Zakład Wydawniczy »NOMOS« Sp. z o.o.

31-208 Kraków, ul. Kluczborska 25/3u

tel./fax +48 12 626-19-21

tel. kom. +48 510-080-269

e-mail: biuro@nomos.pl

http://www.nomos.pl

________________________________________________________________________________________________________________________

I. ZASADY CYTOWANIA

1. Cytaty w obrębie tekstu zasadniczego:

Cytaty w tekście (do trzech wierszy) powinny znajdować się w cudzysłowie i być opatrzone informacją bibliograficzną (przypis bibliograficzny wewnątrztekstowy, według wzoru zamieszczonego poniŜej). Cytaty dłuŜsze (powyŜej trzech wierszy) naleŜy wyróŜnić z tekstu przez zmniejszenie czcionki (10 punktów), oraz zapisać w bloczku z zachowaniem odpowiednich odstępów (pusty wiersz przed i po cytacie).

Wprowadzone przez Autora wyróŜnienia oraz dopowiedzenia w cytowanym tekście powinny być opatrzone adnotacją w nawiasie kwadratowym: [podkreślenia – J.K.].

Stosujemy wyróŜnienie poprzez rozspacjowanie albo wytłuszczenie (druk półgruby).

2. Autorskie przypisy uzupełniające (tekstowe, tzw. przypisy dolne)

Odsyłacz wskazujący miejsce autorskiego przypisu uzupełniającego na stronie powinien być podniesiony (indeks górny), zmniejszony w stosunku do tekstu, i umieszczony przed kropką kończącą zdanie. Przypisy uzupełniające i wyjaśniające tekst podstawowy naleŜy zapisać na dole strony, na której występują, z uŜyciem czcionki 10 punktów i interlinii 1.0.

3. Przypisy bibliograficzne wewnątrztekstowe (tzw. „harwardzkie”)

Są to przypisy o czysto bibliograficznym charakterze, odsyłające do jednolitej bibliografii na końcu ksiąŜki. Ten sposób cytowania jest często stosowany w pracach z nauk ścisłych, przyrodniczych i społecznych. Podstawowa zasada sprowadza się do podawania w tekście głównym w nawiasie półokrągłym nazwiska autora, daty wydania oraz numeru strony. Ten rodzaj przypisów określany bywa czasem mianem przypisu „nazwisko/data” i występuje w dwóch wariantowych postaciach: bez strony lub ze stroną np.:

I. (Nowak 1999)

II. (Nowak 1999: 131) lub (Nowak 1999: 141-144)

W sytuacji jeśli Autor odwołuje się do poglądów jakiegoś autora i je omawia (nie cytując bezpośrednio, czyli nie stosując znaków cytowania: „_____”) naleŜy w zapisie podać numer stron. Świadczy to solidności i naukowej rzetelności autora (przypadek II). Bywają jednak sytuacje, gdy Autor wewnątrz tekstu odsyła tylko do jakiejś publikacji (np. dla wskazania, Ŝe na ten temat istnieją podobne opracowania lub, Ŝe ktoś inny podejmuje ten problem), bez szczegółowego referowania czy ustosunkowywania do konkretnych tez – wówczas moŜna umieścić przypis bez podawania numeru strony (przypadek I).

1

II. ZAPIS BIBLIOGRAFICZNY

Wykaz publikacji umieszczamy na końcu ksiąŜki. Bibliografia musi zawierać pełny opis bibliograficzny: nazwisko i imię kaŜdego autora i redaktora ksiąŜki zbiorowej (o ile taki zbiór jest osobną pozycją bibliograficzną), pełny tytuł pracy, miejsce wydania i nazwę wydawcy. W

przypadku rozdziałów w pracach zbiorowych lub artykułów w czasopismach, podajemy takŜe strony rozdziału czy artykułu. Przy przekładach podajemy imię i nazwisko tłumacza. Tytuły ksiąŜek (tekstów) zapisujemy kursywą, tytuł czasopisma czcionką prostą, w cudzysłowie.

Bibliografia – przykładowe zapisy:

KsiąŜka jednego autora:

Słupecki Leszek, 2006, Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków: ZW Nomos.

KsiąŜka wielu autorów:

Stark Rodney i William S. Bainbridge, 2000, Teoria religii, przeł. Tomasz Kunz, Kraków: ZW Nomos.

Tekst z antologii lub pracy zbiorowej:

Woroniecka GraŜyna, 2007, Medialne obrazy religii a globalizacja kulturowa, [w:] Maria Libiszowska-śółtkowska (red.), Religia i religijność w warunkach globalizacji, Kraków: ZW

Nomos, s. 394-404.

Artykuł w czasopiśmie naukowym (takŜe w tygodniku opinii czy w gazecie):

Doktór Tadeusz, 2007, Pluralizm religijny: New Age i fundamentalizm, „Nomos. Kwartalnik Religioznawczy” nr 59/60, s. 37-54.

Antologie i wybory tekstów:

Flis Mariola (red.), 2004, Etyczny wymiar toŜsamości kulturowej. Studia z antropologii społecznej, Kraków: ZW Nomos.

Dwie publikacje jednego autora, pochodzące z tego samego roku:

Nowicka Ewa, 2008a, Hermes, Odyseusz i greckie powroty do ojczyzny, Kraków: ZW

Nomos.

Nowicka Ewa, 2008b, Tradycja i nowoczesność. Przekaz kulturowy a system oświaty we

współczesnej Mongolii, [w:] Maria Szmeja (red.), Etniczność – o przemianach społeczeństw narodowych, Kraków: ZW Nomos.

Źródła internetowe

Gdy tekst ze źródła internetowego posiada autora i tytuł, umieszczamy go w bibliografii pod nazwiskiem autora. Jeśli tekst ma datę, podajemy ją po nazwisku i imieniu autora, a jeŜeli nie ma daty, wówczas wpisujemy rok odczytania. Za adresem internetowym umieszczamy datę odczytania w nawiasach kwadratowych.

Przykładowo, tekst Jana Nowaka z roku 1998 zapisujemy:

jako przypis wewnątrztekstowy:

(Nowak 1989).

w bibliografii:

2

Nowak Jan, 1998, Co nowego w polskiej historiografii, dostępny w:

http//www.gazetawyborcza.pl/wydawnictwa_naukowe [pobrano 12.07.2008]

Gdy odwołujemy się w tekście do informacji na stronie internetowej bez autora, tytułu i daty, wówczas piszemy:

(por. http//www.gazetawyborcza/wydawnictwa_naukowe [pobrano 12.07.2008]).

3