„Dzikie” wysypiska śmieci i ich oddziaływanie na otoczenie

w naszej Gminie

Nasza gmina, mimo obowiązującego prawa (Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach Dz.

U. Nr 132 z 1996 r., poz. 621 i 622; Ustawa o odpadach – Dz. U. Nr 62 z 2001 r., poz. 628), nieustannie boryka

się z problemem powstających „dzikich” wysypisk śmieci. Każdego roku powstają kolejne, nowe miejsca

nielegalnego składowania różnego rodzaju odpadów – na obrzeżach sołectw, w pobliżu mało uczęszczanych

dróg, na skraju lasów, na brzegach rzek i potoków, w zadrzewieniach i zakrzewieniach śródpolnych.

Wyrzuca się tam praktycznie wszystko co nie jest już potrzebne, nie zwracając uwagi na szkodliwy wpływ

odpadów na środowisko, a także na nas samych. „Dzikie” wysypiska śmieci to nie tylko dowód braku kultury. Są

one poważnym zagrożeniem dla gleby, wody, powietrza, dla ludzi i zwierząt.

Szczególnie niebezpieczne są sznurki z tworzyw sztucznych (te, które my, ludzie, najchętniej wykorzystujemy z

uwagi na dużą wytrzymałość), w które łatwo zaplątują się nogi piskląt wiercących się w gniazdach. Cienkie nitki

tworzące sznurek wpijają się mocno w skórę, ranią ją i blokują dopływ krwi do kończyny, co powoduje obrzęki,

zakażenia i często kończy się poważnym okaleczeniem lub śmiercią młodych. Pisklęta w wyniku zaplątania się w

sznurki mogą również uszkodzić sobie poważnie skrzydło lub udusić się. Zagrożenie dla ptaków związane z

wyrzucaniem czy też pozostawianiem kawałków sznurków w polach niestety nie mija wraz z zakończeniem prac

budowlanych przez ptaki. Niektóre z nich, m.in. bociany czy srokosze, przez cały sezon przynoszą sznurki do

gniazd, przez co ich młode wplątują się w nie i często giną.

Z punktu widzenia ochrony zwierząt wysypiska zlokalizowane na przydrożach, łąkach i przy zbiornikach

wodnych stanowią realne i bardzo duże zagrożenie. Potwierdza to analiza składu tych wysypisk: przyjmuje się,

że 89 % z nich obfituje w folię i plastiki, a ponad 67 % w sznurki.

Szacuje się, że rocznie na świecie z powodu połykania zwykłych woreczków i torebek foliowych ginie ok. 2 mln

zwierząt.

„Dzikie” wysypiska powodują często poważne skażenie gleby i wody. Deszcz padający na „dzikie” wysypiska

śmieci wymywa z odpadów różnego rodzaju trucizny i toksyny, przenosi je do gleby, do wód gruntowych i

powierzchniowych. Są wylęgarnią wielu chorobotwórczych bakteri , a także groźnych grzybów, a tym samym

siedliskiem wielu chorób. Analizy mikrobiologiczne odpadów wskazują m.in. na obecność niebezpiecznych

pałeczek okrężnicy Escherichia, pałeczek z rodzaju Proteus rodzaj: Salmonella, Shigella, itp. Miejsca zalegania

różnego rodzaju odpadów to ponadto idealne warunki dla rozwoju much, komarów i szczurów, roznoszących

choroby.

Gnijące odpady, na („dzikich”) wysypiskach śmieci są źródłem nieprzyjemnych zapachów. Niestety na „dzikie”

wysypiska trafiają też często odpady niebezpieczne, w tym m.in. resztki farb, lakierów, elektrolitów, zużyte

baterie i akumulatory, przeterminowane leki, środki ochrony roślin lub opakowania po nich. Stanowią one

niezwykle istotne zagrożenie – m.in. zanieczyszczają glebę metalami ciężkimi (kadmem, ołowiem, itd.). W

obrębie „dzikich” wysypisk notuje się podwyższone koncentracje miedzi, niklu, cynku, chromu, a nawet rtęci.

Istotne jest również to, że „dzikie” wysypiska śmieci są zawsze brudne i brzydkie, szpecą nasz piękny krajobraz,

skutecznie odstraszając turystów i wystawiając nam, mieszkańcom Gminy, niechlubne świadectwo.

„Dzikie” wysypiska śmieci są źródłem:

- poważnego zanieczyszczenia gleby, także na sąsiednich polach, pastwiskach i łąkach,

- skażenia wód podziemnych i powierzchniowych, w tym często wody pitnej,

- zagrożenia pożarowego,

- wybuchów epidemi groźnych chorób,

- osłabienia kondycji drzew rosnących w pobliżu,

- licznych chorób, a często nawet śmierci zwierząt,

- samozapłonów biogazów,

- emisji CO2, NH4, H2S, …

- zaburzeń funkcjonowania ekosystemów,

- niszczenia środowiska,

- zniekształcenia terenu,

Warto zapamiętać, że !!!

• Pieluszki jednorazowe rozkładają się ponad 500 lat.

• Rzucona w lesie butelka plastikowa rozłoży się w ziemi po 500 latach (a może nigdy?).

• Guma do żucia potrzebuje, aby się rozłożyć, 5 lat.

• Niedopałki papierosów rozkładane są po 2 latach.

• Porzucona gazeta potrzebuje od 2 do 12 miesięcy, aby całkowicie się rozłożyć.

• Aluminiowa puszka będzie istniała jeszcze po kilku tysiącach lat!

• 1 litr zużytego oleju silnikowego wylany do rzeki lub kanalizacji może skazić nawet milion litrów wody!

Za likwidację dzikich wysypisk odpowiadają samorządy. Zgodnie z ustawą z 13 września 1996 r.

o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz ustawą z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach kwestie dotyczące

dzikich wysypisk pozostają w kompetencji organów gmin. Do ich zadań własnych należy utrzymanie czystości i

porządku

w

gminach

(art.

3 ust.

1

ustawy

o

utrzymaniu czystości

i

porządku

w gminach). Walka z takimi wysypiskami, a właściwie z osobami, które przywożą tam śmieci, nie jest jednak

łatwa. Nasze okolice wciąż są niestety „bogate” w tego typu nielegalne, „dzikie” wysypiska śmieci. Szczególnie

wiosną są one bardziej widoczne – nie są jeszcze zarośnięte przez rośliny.

Postarajmy się zlikwidować choć jedno takie miejsce w naszej najbliższej okolicy. Na pewno poprawi nam to

samopoczucie, poprawi estetykę krajobrazu, a przede wszystkim przestanie niekorzystnie oddziaływać na całe

środowisko, w tym także na nas – ludzi. Musimy wreszcie zadbać o swoją wieś, swoją Gminę. Nikt za nas tego

nie zrobi. Wszystkie śmieci muszą nareszcie zacząć trafiać do pojemników na śmieci, kontenerów, a w efekcie

końcowym na specjalnie zorganizowane i odpowiednio utrzymywane składowiska odpadów.

W przyrodzie problem śmieci nie istnieje – ciała martwych zwierząt, opadłe liście, gałęzie, itp. stają się

pożywieniem dla innych organizmów, a w efekcie powracają jako energia zamykając obieg materii. Nie

zaśmiecajmy więc potoków, lasów, nie zasypujmy śmieciami wąwozów i jarów. Pomożemy dzięki temu

zwierzętom, ale przede wszystkim pomożemy sami sobie!