Część 1:
Postępując zgodnie z poleceniami zaobserwowaliśmy, że zmiany natężenia światła zmieniają się periodycznie, wartości równorzędne powtarzają się co π rad.
Przystąpiliśmy zatem do analizy zmian natężenia względem zmiany kąta na Analizatorze.
(Wartości odczytane z aparatury znajdują się na oddzielnym arkuszu, opatrzonym podpisem adiunkta)
Aby przedstawić wynik wzorcowy za I przyjąłem największą wartość otrzymaną przy 0
pierwszym pomiarze.
Na wykresie można odczytać zbieżność otrzymanych wyników z Prawem Malusa tzn.: I = I cos(ϕ)
0
I = 1911 AU
0
Analiza błędów pomiaru Błędy pomiaru wynikały głównie z niedokładności aparatury oraz z faktu, że sala nie była idealnie zaciemniona.
∆ I = ∆ I = 5 AU
0
z tego wynika:
I
1
I
∆
=
⋅ I
∆ +
⋅ I
∆
0
2
I
I
0
0
I 0
Część 2:
Zależność odległości pomiędzy sąsiednim maksimum i minimum od szerokości wynika z faktu, że im szersza jest szczelina, tym większa różnica długości drogi przebytej przez fale po zajściu procesu dyfrakcji na szczelinie.
Odległość ta jest różna dla fal mających swój początek w różnych fragmentach szczeliny.
Za krok pomiaru obraliśmy 0,5 mm Ekran ustawiliśmy w odległości d = 785 mm Do badania zjawiska został nam udostępniony laser He-Ne tworzącego falę o dł.
λ = 632,8 nm.
Otrzymane dane znajdują się na dodatkowym arkuszu opatrzonym podpisem adiunkta.
Różnica pomiędzy maksimum i sąsiednim mu minimum: x
∆ = 1 ,
5 25 − ,
9 75 =
[
5
,
5
mm]
Aby wystąpiło wygaszenie fali musi ona interferować z falą, różnica długości fal (D1 i D2) λ
musi być równa
(rys.1)
2
Ponieważ odległość fali od ekrany jest znacznie wieksza od szeorkości szczeliny ( d >> a ), możemy traktować fale jako równoległe, oraz D 2 ≈ D W wyniku tego zauważamy: λ
x
∆
1
D − D 2 =
cos(
= λ
φ)
=
2
a
D
z tego otrzymujemy:
D
a = λ
x
∆
co w naszym przypadku daje:
a
5
= ,
9 03 10−
⋅
m
6
± ,
0 74 10−
⋅
m
Analiza błędów pomiaru: Bł
−
ąd pomiaru śruby milimetrowej x 5
∆ = 1⋅10 m
Błąd pomiaru odległości ekranu d
∆ = ,
0 005 m
λ
λ d
a
∆ =
⋅ d
∆ +
⋅ x
−6
∆ = ,
0 74 ⋅10 m
x
x 2