Filtr dolnoprzepustowy - układ elektroniczny, optyczny, akustyczny lub inny element przetwarzający sygnał

(np. odpowiedni algorytm) przepuszczający częstotliwości sygnału poniżej ustalonej częstotliwości granicznej, tłumi składowe widma leżące w górnej jego części. Układ elektroniczny zbudowany jest zazwyczaj z cewki lub opornika i kondensatora. Ma jedno pasmo przepustowe i jedno tłumiące. Filtr dolnoprzepustowy jest układem całkującym stratnym. Wielkością charakteryzującą taki układ jest transmitancja, określana jako stosunek napięcia wyjściowego do wejściowego. Często zapisuje się ją w postaci operatorowej. G(s)=K/(Ts+1), gdzie T -

stała czasowa, T=R*C, s - operator Laplace'a, s = j2*pi*f.

Częstotliwość graniczna

przedstawionego

układu

filtra wynosi:

Co

jest

równoważne pulsacji:

Filtr dolnoprzepustowy pasywny zrealizowany z opornika i Przedstawiony powyżej filtr dolnoprzepustowy to kondensatora najprostszy jego rodzaj. Istnieją znacznie bardziej złożone realizacje takiego układu, posiadające różne od niego charakterystyki (np. silniejsze tłumienie sygnału powyżej częstotliwości granicznej).

Filtry

dolnoprzepustowe

są

ważnym

elementem technologii

cyfrowej.

Przed

zamianą sygnału

analogowego na sygnał

cyfrowy konieczne użycie takiego filtra usuwającego z

widma

sygnału

częstości

przewyższające częstotliwość Nyquista.

Układ zastępczy filtra

Przykładem optycznego filtra dolnoprzepustowego jest płytka z kryształu dwójłomnego znajdująca się przed przetwornikiem optoelektronicznym (np. CCD, CMOS)

w cyfrowym

aparacie

fotograficznym. Ma ona na celu niewielkie rozmycie obrazu padającego na przetwornik tak aby zapobiec powstawaniu efektów tzw. aliasingu.

Charakterystyka filtra dolnoprzepustowego RC

1