Obmyślane przez Boga miejsce uwielbiania 650425

YŒ

ŒL

E P

Z B

MIIE

E U

WIIE

BIIA

NIIA

d’’ss P

Prro

viid

d P

Plla

e O

Off W

orrssh

hiip

5--0

Wiilllliia

m M

arrrriio

n B

Brra

Poselstwo, wyg³oszone przez brata Williama Marriona Branhama w niedzielê po po³udniu,
25. kwietnia 1965, w Embassy Hotel, Los Angeles, CA, USA. Podjêto wszelkie wysi³ki, by
dok³adnie przenieœæ

mówione Poselstwo z nagrañ na taœmach magnetofonowych do

postaci drukowanej. Podczas t³umaczenia i korekty korzystano równie¿ z najnowszej
wydrukowanej wersji oraz z nagrañ na CD w oryginalnym jêzyku angielskim. Niniejszym
zosta³o opublikowane w pe³nym brzmieniu.

Wydrukowanie tej ksi¹¿ki umo¿liwi³y dobrowolne ofiary wierz¹cych, którzy umi³owali
Jego S³awne Przyjœcie i to Poselstwo. Przet³umaczono i opublikowano w latach 2003 - 2004.
Wszelkie zamówienia nale¿y kierowaæ na adres:

MÓWIONE S£OWO

GUTY 74, 739 55 Smilovice, CZ

Tel./Fax: + 420 558 324425

Komórka: + 420 775 225542

E-mail: w.krzok@volny.cz

http://www.volny.cz/poselstwo

Obmyœlane przez Boga miejsce

uwielbiania

Pochylmy nasze g³owy na chwilê. Drogi Niebiañski Ojcze,

uwa¿am to naprawdê za przywilej, ¿e mogê byæ tutaj w tym mieœcie
Los Angeles i miêdzy wierz¹cymi – tymi Wybranymi, którzy zostali
wywo³ani ze œwiata i s¹ od³¹czonymi dzieæmi Bo¿ymi w tej donios³ej
godzinie, w której ¿yjemy, bêd¹c w wielkim oczekiwaniu zjawienia
siê naszego kochanego Pana Jezusa w ka¿dej chwili. Dziêkujemy Ci
za to w naszym sercu, bo wierzymy, ¿e On przyjdzie w naszej
generacji. Wygl¹damy Go dzisiaj. Je¿eli On nie przyjdzie dzisiaj, a
my bêdziemy tutaj jutro, to bêdziemy Go wygl¹daæ jutro.

Drogi Bo¿e, modlimy siê, ¿eby to nabo¿eñstwo by³o po prostu

szczególnym nabo¿eñstwem. Oby to by³ czas, który zostanie
zanotowany w Twoich Ksiêgach w Wiecznoœci, jako wielki postêp
Koœcio³a. B³ogos³aw ka¿dy s³aby wysi³ek, który podejmujemy, Ojcze.
Zdajemy sobie sprawê z tego, ¿e bez Ciebie jesteœmy zupe³nym
fiaskiem, dlatego wiêc musimy mieæ Ciebie, Panie, o ile mamy to
kontynuowaæ. I nie pragniemy tego ku naszej w³asnej chwale.
Pragniemy tego ku Twojej chwale. Bowiem pragnieniem naszego
serca jest zobaczyæ Jezusa uwielbionego w Swoim ludzie, by
pokrzepiaæ wiarê ludzi, Panie, w tym czasie, kiedy bój jest tak
twardy. Przyszliœmy tutaj, aby mieæ to przebudzenie wœród nas, aby
znaleŸæ ucieczkê i orzeŸwienie. Modlimy siê, abyœ ty udzieli³ nam
wszystkich tych rzeczy, bowiem prosimy o to w Imieniu Jezusa.
Amen. Mo¿ecie usi¹œæ.

Bracie Shakarian, siostro Wyatt i wy, przyjaciele naszego Pana

Jezusa Chrystusa, naprawdê doceniam t¹ sposobnoœæ, ¿e mogê byæ
znowu w Los Angeles, by zwiastowaæ tego wspania³ego Jezusa,
bowiem wszyscy przybyliœmy tutaj, by dowiedzieæ siê o Nim wiêcej
dzisiaj. Je¿eli nasze wysi³ki…

[Ktoœ rozmawia z bratem Branhamem odnoœnie mikrofonu –

wyd.] Tak jest. [Puste miejsce na taœmie] … tego rodzaju. Jest to
dosyæ skomplikowana sprawa. No wiecie, ten mikrofon nie chce
wspó³pracowaæ. [Inni proponuj¹, jak trzeba ustawiæ mikrofon.] Hm,
tak nie bêdzie dzia³a³. [Puste miejsce na taœmie]… Bracie
Shakarian, teraz brzmi to trochê lepiej.

Jestem trochê ni¿szego wzrostu, mam s³aby g³os, lecz mam

donios³e Poselstwo od Pana. Szatan sprzeciwia siê bardzo, abym Go
nie móg³ przynieœæ, lecz wyg³oszê je tutaj mimo wszystko. Ufamy, ¿e
to bêdzie wspania³y tydzieñ dla nas wszystkich.

Siedzia³em tam i rozmyœla³em o tym, jak wiele razy nasz drogi

MÓWIONE S£OWO

zgas³y brat Thomas Wyatt niew¹tpliwie przemawia³ spoza tej samej
kazalnicy – wielki s³uga Chrystusa.

Zna³em brata Wyatt. On by³ dla mnie zawsze wielk¹ inspiracj¹,

gdy siê z nim spotka³em i rozmawia³em z nim. Przypominam sobie,
kiedy by³em jeszcze m³odym kaznodziej¹, ¿e on zawsze… jego
ksi¹¿kê pod tytu³em:

„Skrzyd³a uzdrowienia”. Lubiê ten tytu³:

„Skrzyd³a uzdrowienia”.

I cieszê siê, ¿e mo¿emy byæ tutaj w tym przybytku, który zosta³

poœwiêcony dla s³u¿by Chrystusowi. Bo¿e, b³ogos³aw jego wdowê, i
wszystkich was, s³uchacze, którzy… Oczywiœcie, ja wiem, ¿e
brakuje wam go równie¿. Ja przegapi³em jego audycjê. Gdy
us³ysza³em, ¿e on odszed³, ja – lubi³em s³uchaæ tego g³osu. On siê ju¿
trochê zestarza³, lecz ci¹gle dysponowa³ mocnym, donios³ym g³osem,
a mia³ poselstwo od Boga. I jego ¿ycie ci¹gle ¿yje tutaj w was,
s³uchaczach. A tam na polach misyjnych, gdzie on wysy³a³ wszystkie
te jednostki, i tym podobnie, Ewangelia ci¹gle rozwija siê dziêki
Tomaszowi Wyatt. Oby jego dusza odpoczywa³a w pokoju a¿ do
czasu, gdy spotkamy siê z nim w tym wspania³ym Kraju, gdzie nie
ma œmierci ani podesz³ego wieku. Jesteœmy tutaj, by dzia³aæ dalej, a¿
nastanie pora dla nas, lub gdy nastanie ogólne zmartwychwstanie,
gdy Jezus przyjdzie, by zabraæ nas wszystkich.

Wiem, ¿e macie tutaj nabo¿eñstwo dzisiaj wieczorem, jak myœlê.

I by³o mi powiedziane przed kilkoma minutami, ¿e macie tu
nabo¿eñstwo dziœ wieczorem, wiêc bêdê siê œpieszy³, na ile to bêdzie
mo¿liwe.

Bêdê bowiem g³osi³ Poselstwo w poniedzia³ek wieczorem, we

wtorek wieczorem, w œrodê wieczorem, w tym tygodniu, ufam wiêc,
¿e Pan bêdzie nas b³ogos³awi³. Bêdziemy siê modliæ o chorych.
Bêdziemy g³osiæ o Chrystusie, je¿eli On zechce, je¿eli to jest Jego
wol¹, w ca³ej mocy Jego zmartwychwstania, je¿eli On pozwoli nam
to czyniæ. I pragniemy czyniæ z ca³ego serca to, co On podaje nam do
zrobienia. I ja wiem, ¿e On bêdzie nam b³ogos³awi³, je¿eli tylko
bêdziemy wierzyæ Jemu.

A teraz, zanim otworzymy S³owo, by Je czytaæ, pragnê mówiæ do

Niego na nowo, kiedy pochylimy nasze g³owy i uciszymy siê teraz, i
ufam, ¿e wszelkie zak³ócenia usta³y. Uœwiadamiamy sobie – wszyscy
chrzeœcijanie wiedz¹, ¿e nieprzyjaciel – nasz wróg dzia³a z ka¿dej
strony. Lecz widzicie, kiedy dziej¹ siê takie rzeczy, wytrwajcie tylko
w uciszeniu. Bóg wie, co to wszystko znaczy. Rozumiecie, siedŸcie po
prostu spokojnie, On mo¿e uczyni³ coœ, o czym byæ mo¿e nic nie
wiecie w tej chwili. Mówmy do Niego.

Ojcze, modlimy siê teraz, ¿ebyœ uspokoi³ to morze, ¿eby potê¿ny

Pan Jezus wst¹pi³ tutaj teraz krocz¹c na Swoim S³owie,
wprowadzaj¹c nas do nowych sfer i przedk³adaj¹c nam Swoj¹ moc i

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

manifestacjê. Prosimy o to, gdy bêdziemy czytaæ Jego S³owo, niech
zostanie o¿ywione dla naszych serc dziœ wieczorem, abyœmy Go
poznali w mocy Jego zmartwychwstania. Bowiem prosimy o to w
Imieniu Jezus. Amen.

Gdybyœcie teraz otworzyli 5. Ksiêgê Moj¿eszow¹. Pragnê

przeczytaæ werset lub dwa z 5. Moj¿eszowej – z 16. rozdzia³u 5.
Moj¿eszowej:

„Bacz, abyœ w miesi¹cu K³osów… (to znaczy w kwietniu)

odprawia³ Paschê dla Pana, Boga twego, gdy¿ w miesi¹cu
K³osów wyprowadzi³ ciê Pan, Bóg twój, z Egiptu w nocy.

Z³o¿ysz na ofiarê paschaln¹ dla Pana, Boga twego, owce i

byd³o, w miejscu, które Pan wybierze na mieszkanie dla
imienia swego.

Nie bêdziesz przy niej jad³ zakwaszonego ciasta przez

siedem dni. Bêdziesz jad³ przy niej przaœniki – chleb nêdzy,
gdy¿ w poœpiechu wyszed³eœ z ziemi egipskiej – abyœ
pamiêta³ dzieñ twego wyjœcia z ziemi egipskiej przez
wszystkie dni twojego ¿ycia.

Przez siedem dni nie pojawi siê u ciebie kwaœny zaczyn na

ca³ym twoim obszarze. Z miêsa, które z³o¿ysz na ofiarê
wieczorem pierwszego dnia, niech nic nie zostanie przez noc
do rana.

Nie bêdziesz móg³ sk³adaæ ofiary paschalnej w ¿adnej

miejscowoœci z tych, jakie Pan, Bóg twój, ci daje,

Tylko na miejscu, które Pan, Bóg twój, wybierze na

mieszkanie dla swego imienia, sk³adaæ bêdziesz ofiarê
paschaln¹ wieczorem po zachodzie s³oñca, o tym samym
czasie, kiedy wychodzi³eœ z Egiptu”.

[Niemowlê krzyczy teraz w zgromadzeniu – wyd.] Wydaje siê, ¿e

mamy znowu zak³ócenia. S¹dzê, ¿e potrafiê krzyczeæ g³oœniej ni¿ to
maleñstwo, rozumiecie. Rozumiecie?

Jest to bardzo dziwny temat, na który pragnê przemawiaæ przez

chwilê tego popo³udnia, mianowicie: „Obmyœlane przez Boga
miejsce uwielbiania”.

Otó¿, jest to niezwyk³e, lecz jak mawia³em ju¿ wiele razy

przedtem: Bóg zazwyczaj mieszka w niezwyk³ych rzeczach, na
niezwyk³ych miejscach, czyni niezwyk³e rzeczy, poniewa¿ On jest
niezwyk³y. Ka¿dy, kto wierzy w Niego, postêpuje niezwykle. Jest
wiele, wiele rzeczy, które chcia³bym powiedzieæ o Jego niezwyk³ym
postêpowaniu. Wiem jednak, ¿e wszyscy, którzy zaznajomili siê z
Nim, wiedz¹, ¿e On jest niezwyk³y, czyni rzeczy niezwyk³e, a
niektóre nawet w niezwyk³ym czasie. Ufamy wiêc dzisiaj, ¿e Bóg

MÓWIONE S£OWO

pob³ogos³awi ten fragment przeczytany ze S³owa oraz ten temat,
który wybra³em, aby wam o tym g³osiæ.

Otó¿, myœlê, ¿e przyczyn¹ naszych k³opotów tutaj by³o to, ¿e oni

od³¹czyli te magnetofony tam w pomieszczeniu i po prostu
wyci¹gnêli kabel wprost z mikrofonu. Wiêc jeœli tego nie naprawi¹,
us³yszycie mnie tak czy owak. Bóg dostosuje nasze uszy, abyœmy
mogli s³uchaæ.

Powodem, dlaczego chcê mówiæ na ten temat – a jest to stosowna

pora, by to uczyniæ na nabo¿eñstwie biznesmenów pe³nej Ewangelii
– jest to, ¿e wszystkie koœcio³y, wzglêdnie wiele z nich jest
reprezentowanych w tej grupie – wszystkie odrêbne denominacje.

Wielokrotnie stwierdzam, ¿e ludzie, gdy spotykam ich na ulicy,

na drogach, w samolotach, w poci¹gach, w autobusach, zadajê im
pytanie: „Czy jesteœ chrzeœcijaninem?”

Oni odpowiadaj¹: „Otó¿, ja jestem metodyst¹; ja jestem baptyst¹;

jestem prezbiterianinem. Jestem luteraninem, zielonoœwi¹tkowcem”,
czy coœ w tym sensie. I wszyscy…[System nag³aœniaj¹cy piszczy –
wyd.]

Ka¿dy ma jak¹œ denominacjê, któr¹ pragnie reprezentowaæ. I to

jest zupe³nie w porz¹dku, byæ reprezentantem jakiejœ denominacji,
lecz mimo wszystko ca³e z³o w tym, i¿ ka¿dy uwa¿a, ¿e ta okreœlona
grupa jest jedyn¹ grup¹, która pójdzie do Niebios, i ¿e ona jest t¹
jedyn¹, w której jest reprezentowany Bóg w ogóle – tak uwa¿a jakaœ
grupa. Pomyœla³em sobie, ¿e dzisiaj po po³udniu bêdzie odpowiednia
pora do tego, by siê z tym za³atwiæ. [Zgromadzenie aprobuje
oklaskami – wyd.] I byæ mo¿e to w³aœnie jest przyczyn¹, dlaczego
szatan ci¹gle dzia³a na tym mikrofonie. Wiecie, cokolwiek robi
cz³owiek, wyjdzie na z³e, lecz to, co czyni Bóg, nie wyjdzie na z³e.
Skoro wiêc mamy odpowiedni¹ porê, by to uczyniæ i dobre
pomieszczenie, by to uczyniæ, wiêc Bo¿e, pomó¿ mi w tym z Twojej
³aski: zrobiê to najlepsze, na co mnie staæ, by przemawiaæ o tym.

Zatem, ten tekst zosta³ zaczerpniêty z 5. Moj¿eszowej.

Zrozumia³em, ¿e 5. Moj¿eszowa… bo mam tutaj zanotowanych
kilka miejsc Pisma i innych rzeczy.

Dawniej bywa³o tak, ¿e potrafi³em przypomnieæ je sobie

naprawdê szybko, lecz od czasu, kiedy ukoñczy³em dwadzieœcia piêæ
lat – po raz drugi, przychodzi mi ju¿ trochê trudniej zapamiêtaæ je
sobie wszystkie. Idê wiêc do mego pokoju i modlê siê. I kiedy On
podaje mi miejsca Pisma, notujê je sobie, i byæ mo¿e notujê sobie tu
i tam coœ, a potem, œledz¹c to, moje myœli posuwaj¹ siê tak samo jak
wtedy, gdy On mi to podawa³.

Deuteronomium (5. Moj¿eszowa) to greckie s³owo, które oznacza

„dwa prawa” – to s³owo Deuteronomium. Wiêc Bóg ma dwa prawa.

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

Jedno z nich, to prawo œmierci, kiedy cz³owiek jest niepos³uszny

Jego S³owu. Stwierdzamy, ¿e gdy Ewa nie by³a pos³uszna Jego
S³owu, przynios³o to œmieræ. Takie w³aœnie jest jedno z Jego praw:
„Dnia, którego bêdziesz spo¿ywaæ z niego, tego dnia umrzesz”.

A potem On ma inne prawo, które jest prawem ¯ycia, dla

pos³usznych – jeœli nie bêdziecie czyniæ takich rzeczy. Patrzcie,
przestrzegajcie Jego S³owa, a bêdziecie ¿yæ.

Sprowadza siê to do dwóch spraw, zgodnie z tym, jak ja uwa¿am,

mianowicie albo do przestrzegania Jego S³owa albo do
niepos³uszeñstwa wobec Jego S³owa.

Jedno z tych praw by³o dane na górze Synaj. By³o to prawo

œmierci. To inne prawo by³o dane na wzgórzu Golgoty, gdzie by³o
dane prawo ¯ycia – przez Jezusa Chrystusa.

On ma równie¿ dwa przymierza.

On zawar³ przymierze z Adamem, pierwszym cz³owiekiem na

ziemi. I to przymierze by³o uwarunkowane: „Je¿eli bêdziesz czyni³
to-i-to, Ja bêdê czyni³ to-i-to”. Adam musia³ coœ czyniæ, aby
zachowaæ to przymierze ci¹gle aktualne przed Bogiem. On musia³
chodziæ Bo¿ymi drogami, przestrzegaæ ca³ego Jego S³owa, nie
przest¹piæ ani jednego S³owa.

Lecz potem On zawar³ inne przymierze, a mianowicie z

Abrahamem. To przymierze nie by³o uwarunkowane, lecz by³o
bezwarunkowe. Bóg zawar³ to przymierze z Abrahamem, i ono nie
by³o z niczym powi¹zane. Nie by³o uwarunkowane! Nie „Ja to
uczyniê”, lecz „Ja to uczyni³em! Ja to ju¿ uczyni³em”.

I to jest prawo, wed³ug którego musz¹ ¿yæ chrzeœcijanie. Nie

chodzi tu o to, co my sami czynimy, lecz o to, co On uczyni³ dla nas.
Chrystus ju¿ zosta³ z³o¿ony w ofierze. Nie „On bêdzie”. On ju¿ zosta³
z³o¿ony! Jest to dokonane dzie³o. On ¿y³, umar³, wsta³ z martwych,
wst¹pi³ do Niebios, i przyszed³ z powrotem w postaci Ducha
Œwiêtego. Wiêc to jest przez Boga zakoñczone dzie³o. Chrystus, który
nie zna³ grzechu, sta³ siê grzechem za mnie; On zaj¹³ moje miejsce,
abym ja móg³ stan¹æ na Jego miejscu. Ja by³em w Nim na Golgocie,
gdy On umar³. Tam musia³em umrzeæ razem z Nim, abym móg³ ¿yæ.
Poniewa¿ prawo grzechu i œmierci znajduje siê w ciele; cz³owiek musi
umrzeæ, by byæ pojednany z Nim.

Teraz bierzemy wszystkie te s³owa, którymi mo¿emy siê pos³u¿yæ,

te donios³e teksty, bo wiele z nich jest nam znanych, tak samo te
wspania³e przedobrazy z Pisma Œwiêtego. Natomiast dzisiaj po
po³udniu jesteœmy postawieni przed faktem, ¿e bez wzglêdu na
wszystkie te sprawy, On mimo wszystko mówi, ¿e jest tylko jedno
miejsce, na którym On spotka siê z wami – wbrew wszystkim naszym
odrêbnym teoriom. Mieliœmy Judaizm, mieliœmy mahometanizm.

MÓWIONE S£OWO

Mieliœmy ju¿… Mamy wszelkiego rodzaju wyznania i denominacje,
koœcio³y, i tak dalej, pomimo to Bóg powiedzia³, ¿e istnieje tylko
jedno miejsce, gdzie On spotka siê z tob¹. Wszystkie te miejsca –
ka¿dy mówi, ¿e „On spotyka siê ze mn¹ w moim koœciele. A jeœli ty
nie nale¿ysz do mojego koœcio³a, to On nie spotka siê z tob¹. Ty
musisz byæ w tej w³aœnie grupie, inaczej On po prostu nie spotka siê
z tob¹. Wzglêdnie On nie spotka siê z tob¹ na ¿adnym innym miejscu,
tylko tam”.

A potem stwierdzamy tutaj, ¿e On ma naprawdê jedno miejsce,

tylko jedno miejsce. „Bêdziesz sk³ada³ ofiarê na tym miejscu, które
Pan, twój Bóg, obierze”. Zatem, On ma obrane miejsce, na którym
spotyka siê z uwielbiaj¹cymi Go dzieæmi i oni nie mieli sk³adaæ
ofiary na ¿adnym innym miejscu, lecz na tym jedynym miejscu.
Ka¿de inne miejsce nie bêdzie funkcjonowaæ. On mia³ jedno
okreœlone miejsce, na którym spotyka³ siê z nimi. I jest tylko jedno
miejsce, na którym On spotyka siê z Jego wiernymi.

A zatem, je¿eli to jest prawd¹, to b¹dŸmy raczej bardzo ostro¿ni,

abyœmy mogli znaleŸæ to miejsce. Uwa¿am, ¿e naprawdê przystoi
nam to uczyniæ, jako ludziom wiedz¹cym, ¿e umrzemy, bo ¿yjemy w
umieraj¹cym rodzaju ludzkim, ¿yjemy w umieraj¹cym wieku, ¿yjemy
w umieraj¹cym narodzie, pod sztandarem œmierci.

I ten œwiat musi niebawem dojœæ do koñca. On nie mo¿e ju¿ d³u¿ej

trwaæ. Jest zbyt g³êboko pogr¹¿ony w grzechu. Nie ma ¿adnej
nadziei. Nie ma ¿adnej nadziei dla tego œwiata. On przepad³.

Wierzê, ¿e Duch Œwiêty z trudem zgromadza dusze na polach

misyjnych znajduj¹c tego i owego, bo czas posun¹³ siê ju¿ bardzo.
Ewangelia by³a g³oszona do ka¿dego narodu. Towarzyszy³y Jej ró¿ne
-izmy i inne rzeczy, lecz pomimo to Ewangelia krzewi³a siê dalej tak
samo.

A teraz, na koñcu czasu, widzimy te rzeczy, które siê dziej¹ tak,

jak siê dziej¹ i jest wielkie ostrze¿enie dla wybranego ludu Bo¿ego,
aby znalaz³ to w³aœciwe. I nale¿y siê nam, abyœmy to wiedzieli. Nie
teoriê kogoœ, lecz abyœmy wiedzieli, co jest Prawd¹, co wed³ug s³ów
Biblii jest Prawd¹. Poniewa¿ pewnego dnia bêdzie dla nas za póŸno
i to mo¿e byæ ten dzieñ, zwa¿ajmy wiêc naprawdê na to, co Bóg
powiedzia³.

Zapamiêtajcie sobie, kiedy Bóg wypowie S³owo, On nie mo¿e Go

wycofaæ. On musi zawsze pozostaæ tym samym. On nie mo¿e
powiedzieæ czegoœ, a potem powiedzieæ: „Otó¿, nie mia³em dok³adnie
tego na myœli”. Rozumiecie, On jest nieograniczony. On wie to
najlepsze ju¿ od pocz¹tku. My mówimy coœ, co uwa¿amy za
najlepsze, a po pewnej chwili odwo³ujemy to. Lecz Bóg nie mo¿e tak
czyniæ, a pozostaæ Bogiem. Wiêc jeœli On jest nieograniczony, to On
tak nie postêpuje, poniewa¿ On jest doskona³y w ka¿dym S³owie. On

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

nie wypowiada S³owa, o ile ono nie jest Wieczne. Wszystko, co jest
Wieczne, by³o razem z Nim na pocz¹tku – Jego myœli, Jego atrybuty;
i one siê tylko wyra¿aj¹ na œwiecie dzisiaj.

Pamiêtajcie wiêc, On ma przygotowane miejsce, tylko jedno

miejsce, gdzie On bêdzie siê spotyka³ z wierz¹cymi dzieæmi.
Gdziekolwiek indziej nie bêdzie to mo¿liwe.

Przypomnijcie sobie, Jezus powiedzia³, gdy by³ tutaj na ziemi i

mówi³ do grupy ludzi, którzy byli bardzo religijni, naprawdê zacni,
bardzo kulturalni, bardzo gorliwi ludzie wobec Boga, lecz Jezus
powiedzia³ im: „Na pró¿no Mnie czcicie” – nauczaj¹c jako nauki ich
ludzkich tradycji. Przypomnijcie sobie, jak pobo¿ni byli ci ludzie i
jak gorliwi wobec Boga. Uwa¿am, ¿e gdybyœmy porównali ludzi,
którzy byli bardziej gorliwi, z naszego czasu i z tamtego czasu, to oni
byli bardziej gorliwi, ni¿ my. O wiele bardziej! Je¿eli chodzi o
przestrzeganie tradycji i praw, i innych rzeczy, oni nimi naprawdê
¿yli. I oni byli naprawdê gorliwi wobec Boga; oni wierzyli Bogu. Lecz
Jezus, Bóg, który sta³ siê cia³em miêdzy nami, powiedzia³: „Na
pró¿no Mnie czcicie”. On im nie powiedzia³, ¿e Mu nie oddaj¹ czci.
Oni mu oddawali czeœæ, lecz na pró¿no.

Zatem, wszystko, co jest na pró¿no, jest daremne, nie jest do

niczego przydatne. Nie powinniœcie tego czyniæ, poniewa¿ tylko
marnujecie swój czas. Tylko marnujecie swój oddech, na pró¿no siê
wysilacie, dopóki nie uœwiadomicie sobie, co czynicie.

Oczywiœcie, je¿eli Bóg oczekuje, ¿e ludzie bêd¹ doskonali, jak

Jezus powiedzia³: „B¹dŸcie¿ tedy doskona³ymi, jako Ojciec wasz w
Niebiosach doskona³ym jest”, to gdzieœ musi byæ do tego coœ
przygotowane. I On powiedzia³: „Ja obiorê miejsce, gdzie ludzie bêd¹
Mi oddawaæ czeœæ. Na ¿adnym innym miejscu nie spotkam siê z
nimi”. A zatem, musi byæ takie miejsce i my powinniœmy je odnaleŸæ.
Stwierdziæ, gdzie ono siê znajduje, a potem udaæ siê tam. Uwa¿am,
¿e powinniœmy skierowaæ siê tam szybko, gdy znajdziemy to miejsce,
i zostawiæ wszystko inne.

Przypomnijcie sobie teraz, co Jezus powiedzia³ w tym samym

miejscu Pisma tutaj, które cytujê. Ludzkie tradycje s¹ daremne. Nie
powinniœmy oszukiwaæ siê nimi. Gdzieœ musi istnieæ jakieœ miejsce,
które On obmyœli³ jako miejsce dla nas, abyœmy mogli przyjœæ i
oddawanie czci zosta³oby przyjête. Pamiêtajcie zatem, poza tym
wybranym miejscem, bez wzglêdu na to, jak bardzo jesteœ szczerym,
jak bardzo fundamentalnym jesteœ, ty ci¹gle oddajesz Mu czeœæ na
pró¿no.

Wiem, ¿e to brzmi szorstko. Lecz budynek jest niemal

wykoñczony i my nie chcemy, aby siê chwia³. Przymocujmy go przy
pomocy Ewangelii, by kiedy spotkaj¹ was na ulicy ludzie, wzglêdnie

MÓWIONE S£OWO

gdziekolwiek jesteœcie, wy chrzeœcijanie, abyœcie mieli odpowiedŸ
dla nich.

W tej godzinie, gdy oni mówi¹: „O, to jest To. I ja widzia³em tych

czyni¹cych to, a tamtych czyni¹cych tamto”. Oczywiœcie, wszystkie
te rzeczy musz¹ siê dziaæ. Lecz istnieje miejsce, które jest
przygotowane przez samego Boga, i tylko na tym w³aœnie miejscu
Bóg spotyka siê z wiernym.

Obserwujcie 2. werset: „Oddawajcie Mi czeœæ na tym miejscu,

które Ja obra³em”. Co obra³? W tym miejscu okazuje siê, ¿e On ma
miejsce, gdzie wszyscy ludzie oddaj¹ Mu czeœæ. Inne miejsca s¹
daremne. On powiedzia³: „I Ja obra³em to w³aœnie miejsce, aby tam
umieœciæ moje Imiê. Ja obiorê miejsce i w³o¿ê do niego Moje Imiê, na
to miejsce, gdzie cz³owiek bêdzie oddawa³ Mi czeœæ”.

Otó¿, to wskazuje na to, ¿e istnieje jedno miejsce, tylko jedno.

Musi to byæ wed³ug Bo¿ego wyboru, nie naszego. My nie mo¿emy
dokonaæ wyboru; On je ju¿ obra³. Otó¿, to co obra³ Bóg, jest
w³aœciwe. Ja mogê wybraæ Ÿle, ty mo¿esz wybraæ Ÿle, lecz Bóg nie
mo¿e. On wybra³ dobrze. Prócz tego to w³aœnie Jemu powinna byæ
oddawana czeœæ. On ma miejsce i On chce, ¿eby Jego wierni spotykali
siê tam – i my musimy spotykaæ siê z Nim tam. Jest to jedyne miejsce,
gdzie On pozostaje – jedyne miejsce, z którego On ciebie wys³ucha.

Zauwa¿my tutaj równie¿: „Ja umieszczê moje Imiê w tym

miejscu, które Ja obra³em, aby mi w nim oddawano czeœæ”.

O, przeszukujmy teraz Pismo Œwiête, by znaleŸæ to miejsce, w

którym On ma Swoje Imiê. Wiemy teraz, ¿e poprzez ca³¹ Bibliê
mamy cienie i przedobrazy ró¿nych miejsc, gdzie On spotyka siê z
ludŸmi, lecz to nie jest to miejsce, gdzie On spotka siê z nimi dzisiaj.
Poniewa¿ one tylko przedstawia³y coœ, wskazywa³y na prawdziwe
miejsce, gdzie On spotka siê z ludŸmi, to miejsce, na którym On
spotka siê z Koœcio³em. Istnieje miejsce, istnieje Koœció³, i Bóg
obieca³, ¿e spotka siê z ludŸmi na tym miejscu i odpowie na ich
modlitwy, je¿eli tylko przyjd¹ na to miejsce i bêd¹ Mu oddawaæ
czeœæ.

Stwierdzamy, ¿e obecnie jest wielu takich, którzy twierdz¹, ¿e

maj¹ to miejsce – ¿e Bo¿e Imiê jest na ich miejscu. Widzicie jednak,
¿e to oni umieœcili tam Bo¿e Imiê. Jest wielka ró¿nica w tym, je¿eli
Bóg umieœci tam Swoje Imiê albo ktoœ inny umieœci tam Jego Imiê.
Rozumiecie? Musimy pamiêtaæ, ¿e Bóg powiedzia³, i¿ On umieœci³ je
tam. „Ja w³o¿y³em tam Moje Imiê. Ja umieszczê Moje Imiê na tym
miejscu. I to jest to miejsce, które Ja obieram i obra³em, gdzie ludzie
powinni oddawaæ Mi czeœæ”.

To wyprowadza nam teraz na jaw – z tych przedobrazów owego

czasu to wyprowadza nam na jaw Chrystusa. Ca³y Stary Testament

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

zapowiada³ Jezusa. Stwierdzamy, ¿e w Egipcie owej nocy, gdy mia³
zostaæ zabity paschalny baranek, aby lud zosta³ zachowany, Bóg
mia³ obmyœlane jedno miejsce, jeden warunek. Bez wzglêdu na to, jak
m³ody czy jak stary by³ kap³an, ksi¹dz, czy kimkolwiek on by³,
musia³ znajdowaæ siê na danym, okreœlonym miejscu. Wszyscy,
którzy nie byli na tym miejscu, poginêli. Cz³owiek musia³ byæ na tym
jedynym miejscu, które On obmyœli³.

Moglibyœmy spêdziæ wiele czasu dzisiaj po po³udniu wyjaœniaj¹c

to. By³oby to tylko zrewidowanie tego, co ju¿ wiemy – jak Chrystus
by³ zapowiadany w ró¿nych obrazach symbolicznych. Ofiarny
Baranek – jak on musia³ byæ przetrzymywany, musia³ to byæ samiec
bez ¿adnej skazy, jak musia³ zostaæ zabity przez starszych i jak t¹
krwi¹ musia³y byæ pokropione drzwi – wszystko to zapowiada³o
przyjœcie Chrystusa. I pod t¹ przelan¹ krwi¹ by³o miejsce, gdzie Bóg
spotyka³ siê z wiernymi, kiedy anio³ œmierci przechodzi³ przez kraj.

Ja wierzê, ¿e my jesteœmy gotowi wyjœæ jednego z tych dni z

Egiptu i wejœæ do obiecanego Kraju. I ju¿ pora na nas, abyœmy weszli
do w³aœciwego miejsca i zaniechali tego sprzeczania siê w kó³ko
tutaj: „Ja jestem prezbiterianinem, ja metodyst¹, ja baptyst¹. Ja
jestem tym, ja jestem tamtym albo kimœ innym”. WyjdŸcie z tego i
stwierdŸcie, gdzie znajduje siê to miejsce, bo wszêdzie poza Jego
wybranym miejscem panuje œmieræ. Œmieræ uderzy z tak¹ pewnoœci¹,
jak ten œwiat istnieje, je¿eli nie bêdziemy na Jego wybranym miejscu.
Lecz na miejsce, które On obra³, œmieræ nie mo¿e przyjœæ.

Je¿eli zwróciliœcie uwagê, œmieræ ju¿ nawiedzi³a ofiarnego

baranka. Œmieræ przysz³a na to miejsce, poniewa¿ baranek umar³.
Œmieræ go ju¿ nawiedzi³a. A wiêc Bóg obieca³, ¿e miejsce, które
nawiedzi³a œmieræ, bêdzie Jego miejscem. Zatem, maj¹c Go na
uwadze, zrozumiewamy teraz, czym by³ ofiarny baranek – co by³o
tym miejscem ¿ycia w owym czasie.

Otó¿, moim zdaniem obala to wszystkie argumenty. Maj¹c na

uwadze Chrystusa, który by³ tym ofiarnym Barankiem – to
demaskuje wszystkie denominacje, wszystkie wyznania wiary,
wszystkie dogmaty, wszelkie koœcielnictwo. To potêpia wszystkie te
sprawy. To siê zgadza, poniewa¿ stwierdzamy tu, ¿e chodzi o Niego,
bo On jest czystym nie sfa³szowanym S³owem Bo¿ym. Ew. Jana 1.
rozdzia³ mówi: „Na pocz¹tku by³o S³owo, a S³owo by³o u Boga i
Bogiem by³o S³owo. A S³owo cia³em siê sta³o i mieszka³o miêdzy
nami”. Dlatego On jest Bo¿ym nie sfa³szowanym S³owem, które sta³o
siê cia³em – zosta³o zamanifestowane.

I maj¹c to na uwadze, nie moglibyœmy przypisaæ tego ¿adnemu

koœcio³owi na œwiecie dzisiaj, ¿adnej denominacji. Nie moglibyœmy
tego przypisaæ ¿adnemu z takich miejsc, poniewa¿ tak nie jest.
Umieszczamy Imiê Chrystusa na jakimœ budynku i nazywamy go

MÓWIONE S£OWO

koœcio³em Chrystusa, i tym, tamtym lub czymœ innym. Lecz tak siê to
nie stanie. To nie uczyni go nim wcale. Lecz kiedy Bóg umieœci Swoje
Imiê do czegoœ, to w³aœnie dokona tego.

Otó¿, nie ma niczego innego w Biblii, co przedstawia³oby

symbolicznie nasze nowoczesne organizacje tak, jak Babilon. On jest
w Biblii jedynym przedobrazem naszych nowoczesnych organizacji,
czy zorganizowanej religii, poniewa¿ on zosta³ za³o¿ony przez
Nimroda i narzuca³ zjednoczenie miêdzy religijnymi ludŸmi. I to
w³aœnie czyni¹ dzisiaj wyznania wiary i nasze denominacje,
narzucaj¹ zjednoczenie: „Albo nale¿ysz do tego albo jesteœ na
zewn¹trz!” I my przychodzimy teraz, jak to mo¿emy ogl¹daæ, ¿e
wszyscy s¹ zmuszani wejœæ do jednego wielkiego zjednoczenia. Lecz
to s¹ mechanicznie sfabrykowane rady cz³owieka i nie mog¹ siê
ostaæ. To nie jest Bo¿¹ wol¹, to nie jest Bo¿ym programem, bez
wzglêdu na to, jak bardzo ludzie próbuj¹ przekonywaæ, ¿e jest. Nie
jest. Nie mo¿e byæ. Jest po prostu rzecz¹ niemo¿liw¹, aby tak by³o.
Bóg nie umieœci³by Swego Imienia w takiej rzeczy jak ta, która
zaprzecza Jego S³owu. Jak mo¿e Bóg ¿yæ w czymœ, co zaprzecza Jego
W³asnemu S³owu? Nie mo¿ecie tego osi¹gn¹æ.

Stwierdzamy, ¿e nie mo¿na przypisaæ tego ¿adnemu z koœcio³ów

– metodystom, baptystom, prezbiterianom, zielonoœwi¹tkowcom,
katolikom, ortodoksyjnym Grekom, czy kimkolwiek oni s¹. To nie
jest Bo¿ym miejscem uwielbiania, mimo wszystko.

Pozwólmy, ¿eby Bóg, Który da³ tê obietnicê, wyst¹pi³ i

udowodni³, ¿e to jest poprawne. Tak w³aœnie trzeba to czyniæ. Je¿eli
On jest jeszcze Bogiem, to On jest ci¹gle Bogiem! Je¿eli On by³
kiedykolwiek Bogiem, to On pozostaje Bogiem!

I widzimy teraz t¹ wymuszon¹ religiê, mamy j¹ bezpoœrednio na

oczach – która chce wprowadziæ wszystkie te ma³e grupy do
„jednego wielkiego zjednoczenia”, jak to okreœlaj¹. Niektórzy z nich
wierz¹ w to, inni znów w tamto, niektórzy zaprzeczaj¹ temu, a inni
zaprzeczaj¹ znów tamtemu. Biblia mówi: „Jak mog¹ dwaj iœæ razem,
jeœli siê nie zgadzaj¹?” To nie bêdzie funkcjonowaæ.

My musimy byæ w zupe³nej zgodnoœci. I w zgodnoœci z czym? Nie

tak bardzo w zgodnoœci jedni z drugimi, jak w zgodnoœci ze S³owem,
z Bogiem. Z Nim w³aœnie powinniœmy byæ w zgodnoœci.

Stwierdzamy wiêc teraz, ¿e wymuszone zjednoczenie by³o

reprezentowane przez grupy ludzi w Babilonie. Bóg nie mo¿e
umieœciæ Swego Imienia do czegoœ takiego. On tego nie czyni³ ani
tego nigdy nie zrobi. Chocia¿ oni próbowali to zrobiæ – umieœcili do
tego swoj¹ nazwê lub umieœcili do tego Jego Imiê, lecz to nie zda³o
egzaminu.

Musimy jednak stwierdziæ, gdzie On umieœci³ Swoje Imiê,

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

bowiem to jest to miejsce i jedyne miejsce, które On obmyœli³ dla
chrzeœcijan i wierz¹cych dzieci, by tam przychodzili i uwielbiali Go
na tym miejscu. Czym zatem jest to miejsce?

Teraz, aby to wesprzeæ, moglibyœmy wzi¹æ ca³¹ Bibliê, by

wesprzeæ to, co mam zamiar powiedzieæ. Bowiem to miejsce, które
On obra³, jest w Chrystusie, w Jezusie Chrystusie. Ono jest w Nim, w
Jego Synu – w Bo¿ym Synu Jezusie Chrystusie.

„Dobrze” – powiecie – „ja myœla³em, ¿e Pismo Œwiête mówi

tutaj, ¿e On powiedzia³ i On obra³ to miejsce, i On równie¿ umieœci³
Swoje Imiê do tego miejsca”.

Otó¿, syn zawsze przyjmuje nazwisko ojca. Ja nazywam siê

Branham, poniewa¿ mój ojciec by³ Branhamem.

A Jezus powiedzia³, ¿e On przyszed³ w Imieniu Swego Ojca. Ew.

Jana 5, 43: „Ja przychodzê w Imieniu Mego Ojca, a wy Mnie nie
przyjmujecie”. Dlatego tam w³aœnie Bóg umieœci³ Swoje Imiê – w
ofierze Jego w³asnego Syna! To jest jedyne obmyœlane przez Boga
miejsce. Tam w³aœnie ludzie mog¹ spotykaæ siê z Bogiem, mianowicie
w Chrystusie. On jest Jego obmyœlanym miejscem. Nie denominacja,
nie wyznanie wiary, ani nic innego – Bóg nie obieca³, ¿e tam bêdzie
siê spotyka³ z nami. On bêdzie siê spotyka³ z nami tylko w Jezusie,
bo On jest jedynym miejscem, w którym znajduje siê Jego Imiê.

S³yszymy równie¿ Jezusa, jak sprawdza³em w Piœmie Œwiêtym, w

ew. Jana 5. rozdzia³ 43. werset, gdzie On powiedzia³: „Je¿eli przyjdzie
ktoœ inny i przyjdzie w swoim imieniu, to go przyjmujecie”. „Mo¿emy
siê przy³¹czyæ do ,innego’ wyznania wiary, mo¿emy siê przy³¹czyæ do
denominacji” – takiego przyjmujecie; lecz kiedy przyjmiecie Jezusa,
jest to coœ innego. Inny przyjdzie i mówi: „Ja powiem, ¿e jestem
metodyst¹, ¿e jestem baptyst¹, ¿e jestem prezbiterianinem” – wy to
przyjmujecie jako w³aœciwe. Lecz Ja przychodzê w Imieniu Mojego
Ojca, czyni¹c to, co rzek³ Ojciec o Mnie, a wy Mnie nie przyjmujecie”.
On powiedzia³: „Jan przyszed³ i on mia³ wielkie œwiadectwo, lecz Ja
mam wiêksze œwiadectwo w Bogu, ni¿ mia³ Jan, poniewa¿ czyniê to,
co poleci³ Mi czyniæ Ojciec” – te S³owa, które by³y napisane o Nim –
kim On musi byæ w tym czasie. Bowiem On by³…

On nazywa siê Bogiem. Bóg ma wiele tytu³ów. Sama nazwa Bóg

jest tytu³em; On nazywa³ siê Jahwe-Jireh, Jahwe-rapha, Jahwe-
manases. On by³ nazwany Ró¿¹ Saroñsk¹, Lili¹ z Doliny, Porann¹
Gwiazd¹; Alf¹, Omeg¹, Pocz¹tkiem i Koñcem; nastêpnie Ojcem,
Synem, Duchem Œwiêtym; to wszystko s¹ tytu³y.

Lecz Jego Imiê, Bo¿e Imiê jest „Jezus Chrystus”, Pomazaniec. To

jest Jego Imiê. On mia³ wiele tytu³ów, lecz jedno Imiê tylko. „¯adne
inne Imiê pod Niebem nie jest dane ludziom, przez które mogliby byæ
zbawieni”. Stwierdzamy, ¿e to jest prawd¹.

MÓWIONE S£OWO

Tak¿e to ostrze¿enie, ¿e „Gdy przychodzi ktoœ inny, który

przychodzi w swoim w³asnym imieniu, na przyk³ad: ,metodysty,
baptysty, prezbiterianina albo zielonoœwi¹tkowca’, i tak dalej, to go
przyjmujecie. Wy przy³¹czycie siê do niego”. Lecz Chrystus jest
odrzucony. Oni Go odrzucili.

Prorok tak powiedzia³! ŒledŸmy jego Imiê przez chwilê. Prorok

powiedzia³: „Jego Imiê bêdzie ,Emanuel’”. Izajasz powiedzia³ to,
chyba w 7. rozdziale. A równie¿ w ew. Mateusza 1, 23. jest
powiedziane: „To wszystko sta³o siê, aby siê wype³ni³o to, co by³o
powiedziane o Panu przez proroka, mówi¹cego: ,Jego Imiê bêdzie
nazwane Emanuel, co siê wyk³ada Bóg z nami’”.

Emanuel, a Jego Imiê by³o Jezus, Bóg z nami – w Imieniu Jego

Ojca. On przyszed³ w Imieniu Jego Ojca. Tam w³aœnie Bóg umieœci³
Swoje Imiê – w Swoim Synu. To jest jedyne miejsce, gdzie mo¿ecie
Go uwielbiaæ. Jedyne miejsce, gdzie Bóg spotka siê kiedykolwiek z
tob¹, jest w tym Synu, który by³ przedstawiony symbolicznie przez
ofiarnego baranka. I poprzez ca³y Stary Testament wszystko
przedstawia³o symbolicznie t¹ jedn¹ rzecz – to jedyne miejsce, gdzie
sam Bóg spotyka³ siê z ludŸmi pod ofiarn¹ krwi¹. By³o to jedyne
miejsce spotkania, jedyne miejsce, gdzie On spotyka siê dzisiaj; nie w
imieniu jakiegoœ wyznania wiary czy w imieniu jakiejœ denominacji,
w imieniu koœcio³a czy w imieniu jakiejœ grupy czy stowarzyszenia,
lecz w Imieniu „Jezus Chrystus”!

Doœwiadcza³em tego, gdy by³em m³odym cz³owiekiem. S³ysza³em

czêsto o spirytyzmie, o diable, jak on dzia³a. I wiedzia³em, ¿e jeœli
istnieje Bóg, to musi byæ i diabe³, poniewa¿ Biblia mówi, ¿e diabe³
istnieje. I myœla³em, ¿e on… s³ysza³em o tych spirytystach. Uda³em
siê do kilku z nich i stwierdzi³em, ¿e oni s¹ fa³szywymi, nie ma w nich
niczego prawego, tylko wielka sterta iluzji i fikcji. Stwierdzi³em
jednak, ¿e niektórzy z nich s¹ prawdziwymi spirytystami.

By³em pewnego razu w obozie, gdzie pewien kaznodzieja poszed³

ze mn¹ do nich, by ich tam odwiedziæ. Oni sprawili, ¿e stó³ podniós³
siê z pod³ogi, a na nim by³y ustawione kieliszki z whisky, i oni
poruszali tym sto³em tam i z powrotem. Równie¿ gitara lata³a w tym
pomieszczeniu; tak samo odzienie ludzi. Sprawili, ¿e stó³ podniós³ siê
w powietrze w tym pomieszczeniu i ona powiedzia³a – to medium
powiedzia³o: „Wyzywam kogokolwiek, aby go œci¹gn¹³ na ziemiê”.

Dwaj mê¿czyŸni rzekli: „Ja go œci¹gnê na ziemiê”. Chwycili ten

stó³ za nogi, ot tak, i próbowali go utrzymaæ. Nie uda³o im siê.
Wiecie, ten stó³ powali³ ich zaraz na pod³ogê.

Nie siedŸcie sobie tylko wygodnie zbijaj¹c b¹ki. Je¿eli nie jesteœ

misjonarzem i nie by³eœ na polach misyjnych, to znasz tylko jedno –
myœli o diable. Gdybyœ wyjrza³ tutaj na zewn¹trz na niektórych z

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

tych ludzi krocz¹cych ulicami, móg³byœ go zobaczyæ. Lecz diabe³
istnieje! Na pewno.

A ludzie, którzy oddaj¹ czeœæ diab³u, nie wiedz¹ nawet, co robi¹.

Oni oddaj¹ czeœæ diab³u w zborach „Nauczaj¹c jako nauki nakazów
ludzkich, wyznañ wiary i tradycji”. Ja powiedzia³em…

Ta kobieta medium huknê³a na mnie i rzek³a: „One mi mówi¹, ¿e

ty jesteœ kaznodziej¹”.

Ja odrzek³em: „Jestem”.

Ona powiedzia³a: „Zatem, jeœli ty…” Zapyta³a: „Co ty o tym

s¹dzisz?”

Ja odpar³em: „To jest diabe³”.

A ona rzek³a: „Dobrze, wiêc jeœli masz tyle mocy, zrzuæ go na

ziemiê”.

Ja odrzek³em: „Ja nie mam ¿adnej mocy, w ogóle. Ja nie mam

mocy, ale jestem tutaj reprezentuj¹c Moc”.

Powiedzia³em: „Panie Jezu, Ty powiedzia³eœ w Ewangelii Marka

w 16. rozdziale: ,W Moim Imieniu bêd¹ wyganiaæ diab³y’”. Dalej
rzek³em: „Niech Twój s³uga doœwiadczy tego teraz, kiedy ten bój jest
przede mn¹!”

I powiedzia³em: „Rozkazujê, ¿eby ten stó³ upad³ na ziemiê, w

imieniu ,œwiêtego koœcio³a’,” ale on tam pozosta³. Powiedzia³em:
„Rozkazujê, ¿eby ten stó³ upad³ na ziemiê, w imieniu ,Ojca, Syna i
Ducha Œwiêtego”, lecz on pozosta³ na swoim miejscu. Potem
powiedzia³em: „Rozkazujê, ¿eby ten stó³ upad³ na ziemiê, w Imieniu
,Jezusa Chrystusa’,” a on tak waln¹³ w pod³ogê, a¿ mu siê od³ama³y
wszystkie cztery nogi!

„W Moim Imieniu diab³y wyganiaæ bêd¹!” Takie jest Imiê Ojca.

On w³o¿y³ Swoje Imiê do Jezusa Chrystusa. I w Nim On spotyka siê
z ludŸmi, by Go uwielbiali. W Nim On zstêpuje i wygania diab³y. W
Nim On przychodzi i uzdrawia chorych. W Nim On przychodzi i
zbawia. W Nim On przychodzi, by zbawiaæ i nape³niaæ Duchem
Œwiêtym. To jest jedyne Bo¿e miejsce, gdzie spotyka siê z ludŸmi, by
Go uwielbiali. Stwierdzamy teraz, ¿e Jezus powiedzia³ to równie¿. To
s³owo – Imiê Jezus znaczy tyle co „Jahwe-Zbawca”, Jahwe
Zbawiciel.

Przypomnijcie sobie: „Nie bêdziecie oddawaæ czci Panu…”

Dlaczego? Werset 5: „Nie bêdziecie Mu oddawaæ czci w ¿adnej
miejscowoœci, któr¹ Pan Bóg daje wam. Nie bêdziecie Mi oddawaæ
czci w którejkolwiek bramie” – jak powiedzia³ Bóg tutaj w 5.
wersecie 16. r. 5. Moj¿eszowej: „Nie bêdziecie Mu oddawaæ czci w
którejkolwiek bramie, któr¹ Pan Bóg daje wam. On daje wam te
rzeczy na pokuszenie”. Wejdziemy do tych spraw w tym tygodniu, o

MÓWIONE S£OWO

ile Pan pozwoli, i zobaczymy, czy Bóg wycofuje Swoje S³owo, czy
nie. Zauwa¿cie, On daje wam te miejscowoœci, lecz nie oddawajcie
Panu czci w ¿adnej z tych bram, poniewa¿ Pan Bóg nie spotka siê
tam z wami.

Lecz Pan Bóg obra³ bramê. On obra³ drzwi. Jezus powiedzia³ w

ew. Jana w 10. rozdziale: „Ja jestem drzwiami do owczarni. Ja jestem
tymi drzwiami”. On jest Jahwe-Zbawicielem.

Moglibyœmy siê posuwaæ dalej w tych rozwa¿aniach przez wiele

godzin, wyjaœniaj¹c to. Lecz jestem pewien, ¿e to pojmujecie, ze
wzglêdu na to, w jaki sposób reagujecie na tê Prawdê i na to S³owo.
Nie pójdziemy wiêc ju¿ dalej; moglibyœcie siê posuwaæ w
którymkolwiek kierunku tylko chcecie. Gdziekolwiek dojdziecie,
je¿eli to jest Prawda, to bêdzie to w ca³kowitej zgodnoœci z
pozosta³ym S³owem. Nie mo¿ecie sprawiæ, ¿eby Biblia mówi³a coœ na
jednym miejscu, a coœ innego na innym miejscu, co by by³o w
sprzecznoœci do tego, co On powiedzia³ na pocz¹tku. Musi to byæ to
samo przez ca³y czas.

Opuszczam tutaj wiele miejsc Pisma na ten temat tylko dlatego,

bo widzê, ¿e robi siê ju¿ póŸno. A nasza siostra i inni maj¹
nabo¿eñstwo tutaj dzisiaj wieczorem, pragniemy siê te¿ modliæ o
chorych. To znaczy, Billy, sprawdŸ, czy maj¹ rozdane karty
modlitwy.

[Ktoœ mówi: „Nie maj¹ nabo¿eñstwa dzisiaj wieczorem” – wyd.]

Nie maj¹ nabo¿eñstwa. Dobrze. Dobrze, dobrze. W porz¹dku.
Przekonajmy siê teraz o tym. Dobrze. W porz¹dku. [Zgromadzeni
klaszcz¹ z aprobat¹]. Ufamy, ¿e Pan pob³ogos³awi t¹ pani¹ za to, ¿e
daje nam do dyspozycji to pomieszczenie i daje nam tyle czasu.

Istnieje tak wiele nieomylnych dowodów, ¿e Jezus jest tym

miejscem. On jest t¹ bram¹, On jest tym Imieniem i jedyn¹
obmyœlan¹ drog¹, któr¹ Bóg ma dla cz³owieka, by móg³ przyjœæ i
uwielbiaæ Go. On jest t¹ Drog¹, Prawd¹ i ¯yciem; t¹ Bram¹,
Drzwiami, Alf¹, Omeg¹, Pocz¹tkiem i Koñcem, Ró¿¹ Saroñsk¹, Lili¹
z Doliny, Porann¹ Gwiazd¹, Alf¹ i Omeg¹. On jest tym wszystkim
razem wziêtym. On jest zarówno Korzeniem i Latoroœl¹ Dawida, jak
i Jasn¹ Porann¹ Gwiazd¹. W Nim mieszka pe³nia Bóstwa cieleœnie, w
którym my jesteœmy synami i córkami Bo¿ymi – w tym Bóstwie
Boga. Tak. Jako synowie i córki jesteœmy w Jego rodzinie, o ile siê
tam znajdujecie.

Jak dostaniemy siê teraz do tego wielkiego miejsca, by Go

uwielbiaæ? To jest nastêpne pytanie. Jak dostaniemy siê do tego
miejsca, je¿eli Jezus jest tym miejscem? On jest Imieniem Boga. On
jest miejscem oddawania Bogu czci. I On jest jedynymi drzwiami do
owczarni. Wiêc my pragniemy stwierdziæ, jak dostaniemy siê do
Niego.

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

Otó¿, jeœli jesteœcie we drzwiach, oczywiœcie, wy wchodzicie do

œrodka jako rodzina, jak mówiliœmy o tym niedawno, wzglêdnie na
œniadaniu, o tej ma³ej owieczce, ¿e Bóg nie zamknie drzwi, dopóki nie
znajdzie tej ostatniej ma³ej owieczki i nie wprowadzi jej do owczarni.
Je¿eli weszliœcie do œrodka, to staliœcie siê rodzin¹. Jesteœcie rodzin¹
Bo¿¹, jeœli weszliœcie do Boga. Nie mo¿ecie jednak byæ rodzin¹ Bo¿¹,
a byæ prócz tego prezbiterianami, metodystami, baptystami, czy
zielonoœwi¹tkowcami. Nie mo¿ecie tego osi¹gn¹æ. Musicie wejœæ do
Jezusa Chrystusa.

„Otó¿” – mówicie – „my to uczyniliœmy”. Zobaczymy, czy to

uczyniliœcie.

Poszukajmy teraz, co mówi Biblia. Stwierdzamy, ¿e w 1.

Koryntian 12. rozdzia³ Biblia mówi: „Przez jednego Ducha jesteœmy
wszyscy ochrzczeni w jedno Cia³o”. Jesteœmy wechrzczeni do Cia³a
Chrystusa, przez jednego Ducha Œwiêtego. Nie weszliœmy tam przez
uœciœniêcie d³oni, nie przy³¹czyliœmy siê do niego, nie zostaliœmy tam
wechrzczeni przez chrzest wodny. Zostaliœmy wechrzczeni Duchem
Œwiêtym do Cia³a Jezusa Chrystusa.

A kiedy Tam wejdziesz, jak d³ugo to potrwa, nim zaczniesz siê

znowu Ÿle zachowywaæ? Efezjan 4, 30. mówi: „Nie zasmucajcie
Bo¿ego Ducha Œwiêtego, którym jesteœcie zapieczêtowani na dzieñ
waszego odkupienia”. Sprzeczajcie siê z Nim, nie ze mn¹. Tak
w³aœnie Ono mówi. Ja czytam S³owo. W porz¹dku. „Jesteœcie
zapieczêtowani a¿ do dnia waszego odkupienia” – a¿ do dnia, kiedy
Jezus przyjdzie po was. Rozmyœlajcie wiêc o tym!

Wtedy ju¿ nie jesteœ samym sob¹. Jesteœ nowym stworzeniem, bo

to greckie s³owo tutaj oznacza „nowe stworzenie”. Ty zosta³eœ na
nowo stworzony. Moc Bo¿a przychodzi na ciebie i ty zostajesz
stworzony jako nowe stworzenie, co sprawia, ¿e ca³a twoja fizyczna
istota, duchowa istota i wszystko jest podporz¹dkowane S³owu
Bo¿emu. Nie ma innej mo¿liwoœci!

Jak mo¿esz mówiæ, ¿e jesteœ chrzeœcijaninem, a nie jesteœ

pos³usznym Jego S³owu w jednej rzeczy? Ktokolwiek nie by³
pos³uszny zakonowi w jednej jego czêœci, by³ winien ca³ego zakonu.
Ktokolwiek! Jezus rzek³: „Nie samym chlebem ¿yæ bêdzie cz³owiek,
lecz ka¿dym S³owem, wychodz¹cym z ust Bo¿ych”. Nie tylko czêœci¹
tych S³ów; ka¿dym S³owem! To powiedzia³ On w Objawieniu 22.
rozdzia³: „Ktokolwiek uj¹³by jedno S³owo z tej Ksiêgi albo doda³
jedno s³owo do Niej, jego dzia³ bêdzie ujêty z Ksiêgi ¯ywota”. Nie
wolno nam ujmowaæ z Biblii albo dodawaæ do Niej. Mów tylko to, co
Ona mówi.

A w 1. Koryntian 12. Ona mówi: „Przez jednego Ducha jesteœmy

wszyscy ochrzczeni w jedno Cia³o”.

MÓWIONE S£OWO

100

Teraz, kiedy jesteœcie w tym Ciele, Rzymian 8, 1. mówi: „Dlatego

nie ma ¿adnego potêpienia dla tych, którzy s¹ w Chrystusie Jezusie,
którzy nie wed³ug cia³a chodz¹, ale wed³ug Ducha”. W Nim jest to
miejsce, gdzie nie ma ¿adnego potêpienia. Czy chodzisz do koœcio³a
metodystycznego, wzglêdnie baptystycznego, prezbiteriañskiego, czy
jakikolwiek on jest; je¿eli jesteœ w Chrystusie, to jesteœ nowym
stworzeniem i nie ma dla ciebie potêpienia nigdzie, wcale. To jest
Bo¿e miejsce spotykania siê. Tam w³aœnie Bóg spotyka siê z
oddaj¹cymi mu czeœæ. Tam w³aœnie jesteœcie zaliczeni do nowego
stworzenia, poniewa¿ jesteœcie martwymi dla rzeczy tego œwiata.
¯yjecie w Nim. ¯yj¹ca Obecnoœæ Boga jest z wami ka¿dego dnia.

101

On ¿yje w nich – w ka¿dym wieku. W ka¿dym wieku, który

nasta³, poprzez ca³¹ Bibliê, jeœli cz³owiek spe³ni³ Bo¿e wymagania,
wchodzi do tego miejsca, które On obmyœli³ w Swoim napisanym
S³owie na dany czas i Bóg czyni tego cz³owieka nowym stworzeniem,
i nie ma dla niego potêpienia. Spójrzcie na Joba.

102

Czy mój g³os z tych mikrofonów og³usza was? Przepraszam was

za to. Wiem, ¿e w nich powstaje oddŸwiêk. Ja sam s³yszê to tutaj.

103

Lecz s³uchajcie. Job – bez wzglêdu na to, jak wielu ludzi stara³o

siê go potêpiaæ, jak wielu mówi³o, ¿e on jest z³ym, on przestrzega³
przykazania Bo¿ego – sk³adaj¹c ofiary. On wiedzia³, ¿e jest
usprawiedliwiony, poniewa¿ przestrzega³ przykazañ Bo¿ych.
Dlatego w³aœnie by³ usprawiedliwiony – poniewa¿ wype³nia³ te
rzeczy, które Bóg poleci³ mu czyniæ.

104

¯yj¹ca Obecnoœæ Boga rozjaœnia dzieñ, ka¿dy dzieñ, z martwoty

wyznañ wiary do ¯ycia i do S³owa na dany czas. Zatem, Bóg ma
pewne sprawy, które On czyni.

105

Tak, jak ten ma³y kwiatek, jak powiedzia³em niedawno na

œniadaniu. Kiedy œwiat³o padnie na nasienie, ono zacznie rosn¹æ. Ono
pije z Bo¿ego Ÿród³a, przepycha siê do góry a¿ dojdzie do stadium
p¹czka, roœnie do góry do kwiatu, do stadium kwiatu.

106

Stwierdzamy teraz, ¿e kiedy rozpoczniemy z Chrystusem,

roœniemy w ten sam sposób, poniewa¿ roœniemy w ³asce i
napominaniu Bo¿ym.

107

Jedyny, obmyœlany przez Boga plan dla ka¿dego wieku, jest w

Jego S³owie. Jego Syn przyszed³ i zamanifestowa³ ka¿d¹ obietnicê,
która by³a obiecana dla Jego wieku. Wszyscy Bo¿y prorocy przyszli
dok³adnie w porê – oni byli ¿yj¹cym S³owem Boga na ziemi. Oni byli
S³owem. Jezus powiedzia³, ¿e oni byli „bogami”. Jezus nazwa³ tych
proroków „bogami”.

108

Pewien cz³owiek spotka³ siê ze mn¹ na ostatnim nabo¿eñstwie,

które mia³em, i on powiedzia³: „Ty jesteœ kiepskim teologiem”.

109

A ja odpar³em: „Ja nie twierdzê, ¿e jestem teologiem”. Dalej

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

rzek³em: „S³owo nie przychodzi do teologa; teologia tak”. S³owo
przychodzi… Rozumiecie? Powiedzia³em: „W³aœnie, teologia
przychodzi do teologa. Lecz” – mówi³em dalej – „my mówimy o
czymœ innym”.

110

Znajdujemy to w ka¿dym wieku. Kiedy Bóg powiedzia³, ¿e

wydarzy siê pewna rzecz, oto przychodzi ten cz³owiek i manifestuje
to, oto przychodz¹ ludzie i ¿yj¹ tym. To by³ Sam Bóg ¿yj¹cy w
ludziach, bowiem to by³a odpowiedŸ z Jego S³owa.

111

Wiêc, jedynym Bo¿ym obmyœlanym miejscem i jedynym

obmyœlanym planem dzisiaj jest Jego Syn, przez Jego S³owo na ten
wiek, o¿ywione Duchem Jego ¿ycia; o¿ywione!

112

Obecnie mamy wielkie szko³y teologiczne. I wielokrotnie, kiedy

to czynimy… Nie mam nic przeciwko temu, oczywiœcie, ¿e nie.
Widzicie jednak, je¿eli macie szko³ê teologiczn¹…

113

Jezus powiedzia³ w ew. Jana 4. „Przychodzi czas i teraz jest,

kiedy Bóg, bêd¹c Duchem, bêdzie uwielbiany w Duchu i w
Prawdzie”. Obecnie niektórzy ludzie maj¹ Ducha, a nie maj¹
Prawdy. Inni maj¹ Prawdê, a nie maj¹ Ducha.

114

Jest to tak, jak gdybyœmy mieli du¿y samochód – chcielibyœmy

gdzieœ pojechaæ w cadillaku. I obydwa cadillaki zosta³y wykonane
zupe³nie tak samo, i wypchnêlibyœmy je na dwór, i nape³nilibyœmy
obydwa paliwem – ich zbiorniki. Potem krêcilibyœcie ci¹gle korb¹ w
jednym z nich – i nic. Rozejrzelibyœcie siê i rzekli: „Siedzenia s¹ w
porz¹dku. Kierownica jest œliczna, s¹ w niej osadzone diamentowe
æwieki. A te pluszowe siedzenia – œliczne. I usi¹dziecie w tyle i
zaczniecie zasypiaæ. I ach, moglibyœcie uczyniæ wiele rzeczy w
ka¿dym z nich, lecz widzicie, jeden z nich… Obydwa maj¹ dobr¹
mechanikê, lecz jeden z nich ma dynamikê. Widzicie, mo¿ecie znaæ
siê na mechanice, lecz jest potrzebna dynamika, by wprawiæ w ruch
tê mechanikê, aby zaczê³a funkcjonowaæ.

115

I tak w³aœnie ma siê sprawa z koœcio³em obecnie. Jesteœmy pe³ni

teologii, a nie mamy w tym ¿adnej dynamiki. To siê zgadza.
Rozumiecie?

116

Innymi s³owy, musicie mieæ iskrê do tego paliwa, bo inaczej

paliwo nie jest niczym wiêcej ni¿… Nie jest nawet tyle warte, co
woda, je¿eli nie ma iskry, by go zapaliæ. Tak w³aœnie jest.

117

Bez wzglêdu na to, jak dobrze jesteœmy nauczani, jak dobrze

bêdziemy wierzyæ, i jak bardzo mówimy o Biblii, ¿e jest prawd¹, oraz
¿e wierzymy, i¿ ona jest ca³a prawd¹; musimy mieæ tê Dynamikê, tê
iskrê, aby zapaliæ to S³owo i sprawiæ, ¿eby Ono zaczê³o dzia³aæ. Ona
jest do tego potrzebna. Je¿eli jej nie macie, to zbór siedzi spokojnie,
samochód stoi spokojnie i ty sobie bêdziesz siedzia³ spokojnie. I bez
wzglêdu na to, jak bardzo bêdziesz mówi³: „Ja sympatyzujê – ja

MÓWIONE S£OWO

wierzê ka¿demu S³owu z Niej”. Ty musisz mieæ coœ, by to zapaliæ,
aby to dzia³a³o moc¹ stu oktanów i ¿eby ten wielki Koœció³ Bo¿y
zacz¹³ siê poruszaæ naprzód. Jest do tego potrzebna Dynamika razem
z mechanik¹. Mechanika nie jest z³a, lecz brakuje Dynamiki.

118

I uwa¿am, ¿e tak w³aœnie ma siê sprawa z koœcio³em dzisiaj,

brakuje nam Bo¿ej mocy Dynamiki, by popchn¹æ to S³owo i o¿ywiæ
je na dzisiejszy czas.

119

Marcin Luther mia³ mechanikê i dynamikê w swoim czasie. John

Wesley mia³ je te¿ w jego czasie. Zielonoœwi¹tkowcy mieli je w ich
czasie.

120

A co z naszym czasem? To jest inny czas! Koœció³ powinien byæ

obecnie zupe³nie dojrza³y i gotowy, by spotkaæ siê z Chrystusem,
maj¹c manifestacjê ka¿dego b³ogos³awieñstwa, które On obieca³ w
Biblii, dzia³aj¹c w tym jednym wielkim Ciele, odnoœnie którego On
obieca³, ¿e On spotka siê z ludŸmi i bêdzie uwielbiany – w tym
wspania³ym Swoim Koœciele.

121

Lecz widzicie, my posy³amy nasze dzieci do szko³y, uczymy ich

czytania, pisania, arytmetyki, ca³ej historii o prorokach i
wszystkiego mo¿liwego. To jest w porz¹dku, o ile nie kryjecie za tym
czegoœ!

122

„O” – mówicie – „hm, ja krzycza³em. Ja mówi³em jêzykami”. To

jest dobre. Ja temu wierzê równie¿. Lecz to jeszcze nie to, o czym ja
mówiê. Ty bêdziesz – silnik bêdzie ci parskaæ. Ty zaczniesz: „Plank-
plank, bum-bum” – jak stary samochód, próbuj¹cy zapaliæ silnik.
Mówisz: „Tak, ja wierzê w to. Wierzê równie¿ w tamto. Lecz jeœli
chodzi o to, w tych dniach? O nie. Nie!”

123

Je¿eli ona ma sto oktanów, bracie, i ma za sob¹ w³aœciwy

generator, to wprawi w ruch ka¿de S³owo Bo¿e do urzeczywistnienia
Jego obietnicy. To siê zgadza.

124

Tak w³aœnie ma siê sprawa z nami dzisiaj, niemal zatrzymaliœmy

siê. Chcemy wierzyæ temu, wierzyæ tamtemu.

125

Kiedy mówiê coœ o Tym, „Hm, ja nie wiem”. Dobrze, Biblia tak

mówi! Na tym sprawa za³atwiona. Je¿eli Bóg tak powiedzia³, jest tak
dlatego, aby siê to sta³o. Je¿eli to jest to, co Bóg poleci³ nam czyniæ,
to musimy to czyniæ! Pozostañ tam po prostu tak d³ugo, a¿ Bóg
wprawi to w ruch i ty zaczniesz zaraz dzia³aæ na nowo, rozumiesz.
Je¿eli nie, to masz ca³kiem zaczadzone kontakty na œwiecy. A wiêc
potrzebujemy czegoœ innego, trzeba nam czegoœ, co by nas zapali³o.

126

Zauwa¿cie nastêpn¹ rzecz: On nie tylko przychodzi w postaci

Ducha Œwiêtego, by nauczaæ Swego S³owa, On równie¿ manifestuje
to S³owo. Zapamiêtajcie sobie, ¿e prorocy wierz¹ S³owu. Oni
otrzymuj¹ S³owo od Boga. A Bóg, Duch Œwiêty wszed³ do nich i

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

wprawi³ w ruch tê obietnicê, i sprawi³, ¿e siê urzeczywistni³a. O, moi
drodzy! Kto to potêpi?

127

Jezus powiedzia³: „Kto mo¿e Mnie potêpiæ z grzechu? Grzech to

,niewiara’. Cokolwiek Bóg napisa³ i cokolwiek powiedzieli prorocy –
Ja jestem Odpowiedzi¹. Ja czyniê to, co oni zapowiadali o Mnie”. On
przyszed³ jako prorok, Syn cz³owieczy. Dok³adnie tym w³aœnie On
by³ i On udowodni³, ¿e On Nim jest. Dlaczego? Ta Dynamika by³a
tam, by zapaliæ tê mechanikê. On Sam – Syn by³ t¹ mechanik¹, a
Ojciec by³ t¹ Dynamik¹. „To nie Ja czyniê te sprawy, jest to Mój
Ojciec, który przebywa we Mnie”. On wprawia w ruch – ta
Dynamika i sprawia, ¿e ta rzecz porusza siê. On to urzeczywistnia.

128

„Czy powiedzia³em wam kiedykolwiek coœ…” Jak powiedzia³

Samuel pewnego razu do ludu: „Czy powiedzia³em kiedykolwiek coœ
w Imieniu Pañskim, co by siê nie urzeczywistni³o?” Rozumiecie?
„Kiedy powiedzia³em wam coœ takiego i kiedy dosz³o do tego, ¿e siê
to nie urzeczywistni³o?”

129

„O, cokolwiek nam ty powiedzia³eœ, urzeczywistni³o siê, lecz my

chcemy króla, mimo wszystko”.

130

Tak w³aœnie jest równie¿ dzisiaj. Ludzie chc¹ siê trzymaæ swoich

ma³ostkowych pojêæ. Oni chc¹ siê trzymaæ swoich wyznañ wiary. Oni
chc¹ trzymaæ siê tego. A potem chcecie mówiæ o rozbudzeniu w
naszym czasie. Jak mo¿emy mieæ przebudzenie, gdy wszystko jest w
takim zupe³nym zamêcie, w jakim jest? Macie paliwo zmieszane z
wod¹ i z wszystkim mo¿liwym – z wszelkiego rodzaju detergentami
i z wszystkimi tymi nowoczesnymi domieszkami.

131

Szed³em drog¹ niedawno i zobaczy³em tam reklamê jakiegoœ

nowoczesnego detergentu i twierdzili: „Nie musisz zmywaæ naczyñ,
wystarczy je tylko zanurzyæ do tego i potem je wyj¹æ”.

132

Pomyœla³em sobie: „Bêdê bohaterem w moim domu”. I poszed³em

i kupi³em skrzynkê tego p³ynu.

133

I powiedzia³em ¿onie: „ChodŸ, kochanie, pozwól, ¿e pozmywam

naczynia”.

134

Pomyœla³em sobie: „Cz³owieku, ci faceci wiedz¹, o czym mówi¹ –

ci naukowcy. Poka¿ê jej teraz. Ja tylko, a ona bêdzie… a¿ po³apie
siê w tym, co ja czyniê. Tylko zanurzê w tym naczynia i usi¹dê sobie;
to jest wszystko, co muszê zrobiæ”.

135

Dzieci mia³y na œniadanie jajka. I ja wla³em ten detergent do

miednicy i w³o¿y³em tam naczynia, i potem je wyj¹³em. W³o¿y³em
znowu i wyj¹³em. Ci¹gle by³y brudne od jajek. Tak jest. Nie wierzê
ju¿ niczemu, co s³yszê w telewizji, ani trochê. Absolutnie nie.
Naprawdê nie.

136

Dlatego w³aœnie nie wierzê, ¿e jakiœ system ludzkiej roboty mo¿e

siê ostaæ. Bóg ma jedn¹ obmyœlan¹ drogê. Nie s¹ to metodyœci,

MÓWIONE S£OWO

baptyœci, prezbiterianie; lecz jest to Jezus Chrystus – narodzenie siê
na nowo i wierzenie tej Biblii. To jest Bo¿a obmyœlana droga i jedyna
droga, któr¹ On ma, mianowicie w Jezusie Chrystusie, Jego Synu. A
w Swoim Synu On umieœci³ Swoje Imiê. Swoje! Jego Imiê brzmi
Jezus, poniewa¿ On przyszed³ w Imieniu Swego Ojca. A wiêc to jest
Imiê Boga, poniewa¿ On by³ Bogiem.

137

Zwa¿ajcie teraz. Kiedy ta wielka dzia³aj¹ca moc Bo¿a wchodzi do

syna Bo¿ego, ona go o¿ywia, Duch ¯ycia wstêpuje do niego. Czego to
potem dokonuje? To umieszcza nas w Niebiañskich miejscach,
w³aœnie teraz. Nie, ¿e „bêdziemy tam”. Jesteœmy tam teraz. Ju¿ teraz
wstaliœmy z martwych, dynamika i mechanika zaczê³y dzia³aæ;
o¿ywi³a nas i jesteœmy o¿ywieni i podniesieni do Obecnoœci Boga,
gdzie znajduje siê Jego Duch. I ju¿ teraz siedzimy razem w
Niebiañskich miejscach w Jezusie Chrystusie. W Chrystusie Jezusie
siedzimy tam na tym wielkim tronie – ju¿ zosta³o to uruchomione.
Powstaliœmy z martwych. Mamy w tym dzia³. Je¿eli jesteœ czêœci¹
Oblubienicy, to masz w tym dzia³, bo Oblubienica jest czêœci¹
Oblubieñca, jak wiecie. Stwierdzamy wiêc, ¿e to jest ta sama rzecz. I
Ona bêdzie czyniæ po prostu dok³adnie to, co by³o dla Niej
zapowiedziane, co ma czyniæ w tym czasie. Ona nie bêdzie Laodycj¹,
nie bêdzie pod ¿adnym wzglêdem letni¹, lecz bêdzie pa³aæ dla Boga;
Ona pójdzie naprzód w Duchu Bo¿ym.

138

Patrzymy siê teraz tutaj, aby to wyszukaæ. Zobaczmy teraz, w

tym w³aœnie czasie, kiedy siê to dzieje, ¿e to dotyczy nas. I jeœli
byliœmy kiedyœ martwi w grzechach i upadkach, wzglêdnie w
przestêpstwach, On… Zostaliœmy wspólnie o¿ywieni do Jego S³owa
na ten wiek.

139

PrzejdŸmy teraz w myœlach daleko wstecz do dawnych czasów i

pomyœlmy o kimœ, kto zosta³ o¿ywiony przez to S³owo; zanim
przejdziemy do us³ugi uzdrawiania i bêdê siê modli³ o chorych.
WeŸmy kilku bohaterów i przypatrzmy siê ich charakterom.

140

WeŸmy tutaj cz³owieka, który przestrzega³ ca³e S³owo Bo¿e

wówczas w Starym Testamencie; nazywa³ siê Enoch. On by³ tak
o¿ywiony przez S³owo Bo¿e, i¿ mia³ œwiadectwo, ¿e „podoba³ siê
Bogu”. Bóg nie rozkaza³ Enochowi czyniæ ¿adnej innej rzeczy, prócz
tego, co on czyni³.

141

Chcia³bym wiedzieæ, ilu Enochów by³oby tutaj dzisiaj po

po³udniu, gdybyœcie wiedzieli, ¿e to jest w S³owie Bo¿ym? Ile z was,
kobiety z ostrzy¿onymi w³osami, mog³oby nazwaæ samych siebie
„Enoch-iniami”, rozumiecie, rozumiecie, skoro wiecie, ¿e Bóg to
potêpia? Ilu z was, mê¿owie, którzy pozwalacie tym kobietom to
czyniæ, moglibyœcie nazwaæ samych siebie Enochami? O, rety! To jest
tylko jedna rzecz, a co te tysi¹ce innych? A my to zag³uszamy i
mówimy: „Ja nale¿ê do tego, a ja nale¿ê do tamtego”. Mo¿esz nale¿eæ

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

do tego, ale póki nie wejdziesz do obmyœlanego przez Boga
miejsca…! A nie mo¿esz tam wejœæ, dopóki nie staniesz siê czêœci¹
tego S³owa! I kiedy jesteœ czêœci¹ Niego, stajesz siê ca³ym S³owem –
podporz¹dkowanym ca³emu S³owu. Zwróæcie uwagê, mamy tutaj to,
co Biblia nazywa „S³owem Bo¿ym”, a ono jest naprawdê S³owem
Bo¿ym.

142

Stwierdzamy teraz, ¿e Enoch wst¹pi³ na obmyœlan¹ przez Boga

drogê Jego S³owa; chodzi³ z Nim piêæset lat i podoba³ Mu siê.
Stwierdzamy, ¿e mechanika w nim by³a tak doskona³a, i¿ kiedy
Dynamika zaczê³a dzia³aæ w jego silniku, to Ona zabra³a go po
prostu z ziemi. On pierwszy polecia³, jakby samolotem, do Niebios.
Dzia³aj¹c na Bo¿ej mechanice i dynamice, „on nie by³ znaleziony”,
poniewa¿ Bóg zabra³ go z ziemi, i on nie umar³. To siê dok³adnie
zgadza. On pielgrzymowa³ Bo¿¹ obmyœlan¹ drog¹.

143

T¹ sam¹ rzecz znajdujemy u Eliasza. Stary Eliasz zbeszta³ tak

wiele z tych Jezabel z wymalowan¹ twarz¹ i z ostrzy¿onymi w³osami,
i tak dalej, jakie one nosi³y w owym czasie. Ten stary mê¿czyzna
przez ca³e swoje ¿ycie potêpia³ po prostu grzech miêdzy tymi
kobietami, poniewa¿ one mia³y kobietê Jezabelê, która im
„narzuca³a tempo”.

144

W³aœnie tak samo, jak czyni³ wasz Hollywood tutaj i uwik³a³ do

tego wszystkie siostry. I Jezabela ci¹gle ¿yje; rozgl¹dnijcie siê tylko
ko³o siebie i zobaczycie, ¿e tak jest. A w dodatku ma ci¹gle wielk¹
moc.

145

Stwierdzamy teraz, ¿e ten stary cz³owiek, bêd¹cy prorokiem,

przekl¹³ to i wszystko podobne, i pozosta³ doskonale w woli Bo¿ej.
Podczas gdy wszyscy pozostali kaznodzieje os³abli, on trzyma³ siê Go
niezachwianie.

146

I pewnego dnia on by³ ju¿ tak zmêczony, ¿e Bóg pos³a³ z Niebios

na ziemiê rydwan i ogniste konie, i zabra³ go do góry. On by³ tak
nape³niony t¹ o¿ywiaj¹c¹ moc¹! Pomyœlcie tylko: maj¹c S³owo Bo¿e
w Swoim sercu, on by³ tak pe³en o¿ywiaj¹cej mocy, która go
o¿ywia³a!

147

„Je¿eli Duch Bo¿y, On…” Myœlê, ¿e znajdziemy to w liœcie do

Rzymian 8, 11, wzglêdnie 1, 11. Tam jest powiedziane: „Je¿eli
Duch…” jest to w Rzym. 8, 11: „Je¿eli Duch, który wzbudzi³ Jezusa
z martwych mieszka w was, to on o¿ywi równie¿ wasze œmiertelne
cia³a”. Je¿eli Duch, który wzbudzi³ Jezusa z martwych – je¿eli On
jest w tobie, to On równie¿ o¿ywi twoje œmiertelne cia³o.

148

O¿ywi³ je! Co znaczy s³owo o¿ywiæ? Greckie s³owo u¿yte tutaj

oznacza „byæ przyprowadzonym do ¿ycia po œmierci”. Alleluja. Tam
jest ta brama oddawania czci. Uwielbianie w Duchu i w Prawdzie –
mechanika i dynamika razem. Czy rozumiecie, co mam na myœli?

MÓWIONE S£OWO

149

„Je¿eli Duch, który wzbudzi³ Jezusa z martwych mieszka w was,

to On o¿ywi, przywróci do ¿ycia wasze œmiertelne cia³a, poniewa¿ On
ju¿ jest ¯yciem”. I kiedy On wchodzi do twego cia³a, On
podporz¹dkuje ca³e twoje cia³o Jemu. Podporz¹dkuje komu? S³owu
Bo¿emu! „Je¿eli on jest w was”. Wiêc jeœli to jest coœ…

150

Wy mi powiecie: „Dobrze, to by³o w minionych czasach. A ew.

Marka 16. nie jest prawd¹, tak samo idea zielonoœwi¹tkowców o
chrzcie Duchem Œwiêtym”. To nie jest Duch Bo¿y w tobie. Nie dbam
o to, jak bardzo jesteœ wykszta³cony; to nie jest Duch Bo¿y. Ty
mówisz: „Otó¿, moja matka nale¿a³a do tego, tak samo mój ojciec i
mój brat – poprzez ca³e lata”. Cokolwiek chcesz mówiæ o twoich
krewnych, i tak dalej, to mo¿e by³o w porz¹dku dla nich, ale dla
ciebie nie jest, rozumiesz? Ty musisz w tym czasie wejœæ w Jezusa
Chrystusa na ten wiek i do obietnicy, która by³a dana na nasz czas.

151

Zauwa¿cie, stwierdzamy, ¿e ta wielka o¿ywiaj¹ca moc

nawiedzi³a Enocha; ona go o¿ywi³a i on odszed³ do Domu nie
zaznawszy œmierci.

152

Ona nawiedzi³a Eliasza, o¿ywi³a go tak, ¿e on odszed³ do Domu

nie zaznawszy œmierci.

153

Stwierdzamy, ¿e jego nastêpc¹ by³ Elizeusz, co by³o

przedobrazem Chrystusa i Koœcio³a; Elizeusz. Eliasz uczyni³ cztery
cuda, a Elizeusz uczyni³ osiem cudów. On mia³ podwójn¹ porcjê,
podobn¹, jaka zosta³a wylana na Koœció³. [Puste miejsce na taœmie –
wyd.] PóŸniej, kiedy nieœli martwego cz³owieka i wrzucili go na jego
koœci, on powróci³ do ¿ycia. Ta o¿ywiaj¹ca moc by³a w nim i w
grobie. Nie mo¿ecie…

154

Ona jest zawsze do dyspozycji, gdy otrzymacie t¹ o¿ywiaj¹c¹ moc

od Boga, bêd¹c o¿ywieni razem z Nim obecnie.

155

Zapamiêtajcie sobie teraz: W Chrystusie jesteœmy cia³em z Jego

Cia³a, koœci¹ z Jego koœci. Kiedy Bóg zrani³ Chrystusa na Golgocie,
On by³ zraniony za mnie i za ciebie. My jesteœmy cia³em z Jego cia³a
i koœci¹ z Jego koœci; cia³em z Jego cia³a, Imieniem z Jego Imienia,
Oblubienic¹ z Niego. Rozumiecie, my jesteœmy w Nim, jesteœmy Jego
cia³em i Jego koœæmi.

156

I Bóg wzbudzi³ nas ju¿ z martwych – potencjalnie. O¿ywiaj¹ca

moc, która nas wzbudzi³a z ¿ycia w grzechu i przemieni³a nasz¹
istotê, ona nas potencjalnie wzbudzi³a w Jezusie Chrystusie, bowiem
zmartwychwstanie wyprowadzi nas w pe³nej dojrza³oœci.

157

Zapamiêtajcie sobie: My umarliœmy w naszym w³asnym imieniu,

zostaliœmy pogrzebani i wzbudzeni z martwych w Jego Imieniu.
Widzicie, ju¿ wiêcej nie nale¿ymy do siebie. To wielkie Imiê „Jezus
Chrystus”, o którym Biblia mówi tutaj w liœcie do Efezjan 3. 15, ¿e
„Ca³a rodzina, zarówno na niebie jak i na ziemi, nazywa siê wed³ug

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

tego Imienia”. Tam w³aœnie Bóg umieœci³ Swoje Imiê. Takie jest Imiê
rodziny w Niebie. Takie jest Imiê rodziny na ziemi.

158

I my jesteœmy w Jezusie Chrystusie dziêki chrztowi Duchem

Œwiêtym – nie przez wodê. Przez Ducha jesteœmy wszyscy
wechrzczeni w jedno Cia³o, którym jest Chrystus – to miejsce
uwielbiania. Zatem, znajduj¹c siê w Nim, jesteœmy na tym gruncie i
jest to jak wyci¹g z Ksiêgi wieczystej.

159

Powiesz: „Kupi³em kawa³ gruntu”. On nie jest twoim, dopóki nie

masz wyci¹gu z Ksiêgi wieczystej. Lecz jeœli masz ten wyci¹g, on
dokumentuje, ¿e wszystkie zastrze¿enia, które by³y kiedykolwiek
wzniesione odnoœnie tego kawa³ka gruntu, zosta³y uniewa¿nione.

160

A kiedy sta³eœ siê chrzeœcijaninem i przyj¹³eœ Chrystusa jako

swego Zbawiciela, to kiedy Bóg posy³a ci ten wyci¹g z Ksiêgi
Wieczystej, on dokumentuje, ¿e bez wzglêdu na to, co uczyni³ twój
ojciec, co uczyni³a twoja matka, co uczyni³ ktokolwiek inny – twoja
matka i ojciec mo¿e byli pijakami, prostytutkami; cokolwiek to by³o,
ka¿dy grzech zosta³ skreœlony! Ty masz wyci¹g z Ksiêgi Wieczystej.
Nie ma niczego, co by ciê mog³o wyzuæ z tego. I popatrz, wszystko, co
znajduje siê na tym gruncie, nale¿y do ciebie! Amen. A kiedy jesteœ
w Jezusie Chrystusie przez chrzest Duchem Œwiêtym, ka¿dy Bo¿y
dar nale¿y do Koœcio³a. Amen. To jest wyci¹g z Ksiêgi Wieczystej. On
jest twoim, on nale¿y do ciebie. On o¿ywia wasze œmiertelne cia³a. O,
moi drodzy, gdybyœmy tylko pomyœleli o tym!

161

Spójrzmy teraz na tych wiernych w czasie Wylania Ducha

Œwiêtego. Oni byli wszyscy tam w górnym pokoju i wszyscy byli
przestraszeni. Oni mieli prawo do tego, to by³o w porz¹dku, lecz oni
siê obawiali. „A nagle zst¹pi³ z Niebios szum” – by³ im pos³any
wyci¹g z Ksiêgi Wieczystej – „jakby wiej¹cego gwa³townego wiatru
i nape³ni³ ca³y dom, gdzie oni siedzieli”. I oni zostali przez To tak
o¿ywieni, ¿e wszelka ich tchórzliwoœæ, któr¹ byli zdjêci… Jeden z
nich obawia³ siê nawet – on nawet zaprzecza³, ¿e nie jest
faryzeuszem ani saduceuszem. Lecz kiedy przypad³ Duch Œwiêty i
wechrzci³ go do Jezusa Chrystusa, on sta³ siê cia³em z Jego cia³a,
koœci¹ z Jego koœci, S³owem z Jego S³owa. On sta³ siê nowym
stworzeniem. Sta³ siê now¹ osob¹. To o¿ywi³o jego cia³o.

162

Spójrzcie, czego On dokona³ i czego On dokonuje dla ciebie, kiedy

On wejdzie do ciebie. On nie sprawi, ¿e wyjdziesz i bêdziesz mówi³:
„Ja jestem metodyst¹, ja jestem baptyst¹. O, ja wiem, ¿e nie
powinienem paliæ. Nie powinienem mieæ tego. Nie powinienem nosiæ
takiego odzienia. Nie powinienem czyniæ tego. Nie powinienem
czyniæ tamtego”. On o¿ywia ciê tak bardzo, ¿e to musisz czyniæ. On
o¿ywia wasze œmiertelne cia³a.

163

Spójrzcie, On o¿ywi³ ich cia³a do tego stopnia, ¿e wzbili siê tak

blisko Niebios, i¿ On o¿ywi³ ich cia³a, aby mówili takim jêzykiem,

MÓWIONE S£OWO

którego nigdy przedtem nie s³yszeli. On o¿ywi³ ich cia³a tak bardzo,
¿e mówili nowym niebiañskim jêzykiem. Oni zostali o¿ywieni do
Obecnoœci Bo¿ej przez chrzest Duchem Œwiêtym. Bo¿a o¿ywiaj¹ca
moc wechrzci³a ich do tego. Potem oni byli w miejscu oddawania
czci. Oni byli tam, gdzie mogli uwielbiaæ Boga. Ani Sanhedryn ani
nic innego nie mog³o ich potem niepokoiæ, poniewa¿ oni zostali
o¿ywieni. Oni byli nowymi ludŸmi. By³o to potem, gdy zostali
ochrzczeni.

164

Spójrzcie na zwyk³ego Szczepana. On wst¹pi³ na Bo¿¹ obmyœlan¹

drogê, zosta³ o¿ywiony moc¹ Bo¿¹; wszed³ do tej bramy Bo¿¹
obmyœlan¹ drog¹. I nawet wtedy, gdy oni przyszli, by go zabiæ,
kamienowali go na œmieræ, on powiedzia³: „Widzê Niebiosa otwarte i
Jezusa stoj¹cego po prawicy Boga”. To by³a o¿ywiaj¹ca moc. On
zosta³ o¿ywiony i podniesiony do góry na Jego ³ono.

165

By³ równie¿ Filip, kolejny mê¿czyzna nape³niony o¿ywiaj¹c¹

moc¹. Znajdujemy go tam w Samarii, urz¹dzaj¹cego wielkie
zgromadzenia ewangelizacyjne. Ta wielka o¿ywiaj¹ca moc – kiedy
on by³ w Chrystusie – poszed³ tam, gdzie by³o tysi¹ce ludzi,
s³uchaj¹cych go. A On powiedzia³: „Nie pozostawaj tutaj, Filipie, Ja
chcê, ¿ebyœ wyszed³ na pustyniê, tutaj ko³o Gazy. Mam tam pewnego
cz³owieka i chcê, abyœ siê spotka³ z nim”. I on nie mia³ ¿adnych
pytañ, w ogóle ¿adnych zastrze¿eñ; by³ nape³niony t¹ o¿ywiaj¹c¹
moc¹. On by³ w Chrystusie, by³ na obmyœlanym przez Boga miejscu,
gdzie Bóg móg³ mówiæ do niego. Bóg przemówi³ do niego. On nie mia³
¿adnego pytania.

166

Powiecie: „Otó¿, On przemówi³ do mnie i powiedzia³ mi, ¿e

zostanê uzdrowiony, ale ja teraz nie wiem – czujê siê okropnie Ÿle
dzisiaj”. O rety! „Hm, On powiedzia³ mi, ¿e otrzyma³em Ducha
Œwiêtego, a czasami w to naprawdê w¹tpiê”.

167

Filip dok³adnie zna³ G³os Bo¿y, poniewa¿ szed³ Bo¿¹ obmyœlan¹

drog¹. On nie kwestionowa³ Boga w tej sprawie: „Otó¿, Bo¿e, mam
tutaj tak du¿o ludzi, muszê tu pozostaæ. Muszê siê porozumieæ z
okrêgowym prezbiterem, zanim to mogê zrobiæ. Muszê pójœæ i
porozmawiaæ o tym z biskupem”. Nic takiego tam nie by³o! On
zwa¿a³ na to, co mówi Bóg, i zaraz wyruszy³ na pustyniê!

168

Zasta³ tam pewnego cz³owieka, eunucha Etiopczyka, murzyna,

który jecha³ drog¹ czytaj¹c Pismo Œwiête w ksiêdze Izajasza. I Filip
zapyta³: „Czy pojmujesz to, co czytasz?”

On odrzek³: „Jak mogê to zrozumieæ, je¿eli mnie ktoœ nie

nauczy?”

169

Filip wst¹pi³ do rydwanu i zacz¹³ mu mówiæ o Panu.

170

On powiedzia³: „Oto jest woda, có¿ stoi na przeszkodzie, abym

zosta³ ochrzczony?”

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

171

Filip odrzek³: „Je¿eli wierzysz ca³ym swoim sercem, ca³¹ twoj¹

dusz¹, ca³ym umys³em i si³¹”. Wysiedli z rydwanu i ochrzci³ go.

172

A Filip by³ tak pe³en tej o¿ywiaj¹cej mocy, ¿e On porwa³ Filipa i

eunuch nie ujrza³ go wiêcej. Pomyœlcie tylko! W jego œmiertelnym
ciele! Jego fizyczna istota zosta³a porwana do góry sprzed oczu
eunucha. Ja wierzê, ¿e to jest prawd¹. Bóg móg³ go zabraæ gdzieœ na
inne miejsce, gdzie On go potrzebowa³. On zosta³ porwany do góry.

173

Wiesz, nawet œmieræ nie mo¿e ci zabraæ tego, gdy jesteœ w

Chrystusie – w Bo¿ym miejscu.

174

Spójrzcie tu. Moj¿esz j¹ mia³. On by³ prorokiem, do którego

przysz³o S³owo od Pana. Bez wzglêdu na to, ilu Korachów powsta³o
i mówili: „Trzeba nam du¿ej organizacji. Ty teraz zajmujesz to
miejsce bêd¹c jedynym œwiêtym mê¿em”. Bóg powiedzia³: „Oddziel
siê, Ja go po prostu poch³onê”. By³ tam równie¿ Datan i inni; nie
martwi³o go to, on kontynuowa³ swoje zadanie.

175

A kiedy Moj¿esz umar³ i zosta³ pogrzebany przez anio³ów, ta

o¿ywiaj¹ca moc pozosta³a na nim. Bowiem osiemset lat póŸniej
wyst¹pi³ on ponownie tutaj w obiecanym kraju i rozmawia³ z
Jezusem. O¿ywiaj¹ca moc odpoczywa³a ci¹gle na nim. To by³o Bo¿e
miejsce oddawania czci.

176

„Co to mówisz? Jak to wiesz?” On by³ prorokiem. S³owo przysz³o

do proroka. I on by³ zamanifestowanym S³owem Bo¿ym na jego
wiek. Amen.

177

Widzicie, nie mo¿ecie umrzeæ, gdy zostaliœcie o¿ywieni. O, gdyby

zbór móg³ tylko zrozumieæ, ¿e tu nie chodzi o to, czym bêdziecie; lecz
wy ju¿ tym jesteœcie! Jest to diabe³, który próbuje obrabowaæ was o
to.

178

„Dobrze” – mówisz – „ja ci teraz powiem. Ja nale¿ê do tego”. Nie

dbam o to, do czego ty nale¿ysz.

179

Musisz byæ narodzony na nowo, odrodzony, ochrzczony Duchem

Œwiêtym – do Jezusa Chrystusa, o¿ywiony do ka¿dego S³owa. Twój
duch w tobie bêdzie akcentowa³ ka¿de S³owo z tej Biblii, mówi¹c
„amen”. Jeœli tak nie jest, je¿eli on potrz¹œnie g³ow¹ na jedno S³owo,
to pozb¹dŸ siê tego ducha. To nie jest Duch Bo¿y! On nie bêdzie
dyskutowa³ nad ¿adnym S³owem Bo¿ym. On bêdzie zachowywa³
S³owo Bo¿e. On nie tylko wierzy w Nie, lecz On Je o¿ywia. On
manifestuje S³owo Bo¿e. Tak jest.

180

Obserwujcie równie¿ tych œwiêtych Starego Testamentu.

Potencjalnie – bêd¹c pod star¹ ofiar¹, oni oczekiwali na t¹ now¹,
która mia³a przyjœæ, maj¹c dobre sumienie wzglêdem Boga. W ew.
Mateusza 27. jest nam powiedziane, ¿e kiedy Jezus wsta³ z martwych
i wyszed³ z grobu, a w³aœnie kilka tygodni temu obchodziliœmy to –
Wielkanoce – Biblia mówi, ¿e wielu œwiêtych, którzy spali w prochu

MÓWIONE S£OWO

ziemi, wsta³o z martwych podczas Jego zmartwychwstania i przyszli
do miasta i pokazali siê wielu ludziom”. Czym oni byli? Oni byli
manifestacj¹ Bo¿ego obiecanego S³owa. Jest to jedyne miejsce, gdzie
Bóg ciê spotyka – pod t¹ ofiar¹.

181

Otó¿, w 1. Tesaloñczyków 4, 16. Biblia mówi równie¿, ¿e œwiêci

Nowego Testamentu wyst¹pi¹ razem z nim, kiedy On ponownie
przyjdzie – ci, którzy zostali o¿ywieni w Nim obecnie. Jak
dostaniecie siê do Niego? Przez chrzest Duchem Œwiêtym i moc¹
Bo¿¹ do tego miejsca, gdzie On spotyka siê z ludŸmi – w Jezusie.
Zatem, Jezus jest Bo¿¹ obmyœlan¹ drog¹.

182

Zwa¿ajcie teraz, Jezus by³ tak przekonany o tym, Kim On jest! On

wiedzia³, ¿e jest Synem Bo¿ym. On wiedzia³, ¿e urodzi³ siê z
dziewicy. On wiedzia³, ¿e ca³e Pismo Œwiête zamanifestowa³o siê
w³aœnie przez Niego. On to wiedzia³ tak doskonale, ¿e musia³
powiedzieæ tym, którzy budowali œwi¹tyniê owego dnia – On
powiedzia³: „Zburzcie tê œwi¹tyniê, a Ja j¹ wzniosê w ci¹gu trzech
dni”. Pomyœlcie o tym. „Zburzcie j¹, a Ja wzniosê j¹ w ci¹gu trzech
dni”. Dlaczego? By³o to napisane S³owo o Nim.

183

Dawid powiedzia³: „Nie zostawiê Mojego Œwiêtego w piekle, nie

zostawiê Jego duszy w piekle, ani nie pozwolê, aby Mój Œwiêty
ogl¹da³ ska¿enie”.

184

Otó¿, Jezus wiedzia³, ¿e to by³ On. Nie by³o ¿adnego pytania w

Jego myœlach. I On wiedzia³, ¿e po siedemdziesiêciu dwóch
godzinach cia³o zaczyna ulegaæ ska¿eniu, wiêc w ci¹gu tych
siedemdziesiêciu dwóch godzin On mia³ powstaæ znowu do ¿ycia,
wiêc On powiedzia³: „Zburzcie tê œwi¹tyniê, a Ja j¹ wzniosê w ci¹gu
trzech dni”. Dlaczego? To S³owo by³o napisane o Nim. Ono by³o
napisane o Nim, poniewa¿ On by³ manifestacj¹ Bo¿ego napisanego
S³owa na ów czas.

185

Zatem gdzieœ musi byæ, alleluja, gdzieœ tam musi byæ obecnie,

bracie, Bo¿e zamanifestowane S³owo. I to jest ta sama rzecz, bowiem
On mówi³ o tych dniach, powiedzia³ te¿, co bêdzie siê dziaæ w tych
dniach. On nam to ju¿ powiedzia³. My wiemy, co siê bêdzie dziaæ. I
my to widzimy zamanifestowane w was; wtedy jesteœcie w Bo¿ym
Koœciele. Na zewn¹trz tego mo¿esz nazywaæ siebie „metodyst¹,
baptyst¹” czy kimkolwiek innym – to nie zda egzaminu. Istnieje
tylko jedno miejsce spotykania siê, a mianowicie w Jezusie
Chrystusie. O, jak bardzo chcia³bym dzisiaj, ¿eby ka¿dy móg³ to
zrozumieæ, ¿eby móg³ zobaczyæ, jak wejœæ do œrodka przez chrzest.
Oblubienica jest czêœci¹ jej Ma³¿onka. Koœció³ jest czêœci¹ S³owa –
Jego manifestacj¹.

186

W jakim koœciele jesteœ teraz? Czy jesteœ w denominacji? Je¿eli

tak, to ja ci teraz dok³adnie powiem: jesteœ w Laodycji. Lecz jeœli
jesteœ w Chrystusie, to jesteœ nowym stworzeniem i jesteœ w Koœciele

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

¿yj¹cego Boga, posiadaj¹c manifestacjê tych samych rzeczy, które On
czyni³ w Swoim czasie. One bêd¹ przychodziæ tutaj w naszym czasie
– On bêdzie czyni³ te same rzeczy, które On przyrzek³ czyniæ. Zatem,
to jest prawdziwy Koœció³. Wy wejdziecie do niego przez chrzest
Duchem Œwiêtym, nie przez przy³¹czenie siê, nie przez coœ innego,
lecz dziêki temu, ¿e zostaniecie ochrzczeni Duchem Œwiêtym do Jego
Cia³a. W porz¹dku. Jest to jedyna Bo¿a obmyœlana droga, któr¹ On
zostawi³ nam, abyœmy to czynili – abyœmy zostali wechrzczeni do
Jego cia³a przez Jego Ducha.

187

Jezus powiedzia³ w ew. Jana 14, 12: „Kto wierzy, bêd¹c we Mnie”.

Nic dziwnego, ¿e ludzie mówi¹, i¿ dni cudów przeminê³y, nic
dziwnego, ¿e mówi¹ takie rzeczy. „Kto wierzy we Mnie, (nie wierzy
o Mnie, lecz wierzy we Mnie), sprawy, które Ja czyniê, i on czyniæ
bêdzie”. Dlaczego? Jest to Jego ¯ycie. Jest to Jego Dynamika w Jego
mechanice, która jest w was i zapala j¹, i wprawia j¹ w ruch, i
dokonuje tego, co zosta³o obiecane. Wzglêdnie moje ¿ycie w Nim
o¿ywi³o mnie przez Jego Ducha, by sprawiæ, ¿eby Jego S³owo, które
jest mechanik¹, dzia³a³o dziêki Jego Dynamice. Hebrajczyków 13, 8.
mówi: „Jezus Chrystus jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki”.

188

Równie¿ ew. £ukasza 17. rozdzia³, 30. werset – czy z ew. Marka.

S³uchajcie uwa¿nie. Jezus obieca³ te rzeczy w ostatecznym czasie –
¿e „On jest tym samym wczoraj i na zawsze”. On obieca³ u
Malachiasza 4. ¿e On „obróci serca ludzi w dniach ostatecznych z
powrotem do Wiary ojców”. On to obieca³. On obieca³ na tak wielu
miejscach w Biblii te rzeczy, które bêdzie czyni³. „Jeszcze krótki
czas, a œwiat nie zobaczy Mnie ju¿ wiêcej, lecz wy Mnie zobaczycie;
bo Ja bêdê z wami, zawsze w was, a¿ do skoñczenia œwiata”. I
zauwa¿cie znowu w ew. £ukasza 17, 30: „Jak by³o w dniach
Sodomy!”

189

Czy wiecie, co wydarzy³o siê w Sodomie? Spójrzcie na Kaliforniê;

nie tylko na Kaliforniê, lecz na Stany Zjednoczone; nie tylko w
Stanach Zjednoczonych, lecz na ca³ym œwiecie.

190

Spójrzcie na ten ob³êd nastolatków! Patrzcie, mieliœmy…

Mówi³em wam niedawno, ¿e robiono badania w szko³ach – tam w
Arizonie, gdzie ja mieszkam, osiemdziesi¹t procent dzieci w szko³ach
jest upoœledzonych psychicznie. Czym bêd¹ ich dzieci? Nie mo¿emy
mieæ kolejnej generacji. Jesteœmy na koñcu. Jezus powiedzia³, ¿e te
rzeczy przyjd¹.

191

Spójrzcie na telewizjê i na te audycje, w których nadaj¹ te

zmyœlone sprawy na porz¹dku dziennym. Przewidujê, ¿e nastanie
czas, w którym ludzie bêd¹ kompletnie, zupe³nie umys³owo chorzy –
ca³y œwiat bêdzie. Biblia mówi o takich okropnych widokach, jakie
pokazuj¹ dziœ w filmach z wieku jakichœ prehistorycznych stworzeñ,
które ¿y³y na ziemi tak wiele tysiêcy i milionów lat temu, wyklu³y siê

MÓWIONE S£OWO

i wysz³y do jakiegoœ… Jest to tylko b³ahy przedobraz tego, co siê
bêdzie dziaæ. Kiedy piek³o zostanie otwarte, a diabe³ wyjdzie ze
wszystkimi jego tajemniczymi sprawami, z kobietami… wzglêdnie
z szarañcz¹, posiadaj¹c¹ w³osy jak kobiety i zêby lwa. Wiecie, œwiat
bêdzie w kompletnym, totalnym ob³êdzie. Obecnie jest od tego nie
wiêcej ni¿ jeden stopieñ.

192

O, z powodu chwa³y Bo¿ej, z powodu Przyjœcia Pana Jezusa, z

powodu Ducha Œwiêtego, z powodu wiedz¹cych to, z powodu ¿yj¹cej
Obecnoœci ¿yj¹cego Boga.

193

Jezus powiedzia³ w ew. Marka, On tam powiedzia³: „W tym czasie

objawi siê Syn cz³owieczy”. Zapamiêtajcie sobie, nie Syn Bo¿y teraz.
On przyszed³ w trzech imionach syna: jako Syn cz³owieczy, Syn
Bo¿y, Syn Dawidowy. Kiedy On by³ na ziemi, On przyszed³ jako Syn
cz³owieczy, On by³ Prorokiem. Syn cz³owieczy jest prorokiem. Sam
Jahwe nazywa³ proroków – Jeremiasza i innych: „Synu cz³owieczy,
co widzisz?” Jezus przyszed³, poniewa¿ On musia³ przyjœæ zgodnie z
Pismem Œwiêtym jako Syn cz³owieczy. Moj¿esz powiedzia³: „Pan,
wasz Bóg, wzbudzi Proroka, podobnego do mnie”. I On musia³ byæ
prorokiem, Synem cz³owieczym.

194

Lecz po Jego œmierci, pogrzebie i zmartwychwstaniu, On sta³ siê

teraz Synem Bo¿ym, nadprzyrodzonym, Duchem Œwiêtym.

195

Lecz On obieca³, ¿e tu¿ przed przyjœciem czasu koñca œwiat stanie

siê takim, jakim by³ w czasie Sodomy, kiedy ten M¹¿ zst¹pi³ w
postaci cz³owieka; byli trzej, dwaj anio³owie i Sam Bóg. To by³ Bóg.
Biblia mówi, ¿e to by³ On. On tam zst¹pi³ i zamanifestowa³ Samego
Siebie, kiedy siê odwróci³ Swoimi plecami do namiotu, w którym
by³a Sara i powiedzia³ Abrahamowi, co Sara myœla³a sobie w
namiocie. Czy siê to zgadza? [Zgromadzeni mówi¹: „Amen” – wyd.]
Otó¿, Sam Jezus powiedzia³: „W tym czasie, kiedy objawi siê Syn
cz³owieczy” – innymi s³owy – „Syn cz³owieczy, us³uga Samego
Jezusa Chrystusa”.

196

Koœció³ bêdzie przechodzi³ przez usprawiedliwienie – poprzez

Luthra, przez poœwiêcenie – poprzez Wesley’a, przez chrzest
Duchem Œwiêtym, wzglêdnie poprzez okres zielonoœwi¹tkowców; i
pójdzie prosto dalej do doskona³oœci Syna cz³owieczego, kiedy M¹¿ i
¯ona bêd¹ t¹ sam¹ osob¹. Bóg bêdzie tak zamanifestowany w Swojej
Oblubienicy, w Swoim Koœciele, ¿e obydwoje bêd¹ tym samym. Oni
s¹ jedno. Teraz widzicie, gdzie jesteœmy.

197

Nie trzymajcie siê tych tradycji i wyznañ wiary. One by³y dobre

w ich czasie, lecz ta roœlina doros³a obecnie do stadium kwiatu. Jest
czas nasienia. To siê zgadza.

198

Jezus obieca³ te sprawy. Kiedy teraz widzimy, ¿e Bóg wype³nia

Swoj¹ obietnicê przed nami, i widzimy, ¿e ona jest w nas i Jego Duch

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

¿yje w nas – to jest jedyna droga, jedynie miejsce, gdzie mo¿emy Mu
oddawaæ czeœæ, jedyny prawdziwy sposób, jak mo¿ecie Go uwielbiaæ.
„Albowiem nie ma potêpienia dla tych, którzy s¹ w Chrystusie
Jezusie”. Bóg da³ tê obietnicê. Jezus powiedzia³: „Sprawy, które Ja
czyniê, i wy czyniæ bêdziecie” oraz to, co On bêdzie czyni³ w tym
ostatnim czasie – jak to bêdzie przechodziæ przez ten wiek, w którym
nie bêdzie ani œwiat³oœci ani dnia, lecz bêdzie to taki ponury, ciemny
czas, ale On powiedzia³: „Czasu wieczornego bêdzie Œwiat³oœæ”.

199

S³oñce wschodzi na wschodzie i zachodzi na zachodzie. To samo

s³oñce, które wschodzi na wschodzie, zachodzi na zachodzie;
cywilizacja podró¿owa³a razem z nim. Ona podró¿owa³a poprzez
trzy wielkie wody, trzy formy chrztu. O tak – z Azji do Europy, z
Europy do Anglii, a z Anglii na drug¹ stronê do Stanów
Zjednoczonych.

200

A obecnie powróciliœmy znowu z powrotem i tutaj siedzimy

dzisiaj po po³udniu na Zachodnim Wybrze¿u, na którym piêtrzy siê
bariera grzechu wszelkich mocy ciemnoœci. Te filmy i audycje
telewizyjne, w których mê¿czyŸni ca³uj¹ kobiety i zatruwaj¹ umys³y
m³odych dziewcz¹t.

201

Czy wiedzieliœcie, ¿e ka¿dy mê¿czyzna, który poca³uje kobietê,

jest moralnie zobowi¹zany poj¹æ j¹ za ¿onê? Potencjalnie jest to
seksualny akt. Oczywiœcie, ¿e jest. Absolutnie. O co tu chodzi? Chodzi
o mêskie gruczo³y w ustach mê¿czyzny i o ¿eñskie gruczo³y. Je¿eli
zetkn¹ siê mêskie i ¿eñskie gruczo³y, jest to seks.

202

Spójrzcie na Hollywood, spójrzcie na te m³ode dziewczyny,

wyleguj¹ce siê tutaj w parkach i na tych ch³opaków, tarzaj¹cych siê
w pobli¿u z tymi dziewczynami i czyni¹cymi podobne rzeczy, a
potem – nawet œpiewaj¹ w chórach. A ci czciciele Elvisa Presley’a, i
tak dalej, których mamy dzisiaj, to jest hañb¹ dla nazwy Ameryka, o
któr¹ walczyli nasi ojcowie, krwawili i umierali.

203

Lecz nasta³a godzina, kiedy ka¿de królestwo musi zanikn¹æ,

poniewa¿ istnieje Królestwo Bo¿e, które jest ustanowione w ludzkim
sercu przez chrzest Duchem Œwiêtym i Obecnoœæ Jezusa Chrystusa.
A Chrystus przyjdzie do Swojej Oblubienicy i ustanowi Królestwo
tutaj na ziemi, które nigdy nie zaniknie. Jak wejdziesz do tego
Królestwa? Jesteœ narodzony do niego! Sk¹d to wiesz? Ty po prostu
przestrzegasz… Jak móg³byœ nale¿eæ do królestwa, a nie zgadza³byœ
siê z królem? Widzisz – by³byœ… A Królem jest S³owo. „Na
pocz¹tku by³o S³owo, a S³owo by³o u Boga i Bogiem by³o S³owo. A
S³owo cia³em siê sta³o i mieszka³o miêdzy nami – ten sam wczoraj,
dzisiaj i na wieki”.

204

Jak oni wiedzieli, ¿e On by³ Synem cz³owieczym? On spojrza³ tam

na s³uchaczy i dostrzega³, o czym oni myœleli. Wiemy, ¿e to jest

MÓWIONE S£OWO

prawd¹. On jest tym samym dzisiaj. Czy temu wierzycie?
[Zgromadzeni mówi¹: „Amen” – wyd.]

205

Czy Billy rozda³ karty modlitwy? Zapomnia³em zapytaæ siê go o

to. Czy on rozdawa³ karty modlitwy? [Zgromadzeni mówi¹: „Tak” –
wyd.] Czy on rozdawa³ karty modlitwy? W porz¹dku.

206

Powiem wam: Je¿eli macie dosyæ wiary, ja mam wiarê, by

wierzyæ, ¿e Bóg, który da³ tê obietnicê, mo¿e Sam udowodniæ, ¿e jest
Bogiem wprost tutaj, bez tego, ¿e ktoœ musia³by przyjœæ tutaj na
podium. Ja odczuwam, ¿e mam podj¹æ siê tej inicjatywy ze wzglêdu
na obietnicê S³owa ¿yj¹cego Boga. Spójrzcie tutaj, pozwólcie, ¿e
wam coœ poka¿ê. Ta O¿ywiaj¹ca Moc – pos³u¿ymy siê Ni¹.
Pozwólcie, ¿e wam poka¿ê. Ilu z was wierzy, ¿e macie t¹ O¿ywiaj¹c¹
Moc? [Zgromadzeni mówi¹: „Amen” – wyd.] Dobrze, co zatem z
waszym wk³adaniem r¹k na chorych?

207

Kiedy ci uczniowie otrzymali o¿ywiaj¹c¹ moc, która zst¹pi³a na

nich w Dniu Wylania Ducha Œwiêtego, co oni uczynili? Oni wyszli i
wk³adali rêce na chorych, a chorzy wyzdrowieli. Jezus powiedzia³ to
w ew. Marka 16. „Bêdzie to kontynuowane a¿ do skoñczenia œwiata”.
Jak d³ugo? Czy tylko w wieku aposto³ów? Mar. 16, 15: „IdŸcie na ca³y
œwiat, g³oœcie Ewangeliê wszelkiemu stworzeniu. Te znaki bêd¹
towarzyszyæ tym, którzy wierz¹: Na chorych rêce k³aœæ bêd¹, a oni
wyzdrowiej¹”. To jest o¿ywiaj¹ca moc, podobnie jak by³a na
koœciach Elizeusza. I ta sama o¿ywiaj¹ca moc odpoczywa³a na owych
œwiêtych i wzbudzi³a ich z martwych. Jeœli ta sama o¿ywiaj¹ca moc
jest w nas, to wk³adajmy nasze rêce na chorych, a oni wyzdrowiej¹.

208

Zauwa¿y³em tutaj, ¿e przesta³em siê niemal pos³ugiwaæ

rozeznawaniem – wk³adam po prostu moje rêce na chorych.
Zauwa¿y³em, ¿e kiedy… Moi drodzy, nie nad¹¿a³em w tych
sprawach. W taki sposób nie dosta³em siê dalej, ni¿ do jednej trzeciej
tych ludzi. Zaœ w ten sposób dostajê siê do wiêkszej iloœci chorych,
ni¿ kiedykolwiek dotychczas. I stwierdzam, ¿e s¹ lepsze rezultaty,
je¿eli po³o¿ê siê po prostu do r¹k Bo¿ych i mówiê: „Panie Bo¿e, Ty to
obieca³eœ. Jest to Twoja obietnica – nie moja; jest to Twoja obietnica,
a Ty obieca³eœ, ¿e j¹ spe³nisz. Widzia³em, ¿e Ty to czynisz i bêdê
wierzy³, ¿e to bêdziesz czyni³, poniewa¿ ja zosta³em ochrzczony do
Twego Cia³a, a Twój Duch jest tutaj, by udowodniæ, ¿e to jest
Prawd¹”. Amen. To jest miejsce oddawania czci. Wtedy cz³owiek
wchodzi tam, gdzie „wszystkie rzeczy s¹ mo¿liwe”. Wtedy dojdziesz
do tego, ¿e twoje motywy i cele, które pragniesz osi¹gn¹æ, s¹
dok³adnie zgodne z wol¹ Bo¿¹. I kiedy w³o¿ysz swoje rêce i wierzysz
temu, to siê urzeczywistni. Czy temu wierzycie? [Zgromadzeni
mówi¹: „Amen” – wyd.]

209

Wierzê, ¿e zanim zostanie wywo³ana jedna karta, czy stanie siê

cokolwiek innego, Wszechmog¹cy Bóg mo¿e mi powiedzieæ, jaka jest

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

wasza potrzeba i co powinniœcie uczyniæ, i czego nie powinniœcie byli
czyniæ. To jest podjêcie inicjatywy, racja, wiem, ¿e to jest w³aœciwe,
bo to jest dok³adnie to, co Bóg poleci³ nam czyniæ. Czy temu
wierzycie? [Zgromadzeni mówi¹: „Amen” – wyd.] Ilu z was bêdzie
temu wierzyæ, je¿eli Bóg bêdzie to czyni³? [„Amen”.]

210

Z tych s³uchaczy siedz¹cych przede mn¹ nie znam ani jednej

osoby, ani mi nie przychodzi na pamiêæ; nie widzê nikogo, kogo bym
naprawdê zna³. Ilu z was wie, s³uchacze, ¿e jesteœmy sobie wzajemnie
obcymi, podnieœcie swoje rêce. Wy, którzy wiecie, ¿e ja nic o was nie
wiem, podnieœcie swoje rêce. Wszêdzie wœród s³uchaczy – wy wiecie,
¿e ja nic o was nie wiem. S¹dzê, ¿e wszêdzie s¹ tacy, szczególnie tutaj
na podium. Niechaj ci inni s³uchacze teraz po prostu… Ja ich nie
znam. Oni po prostu nie podnieœli swoich r¹k, lecz ja – tak czy owak
nie znam ich. Myœlê, ¿e widzê Ryszarda Blair, siedz¹cego wprost
tutaj. Myœlê, ¿e to siê zgadza. Tam na dole jest ciemno. Œwiat³a s¹
skierowane w kierunku mnie, wiêc ja nie widzê.

211

Lecz spójrzcie tutaj, pragnê wam powiedzieæ, ¿e kiedy ta

o¿ywiaj¹ca moc wchodzi do cz³owieka, jest to Jezus Chrystus. Kiedy
Jezus k³ad³ Swoje rêce na chorych, oni odzyskali zdrowie.

212

Je¿eli Jezus, mia³ o¿ywiaj¹c¹ moc, by go o¿ywiæ, jako Cz³owiek

móg³ On spojrzeæ i rozpoznaæ myœli tych ludzi, powiedzieæ im, o czym
oni myœl¹ wzglêdnie, co uczynili. Odwróci³ siê do nich plecami i
powiedzia³ im to samo. „Dlaczego rozmyœlacie w waszych sercach?”
Niewiasta dotknê³a siê Jego szaty, a On powiedzia³: „Kto siê Mnie
dotkn¹³?” Rozejrza³ siê woko³o i znalaz³ j¹, i rzek³: „Dostrzegam, ¿e
moc wysz³a ze Mnie. Twoja wiara uzdrowi³a ciebie”. To by³ Jezus
Chrystus. To udowadnia, co czyni dla ludzkiej istoty prawdziwa
o¿ywiaj¹ca moc tam, gdzie jest Koœció³. Czy temu wierzycie?
[Zgromadzeni mówi¹: „Amen” – wyd.]

Pochylmy nasze g³owy na chwilê.

213

Drogi Bo¿e, mieliœmy dzisiaj po po³udniu bój z szatanem z

powodu tych mikrofonów i wiem, ¿e s³uchacze prawdopodobnie nie
zrozumieli ani po³owy tego z powodu tego oddŸwiêku, który siê
rozchodzi³ w budynku. Lecz ja siê modlê, Bo¿e, niech Duch Œwiêty
weŸmie to, co chcia³em im przekazaæ, Panie, i pozwoli s³uchaczom
zrozumieæ, ¿e nie jesteœmy jak¹œ martw¹ grup¹ wlok¹cych siê ludzi,
maj¹cych nadziejê, ¿e tak jest. Bo¿e, jesteœmy teraz pe³ni ¿ycia,
zostaliœmy o¿ywieni moc¹ zmartwychwstania Chrystusa. Jezus
Chrystus ¿yje w nas. My temu wierzymy, Panie.

214

Nie przypisujemy sobie ¿adnej w³asnej chwa³y. Podobnie jak na

Górze Przemienienia, gdzie ka¿dy z nas by³ reprezentowany – by³
tam Moj¿esz, który umar³ i znowu wsta³ z martwych; by³ tam Eliasz,
przedstawiaj¹cy o¿ywionych œwiêtych, którzy zostan¹ zachwyceni w
ostatecznym dniu. O, a kiedy uczniowie popatrzyli siê ponownie,

MÓWIONE S£OWO

zobaczyli tylko Jezusa. Wiemy, Panie – my nie chcemy, aby ludzie
widzieli nas. Nie jestem tutaj w tym celu. Jestem daleki od tego!

215

Lecz Panie, sprawia to przyjemnoœæ naszym sercom, gdy widzimy

Jezusa wys³awianego wœród nas; kiedy widzimy Go uwielbianego,
kiedy widzimy Jego S³owo, a On jest S³owem; kiedy widzimy, ¿e
mo¿emy Je czytaæ tutaj w Biblii, gdzie On obieca³, ¿e Je wype³ni, a
potem widzimy, jak On wype³nia Je bezpoœrednio w nas. O Bo¿e, to
sprawia, ¿e czujemy siê pokorni, wiemy bowiem, ¿e Jego ¿yj¹ca
Obecnoœæ…

216

Nie przy³¹czyliœmy siê do niczego ani nie targowaliœmy siê o coœ.

My po prostu wierzymy, Panie, ku ¯ywotowi Wiecznemu. Ty
zapieczêtowa³eœ nas we wnêtrzu przez chrzest Duchem Œwiêtym i
o¿ywi³eœ nasze cia³a, o¿ywi³eœ te¿ nasze duchy, nastêpnie o¿ywi³eœ
nas, abyœmy ogl¹dali wizje i abyœmy prorokowali i mówili jêzykami,
i ogl¹dali wielkie cuda i znamiona, które siê dziej¹. Patrzcie, to jest
¿yj¹cy Bóg. My jesteœmy w tym Ciele. Jednak dla tego œwiata, dla
tych którzy gin¹, jest to g³upstwem; lecz dla nas, którzy wierzymy,
jest to moc¹ Bo¿¹ ku ¯ywotowi Wiecznemu. Dziêkujemy Ci za to,
Ojcze.

217

Niech to bêdzie wiadome obecnie, w naszym czasie Panie, ¿e Ty

jesteœ Bogiem, ¿e ty nie zmieni³eœ Swego pogl¹du odnoœnie ¿adnego
S³owa, które Ty kiedykolwiek powiedzia³eœ. I Ty jesteœ tym samym
wczoraj, dzisiaj i na wieki, i Ty jesteœ t¹ jedyn¹ drog¹, któr¹ obmyœli³
Bóg. Jedynym Cz³owiekiem, do którego Bóg kiedykolwiek umieœci³
Swoje Imiê, by³ Jego w³asny Syn, który nosi³ Jego Imiê – Jezus; Bóg,
Jahwe, Zbawca, Emanuel, Drzwi do owczarni; Ten, który by³, który
jest i który ma przyjœæ; Korzeñ i Latoroœl, zarazem Korzeñ i Latoroœl
Dawidowa; Poranna Gwiazda, Lilia z Doliny. O, Bo¿e, jakiœ Ty
cudowny! Nic dziwnego, ¿e Izajasz powiedzia³: „Cudowny Doradca,
Ksi¹¿ê Pokoju, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec”. O, nie mamy innego
Ojca prócz Ciebie, Panie. Ty jesteœ naszym Ojcem. Ty jesteœ nasz¹
Matk¹. Ty jesteœ wszystkim, czym my jesteœmy, wszystkim, czym
bêdziemy kiedykolwiek. Nie zobaczymy wiêc nikogo innego jak
uwielbionego Jezusa!

218

Ojcze, byæ mo¿e przedstawi³em to nieudolnie dzisiaj po po³udniu,

lecz weŸ to, co mia³em na sercu i wys³uchaj mnie, drogi Bo¿e. I niech
bêdzie powiedziane, w dzisiejszym dniu, ¿e Jezus Chrystus zosta³
uwielbiony wprost tutaj w tej œwi¹tyni. Spe³nij to, Ojcze, bo prosimy
o to w Jego Imieniu, kiedy pokornie oczekujê razem z tymi
s³uchaczami, jak Ty dzia³asz przez Twego Ducha. Amen.

219

Pragnê teraz, ¿ebyœcie mi zrobili t¹ jedn¹ przys³ugê. Pragnê wam

zadaæ jedno uroczyste pytanie. Chcê, abyœcie mi odpowiedzieli tak,
jak gdyby to by³a wasza ostatnia w waszym ¿yciu odpowiedŸ
komukolwiek. Czy wierzycie, ¿e To jest Prawda? [Zgromadzeni

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

mówi¹: „Amen” – wyd.] Czy wierzycie, ¿e nie ma ¿adnego koœcio³a
ani denominacji, który móg³by zostaæ uznany w Obecnoœci Bo¿ej?
Czy temu wierzycie? [„Amen”.] Nie ma ¿adnego. Tylko ci, którzy siê
wrodzili do Jezusa Chrystusa, przybieraj¹ Jego Imiê! To prawda.

220

Ty przybierasz Jego Imiê, kiedy zostaniesz wrodzony do Niego –

nie przez wodny chrzest. Chocia¿ jesteœ mo¿e ochrzczony w Jego
Imieniu, lecz dziêki temu nie przyjmujesz Jego Imienia. Przyjmujesz
Jego Imiê przez znowuzrodzenie, nie przez wodê. Rozumiesz, jesteœ
wechrzczony do Imienia Jezusa Chrystusa, tak jest, do spo³ecznoœci;
lecz przez Ducha Œwiêtego jesteœ wechrzczony do Jezusa Chrystusa.
Wiêc mo¿esz byæ ochrzczony setki razy w jakikolwiek tylko chcesz
sposób, czy w inny sposób, to nie ma ¿adnego znaczenia. Lecz z
chwil¹, gdy zostaniesz ochrzczony przez Ducha Œwiêtego do Cia³a
Chrystusa, stajesz siê synem albo córk¹ Boga i wtedy „Ka¿de S³owo
jest prawd¹!” dla ciebie. A zatem, On uczyni³ to w tym celu.

221

Jak powiedzia³em niedawno, kiedy Bóg dzia³a³ i sprawi³, aby

s³oñce zaczê³o œwieciæ na ziemiê, On wiedzia³, ¿e te palmowe drzewa
i wszystko inne le¿a³o tam w glebie. One by³y czêœci¹ gleby w owym
czasie, tak samo i wy.

222

A kiedy On wskrzesi³ Syna Bo¿ego w poranku wielkanocnym i

zes³a³ Ducha Œwiêtego, by³o to równie¿ w tym celu, by o¿ywiæ to
nasienie Wiecznego ¯ycia, które On przewidzia³ przed za³o¿eniem
œwiata, ¿e ono bêdzie tutaj. On wiedzia³, ¿e ten mikrofon bêdzie
dzia³a³ w ten sposób dzisiaj wieczorem. On wiedzia³, ¿e wy bêdziecie
mieæ takie nastawienie, jakie macie. On jest nieskoñczony. Nie
potraficie wyobraziæ to sobie w waszym umyœle, musicie to po prostu
przyj¹æ. Lecz pozwólcie, ¿e wam powiem t¹ jedn¹ rzecz: Ten sam Bóg
stoi tutaj dzisiaj po po³udniu w Swojej piêknoœci.

223

Czy jesteœ metodyst¹, czy baptyst¹, zielonoœwi¹tkowcem, albo

kimkolwiek mo¿e jesteœ, nie pok³adaj swej ufnoœci w jakiejœ
organizacji. Bowiem oni nie mog¹ byæ organizacj¹! Ona zosta³a
ustanowiona z wielu ró¿nych doktryn. Ona zosta³a ustanowiona
miêdzy… Ty musisz byæ jednostk¹ dla Boga. Ty musisz byæ
indywidualn¹ osob¹. Bóg dzia³a w tobie, nie w twoim koœciele. Ty
masz ¿yæ w³aœciwym rodzajem ¿ycia w swoim zborze czy w
zgromadzeniu, gdzie oddajesz Bogu czeœæ, powinieneœ ¿yæ takim
¿yciem, jakim powinieneœ byæ. Lecz widzicie, oni ustanowili
wyznania wiary, i tak dalej, aby cz³owiek nie móg³ nawet wejœæ do
ich drzwi, je¿eli temu nie wierzy. Wiêc, jak mo¿e Bóg w ogóle wst¹piæ
tam, kiedy Jego S³owo manifestuje siê ci¹gle?

224

Jak móg³ Luther wiedzieæ o tym chrzcie i o przywróceniu Ducha

Œwiêtego, kiedy ¿y³ w owych czasach? Ta roœlina nie doros³a jeszcze
na tyle. Ani Wesley nie wiedzia³ tego. Tak samo zielonoœwi¹tkowcy
nie wiedzieli, co dzieje siê dzisiaj. Ta sama rzecz, ona wyrasta

MÓWIONE S£OWO

bezpoœrednio z was. To siê zgadza. Ona ros³a w ka¿dym wieku i
zawsze bêdzie rosn¹æ.

225

I mogê udowodniæ na podstawie Biblii, ¿e obecnie jest wiek

pszenicy. Przypomnijcie sobie, po tym wielkim przebudzeniu – od
wylania Ducha Œwiêtego nie powsta³a ju¿ ¿adna kolejna organizacja.
Nie mo¿e powstaæ. Przechodzi to z ³uski do ziarna pszenicy i nie
istnieje ju¿ nic wiêcej ni¿ ziarno. To jest ten powód. Ju¿ piêtnaœcie
lat! Zazwyczaj mijaj¹ trzy lata, a oni maj¹ ju¿ organizacjê – z
ka¿dego przebudzenia. Zapytajcie siê jakiegoœ historyka. Lecz za
Tym nie ma ¿adnej organizacji. Oni próbowali za³o¿yæ organizacjê
PóŸny Deszcz, lecz widzicie, co siê z tym sta³o. Nie mo¿e byæ. Obecnie
jest pszenica. Tak jest. Nie ma ju¿ nosicieli. Jest to prawdziwe ziarno.
Chrystus jest miêdzy Swoim ludem. Czy temu wierzycie? [Zebrani
mówi¹: „Amen” – wyd.]

226

Rozpocznijmy st¹d tutaj – na najni¿szym piêtrze. Nie mogê was

wzi¹æ tu na podium, skoro jest was tak wielu. Ilu z was wierzy, ¿e
jestem Jego s³ug¹? [Zgromadzeni mówi¹: „Amen” – wyd.] Miejcie
wiarê w Boga! Ilu z was tutaj na drugiej stronie wierzy temu w ten
sam sposób? Powiedzcie: „Ja temu wierzê ca³ym moim sercem!”
[„Amen”.] Niechby Pan darowa³ nam teraz, abyœcie mogli zobaczyæ
o¿ywiaj¹c¹ moc. Ona jest czymœ – istotnym dowodem, który to
udowadnia.

227

Tak, mo¿e ktoœ powie: „O, to jest To, to czy tamto”. Lecz To siê

przejawi.

228

Otó¿, jest absolutnie niemo¿liwe, abym ja coœ wiedzia³ o tobie. Ty

to wiesz. Nie znam tu nikogo, prócz jednego cz³owieka, na ile
potrafiê siê zorientowaæ, a jest to kaznodzieja Blair, siedz¹cy tam.
Przyby³ z daleka ze wschodu, myœlê, ¿e z Arkansas, czy gdzieœ
stamt¹d. Jest to jedyny cz³owiek wœród s³uchaczy, którego znam. I
Bóg wie, ¿e to jest prawd¹. Wiêc musia³oby to byæ coœ, co…

229

Po prostu przypadkowo spojrza³em tu na drug¹ stronê, na t¹

m³od¹ pani¹, siedz¹c¹ tam na koñcu. Ty masz duchowy problem, o
który siê modlisz. Czy wierzysz, ¿e Bóg naprawi ten duchowy
problem dla ciebie i za³atwi tê sprawê? W porz¹dku, mo¿esz to
przyj¹æ.

230

Po³ó¿ swoj¹ rêkê na t¹ inn¹ pani¹, siedz¹c¹ obok ciebie, poniewa¿

ona ma dolegliwoœci ¿o³¹dka, o które modli siê równie¿. Tak. Czy to
prawda, siostro? Podnieœ swoje rêce, je¿eli to prawda. Ja ciebie nie
znam, nie widzia³em ciê nigdy w moim ¿yciu. Dwie m³ode murzynki.

231

Otó¿, co to jest? Czy to nie jest dok³adnie to, co On obieca³ czyniæ?

[Zgromadzeni mówi¹: „Amen” – wyd.] Zupe³nie dok³adnie.

232

Tutaj jest pani, siedzi tu i patrzy siê wprost tutaj; siedzi tam i

patrzy siê wprost na mnie. Ona ma dolegliwoœci serca. Czy wierzysz,

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

¿e Bóg uzdrowi twoje dolegliwoœci serca? Ty tam siedzia³aœ i modli³aœ
siê: „Chcia³abym siê tam dostaæ”. Czy to prawda? Pomachaj swoj¹
rêk¹ ot tak, ¿e to prawda. Jak dowiedzia³em siê, co mówi³aœ w swojej
modlitwie?

Widzicie, tylko wierzcie. To jest wszystko, co musicie czyniæ, po

prostu wierzyæ.

233

Tutaj siedzi pani, w³aœnie tutaj, która zaraz umrze, je¿eli nie

zostanie uzdrowiona. Ona ma raka. Czy wierzysz, ¿e Bóg uzdrowi ciê
z tego raka? Tak. Czy temu wierzysz? S³uchaj, dlatego ¿e by³aœ trochê
opiesza³a w podnoszeniu swej rêkê w górê, czy wierzysz, ¿e Bóg mo¿e
mi powiedzieæ, kim jesteœ? Pani Gunn. Pomachaj teraz swoj¹ rêk¹ ot
tak, rozumiesz, je¿eli to jest prawd¹. W porz¹dku. IdŸ do domu, Jezus
Chrystus uzdrowi ciê.

„Je¿eli wierzysz, wszystkie rzeczy s¹ mo¿liwe”.

234

Przesz³o to nad t¹ pani¹, siedz¹c¹ tam w czarnym kapeluszu,

patrz¹c¹ siê na mnie. Ona ma równie¿ raka. Czy wierzysz, ¿e Bóg ciê
uzdrowi? Czy temu wierzysz ca³ym swoim sercem? Mówiê teraz do
pani Miller. Czy temu wierzysz? Nie znam tej niewiasty, nigdy w
¿yciu jej nie widzia³em, i Bóg w niebie wie, ¿e to prawda. Amen.

„Je¿eli wierzysz!”

235

Tutaj jest kobieta mulatka, siedzi wprost tu na koñcu; pochyli³a

swoj¹ g³owê. Ona rozmyœla³a, ona mia³a na myœli swego ukochanego,
kogoœ, o kogo siê modli. Ona w rzeczywistoœci przysz³a, by siê modliæ
– ¿ebym siê o niego modli³. Nie, nie ma go tu. Jest w domu. On mia³
operacjê, prawda? To siê zgadza. On mia³ k³opoty z fistu³¹, i tak
dalej. Twoja wiara by³a mocna w tej sprawie. Czy wierzysz, ¿e to jest
prawd¹? Amen.

236

Czy nie widzicie, ¿e Jezus Chrystus jest tym samym wczoraj,

dzisiaj i na wieki? Zapytajcie siê tych ludzi. Unosi siê To wprost nad
s³uchaczami. Czy wierzycie, ¿e On jest tutaj? Czy czujecie t¹
o¿ywiaj¹c¹ moc w sobie? Dobrze, to jest Bóg, który was uzdrawia,
przyjaciele. Czy temu wierzycie? [Zgromadzeni mówi¹: „Amen” –
wyd.]

237

Czy zrobicie teraz jedn¹ rzecz dla mnie? Bowiem – ilu z was tutaj

jest chorych? Pozwólcie zobaczyæ wasz¹ podniesion¹ rêkê. Dochodzi
teraz pi¹ta. Po³ó¿cie swoje rêce jedni na drugich i b¹dŸmy po
prostu… Nie mówcie teraz ani s³owa, tylko po³ó¿cie swoje rêce
wzajemnie na siebie. Pragnê, abyœcie wy coœ uczynili.

238

Patrzcie, ten mê¿czyzna, siedz¹cy tutaj w tyle ma naroœl na

swoich plecach. Czy wierzysz pan, ¿e Bóg zdejmie t¹ naroœl z twoich
pleców? Czy wierzysz, ¿e Bóg ciê uzdrowi? M³ody cz³owieku,
patrz¹cy siê na mnie – a on sobie myœla³, ¿e zostanie pominiêty.

MÓWIONE S£OWO

Podnieœ pan swoj¹ rêkê. To jest w³aœciwe. Wierz ca³ym swoim
sercem, ¿e Bóg zdejmie j¹ z ciebie.

239

Alleluja! Wyzywam teraz wszystkich s³uchaczy, w Imieniu Jezusa

Chrystusa! Gdybyœcie tylko mogli… Nie pozwólcie, ¿eby wasze
sumienie by³o przytêpione przez niedowiarstwo, ¿eby by³o
zaniepokojone. Czy nie widzicie Syna cz³owieczego, Syna
cz³owieczego w postaci proroczego Poselstwa, powracaj¹cego znowu
do Swojego Koœcio³a, w proroctwie, objawiaj¹cym Jezusa Chrystusa
jako tego samego wczoraj, dzisiaj i na wieki? Nie dzia³o siê tak na
przestrzeni wieków a¿ do naszego czasu. Rozumiecie? Oto jest dowód
tego.

240

Czym jest Koœció³? Jak dostaniesz siê do Niego? Gdy jesteœ w

Nim, to wszystkim, kim by³ Jezus Chrystus, jesteœ ty, mianowicie
jesteœ synem i córk¹ Boga. On sta³ siê tob¹, abyœ ty móg³ staæ siê Nim.

241

Ca³y sêk w tym, ¿e ty obawiasz pos³u¿yæ siê tym; wzglêdnie nie

wspó³pracujesz z Jego S³owem. Otó¿, to nie bêdzie do niczego
przydatne, bez wzglêdu na to, co czynisz. Je¿eli nie wejdziesz
ca³kowicie do tego S³owa, nie bêdzie to dzia³aæ. Kto mo¿e oskar¿yæ
mnie o coœ, co On powiedzia³ i obieca³ na nasz czas, a nie
urzeczywistni³o siê to? Nie narzucaj mi wiêc swojej denominacji,
poniewa¿ to nie bêdzie dzia³aæ.

242

Alleluja! Odczuwam i wiem, ¿e On jest tutaj. Jestem przekonany,

¿e On jest tutaj. Wiem, ¿e teraz jest pod dostatkiem o¿ywiaj¹cej mocy
w Koœciele, by uzdrowiæ ka¿dego chorego cz³owieka, który tutaj
siedzi. Czy temu wierzycie? Dobrze, czy bêdziecie wierzyæ?

243

Czy wierzycie w modlitwê o chorych? Czy wierzycie, ¿e Jezus

powiedzia³: „Na chorych rêce k³aœæ bêd¹, a oni wyzdrowiej¹”? W
porz¹dku – po³ó¿cie teraz jedni na drugich swoje rêce. Nie módl siê
o samego siebie. Módl siê o osobê obok ciebie. Oni modl¹ siê o ciebie.
Zachowujcie siê teraz cicho i b¹dŸcie pe³ni czci.

244

Panie, jak bardzo dziêkujê Ci, ¿e mogê staæ tutaj na tym podium

i zwiastowaæ S³owo, które jest tak sprzeczne z tym, co ludzie myœl¹
sobie dzisiaj, a¿ nazwali Je „herezj¹”, mo¿e nazwali Je
„spirytyzmem” lub bêd¹ Je nazywaæ „z³ym duchem”, tak jak czynili
wtedy – „Belzebubem”. Lecz widzimy, ¿e Ty jesteœ bezpoœrednio
wœród tej du¿ej iloœci s³uchaczy dzisiaj po po³udniu i zawróci³eœ
zaraz, i potwierdzasz i udowadniasz dok³adnie, ¿e To, co by³o
zwiastowane, jest Prawd¹.

245

Bo¿e, oni s¹ Twoim ludem. Diabe³ próbowa³ spowodowaæ

zak³ócenia w tych mikrofonach, on chcia³ zrobiæ zamieszanie w
myœlach ludzi, chcia³ im przeszkodziæ, aby nie us³yszeli Tego. Lecz ja
wierzê, ¿e oni to zrozumiej¹ mimo wszystko, Panie. Proszê o to, aby
To mogli zrozumieæ. Proszê o nich, aby To mogli przyj¹æ. Daruj tego,

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

Panie, tym wierz¹cym, maj¹cym o¿ywiaj¹c¹ moc, ¿e kiedy oni…
Je¿eli nie do¿yj¹ siê tego, by zobaczyæ Twoje Przyjœcie, niech ta
o¿ywiaj¹ca moc wzbudzi ich w ostatecznych dniach.

246

Daruj w tej chwili, ¿eby ta o¿ywiaj¹ca moc o¿ywi³a ich wiarê,

Panie, w to, co oni czyni¹. Jeden wierz¹cy w³o¿y³ rêce na drugiego
wierz¹cego – cia³o do cia³a, moc do mocy. I jest to moc Bo¿a
manifestuj¹ca siê przez syna Bo¿ego lub córkê Bo¿¹, dziêki Synowi
Bo¿emu. O Bo¿e, niech szatan wypuœci tych ludzi na wolnoœæ! Niech
zostan¹ uzdrowieni dzisiaj po po³udniu wzbudzaj¹c¹ z martwych
o¿ywiaj¹c¹ moc¹ zidentyfikowanej Obecnoœci Jezusa Chrystusa.
Niech siê tak stanie, w Imieniu Jezusa Chrystusa!

247

Wasze rêce, w³o¿one na innych, maj¹ o¿ywiaj¹c¹ moc w sobie,

je¿eli zostaliœcie o¿ywieni. Czy powstaliœcie do ¯ycia? Czy Chrystus
sta³ siê dla was rzeczywistoœci¹? Czy zosta³a zamanifestowana moc
Bo¿a? Czy jesteœ w tym Koœciele, w obmyœlanym przez Boga
Koœciele? W jaki sposób jesteœ w Nim, jak wiesz, ¿e zosta³eœ o¿ywiony
w Nim? Wszystkie twoje myœli, ca³a twoja istota jest teraz w
Chrystusie. A Chrystus jest wœród ludzi, udowadniaj¹c, ¿e On Sam
¿yje, udowadniaj¹c, ¿e On jest tutaj w tych dniach Sodomy.

248

Kiedy maj¹ w³o¿one rêce na tych ludziach, których ¿ycia zosta³y

przemienione z nierz¹dnic, pijaków, prostytutek ulicznych, w
o¿ywionych autentycznych œwiêtych Bo¿ych. Ich rêce le¿¹ na was.
Oni znajduj¹ siê w Koœciele przez chrzest Duchem Œwiêtym, maj¹c t¹
sam¹ moc, która odpoczywa³a na koœciach Elizeusza. Ta sama moc
odpoczywa na waszych ramionach, na waszych rêkach, na waszych
g³owach, ta sama o¿ywiaj¹ca moc. A On stoi tutaj, udowadniaj¹c, ¿e
On wsta³ z martwych i ¿yje, Sam okazuj¹c, ¿e ¿yje, czyni¹c teraz
tutaj te same rzeczy, które On czyni³, gdy by³ na ziemi. Amen!

249

Czy wierzycie Mu teraz? Czy wierzycie, ¿e te rêce w³o¿one na was,

s¹ bogobojnymi rêkami? Czy wierzycie, ¿e ten Duch, który o¿ywia
nas teraz, i sprawia, ¿e postêpujemy jak zwariowani w oczach tego
œwiata, czy wierzycie, ¿e to jest Jego o¿ywiaj¹ca moc? Czy wierzycie,
¿e jesteœcie w Jego Koœciele? Zatem, je¿eli naprawdê jesteœcie i jeœli
wierzycie, ¿e te rêce, które s¹ na was w³o¿one, s¹ œwiêtymi rêkami,
w³o¿onymi na rozkaz Bo¿y, to ja rozkazujê wam w Imieniu Jezusa
Chrystusa, ¿ebyœcie powstali na swoje nogi i przyjêli wasze
uzdrowienie, wszyscy, którzy byliœcie chorzy. [Brat Branham
przerywa – wyd.]

O, chrzeœcijanie, czy zdajecie sobie sprawê z tego, co siê

wydarzy³o?

250

Czy uœwiadamiacie sobie, ¿e tam po drugiej stronie na ulicy s¹

miliony ludzi, którzy chodz¹ po tych ulicach dzisiaj, a nie s¹ niczym
innym ni¿ potraw¹ dla bomby atomowej? Czy uœwiadamiacie sobie,
¿e ci ludzie s¹ martwi w grzechach i przestêpstwach, a ich ¿ycie jest

MÓWIONE S£OWO

czarne – w koœcio³ach wszêdzie po œwiecie, bo maj¹ tylko kilka
ma³ych wyk³adów na temat przestrzegania jakichœ rzeczy, a
nazywaj¹ to religi¹?

251

Czy zdajecie sobie sprawê z tego, ¿e zostaliœcie wzbudzeni z

martwych do ¯ycia i zostaliœcie wechrzczeni do Cia³a ¿yj¹cego Boga,
który o¿ywi³ wasze cia³o, w którym jest mówienie jêzykami i
wyk³adanie jêzyków, skoro Jezus Chrystus jest zamanifestowany
miêdzy nami? Patrzcie, choroba nie mo¿e siê ostaæ w takiej grupie,
jak ta. Niech wasza wiara podniesie siê do Niego, wierzcie Mu!
Powiedz: „Panie Bo¿e, ja wierzê ca³ym moim sercem”, a zostaniesz
uzdrowiony.

252

Czy s¹ tutaj grzesznicy, którzy chcieliby wejœæ do tego Cia³a?

Podnieœcie swoje rêce i powiedzcie: „Ja jeszcze nie wszed³em do
Niego, nie zosta³em jeszcze nape³niony Duchem Œwiêtym, lecz,
bracie Branham, ja Go naprawdê pragnê dziœ po po³udniu. Czy
bêdziesz siê modli³ o mnie?” Podnieœcie swoje rêce. Nie wstydŸcie siê,
jesteœcie w Jego Obecnoœci. Spójrzcie tylko na te rêce! Spójrzcie na
te rêce!

253

Wszyscy, którzy pragniecie chrztu Duchem Œwiêtym, podnieœcie

swoje rêce, gdziekolwiek jesteœcie, wy, którzy Go pragniecie.

254

Teraz wy, którzy macie Ducha Œwiêtego, którzy stoicie blisko

nich, po³ó¿cie wasze œwiête, poœwiêcone rêce na nich. „Je¿eli Duch
Œwiêty, który wzbudzi³ Jezusa z martwych, mieszka w was, to On
o¿ywi wasze œmiertelne cia³a ze œmierci do ¯ycia”. On sprawia, ¿e
ca³e Cia³o jest pos³uszne Duchowi Œwiêtemu. Pochylmy teraz nasze
g³owy i niech ka¿dy modli siê o tych ludzi, którzy pragn¹ chrztu
Duchem Œwiêtym. Ja wierzê mocno, ¿e Bóg nape³ni Duchem
Œwiêtym ka¿dego z was w tej chwili!

255

Dlaczego czekacie, przyjaciele? Pewnego dnia bêdziecie czekaæ

zbyt d³ugo. To jest ta godzina. Nie czekajcie d³u¿ej. Jesteœcie w³aœnie
tutaj, w tej œwi¹tyni, gdzie mo¿ecie pozostaæ ca³¹ noc i modliæ siê.

256

Drogi Bo¿e, modlê siê, ¿ebyœ Ty zes³a³ Ducha Œwiêtego na nowo

w postaci gwa³townego szumi¹cego wiatru i nape³nij ten dom, po tej
doskona³ej identyfikacji tutaj dzisiaj po po³udniu, ¿e Ty ¿yjesz i
jesteœ z tymi ludŸmi. W Imieniu Jezusa. Amen.

OBMYŒLANE PRZEZ BOGA MIEJSCE UWIELBIANIA

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Jedyne obmyślane przez Boga miejsce oddawania czci 651128m
Jedyne obmyślane przez Boga miejsce oddawania czci 651128m
Higgins Jack Ostatnie miejsce stworzone przez Boga
Higgins Jack Ostatnie miejsce stworzone przez Boga
Higgins Jack Ostatnie miejsce stworzone przez Boga
Mąż powołany przez Boga 581005e
POCIESZENI PRZEZ BOGA
EWOLUCJA CZY ŚWIAT STWORZONY PRZEZ BOGA
Polska jest wybrana przez Boga
porownaj, Porównaj świat przedstawiony przez Boga w Księdze Rodzaju i świat współczesny
Powołani przez Boga, powołanie, zycie zakonne,wspólnoty
Mąż powołany przez Boga 581005e
A kiedy trzeba na śmierć idą po kolei jak kamienie rzucane przez Boga na szaniec

więcej podobnych podstron