Wyznaczanie granic konsystencji gruntu i określenie jego stanu
Granice konsystencji gruntu (granice skurczalności, plastyczności i płynności) umożliwiają określenie stanu gruntu w zależności od jego wilgotności.
Granica plastyczności wp jest to wilgotność, przy której wałeczek uformowany z gruntu pęka w czasie wałeczkowania po osiągnięciu średnicy 3 mm.
Granica płynności wg Casegrande’a wl jest to wilgotność przy której bruzda rozdzielająca próbkę gruntu w miseczce aparaatu Casagrande’a, po 25 uderzeniach miseczki złączy się na długości 10,0 mm i wysokości 1,0 mm.
ĆWICZENIE nr 2a
Wyznaczenie granicy plastyczności gruntu wp
Przyrządy:
- parowniczki z przykrywkami ,
- waga laboratoryjna,
- suszarka.
Przebieg badania:
Z badanego gruntu należy uformować kulkę o średnicy około 7 mm i wałeczkować ją na dłoni aż do osiągnięcia przez wałeczek średnicy 3 mm. Jeżeli wałeczek nie popękał
formujemy z niego kulkę i wałeczkujemy ponownie. Za popękany uważamy wałeczek, który po podniesieniu za jeden koniec rozdzieli się na kawałki. Czynność wałeczkowania powtarzamy tak długo aż w dwóch parowniczkach uzbiera się po około 5 do 7 g gruntu.
Należy wówczas określić wilgotność tego gruntu.
Jako wynik ostateczny przyjmujemy wartość średnią z obu oznaczeń. Jeśli względna różnica pomiędzy wynikami przekracza 10 % wartości średniej, należy przeprowadzić dwa dodatkowe oznaczenia.
Wyznaczenie granicy płynności wg Casagrande’a wl
Przyrządy:
- aparat Casagrande’a
- rylec profilowany,
- waga laboratoryjna,
- suszarka,
- parowniczki,
- nóż,
- woda destylowana.
Przebieg badania:
Badany grunt rozdrabniamy na płytce do konsystencji pasty, usuwając jednocześnie ziarna większe od 2 mm. Tak przygotowany grunt nakładamy cienkimi warstwami do miseczki aparatu w taki sposób, aby wypełnił on 2/3 przedniej części miseczki, rozłożony był
równomiernie a masa miseczki z gruntem wynosiła około 210,0 ± 1,0 g. Za pomocą rylca, prostopadle do powierzchni, wykonujemy bruzdę. Zamocowujemy miseczkę do aparatu i uruchamiamy aparat licząc uderzenia, do momentu zlania się bruzdy na długości 10 mm i wysokości 1 mm. Z okolicy zlania się bruzdy pobieramy około 10 g gruntu w celu określenia wilgotności.
Miseczkę oczyszczamy. Wilgotność gruntu zmieniamy przez dodanie wody destylowanej lub podsuszenie i wykonujemy następne oznaczenie.
Opisane badanie wykonujemy pięciokrotnie, by co najmniej 2 lub 3 badania wykazały liczbę uderzeń mniejszą od 25. Liczba uderzeń nie może być mniejsza od 12 i większa od 35.
Uzyskane wartości wilgotności i liczbę uderzeń nanosimy na wykres umieszczony na formularzu umiejętnie dobierając skalę wilgotności. Przez punkty odpowiadające poszczególnym badaniom przeprowadzamy linię prostą, przy czym co najmniej 3 punkty powinny leżeć w przybliżeniu na tej samej prostej.
[%]
wl
10
15
20 25 30
35