWE

ZWICHNIĘCIE – o zwichnięciu mówimy, gdy dany staw uległ zniekształceniu, występuje

silny ból, obrzęk, zasinienie oraz niemożność wykonywania ruchów w danym stawie.



Pierwsza pomoc:

unieruchomienie dwóch sąsiadujących stawów.

ZŁAMANIE – należy podejrzewać, jeżeli po urazie wystąpi obrzęk i ból nasilający się przy

uciśnięciu lub próbie uruchomienia kończyny, lub straci ona swój prawidłowy kształt.



Pierwsza pomoc:

aby obrzęk nie zwiększał się należy kończynę unieść powyżej serca i unieruchomić za

pomocą chusty trójkątnej lub własnej odzieży, a w przypadku kończyny dolnej można uszkodzoną nogę

usztywnić zdrową. Podobnie jak przy zwichnięciu w przypadku złamania otwartego należy na ranę nałożyć

jałowy opatrunek w celu zatamowania krwotoku.

SKRĘCENIE – jest mniej groźną formą urazu niż zwichnięcie, ponieważ nie zostaje rozerwa-

na torebka stawowa i szybko zostają przywrócone normalne stosunki

anatomiczne.
ZŁAMANIE ŻUCHWy – silny ból oraz obrzęk, powodujący niemoż-

ność połykania śliny, trudności mowy utrudnione oddychanie, a nawet

całkowite zablokowanie górnych dróg oddechowych.



Pierwsza pomoc:

poszkodowanego układamy w pozycji siedzącej, aby ułatwić

swobodne wypływanie śliny.

URAZy KRĘGOSŁUPA – brak lub osłabienie czucia dotyku, poraże-

nie lub niedowład kończyn, promieniujący od kręgosłupa ból.



Pierwsza pomoc:

pozostawiamy poszkodowanego w danej pozycji, udrażnia-

my drogi oddechowe.

Pierwsza pomoc

danuta cybulska

porady dla nauczyciela

T

em

a

T

m

ie

sią

ca

blizejprzedszkola.pl

ZABURZENIA PRZyTOMNOśCI

PADACZKA – utrata przytomności, bezdech, sinica, rozszerzone źrenice, drgawki, piana.



Pierwsza pomoc:

Zabezpieczyć głowę poszkodowanego, wsunąć coś pomiędzy szczęki ułożyć w bezpiecz-

nej pozycji.

CUKRZyCA – to choroba, w której organizm nie kontroluje stężenia cukru we krwi. Osoby

chore powinny mieć zawsze przy sobie informację o chorobie, rodzaju i dawce pobieranej in-

suliny.



Pierwsza pomoc:

Podać cukier lub mocno osłodzoną herbatę czy cukierka, nieprzytomnego ułożyć w po-

zycji bocznej i wezwać pogotowie.

OMDLENIE – czyli krótkotrwała utrata przytomności.



Pierwsza pomoc:

rozluźnić odzież, ułożyć tak by nogi były wyżej, jeśli nie odzyska przytomności ułożyć

bokiem. Przy utracie świadomości należy sprawdzić także drożność jamy ustnej.

UDAR SŁONECZNy – zaczerwieniona, sucha i gorąca skora, nudności, wymioty, wysoka

temperatura, dreszcze, osłabienie, uczucie niepokoju.



Pierwsza pomoc:

Ułożyć w pozycji półsiedzącej, w zaciemnione i przewiewne miejsce, zimne okłady i na-

poje.

WSTRZĄśNIENIE MÓZGU – krótkotrwała utrata przytomności, nudności, wymioty, bóle

i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, niepamięć wsteczna (nie pamięta urazu i co się stało

przed nim).



Pierwsza pomoc:

Układamy poszkodowane dziecko w pozycji leżącej na plecach z głową odchyloną do

tyłu, okrywamy by zabezpieczyć przed utratą ciepła. W przypadku wystąpienia drgawek należy zabezpie-

czyć język wkładając między zęby twardy przedmiot.

ZABURZENIA ODDyCHANIA

ASTMA – gwałtowne ataki duszności oraz duszący kaszel.



Pierwsza pomoc:

rozluźnić odzież, dostęp do świeżego powietrza, inhalator i spokój.

RANy I KRWOTOKI

RANy: cięte, kłute, tłuczone, oparzenia.



Pierwsza pomoc:

zatamowanie krwawienia, zabezpieczenie rany jałowym opatrunkiem i bandażem. Jeśli

w ranie jest ciało obce to go nie usuwamy, nie przemywamy ran, jeśli bandaż przesiąknie nie zdejmujemy go

tylko nakładamy nową warstwę, kontrolujemy oddech i tętno.

KRWOTOK ZEWNĘTRZNy – przy krwotokach z nosa pochylamy dziecko lekko do przodu

i po udrożnieniu nosa uciskamy jego skrzydełka.



Pierwsza pomoc:

Na kark i czoło robimy zimny okład. Jeżeli krwawienie dotyczy kończyny unosimy ją

powyżej poziomu serca, stosujemy ucisk na ranę lub najbliższą tętnicę.

CIAŁO OBCE W GARDLE, W OKU, W NOSIE I W UCHU

CIAŁO OBCE W GARDLE – wymaga natychmiastowego działania, ponieważ wiąże się to

z trudnościami w oddychaniu. Należy położyć dziecko na kolanach twarzą skierowaną ku

dołowi i uderzyć pięścią między łopatki. W przypadku małego dziecka wystarczy unieść ciało

chwytając za biodra, nogami do góry, co powoduje kaszel i usunięcie ciała obcego.
CIAŁO OBCE W OKU – usuwamy delikatnie odwracając górną powiekę i wypychając nią

ciało obce. Często stosuje się także przemywanie oka strumieniem czystej wody wlewanej od

wewnętrznego kąta oka, do zewnętrznego kąta oka.
CIAŁO OBCE W NOSIE – pomocy udzielamy tylko wtedy, gdy ciało występuje z nosa lub jest

dobrze widoczne.
CIAŁO OBCE W UCHU – pęsetą wyciągamy widoczne ciało obce. W przypadku, gdy do ucha

dostał się owad, wkraplamy kroplę oliwy lub spirytusu. Czasami wystarczy wywabić owada

światłem.

danuta cybulska

Bibliografia:

Tachakra, Sapal, Poradnik pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, Wydawnictwo Warszawa, 1996.

Stępińska J., Szajewski T., Pierwsza pomoc, Wydawnictwo Marek Łebkowski, Warszawa, 2006.

Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. Poradnik dla rodziców, Bauer-Weltbild Media, 2004.

■

Pierwsza pomoc w Policach

W marcu br. policjanci z komisariatu w Policach wraz ze Strażą Miejską spotkali się z pięciolatkami z Przedszkola
Publicznego nr 1 w Policach. Mundurowi przekazali maluchom ogólne zasady bezpieczeństwa, przypominając nu-
mery alarmowe, z których należy korzystać w przypadku zagrożenia. W spotkaniu wzięli udział również uczniowie
klasy I Szkoły Podstawowej w Przęsocinie. Pod okiem nauczyciela pokazali oni najmłodszym, jak prawidłowo należy
udzielać pierwszej pomocy.



sierż. sztab. Jolanta Szalińska