Medycyna zapomniana

background image

1

Krystyna Alagor

Medycyna zapomniana







O medycynie inaczej













background image

3

WSTĘP

W drugiej połowie XX wieku, nastąpił szczególnie szybki rozwój medycyny akademickiej i

farmakologii. Dawne metody leczenia, nazywane niekiedy medycyną ludową lub naturalną,
zagubiono. Powoli odchodzili od żywych znawcy zabierając doświadczenie i mądrości, których nikt od
nich przejąć nie chciał.

Zamilkła wiedza i umiejętności dotychczas przekazywane w formie ustnej między pokoleniami.

Proste sposoby leczenia coraz bardziej komplikowano, przekształcając naturę w sztuczność. Człowiek
podążał za nowym kierunkiem i wygodnie przerzucał odpowiedzialność za własne zdrowie na lekarzy,
uznając ich za wyrocznie. Zwolnieni od odpowiedzialności staliśmy się bierni, ufni — oczekując i
wymagając od nauk medycznych pełnego dla nas zdrowia.

Czy medycyna dysponująca „inteligentną" aparaturą, szpitalami, lekami syntetycznymi może

udźwignąć tę odpowiedzialność i spełnić nasze oczekiwania? Czy powinniśmy najcenniejszą rzecz,
jaką jest nasze zdrowie i życie, oddać w cudze ręce? Czy syntetyczne leki mogą skutecznie działać,
gdy człowiek w swej istocie jest cząstką Wielkiej Natury?

Hipokrates, którego wiedza medyczna zadziwia świat od starożytności do dziś, rozważał: „Jeżeli w

przyrodzie jest choroba, to znaczy, że przyroda ma na nią lekarstwo". Jesteśmy cząstką natury, jeśli my
chorujemy, to choruje jakaś część przyrody — przyroda na pewno ma dla nas wybawienie. Spróbujmy
zatem w naturze szukać ratunku — leku na ból, gojenie ran, przywrócenie zdrowia i sił, które od nas
odeszły, wówczas gdy my odeszliśmy od natury.

Zabiegani, przekonani często o wyższości człowieka nad resztą świata, nie zauważamy potęgi

przyrody, która z każdą chwilą zamiera i rodzi się od nowa, a wszystko co istnieje ma dwubiegunową
naturę, jak plus i minus, dobro i zło, ciepło i zimno, zdrowie i choroba. Istnieje grzyb borowik, co leczy, i
grzyb muchomor, co truje. Wszystko w naturze znajduje się w równowadze, dlatego obok borowika
(+) rośnie muchomor (-). Jeżeli zniszczymy muchomory, znikną samoistnie prawdziwki — natura
sama pilnuje równowagi. W przyrodzie istnieje to, co daje życie i to, co życie zabiera. Wieki ustaliły co
dobre, a co złe. Nie zatracajmy tej wiedzy. Przywróćmy, co pomocne.

Czy słusznym jest powiedzenie, że leniwi idą do lekarza? Czynni leczą się sami. Każde

schorzenie, nim przeistoczy się w zagrożenie życia, przez wiele lat ostrzega złym samopoczuciem,
zmiennością nastrojów, manifestuje na zewnątrz wysypką, swędzeniem, plamami, bólem czy
obrzękami — dopraszając się korekty w naszym postępowaniu. Choroba jest skutkiem, czyli wynikiem
wcześniej zaistniałej przyczyny. Uleczyć, to znaczy usunąć przyczynę, gdy tymczasem zachodnia
filozofia leczenia ogranicza się do zwalczania skutków i objawów, a przyczyna pozostaje bezpieczna i
wciąż rodzi skutki.

Nauka wkroczyła w każdą dziedzinę życia, wprowadzając często wynaturzenia. Stajemy się coraz

bardziej od przyrody oddaleni, syntetyczni, chorzy.

Wróćmy do natury. Stare, a nawet starożytne metody mają w sobie wiele nieprzemijających racji.

Odszukane od nowa będą służyć człowiekowi. Spróbujmy pomóc sobie — sami!

background image

4

ZAPOMNIANE METODY

background image

5

BAŃKI LECZNICZE

W medycynie ludowej poprzednich wieków, stawianie baniek było popularnym sposobem

przywracania zdrowia. Wraz z przejęciem przewodnictwa w leczeniu przez medycynę naukową i leki z
masowej produkcji, stało się wstydliwym sposobem w walce z chorobą— zastąpiły je antybiotyki.
Technika stawiania ich popadła w zapomnienie.

Nadal wiele osób przekonanych jest o skuteczności bezinwazyjnego leczenia bańkami i coraz

częściej, choć nieśmiało, zalecają je lekarze, ale umiejętność ich stawiania znana jest obecnie nielicznym.
Przywróćmy zatem stare skuteczne sposoby leczenia i zgodnie z zapotrzebowaniem uczyńmy je
popularnymi. Nim przeziębienie zaowocuje zapaleniem płuc, postawmy bańki.

Lekarskie bańki pomagają również w schorzeniach dróg oddechowych przy zaflegmieniu,

grypie, zapaleniu oskrzeli czy zapaleniu opłucnej i każdym przeziębieniu, które przeistoczyć się może
w choroby chroniczne, jak bronchit, czy astmę. Bańki stawiamy najczęściej wtedy, gdy choroba ostro
zaatakuje. Stosowane są niekiedy jako środek przeciwbólowy w bólach mięśni czy kolce nerkowej.
Skutecznie działają również, gdy z powodu zaziębienia nastąpi brak miesiączki.

Dozwolonym miejscem do stawiania baniek są: plecy, boki, barki, biodra czyli powierzchnie ponad

konstrukcją kostną. Absolutnie nie wolno umieszczać baniek wzdłuż stosu pacierzowego kręgosłupa.
Tam stawiamy bańki, gdzie chory odczuwa większy ból. Przy zapaleniu oskrzeli właściwym miejscem
umieszczania baniek są boki, stawiamy również w górnej części pleców, na szczytach. Przy braku
miesiączki odpowiednim miejscem dla baniek będą dolna część pleców i górna część bioder.


PRZYGOTOWANIE I TECHNIKA STAWIANIA BANIEK

Bańki lekarskie są szklane o pękatym kształcie i należy je mieć w wystarczającej ilości, by

starczyło na pokrycie przynajmniej jednej połowy pleców — minimum 25 sztuk. Potrzebny jest patyk
lub metalowa rączka, drut. Na jego końcu uwijamy kokon z waty higienicznej. Kokon musi być
osadzony trwale, by podczas stawiania baniek nie spadł płonący na plecy chorego. Najbardziej
zalecanym paliwem jest denaturat. Wlewamy niewielką ilość do 1 z baniek i ustawiamy w
bezpiecznym miejscu. Maczamy w nim kokon z waty. Należy koniecznie nadmiar denaturatu odcisnąć
o brzegi bańki. Jeżeli kokon byłby nadmiernie nasączony, płonąca kropla mogłaby spaść na plecy.

Istnieją dwa sposoby stawiania baniek: na mokro i na sucho. W pierwszym ze sposobów,

zanurzamy bańki w ciepłej wodzie, aby zostały ogrzane, i odsączamy je na ręczniku ułożonym na tacy.
Patyk z wacikiem zanurzamy w denaturacie, odsączamy nadmiar i zapalamy. Bańkę trzymamy w
jednej ręce a płonący wacik w ręce drugiej — tuż nad powierzchnią skóry, ale bańka do skóry nie
dotyka. Płonący wacik wsuwamy do środka bańki, wykonujemy okrążenie płomieniem wokół
wewnętrznych ścianek i szybkim ruchem płonący wacik wyjmujemy, a bańkę lekko dociskając
umieszczamy na plecach, w pewnych od siebie odstępach. Istnieje konieczność kilkurazowego
ponownego maczania wacika w denaturacie, pamiętać należy, by za każdym razem przed jego
zanurzaniem zgasić płomień. Po zamaczaniu i odsączeniu ponownie wacik zapalamy.

Prawidłowo postawiona bańka wciąga w siebie skórę, która sprawia wrażenie że puchnie —

zmienia przy tym barwę. Im większe było zaziębienie, tym ciemniejsze są miejsca. Po umieszczeniu
wszystkich baniek okrywamy plecy kołdrą, a chory musi leżeć w cieple, nie poruszając się. Bańki
utrzymujemy około 20 minut, u dzieci 10 minut, małym dzieciom 5 minut. Ilość baniek stawianych
dzieciom jest również odpowiednio mniejsza. Jeżeli bańkami obstawiliśmy jedną stronę pleców, to po ich
zdjęciu obstawiamy stronę drugą. Nie wymaga się przygotowania powierzchni skóry przed
postawieniem baniek. Natomiast po ich usunięciu smarujemy skórę oliwą, wazeliną lub spirytusem
etylowym (nie denaturatem).

background image

6

Bańki stawiać można także drugim sposobem. W tym przypadku nie moczymy ich w wodzie. Do

każdej z nich wkładamy po maleńkim „kłaczku" waty, wcześniej zamaczanym w denaturacie lub
maleńkim papierku, również denaturatem nawilżonym. Zapalamy kolejno, a gdy płomień zgaśnie
natychmiast ustawiamy na plecach — przysysają się same. Pozostałe zalecenia są takie same jak przy
stawianiu sposobem pierwszym. Przy zdejmowaniu jedną ręką lekko uciskamy skórę w pobliżu bańki,
przez co dostaje się nieco powietrza, a ręką drugą delikatnie odrywamy.

Stawianie baniek daje pozytywne efekty. Zlikwiduje zaziębienie, zapalenie oskrzeli czy zapalenie

płuc. Uruchamia mechanizmy samoleczenia tkwiące w człowieku. Wywołuje zatem bardzo skuteczne
działanie, ale po ich postawieniu chory musi bezwzględnie pozostać w łóżku przez dwa dni. Występuje
wówczas wzmożone pocenie się i zwiększona ciepłota ciała. Pocąc się „choroba wychodzi na zewnątrz"
— jest to leczenie zgodne z naturą. Jeżeli w okresie wzmożonego pocenia się i rozgrzania chory nie
zachowa ostrożności, wstanie z łóżka i wyjdzie na powietrze (nawet jeśli jest ciepło ubrany), ponowne
zaziębienie może stanowić zagrożenie dla jego życia.

Bańki są naturalnym, skutecznym i bezpiecznym zabiegiem leczniczym. Leczenie antybiotykami

„nie wyrzuca choroby na zewnątrz", lecz ją przerywa. Stłumiona przyczai się a gdy organizm z jakichś
przyczyn osłabnie, wówczas zamanifestuje powrotami choroby, astmą albo bronchitem. Mamy dwa
sposoby leczenia, sami zdecydujmy który zastosujemy gdy zaziębienie lub zapalenie pojawi się.

W dawnym leczeniu stosowano niekiedy bańki „cięte". Nacinano na plecach chorego miejsca i nad

nimi stawiano bańki w sposób tradycyjny. Bańka wysysała zaziębioną krew. Tego sposobu leczenia nie
zaleca się jednak.

PIJAWKA LEKARSKA

O metodzie leczenia pijawkami wspominają już starożytne księgi medyczne: rzymskie, greckie,

arabskie. Ta technika leczenia znana była również w starożytnym Egipcie. Kultura Zachodu przyjęła
tradycje stawiania pijawek prawdopodobnie z Egiptu lub Indii. W V wieku naszej ery w Europie i Azji
stanowiła uniwersalne lekarstwo na wszelkie dolegliwości, a ich stawianie utożsamiano ze sztuką. W
XIX wieku leczenie było tak powszechne, że pijawki były w swym naturalnym środowisku zagrożone
wyginięciem. Wymogło to rozwój hodowli. Zasłynęli wówczas hodowcy ze Szwecji. Był to bardzo
intratny eksport, choć hodowla nie była łatwa, ponieważ pijawka uzyskuje zdolność do rozmnażania
się dopiero w wieku 7 lub 8 lat. Najbardziej przydatne do leczenia są pijawki o długości około 6 centy-
metrów, złowione na 3 dni przed zabiegiem. Przetrzymujemy je w słoju wypełnionym wodą, do której
wrzucamy kostkę cukru.

Technika stawiania pijawek polega na tak zwanym odciąganiu krwi, praktykowana w przypadkach

zakrzepowego zapalenia żył, nadciśnieniu tętniczym i po wylewie krwi do mózgu. Pijawek nie wolno
przystawiać, gdy skóra jest w stanie zapalnym i w pobliżu naturalnych otworów ciała: nosa, ucha, oczu,
odbytu, kobiecych narządów płciowych. Nie stawia się na twarzy i szyi. Bezwzględnie nie wolno
stawiać pijawek w pobliżu żył i aorty. Zaleca się wybierać takie miejsca, które znajdują się ponad kon-
strukcją kostną. Znawcy w tym zakresie ustawiali najczęściej na rękach, stopach, udach, a nawet na
dłoniach. Miejsce upatrzone do postawienia pijawek myjemy mydłem i opłukujemy pod bieżącą wodą.
Jeśli jest to miejsce owłosione należy włosy zgolić.

W lżejszych przypadkach chorobowych przystawia się od 3 do 8 pijawek. W cięższych i

przewlekłych schorzeniach więcej. Każdą pijawkę wkładamy do małego kieliszka, w taki sposób, by
otworem gębowym ukierunkowana była do skóry. Pijawka dość szybko wsysa się w chore miejsce.
Jeżeli są trudności z przyssaniem, skórę ciała należy lekko zadrapać, by ukazała się kropla krwi. Czas
pracy pijawki trwa od 1 do 3 godzin. Na ogół odpadają same. Zdarza się niekiedy, że pijawka sama nie
odpada, wówczas zalecane jest posypanie jej solą lub dotknięcie patyczkiem umoczonym w occie. Na
miejsce ukąszenia nakładamy gazik sterylny i owijamy bandażem. Rana przestaje szybko krwawić.
Posypanie rany popiołem ze spalonej waty przyśpieszy zakrzepnięcie. Chorzy którzy wiedzą, że mają

background image

7

kłopoty z krzepliwością krwi, nie powinni sami pijawek przystawiać.

W ślinie pijawek zawarta jest naturalna hirudyna — silny środek przeciwdziałający nadmiernej

krzepliwości krwi. Podczas zabiegu pijawka nie tylko wysysa chorą krew, ale wtłacza do organizmu
chorego naturalny lek o silnym działaniu korzystnym dla zdrowia chorego.

Ze względów higienicznych pijawka używana jest tylko jeden raz.

LEWATYWA

Znana i stosowana w starożytności i wiekach późniejszych, służyła do utrzymania wewnętrznej

higieny ciała. Przywracała zdrowie i radość. W ostatnich dziesięcioleciach częściej stosowana jest w
szpitalach, wyprzedzając operacje chirurgiczne. W leczeniu chorych stała się zabiegiem krępującym, a wraz
z ekspansją farmakologii zastąpiono ją środkami przeczyszczającymi.

W odnalezionym manuskrypcie pochodzącym z okresu życia na ziemi Chrystusa, uzdrawiacz

polecał chorym:

„Synowie człowieczy, wy zapomnieliście, czyimi jesteście dziećmi. Waszą matką jest ZIEMIA. I wszyscy,

którzy żyją na ziemi, muszą żyć według praw Natury. Zdrowie — to naturalny stan człowieka. Choroba — to
odpowiedź Natury na nierozumne zachowanie człowieka. śeby stanąć na drodze zdrowia, poproście Matkę —
ZIEMIĘ, trzech sprzymierzeńców: Anioła — WODĘ, Anioła — POWIETRZE, Anioła — ŚWIATŁO. Jako
pierwszy przyjdzie z pomocą Anioł— WODA. Znajdźcie dużą dynię z wydrążoną łodygą o wzroście człowieka,
oczyśćcie ją wewnątrz, napełnijcie wodą z rzeki ogrzanej SŁOŃCEM. Powieście dynię na drzewie, a chylcie
głowę nisko do ziemi. Módlcie się do Matki — ZIEMI, żeby wybawiła was od grzechów, które popełniliście z
obżarstwa. Kiedy woda opłukawszy jelita z was wyjdzie, zobaczycie na własne oczy, poczujecie własnym
nosem, będziecie mogli spróbować własnymi palcami, jakie ohydne kamienie nosiliście w sobie. Jak może być
wasze ciało zdrowym, a rozum nieotumanionym? I tak postępujcie cały tydzień, powstrzymując się przed sytym
jadłem. Dopiero wtedy poznacie, jakie to jest szczęście żyć w czystym ciele. I wyciągnijcie jedynie możliwy dla
człowieka rozumny wniosek: człowiek omywający siebie tylko z zewnątrz jest podobny do grobowca
wypełnionego cuchnącymi kamieniami i przyozdobionego drogimi szatami".

SPOSÓB WYKONANIA LEWATYWY

Urządzenie do lewatywy składa się z gumowego pojemnika i gumowego węża, zakończonego

plastykową końcówką z kilkoma otworami u nasady lub jednym otworem. Końcówka wyposażona
jest w kranik, którym uruchamiamy lub hamujemy przepływ płynu. Możemy zastosować zaciskacz.
Jako płyn przepłukujący jelita stosujemy ciepłą przegotowaną wodę (około 38°C) wodę z mydłem,
wodę z sokiem z cytryny lub z domieszką innych soków, które mają szczególnie leczniczy wpływ.

Procesy wzmożonej fermentacji i gnicia zachodzą w środowisku zasadowym, dlatego

uzasadnionym jest dodawanie do przegotowanej i przestudzonej wody 2 łyżek soku z cytryny. Lekkie
zakwaszenie wody spowoduje hamowanie procesów gnilnych, usunie bakterie chorobotwórcze,
przywróci naturalną dla grubego jelita mikroflorę, usunie toksyny, zabije pleśń.

Do wykonania zabiegu przyjmujemy pozycję „tygrysa", opierając się o posadzkę łokciami i

kolanami, rozstawiając nieco nogi. Istnieją również inne szkoły, zalecające ułożenie się na prawym boku.
My sami wybierzmy właściwą dla siebie pozycję. Zbiornik z płynem zawieszamy na wysokości około
1,5 metra nad posadzką. Końcówkę, wcześniej nasmarowaną oliwą, wprowadzamy do odbytnicy (przy
zamkniętym kurku), na odległość 8 do 10 cm. Jeżeli po otwarciu kurka płyn nie popłynie, cofnijmy
nieco końcówkę. Po opróżnieniu zbiornika połóżmy się na 3 do 5 minut na prawym boku.
Spowodujemy, że woda wpłynie głębiej do jelit. Postarajmy się utrzymać płyn najdłużej. Oddychajmy
przy tym głęboko przez szeroko otwarte usta. Im dłużej płyn utrzymamy, a przy tym pomożemy przez

background image

8

masowanie brzucha, oczyścimy jelita bardziej skutecznie.

W medycynie niekonwencjonalnej, w tym medycynie ludowej, ważne jest obserwowanie pracy

własnego organizmu, poznawanie i potwierdzenie skuteczności leczenia — obejrzyjmy zatem co tkwiło w
nas przez wiele lat, wszędzie nam towarzysząc.

KURACJA OCZYSZCZENIA ORGANIZMU

Schorzenia pojawiają się wówczas, gdy w wyniku naszego postępowania z własnym organizmem

zburzyliśmy jego harmonię z otaczającą przyrodą (wszechświatem). Sami sprowadziliśmy na siebie
chorobę i sami siebie potrafimy uleczyć. Ważnym zabiegiem jest oczyszczenie organizmu przy
zastosowaniu lewatywy. Płynem do przepłukiwania jelit może być mieszanina 1,5 litra ciepłej
przegotowanej wody z 2 lub 3 łyżkami soku z cytryny. Najlepiej wykonywać proces oczyszczania w
okresie od pełni księżyca do nowiu. Na początku możemy wykonywać 2 lub więcej zabiegów
dziennie, stopniowo zmniejszając ich ilość.

Aby nadal zachowywać wewnętrzną higienę, zalecane jest regularne oczyszczanie jelita, 1 raz w

tygodniu.

Nasz organizm zatruwany codziennie przez dziesiątki lat zaowocował różnymi chorobami. W

trakcie wypłukiwania toksyn z jelita, część z nich przedostanie się do krwioobiegu i nim zostanie z
ustroju wydalona (z moczem, kałem, potem) może wywoływać przykre doznania. Odczuwać możemy
ból głowy, nudności, osłabienie, uczucie chłodu — podobnie jak przy zatruciu pokarmowym. Nie
należy odstępować od dalszego oczyszczania. Jest to prawidłowe dla tej formy leczenia i oczyszczanie
stosować nadal. Pić powinniśmy przegotowaną ciepłą wodę, co umożliwi rozcieńczenie toksyn,
wówczas łagodniej będziemy znosić krążące w organizmie trucizny. W tym czasie powinniśmy
ograniczyć spożycie pokarmów.

Przeciwwskazane jest stosowanie lewatywy:

— przy stanie zapalnym wyrostka robaczkowego
— zapaleniu otrzewnej
— ostrym zakażeniu jelitowym
— przy przetoce odbytu
— cukrzycy
— biegunce

Zdeformowane wieloletnim przepełnieniem jelito grube musimy po jego oczyszczeniu

przyzwyczaić do pracy w nowych warunkach. Podczas oczyszczania i po jego zakończeniu zalecane jest
spożywanie kasz gotowanych w wodzie (bez mleka). Najwłaściwszą jest kasza gryczana, jęczmienna,
kukurydziana, ryż. Niewskazana jest kasza manna. Oczyszczanie przez zastosowanie środków
przeczyszczających nie zastąpi lewatywy. Leki przeczyszczające odwadniają organizm, ubożeje
wówczas naturalna wilgoć, pozostawiając nadal kałowe kamienie, cierpimy przy tym na bolesne skurcze
jelit.

Grube jelito jest miejscem szczególnym dla rozmnażania bakterii chorobotwórczych i

gromadzenia się toksyn. Uwolniony z toksyn organizm otrzyma czystą krew, która będzie ustrój
odżywiała — poprzednio zatruwała. Dokrwiony i pozbawiony trucizn mózg przywróci ład, Powrócą
na swoje miejsca organy, wcześniej przemieszczone dysfunkcją ustroju. Ciśnienie tętnicze ustali się w
normie. Ustaną bóle głowy i złe samopoczucie — znikają wszelkie choroby. Spróbujmy, nim
zdecydujemy się na inne kuracje.

Oczyszczenie dziecinnych organizmów wykonujemy w podobny sposób. Stosujemy wówczas

gruszkę gumową, ale płynem wypłukującym toksyny powinna pozostać mieszanina ciepłej przegotowanej
wody i soku z cytryny. Bardzo często ustrój dzieci zatruty jest lekami. Niemowlętom nie zaleca się
wykonywania lewatyw.

background image

9

LECZENIE LEWATYWĄ
Usuwanie skurczów w brzuchu

Dla uspokojenia skurczów zaleca się do wykonania lewatywy napar z rumianku. Na 1 litr wrzącej wody
wrzucamy 4 łyżki kwiatu rumianku i odstawiamy na pół godziny. Napar utrzymujemy pod przykryciem.
Odcedzamy i doprowadzamy do odpowiedniej temperatury. Wykonujemy lewatywę.

Usuwanie chronicznych zaparć

Przy uporczywych zaparciach wykonujemy lewatywę z roztworu: 2 litry ciepłej przegotowanej wody z
dodatkiem 1 łyżki płynnego mydła i 2 łyżek oliwy z oliwek.

Usuwanie zapalnego stanu w jelicie grubym

Do leczenia stanu zapalnego przygotowujemy płyn w następujący sposób: gotujemy 1 litr wody przez 10
minut z 1 łyżką zmielonych nasion siemienia lnianego. Po zdjęciu z ognia dodajemy 2 łyżki kwiatu
rumianku i nadal trzymamy pod przykryciem. Przestudzamy do odpowiedniej temperatury i
przesączamy. Wykonujemy lewatywę.

Jeśli zaprzyjaźnimy się z tym zabiegiem, cofał się będzie proces starzenia organizmu.

Odczuwać będziemy przypływ sił witalnych. Silny organizm przystąpi do zwalczania schorzeń

LECZENIE ZIMNĄ WODĄ

W starożytnych „Świątyniach Zdrowia" woda była cenionym środkiem leczniczym. Księgi Vedy

sprzed 5 tysięcy lat mówiły o konieczności kilkukrotnego w ciągu dnia zanurzania się w wodzie. W
starożytnym Egipcie kąpiele w Nilu należały do codziennego rytuału. Władcy ówczesnej Persji poprzez
zarządzenia państwowe nakazywali swojemu ludowi polewanie ciała.

Technikę leczenia wodą przypomniał współczesnym żyjący w Niemczech ponad 150 lat temu

ksiądz Kneipp. Na opracowanie i sprawdzenie metod leczenia poświęcił 40 lat życia — w testamencie
pozostawił ludzkości swoje doświadczenie. Przekonuje, że dzięki zimnej wodzie możemy uleczyć
sami każdą z chorób, od kataru po paraliż, ponieważ mechanizm powstawania chorób jest taki sam.
Technika leczenia jest bardzo prosta, łatwa do wykonania, uniwersalna, dostępna dla każdego.
Wszystkim pomoże, jeśli tylko człowiek sam zechce sobie zdrowie przywrócić. Spróbujmy zrozumieć
mechanizmy leczenia, zawsze takie same, mimo upływu tysięcy lat.

Schorzenia ciała fizycznego pojawiają się wówczas, gdy następują zaburzenia w krążeniu krwi.

Dopóki krążenie jest prawidłowe, człowiek jest zdrowy i sprawny. Zaburzenia w krążeniu powodują, że
w jednym miejscu krew zatrzymuje się, a pozostając dłuższy czas w bezruchu, gęstnieje i gromadzi się
coraz bardziej, utrudniając drogę przepływu. Jeśli w jednym miejscu krwi jest zbyt dużo, oznacza to, że
w innym będzie jej niedobór. Powstają zatem schorzenia z nadmiaru krwi, a w innym organie schorzenia
z niedokrwienia. Im dłużej trwa zastój, tym bardziej schorzenia narastają i zagrażają życiu. Mechanizm
leczenia polega na wymuszeniu, by zastała krew ruszyła z miejsc zatrzymania i została włączona do
krwioobiegu, powodując równomierne dokrwienie całego ustroju. Jedynym środkiem leczniczym jest
zimna woda.

Jak zatem wymusić, by krew ruszyła z miejsc zatrzymania? Jest to bardzo łatwe, musimy tylko

zrozumieć mechanizmy władające organizmem.

Jeżeli wykonujemy fizyczną pracę, to na pokonanie wysiłku napływa nam do rąk większa ilość krwi.

Czy ręce nie stają się wówczas bardziej przekrwione, czerwone, a żyły nabrzmiałe od zwiększonego
transportu? Jeżeli wykonujemy intensywną pracę umysłową lub uczymy się, wówczas mózg otrzymuje
zwiększoną porcję krwi. Podobnie dzieje się, jeśli jakąś część ciała, której dokrwienie chcemy
spowodować, zanurzamy w zimnej wodzie. Na sygnał „zimno" organizm natychmiast wyśle tam krew, by

background image

10

miejsce to ogrzać. Zaczerpnie z miejsc, w których jest w nadmiarze.

Opierając się na poznanym mechanizmie, możemy sami przywrócić prawidłowe krążenie i tym

samym uwolnić ciało fizyczne od chorób.

Zaleca się krótkotrwałe traktowanie ciała wodą zimną od 7 sekund do 3 minut dla osób, które

swój organizm już przyzwyczaiły. Jeżeli zanurzymy nogi lub ręce w wodzie zimnej, to przez kilka
sekund odczuwamy „ostre ukłucie", po czym natychmiast pojawia się dokrwienie, czujemy pulsujące w
kończynach ciepło i cały układ krwionośny jest poruszony. Chytry to i podstępny sposób na
wymuszenie krążenia, ale bardzo skuteczny, którego nie zastąpią żadne leki.

Kiedy ręce i nogi są zawsze zimne, często boli głowa, pojawiają się zawroty, a niekiedy nawet

chwilowa utrata przytomności, odczuwamy nadmierną senność, możemy postawić sobie diagnozę, że
serce mamy niewydolne i części ciała najdalej od serca oddalone są niedokrwione. W takim
przypadku nadmiar krwi znajduje się w okolicy serca. Słabe serce nie ma siły, by krew z siebie
wysyłać i ponownie wessać i może zaistnieć kiedyś tętniak w okolicy serca. Aby temu zapobiec musimy
przywrócić regularność w krążeniu. Kończyny zanurzamy w wodzie zimnej (może być dodatkowo
schłodzona lodem), na sygnał zimno krew napłynie do rąk i nóg. Ruszy z okolic serca, bo tam jest jej
najwięcej. Wielokrotne powtarzanie zabiegu, a co kilka dni polewanie całego ciała, stopniowo
poprawiać będzie krążenie, aż do całkowitego uregulowania.

Dokrwienie mózgu, a tym samym pozbycie się bólu i zawrotów głowy, uzyskamy poprzez

polewanie głowy strumieniem zimnej wody. Polewanie wykonujemy ruchem spiralnym w miejscu
potylicy. Po zabiegu owijamy głowę dwoma lub trzema suchymi ręcznikami, pamiętając, że muszą
koniecznie ściśle przylegać do włosów i skóry głowy, aby nie powstał pęcherz powietrza między
czaszką a suchym kompresem. Dobrze wykonany zabieg sprawi, że kompres po zdjęciu parował
będzie wilgotnym ciepłem o nieprzyjemnym zapachu. Źle wykonany wiał będzie chłodem i możemy
się zaziębić. Czas utrzymywania kompresu około 4 godzin. Dopiero później możemy głowę umyć.

Polewanie głowy możemy wykonywać okresowo, profilaktycznie, wówczas mimo upływu lat,

mózg będzie wolny od starczych zmian. Po potraktowaniu ciała zimną wodą odczuwamy ogromne
ciepło w całym organizmie, pulsujące życie, które wcześniej gdzieś osiadło i powoli zamierało.

Warunkiem do udanego przywrócenia krążenia jest, aby ciało było rozgrzane wewnętrznie, co

uzyskujemy poprzez sen lub ćwiczenia fizyczne albo fizyczną pracę. Rozgrzanie ciała w kąpieli
ciepłej lub saunie jest rozgrzaniem zewnętrznym i nie spełnia warunków leczenia. Innym wymogiem
jest, by woda do leczenia była najbardziej zimna, a czas traktowania wodą był najbardziej krótki. Musi
zaistnieć tylko sygnał termiczny, zetknięcie ciepłego ciała z zimną wodą, by został uruchomiony
mechanizm przemieszczania krwi.

Najpierw musimy organizm przyzwyczaić, nim zastosujemy rzetelne leczenie.

Omywanie ciała

Ma na celu przyzwyczajenie organizmu do zimnej wody oraz spowodowanie otwarcia się porów skóry,
by w dalszym leczeniu zastałe w ustroju płyny obrzękowe mogły wydostać się na zewnątrz. Zabieg ten
wykonujemy przez delikatne muskanie, silnie nasączonej zimną wodą gąbki lub wodą zaczerpniętą w
dłonie. Nie należy ciała nacierać, jedynie delikatnie dotykać. Nie wycieramy skóry ręcznikiem tylko na
ciało pokryte kroplami wody zakładamy bieliznę. Po zabiegu możemy wykonywać lekkie ćwiczenia
ruchowe lub położyć się do łóżka.

Polewanie ciała

W ciągu kilku dni przyzwyczailiśmy już organizm do wody zimnej i zburzyliśmy lęk psychiczny przed
nią, wówczas polewamy ciało strumieniem, wzdłuż meridianów. Najbardziej właściwe jest polewanie j
jednego dnia dolną część ciała, a dnia następnego jego część górną. Co kilka dni polewamy całe ciało.

Zimna kąpiel

Nalewamy do wanny zimną wodę i powoli spokojnie zanurzamy się. Możemy tylko siedzieć w wodzie

background image

11

lub zanurzamy się całkowicie. Na początku czas kąpieli około 7 sekund. Każdą następną powinniśmy
nieco przedłużyć, w granicach rozsądku. Maksymalny czas kąpieli około 3 minut—jeżeli zdołaliśmy
organizm przyzwyczaić. Błędem jest wychładzanie ciała. Filozofia leczenia wodą polega na
wywołaniu termicznego sygnału dla pobudzenia krążenia. Leczenie wodą zimną daje nadzwyczajnie
rezultaty, wymagana jest jednak określona wiedza w tym zakresie i ścisłe przestrzeganie
proponowanych zabiegów.

LECZENIE MOCZEM

Upatruje się niekiedy, że na słuszność leczenia moczem wskazują nawet biblijne teksty. Urynoterapia

znana była w starożytności i stosowana w wiekach późniejszych, na dworach i wśród prostego ludu. W
okresie intensywnej ekspansji medycyny oficjalnej skryła się zawstydzona. Niekiedy używano uryny jako
środka dezynfekującego przy kastracji domowych zwierząt hodowlanych. Obecnie coraz częściej
sięgamy po tę formę leczenia.

Urynoterapia zasługuje, by wydobyć ją z zapomnienia. Leczeniu moczem poddają się: choroby

nowotworowe, schorzenia serca, nerek, chorobowe zmiany na skórze i wiele innych dolegliwości.
Jedynie cukrzyca nie poddaje się leczeniu.

Terapia polega na piciu własnej uryny, każdej jej ilości, każdej kropli. Wraz z podjęciem picia,

organizm wydala jej coraz więcej, nawet do kilku litrów dziennie. Przyjmuje barwę i smak wody
deszczowej, znika jej charakterystyczny zapach. Już po kilku dniach widoczne są zmiany. Zdecydowanie
odczuwamy napływ sił witalnych. Cofa się proces starzenia, skóra twarzy przybiera młodzieńczy wygląd.
Chore tkanki regenerują się, powraca zdrowie.

Równocześnie z kuracją pitną musimy całą powierzchnię ciała smarować uryną, najlepiej starą

przechowywaną przez kilka dni w zakorkowanych butelkach. Przed smarowaniem urynę lekko
podgrzać (nie można dopuścić do zagotowania). Nie należy nigdy smarować ani masować guzów. Guzy
leczymy wyłącznie przez nakładanie kompresów nasączonych uryną. Zalecane jest, aby podczas
kuracji wstrzymać się od jedzenia, zachować pełny post. Jeśli ograniczymy tylko ilość pokarmów,
leczenie będzie również postępować, ale w znacznie mniejszym stopniu.

Skuteczność leczenia moczem jest zadziwiająca. Mocz jest mocą i cudem, choć nikt nie wie

dlaczego. Znane są liczne wyleczenia choroby nowotworowej, tam gdzie medycyna oficjalna była
bezradna.

Ustalono, że uryna zawiera wszelkie pierwiastki z tablicy Mendelejewa, ale nie tylko na tym

polega skuteczność leczenia. Znawcy medycyny Wschodu zbawienne leczenie uryną upatrują w tym,
że pęcherz moczowy znajduje się w sąsiedztwie głównego zbiornika energetycznego i sił witalnych
zmagazynowanych na całe życie, który mieści się między nerkami, nieco powyżej.

Uryna jest doskonała do leczenia zewnętrznego: zgorzeli suchej i zgorzeli wilgotnej kończyn,

zainfekowanych ran, czyraków, ran wrzodziejących, oparzeń.

Leczenie zewnętrznych oparzeń: na chore miejsca nakładamy kompres nasączony uryną i przez

kilka dni utrzymujemy w stałym nawilżeniu, często polewając kompres nową dawką, nie rozwijając
opatrunku. Po 5 lub 7 dniach zawsze mokrych kompresów, zdejmujemy okład urynowy i zobaczymy, że
w miejscu oparzenia powstał nowy naskórek, nie ma blizn i żadnych śladów po oparzeniu. Istnieje
hipoteza, że wciąż dolewana do kompresów uryna, ogrzana ciałem chorego, poddawana jest
nieznanemu nauce bioprocesowi, w wyniku którego wytwarza się uzdrawiająca substancja, która w
miejsce obumarłych tkanek wytwarza nowe, zdrowe.

Uryna jest doskonała na trądzik i zmarszczki, na popękaną skórę, odciski, nadmierne pocenie nóg.

Spróbujmy.

background image

12

LECZENIE MIODEM

Metody leczenia miodem i kitem pszczelim znane były już w państwie Inków. Uważano miód za

uniwersalne lekarstwo i stosowano jako środek dezynfekujący, do smarowania ran i owrzodzeń oraz do
leczenia organów wewnętrznych. Leczono również pyłkiem kwiatowym i jadem pszczelim.

We współczesnej Anglii prowadzono niedawno hodowlę pszczół, odmiennych od pszczół

ogrodowych, by wykorzystywać je do leczenia przez użądlenia. U nielicznych pacjentów (z powodu
wysokich kosztów) skutecznie uleczono: cukrzycę, łuszczycę, astmę, osteoporozę, egzemę, a nawet
ślepotę i głuchotę. Nie ujawniono szczegółów leczenie, ale istnieje hipoteza, że pszczołom podawano
wcześniej stosowne dla schorzeń medykamenty.

Kit pszczeli produkowany z żywic, poza ulem, służy pszczołom do uszczelniania, wzmacniania

ramek i mumifikacji myszy lub owadów, które niebacznie pojawiły się w ulu. Zostały one przez
pszczoły uśmiercone i zmumifikowane kitem pszczelim. Kit różni się kolorem i zapachem, w
zależności od pochodzenia i stopnia dojrzałości. Odpowiedni do leczenia jest pozyskiwany z ramek.
Grubo ziarnisty, twardy możemy żuć w jamie ustnej. Łącząc się ze śliną, już po kilku minutach
wydziela silny naturalny antybiotyk. Jeśli wystąpi przy tym podrażnienie błony śluzowej, proces żucia
wykonujemy z przerwami, aż do przerobienia na masę, którą możemy połknąć. Dzienną dawkę do
żucia określa się na 1 do 2 gram. Niekiedy kit daje odczyn alergiczny, dlatego na początku kuracji
należy żuć w niewielkich ilościach, by sprawdzić, czy nie powoduje u nas uczulenia, dopiero później
stosujemy serię leczniczych terapii. śując kit pszczeli zapobiegamy paradentozie, uleczymy
owrzodzenia i stany zapalne jamy ustnej, gardła, ucha, zatok. Poddaje się również leczeniu zapalenie
opon mózgowych. Rozdrobniony przyjmujemy jako dodatek do posiłku. Ułatwia wówczas leczenie
zapalenia nerek, miedniczek nerkowych, dróg moczowych i pęcherza moczowego. Wspomaga leczenie
wrzodów żołądka i wrzodów jelita cienkiego. Usuwa toksyny i przyśpiesza gojenie ran. Leczeniu kitem
poddają się również schorzenia płuc, dróg oddechowych, zaburzenia krążenia, astma, bronchit,
schorzenia skóry o podłożu bakteryjnym, wirusowym, grzybiczym.

Chroniczne lub bakteryjne zakażenia organów wewnętrznych wymagają dłużej trwającej kuracji,

podczas której zużywa się do 100 gram leczniczego kitu.

Nawet jeśli terapia nie wywołuje u nas alergii, musimy najpierw organizm przyzwyczaić,

przyjmując przez pierwsze 3 dni niewielkie ilości, stopniowo dawkę zwiększając.

Kit jest silnym lekiem o właściwościach przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybicznych,

przeciwzapalnych, antytoksycznych. Ma również właściwości regenerujące i mumifikujące.

W terapii naturalnej musimy organizm traktować przyjaźnie, stopniowo wprowadzać leczenie i

łagodnie kończyć. Szokowe terapie są niewłaściwe.

KURACJA KITEM PSZCZELIM

Przygotowanie

Kit zawiera wiele zanieczyszczeń (wosk, odrobiny drewna). Oczyszczamy go z widocznych
zanieczyszczeń i zalewamy zimną wodą. Kilkakrotnie mieszamy, by zanieczyszczenia wypłynęły na
wierzch. Usuwamy nieczystości z powierzchni wody, aż do całkowitego oczyszczenia. Następnie
wykładamy na ściereczkę do osuszenia. Czysty i osuszony jest podstawą do przygotowania wielu
naturalnych leków.

Kit pszczeli w roztworze alkoholowym

W zależności od tego, jakie stężenie roztworu chcemy uzyskać, odważamy od 10 do 50 gram czystego,
suchego kitu. Przenosimy do butelki i zalewamy 100 ml spirytusu etylowego. Kilkakrotnie wstrząsamy
i ustawiamy w ciemnym miejscu na 10 dni. Codziennie wstrząsamy butelką. Następnie wstawiamy do
lodówki na 4 godziny. Odsączamy. Wlewamy do czystej butelki i przechowujemy w lodówce. Pozostały

background image

13

po odsączeniu kit możemy zużyć do sporządzania maści propolisowej.

Roztwór alkoholowy stosujemy przy paradentozie smarując dziąsła wacikiem nasączonym

propolisem. Stosujemy w schorzeniach skóry, przy półpaśćcu, przy zmianach grzybiczych, egzemie i
innych objawiających się swędzeniem, pryszczami, pęknięciami oraz po użądleniach przez owady. W
bólach żołądkowych przyjmujemy propolis wymieszany z nalewką piołunową stosując 3 razy
dziennie, po 10 kropli na kostkę cukru lub mieszając z mlekiem.

Kit pszczeli w mleku

Gotujemy 1 litr pełno tłustego wiejskiego mleka i wsypujemy 50 gram oczyszczonego i
rozdrobnionego pszczelego kitu. Przez 10 minut utrzymujemy na małym ogniu, nie dopuszczając do wrze-
nia. Odsączamy. Przechowujemy w lodówce. Przyjmujemy w chorobie wrzodowej żołądka i
dwunastnicy, zapaleniu oskrzeli, astmie, przeziębieniach — po 1 łyżce, 2 razy dziennie, aż do
zupełnego wyleczenia.

Kit pszczeli w emulsji

1 łyżeczkę 10 % roztworu alkoholowego mieszamy z 10 łyżeczkami przegotowanej wody. Tak
przygotowaną emulsją nasączamy wyjałowioną gazę i nakładamy na ropiejące miejsca, trudne do gojenia
rany, owrzodzenia. Opatrunek zmieniamy 2 razy dziennie.

Kit pszczeli do inhalacji

Do półlitrowego emaliowanego naczynia wkładamy 60 gram oczyszczonego pszczelego kitu i 40
gram wosku. Mieszamy i wkładamy do innego większego garnka z wrzącą wodą. Głowę nakrywamy
kocem lub grubym szerokim ręcznikiem. Pochylając się nad garnkiem wdychamy opary. Koc musimy
zabezpieczyć by opary nie wydostawały się na zewnątrz. Czas inhalacji 10 minut. Wykonujemy rano i
wieczorem, przez okres 1 do 2 miesięcy. Skutecznie leczymy chroniczny nieżyt nosa i gardła.

Kit pszczeli w maści

W małym emaliowanym garnku, mieszamy 100 gram świeżego, wiejskiego masła (przemysłowe masło
zawiera sól i nie nadaje się do leczenia) i 10 gram oczyszczonego kitu. Garnek wkładamy do innego
większego z wrzącą wodą. Ogrzewamy ciągle mieszając przez 10 minut, nie dopuszczając do wrzenia.
Uzyskaną masę wyciskamy przez gęstą gazę, wprost do słoika. Przechowujemy w lodówce. Maść z
pszczelego kitu leczy wszystkie schorzenia skóry: pryszcze, wrzody, czyraki, ropiejące rany, pęknięcia
skóry. Zalecana jest również w stanach zapalnych uszu, katarze, infekcjach śluzówki jamy ustnej.
Skuteczna na okłady, gdy wrastają paznokcie. Stosujemy kilka razy dziennie, aż do wygojenia.

Lek na odciski

Niewielką ilość oczyszczonego kitu pszczelego rozgrzewamy w palcach. Gdy jest miękki i plastyczny,
przylepiamy na odcisk. Owijamy lub mocujemy plastrem opatrunkowym, by plaster z kitu nie przesuwał
się. Po kilku dniach utrzymywania tego samego plastra, odcisk jest łatwy do usunięcia. Wychodzi razem z
korzeniem.

Kuracja pyłkiem kwiatowym

Zalecana jest przy nadciśnieniu tętniczym, niskim poziomie hemoglobiny we krwi, przy schorzeniach
gruczołu krokowego, zaburzeniu pracy jelit, anemii, długotrwałych biegunkach. Lek stanowi emulsja
pyłkowo-miodowa: 1 czubatą łyżeczkę pyłku kwiatowego ucieramy z 1 łyżeczką miodu. Przegotowaną
przestudzoną wodą i uzupełniamy szklankę do pełna. Pijemy regularnie 3 razy dziennie.

background image

14

MIODY ZIOŁOWE

Miód pokrzywowy (przeciwrakowy)

Liście pokrzywy wraz z łodygami zbieramy przed jej kwitnieniem, najlepiej w okresie od 20 kwietnia do 20
maja. Liście opłukujemy, osuszamy na ściereczce i przekręcamy przez maszynkę do mięsa. Otrzymaną
miazgę wyciskamy przez lnianą lub bawełnianą tkaninę. Można uzyskać sok w sokowirówce. Sok
pokrzywowy mieszamy z miodem, stosując na 1 część soku 4 części miodu. Po starannym jego
zmieszaniu przechowujemy w słoikach. Tak przygotowany miód pokrzywowy zachowuje właściwości
lecznicze przez wiele lat. Istnieją potwierdzone przypadki powstrzymania rozwoju gruczolaka prostaty i
raka piersi. Przyjmuje się go również profilaktycznie. Dobieramy ilość miodu w zależności od
zaawansowania choroby, obserwując własny organizm.

Miód z chrzanem

Czysty korzeń chrzanu ścieramy razem ze skórą. Na szklankę miodu weźmiemy tyle startego chrzanu ile
uchwycimy 5 palcami. Mieszamy i odstawiamy na kilka dni. Przyjmujemy 2 lub 3 razy dziennie.
Skutecznie usuwa uporczywy kaszel, leczy gruźlicę.

PRZYKŁADY LECZENIA MIODEM

Leczenie wrzodów żołądka i dwunastnicy

Rozpuszczamy 1 łyżeczkę miodu w szklance ciepłej przegotowanej wody. Pijemy na 2 godziny przed
posiłkiem lub 3 godziny po posiłku. Pod wpływem kuracji ustają bóle, znikają nudności i zgaga, co
oznacza, że wrzody poddają się leczeniu.

Leczenie wątroby

Przy stanie zapalnym wątroby pijemy codziennie, regularnie, rano i wieczorem, filiżankę ciepłej słabej
herbaty z 1 łyżeczką miodu i sokiem z połówki cytryny. Leczenie będzie bardziej skuteczne gdy po wypiciu
herbaty ułożymy się na kilka minut, na prawym boku.

Leczenie nerek

Zestaw I: (przygotowujemy porcję na cały dzień) zalewamy 3 łyżki owoców z dzikiej róży, 3 szklankami
wody i ustawiamy na pół godziny, na małym ogniu, nie dopuszczając do wrzenia. Cedzimy i dodajemy
1 łyżeczkę miodu na każdą szklankę. Pijemy 3 razy dziennie po szklance napoju. Jest to skuteczna kuracja
w dolegliwościach nerek objawiających się zmniejszonym oddawaniem moczu. W uporczywych
przypadkach łączymy leczenie z wykonaniem nasiadówek sporządzonych z odwaru skrzypu.
Zestaw II: (przygotowujemy porcję na cały dzień) zalewamy dwoma szklankami wrzącej wody 1
łyżkę ziela biedrzeńca i 1 łyżkę owoców dzikiej róży. Podgrzewamy na małym ogniu, przez 30 minut, nie
dopuszczając do wrzenia. Odcedzamy. Dodajemy 1 łyżkę miodu na każdą szklankę. Pijemy ciepły 2
lub 3 razy dziennie.

Leczenie gardła

Jedną łyżkę miodu rozpuszczamy w szklance ciepłej wody. Płuczemy gardło kilka razy dziennie przy
stanie zapalnym migdałów lub strun głosowych. Kiedy męczy kaszel, przygotowujemy miksturę z soku
wyciśniętego z jednej cytryny i 2 łyżeczek spożywczej gliceryny (lub oliwy z oliwek). Uzupełniamy
miodem do pełnej szklanki. Pijemy przez cały dzień po łyżeczce.

background image

15

Leczenie oczu

W szklance ciepłej przegotowanej wody rozpuszczamy 1 łyżeczkę miodu. Przemywamy oczy lub
nasączamy kompres, który nakładamy przy ropnym zapaleniu spojówek.

Leczenie stawów

Smarujemy miodem kawałek naturalnej tkaniny, większy niż chore miejsce. Najlepszym jest miód
gryczany. Owijamy kompresem miodowym chory staw, a następnie kawałkiem suchej flaneli. Ból
ustępuje szybko.. Kompres z miodu leczy zapalenie stawów i usuwa artretyczne guzki. Równocześnie z
okładami przyjmujemy mód wewnętrznie.

WINA

Hipokrates traktował wino jako jeden z naturalnych leków. Wina były produkowane niegdyś dla

potrzeb lecznictwa i szpitali. Dopiero w latach późniejszych stawały się bardziej trunkiem, mniej
lekarstwem. W medycynie naturalnej zaleca się wiele mikstur sporządzonych na bazie wina gronowego
(koniecznie gronowe) czerwonego lub białego. Wino gronowe zawiera cukier gronowy, sole
mineralne, związki antybakteryjne. Uzasadnia się, że szampan wpływa na uelastycznienie mięśni,
poprawia zdolność wchłaniania tlenu. Czerwone wino gronowe korzystnie wpływa na tworzenie się
czerwonych ciałek krwi, przeciwdziała zapaleniu jelita grubego i innym dolegliwościom gastrycznym.
Wino wzmacnia organizm, jeżeli traktujemy je jako lekarstwo, a nie używkę.

W lecznictwie naturalnym znanych jest wiele uzdrawiających win.

Wino czosnkowe

Działanie: przeciwmiażdżycowe, uodparnia organizm, oczyszcza i wzmacnia.

Średniej wielkości 20 główek czosnku oczyszczamy i miażdżymy w prasce. Przekładamy do słoika.
Zalewamy sokiem z 4 cytryn. Dodajemy 1 litr przegotowanej ciepłej wody. Nakrywamy słoik i
pozostawiamy w ciepłym miejscu na 1 dobę. Odsączamy. Wlewamy do butelek. Mały kieliszek wina
pijemy rano i wieczorem.

Wino jałowcowe

Działanie: moczopędne, pobudza apetyt.

Jałowiec (około 60 gram) czyścimy, płuczemy, odsączamy i rozdrabniamy. Zalewamy 1 litrem
wytrawnego wina. Podgrzewamy do wrzenia na małym ogniu. Przykrywamy i odstawiamy na 3 dni.
Odcedzamy. Zlewamy do butelek. Jako środek moczopędny przyjmujemy codziennie na czczo 1
kieliszek, jako lek pobudzający apetyt — 1 kieliszek na pół godziny przed jedzeniem.

Wino kminkowe

Działanie: usuwa wzdęcia, poprawia trawienie.

Wlewamy do słoja 1 butelkę białego wytrawnego wina i 3 czubate łyżki zmielonych nasion kminku.
Pozostawiamy na 14 dni, często wstrząsając. Przecedzamy. Pijemy po jedzeniu.

Wino koprowe

Działanie: poprawia trawienie.

Dwie łyżki zmielonych nasion kopru wrzucamy do garnka, na pół szklanki wrzącej wody. Gotujemy przez 3
minuty na małym ogniu. Mieszamy z 1 butelką białego wytrawnego wina. Odstawiamy na kilka dni.
Pijemy 1 kieliszek po nadmiernym jedzeniu i przy niedyspozycjach żołądkowych.

background image

16

Wino orzechowe

Działanie: leczy przewlekły nieżyt żołądka i jelit, likwiduje niestrawność.

Świeże liście orzecha włoskiego (około 50 gram) rozgniatamy i przekładamy do słoika. Zalewamy
butelką wytrawnego czerwonego wina gronowego. Odstawiamy na 10 dni. Wsypujemy 10 dkg cukru i
odstawiamy na dalsze 5 dni. Odsączamy. Pijemy po małym kieliszku.

Wino z jemioły

Działanie: nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, zbyt obfite miesiączki.

Oczyszczone, umyte, odsączone liście z jemioły (około 0,4 kg) rozdrabniamy i wkładamy do słoja.
Zalewamy 1 litrem białego słodkiego wina. Odstawiamy na 10 dni. Odsączamy. Pijemy po pół szklanki
przed jedzeniem. Kontrolować ciśnienie tętnicze krwi.

Wino z jaskółczego ziela

Działanie: leczy schorzenia dróg żółciowych.

Suche, czyste korzenie i część naziemną jaskółczego ziela (około 30 gram) drobno kroimy i zalewamy
pół litrem białego gronowego wina. Pozostawiamy na 2 godziny. Odsączmy. Pijemy w bardzo niewielkich
ilościach

i

maleńkimi

łyczkami.

BACZNIE

OBSERWUJEMY

REAKCJE

NASZEGO

ORGANIZMU. Ziele jaskółcze działa intensywnie i należy zachować wielką ostrożność, zarówno przy
sporządzaniu leku, jak i przy przyjmowaniu!

Wino tatarakowe

Działanie: wzmacnia system trawienny i układ nerwowy.

Suszone kłącze tataraku zalewamy 1 litrem wina gronowego. Pozostawiamy na 10 dni. Odcedzamy.
Pijemy 6 razy dziennie po pół kieliszka, na pół godziny przed i po jedzeniu.

Wino pietruszkowe

Działanie: wzmacnia serce.

Drewnianym tłuczkiem miażdżymy 10 zielonych łodyg naci pietruszki. Przenosimy do garnka i
zalewamy 1 litrem gronowego wina. Dodajemy 1 lub 2 łyżki octu winnego. Gotujemy na małym
ogniu przez 10 minut. Dodajemy 30 dkg miodu i nadal gotujemy przez 4 minuty. Odcedzamy.
Przelewamy do butelek. Pijemy 3 razy dziennie.

Wino selerowe

Działanie: wzmacnia i oczyszcza organizm

Przygotowujemy 20 dkg startego korzenia selera i 1 litr białego gronowego wina. Składniki mieszamy w
słoiku. Zamykamy i odstawiamy na 2 doby do ciemnego miejsca. Odsączamy. Wino ma przyjemny smak
ananasowy. Przyjmujemy po 1 kieliszku przed jedzeniem.


Wino chrzanowe

Działanie: likwiduje niestrawność, pomocne przy nieżytach przewodu pokarmowego, schorzeniach
wątroby, nerwicy żołądka.

Garść świeżo startego chrzanu przekładamy do słoja i zalewamy pół litrem białego gronowego wina.
Odstawiamy na kilka dni, najlepiej do lodówki. Przecedzamy. Zlewamy do butelek. Przyjmujemy przed
posiłkiem po 1 łyżce.

Wino szpinakowe

Działanie: wzmacnia organizm po przebytej chorobie.

background image

17

Przygotowujemy 1 szklankę czerwonego wina gronowego i 1/2 szklanki świeżego soku ze szpinaku.
Mieszamy składniki. Pijemy małymi łykami.

Wino sosnowe

Działanie: wspomaga przemianę materii, przyśpiesza trawienie.

Bardzo młode pędy sosnowe (około 10 dkg) kroimy na małe cząstki i wkładamy do słoja. Zalewamy 1
litrem białego gronowego wina. Pijemy po 1 kieliszku po jedzeniu.

Wino czereśniowe

Działanie: działa przeciwbiegunkowo.

Na 10 dkg świeżych czereśni potrzebujemy 750 gram czerwonego gronowego wina. Zalewamy i
odstawiamy w ciepłe miejsce na okres 2 dni. Przecedzamy. Podajemy dzieciom podczas biegunki po
małym naparstku, dorosłym po 100 gram.

Wino aloesowe

Działanie: leczy wrzody żołądka, wrzody dwunastnicy, owrzodzenie jelita grubego.

Aloes (co najmniej trzyletni) przed ścięciem nie podlewamy przez 10 dni. Ścięte liście po okresie
suszy wycieramy z kurzu, owijamy w papier i przechowujemy przez 5 dni w lodówce lub szafce bez
światła. Przepuszczamy przez maszynkę do mięsa. Na każde pół kilograma masy aloesu dodajemy
pół litra wina gronowego. Zamykamy słój i przechowujemy przez 5 dni w ciemnym miejscu.
Odsączamy. Rozlewamy do butelek i przechowujemy w lodówce. Zalecana kuracja:

I tydzień — 3 razy dziennie po 1 łyżeczce II, III, IV tydzień — 3 razy dziennie po 1 łyżce V tydzień
— 3 razy dziennie po 1 łyżeczce Zachowujemy 2 tygodnie przerwy w leczeniu i rozpoczynamy
następny cykl.

Wino cebulowe

Działanie: wzmacniające, zapobiega miażdżycy naczyń krwionośnych, leczy szkorbut i
paradentozę.

W maszynce do mięsa zemleć 0,3 kg cebuli. Przełożyć do słoja. Dodać 0,1 kg miodu i 0,7 litra białego
wytrawnego wina. Wymieszać i pozostawić na 5 dni, często mieszając. Przecedzamy. Pijemy od 1 do
3 kieliszków dziennie.

ALKOHOLOWE NALEWKI Z ZIÓŁ

Napary z ziół możemy zastąpić nalewkami alkoholowymi, będą to nalewki na spirytusie lub

nalewki wódczane. Ich zaletą jest dłuższa trwałość, wyższa koncentracja leczniczych wyciągów i
większa wygoda w użyciu. Nalewka służyć może przez wiele dni, miesięcy a nawet lat.
Alkoholowych wyciągów z ziół nie powinni stosować chorzy, którym alkohol jest przeciwwskazany.
Wiele leków nabywanych w aptekach to wyciągi alkoholowe z ziół — możemy przygotować sami.
Zawsze należy postępować zgodnie z podanym zaleceniem.


Nalewka z aloesu

Działanie: ułatwia trawienie, leczy i regeneruje pęknięcia skóry, podrażnienia i skaleczenia.

Aloes jest szczególną rośliną i jej właściwości lecznicze są niedostatecznie znane. Przed zerwaniem
liści rośliny nie podlewamy przez 10 dni. Najwłaściwszym jest aloes o grubych mięsistych liściach
rosnący minimum 3 lata. Po zerwaniu liście oczyścić z kurzu i owinąć w papier, przechowywać przez
dalsze 5 dni w ciemnej szafce. W czasie leżakowania uaktywnia się działanie biostymulatorów, które w
tajemniczy dla nas sposób regenerują organizm. Liście przekręcamy przez maszynkę do mięsa lub
wyciskamy sok w sokowirówce. Na 1 szklankę soku aloesowego dodajemy 1 szklankę alkoholu (spirytus

background image

18

lub wódka). Przechowujemy w ciemnych butelkach, najlepiej w lodówce. Przed spożyciem rozcieńczyć
ciepłą wodą. Nalewka w łagodny sposób wpływa na system trawienny.

Nalewka z brzozy

Działanie: odświeża organizm, regeneruje wątrobę.

Na wiosnę nacinamy korę brzozy w kształcie litery „V" i wkładamy rynienkę, po której sok spływał
będzie do butelki. Po nabraniu należy bezwzględnie zabezpieczyć skórę brzozy, aby sok przestał
wypływać. Opatrzyć rany drzewa i podziękować mu za pomoc. Sok brzozowy mieszamy ze spirytusem
w proporcji 1:1 pijemy po 40—50 kropli w rozcieńczeniu z wodą w zależności od potrzeb. Nalewka
brzozowa usuwa z organizmu toksyny, wzmacnia. Jest pomocna w kamicy pęcherzyka żółciowego.
Może być używana jako środek do wzmacniania włosów.

Nalewka z arcydzięgla

Działanie: łagodzi zatrucie nikotyną i alkoholem

Na 25 dkg rozdrobnionego korzenia arcydzięgla wlewamy 250 ml spirytusu. Zamykamy słoik i
odstawiamy na 2 tygodnie. Odsączamy. Nalewka jest lekiem o silnym działaniu. Przyjmujemy po
jedzeniu 25 kropli na cukier lub wodę.

Nalewka z czarnej porzeczki

Działanie: reguluje krążenie krwi i chroni organizm przed przeziębieniem.

Na 1 część świeżych owoców czarnej porzeczki bierzemy najczęściej 10 części wódki. Możemy
zmniejszyć ilość alkoholu lub zwiększyć ilość owoców. Odstawić. Dodajemy do herbaty lub
przyjmujemy po małym kieliszku.

Nalewka chrzanowa

Działanie: używa się zewnętrznie do smarowania miejsc w bólach korzonkowych, rwie kulszowej,
reumatyzmie.

Oczyszczony korzeń chrzanu ścieramy na tarce. Szklankę wódki wlewamy do słoika i wsypujemy 100
gram startego chrzanu. Zakręcamy i odstawiamy na tydzień. Odsączamy.

Nalewka z dzikiej róży

Działanie: wybitnie wzmacnia organizm

Pół kilograma owoców dzikiej róży umytych i odsączonych rozdrabniamy. Przekładamy do słoja,
dodajemy 5 dkg cukru. Zalewamy litrem wina lub wódki. Odstawiamy w ciepłe miejsce na tydzień.
Odsączamy przez gazę. Jest to środek wzmacniający z dużą ilością witaminy C. Pijemy po 1 kieliszku
dziennie.

Nalewka z głogu

Działanie: rozszerza naczynia krwionośne, łagodzi ataki dusznicy bolesnej.

Wsypujemy do słoja pół kilograma oczyszczonych owoców głogu. Wlewamy 1 szklankę spirytusu (lub
wódki). Odstawiamy na tydzień. Odsączamy. Jest to lek o silnym działaniu. Obserwować reakcje
organizmu. Zachować ostrożność.

Nalewka z jałowca

Działanie: moczopędne i żółciopędne. Skuteczna w zaburzeniach układu trawienia.

Oczyszczone i odsączone jagody jałowca (10 dkg) wsypujemy do słoika i zalewamy 1 szklanką spirytusu
(lub wódki). Odstawiamy na 1 tydzień. Odsączamy. Wlewamy do czystej butelki. Pijemy w
rozcieńczeniu z ciepłą wodą, 3 razy dziennie po 25 kropli.

background image

19

Nalewka z mięty pieprzowej

Działanie: stosujemy w okresie zaburzeń trawiennych.

Zalewamy w słoiku 10 dkg suszonych liści mięty pieprzowej, pół litrem spirytusu 70%. Odstawiamy
na 10 dni. Przyjmujemy na wodę po 15 kropli. Zachowujemy rozsądek, by nie przedawkować.
Stosujemy tylko w okresie zaburzeń trawiennych.

Nalewka z orzechów włoskich

Działanie: niestrawność, przewlekły nieżyt żołądka i jelit.

Umyte i odsączone zielone orzechy włoskie (jeszcze miękkie), w ilości 30 sztuk, kroimy na 8 cząstek
i wkładamy do słoika. Zalewamy 1 litrem wódki. Zakręcamy. Odstawiamy na miesiąc. Odsączamy.
Przyjmujemy przed jedzeniem po 30 kropli.

Nalewka piołunowa

Działanie: pobudza wydzielanie soków trawiennych.

Wsypujemy do słoika 5 łyżek suchego ziela piołunu i zalewamy 1 szklanką spirytusu. Odstawiamy na
tydzień. Odsączamy. Spożywamy przed posiłkiem po 15 kropli w niewielkiej ilości ciepłej wody.

Nalewka na mrówkach

Działanie: do nacierań w bólach reumatycznych.

Na 1 część świeżych mrówek wziąć 15 części 80% spirytusu. Pozostawiamy na 10 dni. Przecedzamy.
Używamy zewnętrznie.


Nalewka z dziurawca

Działanie: leczy schorzenia przewodu pokarmowego, wątroby i dróg żółciowych. Zewnętrznie
stosowana w bólach korzonkowych i reumatycznych.

Do słoja wkładamy 10 dkg ziela dziurawca (pocięte pąki, kwiaty, łodygi). Zalewamy pół litrem spirytusu.
Odstawiamy na 1 tydzień. Odsączamy. Rozcieńczamy ciepłą wodą. Profilaktycznie przyjmujemy przy
żołądkowych niedyspozycjach.

Nalewka rumiankowa

Działanie: pomaga w zaburzeniach przewodu pokarmowego, stosowana do płukania gardła i na
okłady.

Do słoika wsypujemy 4 łyżki suchych kwiatów rumianku i wlewamy 2 szklanki spirytusu.
Odstawiamy w ciemne miejsce na 2 tygodnie, często wstrząsając słoikiem. Odsączamy. Wewnętrznie:
25 kropli na niewielką ilość ciepłej wody. Zewnętrznie: 2 łyżki nalewki na szklankę wody do płukania i na
okłady.

Nalewka bursztynowa

Działanie: używana do nacierania bolących stawów i mięśni, pomocna przy nadwyrężeniu
ścięgien. Po natarciu skroni i nadgarstka usuwa zmęczenie.

Niepolerowany bursztyn myjemy, suszymy i rozkruszamy na drobne kawałeczki. Do butelki wsypujemy
2 łyżki bursztynu i wlewamy 1 szklankę spirytusu. Odstawiamy na kilkanaście dni. Gdy nalewka nabierze
jasnozłotego koloru, zlewamy do innej czystej butelki, a pozostały bursztyn ponownie zalewamy
spirytusem i odstawiamy, często wstrząsając butelką.

Nalewka z pokrzywy

Działanie: stosowana w bólach reumatycznych

Liście świeżej pokrzywy (ok. 10 dkg) drobno kroimy i zalewamy 2 szklankami spirytusu. Pozostawiamy
na kilkanaście dni. Odsączamy. Używamy zewnętrznie.

background image

20

Nalewka wieloowocowa

Działanie: wzmacnia organizm, poprawia trawienie, leczy przyzębice.

Na 1 kg owoców (łącznie): czarnej porzeczki, dzikiej róży, głogu, jeżyny — wlewamy spirytus w takiej
ilości, by pokrył owoce. Odstawiamy na kilka tygodni. Zlewamy płyn znad owoców, a resztę przesączymy
przez gazę. Możemy doprawić do smaku miodem i dodawać do herbaty, szczególnie w okresie
chłodów.

Nalewka czosnkowa

Działanie: wzmocnienie organizmu, oczyszczenie naczyń krwionośnych, wspomaganie
trawienia.

Miażdżymy 15 dkg świeżego, oczyszczonego czosnku. Przekładamy do słoika i zalewamy 2 szklankami
40 % wódki (lub spirytusu). Zamykamy i pozostawiamy na 5 dni, często wstrząsając słoikiem.
Odsączamy przez gazę. Przechowujemy w lodówce. Jeśli czosnek zalewany był spirytusem, nalewka
może pozostawać poza lodówką. Zażywamy przez 1 miesiąc, po 5 do 20 kropli na niewielką ilość mleka
lub kefiru, 3 razy dziennie. Po miesięcznej kuracji zachowujemy 2 tygodnie przerwy i ponownie
przeprowadzamy miesięczną kurację. Cykle leczenia powtarzamy aż do wyleczenia.

Nalewka ze skrzypu

Działanie: wstrzymuje krwawienie z wrzodów żołądka, dwunastnicy, nosa, płuc.

Wysuszone ziele skrzypu rozdrabniamy w młynku na mniejsze igiełki. Do 50 gram ziela wlewamy 1
szklankę spirytusu. Pozostawiamy przez tydzień w zamkniętym słoiku. Odsączamy. Przyjmujemy 1 lub 2
razy dziennie po 25 kropli na łyżkę wody. Stosujemy w okresie krwawienia. Skrzyp niszczy w
organizmie witaminę B

1

Podczas kuracji wspomagamy ustrój produktami, które zawierają tę witaminę.


Nalewka z liści selera

Działanie: zalecana przy astmie, ischiasu, reumatyzmie.

Pokrojone drobne liście selera przekładamy do słoja i zalewamy spirytusem, by liście były pokryte.
Zamykamy słoik. Odstawiamy w ciemne miejsce na 2 tygodnie. Odsączamy. Zlewamy do ciemnej,
butelki nalewkę, a liście zalewamy w podobny sposób wódką. Odstawiamy na 2 tygodnie w ciemne
miejsce. Odsączamy. Zlewamy obie nalewki. Przechowujemy w ciemnej butelce. Używamy
zewnętrznie i wewnętrznie.

Nalewka z jeżyn

Działanie: działa napotnie.

Na 1 część świeżych owoców jeżyn dodajemy 10 części wódki. Pozostawiamy w ciemnym miejscu
przez kilka tygodni. Przyjmujemy w czasie przeziębienia, po 2 lub 3 kieliszki dziennie.

Likier orzechowy

Działanie: zalecany w niedyspozycjach żołądkowych.

Kroimy 5 sztuk jeszcze zielonych, miękkich, świeżych orzechów włoskich. Przekładamy do słoja i
zalewamy 2 szklankami wódki. Pozostawiamy na 6 tygodni, często wstrząsając słojem. Przecedzamy.
Osobno gotujemy 2 szklanki wody z 20 dkg cukru. Studzimy. Mieszamy z wyciągiem alkoholowym z
orzechów. Odstawiamy na 2 tygodnie. Pijemy po małym kieliszku w okresie niedyspozycji
żołądkowych.

background image

21

KURACJA SOKAMI

Leczenie sokami z owoców i warzyw zalecane jest szczególnie w schorzeniach gastrycznych i

złej przemianie materii. Soki odtruwają i wzmacniają po przebytej chorobie. Są naturalnym lekiem
przynoszącym ulgę w wielu cierpieniach. Należy soki pić na pusty żołądek, czyli na 1 godzinę przed
posiłkiem lub około 3 godzin po posiłku. Podczas kuracji możemy spożywać płatki owsiane, pieczone
lub gotowane w łupinach ziemniaki.

Sok z pokrzywy

Działanie: leczy anemię, wzmacnia organizm szczególnie po zimie.

Do leczenia nadaje się pokrzywa zerwana przed kwitnięciem, w okresie od 20 kwietnia do 20 maja. Po
wypłukaniu i odsączeniu na ściereczce, liście pokrzywy mielimy w maszynce do mięsa lub wyciskamy w
sokowirówce. Mieszamy z przegotowaną i wychłodzoną wodą, w proporcjach 1:1. Przechowujemy w
lodówce.

Sok z mleczu

Działanie: odtruwa organizm po zimowym odżywianiu, szczególnie regeneruje wątrobę, śledzionę,
nerki. Poprawia jakość krwi i przemianę materii. Zalecany dla chorych na cukrzycę.

Liście, kwiaty, korzenie mniszka lekarskiego (mleczu) starannie oczyszczamy, płuczemy i odsączamy
na ściereczce. Przepuszczamy przez maszynkę do mięsa a uzyskaną masę odsączamy na gęstej gazie.
Sok doprawiamy do smaku miodem. Przygotowujemy codziennie świeżą porcję. Kuracja trwa około 6
tygodni. Na początku przyjmujemy po łyżce soku, na pół godziny przed każdym posiłkiem. Ilość soku
codziennie zwiększamy. Lecznicza dawka, to pół szklanki soku jednorazowo, co daje 1,5 szklanki
dziennie.

Sok z cytryny

Działanie: odtruwa organizm, regeneruje wątrobę, działa dezynfekująco.

Cytrynę sparzamy i pozostawiamy we wrzątku, przez 10 minut (odda więcej soku). Kroimy wszerz i
wyciskamy sok. Dla wzmocnienia organizmu, pijemy codziennie, przez 20 dni sok z 2 cytryn. W
okresie zachorowania na anginę, przeziębieniu, w grypie, zapaleniu płuc pijemy sok z cytryny, by
wychładzać od gorączki. Zmieszany z ciepłą wodą, używamy go do dezynfekcji gardła i jamy ustnej.
Sok z cytryny stosujemy do pędzlowania gardła — działa kojąco i dezynfekująco.

Może być podawany niemowlakom: od 3 do 4 miesięcy, po 3 krople, 3 razy dziennie; od 5 — 6

miesięcy, po pół małej łyżeczki, 3 razy dziennie, stosując co drugi dzień.

Sok z marchwi

Działanie: wzmacnia i odświeża organizm.

Sok wyciskamy w sokowirówce. Pijemy codziennie od 3 do 4 szklanek dziennie, przez wiosenny
okres lub w okresie osłabienia chorobą.

Sok z czarnej rzodkiewki

Działanie: rozpuszcza niektóre kamienie.

Oczyszczoną i umytą czarną rzodkiew ścieramy na tarce lub sok otrzymujemy w sokowirówce. Pijemy
sok na czczo:

w I tygodniu — 100 ml dziennie

w II tygodniu — 200 ml dziennie

w III tygodniu — 300 ml dziennie

w IV tygodniu — 400 ml dziennie

background image

22

w V tygodniu — 300 ml dziennie

w VI tygodniu — 200 ml dziennie

w VII tygodniu — 100 ml dziennie.

Sok imbirowy

Działanie: rozgrzewające.

Do 100 gram proszku imbirowego dodajemy 800 ml wody. Gotujemy aż pozostanie 1/4 płynu.
Przecedzamy. Możemy dodać miodu. Tak przygotowany sok dodajemy do herbaty. Przyjmujemy
przez tydzień. Sok imbirowy:

wzmacnia ogień trawienny (agni) powodując lepsze trawienie, a tym samym poprawiamy

przemianę materii;

usuwa toksyny i śluz z organizmu, usuwa gazy;

- leczy zapalenie gardła, górnych dróg oddechowych, śluzowe zapalenie oskrzeli, łagodzi kaszel.

Imbir sproszkowany dodawany do mięsa zapobiega zatruciu pokarmowemu, gdy mięso jest

nieświeże.

Sok z selera

Działanie: przeciwreumatyczne.

Wyciskamy sok z liści selera. Lecznicza dawka wynosi 2 razy dziennie, po pół szklanki.

Sok z czereśni

Działanie: oczyszcza i odtruwa organizm.

Sok z ziemniaków

Działanie: leczy wrzody żołądka i dwunastnicy, cukrzycę, odświeża wątrobę, usuwa nieprzyjemny
zapach z ust, łagodzi zaparcia.

Czyste, świeże ziemniaki ścieramy na tarce razem ze skórą. Sok odsączamy. Pijemy 4 razy dziennie po
pół szklanki, na pół godziny przed jedzeniem, przez miesiąc. Najlepiej w okresie zaostrzenia się choroby
wrzodowej — wiosną i jesienią. Dla zmiany smaku możemy dodać miodu, soku z marchwi lub cytryny.

Sok z kapusty

Działanie: leczy wrzody żołądka i dwunastnicy.

Miksujemy liście kapusty. Odsączamy sok. Pijemy na czczo i między posiłkami, po 1 szklance. Możemy do
smaku dodać inne soki.

Sok z porów

Działanie: oczyszczenie organizmu ze złogów.

Sok spożywamy na czczo, sam lub z domieszką soku z selera i majowej pokrzywy.


Sok z kiszonej kapusty

Działanie: leczy wrzody żołądka i dwunastnicy, jest przeczyszczający.

Pijemy na czczo i między posiłkami. Ma właściwości przeczyszczające i reaguje przeczyszczeniem
zaraz po wypiciu.

Sok z czarnej porzeczki (bez cukru)

Działanie: leczy przeziębienie, zapalenie krtani, rwę kulszową.

Stosujemy po 1 łyżce, 3 razy dziennie.

background image

23

Sok z czarnej porzeczki

Działanie: poprawia pracę nerek, wątroby, śledziony.

Owoce czarnej porzeczki zasypujemy cukrem. Utrzymujemy z dala od słonecznych promieni. Pijemy
2 razy dziennie po ćwierć szklanki.

Sok z czerwonej porzeczki

Działanie: likwiduje nadkwasotę, zgagę, cuchnący oddech.

Pijemy sam sok lub z domieszką wody, 3 razy dziennie. Maksymalna dawka dzienna do 0,5 litra.

Sok z jabłek

Działanie: zalecany dla osób starszych.

Świeży sok z jabłek wzmacnia i odmładza organizm. Zmniejsza poziom cholesterolu.

KURACJE PARĄ

W leczeniu naturalnymi metodami, istotne znaczenie odgrywają parówki. Parówkami określamy

działanie na organizm parą wodną, zawierającą olejki eteryczne uzyskane z odwaru siana, słomy
owsianej, świerkowych gałązek czy odwarów z leczniczych ziół. Opary wnikają do wnętrza organizmu
przez pory skóry, mieszając się z zastałymi, zmienionymi chorobowo płynami ustrojowymi i przy
wzmożonym poceniu się wyrzucane są z organizmu. Dla wzmocnienia parowania można do odwaru
wrzucić rozgrzany kamień lub odwar podgrzewać na maszynce elektrycznej czy grzałką.

Parówki oddziałują silnie na organizm, dlatego u ludzi osłabionych wiekiem lub chorobą zabieg

winien trwać krócej i pod opieką innych osób. Zabiegiem tym możemy zadziałać na całe ciało lub na
poszczególne części.

Odwary zawierające lecznicze właściwości ziół wlewamy do misy, wstawiamy mały, drewniany

stołek, na którym bezpiecznie możemy ułożyć stopy lub stabilnie przekładamy deskę. Siadamy na
krześle blisko misy i nakrywamy się dwoma kocami, które dotykają podłogi, by chronić opary przed
ulatnianiem. Okrywamy kocami tę część ciała, na którą chcemy zadziałać. Pamiętać należy, że głowa
powinna znajdować się poza zasięgiem pary.

Na dolną część ciała kierujemy opary wówczas, gdy cierpimy na schorzenia narządów płciowych,

pęcherza moczowego, nerek lub gdy nastąpiła utrata głosu spowodowana przeziębieniem. Czas
parowania od 18 do 20 minut, ale zawsze należy uwzględniać kondycyjne możliwości chorego.

Zastosowana parówka na dolną część, zadziała również na całe ciało, a będzie mniej

wyczerpująca. Częstotliwość poddawania się zabiegowi parowania określana jest na 1 lub 2 razy w
tygodniu.

Podczas zabiegu parowania rozpuszczają się chorobotwórcze zastoiny i złogi. Aby zostały one

skutecznie usunięte z organizmu, zaraz po zakończeniu parówki na tę część ciała, gdzie skierowane
były opary, a najlepiej na całe ciało, powinniśmy zadziałać zimną wodą. Czas zanurzenia w zimnej
kąpieli ustala się od 5 do 7 sekund. Pamiętajmy: parówka rozpuszcza zastoiny, ale zimna woda
powoduje ich wydalanie. Sama parówka nie będzie wystarczająco skuteczna. Nie bójmy się zimnej
wody. Woda daje życie. Działając na rozgrzany organizm zimną wodą wywołujemy intensywne
krążenie krwi i płynów ustrojowych, co gwarantuje wyrzucanie z organizmu rozpuszczonych przez
parówkę zastoin, które uwięzione czyniły ciało fizyczne chorym, niesprawnym, niewydolnym.

Przygotowując odwary, wrzucamy na wrzącą wodę siano lub pokrojoną słomę owsianą, albo pocięte

gałązki świerku czy ziół. Ilość siana czy słomy jest dowolna. Jakich ziół użyjemy do przygotowania
odwaru, zależy od schorzeń.

background image

24

Po zabiegu ciało jeszcze przez wiele godzin intensywnie wyparowuje chorobotwórcze materie.

Należy pozostać w łóżku przez 5 godzin. Chronić ciało przed zaziębieniem. Najlepiej zastosować
zabieg wieczorem.

Parówka na głowę

Jeśli schorzenia dotknęły uszu, nosa, gardła lub gdy w głowie umiejscowił się reumatyzm,

możemy zastosowań również parówkę na głowę. Najczęściej stosujemy odwary z ziół sporządzając je z
ziela krwawnika, nasion kopru włoskiego, pokrzywy lub rumianku. Zachowujemy dużą ostrożność. Na
oczy nakładamy opaskę, by chronić przed bezpośrednim działaniem pary. Przy parówce działającej na
uszy i gardło pomocnym będzie wykonany z papieru lejek, a właściwym odwar z rumianku. Głowę
umieszczamy nad parującym garnkiem i okrywamy ręcznikami, osłaniając, by opary nie ulatniały się.
Papierowy lejek spoczywa na brzegach garnka, a chore ucho umieszczamy nad wąskim wylotem
papierowego lejka, w bezpiecznej odległości. Podobnie czynimy kierując opary przy leczeniu schorzeń
nosa czy gardła. Już po 5 minutach pot spływa po głowie, a wraz z nim rozpuszczone ropne substancje,
które chorą uczyniły głowę. Czas parowania od 18 do 24 minut. Zawsze dobieramy właściwy czas
trwania zabiegu do indywidualnych sił chorego. Obowiązuje rozsądek.

Po zakończeniu parówki należy natychmiast polać zimną wodą górną część ciała i głowę. Jeżeli

nie zastosujemy polania wodą zimną, wówczas głowa będzie ociężała i nadal chora. Parówka złogi
rozpuściła, ale nie wydaliła — nadal pozostały. Zimna woda intensyfikuje krążenie krwi, płynów
ustrojowych, powodując wydalanie z organizmu rozpuszczonych zastoin. Głowę polaną zimną wodą
natychmiast owijamy w kilka suchych ręczników i kładziemy się do łóżka. Następuje wzmożone
parowanie całego ciała. Głowę i całe ciało myjemy po 4 lub 5 godzinach

Parówka na stawy

Kiedy reumatyzm umiejscowił się w kolanach lub ramionach, możemy zastosować parówkę z

odwaru siana. Jeszcze bardziej skutecznym będzie, gdy na stawy nałożymy dodatkowo kompres z
zaparzonego siana. Kompres przygotowujemy w następujący sposób: na wrzącą wodę wrzucamy garść
siana, krótko gotujemy, odsączamy i z tak zaparzonego przygotowujemy kompres, owijając siano w
lnianą lub bawełnianą tkaninę. Gorący kompres mocujemy wokół chorego stawu, tak by nie
przesuwał się. Ramię okrywamy kocami, aby para nie znajdowała ujścia. Czas parowania około 20
minut. Po zdjęciu kompresu polewamy strumieniem zimnej wody. Pozostajemy w łóżku, chroniąc się
przed zaziębieniem.

KĄPIELE ZIOŁOWE

Kąpiel z gorczycą

Działanie: rozgrzewające.

Mielemy 10 dkg gorczycy. Wsypujemy do płóciennego woreczka. Do wanny nalewamy gorącej wody.
Woreczek z gorczycą zanurzamy w wodzie czekając aż woda zmętnieje. Czas kąpieli od 10 do 15
minut.

Kąpiel z jałowcem

Działanie: pomaga w reumatyzmie, artretyzmie, schorzeniach skóry.

Gotujemy przez kilka minut, w 2 litrach wody, około 1 kg młodych gałązek z jałowca (pociętych
drobno) z garścią jagód. Wywar przecedzamy i wlewamy do wanny. Czas kąpieli 15 minut. Zawsze
należy uwzględniać kondycje chorego i do niej przystosowywać czas trwania zabiegu.

background image

25

Kąpiel z kory dębowej

Działanie: pomocna w infekcjach bakteryjnych, grzybiczych i stanach zapalnych skóry.

Pięć łyżek rozdrobnionej kory dębu gotujemy w 2 litrach wody przez 10 minut. Odcedzamy. Wywar
wlewamy do wanny. Czas kąpieli w zależności od sił chorego, od 15 do 20 minut.

Kąpiel z kłącza tataraku, liści pokrzywy, kwiatu lipy.

Działanie: wzmacniające organizm.

Przygotowujemy wywar z 50 g kłącza tataraku, 25 g suchych liści pokrzywy, 25 g kwiatu lipy i 3 litrów
wody. Gotujemy krótko, odstawiamy pod przykryciem na kilka minut. Odsączamy i wlewamy do wanny.
Czas kąpieli około 20 minut. Leczniczą kąpiel powtarzamy przez 2 tygodnie, wykonując ją co 2 dni.

Kąpiel z waleriany (kozłek lekarski)

Działanie: łagodzi podrażnienia i uelastycznia skórę, oczyszcza pory, uspakaja system nerwowy.

Sporządzamy wywar z 2 garści suszonego korzenia kozłka. Gotujemy około 30 minut i na dalsze 30
minut pozostawiamy pod przykryciem. Przecedzamy. Odwar wlewamy do wanny. Czas kąpieli około
pół godziny.


Kąpiel z macierzanki

Działanie: dezynfekuje skórę, wzmacnia i regeneruje organizm.

Sporządzamy wywar z 3 litrów wrzącej wody i 150 g ziela macierzanki. Gotujemy przez 5 minut na
małym ogniu. Pozostawiamy pod przykryciem na dalsze pół godziny. Odcedzamy. Wlewamy do wanny.
Czas kąpieli 20 minut. Po kąpieli nie wycieramy ciała, lecz owijamy się ręcznikiem lub prześcieradłem
kąpielowym.

Kąpiel z liści włoskiego orzecha

Działanie: zapobiega krzywicy, leczy bronchit.

Do sporządzenia wywaru bierzemy 2 litry wody i 20 dkg świeżych liści z włoskiego orzecha lub 10 dkg
liści suszonych. Gotujemy tak długo, aż płyn zmniejszy się do połowy. Przecedzamy. Wlewamy do
wanny. Dodajemy garść soli kamiennej lub morskiej. Czas trwania kąpieli około 20 minut.

Kąpiel z rumianku

Działanie: dezynfekując łagodzi stany zapalne skóry, rozluźnia mięśnie, uspokaja.

Sporządzamy wywar z 3 litrów wrzącej wody i 10 dkg koszyczków rumianku. Podgrzewamy do
wrzenia i utrzymujemy pod przykryciem około 15 minut. Odcedzamy i wlewamy do wanny. Czas
kąpieli około 20 minut.

Kąpiel z siana

Działanie: poprawia krążenie krwi, leczy chroniczny bronchit, reumatyzm.

Płócienny woreczek napełniamy sianem (około 20 dkg), najlepiej jeśli będą to okruchy z siana pobrane z
dna wozu lub miejsca ich przechowywania. Siano pobrane z działki czy z trawników nie nadaje się,
ponieważ nie zawiera kwiatów, nasion, łodyg które znajdują się wyłącznie w sianie zebranym z łąk.
Woreczek wkładamy do garnka z gotującą wodą. Pozostawiamy pod przykryciem na około pół
godziny. Odwar wlewamy do wanny. Czas kąpieli około 15 minut. Jest to kąpiel silnie rozgrzewająca i
należy uwzględnić fizyczne możliwości chorego — czas kąpieli ustalać indywidualnie.

Kąpiel ze słomy owsianej

Działanie: skutecznie leczy schorzenia nerek, pęcherza moczowego i schorzenia reumatyczne.

Wywar przygotowujemy z 3 litrów wrzącej wody i około 0,25 kg pokrojonej drobno słomy owsianej.

background image

26

Gotujemy około pół godziny. Na dalsze pół godziny pozostawiamy pod przykryciem. Odcedzamy i
wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 20 minut. Ustalamy indywidualnie w zależności od
kondycji chorego.

Kąpiel ze skrzypu

Działanie: łagodzi bóle korzonkowe, reumatyczne i nerwobóle.

W 3 litrach wrzącej wody gotujemy 10 dkg ziela skrzypu, przez 20 minut. Przecedzamy i wlewamy do
wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 20 minut — ustalamy indywidualnie.

Kąpiel sosnowa

Działanie: leczy zapalenie nerek i pęcherza moczowego, odświeża i regeneruje skórę.

Siekamy młode gałązki sosny razem z szyszkami (mogą być pędy jałowca). Wrzucamy na wrzątek i
gotujemy przez pół godziny. Odstawiamy pod przykryciem na dalsze pół godziny. Odsączamy wywar i
wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 10 minut.

Kąpiel w szałwii

Działanie: dezynfekuje i leczy schorzenia skóry (egzemy, oparzenia, zmiany chorobowe z
wysypką), łagodzi nerwobóle, bóle mięśni i kości.

Zalewamy 10 dkg suchych liści szałwi, 1 litrem wrzącej wody i utrzymujemy pod przykryciem przez 20
minut. Odcedzamy i wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 25 minut.

Kąpiel tymiankowa

Działanie: przeciwbólowe, przeciwzapalne, regenerujące skórę.

Suchy tymianek (około 10 dkg) zalewamy 2 litrami wrzątku. Gotujemy 5 minut. Odstawiamy na 15
minut pod przykryciem. Odcedzamy. Wlewamy do wanny z ciepłą wodą. Czas kąpieli około 15 minut.
Jest to kąpiel silnie rozgrzewająca. Czas kąpieli ustalić indywidualnie.

KATAPLAZM

W lecznictwie naturalnym kataplazma określamy okład umiejscowiony w woreczku z naturalnej

tkaniny, wypełniony piaskiem, solą, gotowanymi ziemniakami lub innymi naturalnymi produktami o
właściwościach leczniczych. Woreczek musi być nieco większy niż chore miejsce. Na rozgrzewający
okład nakładamy inny z suchej, ciepłej flaneli lub wełnianego szalika. Oba okłady mocujemy tak, by
nie przesuwały się z chorego miejsca. Kataplazma ma działanie rozgrzewające i dlatego gorący okład
wywoływał będzie zwiększone pocenie się — musimy pozostawać w łóżku, by chronić się przed
zaziębieniem. Organizm jeszcze przez kilka godzin po zdjęciu okładu będzie wydalał z siebie
chorobotwórcze substancje poprzez wzmożone parowanie. Pozostając w łóżku czynimy zabieg
skutecznym i chronimy się przed zaziębieniem.

Kataplazm z gotowanych ziemniaków

Działanie: leczy stany zapalne skóry.

Gotujemy ziemniaki w łupinach i rozgniatamy. Jeśli będą za suche, dolewamy ciepłego mleka lub
ciepłej wody. Wkładamy do woreczka i formujemy warstwę, nieco większą niż chore miejsce.
Nakładamy inny ciepły, suchy kompres, w który będą wnikać wydobyte z organizmu substancje
chorobotwórcze.

background image

27

Kataplazm z dyni

Działanie: zwichnięcia stawów i bóle głowy.

Na 1 część wagową (np. 0,25 kg) dyni dodajemy 3 części wagowe mleka. Gotujemy do uzyskania
gęstej, jednorodnej masy. Dodajemy 1 łyżkę cukru. Po lekkim przestudzeniu wkładamy do woreczka i
formujemy warstwę nieco większą od chorego miejsca. Nakładamy i owijamy suchą flanelą lub
szalikiem. Mocujemy bandażem. Pozostajemy w łóżku przez 4 do 5 godzin.

Kataplazm z gorczycy

Działanie: pobudza dokrwienie skóry, leczy zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, drogi oddechowe.

I — działająca szybko:

2 łyżki stołowe zmielonej białej gorczycy

2 łyżki mąki pszennej Mieszamy z niewielką ilością zimnej wody na jednorodną masę.

Przekładamy do woreczka i formujemy warstwę, wielkości chorego miejsca. Nakładamy okład i
przykrywamy ciepłą flanelą. Okrywamy się kołdrą. Okład utrzymujemy przez 10 do 20 minut.
Zdejmujemy, gdy skóra staje się zaczerwieniona. Po zdjęciu przemywamy kompresowane miejsce
chłodną wodą i smarujemy oliwą.

II zestaw — działający wolno:

2 łyżki zmielonej białej gorczycy
2 łyżki soli kuchennej (kamienna lub morska)

Składniki wyrabiamy na jednolitą masę z dodatkiem niewielkiej ilości ciepłego octu. Formujemy
warstwę w woreczku i umieszczamy na leczone miejsce. Przykrywamy suchą tkaniną. Okrywamy się
kołdrą. Okład utrzymujemy przez całą noc. Po zdjęciu kompresu obmywamy chłodną wodą i
smarujemy oliwą.


Kataplazm z chrzanu

Działanie: reumatyzm, podagra, lumbago, zwichnięcia.

Ucieramy oczyszczony korzeń chrzanu (razem ze skórą). Ilość chrzanu zależy od rozległości bolącej
powierzchni. Dodajemy takie same ilości: mąki, soli, octu. Mieszamy do uzyskania, jednolitej masy.
Wkładamy do woreczka formując warstwę i przenosimy na chore miejsce. Przykrywamy suchą tkaniną
i mocujemy, by okłady nie przesuwały się. Czas utrzymywania okładu od 2 do 5 godzin. Po zdjęciu na
miejsce kompresowane nakładamy kompres z zimnego odwaru z siana.

Kataplazm z kapusty

Działanie: nerwobóle lędźwiowe, postrzał, bóle reumatyczne.

Gotujemy kilka liści kapusty w małej ilości wody, przez 20 minut, z dodatkiem 2 cebul i 1 łyżki otrąb.
Po odparowaniu wody rozkładamy warstwą na gazie i jeszcze ciepłe przykładamy na chore miejsce.

LECZENIE GLINKĄ

W opisach biblijnych odnajdujemy wzmiankę o leczeniu glinką. Terapia to była znaną i

stosowaną już w starożytności. Współcześnie bardzo rozpowszechniona w krajach Wschodu, u ludów
azjatyckich i afrykańskich. W kulturze Zachodu jest mało znaną metodą leczenia. W ludowej medycynie
poprzedniego okresu również rzadko była spotykana. Ze względu na prostotę stosowania, uniwersalność i
wysoką skuteczność tej metody, zasługuje na rozpowszechnienie, by stała się dobrodziejstwem w
metodach samoleczenia.

background image

28

Dla celów leczniczych nadaje się glinka pochodząca z głębokich pokładów. Różny jest jej skład

mineralny, w zależności od miejsca zalegania i różne są właściwości lecznicze. W terapii rozróżniamy
glinkę: zieloną, żółtą, białą i czerwoną. Jako środek leczniczy musi być wcześniej poddawana
sterylizacji. Czynimy to na patelni lub w piekarniku, podgrzewając powyżej 100°C. Przesiewamy
przez sito o drobniutkich oczkach. Tak przygotowana stosowana jest do sporządzania leczniczych
okładów, past, kataplazmów. Służy również do przygotowania emulsji do picia.

W zależności od schorzeń stosowane są okłady: zimne, ciepłe, bardzo ciepłe. Grubość warstwy

nakładanej na leczone powierzchnie powinna wynosić od 0,3 cm do 2 cm i obejmować obszar większy
niż chore miejsce. Nakładamy bezpośrednio na skórę lub rozprowadzamy warstwę gliny na tkaninę. Okład
działa na zasadzie próżni, ściśle przylegając do powierzchni ciała, wysysa zalegające płyny ustrojowe
przeobrażające się w toksyny.

W lecznictwie naturalnym musimy obserwować reakcje organizmu i wyciągać wnioski korzystając

z rozsądku. Nie należy akceptować ślepego naśladownictwa.

Przy schorzeniach objawiających się stanem zapalnym poprawne będą okłady zimne,

pozostawione przez 15 do 30 minut, gdy zagrzeją się, będziemy wymieniać je na nowe. Kiedy
podczas przykładania okładów zimnych w pewnym momencie odczujemy wewnętrzny chłód, oznacza
to, że należy zastosować nieco cieplejszy kompres, by zlikwidować wewnętrzny chłód.

W schorzeniach, które powstały przez działanie zimna, wilgoci, wiatru (np. reumatyzm) właściwe

będą okłady cieple i bardzo ciepłe, by wyrzucić chłód z organizmu. Rozgrzane kompresami miejsca
musimy chronić przed zaziębieniem. Ciepłe okłady zastosujemy również przy leczeniu organów
wewnętrznych, jeśli nie znajdują się w ostrym stanie zapalnym. Jest to bardzo proste, na miejsca
dotknięte stanem zapalnym nakładamy okłady zimne. Na miejsca, gdzie choroba spowodowana była
zimnem, nakładamy okłady ciepłe i bardzo ciepłe.

Odpowiednią konsystencję glinki do okładów uzyskamy przez zmieszanie z wodą. Do

przyrządzenia używamy naczyń porcelanowych, szklanych, kamiennych. Nie należy stosować
pojemników blaszanych ani z tworzyw sztucznych.

Na kompresy używamy rzadkiej papki, w której zanurzamy tkaninę. Po zdjęciu nadmiaru

nakładamy na leczone powierzchnie. Przykładamy suchą flanelą i zabezpieczamy pasem elastycznym,
by kompres przylegał ściśle do ciała. Tylko wówczas będzie leczenie skuteczne. Pod wpływem
zaistniałego podczas kompresowania bólu lub zimna zdejmujemy okład i do dalszego leczenia
przystąpimy po kilku godzinach lub dnia następnego. Okłady ciepłe utrzymujemy nawet do 3 godzin,
jeśli nadal mają odpowiednią do leczenia temperaturę. Wyschnięte kompresy zamieniamy na nowe,
wilgotne o właściwej temperaturze. Po zakończeniu przemywamy ciało ciepłą wodą.

Okłady stosujemy, gdy leczymy: ropnie, oparzenia, bóle stawów, złamania kości, czyraki, zatrucie

krwi. Kuracji glinką nie należy przerywać a realizować aż do wyleczenia.

W glinkoterapii stosuje się również glinkowe kąpiele, które zastępują kąpiele borowinowe,

stosując je 2 razy w tygodniu przez miesiąc. Stosujemy potem miesięczną przerwę i możemy
ponownie podjąć miesięczny cykl leczenia.

W terapii wewnętrznej, glinka wypita w roztworze wodnym absorbuje w jelitach gazy i toksyny,

niszczy pasożyty.

W glinkoterapii kojarzymy działanie zewnętrzne i wewnętrzne glinki, przez co bardziej

aktywizuje się leczenie tkanek dotkniętych wrzodami, zmianami nowotworowymi, nieżytem jelit,
zapaleniem okrężnicy.

Lek na astmę oskrzelową

Ciepły okład z glinki, nałożony na piersi i plecy, utrzymujemy od 2 do 4 godzin. Najpierw stosujemy
cienką warstwę, stopniowo zwiększając jej grubość. Wspomagamy leczenie piciem glinki (1 gram na
pół szklanki wody).

background image

29

Lek na hemoroidy

Miejscowe kompresy z zimnej glinki utrzymujemy przez 2 godziny. Stosujemy naprzemiennie z liśćmi
kapusty.

Stłuczenia

Przy stłuczeniach nakładamy kataplazmę z chłodnej glinki. Utrzymujemy przez 2 godziny. Stosujemy
naprzemiennie z okładami z liści kapusty.

Migreny

W uporczywych bólach, właściwą będzie kuracja okładami z zimnej glinki na czoło, a ciepłej na kark.
Utrzymujemy przez 1 godzinę. Nogi moczymy w ciepłej wodzie z glinką.

śylaki

Chore nogi pokryte żylakami smarujemy warstwą półpłynnej glinki. Pozostawiamy na godzinę pod
suchym kompresem. Możemy wykonywać 1 lub 2 razy dziennie. Naprzemiennie stosujemy okłady z
liści kapusty.

Schorzenia wątroby

Wszelkie schorzenia wątroby: marskość, nowotwór woreczka żółciowego, stan zapalny, żółtaczka —
wspomagamy leczenie przez nakładanie glinki. Najpierw warstwy cieńsze, a potem stopniowo
zwiększamy jej grubość. Jeśli organizm nie sprzeciwia się takiemu leczeniu bólem lub chłodem,
kontynuujemy. Temperatura okładów powinna być taka, jaką organizm najlepiej toleruje.

Wole

Nakładamy glinkę na przednią część szyi.

Wrzód żołądka

Kataplazmę z gliny nakładamy w okolicy „dołka", w 2 godziny po posiłku. Zdejmujemy na godzinę
przed posiłkiem. Leczenie wspomagamy przyjmowaniem doustnie pół łyżeczki glinki na pół szklanki
wody. Stosujemy naprzemiennie z okładami z liści z kapusty.


Rany

Zainfekowane rany, dotknięte gangreną, poparzenia, czyraki, ropnie skutecznie leczymy przez nakładanie
glinki o grubości 2 cm. Pod jej działaniem martwe tkanki zanikają, pojawia się nowa skóra bez blizn.

Stwardnienie rozsiane

Popijamy przez miesiąc wodę glinkową. Stosujemy okłady na okolice wątroby.

LECZENIE ZIOŁAMI

Lecznictwo ziołami jest starsze niż odnalezione ślady początków piśmiennictwa. Pierwsze zapiski

o leczniczych roślinach pozostawili Sumerowie — odnaleziono recepty sumeryjskich kapłanów.
Potwierdzają ziołolecznictwo również zapisy pismem klinowym na glinianych tabliczkach. Z
odnalezionych manuskryptów wynika, że Egipcjanie na 4 tysiące lat przed naszą erą tworzyli „spisy
leków z ziół". Grecki lekarz i myśliciel Hipokrates pozostawił po sobie 25 ksiąg medycznych, 2 z nich
poświęcił leczeniu ziołami.

Od starożytności po współczesność zioła były przyjaznym sposobem przywracania zdrowia.

background image

30

Współcześnie używa się w lecznictwie zioła dziko rosnące i zioła uprawiane na plantacjach. Bardzo
istotne znaczenie ma okres zbioru i pora dnia. Na ogół kora zbierana jest wczesną wiosną. Do zdjęcia
kory wybiera się młode, zdrowe gałązki, gładkie bez wynaturzonych porostów. Zebrana kora ma
kształt rurek lub rynienek. Korzenie i kłącza zbieramy wczesną wiosną lub jesienią, kiedy roślina znaj-
duje się w okresie naturalnego spoczynku, choć dla niektórych grup wyznacza się inne terminy zbioru.
Kwiaty zbieramy na początku kwitnięcia lub w pełni rozkwitłych. Nie nadają się kwiaty przekwitłe ani
zwiędłe. Liście natomiast zbierane są najczęściej wtedy, gdy roślina kwitnie. Ziele zbiera się w
początkach kwitnięcia i tylko górną część łodygi. Owoce i nasiona — najlepszym okresem jest, gdy są
dojrzewające lub dojrzałe.

Najwłaściwszym okresem dla zbioru części nadziemnych ziół są ranki w bezdeszczowe dni i bez

kropli rosy, a dla surowców oleistych godziny popołudniowe.

Suszyć należy zaraz po zbiorze, w miejscach zacienionych, ale przewiewnych. Nie można suszyć

na słońcu. Słońce jest przyjazne dla życia, po zerwaniu rośliny wpływa na nie niszcząco, nieprzyjaźnie.
Soków owocowych też nie powinniśmy wystawiać na okno, na działanie słonecznych promieni.

Zioła przygotowujemy jako: napary, odwary, maceraty, nalewki alkoholowe.

Napar: zioła zalewamy wrzątkiem i odstawiamy pod przykryciem na około 15 minut (lub inny
okres).
Odwar: na wrzątek wsypujemy zioła i gotujemy na niewielkim ogniu lub zalewamy wodą zimną i
pogrzewamy w łaźni parowej (garnek z ziołami umieszczony jest w innym większym) i podgrzewamy
przez około 45 minut (lub inny okres).
Macerat: zioła nalewamy zimną wodą i pozostawiamy na około 30 minut, całą noc, lub inny okres
(często mniejszy).

Znawcy w ziołolecznictwie, podzielili zioła w grupy, w zależności od ich oddziaływania.

Oddziałujące na organy trawienia:

— osłaniają błony śluzowe: korzeń prawoślazu, kwiat malwy czarnej, liść prawoślazu, siemię lniane;
— pobudzają apetyt i ułatwiają trawienie: kłącze tataraku, korzeń arcydzięgla, korzeń omanu, liść melisy,

liść mięty, owoce — anyżu, kminku, kolendry, pieprzowca, ziele — bylicy, dziurawca, krwawnika,
piołunu;

— żółciopędne: kora kruszyny, korzeń — mniszka, omanu, kwiat kocanki, ziele — glistnika, piołunu;

— przeczyszczająco: kora — kruszyny, szakłaku, korzeń rzewienia, kwiat — bzu czarnego, tarniny, owoce

— bzu czarnego, jarzębiny, szakłaku.

— przeciwbiegunkowo: kora dębu, kłącze — pięciornika, wężownika, korzeń rzewienia, liść —jeżyny,

mącznika, orzecha włoskiego, szałwii, borówki czernicy, owoc róży dzikiej, ziele

dziurawca, rzepiku, serdecznika, szanty;

—w nadmiernej fermentacji jelit: kłącze tataraku, korzeń — arcydzięgla, kozłka, omanu, kwiat rumianku,

liść — melisy, mięty, owoc — anyżu, kminku, kolendry, kopru włoskiego, ziele — macierzanki,
majeranku, piołunu, tymianku;

— przeciw nieżytowi żołądka i jelit: korzeń żywokostu, liść szałwii, ziele — hyzopu, krwawnika, piołunu,

rdestu ptasiego.

Oddziałujące na układ oddechowy:

— działają wykrztuśnie: korzeń — biedrzeńca, mydlnicy, omanu, pierwiosnka, owoc anyżu;
— przeciwkaszlowo: korzeń prawoślazu, kwiat — maku polnego, czarnej malwy, liść — babki lancetowej,

podbiału, prawoślazu.

Oddziałujące na układ krążenia:

— wzmacniają czynność skurczową serca: kwiat głogu, liść — naparstnicy purpurowej, naparstnicy

wełnistej, ziele —jemioły, konwalii,- miłka wiosennego, serdecznika;
— uspakajają czynność serca: kłącze kozłka, ziele żarnowca;

background image

31

— krwiotwórczo: liść pokrzywy, ziele — krwawnika, skrzypu;
— przeciwkrwotocznie: kłącze — pięciornika, wężownika, kora

berberysu, dębu, kaliny, kasztanowca, kwiat—jasnoty białej, kasztanowca, malwy czarnej, liść

pokrzywy, ziele — bratka polnego, drapacza, krwawnika, rdestu ptasiego, skrzypu, tasznika.


Oddziałujące na układ moczowy:

— moczopędnie: korzeń — arcydzięgla, biedrzeńca, lubczyka, pietruszki, wilżycy, kwiat — głogu z

liśćmi, kocanki, liść — brzozy, jałowca, ziele — dziurawca, konwalii, miłka wiosennego,
połonicznika, skrzypu;

— dezynfekująco na drogi moczowe: liść — borówki brusznicy, liść mącznicy.

Oddziałujące na układ nerwowy:

— pobudzająco: korzeń i liść pokrzyku, kwiat lawendy, owoc kolendry;
— uspakajająco: kora kaliny, korzeń kozłka, kwiat— głogu z liściem, maku polnego, szyszki chmielu,

ziele serdecznika;

— wzmacniająco: kwiat — arniki, lawendy, liść — bobrka, melisy, ruty;
— przeciwgorączkowe: kora — berberysu, wierzby, kwiat — lipy, rumianku, słonecznika, owoc — róży,

ziele nostrzyka.

Oddziałujące na układ rozrodczy u kobiet:

— pobudzają miesiączkę: korzeń lubczyka, liść ruty, owoc pietruszki, ziele piołunu, kwiat nagietka;
— regulują miesiączkowanie: kora kaliny, kwiat jasnoty białej, liść jeżyny, ziele rdestu, ziele tasznika;
— łagodzą bolesność: kora kaliny, korzeń kozłka, kwiat — jasnoty białej, malwy czarnej, nagietka, liść

— maliny, ruty, szyszki chmielu; ziele — dziurawca, krwawnika.

— działają mlekotwórczo: kminek, koper włoski, bazylia, anyż, liść barwinka, nasiona pietruszki.

Oddziałujące napotnie:.

— kwiat — lipy, czarnego bzu, wrzosu, nawłoci, korzeń — łopianu, pietruszki, kłącze tataraku, liść

brzozy, nasiona pietruszki, pęczki topoli, owoc — maliny, czarnego bzu.


Oddziałujące nasennie:

— liść — melisy, barwinka, szyszki chmielu, ziele macierzanki.

Oddziałujące przeciwbólowo:

— owoc kasztanowca, ziele mięty, liść barwinka, kwiat rumianku.

Oddziałujące przeciwgorączkowo:

— liść mięty, kwiat — lipy, czarnego bzu, rumianku, płatki kwiatu

słonecznika, kora — wierzby, kasztanowca, owoc czarnej jagody.

Oddziałujące przeciwskurczowo:

— ziele jaskółcze, bazylia, majeranek, srebrnik, szałwia, macierzanka, tymianek, kminek, koper, czarny

bez, rumianek, kwiat
— lipy, kora wierzby, znamiona kukurydzy.

Przeciwalergiczne:

— kwiat rumianku, ziele dziurawca, korzeń kozłka

Przeciwartretyczne:

— kora wierzby, liść czarnej porzeczki, nasiona czarnuszki.

background image

32

Przeciwcukrzycowe:

— kłącze perzu, łuski ze strąków fasoli, liść pokrzywy, czarne jagody, orzech włoski, ziele rdestu

ptasiego, dziurawiec, krwawnik, szałwia, korzeń — mniszka, łopianu, surowa i gotowana cebula.

Wzmacniające wątrobę:

— ziele — dziurawca, krwawnika, mięty, kwiat — nagietka, kocanki, rumianku, owoc —jałowca, dzikiej

róży, czarnego bzu, kora — kruszyny, znamiona kukurydzy.

Oczyszczające krew z toksyn i złogów

— ziele — bratka polnego, skrzypu, poziomki, bluszczyka, ogórecznika, kwiat — stokrotki, kocanki, liść

— barwinka, borówki, maliny, brzozy, korzeń — łopianu, podróżnika, mniszka, szyszki chmielu,
nasiona czarnuszki.


Powstrzymujące krwawienie:

— wewnętrzne: ziele krwawnika, kora kasztanowca, korzeń żywokostu, surowa cebula, mielone siemię

lniane, suszone śliwki;
— zewnętrznie: okłady z kwiatu rumianku lub z gotowanej cebuli.

Obniżające ciśnienie krwi:

— bez konieczności kontroli (nie można przedawkować): cebula, czosnek, skórka cytrynowa, żurawiny;

— dawkowanie pod kontrolą: ziele jemioły, liść barwinka.

Oddziałujące bakteriobójczo:

— czosnek, cebula, liść — borówki brusznicy, czarnej jagody, ziele — piołunu, dziurawca, mięty,

majeranku, szałwii, macierzanki, tymianku, rumianku, owoc czarnej jagody, kora wierzby.

Oddziałujące ściągająco:

— kora — dębu, kasztanowca, wierzby, korzeń żywokostu, kłącze pięciornika, ziele — rzepiku,

przywrotnika, świetlika, dziurawca, rdestu, srebrnika, szałwii, cząbru, nawłoci, macierzanki, tymianku,
liść — orzecha włoskiego, czarnej porzeczki, maliny, pokrzywy, owoc — dzikiej róży, czarnej jagody,
jarzębiny.

Przeciwzapalne na okłady:

— majeranek, szałwia, liść babki, kłącze pięciornika, rumianek, gotowana cebula.

Przyśpiesza gojenie ran:

— kwiat — nagietka, jasnoty białej, rumianku, ziele — dziurawca, rdestu ptasiego, szałwii, korzeń

żywokostu, liść orzecha włoskiego, pączki topoli.


MASŁO KLAROWANE

W medycynie Wschodu, starohinduskiej AJURVEDZIE, do celów leczniczych zalecane jest często

klarowane masło (GEE).

Sposób przyrządzania: na wolnym ogniu, zabezpieczonym płytką, podgrzewamy wiejskie masło

niesolone i systematycznie zbieramy drewnianą łyżką tworzącą się pianę. Podgrzewamy tak długo, aż
piana przestanie się pojawiać. Przelewamy do pojemnika i ustawiamy na pewien okres na ziemi.
AJURYEDA podaje, że im starsze jest GEE tym jest skuteczniejsze. Może być przechowywane poza

background image

33

lodówką. Masło otrzymane metodą przemysłową, nie nadaje się ponieważ przy technologii
przemysłowej dodaje się sól.

GEE mające ponad miesiąc:

— skutecznie usuwa podrażnienia wewnętrznych organów;
— pomaga w leczeniu schorzeń skóry;
— przywraca harmonię w zaburzeniach umysłu;
— leczy hemoroidy, choroby weneryczne, anemie, ostre stany zapalne oczu i uszu, zranienia;
— leczy gruźlicę i żółtaczkę
— łagodzi kaszel i uczucie duszności
— usuwa zmęczenie

Klarowane masło jest składnikiem dla wielu mikstur. Przeciwwskazania: zapalenie jelit,

niestrawność, alkoholizm, gorączka, cholera, brak apetytu.

TERAPIA KWIATOWA

Medycyna chińska niezmiennie od 5 tysięcy lat uzasadnia, że schorzenia organów wewnętrznych

informują na zewnątrz określonym stanem emocjonalnym. Chore nerki sygnalizują niedyspozycje
uczuciami lęku, strachu, a nawet paranoi. Wątroba objawia się gniewem, złością, agresją. Smutek
świadczy o chorym sercu, rozżalanie się nad sobą— to choroba płuc, a nadmierne myślenie mówi o
osłabionej śledzionie, zimny pęcherz moczowy sprowadza myśli samobójcze.

W latach dwudziestych naszego wieku, angielski lekarz Edward Bach, diagnozował również

niedyspozycje organów w oparciu o stan psychiczny i uczucia — zalecając leki kwiatowe. Przekonany o
leczniczych właściwościach porannej rosy, która w naturze występuje w maleńkich ilościach i szybko
znika, opracował technologię otrzymywania naturalnych leków z kwiatów. Płatki kwiatowe umieszczał
w szklanych przezroczystych miseczkach, zalewał źródlaną wodą i pozostawiał na 3 godziny w czasie
największego nasłonecznienia, jak najbliżej rośliny — matki, czyli w biopolu kwiatu lub krzewu, z którego
zostały zerwane. Taką metodę pozyskiwania nazywał „metodą słoneczną". Dla otrzymania leczniczych
wartości z gałązek, pędów czy pąków drzew, działanie słońca zastąpił działaniem ognia, uzyskując takie
same wyniki, a sposób ten nazwał „metodą termiczną". Trwałość zapewniał lekom przez dodanie
alkoholu.

Opracował 38 zestawów dzieląc je na 7 grup, przyporządkowanych do określonych stanów

psychicznych, twierdząc, że możliwe jest uleczenie wszelkich schorzeń.

PRZYJAZNE DRZEWA

Przyroda pełna zadziwiających mądrości gotowa jest zawsze pomóc człowiekowi, jeśli tylko

człowiek zechce przyjąć. Istnieją w naturze drzewa, które odbiorą szkodliwą dla zdrowia energię, i
takie, co prześlą energie uzdrawiające.

DRZEWA, którym przekazać możemy szkodliwą energię to: kasztan, topola, wierzba, orzech, osika.

Stajemy przodem do drzewa w odległości 20 do 30 cm. Wyciągamy dłonie w stronę pnia. Łączymy się
mentalnie (w myślach) z drzewem, które rozumie nasze myśli, jest życzliwe i przyjazne człowiekowi.
Prosimy, by przejęło z nas szkodliwą energię. W wyobraźni widzimy, jak z naszych dłoni i palców
przepływa energia do drzewa. Czas kontaktu z drzewem 10 do 15 minut. Podziękujmy na zakończenie.

DRZEWA, które prześlą uzdrawiającą energię to: dąb, sosna, akacja, klon, jarzębina, brzoza,

jabłoń, wiśnia, śliwa, grusza. W tym przypadku stajemy do drzewa tyłem, na odległość 20 - 40 cm.

background image

34

Wyciągamy dłonie w kierunku pnia. Prosimy drzewo, by przesłało potrzebną nam energię. W
wyobraźni zobaczmy jak strumień wzmacniającej energii przypływa do naszych dłoni i wypełnia całe
ciało. Czas kontaktu z drzewem 3 do 5 minut. Koniecznie należy podziękować drzewu. Zrozumie i
zaniecha dalszego przesyłania. Jeśli nie przekażemy podziękowania lub polecenia, aby przestało
energię przesyłać, może zdarzyć się, że będzie oddawać energię nadal, aż do unicestwienia siebie. Nie
jest to frazesem ani bajeczką. Współistnienie w przyrodzie daje moc, której jeszcze nie pojmujemy.

Nawet kawałki drewna promieniują energią i nadal są pomocne. Poznajmy również

promieniowanie negatywne.

Przykłady:

— Czesanie włosów drewnianym grzebieniem usuwa bezsenność.

— Trzymanie w zębach kawałka drewna z osiki usuwa ból zębów.
— Epilepsje, schizofrenie, bóle głowy — leczą kawałki drewna z osiki utrzymywane w bliskości głowy.
— Stoły, których boki zbiegają się pod kątem, promieniują energią negatywną i nie należy siadać

naprzeciw rogów.
Tabela 1.

Grupa

Stan psychiczny, uczucia

Nazwa rośliny

grupa I

Strach, lęki

— panika, przerażenie

— strach o znanym podłożu, fobie

— strach przed utratą kontroli nad umysłem

— strach nieznanego pochodzenia

— strach i nadmierna troska o innych, nadopiekuńczość

złotojeść figlarek plamisty
śliwka mirabelka osika

kasztanowiec czerwony

grupa II

Niepewność

— brak wiary we własny osąd

— niezdecydowanie, wahanie, skrajność nastrojów

— pesymizm rezygnacja

— zwątpienie i poczucie beznadziejności

— brak motywacji, zmęczenie psychiczne

— życiowe rozdroże, trudność w odnalezieniu drogi życiowej

zawciąg

czerwieniec jednoroczny

goryczka gorzkawa

janowiec ciernisty

grab

dziki owies

grupa III

Brak zainteresowania otoczeniem

— bujanie w obłokach

— tęsknota, przywiązanie do przeszłości

— rezygnacja, apatia

— całkowite wyczerpanie

— niechciane natrętne myśli

— depresja bez przyczyny

— powielanie starych błędów

powojnik pnący

wiciokrzew

dzika róża

oliwka

kasztanowiec zwyczajny

gorczyca polna

kasztanowiec zwyczajny (pąk)

grupa IV

Samotność

— wyniosłość, duma

— niecierpliwość, poirytowanie

— egocentryzm, gadatliwość

okrężnica bagienna
niecierpek

wrzos pospolity

grupa V

Nadwrażliwość na wpływy zewnętrzne

— cierpienie psychiczne ukryte za uśmiechem

— poddańczość, słaba wola

— ochrona w czasie transformacji

— agresja, zawiść, zazdrość

rzepik pospolity
tysięcznik orzech
włoski ostrokrzew

grupa VI

Przygnębienie, rozpacz, zwątpienie

— brak pewności siebie

— poczucie winy

— przytłoczenie obowiązkami

— zwątpienie, brak nadziei

— szok i jego następstwa

— uraza, zgorzknienie, żal

— walka mino przeciwności losu

— poczucie zbrukania

modrzew

sosna

wiąz angielski

kasztan jadalny

gwiazda betlejemska

wierzba

dąb szypułkowy

jabłoń płonka

grupa VII

Nadpobudliwość i nadmierna troska o innych

— samolubstwo i zaborczość

— fanatyzm, nadgorliwość, podniecenie psychiczne

— dominacja

— nietolerancja

— sztywność zasad, napięcie

cykoria podróżnik
werbena winorośl
buk czerwony woda
źródlana

background image

35

ZAPOMNIANE LEKI

background image

36

CEBULA

Skuteczność leczenia cebulą potwierdza historia odnaleziona w starohinduskich pismach z VI

wieku.

Król Ashaka cierpiał na tajemniczą chorobę. Jego organizm nie przyswajał pokarmów, a kał

wydalany był ustami. Królowa Tisharaki Shita, aby uniknąć (sati) śmierci w płomieniach, na stosie
pogrzebowym swego małżonka, poleciła dworskiemu lekarzowi odszukanie innego człowieka, który
cierpi na taką samą chorobę co król. Odnaleziono podobny przypadek chorobowy. Człowiek ów został
uśmiercony, a królowa osobiście przebadała jego wewnętrzne organy. Znalazła długiego robaka
wpitego w ścianki jelit. Posypała solą, pieprzem. Czyniła inne próby, dopiero gdy posmarowała miazgą
cebuli, robak został uśmiercony. Podano do picia wywar z cebuli i król powrócił do zdrowia.

Cebula i jej bliski krewny czosnek, od 5 tysięcy lat znajdują się wśród specyfików skutecznie

przywracających zdrowie, a stosowane profilaktycznie nie dopuszczają do zachorowania.

Medycyna

potwierdza,

że

cebula

ma

działanie

antyseptyczne,

przeciwinfekcyjne,

przeciwreumatyczne, przeciwzakrzepowe, przeciwszkorbutowe oraz przeciwsklerotyczne. Leczy
gruźlicę węzłów chłonnych, obniża poziom cukru we krwi, wzmacnia czynności nerek, jelit, wątroby i
układu nerwowego, ułatwia trawienie, a także eliminuje z organizmu mocznik. Leczy skórę i powoduje
porost włosów. Z dobrym skutkiem leczy wiele chorób i dolegliwości: anginę, astmę, awitaminozę,
biegunkę, cukrzycę, grypę, infekcje układu moczowego, jest pomocna, gdy mamy trudności w oddychaniu.
Leczy kamicę i krzywice. Łagodzi nadmierną fermentację jelit. Pomaga w leczeniu schorzeń prostaty.
Likwiduje otyłość, obrzęki, puchlinę wodną, skąpomocz. Wzmacnia fizycznie i umysłowo, poprawia
przemianę materii. Uelastycznia stwardniałe tętnice, łagodzi stan zapalny krtani, opłucnej, osierdzia,
oskrzeli, węzłów chłonnych. Hamuje krzepliwość krwi i bezpiecznie likwiduje skrzepy.

Stosowana zewnętrznie leczy brodawki, szum w uszach i niedosłyszenie, nerwobóle i migrenowe

bóle głowy, czyraki, odmrożenia i oparzenia. Leczy zapalenie opon mózgowych, rany ropne i
wrzodziejące, zastrzał. Odstrasza komary.

Sok z cebuli

Świeży sok z cebuli pity z domieszką ciepłej wody leczy hemoroidy i nieżyt jelit. Zastosowany do
inhalacji leczy anginę, ropnie płuc, nieżyt nosa i gardła.

Wino cebulowe

200 gram pokrojonej cebuli

100 gram miodu

600 gram białego wina Wymieszać i odstawić na 2 doby. Przesączyć. Przyjmować 3 razy dziennie po
kieliszku. Leczy awitaminozę, wzmacnia organizm.

Lek cebulowy przy biegunce

1 litr wody

1 garść łusek z cebuli Gotować 10 minut. Odcedzić. Wypijać pół litra dziennie w niewielkich
porcjach.

Lek cebulowy w biegunce niemowląt

Trzy cebule nacięte w kwiat gotować przez 2 godziny w 1 litrze wody. Odsączyć. Ostudzić, podawać na
ciepło po małej łyżeczce. Gotowana cebula jest lekkostrawna i dzieciom nie szkodzi.

Lek cebulowy przy zapaleniu oskrzeli, zapaleniu opon mózgowych, kokluszu

Sok wyciśnięty z cebuli mieszać z miodem, w proporcji 1:1. Pić małymi porcjami. Dodatkowo nałożyć na
stopy kompres z drobno posiekanej cebuli.

background image

37

Lek cebulowy przy kamicy żółciowej

Dużą cebulę drobniutko pokroić i dusić w 4 łyżkach oliwy z oliwek. Podlać 3/4 szklanki wody i włożyć
około 5 dkg świeżej, niesolonej słoniny. Gotować pod przykryciem przez 10 minut. Odcedzić. Pić na
ciepło małymi łykami. Na noc wypić filiżankę naparu z kory kruszyny. Taką kurację możemy wykonywać
1 raz w roku!

Lek cebulowy przeciw robaczycy

1 dużą cebulę pokrojoną w cienkie plastry

1 litr białego wina gronowego

Odstawić w zamkniętym słoju na 6 dni. Odcedzić. Przelać do butelki. Pić codziennie rano 1/7 część
leku. Kurację prowadzić przez tydzień. Najlepiej w czasie ostatniej kwadry księżyca. Powtarzamy
kurację co 2 miesiące.

Lek cebulowy na wrzodziejące rany, oparzenia, odmrożenia, rany pourazowe

Gazę opatrunkową złożyć w kilka warstw, położyć warstwę miazgi z cebuli. Nałożyć na chore miejsce.
Owinąć bandażem.

Lek cebulowy przy migrenie i stwardnieniu tętnic mózgu

Nałożyć na głowę okład z miazgi cebuli. Szczelnie owinąć ściereczką i 2 suchymi ręcznikami. Ciepło
wytworzone zwiększa uwalnianie się olejków eterycznych z cebuli, które wnikać będą w głowę.

Kataplazm z gotowanej lub podpieczonej cebuli

Cebulę rozkroić, podpiec a gdy będzie ciepła nakładać na: ropień, czyrak, hemoroidy.

Tampon cebulowy przy szumie w uszach

Tampon z waty nasączyć sokiem z cebuli. Owinąć gazą i wkładać na noc do ucha.

Lek cebulowy na brodawki

Cebulę wydrążyć. Wsypać do środka sól morską lub kamienną nieoczyszczoną. Otrzymanym sokiem
pocierać brodawki, kilkakrotnie w ciągu dnia.

Okład aseptyczny

Zdjąć cienką błonkę, która znajduje się między warstwami cebuli. Jest to naturalny okład jałowy.
Nakładać na ranę, umocnić opatrunkiem.

Syrop z cebuli przeciw kaszlowi

Cebulę posiekać ułożyć na spodeczku, zasypać cukrem. Postawić w ciepłym miejscu. Pić tworzący się
syrop. Ponownie przygotować. Wskazany dla dzieci.

Lek cebulowy przeciw puchlinie wodnej

Posiekać drobno cebulę i gotować z mlekiem (jak zupę). Spożywać 2 razy dziennie. Poprawa następuje
już po tygodniu.

Lek cebulowy przy astmie i schorzeniach serca

Pokroić cebulę i upiec w piekarniku. Rozprowadzić warstwę na tkaninę. Przyłożyć następnym
kawałkiem. Utworzony w ten sposób ciepły kompres nałożyć na stopy. Umocnić flanelą. Owinąć
bandażem. Utrzymywać przez noc.

background image

38

Łuska z cebuli

Gdy pojawi się zastrzał, nałożyć na palec kilka warstw łusek z cebuli. Owinąć bandażem. Podobnie
leczyć odmrożenia, popękania skóry, zadrapania.

Użądlenia

Wyjąć żądło. Miejsca po użądleniach potrzeć rozkrojoną cebulą.

CZOSNEK

W starożytnym Egipcie czosnek był otoczony kultem. Budowniczowie piramid otrzymywali

codziennie jego porcje. Dzieciom wieszano korale z czosnku, by chronić je od robaczycy. Czosnkowi
przypisywano magiczny wpływ na siłę i odwagę. Przydzielano go codziennie rzymskim żołnierzom.
Chronił czosnek przez tysiąclecia od zarazy, na pustyni od pragnienia. Jako anty-afrodyzjak uprawiany
był w ogrodach przyklasztornych. W odnalezionych starożytnych papirusach wyczytano, że kobietom
cierpiącym na bezpłodność zalecano wkładanie do pochwy ząbki czosnku, owinięte w tkaninę.
Hipokrates zalecał sposób na sprawdzenie czy kobieta może mieć nadzieje na zajście w ciążę.
Wskazywał, by oczyszczony z łusek i owinięty w tkaninę ząbek czosnku włożyć na noc do pochwy.
Jeśli następnego ranka poczuje w ustach zapach czosnku, ma nadzieję na zaistnienie ciąży. Kobietom,
które nie poczuły zapachu - natura stanowiła dla nich inaczej.

W kuchni czosnek nazwany został „królem przypraw".

Medycyna potwierdza istnienie w czosnku substancji przeciwrakowych, hamujących rozwój

guzów rakowych, narośli, owrzodzeń, a także mięśniaków i naczyniaków. Czosnek ma silne działanie
przeciwgrzybiczne. Jako naturalny antybiotyk zwalcza gronkowca i bakterie okrężnicy. Obniża
ciśnienie krwi, oczyszcza organizm ze złogów, leczy schorzenia płuc i dróg oddechowych. Wzmacnia
organizm, chroni przed zaziębieniem, uwalnia od robaków. Natomiast jest nie wskazany w przypadku
ostrych nieżytów żołądka i jelit, przy niskim ciśnieniu krwi i dla kobiet karmiących jak również przy
zapaleniu płuc.

Lek czosnkowy na poprawienie głosu

Pić w dowolnych ilościach, dobranych smakowo: mleko, czosnek, miód.


Lek czosnkowy przeciw robakom

25 gram czosnku (miazga)

1 szklanka wody lub mleka

Gotować na małym ogniu przez 20 minut. Odcedzić. Pić 2 razy dziennie. Niekiedy już po 4 dniach
widoczny jest skutek, ale leczenie musi trwać nadal. Równocześnie z kuracją pitną możemy
wykonywać lewatywą z płynu uzyskanego z gotowanej wody z kilkoma ząbkami czosnku.

Lek czosnkowy przeciw tasiemcowi

Miazgę z jednej główki czosnku gotować w mleku przez 20 minut. Odcedzić. Pić codziennie na czczo,
aż do usunięcia tasiemca. Do południa nie spożywać pokarmów.

Lek czosnkowy przy przeziębieniu

50 gram czosnku (miazga)

1 szklanka wrzącej wody Pozostawić na 12 godzin dla wyługowania substancji leczniczych.

Odsączyć. Pić co 2 godziny po 1 łyżce. Dzieciom podawać po łyżeczce.

background image

39

Maść czosnkowa

Wziąć w równych ilościach miazgą czosnkową, oliwę i smalec niesolony. Smażyć na małym ogniu do
uzyskania jednorodnej masy. Stosować przy zwichnięciach, bólach mięśniowych, reumatycznych i
przy nerwobólach.

Lek czosnkowy na okłady

30 gram czosnku ( miazga)

0,5 litra winnego octu Wymieszać i odstawić na 10 dni. Odsączyć. Stosować do dezynfekcji ran

i na okłady w bólach reumatycznych.

Lek czosnkowy z gliceryną

50 gram miazgi czosnku

100 ml gliceryny Wymieszać i odstawić na tydzień w zamkniętym słoiku. Odcedzić. Przelać do

czystego słoika. Nasączyć tampon i umieścić w pochwie gdy cierpimy na zakażenie drożdżami,
rzęsistkiem lub przy innych zakażeniach narządów płciowych kobiety.

Lek czosnkowy obniżający ciśnienie

30 ząbków czosnku (miazga)

0,5 kg cytryn ( sok)

1 litr przegotowanej chłodnej wody Miazgę czosnkową, sok z cytryn i wodę wymieszać i pozostawić na
2 dni. Przecedzić. Zlać do butelki. Pić po łyżce na godzinę przed posiłkiem. Kontrolować ciśnienie
krwi. Można dodać nieco miodu do smaku.

Lek czosnkowy w oleju

50 gram czosnku ( miazga)

200 ml oliwy

Składniki wymieszać. Słoik zamknąć i odstawić na 2 tygodnie często wstrząsając. Stosować na okłady
przy zmianach chorobowych skóry. Przy hemoroidach przykładać na noc nasączony tampon. Przy
niedosłyszeniu o podłożu reumatycznym i przy bólach uszu wkładać do ucha nasączony tampon
owinięty w gazę.

Lek czosnkowy przeciw owsikom

Wymieszać miazgę z 3 ząbków czosnku w 2 szklankach wody przegotowanej i odpowiednio przestudzonej.
Przecedzić. Wykonać lewatywę przy pomocy gruszki. Końcówkę gruszki smarować oliwką. Powtarzać
zabieg co 2 dni, aż do skutecznego usunięcia owsików. Podawać wewnętrznie sok z cytryny.


Użądlenia

Wyjąć żądło. Rozkroić ząbek czosnku i smarować użądlone miejsce.

CHRZAN

Znany i stosowany w starożytnym Egipcie. W Polsce znany jest jako dziko rosnący i chrzan

ogrodowy. Dla spożycia stosujemy chrzan ogrodowy. Do celów leczniczych bardziej odpowiednim
jest korzeń chrzanu dziko rosnącego. Najlepszy jest chrzan jednoroczny, biały po rozkrojeniu. Olejki
eteryczne chrzanu mają właściwości naturalnego antybiotyku.

background image

40

Chrzan jako lek na reumatyzm

Kuracja pitna: Około 30 gram startego chrzanu zalać 1 litrem wody. Odstawić pod przykryciem na 12
godzin. Pić między posiłkami.
Okłady: zetrzeć korzeń chrzanu ze skórą rozprowadzić warstwę na tkaninie, przyłożyć drugim
kawałkiem materiału. Nałożyć kompres na miejsce dotknięte artretyzmem. Nałożyć ceratkę.
Umocnić bandażem. Kompres trzymać przez kilka minut, do pół godziny. Skóra pod okładem powinna
być zaczerwieniona ale nie może być spryszczona.

Syrop z chrzanu

Zetrzeć korzeń chrzanu i przełożyć do filiżanki. Zasypać cukrem. Pić syrop tworzący się w filiżance.
Całodzienna dawka syropu, to 2 łyżeczki. Jest to środek żółciopędny.

Lek przy paradentozie

Dla wzmocnienia dziąseł i zębów należy żuć kawałek korzenia chrzanu świeżego lub suszonego.


Lek dla chorych na serce

Przy schorzeniach mięśnia sercowego, niedomykaniu zastawek, kołataniu serca umieścić w okolicy
serca mały woreczek z wiórkami korzenia chrzanu ususzonego lub poduszkę z nasion białej gorczycy.
Podobne działanie uzyskujemy nosząc krążek z blachy miedzianej o średnicy 6 centymetrów.

JABŁKO

Jabłko jest popularnym owocem, dostarczanym nam z bogatych w nie polskich sadów. Należy

jeść jabłka z najbliżej rosnących od nas drzew — promieniują energią podobną naszej. Jabłek z
importu nie powinniśmy spożywać, choć mogą być od naszych dorodniejsze. Dla dłuższego
przechowywania i transportu owoce to nasycane są promieniami cezu i kobaltu, przez co zabija się w
nich energie życia, pozostawiając witaminy i sole mineralne, a takie jabłko mimo długiego
przechowywania nie psuje się (również napromieniowane są inne owoce i warzywa). Dzieci odżywiane
takimi owocami stają się apatyczne, mają trudności w koncentracji, czują się zagubione, wyizolowane,
tracą zainteresowanie życiem.

Mimo popularności lecznicze walory jabłek są mało znane i niewykorzystywane. Bardziej znane są

ich walory smakowe w celach konsumpcyjnych.

Jabłka wzmacniają mięśnie i układ nerwowy, są moczopędne, ułatwiają trawienie i leczą

przewód pokarmowy, odświeżają i regenerują wątrobę, oczyszczają krew z toksyn, zmniejszają poziom
cholesterolu, odnawiają florę bakteryjną, wiążą radioaktywne pierwiastki.

W medycynie naturalnej wskazane jest leczenie jabłkami: infekcji jelitowych, osłabienia sił

fizycznych i intelektualnych, w złej przemianie materii, otyłości, artretyzmie i reumatyzmie,
miażdżycy i nadciśnieniu tętniczym, przekrwieniu wątroby i zastoinach krwi w naczyniach krwionośnych
i mózgowych, przy bezsenności i nadpobudliwości emocjonalnej, w schorzeniach mięśnia sercowego,
zawałach. W długotrwałych zaparciach lub rozwolnieniach reguluje system wydalania.

Dla celów leczniczych zaleca się jabłka spożywane na surowo razem ze skórką, pieczone lub

gotowane, napary ze skórki i z kwiatów jabłoni.

Jabłka na surowo

Osoby starsze powinny spożywać jabłka systematycznie, razem ze skórką.

1 jabłko spożyte rano — działa oczyszczająco

1 jabłko zjedzone wieczorem — działa przeczyszczająco

background image

41

Przy biegunce u dzieci

Przy biegunce podawać dzieciom starte jabłka, a po pół godzinie słabą herbatę — lekko posłodzoną.
Podobnie postępować w biegunce wywołanej ząbkowaniem. Także przy zapaleniu jelita cienkiego i
okrężnicy.

Kuracja jabłkowa w leczeniu grypy

Przez okres chorowania na grypę ( 2 do 3 dni) zjadać codziennie pół kilograma startych jabłek, jako
wyłączne pożywienie.

Suszone skórki z jabłek

Ususzyć dobrze skórki i zemleć. Dodać również kilka liści porzeczek. Na szklankę wrzątku wrzucić 1
łyżkę zmielonych skórek. Odstawić na 15 minut. Pić leczniczo 4 szklanki dziennie. Wskazania: przy
zaparciach pić na czczo. Przy schorzeniach: wątroby, jelit, nerek objawiających się skąpomoczem,
reumatyzmem i artretyzmem oraz przy egzemie należy pić między posiłkami.


Herbata na bezsenność

Skórki z jabłek odmiany „Reneta" gotować przez 15 minut. Następnie odcedzić i osłodzić miodem. Pić
1 szklankę przed snem.

Jabłko jako środek przeczyszczający

Utrzeć jabłko odmiany „Reneta". Odstawić na dwie godziny. Odcedzić. Pić 2 łyżeczki soku przed
każdym posiłkiem. Działa przeczyszczająco i rozwalniająco. Działa również wykrztuśnie.

Jabłko z sokiem cytrynowym

Utrzeć jabłko ze skórką, dodać soku z cytryny — ułatwia trawienie węglowodanów.

Napar z kwiatów jabłoni

Przyrządzić napar z 30 gram suszonych kwiatów jabłoni w 1 litrze wrzątku. Odstawić na 15 minut. Pić
ciepły małymi łykami. Łagodzi kaszel.

Lek na obniżenie ciśnienia tętniczego

Ugotować ryż i wymieszać ze startym jabłkiem. Potrawa taka jest lekiem, który skutecznie usuwa
obrzęki pochodzące z niewłaściwej pracy serca i nerek, obniża nadciśnienie.

Jabłko pieczone

Gdy boli ucho przykładać wcześniej upieczone jabłko, rozkrojone z wydrążoną połówką. Powinniśmy
umocować chustką i głowę owinąć ciepłym szalem.

Lek na grzybicę

Przepołowić jabłko i wybrać środek nasienny. Włożyć w wydrążenie nieco siarki. Połówki związać i
upiec. Pocierać skórę w miejscach chorobowo zmienionych.


OCET JABŁKOWY

Ocet jabłkowy zwany niekiedy octem winnym, cieszył się zawsze popularnością w ludowym

lecznictwie i kuchni. Reguluje gospodarkę kwasowo — zasadową w organizmie.

background image

42

Przygotowanie octu jabłkowego — sposób I

Do szklanego naczynia wkładamy obierzyny ze zdrowych jabłek. Zalewamy osłodzoną wodą,
przyjmując na każdą szklankę wody 1 łyżkę cukru. Naczynie zawiązujemy płótnem. Ocet jabłkowy
otrzymujemy po 3 lub 4 tygodniach. Zlewamy do butelek.

Przygotowanie octu jabłkowego — sposób II

Z umytych jabłek, najlepiej spadowych, usunąć robaczywe i chore miejsca. Zetrzeć na tarce lub zgnieść
na miazgę w maszynce do mięsa. Miazgę zalewamy ciepłą, przegotowaną i osłodzoną wodą, biorąc na
1 litr wody 0,8 kg miazgi oraz 100 gram miodu lub cukru. Aby przyspieszyć naturalną fermentację
dodajemy około 10 gram drożdży piekarskich i skórki z czerstwego chleba. Naczynie przykrywamy
tkaniną i przechowujemy w ciepłym miejscu, o temperaturze — od 20 do 30°C. Codziennie kilkakrotnie
mieszamy roztwór drewnianą łyżką. Po 10 dniach przecedzamy przez woreczek z gazy, dwukrotnie.
Na każdy litr przefiltrowanego roztworu dodajemy 5 do 10 dkg cukru i odstawiamy w ciepłe miejsce do
drugiego etapu fermentacji. Kiedy płyn uspokoi się i przybierze jasny kolor, oznacza, że fermentacja
została zakończona. Czas produkcji octu jabłkowego tym sposobem trwa od 40 do 60 dni. Przelewamy
do butelek i korkujemy.

Ocet jabłkowy przyjmujemy profilaktycznie i leczniczo w schorzeniach reumatycznych,

zaburzeniach trawienia charakteryzujących się nadmiarem śluzu w organizmie, otyłości, złym
samopoczuciu przy zmianach pogody, schorzeniach skóry, wyczerpaniu ogólnym. Najczęściej
stosujemy: u dorosłych — 2 łyżeczki octu jabłkowego z 2 łyżeczkami miodu, na pół szklanki ciepłej
przegotowanej wody, dla dzieci — 1 łyżeczkę octu jabłkowego z 2 łyżeczkami miodu rozpuszczonymi
w pół szklance ciepłej, przegotowanej wody.

LECZENIE OCTEM JABŁKOWYM

śylaki

Zewnętrznie: przemywać jabłkowym octem żylaki lekko masując, rano i wieczorem. Wewnętrznie:
pić rano i wieczorem 1 szklankę cieplej przegotowanej wody z 2 łyżeczkami jabłkowego octu. Skutek
leczenia widoczny po miesiącu — rozniesione żyły zaczynają się zmniejszać.

Nadciśnienie

Przed każdym posiłkiem pić 1 do 3 łyżek octu jabłkowego. Niekiedy możemy dodać miodu.

Ból głowy

Wlać do garnuszka pół szklanki winnego octu i pół szklanki gorącej wody, doprowadzić do wrzenia.
Stosować do inhalacji — nakrywać głowę dużym ręcznikiem i głęboko wdychać opary, aż do
zniknięcia lub zmniejszenia bólu.

Półpasiec

Jabłkowym octem nasączyć gazę i nakładać — na miejsca zaatakowane półpaśćcem. Ustępuje
swędzenie, a choroba trwa krócej.

Łzawienie oczu

Przygotować mieszankę: 1 szklankę ciepłej przegotowanej wody, 1 łyżeczkę octu jabłkowego i 1 kroplę
jodyny. Pić codziennie po 1 szklance, przez 2 tygodnie. W miarę ustępowania dolegliwości stopniowo
zmniejszać dawkę.


background image

43

Nadmierna potliwość

Gdy cierpimy na nadmierną nocną potliwość, należy przed snem nasmarować ciało octem jabłkowym.

Oparzenia

Miejsca oparzone przemywać octem jabłkowym lub nasączać nim opatrunek.

Utykanie na nogę

Sposób I (pourazowe). Przygotować mieszankę:

— żółtko jajka
— łyżeczka miodu
— łyżka jabłkowego octu

Wymieszać i wcierać w chore miejsce.
Sposób II (utykanie spowodowane zapaleniem stawów) Pić przed każdym posiłkiem 10 łyżeczek octu
jabłkowego. Kuracja trwa przez miesiąc.

Dla ciężarnych

Przed każdym posiłkiem pić szklankę ciepłej przegotowanej wody z 2 łyżkami octu jabłkowego i 2
łyżkami miodu.

Przy krwawieniach

Przy krwawieniach hemoroidalnych, krwotokach z nosa, obfitych miesiączkach — pić
codziennie 1 szklankę ciepłej wody z 2 łyżeczkami jabłkowego octu.

CYTRYNA

Cytryna jest owocem szczególnym, który w jamie ustne ma smak kwaśny, a w żołądku

przyjmuje odczyn zasadowy. Neutralizuje zatem nadkwaśność żołądka czy zakwaszenie organizmu.
Jest lekiem naturalnym o wszechstronnym działaniu. Stosowana przy infekcjach, niedostatecznym
trawieniu, schorzeniach płuc i nerek, chorobach skóry.

Usuwanie kamieni nerkowych

Utrzeć żółtko do białości z 1 łyżeczką cukru. Ucierając dodawać łyżeczkę soku z cytryny i łyżeczkę
koniaku — nadal ucierać i stopniowo dodawać 150 ml oliwy z oliwek. Tak przygotowaną miksturę pić
małymi łykami przez pół godziny. Następnie kładziemy się na prawym boku na 1 godzinę. Piasek i małe
kamyki w takiej kuracji wydalane są bezboleśnie.

Usuwanie kamieni żółciowych

Mieszankę soku z cytryny i oliwy z oliwek spożywać przed snem, w następujący sposób:

I

dzień — sok z 0,5 cytryny i 1 łyżki oliwy z oliwek,

II

dzień — sok z 1 cytryny i 1 łyżki oliwy z oliwek,

III

dzień — sok z 1,5 cytryn i 1 łyżki oliwy z oliwek,

IV

dzień — sok z 2 cytryn i 1 łyżki oliwy z oliwek.

Codziennie zwiększać ilość soku o pół cytryny aż dojdziemy do 9 cytryn dziennie. Następnie zmniejszać
ilość soku o pół cytryny. Możemy nadal prowadzić kurację przyjmując codziennie sok z 2 cytryn i 1
łyżki oliwy z oliwek.

background image

44

Lek odświeżający wątrobę

Sparzyć cytrynę, wrzątkiem (zmywanie toksyn). Wytrzeć i pokroić. Przełożyć do naczynia i
wieczorem zalać wrzącą wodą. Rano wypić na czczo (najlepiej między 01 - 03 w nocy).

Sok z cytryny z chrzanem

Na l część soku z cytryny wziąć 4 części startego chrzanu. Taki lek zalecany jest przy stanie
przedzawałowym — powoduje rozpuszczenie drobnych skrzepów krwi w naczyniach krwionośnych.


Sok z cytryny

Niszczy pasożyty jelitowe.

Lek przeciw owsikom

Zmiażdżyć nasiona cytryny i wymieszać z miodem. Przyjmować codziennie na czczo.

Krwawienie z nosa

Przy krwawieniu włożyć do nosa wacik nasączony sokiem z cytryny.

Lek przy zapaleniu jamy ustnej

Płukać jamę ustną mieszanką ciepłej wody z dodatkiem soku z cytryny i miodu.

Lek przy zapaleniu ucha

Zakrapiać do ucha sok z cytryny. Zakładać wacik. Zabieg wykonywać co drugi dzień. Stosowanie takiej
kuracji przez miesiąc, może poprawić jakość słuchu.

Lek w migrenie

Na czoło i na skronie przykładać kompres z soku z cytryny lub nakładać plasterki cytryny. Głowę
owinąć chustką.

CZEREŚNIA

Do celów leczniczych wykorzystujemy owoce czereśni, szypułki oraz żywicę z kory drzewa

czereśniowego. Owoce czereśni są zasadotwórcze i neutralizują zakwaszony organizm. Czereśnia ma
wiele właściwości leczniczych, działa na cały organizm odtruwając, oczyszczając i odmładzając
go. Oczyszczony organizm wzmacnia skutecznie siły obronne i uaktywnia prace gruczołów
wydzielania wewnętrznego, przez co usuwa z siebie wszelkie schorzenia.

Kuracja oczyszczająca

Zastosować przez kilka dni dietę czereśniową — spożywać wyłącznie czereśnie. Doskonale oczyścimy
organizm z toksyn po zimowym żywieniu.

Napar z szypułek

Pić wywar z gotowanych w wodzie ogonków czereśni. Działa on moczopędnie oraz usuwa z organizmu
zastałe płyny obrzękowe.

Odwar z kory drzewa czereśniowego

Korę rozdrobnić nożem na niewielkie kawałeczki i wrzucić na wrzątek. Przez kilka minut gotować.
Odcedzić. Pić między posiłkami. Likwiduje robaczycę.

background image

45

Kuracja przeciwartretyczna

Jeden z posiłków zastąpić przez spożycie pół kilograma czereśni. Stosować przez cały sezon
owocowy— usuwa zniekształcenia i opuchnięcia stawów. Kurację możemy wspomagać przez picie
soku pomidorowego, wymieszanego z krótko zagotowanymi drożdżami piekarniczymi. Po takiej
kuracji ustąpią obrzęki i bóle stawów, niezależnie od wieku i stopnia zaawansowania choroby.

Plaster z owoców czereśni

Zmiażdżyć owoce bez pestek i wykorzystywać na okłady. Taki kompres przyłożony na czoło usunie
bóle migrenowe głowy. Przyłożony na szyję wzmocni i odmłodzi organizm.

Olej z pestek czereśni

Z miąższu pestek wycisnąć olej. Smarować nim kurzajki i plamy na skórze rano i wieczorem.


Maść z żywicy drzewa czereśniowego

śywice z drzewa czereśniowego rozpuszczać w niewielkiej ilości wody. Otrzymana maść jest lekiem
na liszaje i artretyzm.

PORZECZKA CZARNA

Wysoka zawartość leczniczych, antyseptycznych olejków eterycznych i witamin w owocach

czarnej porzeczki powoduje, że jest wszechstronnym lekiem naturalnym, pomocnym przy wielu
schorzeniach. Działa moczopędnie, napotnie. Wzmacnia żołądek. Ma właściwości przeciwgnilne,
przeciwbiegunkowe, przeciwartretyczne i przeciwszkorbutowe. Usuwa zmęczenie, likwiduje zatrucia i
infekcje bakteryjne, biegunkę oraz anginę. Skutecznie leczy: przyzębice i wypadanie zębów, posiada
właściwości przeciwszkorbutowe. Rozpuszcza nadmiar kwasu moczowego, a tym samym leczy gościec,
artretyzm, reumatyzm. Poprawia pracę nerek usuwając zatrzymywanie się moczu, piasek i kamienie
nerkowe. Wzmacnia wątrobę, leczy żółtaczkę, zaćmę soczewkową, zapalenie gruczołu krokowego.
Uaktywnia system trawienny likwidując skazę krwotoczną, niewłaściwą krzepliwość krwi,
niedokrwistość. Oczyszcza arterie uwalniając od miażdżycy i bólów migrenowych. Do celów
leczniczych używamy owoców i liści czarnej porzeczki.

Odtruwanie organizmu

Na szklankę wrzątku wrzucić garść liści z czarnej porzeczki. Pić rano i wieczorem. Działa jako
odtrutka, wzmacnia i uspokaja.

Okłady na rany żylakowe

Na trudno gojące się i otwarte rany żylakowe przykładać świeże liście lub rozgniecione owoce czarnej
porzeczki. Okłady takie skutecznie leczą ponieważ zawierają olejki eteryczne o właściwościach
antyseptycznych, antytoksycznych, przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych. Wpływają na
skuteczne gojenie się ran dochodzących do kości i przyśpieszają powstawanie nowej zdrowej tkanki.

Użądlenia przez owady

Wyciągnąć żądło i miejsce po ugryzieniu natrzeć zgniecionym liściem czarnej porzeczki.

Napar z liści

Stosować do nasączenia okładów na rany i wrzody. Napar z liści porzeczki jest skutecznym lekiem o

background image

46

właściwościach przeciwbakteryjnych i ściągających, używać do płukania gardła i jamy ustnej.

MALINY

Do celów leczniczych stosujemy owoce, liście i młode pędy. Maliny poprawiają krążenie krwi,

zmniejszają obrzęki, oczyszczają i rozrzedzają krew. Są moczopędne, napotne, aseptyczne.
Wzmacniają ogólnie organizm. Są przeciwrakowe, przeciwbólowe i stanowią skarbnice naturalnych
witamin. Lecznicze są maliny leśne i uprawiane w ogrodach.

Na przeziębienie

Przygotować napar z 1 łyżki świeżych lub suszonych owoców malin, drobno pociętych liści i młodych
pędów. Parzyć, pod przykryciem przez 20 minut. Słodzić 1 łyżeczką miodu. Podczas grypy lub
przeziębienia przyjmować po kilka filiżanek dziennie.

Wzmacniający koktajl

4 łyżki soku malinowego
sok z pół cytryny
2 łyżki wody
2 łyżeczki miodu
2 kawałki lodu.

PORZECZKA CZERWONA

Oprócz odmiany czerwonej, znana jest odmiana biała i różowa. Do celów leczniczych służą

owoce i liście. Porzeczka oczyszcza, odświeża, wzmacnia organizm. Przeczyszcza jelita i działa
moczopędnie. Wpływa korzystnie na trawienie i tamuje krwawienia. Usuwa niedyspozycje organów
wewnętrznych, które objawiają się niewydolnością lub stanem zapalnym wątroby, zapaleniem dróg
moczowych, nieżytem pęcherza moczowego, puchliną wodną, kamicą nerek, artretyzmem,
reumatyzmem, zmianami gośćcowymi kości, schorzeniami gastrycznymi, zaparciem, miażdżycą naczyń
krwionośnych i mózgowych, dolegliwościami serca i bólami migrenowymi.

Odwar z liści i pączków

Odwar z liści gotowanych w wodzie zmniejsza puchlinę wodną, leczy skazę limfatyczną,
zatrzymuje krwotoki. Jest lekiem działającym napotnie. Leczy gościec.

Kąpiele z odwaru liści porzeczkowych

Stosować przy wysypkach i wszelkich zmianach chorobowych skóry. Kąpiel — pobudza czynność
nadnercza.

Okłady na trudno gojące się rany

Na rany żylakowe i inne trudno gojące się rany stosować okłady z rozgniecionych owoców porzeczki.

background image

47

AGREST

Wszystko co owocuje na wiosnę, ma właściwości oczyszczające i odświeżające organizm. Tak

naturalne leki tworzy przyroda. Agrest wzmacnia ruch robaczkowy jelit, wpływa rozwalniająco i
przeczyszczająco na zawartość jelita grubego. Wzmacnia trawienie. Oczyszcza wątrobę z drugo
zalegającej w niej krwi, przez co wpływa na jej odświeżanie likwidując niedokrwistość. Jest
żółciopędny. Oczyszcza organizm. Sprzyja zmniejszeniu nadwagi. Stosowany do leczenia stanów
zapalnych przewodu pokarmowego, moczowego, przewlekłych schorzeń wątroby i dolegliwości płuc
charakteryzujących się zmianami na skórze. Owoce agrestu i sok spożywamy na surowo.

BURAK CZERWONY

Burak znany był już w starożytności na 8 wieków przed naszą erą. Współcześnie istnieją

odmiany buraka: ćwikłowy, cukrowy, pastewny. W kuchni burak czerwony stosowany był od dawna.
Jako produkt leczniczy bardzo powoli, dopiero teraz jest rozpoznawany. Jest zasadotwórczy, przez co
odkwasza organizm regulując gospodarkę kwasowo — zasadową. Działa odświeżająco i jest
łatwostrawny. Zawiera biostymulatory, a ze względu na obecność w nim biopierwiastków
promieniotwórczych, takich jak rubin i cynk, ma wysoką wartość biologiczną. W medycynie naturalnej
wspomaga leczenie choroby nowotworowej, zalecany jest przy stanie zapalnym wątroby jako pokarm
odświeżający, wychładzający, odkwaszający wątrobę. Możemy spożywać buraki w każdej postaci:
na surowo, gotowane, pieczone - zachowuje takie same zdolności lecznicze.

Sok z buraków

Możemy zetrzeć buraki i odsączyć z nich sok lub uzyskać sok z sokowirówki. Sok z buraka może
stanowić jeden ze składników w mieszance soków warzywnych. Leczniczo pić 1 szklankę soku
dziennie, w rozcieńczeniu z ciepłą przegotowaną wodą.

Kwas (napój) z buraków — sposób I

Oczyszczone i umyte buraki w łupinach pokroić w cienkie plastry albo w zapałki. Umieścić w garze
kamiennym lub szklanym słoju i zalać ciepłą, przegotowaną wodą. Dodać skórkę razowego chleba i 2
lub 3 ząbki czosnku. Przykryć tkaniną. Odstawić w ciepłe miejsce do ukiszenia. Najczęściej proces
kiszenia trwa 4 do 5 dni. Odcedzić kwas. Doprawić do smaku miodem. Przelewać do butelek. Odstawić
w chłodne miejsce. Napój ten wzmacnia organizm, odświeża, odkwasza.

Kwas burakowy — sposób II

Do słoja o pojemności 1,5 litra należy wziąć 4 buraki średniej wielkości. Oczyszczone pokroić w
plastry lub zapałki (razem ze skórką). Zalać letnią, przegotowaną wodą. Przykryć ściereczką i
pozostawić w ciepłym miejscu. Najczęściej już po 5 dniach zdatny jest do spożycia. Odcedzić. W miejsce
zlanego soku wlać następną porcję ciepłej, przegotowanej wody. Uzyskany kwas burakowy możemy
pić po pół szklanki rano i wieczorem. Praktyczniej jest nastawić równocześnie dwa słoje do fermentacji,
w dwudniowych odstępach, by nim uzupełniona woda wyługuje buraki, drugi zestaw można było
wykorzystywać, zachowując regularność w leczeniu. W poważnych schorzeniach, nowotworowych
zaleca się niekiedy jako jedyną dietę, składającą się wyłącznie z buraków. Musimy wówczas pamiętać,
że 75% spożycia powinno stanowić spożywanie buraków na ciepło. Przyjmowanie tylko surowych,
zimnych buraków zgasi ogień trawienny „agni" i organizmowi trudno będzie podjąć prawidłowy

background image

48

proces trawienia.

Napój z warzyw

Oczyszczone, umyte ze skórką: buraki, marchew, pietruszkę, seler pokroić i uzyskać z nich

miazgę. Na 1 kg buraków przyjąć 0,5 kg pozostałych warzyw. Masę z warzyw zalać ciepłą przegotowaną
wodą. Dla lepszej fermentacji możemy dodać szklankę soku z kiszonej kapusty lub z kiszonych
ogórków. Przykryć i odstawić w ciepłe miejsce. Gdy masa z warzyw będzie ukiszona, odcedzić. Można
pić w rozcieńczeniu z ciepłą wodą lub dodać do smaku soku z cytryny albo kwasku cytrynowego.

RZODKIEW CZARNA

Do leczniczych celów używany jest korzeń i liście. Rzodkiew ma właściwości

przeciwszkorbutowe, działa żółciopędnie i żołciotwórczo, uaktywnia wątrobę i woreczek żółciowy do
jego opróżnienia. Jest moczopędna i wzmacnia trawienie. Wpływa korzystnie na układ oddechowy,
dlatego zalecana jest w schorzeniach płuc: astmie, chronicznym bronchicie, kokluszu. Zgodnie z
medycyną Wschodu płuca odpowiadają za choroby skóry (skóra nazywana jest trzecim płucem) —
rzodkiew czarna leczy egzemę, kamicę nerkową i żółciową, reumatyzm łagodzi uczulenia. Likwiduje
niestrawność, schorzenia wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Syrop - sposób I

Zetrzeć czarną rzodkiew bez skóry. Posypać cukrem. Odstawić na 10 godzin. Utworzony syrop
odsączyć. Przyjmować około 5 łyżek codziennie. Syrop zalecany jest również dla dzieci —
wzmacnia chorowite organizmy. Podawać dzieciom w mniejszych ilościach.

Syrop — sposób II

Zetrzeć czarną rzodkiew (bez skóry) i posypać cukrem. Wstawić do gorącego piekarnika na 2 godziny.
Przecedzić, a uzyskany syrop przelać do butelki. Przyjmować przed posiłkiem i przed snem, po 2
łyżeczki. Zalecany dla dzieci— w mniejszych ilościach.

Sok z czarnej rzodkwi

Około 50 gram soku rozcieńczamy ciepłą wodą. Pić małymi łykami. Stosować przy kamicy żółciowej

Sok z rzodkwi z miodem

Zetrzeć czarną rzodkiew bez skóry i wycisnąć sok. Na 1 część wagową soku dodać 4 części wagowe
miodu. Starannie wymieszać. Przechowywać w słoiku. Przyjmować po 2 łyżki, przed każdym
posiłkiem i przed snem. Jest pomocny przy bronchicie, poprawia pracę nerek i wątroby.

ZIEMNIAK

Ziemniak został przywieziony z Peru przez Hiszpanów, potem rozpowszechnił się w Europie.

Oprócz wartości kulinarnych znane są również lecznicze właściwości ziemniaków. Działa
przeciwnowotworowo, rozpuszcza kamienie nerkowe. Pięciodniowa kuracja dietą ziemniaczaną leczy
zapalenie nerek objawiające się podwyższonym poziomem mocznika i kreatyniny. Spożywany leczniczo od
1 do 1,5 kg dziennie, ureguluje gospodarkę zasadowo — kwasową krwi, likwidując tym samym
cukromocz, wielomocz, nadmierne pragnienie. Spożywanie ziemniaków jako potraw należy ograniczyć

background image

49

do ćwierć kilograma dziennie.

Wywar z obierzyn ziemniaka

Rozpuszcza złogi w nerkach (piasek, kamienie). Oddziałuje na pracę serca. Jest
przeciwalergiczny. Korzystnie wpływa na płuca, leczy egzemę i inne zmiany chorobowe na
skórze.

Sok z surowego ziemniaka

Spożywać po pół szklanki dziennie, na pół godziny przed posiłkiem, przez 34 dni. Leczy skutecznie
owrzodzenie żołądka, dwunastnicy, cukrzycę. Możemy dodać do smaku miód, sok z marchwi lub
sok z cytryny. Profilaktycznie przyjmować pół szklanki dziennie — okresowo. Sokiem z ziemniaków
możemy płukać gardło przy stanie zapalnym.

Kąpiel w krochmalu

Ugotować krochmal z mączki ziemniaczanej i dodać do wody w wannie. Można rozmieszać mąkę
ziemniaczaną w wodzie zimnej i wlać do ciepłej wody znajdującej się w wannie. Kąpiel taka likwiduje
uczucie swędzenia, łagodzi schorzenia skóry.

Okłady na liszaje

Z mąki ziemniaczanej i niewielkiej ilości wody zrobić papkę. Nakładać na skórę zmienioną liszajem.

Starty ziemniak na okłady

Na tarce ścierać ziemniak i dodać niewielką ilość oleju słonecznikowego. Po wymieszaniu stosować na
okłady w przypadku oparzeń, odmrożeń, pęknięć skóry i trudno gojących się ran.

SZPINAK

Szpinak powoduje równomierne rozłożenie się tłuszczu w organizmie. Odtłuszcza i regeneruje

wątrobę. Jest zasadotwórczy i krwiotwórczy. Odmładza i uaktywnia pracę trzustki, wzmacnia nerki i
przewód pokarmowy. Stosowany zewnętrznie leczy schorzenia skóry, liszaje, łuszczyce, pęcherzyce,
oparzenia, zranienia i inne zmiany chorobowe na skórze.

Sok

Krwiotwórcze właściwości szpinaku i jego zasadowość sprzyjają, że jest pomocnym lekiem przy
anemii i białaczce.

Napar z nasion szpinaku

Nasiona parzyć pod przykryciem przez 5 minut. Pić 3 razy dziennie. Zalecany przy obstrukcji.

Szpinak na schorzenia skóry

Liście świeżego szpinaku dusimy w niewielkiej ilości oleju słonecznikowego. Nakładamy na

miejsca o skórze chorobowo zmienionej.

background image

50

PIETRUSZKA

Podobnie jak cebula, czosnek, kapusta i por, pietruszka ma ogromne właściwości lecznicze. Do

celów leczniczych wykorzystujemy korzeń, nać, nasiona. Nasiona są bogate w olejki eteryczne i działają
silniej niż korzeń pietruszki. Nie należy ich nadużywać. Szczególnie zaleca się ostrożność dla kobiet
ciężarnych i dzieci.

Lek pietruszkowy na: kamicę nerek, skąpomocz, zaburzenie w miesiączkowaniu,
reumatyzm

25 gram rozdrobnionych nasion pietruszki lub korzenia albo naci gotować w 1 litrze wody przez 3
minuty. Odstawić pod przykryciem na 15 minut. Pić przed posiłkami po ćwierć szklanki.

Lek przeciw owsikom

Przygotować lek z naci pietruszki, korzenia selera i fiołka wonnego. Gotować w szklance wody przez 3
minuty. Odstawić na 15 minut, pod przykryciem. Pić na czczo.

Lek przy długotrwałych biegunkach

25 gram korzenia pietruszki
10 gram kory dębu
garść soczewicy
1 litr wody

Wszystkie składniki gotować na małym ogniu przez 20 minut. Pić rano i wieczorem po 1 szklance na
ciepło, aż do przywrócenia stanu normalnego.

Lek poalkoholowy

50 gram korzenia pietruszki

1 gram skórki pomarańczowej

1 gram skórki grejpfrutowej

1 litr wody

Wszystkie składniki gotować, aż płyn zmniejszy się o połowę. Osłodzić miodem. Pić codziennie na
czczo. Odtruwa organizm z toksyn poalkoholowych. Leczy wątrobę i uwalnia od alkoholizmu.

Okład antyseptyczny z naci

Z naci pietruszki robimy miazgę. Nakładać warstwą na gazę. Stosować na rany, ukąszenia os i pszczół
— łagodzi ból i likwiduje opuchliznę. Stosować również przy stanie zapalnym sutka i przy zastoju
pokarmu u kobiet karmiących.

Sok pietruszki ze spirytusem

Wycisnąć sok z korzenia pietruszki i wymieszać z 70 % spirytusem w proporcji 1:1. Smarować przy
nerwobólach. Przy bólu zębów smarować wzdłuż trasy nerwu, również dziąsła i policzek.

Lek do irygacji

100 gram nasion rozdrabniamy w młynku 1 litr wody Zagotować do wrzenia. Odsączyć i ostudzić do
odpowiedniej temperatury. Stosować do irygacji gdy w pochwie pojawią się białe upławy.

Lek pietruszkowy przy zapaleniu oka

Wycisnąć sok ze świeżego korzenia pietruszki. Zakrapiać po 1 lub 2 krople do oka przy stanie
zapalnym. Na noc możemy nakładać kompres ze świeżego soku.

background image

51

MARCHEW

Korzeń marchwi dostarcza nam dużą dozę sił witalnych. Wpływa korzystnie na przemianę

materii, pobudza wzrost ciała u dzieci, przyśpiesza tworzenie się tkanki kostnej, rozszerza naczynia
krwionośne. Zwiększa ilość czerwonych ciałek krwi i hemoglobiny, uaktywnia pracę wątroby. Leczy
schorzenia skóry i krwi. Poprawia pracę nerek i śledziony wpływając na jakość krwi, przez co jest
nieodzownym lekiem przy białaczce i stanach przedrakowych. Reguluje gospodarkę kwasowo —
zasadową w organizmie. Sprzyja pozbyciu się nadwagi, poprawia krążenie krwi.

Sok z marchwi

Pić codziennie do litra soku, przyjmując lekko podgrzany, na czczo i wieczorem. Wzmacnia organizm,
oczyszcza, odświeża — dodaje sił do walki z chorobą.

Lek marchwiowy

Kilogram marchwi gotować w litrze wody, przez 2 godziny. Zmiksować. Spożywać przez cały dzień,
lepiej jeśli będzie ciepły. Reguluje system wydalania likwidując biegunki i zaparcia. Dostarcza do
organizmu zawarte w korzeniu bogactwo możliwości leczniczych.

KAPUSTA

W medycynie ludowej wielu narodów kapusta uznana jest za lek tysiąca możliwości. Używana we
wszystkich odmianach: białej, włoskiej, czerwonej. Przyjmowana wewnętrznie w postaci soków z
kapusty świeżej i kwaszonej, spożywana na surowo, gotowana lub kwaszona. Zewnętrznie niezawodna na
okłady z liści. Sok z kapusty znajduje również zastosowanie do płukania jamy ustnej, gardła, do
przemywania ran, do nasycania kompresów przykładanych w stanie zapalnym skóry lub ran —jest
antyseptykiem.

Przygotowanie liści na okłady

Czyste, wymyte i osaczone na ściereczce liście zgniatamy wałkiem na stolnicy, aż pojawią się krople

soku. Ścinamy żyły (zgrubienia) i stosujemy na okłady. Kapusta jest obecnie traktowana środkami
chemicznymi. Bezpieczniej będzie, jeśli liście przeznaczone na okłady wrzucimy na 2 sekundy do
wrzątku, co spowoduje również ich zmiękczenie. Można jeszcze liście utrzymać przez pół godziny w
oleju słonecznikowym, przez co ich działanie będzie jeszcze bardziej antyseptyczne. Tak przygotowane
stanowią naturalny leczniczy okład na wszelkie schorzenia skóry, niezależnie od przyczyn ich
powstawania. Najczęściej okład składa się z kilku warstw, musi przylegać ściśle do skóry — działa na
zasadzie próżni, wyciągając na zewnątrz zmienione płyny ustrojowe. Uwolniony z toksyn organizm
powraca do zdrowia. Znikają schorzenia, które objawiały się wcześniej bólem, wysypką czy
obrzękami, było to wołanie organizmu, że jest zatruty. Często kompresowanie liśćmi kapusty
wspomagane jest piciem soku i spożywaniem potraw z kapusty surowej lub gotowanej.

Odtruwanie organizmu

Po zimowym, ciężkim odżywianiu doskonałą odtrutką dla organizmu będzie picie świeżego soku z

młodej kapusty. Możemy dodawać inne soki, by zmienić sok smakowo. Pić po 2 szklanki w ciągu dnia.
Spożywać surówkę z kapusty i jeść kapustę kiszoną.
Anemia: wzmacnia organizm spożywanie soku, który zawiera wiele soli mineralnych.

Cukrzyca: dobrze tolerowanym naturalnym lekiem dla diabetyków jest sok z kapusty — jeść przy tym
cebulę.

background image

52

Schorzenia jelit: pić sok w ciągu całego dnia, dodatkowo spożywamy rano 2 łyżki kiszonej kapusty.

Kamienie i piasek w nerkach: sok z kapusty spędza piasek i rozpuszcza kamienie nerkowe.

Krzywica: sok zawiera ogromne bogactwo soli mineralnych, dostarczony do organizmu powoli likwiduje
zmiany krzywiczne kości.
Nadpobudliwość: wynika z nadmiernie rozgrzanej emocjami wątroby, sok wątrobę ożywia, oczyszcza,
wychładza — emocje cichną.
Marskość wątroby: sok oczyści wątrobę z toksyn chemicznych polekowych, poalkoholowych, ożywi i
wzmocni.
Zamroczenie poalkoholowe: w tym przypadku zalecane jest picie soku z kapusty kiszonej, dowolnych
ilości — dużo.
Robaki jelitowe: przez 3 dni pić codziennie po szklance soku, na czczo, dzieciom podawać mniejsze
ilości.
Depresja: ożywi i przywróci nas do życia odżywczy sok z kapusty.
Awitaminoza: uzupełni nasz organizm w potrzebne witamy. Pić 2 szklanki soku w ciągu dnia. Należy jeść
przy tym surówkę z kapusty.
Odwodnienie organizmu: pić sok z kapusty z domieszką innych soków.

Wrzody żołądka i dwunastnicy: spożywać dziennie 3 szklanki soku, przyjmując na czczo i między
posiłkami.
Skazy (wszelkiego rodzaju): wypijać 2 szklanki soku dziennie.
Wzmocnienie organizmu: pić sok i stosować kąpiel z dodatkiem zmiksowanej kapusty.

Nieżyt żołądka i jelit: sok z kapusty z dodatkiem soku z cytryny. Pić po pół szklanki rano i między
posiłkami, przez 1 tydzień.
Bezsenność: okłady z liści na kark i stopy.
Nieżyt nosa: okłady z liści na noc.
Oparzenia i odmrożenia: stosować okłady z liści.

Opryszczka, półpasiec: na noc nakładać okład z liści, rano przemywamy sokiem z kapusty, następnie
nakładać okład ponownie.
Pękanie skóry: okład z liści nawilżonych olejem słonecznikowym lub oliwą z oliwek.

Wrzodziejące rany i czyraki: okłady z liści, zmieniane często w zależności od intensywności ropni.

Owrzodzenia żylakowe: nakładamy kompresy z liści i pijemy sok.
Stłuczenia i zwichnięcia: nakładamy liście.
Trądzik: Okłady z liści stosujemy na noc lub zmiksowaną kapustę nakładamy jako maseczkę. Pijemy
sok.
Zapalenie żył: okład z liści na chore miejsca i pić sok z kapusty.
Ukąszenia owadów: zmiażdżyć liść i pocierać miejsca ukąszeń. Zrobić okład z liści, wcześniej wyjąć
żądło.
Udar słoneczny: okład z liści na kark i głowę.
Gruźlica kości (ropień zimny): okład z liści i pić należy sok.
Nadciśnienie tętnicze: okłady z liści na kark, lędźwie, łydki, wspomagać leczenie piciem soku.
Bolesne miesiączki: okłady na dolną część brzucha.
Zapalenie stawów: przyjmować sok z kapusty oraz spożywać kapustę duszoną w oleju
słonecznikowym z dodatkiem kminku.
Zapalenie węzłów chłonnych: stosować okłady z liści, wspomagać kuracje piciem soku.

Zapalenie pęcherza moczowego: przykładać na noc okłady z liści na dolną część brzucha.

Prostata: okłady na dolną część brzucha i krocze — na noc.
Schorzenia organów trawiennych: stosować okłady na brzuch w nocy, wspomagać piciem soku.

Trawienie niedostateczne: poprawi spożywanie 3 łyżek kiszonej kapusty, codziennie.

Niewydolność nerek: sok z kapusty zlikwiduje skąpomocz, na noc okłady z liści na okolice nerek.
Astma: nakładać na noc liście na piersi i szyję chorego.
Bronchit: gotować kapustę w niewielkiej ilości wody, przez 1 godzinę. Pod koniec gotowania dodać
3 łyżki miodu. Spożywać kapustę.

background image

53

W leczeniu według medycyny naturalnej i niekonwencjonalnych sposobach leczenia, chory sam

obserwuje swój organizm. Zaczerpnięte z książek sposoby leczenia stosuje i ocenia ich skuteczność, jeśli
skuteczne stosuje nadal. Przy nieskuteczności odnajduje i próbuje właściwy dla swoich schorzeń
sposób. Aktywność schorzeń jest różna, u każdego inna i inne może być podłoże powstawania jak
również siły obronne organizmu są różne.

Człowiek tylko sam może pozbyć się chorób. Potrzebna mu tylko wiedza i konieczność

myślenia, rozumowania, obserwacji skutków. Ważne jest, aby każdy z nas poczuł się odpowiedzialny
za wyleczenie. Jeśli będziemy odpowiedzialność spychać na lekarzy i medykamenty, wówczas siły
zawarte w pretensjach i beznadziejności oczekiwania będą marnowane, a muszą być wykorzystane do
walki z naszą wewnętrzną chorobą.

SELER

W Polsce znana jest głównie odmiana ogrodowa. Dziko rosnący znajduje się niekiedy na

terenach podmokłych. Używany jest głównie w kuchni. Mało znany jako lek. Właściwości lecznicze mają
liście i korzenie. Seler wzbogaca organizm w sole mineralne, oczyszcza krew, poprawia przemianę
materii, uaktywnia pracę nerek, wątroby, wzmacnia serce. Obniża ciśnienie krwi. Jest dobrze tolerowany
przez chorych na cukrzyce.

Sok z selera

Stosować zewnętrznie do obmywania ran, na okłady w schorzeniach skóry, odmrożeniach, jako
dodatek do kąpieli.

Lek z selera przy wzdęciach

Nasiona selera i nać świeżą lub suszoną zaparzyć w szklance wody. Przynosi ulgę w kolce jelitowej i przy
wzdęciach. Poprawia łaknienie i trawienie.

POR

Podobnie jak cebula i czosnek, por ma liczne właściwości do leczenia schorzeń. Por jest

zasadotwórczy, zastępuje kurację wodami mineralnym. Może być używany jako odtrutka po zatruciu
pokarmowym i zatruciach substancjami chemicznymi. Ma właściwości antyseptyczne. Jest
moczopędny, łatwostrawny, oczyszczający krew.

Lek przeciw robakom

Odciąć z pora korzonki, dobrze oczyścić i drobno pokroić. Gotować w szklance mleka. Jest lekarstwem
łagodnym, którego nie można przedawkować.

Lek przeciw wysypce na twarzy

Wycisnąć sok z pora i zmieszać z mlekiem. Smarować twarz w okresie gdy z jakichś powodów
pojawi się zaczerwienie lub wysypka.

Lek przeciw czyrakom

Sposób I - Wymieszać miękisz chleba z sokiem wyciśniętym z pora. Nałożyć na czyraka. Założyć
opatrunek. Wrzód czyraka szybko dojrzewa i wydobywa się na zewnątrz.
Sposób II —Ugnieść białą część liści pora razem z niewielką ilością osłodzonej wody. Miazgę
rozprowadzić na gazik. Nałożyć na czyraka. Umocnić opatrunkiem. Pod wpływem takiego kompresu

background image

54

czyrak szybko dojrzewa i wydobywa się na wierzch.

Opatrunek na rany

Nałożyć na ranę liście pora. Owinąć bandażem. Jest to naturalny opatrunek antyseptyczny.

Okłady z pora

Gotować por w niewielkiej ilości mleka. Nasączać kompresy i nakładać na ropiejące rany, wrzody,
zastrzał, miejsca opuchnięte.

Lek przy zastoju moczu i zapaleniu pęcherza moczowego

Ugotować 6 porów w oleju pod przykryciem, na małym ogniu. Ciepłe pory przyłożyć do podbrzusza.
Okład nakryć flanelą, zabezpieczyć pościel przed zabrudzeniem. Po zdjęciu okładu chronić przed
zimnem.

Lek poalkoholowy

Ugotować bulion z porów, odtruwa.

KURACJA OCZYSZCZAJĄCA OLEJEM SŁONECZNIKOWYM

Sposobem na oczyszczenie organizmu z toksyn, które zebrane w ustroju uczyniły go chorym,

niewydolnym, niesprawnym, prowadząc do przedwczesnej starości i śmierci, jest kuracja olejem
słonecznikowym. Oczyszczając organizm (istnieje wiele metod) sprawiamy, że znikają wszelkie
choroby, nawet groźne dla życia.

Czysty olej słonecznikowy nabieramy w usta i przepuszczamy go między zębami, utrzymując

tylko w przedniej części jamy ustnej. Czas utrzymywania oleju w ustach (ssania) określa się na 15
do 20 minut podczas 1 zabiegu. Stosujemy maksymalnie 3 razy dziennie. Zabieg wykonujemy w
pozycji siedzącej.

Na początku procesu ssania olej gęstnieje, potem zmienia konsystencje i barwę. Staje się rzadki, a

barwą przypomina mleko. Po zakończeniu zabiegu, całą zawartość oleju musimy wypluć — zawiera silne
stężenie toksyn, które zostały wydalone z organizmu. Jamę ustną wielokrotnie płuczemy wodą, którą
wypluwamy. Jeżeli wypluta zawartość oleju z toksynami, nadal będzie miała barwę żółtą, następny zabieg
przedłużamy o dalsze 5 minut.

Podobnie jak w każdym procesie oczyszczania organizmu, część trucizn przedostanie się do

krwioobiegu i nim zostanie wydalona naturalną drogą, będzie powodować złe samopoczucie jak:
nudności, bóle, a nawet zawroty głowy, — podobnie jak w każdym zatruciu. Nie należy przerywać
kuracji, wraz z postępowaniem dalszego oczyszczania toksyn będzie coraz mniej i znikną
nieprzyjemne doznania. Rezultaty leczenia odczujemy często już po kilku dniach. Przy schorzeniach
chronicznych, zadawnionych okres leczenia potrwa wiele miesięcy — zawsze jednak będzie skuteczny.

KURACJA Z WĄSÓW KUKURYDZY

Zbiera się od czerwca do sierpnia i suszy w przewiewnym miejscu. Garść wąsów wrzucić na pół

litra wrzącej wody i gotować przez 20 minut. Kuracja trwa od 6 tygodni do 3 miesięcy, a odwar
pozostaje jedynym napojem w tym czasie. Herbata ze znamion kukurydzy leczy nerki, drogi moczowe,
rozpuszcza kamienie i piasek w nerkach, likwiduje guzki artretyczne. Obniża ciśnienie krwi.

background image

55

KURACJA WINOGRONOWA

Stosowana była już w starożytności. Można spożywać owoce lub sok, niekiedy owoce suszone.

Dzienna racja owoców świeżych podczas kuracji oczyszczania organizmu to 2 kg, z tego przed
śniadaniem (lub zamiast) spożywamy 1 kg. Przed obiadem i przed kolacją po pół kilograma.
Stosując w kuracji oczyszczania organizmu sok winogronowy, przyjmujemy go przed każdym
posiłkiem po pól litra. Zastępując świeże owoce suszonymi, spożywamy przed śniadaniem 100
gram, a przed obiadem i kolacją po 50 gram. Zaleca się, by podczas kuracji, która trwa 1 miesiąc,
wyłączyć z diety mięso, wędzone wędliny, jaja na twardo i jarzyny. Owoce spożywamy ze skórkami, a
najlepsze są owoce krajowe - zawierają mniej cukru i mają energię życia czerpaną ze słońca. Owoce z
importu są napromieniowane, by nie ulegały psuciu się podczas transportu i przechowywania.

Winogrona działają moczopędnie, odkwaszają, lekko przeczyszczają, poprawiają przemianę

materii. Rozpuszczają piasek w nerkach i guzki artretyczne. Leczą schorzenia skóry, w tym egzemę.
Poprawiają ostrość wzroku i słuchu. Winogrona są w swej naturze słodkie i zawierają dużo cukru
(niekiedy do 15 %), mimo to po winogronowej kuracji znika cukier we krwi i moczu, jeśli przed kuracją
występował ponad przyjętą normę.

Kuracja winogronowa oczyszcza organizm, odświeża, odmładza. Zdarza się niekiedy, że

podczas kuracji przybieramy na wadze.

Współcześnie kuracje winogronową rozpropagował afrykański lekarz i właściciel winnicy dr

Johanes Budwig. Jego pacjent i przyjaciel miał usuniętą nerkę, a na drugiej pojawił się wrzód.
Zastosował dietę winogronową i przez ponad 50 dni odżywiał się wyłącznie winogronami. Już po 23
dniach diety winogronowej wrzód zagoił się samoistnie.

OCZYSZCZANIE ORGANIZMU (METODA Z TYBETU)

1

250 g czosnku ( miazga )
300 g spirytusu

Składniki wymieszać, szczelnie zamknąć, przechowywać w ciemnym, chłodnym miejscu przez 10 dni.
Przecedzić przez gazę i dobrze miazgę wycisnąć, przetrzeć. Zlać do czystej butelki i zakorkować.
Odstawić na dalsze 3 dni. Pijemy z mlekiem. Na 50 gram mleka gotowanego, przestudzonego
wlewamy przygotowany lek, według ilości podanej w tabeli, przyjmując 3 razy dziennie. Zaleca się
ścisłe przestrzeganie receptury i ilości przyjmowanego leku.

Kuracja, oczyszcza organizm ze złogów, poprawia przemianę materii, wzmacnia i uelastycznia

naczynia krwionośne i mózgowe, odmładza i uzdrawia cały organizm.

Tabela 2.

Dzień kuracji

Ilość leku (w kroplach)

rano

południe

wieczór

1

1

2

3

2

4

5

6

3

7

8

9

4

10

11

12

5

13

14

15

6

15

14

13

7

12

11

10

8

9

8

7

9

6

5

4

10

3

2

1

background image

56

Pozostałą część przygotowanego leku nadal przyjmujemy 3 razy dziennie po 25 kropli, aż do
całkowitego spożycia. Kurację możemy powtórzyć po upływie 5 lat.

KURACJA GRZYBKIEM TYBETAŃSKIM

Dla rozpoczęcia hodowli potrzeba około 2 łyżeczek grzybka tybetańskiego. Przepłukujemy go zimną,
bieżącą wodą i przenosimy do słoika. Zalewamy szklanką zimnego mleka. Nakrywamy gazą.
Odstawiamy na 24 godziny w ciemne miejsce o temperaturze pokojowej. Po upływie doby odsączamy
grzybek na plastykowym sitku (nie może być metalowe). Pozostały na sitku przelewamy zimną,
bieżącą wodą. Dobrze wypłukany grzybek ma kolor kremowy i przypomina ryż. Przekładamy go do
czystego słoika, ponownie zalewamy mlekiem. Grzybek nie przepłukany i nie zalany świeżym mlekiem
traci swe właściwości lecznicze, po 24 godzinach — żółknie i zanika. Po 17 dniach hodowania
grzybek dwukrotnie zwiększa swoją objętość i nadaje się do rozdzielenia.

Mleko po odcedzeniu grzybka wypijamy. Kuracja trwa przez 20 dni, po czym następuje 10

dniowa przerwa. Ponownie można przyjmować, powtarzając cykle.

Grzybkowi tybetańskiemu przepisuje się następujące właściwości lecznicze: reguluje przemianę

materii, regeneruje wątrobę, rozpuszcza kamienie żółciowe, leczy serce, obniża poziom cholesterolu i
powstrzymuje proces starzenia odmładzając organizm. Leczy wrzody żołądka, nieżyt jelit, hamuje
rozrost komórek rakowych, wzmacnia odporność organizmu.

OCZYSZCZENIE ORGANIZMU Z KWASU MOCZANOWEGO

Kwas moczanowy nagromadzony w organizmie wywołuje takie schorzenia jak: osteoporozę,

podagrę, chroniczny reumatyzm, kamicę żółciową i nerkową i wiele innych.

Oczyszczanie ustroju z kwasu moczowego dokonujemy poprzez kurację sokiem z cytryny.

Należy go pić w czystej postaci, bez dodawania wody czy miodu. Lekiem w tej kuracji jest czysty sok
wyciśnięty z owocu. Przyjmowany na pół godziny przed posiłkiem lub godzinę po posiłku. Przy
ciężkich i przewlekłych schorzeniach zalecane jest picie soku 3 do 5 razy dziennie w ilości podanej w
tablicy.


Tabela nr 3

Dzień kuracji

Ilość cytryn do uzyskania soku

1

5

2

10

3

15

4

20

5

25

6

25

7

25

8

25

9

20

10

15

11

10

12

5

background image

57

Podczas kuracji zostają złogi rozpuszczone i wydalone z organizmu, czyniąc niekiedy mocz

ciemny z domieszką soli moczanowych. Każdą kurację oczyszczającą powinniśmy wykonywać
między pełnią księżyca a nowiem.

Oczyszczenie organizmu (odmłodzenie)

40 dkg czosnku (miazga)

24 sztuk cytryn (sok)

Sok wyciśnięty z 24 cytryn i miazgę z czosnku wymieszać w słoiku i przykryć gazą złożoną kilka razy.
Przywiązać gazę. Odstawić na 24 dni. Po odstaniu zawartość wymieszać. Przyjmujemy po 1 łyżeczce
rozpuszczonej w pół szklanki ciepłej przegotowanej wody, codziennie przed snem. Już po 2 tygodniach
odczuwamy przypływ sił witalnych, dobre samopoczucie, młody wygląd. Lepiej jeśli oczyszczanie
organizmu wykonywać będziemy między pełnią księżyca a nowiem.

OCZYSZCZENIE ORGANIZMU SOKAMI

Kuracja oczyszczająca taką metodą trwa 3 dni. Rano pijemy sól gorzką by usunąć z jelit toksyny.

Przygotować porcję soku do wypicia przez cały dzień. 900 ml soku grejpfrutowego 900 ml soku
pomarańczowego 200 ml soku cytrynowego 2 lity wody przegotowanej

Po wypiciu gorzkiej soli możemy odczuwać chłód. Z przygotowanej mieszanki soków

przyjmujemy po 100 ml co 30 minut. Soki codziennie wyciskać z owoców.

OCZYSZCZENIE ORGANIZMU LIŚĆMI LAUROWYMI

(usunięcie złogów ze stawów kości)

Kuracja trwa 3 dni! Pięć gram liści laurowych drobno pokruszyć, wrzucić na 300 ml wrzącej

wody i pogotować przez 5 minut. Wywar wlać do termosu i odstawić na 5 minut. Przecedzić. Przelać
do czystego termosu i pić małymi łyczkami co 20 minut, przez 12 godzin. Nie wolno wypić od razu —
spowodowałoby krwotok. W pozostałych 2 dniach, postępujemy tak samo.











background image

58











ZAPOMNIANE RECEPTY












background image

59

REUMATYZM

Długotrwałe działania na organizm wpływów atmosferycznych, takich jak: wilgoć, zimno, wiatr

powodują schorzenia reumatyczne. Czynniki, które z zewnątrz wtargnęły, uczyniły ustrój „zimnym".
Broniąc się przed dalszym wychładzaniem, zamyka pory skóry. Dotknięci reumatyzmem mają
trudności z wydaleniem potu. Przed rozpoczęciem kuracji naturalnymi metodami musimy
spowodować otwarcie się porów — będzie to furtka dla wydalania z organizmu zastałych złogów,
rozpuszczonych podczas zabiegów rozgrzewających. Wywołać możemy przez omywania ciała zimną
wodą. Jeśli spostrzeżemy, że organizm uzyskał zdolność wydalania potu, wprowadzamy zabiegi, które
rozpuszczać będą w stawach kości stwardniałe złogi i wydalać na zewnątrz. Mądrością medycyny
naturalnej jest, by wszystko, co w organizmie chorobowo zmienione, zostało wydalone na zewnątrz.
Od zarania dziejów ludzkość cierpi na schorzenia reumatyczne. Swoje doświadczenia przekazują w
receptach.

Okład z liści aloesu

Liście aloesu posiekać i rozgnieść. Z otrzymanej masy przygotować okład na bolące stawy. Pod
kompresem pojawią się bąble. Gdy znikną i wygoją się, zniknie również reumatyzm. Po zdjęciu okładu
zawsze okrywać miejsce kompresowane ciepłym wełnianym szalem, chroniąc przed zimnem. Zimna
woda zwiększy krążenie krwi i zdolność wydalania z organizmu rozpuszczonych zabiegiem zastoin.

Okład z cebuli

Rozetrzeć cebulę na miazgę i na miejsce dotknięte reumatyzmem zrobić z niej okład. Gdy będziemy
odczuwać silne pieczenie, zdjąć okład i owinąć suchym, wełnianym szalem.

Kołderka przeciwreumatyczna

Stwierdzono, że noszenie w kieszeniach kasztanów, gorczycy lub korzeni chrzanu leczy schorzenia
gośćcowe i reumatyczne. Lecznicze promieniowanie molekularne kasztanów kończy się po okresie 1
roku. Gorczyca promieniuje leczniczo przez kolejne 4 lata. Zalecane jest uszycie kołderki z gorczycy.

Uszyć worek odpowiedniej wielkości i poprzeszywać. W każdy kanał nasypywać nasiona

gorczycy. Zaszyć górę woreczka. Nosić na gołe ciało w ciągu całego dnia lub tylko w nocy. Jeśli po kilku
dniach noszenia kołderki gorczycowej bóle gośćcowe nie ustąpią, oznacza to, że nie miały podłoża
reumatycznego.

Maź z gorczycy (metoda z Rosji)

Zemleć w młynku do kawy 100 g suchych ziaren gorczycy i 200 g soli kamiennej. Dodać oczyszczonej
naturalnej nafty w takiej ilości, by utworzyła maź o gęstości dobrej śmietany. Smarować miejsce
dotknięte reumatyzmem.

Liście brzozy (metoda z Syberii)

Skutecznym sposobem na uleczenie przewlekłego reumatyzmu, który swe schorzenia objawia
opuchnięciem stawów, są liście brzozy. Jeśli reumatyzm umiejscowił się w nogach, należy uszyć worek
i wypełnić go liśćmi. Wprowadzić nogi do worka, by liście otulały je ze wszystkich stron. Nastąpi silne
pocenie się, a liście po kilku godzinach staną się bardzo mokre i kuracja wymagać będzie wymiany na
nowe.

Lek na reumatyzm

Wlać do butelki 200 g oliwy prowansalskiej. Dodać 12 strączków ostrej, małej papryki. Aby lekarstwo

background image

60

było jeszcze silniejsze, dodać 200 g naturalnej nafty. Odstawić na 9 dni, często potrząsając butelką.
Chore od reumatyzmu stawy nacierać wieczorem. Następnego dnia chronić przed chłodem.

Pączki brzozowe (metoda z Syberii)

Maść: 0,7 kg wiejskiego, świeżego, niesolonego masła włożyć do kamiennego garnka i wsypać pączki
brzozowe. Układać warstwami po półtora centymetra, warstwę masła i półtora centymetra warstwę
pączków brzozowych, naprzemiennie, aż wypełni się cały garnek. Przykryć pokrywką i uszczelnić ciastem.
Wstawić na 1 dobę do silnie wygrzanego pieca. Uzyskaną masę wyciskać przez gazę. Pozostałe w gazie
pączki brzozowe wyrzucić, a do masy wsypać 8 g sproszkowanej kamfory. Wymieszać. Przechowywać w
zamkniętym słoju, w chłodnym miejscu. Wieczorem wcierać maść w chore miejsca.

Nalewka: pączki z brzozy wsypać do słoika i zalać spirytusem. Wcierać nalewkę w chore od
reumatyzmu stawy.
Odwar: brzozowe pączki gotować we wrzątku. Jest to skuteczny środek napotny.

Kompres z nafty (metoda z Syberii)

Lniane płótno nasączyć w naturalnej nafcie i owinąć obolałe stawy. Owinąć dodatkowo flanelą.
Kompres utrzymywać przez 30 minut do 2 godzin. Zdjąć okład, jeśli chory odczuwał będzie piekące
gorąco. Po zdjęciu posmarować wazeliną.

Leczenie mrówkami

Zebrać całą zawartość mrowiska i wsypać do worka przygotowanego na nogi lub ręce. W worek z
mrówkami wsuwać kończyny i tak pozostawać przez 3 dni. Mrówki będą kąsać, ale ta metoda pomogła
nawet osobom sparaliżowanym. Stosujemy 1 dzień przerwy i powtarzamy leczenie.

Biczowanie pokrzywami

Zrywać, świeże pokrzywy i nacierać nimi ciało lub tworzyć z nich okład. Skuteczne jest również
„biczowanie" się łodygami pokrzyw.

Kuracja jadem mrówek

Zdjąć z mrowiska około 10 centymetrową wierzchnią warstwę i położyć koszule chorego lub lniane
płótno, które posłuży na okłady. Po godzinie atakowania przez mrówki, wyjąć płótno i owinąć bolące
stawy. Możemy chorego ubrać w koszulę przesiąkniętą jadem mrówek. Kurację z jadem stosować
dopóki chory nie będzie wykazywał silnego pocenia się — choroba zostanie wydalona na zewnątrz.

Kuracja jadem pszczół

Chwyta się pszczołę za skrzydła i ustawia w bolące miejsce. Pszczoła na ogół natychmiast użądli. W
pierwszym dniu zaleca się 1 użądlenie, w następnym 2, oddalone od poprzedniego o 4 do 8 cm.
Codziennie zwiększać o jedno, aż do pięciu. Zachować musimy dwudniową przerwę i stosować kurację
użądleniami w kolejności odwrotnej, od 5 do 1.

Leczenie reumatyzmu sokami

Skuteczna jest mieszanka soków o składzie: sok z selera 30% i sok z marchwi 70%.

Lek stosowany w podagrze (metoda z Rosji)

Podagra występuje najczęściej w stawach dużych palców u nóg lub w stawie biodrowym, wymuszając
kulenie. Objawia się silnym łamaniem lub świdrującym bólem.

Sposób I: Najlepszym sposobem do leczenie podagry jest kuracja przez użądlenia pszczół.

Sposób II: Roztopić świeże, wiejskie masło niesolone i zbierać pianę. Potem dodać taką samą ilość

background image

61

winnego spirytusu. Uzyskaną mieszaninę podpalić i poczekać aż zgaśnie. Pozostałość jest maścią,
którą wsmarować należy w chore miejsca.

Lek przy reumatyzmie

Poszatkować kapustę, wrzucić na niewielką ilość wrzątku i pogotować, dodać sproszkowaną glinę i
gotować przez dalsze pół godziny. Po rozmiękczeniu kapusta z glinką ma konsystencję ciasta lub kremu.
Stosować na okłady chorych stawów i trudno gojących się kości — działa na zasadzie próżni.

Lek z babki szerokolistnej

Butelkę wypełnić całkowicie liśćmi babki szerokolistnej i dobrze je ubić. Uzupełnić wódką i
zakorkować. Odstawić na 1 miesiąc. Przecedzić. Przelać do czystej butelki. Może być lekiem na kil-
kanaście lat. Leczy: oparzenia, paradentozę, schorzenia stawów — szczególnie kolanowych.

HEMOROIDY

Hemoroidy, zwane niekiedy żylakami odbytu, bywają otwarte i ślepe. Otwarte to te, które

umiejscowiły się na zewnątrz odbytnicy. Jeżeli stwierdzamy, że pojawiły się u nas hemoroidy
otwarte, to na pewno mamy również ślepe, niewidoczne, ukryte wewnątrz ustroju — świadczy o tym
uczucie gorąca, pieczenia.

Cierpiący na hemoroidy odczuwają bóle głowy, miewają zmienne nastroje, które mogą

prowadzić nawet do szaleństwa czy samobójstwa. Przyczyną tworzenia się żylaków odbytu było
zaburzenie w krążeniu krwi, niekiedy krew zastygła pod wpływem zimna, zatrzymała się i wyłączyła z
obiegu. Gęstniała i tworzyło się wokół ciepło. Krew gromadziła się coraz bardziej tworząc żylaki.

Leczenie polega na rozpuszczeniu zastałej, galaretowatej krwi i włączeniu jej do krwioobiegu.

Leczenie operacyjne wprawdzie usunie żylaka, ale nie poprawi krążenia krwi i będą wkrótce pojawiać
się od nowa, a ślepe pozostaną bezpieczne. Ludzkość od wieków cierpiała na hemoroidy. Zgromadzono
wiele receptur, spróbujmy znaleźć dla siebie właściwą.

Nasiadówka z czosnku (metoda Persów)

Kilka (3 - 5) główek czosnku pokroić drobno w plasterki. Ogrzać silnie cegłę i włożyć do niezbyt
wysokiego wiadra. Wrzucić rozdrobniony czosnek. Przykryć wiadro drewnianą pokrywą, w której
wycięty jest otwór o średnicy 6 cm. Usiąść bezpiecznie na pokrywie, usadawiając odbytnice na
otworze. Zabieg wykonywać tak długo, dopóki dymi czosnek.

Można przerobić stary taboret, a zamiast cegły zastosować kuchenkę elektryczną, na której

ustawiamy starą patelnię lub kawałek blachy, lekko podgrzewać by powodowało to ulatnianie się
olejków eterycznych, ale nie przypiekanie.

Nasiadówka rozpuści zastoiny krwi. Aby krew włączyć do obiegu należy wykonać polewanie ciała

wodą zimną i położyć się do łóżka lub wykonywać lekkie ćwiczenia — zachować ostrożność, by po
rozgrzaniu ciała nie zaatakował nas wiatr. Kilkusekundowe polewanie wodą zimną nie spowoduje nic złego
— uaktywni tylko krążenie krwi. Uleczymy również inne schorzenia.

Nasiadówka z mleka i cebuli (metoda z Rosji)

Na 6 godzin przez zabiegiem należy przyjąć środek przeczyszczający. Okolice odbytu wysmarować
wazeliną. Przygotować wiadro lub stary, niski kociołek i drewnianą pokrywę z otworem o średnicy 6
cm. Do garnka wlać 2 litry mleka i pokrojone 4 duże cebule. Garnek wstawić do piecyka (duchówki) i
podgrzewać na małym ogniu. Wykonać podobnie jak nasiadówkę z czosnkiem. Następny zabieg

background image

62

powtarzać po 3 dniach. Zupełne wyleczenia z żylaków zewnętrznych i wewnętrznych uzyskujemy po 3
lub 4 zabiegach, prawidłowo wykonanych. Sekundowe polewanie ciała zimną wodą wykonywać zaraz
po skończeniu nasiadówki.


Sok z jarzębiny (metoda z Syberii)

Wycisnąć świeży sok z jarzębiny. Przyjmować 3 razy dziennie po 1 kieliszku. Można osłodzić
miodem lub cukrem i popijać wodą. Sok z jarzębiny leczy hemoroidy wewnętrzne i zewnętrzne. Jest
również silnie przeczyszczający.

Lek na hemoroidy

Składnikami do otrzymania leku są:

— rumianek
— siarka
— sól kamienna (szara, nieoczyszczona)
Wszystkie składniki sproszkować (zmielić w młynku do kawy). Odmierzyć w jednakowych ilościach.
Wymieszać. Przechowywać w zamkniętym słoju. Przyjmować przez 10 dni, 3 razy dziennie, przed
posiłkiem, po 1 łyżeczce. Popijać ciepłą przegotowaną wodą. Podczas kuracji pozostawać w łóżku. Po
oddaniu stolca myć odbyt ciepłą wodą. Nie wolno spożywać alkoholu podczas kuracji.

Leczenie liśćmi osiki (metoda z Rosji)

Wrzody hemoroidalne okładano na 2 godziny (lub krócej) warstwą liści z osiki. Po zdjęciu, kompresowane
miejsce przemywano, ciepłą wodą. Odczekano kilka minut i kompresowano ponownie.

W tej kuracji należy bacznie obserwować reagowanie żylaków odbytu na działanie liści. Kuracja

trwa cały dzień. Po 2 dniach przerwy powtarzać zabieg. Jeżeli hemoroidy znikają, okłady wykonywać
coraz rzadziej, a przemywanie coraz częściej.

Leczenie zimnem (metoda kaukaska)

Po każdym wypróżnieniu polewać odbyt zimną wodą. Bardzo zastarzałe hemoroidy leczono soplami
lodu. W palce rękawicy gumowej wlać wodę i zamrozić. Lodowy sopel wkładamy pod strumień wody,
by usunąć ewentualne zgrubienia i uzyskać odpowiedni wymiar. Przez pierwsze 5 dni leczenia lodowy
czopek utrzymywać przez 30 sekund. W dalszych 5 dniach, czas utrzymywania sopla zwiększać do 60
sekund. Podczas kuracji pozostawać w łóżku. Nie należy pić alkoholu.

Tampon z ziemniaka

Z surowego ziemniaka uformować cylindryczny kształt o długości 7 - 8 cm i zakładać na noc, do
odbytu.

Krwawienie z wrzodów hemoroidalnych

Ugotować 2 banany razem ze skórką. Spożywać kilka razy dziennie.

GRUŹLICA

W medycynie naturalnej, ze źródeł minionego okresu odnajdujemy recepty na leczenie gruźlicy,

która wówczas była śmiertelną chorobą. Obecnie gruźlica zbiera mniejsze żniwo, jednak niech
pozostawione recepty nie zaginą.

background image

63

Leczenie gruźlicy (metoda rosyjska) — sposób I

Potrzebne składniki:

— miód lipowy — 1,2 kg
— drobno posiekany aloes — 1 szklanka
— oliwa z oliwek — 100 g
— brzozowe pączki — 130 g
— kwiat lipy — 50 g
— woda — 2 szklanki
Miód rozpuścić na małym ogniu, dodać aloes i troszkę pogoto-wać. Oddzielnie, w 2 szklankach wody
zagotować pączki brzozy i kwiat lipy utrzymując we wrzeniu 2 minuty. Wycisnąć sok powstały z
pączków brzozy i kwiatu lipy. Wlać do mieszanki miodu z aloesem. Wymieszać i rozlać do 2 butelek.
Równo dopełnić oliwą. Przed każdym użyciem wstrząsnąć. Przyjmować 3 razy dziennie po łyżce.

Chorzy na serce nie powinni stosować tego leku.

Leczenie gruźlicy — sposób II

Potrzebne składniki:

— 10 sztuk cytryn
— 6 sztuk jajek (z białą skorupą)
— 30 dkg miodu lipowego
— 3/4 szklanki koniaku
Wymyta jajka wkładać w całości do słoja. Wycisnąć sok z cytryn i sokiem zalać jajka. Nakryć słój
pergaminem i zawiązać. Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu (lodówka będzie za chłodna).
Po całkowitym rozpuszczeniu jajek, na ogół po 8 dobach, dolać do słoika miód i koniak. Wymieszać.
Przelać w ciemne butelki i przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu. Przyjmować 3 razy
dziennie, po łyżeczce, zaraz po jedzeniu.

Podobne lekarstwo stosujemy, gdy nasz organizm wykazuje brak wapnia, objawia się wówczas

wysypką małych, swędzących pryszczy — wyleczenie w tym przypadku uzyskujemy już po 2 dniach.

Tak przygotowane lekarstwo możemy przechowywać maksymalnie przez 3 tygodnie. Jeśli nie

zużyjemy, należy wylać i przygotować nowe.

Wypróbować przy osteoporozie.

Leczenie gruźlicy — sposób III

Wypełnić 2/3 garnka owsem lub jęczmieniem. Dolać świeżego, wiejskiego mleka na 2 palce od

brzegów garnka. Dodać warstwę roztopionego smalcu na grubość 1 palca. Nakryć pokrywką i
wstawić do gorącego piekarnika (duchówki). Mleko systematycznie dolewać, aż owiec będzie
ugotowany Pić płynną masę, po 1 kieliszku, 3 razy dziennie.

Leczenie gruźlicy — sposób IV

Sosnowe szyszki zalać wódką. Po odczekaniu, pić systematycznie.

NOWOTWÓR

Przez dziesiątki lat nie zwracaliśmy uwagi na sygnały naszego organizmu, który rozpaczliwie

oznajmiał bólem, osłabieniem, nudnościami czy zmianami w psychice. Przykre dla nas doznania
tłumiliśmy lekami. Jako ostatnie stadium nieuporządkowana ustroju pojawia się nowotwór.
Niezależnie w którym z organów rozwinął się rak, oznacza to, że chory jest cały organizm, a miejsce
dotknięte nowotworem było tylko najsłabszym ogniwem.

Musimy uświadomić sobie prawdę, że pomimo życzliwości rodziny, przyjaciół, pomocy

pracowników medycznych, to i tak w chorobie pozostajemy sami. Z bólem, którego inni nie czują, ze
strachem przed nieznanym drugim światem i żalem za tym, co zostawiamy. Walkę z chorobą musimy

background image

64

kontynuować sami. Nasz organizm ma zdolność samoleczenia i w nas tkwi tajemnica siły i mocy do
walki z chorobą. Powinniśmy wiedzieć o stanie zdrowia, miejsca i zaawansowania choroby — to my
będziemy walczyć z chorobą i by tak groźnego wroga pokonać, musimy go znać. Ukrywanie to
pozbawienie szansy na ratunek. Nauczmy się świadomie zrozumieć zaistniałą sytuacje. Zdawkowe
nadzieje, że medycyna tak szybko rozwija się, że w każdej chwili odnaleźć może cudowny lek, gdy
zagrożenie istnieje tu i teraz, nie jest uczciwe.

Chory ustrój to ustrój zatruty niewłaściwym, często skażonym, niekiedy nadmiernym

odżywianiem, zbyt intensywną pracą bez odpoczynku, ciągłym stresem, lękiem, upokorzeniem,
negatywnymi emocjami. Istotą samoleczenia jest oczyszczenie organizmu i zmiana mentalności.
Najwięcej toksyn gromadzi się w jelicie grubym. Jedną z form kuracji jest usuwanie trucizn przez
lewatywy. Używamy płynu w mieszance: 1,5 litra ciepłej, przegotowanej wody, 3 lub 4 łyżki soku
wyciśniętego z cytryn i 1 szklankę soku z czerwonych buraków. W okresie intensywnej kuracji
wykonujemy kilka lewatyw dziennie. W miarę postępującego oczyszczania ilość zabiegów stopniowo
zmniejszamy.

Głównym pożywieniem podczas kuracji są soki owocowo-warzywne, które przyjmujemy około

2 litrów dziennie, co cztery godziny w ciągu dnia i raz w nocy (01 - 03). Najbardziej odpowiednim
zestawem są soki z marchwi i buraka w proporcji 1:1. Wskazane jest dolewanie gorącej wody, która
soki uczyni ciepłymi. Możemy spożywać również kasze: gryczaną, kukurydzianą, jęczmienną oraz ryż.
Ziemniaki tylko pieczone w łupinach.

Nowotwór to zatrucie organizmu własnymi toksynami, a leczenie to intensywne, a potem

długotrwałe odtruwanie.

Strach, wątpliwości, uczucie beznadziejności to przegrana. Powiedzmy sobie „i tak się nie dam,

choroba mnie nie pokona, to ja zwyciężę" — organizm zgodnie z naszymi przekonaniami, siłą pewności
czyli zakodowanym w mózgu programem zachowawczym uruchomi mechanizmy tkwiące w każdym z
nas. Zaprogramujmy leczenie tak, jak opracowuje się program dla komputera, a organizm na
wykonanie programu uruchomi siły, które na pewno chorobę zwalczą. Choroba to tylko oddalenie od
zdrowia, zawsze możemy ją cofnąć, w tym chorobę nowotworową, i zdrowie powróci.

Najlepszą formą leczenia jest wymiatanie toksyn z jelita grubego, zmiana sposobów odżywiania i

zmniejszenie jego ilości. Bardzo ważne jest psychiczne i duchowe nastawienie na zwycięstwo.

Długoletnie utrzymywanie w sobie żalu do kogoś, nienawiść, zawiść, brak przebaczania innym,

nawet jeśli byliśmy skrzywdzeni, powoduje, że negatywne emocje, na siłę przez nas utrzymywane,
tworzą to, co nas zżera, dzień po dniu, aż do objawienia się nowotworem. Musimy przebaczyć
wszystkim i prosić o przebaczenie — to ogromnie ważne w leczeniu i w życiu.

Jeżeli uda się nam pokonać zwycięsko raka, ale nadal będziemy zachowywać urazy i nienawiść,

żarłoczność nowotworu powróci — tak natura chroni duchowe istnienie, poświęcając istnienie fizyczne,
materialne.

CUKRZYCA

Odróżniamy cukrzycę zwaną starczą,, kiedy to osłabiona życiem trzustka nie pracuje już

intensywnie i nie produkuje wystarczającej ilości insuliny. W ostatnim pięćdziesięcioleciu
zachorowalność na cukrzycę jest zastraszająco duża. Zaliczono ją do „chorób społecznych" lub określa
się „chorobą cywilizacji". Na ten stan wpływ miała zmiana w kulturze żywienia i nadmierna ilość
stresów. Niekiedy silny szok lub długotrwale przeżywany ból powoduje cukrzycę. Tłumaczy się tym,
że wątroba jest siedliskiem emocji i silny wstrząs zablokował naturalną harmonię, a wątroba wpływa w
obiegu kontrolnym (z medycyny chińskiej) na pracę trzustki (i śledziony), blokując je. Jeśli nie
sięgniemy po zastrzyki z syntetycznej insuliny, mamy szanse przywrócenia równowagi energetycznej
wewnątrz ustroju.

Chory organizm jest zatruty własnymi toksynami. Jak w innych przypadkach naturalnego leczenia,

oczyszczamy organizm przez wykonywanie lewatyw, najpierw dość często, stopniowo zmniejszając w

background image

65

miarę postępującego odtruwania. Przyczyną zachorowania była często niewłaściwa dieta.
Samoleczenie z cukrzycy wymaga radykalnej zmiany sposobu odżywiania. Powróćmy zatem do
pokarmów prostych, naturalnych, mało przetworzonych, takich jak mleko zsiadłe z wiejskiego
niepasteryzowanego mleka, zamiast przetwarzanych jogurtów czy kefirów. Masło wiejskie bez soli
dodawanej w produkcji przemysłowej. Kasze stanowić powinny 1/3 wszystkich pokarmów.
Powinniśmy jeść świeże lub suszone owoce rodzime, soki z owoców i warzyw pozyskiwane w domu,
orzechy, miód, olej roślinny tłoczony na zimno. śywność przetwarzana metodami przemysłowymi jest
wygodna, ale czy zdrowa?

śYWNOŚĆ LEKIEM

Podstawą pożywienia powinna być codziennie spożywana kasza gryczana, jęczmienna,

kukurydziana, ryż lub owies. Gotujemy je nieco inaczej niż w kuchni tradycyjnej.

Dla przykładu: kaszę gryczaną płuczemy i moczymy przez noc w małej ilości zimnej wody (jak

fasolę). Gotujemy w tej samej wodzie, w której kasza była moczona. Czas gotowania 3 do 5 minut, po
czym wsypujemy drobno pokrojoną cebulę, wymieszamy. Owijamy w papier i ręczniki, a następnie w
koc lub wkładamy pod kołdrę, by nastąpiło odparowanie. Przed spożyciem dodać nieco masła lub
oleju wytłaczanego na zimno. Tak przyrządzona kasza zachowuje energię życia (była krótko
gotowana), a dodana drobno posiekana cebula wzbogaciła ją w olejki eteryczne, które są
niezastąpionym lekiem w leczeniu naturalnym, gdzie istotą jest oczyszczenie, regenerowanie i
wzmacnianie ustroju — nie zajmując się chorobą i jej objawami. Zdrowy organizm jest wolny od
schorzeń. Spróbujmy również włączyć do leczenia podane recepty.

— Zetrzeć obraną cebulę i wycisnąć sok. Mieszać sok z miodem w proporcji 1:1. Przechowywać w

zamkniętym słoiki, w ciemnym, chłodnym miejscu.

— Pić sok z korzenia pietruszki lub wywar
— pić sok z pół kg selerów lub wywar
— pić sok: marchew, sałata, fasola strączkowa, kapusta (proporcja 6:4:3:3)
— pić sok z marchwi ze szpinakiem
— pić kompot z suszonych śliwek

szklankę owsa zalać 6 szklankami wrzącej wody. Gotować pod przykryciem często mieszając. Czas
gotowania 15 minut. Odstawić na 45 minut do schłodzenia. Wywar należy przecedzić. Przelać do butelki
i zakorkować."Przechowywać nie dłużej niż 2 doby. Spożywać na ciepło, po pół szklanki, przed
każdym posiłkiem. Kuracja trwa 3 miesiące.

— Gotować groch w strąkach przez 20 minut. Lekarstwem jest wywar i groch. Spożywać 1 raz dziennie.
— Ugotować pół kg żołądków z prosięcia (na pół miękko), pokroić na małe kawałeczki. Ugotować ryż i

połączyć z pokrojonymi żołądkami. Dodać cebulę, czosnek i imbir.

— Zaparzyć 10 liści laurowych w 3 szklankach wrzątku. Przykryć. Owinąć w ręcznik i odstawić na 3

godziny. Przyjmować po pół szklanki dziennie. Kuracja trwa 2 tygodnie, po czym zachować miesięczną
przerwę. Kurację wznawiamy.

OSTEOPOROZA

Osteoporozą określa się zjawisko ubytku wapnia w kościach — dziurawienie konstrukcji kostnej.

W starych metodach leczenia nie można odnaleźć wiedzy, jak przywrócić ład w organizmie, by

kości stanowiły nadal silną konstrukcję. Jest to problem współczesnego człowieka. Przyczyna tkwi w
odżywianiu, które w ostatnich dziesięcioleciach zmieniło się radykalnie na zgubę człowieka. Jeśli
dotknęła nas osteoporoza, musimy poznać przyczynę, wyciągnąć wnioski, powrócić do starych,

background image

66

prostych metod odżywiania. Kuchnia spowodowała schorzenia i kuchnia pozostaje apteką.

Poznajmy zatem mechanizm powstawania osteoporozy.

W każdej chwili we wszechświecie coś zamiera i rodzi się od nowa. Wszystko, co żyje, jest

cząstką wszechświata i czyni to samo. W każdym dniu część tkanek kostnych zanika, a na ich miejsce
tworzą się nowe. Mądrość Natury ustanowiła, że kości są magazynem wapnia i fosforu dla całego
organizmu. Dostarczycielem wapnia są produkty żywnościowe. Odróżnia się przy tym wapń łatwo
przyswajalny przez kości (I grupa produktów) i wapń trudno przyswajalny (II grupa produktów).

Do I grupy zaliczamy:

— warzywa i owoce (szczególnie w skórkach)
— świeże soki owocowo—warzywne (ze skórkami)
— jajka
— owies
— otręby zbóż
— orzechy
— miód
— świeże wiejskie mleko

Do II grupy zaliczamy:

— produkty rafinowane
— produkty pasteryzowane
— oczyszczone przetwory (białe pieczywo)
— mleko i woda gotowane
— przetwory mleczne
— produkty gotowane i smażone
— syntetyczny wapń w tabletkach

Wapń z produktów żywnościowych grupy II, trafia w niewielkich ilościach do odbudowy kości.

Częściej tworzy kamienie żółciowe, nerkowe i guzki artretyczne. Tkankę kostną odbudowuje wapń
znajdujący się w I grupie żywnościowej.

Dieta współczesnego człowieka bogata jest w mięso, tłuszcze, cukier, sery, które organizm

zakwaszają, a zadaniem wapnia jest neutralizacja kwasów. Jeśli w organizmie znajdzie się zbyt mała
ilość wapnia, przy tym brak witamin D i C, nie można zneutralizować toksyn powstałych w procesie
trawienia, wówczas mechanizmy tkwiące w ustroju, sięgają po zapas wapnia znajdujący się w kościach
i zębach — zjadamy własne kości, pozostawiając dziury.

Leczenie dietą polegać będzie na zwiększonym spożyciu produktów z grupy I i ograniczeniu

pokarmów mięsnych i słodkich, które wymagają do trawienia współudziału dużej ilości wapnia.

Korygując dotychczasową dietę, skorzystajmy z tabeli.









background image

67

Tabela 4.

Mikroelementy i witaminy znajdujące się w produktach

wapń

fosfor

potas

magnez

witamina C

witamina D

skórki warzyw i
owoców

zielony
groszek

szpinak

kapusta

pomidory

pomidory

otręby

szpinak

ogórki

marchew

marchew

marchew

bób

orzechy

ziemniaki

sałata

sałata

kapusta

szpinak

owies

marchew

owies

szpinak

ziemniak

marchew

bób

cebula

jęczmień

kapusta

rzepa

rzepa

żyto

pietruszka

pszenica

ziemniak

buraki

sałata

jęczmień

szparagi

szpinak

buraki

szpinak

groszek

pszenica

pietruszka

jabłka

bób

mlecz

ogórki

mlecz

żurawiny

groch

seler

kapusta

pokrzywa

groszek

mlecz

jabłko

kalafior

porzeczka

wiśnie

jabłka

agrest

agrest

gruszka

maliny

poziomki

pietruszka

pokrzywa

Pierwszym etapem terapii w medycynie chińskiej jest leczenie poprzez odżywianie. Jeśli okazuje

się nieskuteczne, sięgają po zioła. Gdy i te nie odnoszą skutku, wykonują akupunkturę. Leczenie
schorzeń dietą znane było już w starożytności. Hipokrates pozostawił po sobie 25 ksiąg medycznych, z
tego 4 poświęcił leczeniu pożywieniem.

Podejmując samoleczenie żywnością musimy pamiętać o prawidłowości łączenia ze sobą

pewnych produktów i odrzucanie innych skojarzeń. Nie należy spożywać równocześnie pokarmów
białkowych i węglowodanów (dotychczas czynimy to codziennie), ponieważ węglowodany trawione są
przez enzym zasadowy, a białko przez enzym kwaśny. W takim zestawie enzymy neutralizują się
nawzajem, a organizm musi zużyć dodatkowe ilości kwaśnego enzymu, aby białko strawić.
Węglowodany trawione są przez 20-10 minut, białko natomiast pozostaje w żołądku około 4 godzin.
Kojarzenie zatem węglowodanów i potraw białkowych nadmiernie eksploatuje energię żołądka i jelit,
wywołując zaburzenia w trawieniu.

Korygując dotychczasową dietę skorzystajmy z tabeli.

Tabela 5.

Grupa I

Grupa II

Grupa III

produkty białkowe

tłuszcze i inne

węglowodany

mięso

smalec

pieczywo

ryba

oleje

kasze

jaja

margaryny

ziemniaki

rosoły

zielenina

cukier

bakłażany

owoce świeże

miód

fasola

owoce suszone

orzechy

warzywa (bez ziemniaków)

słonecznik

soki

jagody

arbuzy

wino wytrawne

Grupy I i II można kojarzyć

Grupy II i

III można kojarzyć

Nie wolno łączyć grupy I i III

Przed posiłkiem podstawowym wypijmy najpierw sok, potem zjedzmy surówkę, a następnie

posiłek zasadniczy. Podczas posiłku nie należy nic pić. Jeśli od razu nie uda się nam przestawić

background image

68

przyzwyczajeń, czyńmy to stopniowo.

Wapń ze skorupki jajka

Skorupka jajka przypomina swym składem kości i zęby. Może zatem uzupełniać wapń przyswajalny.

Zalać wrzątkiem skorupki, pozostawić na 5 minut. Odsączyć i pozostawić do wyschnięcia.

Zmielić w młynku do kawy.
Zapotrzebowanie dzienne około 1 grama. Możemy spożywać je razem z sokiem z cytryny lub
sproszkowane dodawać do potraw. Zaleca się również przeprowadzać miesięczne kuracje (styczeń i
listopad), gdzie przyjmować będziemy podwójną dawkę skorupek, do 2 gram dziennie.

Sok z liści rzepy

Cierpiącym na rozmiękczenie kości i zębów zaleca się picie soku z liści rzepy. Najwłaściwszą będzie
mieszanka soku z liści o składzie: liście rzepy, mleczu, marchwi (1:1:3). Pijemy rano i wieczorem.

Oczyszczanie organizmu sokiem z rzepy

Na całą kurację zużywa się 10 kg czarnej rzepy. Sok uzyskamy w sokowirówce. Pijemy 3 razy
dziennie w dowolnych porach, maksymalnie do 30 gram (nie przedawkować!).

Kuracja zahamuje osteoporozę i uwolni układ kostny z bolesnych dolegliwości. Podczas kuracji

odczuwać możemy dyskomfort w stawach — świadczyć będzie o prawidłowo przebiegającym
oczyszczaniu. Możemy wspomagać leczenie kąpielami z odwaru siana i zimną wodą.

SCHORZENIA WĄTROBY

Kiedy polska medycyna ludowa powstawała, czerpiąc wiedzę i leki z lasów, pól, łąk, inne narody i

kultury miały wiedzę bardziej bogatą, większe doświadczenie, zadziwiające do dziś mądrości.
Zanurzeni w arogancję zachodniej cywilizacji spróbujmy zrozumieć medycynę chińską, AYURVEDĘ
(medycyna indyjska), sposoby leczenia Indian czy wiedzę znachorów Rosji — przyjmijmy z
szacunkiem.

Oczyszczanie wątroby

— pić soki ze świeżych warzyw: marchew, seler, pietruszka
— pić herbatę z wąsów kukurydzy, kuracja trwa pół roku
— zmieszać sok z kiszonej kapusty z sokiem pomidorowym (1:1) i pić 3 razy dziennie, po pół szklanki

— przez dłuższy czas.

Wychładzanie wątroby

Gdy odczuwamy w nogach skurcze (w szczególnie łydkach), najczęściej zdarza się w nocy między
godziną 01 do 03, w okresie maksimum energetycznego wątroby, świadczy to, że wątroba jest
nadmiernie rozgrzana przez długotrwałe stresy lub nadmierne spożywanie alkoholu, w tym czasie
również budzimy się. Należy wówczas smarować stopy sokiem z cytryny (rano i wieczorem). Sok musi
być wchłonięty w stopy. Nie należy go wyciera i osuszać. Kuracja trwa 2 tygodnie. Pomożemy przy tym
osobom, których organizm domaga się w alkoholu.

Ból wątroby

Przy bolącej i opuchniętej wątrobie należy wymieszać oliwę z oliwek (1/4 szklanki) i sok z grejpfruta
(1/4 szklanki). Pić wieczorem, 2 godziny po jedzeniu. Wcześniej wykonać lewatywę. Kładziemy się do
łóżka, leżąc na prawym boku. Zabieg powtarzamy przez kolejne 5 dni.

background image

69

Regenerowanie wątroby

Dwie szklanki drobno pokrojonych gałązek aloesu i 4 szklanki miodu gotujemy pod przykryciem w
wysokim naczyniu emaliowanym (najlepiej w bańce po mleku) przez 14 godzin. Podczas gotowania
bańka znajdzie się w innym garnku, w którym przez cały czas wrze woda. Możemy gotować z
przerwami, ale nie dłużej niż przez 2 dni. Przecedzamy przez sito plastikowe lub emaliowany durszlak,
a pozostałość na sicie miksujemy.

Tak przygotowany lek przyjmujemy ściśle według załączonej tabeli.

Tabela 6.

Dzień

Ilość leku podana jest w łyżeczkach

rano

południe

wieczór

1

2

3

4

1

1

-

-

2

1

1

-

3

1

1

1

4

2

1

1

5

2

2

1

6

2

2

2

7

przerwa w leczeniu

8

2

2

2

9

2

2

1

10

2

1

1

11

1

1

1

12

1

1

-

13

1

-

-

14

przerwa w leczeniu

Po 6 tygodniach kuracji, zastosować 1 tydzień przerwy w leczeniu i podjąć ponownie. Lek

zregeneruje wątrobę po przebytej żółtaczce i po wieloletnich dolegliwościach.

Leczenie mleczkiem pszenicznym

Do 14 szklanek gotującej się wody dodać 1 szklankę opłukanej pszenicy. Gotować przez 4 godziny, pod
przykryciem, na małym ogniu. Z rozgotowanej pszenicy wyciskać białe, lepkie mleko, które odświeża
i wychładza wątrobę. Stosować, gdy nadmiernie rozgrzana wątroba wywołuje drgawki, konwulsje,
powoduje usztywnienie ciała lub wygina je w łuk do tyłu. Mleczko pszeniczne ma również
właściwości wzmacniające organizm. Pomaga alkoholikom i chorym na padaczkę.

SCHORZENIA SERCA

Arytmia

— pół szklanki otartej skórki z cytryny
— pół szklanki miodu
— 10 sztuk zmielonych jąder z pestek moreli Składniki mieszamy.
Przyjmujemy rano i wieczorem, po 1 łyżce, przed posiłkiem

Lek w dusznicy bolesnej

Wsypujemy do garnka 5 łyżek owoców głogu i zalać 5 szklankami wrzątku. Przykryć. Owinąć szczelnie
w kilka warstw papieru lub ręczników. Możemy owinąć dodatkowo w koc lub włożyć pod kołdrę.
Pozostawić na 24 godziny. Przecedzić. Sok wstawić do lodówki. Dzienna dawka (łącznie) to jedna
szklanka przyjmowana podczas posiłków.

background image

70

Ból w klatce piersiowej

Gdy pojawia się przeszywający ból w klatce piersiowej, w okolicy serca należy pić sok z porów.

Nadciśnienie tętnicze

— pić sok z korzenia pietruszki lub wywar
— spożywać nasiona słonecznika z dodatkiem selera

Niedociśnienie tętnicze

Przy zbyt niskim ciśnieniu stosownym lekiem jest kawa naturalna. Koniecznie gotowana. Na wrzątek
wsypać zmieloną kawę i gotować 2 minuty. Można dodać nieco miodu, a następnie rumu. Zachować
kolejność. Tak przygotowana kawa poprawia również jakość krwi.


Inhalacja kroplami walerianowymi

Wdychamy zapach kropli waleriana (zakupione w aptece). Inhalacje przeprowadzamy przed snem,
przez okres 3 do 4 miesięcy. Wdychamy naprzemiennie, raz stroną prawą, raz lewą. Wdech powinien
być powolny i głęboki, powolny powinien być również wydech. Na początku ilość oddechów od 3 do 5.
W następnych zabiegach ilość wdechów stopniowo zwiększać, do granic rozsądku. O dobrze
wykonanym zabiegu świadczyć będzie, że rankiem będziemy wyspani i wypoczęci.

Taka kuracja obniża ciśnienie krwi, uspokaja, wzmacnia siły obronne organizmu, leczy

bezsenność, odmładza.

Obniżenie cholesterolu

— Zalać wrzątkiem 10 cytryn i pozostawić na 10-15 minut. Wycisnąć sok. Dodać 1 kg miodu i 10 dużych

główek czosnku (miazgi). Owinąć słój ciemnym papierem i przez 7 dni przechowywać w lodówce.
Wymieszać. Pijemy codziennie 3 do 4 łyżeczek. Starcza na około 2 miesiące. Stosujemy 4 miesiące
przerwy i możemy kurację powtórzyć,

— Zemleć 1 szklankę nasion kopru włoskiego i 2 łyżki korzenia kozłka lekarskiego. Wymieszać z 2

szklankami miodu. Wlać do 2 litrowego termosu. Uzupełnić wrzącą wodą. Odstawić na 24 godziny.
Przecedzić. Przelać do butelki. Przechowywać w lodówce. Pić 3 razy dziennie po 1 łyżce, na pół
godziny przed jedzeniem.

Rozszerzanie żył

— Chodzić w bawełnianych skarpetkach po porannej rosie. Gdy namokną, nadal w nich pozostać, aż do

wyschnięcia. Rosa poranna od wieków wspomagała naturalne leczenie.

— Zielone, niedojrzałe orzechy włoskie kroimy i zalewamy oliwą z oliwek. Smarujemy żyły.


Obrzęki

— Obrzęki spowodowane zastojem śluzu usuwa wywar sporządzony z 10 gram skórek mandarynek.
— Gotujemy jęczmień z imbirem, który dodajemy na początku wrzenia. Usuwa śluz, leczy kaszel i

duszność, usuwa toksyny, pomaga w cukrzycy.

— Sok z surowych selerów lub wywar z selerów usuwa śluz. Wskazany jest również w chorobie

reumatycznej i zaburzeniach układu moczowego.

— Ryż gotowany do konsystencji mleka oczyszcza kanały przepływu energii. Odchudza.

KATAR śOŁĄDKA

Sposób I: Pić nasiona gorczycy z wodą. Zaczynamy od 1 ziarenka i codziennie zwiększamy o 1, aż

background image

71

dojdziemy do 20. Następnie codziennie zmniejszamy, aż dojdziemy do jednego ziarenka.
Sposób II: Zetrzeć 2 jabłka (bez skóry) i zjeść wcześnie rano. Śniadanie spożyć po 5 godzinach. W
pierwszym miesiącu kuracji zjadamy codziennie 2 jabłka. W miesiącu drugim 3 razy w tygodniu. W
trzecim miesiącu — 1 raz w tygodniu. Najwłaściwszą do leczenia jest odmiana „reneta".

Wymioty

Aby uzupełnić płyny ustrojowe po silnych wymiotach, należy co 15 minut pić osoloną wodę na zmianę z
sokiem wyciśniętym z pomarańczy.

Czkawka

Sposób I: Wypić kilka łyków zimnej wody

Sposób II: Powstrzymać jak najdłużej powietrze w płucach.

Sposób III: Przyjąć 15 kropli laurowych na ciepłą wodę.

Odbijanie

Najlepszym lekarstwem na uporczywe odbijanie się jest kozie mleko.

Bóle żołądka

Pić należy po 1 szklance soku z surowego ziemniaka, rano i wieczorem przez miesiąc.

Nudności

Należy pić gorące mleko z dodatkiem czosnku i imbiru. Nudności w okresie ciąży likwiduje grejpfrut.

Usuwa gazy, wzmacnia trawienie, czyści krew.

Siedem ziaren czarnego pieprzu zgnieść i dodać do 1 małej łyżeczki miodu. Spożywamy na czczo. Śniadanie
możemy spożyć dopiero po 15 minutach.

Usuwa przeziębienie, gazy, niestrawność

Ćwierć małej łyżeczki imbiru, odrobina soli, rozpuszczona w ciepłej wodzie. Pić na czczo.

Oczyszczenie z toksyn układu pokarmowego

1 łyżeczka herbaty (najlepiej zielonej). Zalać 1 szklanką wrzątku, odstawić na 10 minut, dodać 2 łyżki
śmietanki lub mleka i 1 łyżeczkę soli kamiennej. Wymieszać i wypić. Likwiduje zatrucie pokarmowe,
usuwa nadmierną ilość gazów.

Napar z rodzynek

Rodzynki umyć. Nasypać do 1/5 części szklanki. Zalać wrzątkiem, odstawić do zaparzenia. Lekko
przestudzony napar pijemy. Napar z rodzynek przeczyszcza jelita, likwiduje stan zapalny, usuwa
zaparcie i nalot na języku.

TASIEMIEC

Rozetrzeć 10 dkg wyłuskanych pestek z dyni i 10 dkg borówek — brusznicy. Zjeść na czczo. Po 2

godzinach przyjąć środek przeczyszczający (sól gorzka lub olej rycynowy). Zabieg powtórzyć po 2
dniach. Po trzecim zabiegu sprawdzić, czy w kale nie ma członów tasiemca. Następnie zjeść śledzia z
cebulą w oliwie. Jeśli nie spostrzeżemy żadnych sensacji przy trawieniu, oznacza to, że tasiemiec został
zatruty i wydalony.

Zalecane jest by podczas kuracji pić kłącze rzewienia, kłącze kozłka, kłącze słodkiej paproci,

background image

72

nasienie czarnuszki, liść mięty, kwiat wrotycza, korę kruszyny. Wystarczy, że weźmiemy 4 z wy-
mienionych składników. Wymieszać je i wsypać 1 łyżkę mieszanki na szklankę wrzącej wody —
gotować 10 do 15 minut. Pić na czczo i wieczorem przed snem.

Naturalne środki przeczyszczające

Najprostszym, wypróbowanym, skutecznym sposobem na regulacje stolca jest codzienne wypijanie na
czczo 1 lub 2 szklanek ciepłej, przegotowanej wody. Pić wolno.

Napój z cebuli

Cebule obrać, pokroić i rozgotować w 1 szklance wody. Odcedzić. Pić rano i wieczorem, przed
jedzeniem po 1 kieliszku.

Napój ze słodkich migdałów

Kilka migdałów potłuc na drobno, zalać szklanką zimnej, przegotowanej wody. Odstawić na 15 minut.
Pić rano i wieczorem, przed jedzeniem, niewielką filiżankę.

Napój z suszonych śliwek

Kilka suszonych śliwek zalać wieczorem przegotowaną zimną wodą, by rozmiękły. Każdego ranka
spożywać je na czczo.

Siemię lniane z cukrem

W młynku do kawy zemleć siemię lniane z cukrem, biorąc na 1 szklankę siemienia 0,2 szklanki cukru.
Przyjmować 2 razy dziennie, po łyżce, z ciepłym mlekiem. Należy stosować kilkudniowe przerwy, by
organizm nie przyzwyczaił się do ciągłego wspomagania.

Inne środki

Poleca się również:

— wywar z owsa (gotowany)
— sok z rzodkwi
— sok z kiszonek kapusty (lekko podgrzany)
— zsiadłe mleko
— kompot z suszonych jabłek lub wiśni
— sok z kiszonych ogórków (po miesiącu kiszenia)
— sok z kapusty z drożdżami
— napar z kory kruszyny
— lewatywy

Wypróbujmy, który z podanych środków zadziała najbardziej skutecznie na nasz organizm. Ważne

jest zastanowienie się, jaka jest przyczyna uporczywych zaparć. Może być ich wiele. Często wskazuje
się, że w leczeniu antybiotykami wyniszczyliśmy florę bakteryjną jelita grubego, po jej odbudowaniu
drobnoustroje podejmą pracę i przywrócą sprawność wydalania. Często obstrukcja pojawia się u osób
starszych, gdzie wiekiem osłabiony organizm, nie ma już sił sprawnie wydalać — wspomaganie
zawsze będzie nam potrzebne.

Znawcy wschodniej wiedzy podają, że zaparcia mają często podłoże psychiczne. Osobnicy, którzy

chcą wszystko zatrzymać dla siebie, w sferze materialnej i emocjonalnej, ich uczucia przenoszone są na
ciało fizyczne — również zatrzymują. W tym przypadku środki będą mało skuteczne, musimy
przebudować siebie mentalnie. Chińczycy mówią o konieczności zachowania równowagi, tyle
oddajemy ile otrzymaliśmy lub inaczej tyle otrzymujemy ile oddaliśmy. Brak tej równowagi z sferze

background image

73

duchowej, emocjonalnej, materialnej wywołuje schorzenia, które stanowią zagadkę, są trudne do
zrozumienia i leczenia. Medycyna chińska opierając się na konieczności równowagi (yang-yin; ciepło-
zimno) upatruje, że zaparcia mogą być spowodowane nadmiarem gorąca w jelicie grubym, wówczas
wysycha naturalna wilgoć a kał staje się suchy, spieczony, trudny do wydalenia. Każdy organizm jest inny,
inne zaistniały przyczyny. Sami musimy przyczynę odnaleźć, przez serię prób i obserwacji organizmu.

BIEGUNKI

Biegunki u dzieci

Filiżankę ryżu zalać 7 filiżankami wody i gotować na małym ogniu, pod przykryciem, przez 1 godzinę.
Przecedzić przez sitko. Podawać ciepły wywar do picia, co 2 godziny, po pół filiżanki.

Taki wywar wskazany jest również dla dorosłych, gdy długotrwała biegunka wyniszczyła

naturalną ochronę jelit — odbuduje osłonę.

Herbata z czarnych jagód

Suszone czarne jagody zaparzyć jak herbatę i pić.

Środek z orzechów włoskich

Sposób I: Rozłupać 20 dkg włoskich orzechów, wyjąć z nich przegródki oddzielające poszczególne
części jąder. Przegródki zalać 300 gramami spirytusu i odstawić na 3 dni. W czasie biegunki
przyjmować 4 razy dziennie, po 6 do 10 kropli na kieliszek ciepłej wody. Gdy biegunka ustanie,
natychmiast przerwać podawanie nalewki. Jest to silny lek, który może wywołać odwrotność —
zaparcie.
Sposób II: Młode, zielone orzechy włoskie pociąć na kawałki i zalać wódką. Butelka lub słój z
zakrętką powinien być wypełniony w 3/4 objętości. Wódkę należy wlać do pełna. Spożywać nie
więcej niż 2 łyżeczki jednorazowo, nie częściej niż 2 razy dziennie. Stosować tylko w okresie
biegunki.

Radykalny środek w biegunce (biegunka ostra, czerwonka)

Dwa kryształki nadmanganianu potasu rozpuścić w 2 szklankach wody. Roztwór powinien być

różowy, gdy podajemy dorosłym, blado różowy, gdy podajemy dzieciom. Dla zachowania
bezpieczeństwa po rozpuszczeniu się kryształków przelać w spokojny sposób do innego naczynia, by
mieć pewność, że niedostatecznie rozpuszczone kryształki nie zostaną przypadkowo spożyte. Według
tej metody pomaga jedno lub dwa spożycia. Pić rano i wieczorem. Dla dorosłych po 1 szklance, dla
dzieci mniej — odpowiednio do wieku i wagi ciała. Wskazane jest wykonywanie również lewatywy z
tego roztworu. Metoda ta zalecana jest wówczas, gdy życie chorego jest zagrożone.

SCHORZENIA NEREK

Siemię lniane

Jedną łyżeczkę siemienia zagotować w 1 szklance wody. Pić po pół szklanki co 2 godziny. Możemy
rozcieńczyć wodą i dla poprawy smaku dodać sok z cytryny.

Podrażnienie pęcherza moczowego

Przy skłonnościach do częstego moczenia się zalecane jest spożywanie herbatki z wąsów kukurydzy
lub z ogonków czereśni albo wiśni. W okresie podrażnienia pić kilka razy dziennie.

background image

74

Puchlina wodna

Sposób I: Zalać wiejskim mlekiem 0,8 kg korzenia pietruszki. Wstawić do niezbyt gorącego
piekarnika. Mleko powinno zagotować się ale nie powinno wykipieć. Podczas ogrzewania połowa
mleka powinna wyparować. Przecedzić. Pić co godzinę po 2 łyżki. Jest to silnie moczopędny lek.
Dzieciom podajemy w mniejszych ilościach.

Sposób II: Zjadać duże ilości rzeżuchy.

Sposób III: Przygotować alkoholową nalewkę z korzenia czarnego bzu. Zaczynać pić od małych
ilości, codziennie zwiększając. Obserwować reakcje organizmu.

Utrudnione oddawanie moczu

Gotować 100 gram jęczmienia w 2 filiżankach wody, aż do zmniejszenia się płynu o 1/3 objętości.
Odcedzić. Dodać 50 gram soku z imbiru i 50 gram miodu. Wywar pić 3 razy dziennie przed posiłkiem.

Wychłodzenie nerek

W nerwobólach lędźwiowych i przy uczuciu chłodu w okolicy nerek spożywać smażone pory z
orzechami na oleju sezamowym. Sezam daje siłę, wzmacnia ogień trawienny i inteligencję. Leczy układ
moczowy.

Oczyszczenie nerek

Wykonywać leczenie przy pełni księżyca. Jedną filiżankę mleka zmieszać z 4 filiżankami przegotowanej wody,
dodać miodu. Pijemy dwa razy dziennie.

Rozgrzewający okład z imbiru

Wsypać na wrzątek sproszkowany imbir i krótko pogotować. Wkładać kawałek tkaniny z naturalnego
włókna, by nasączyć roztworem. Po odcieknięciu nakładać na bolące miejsca. Przykrywać suchym
kawałkiem flaneli. Stosować, gdy odczuwamy chłód w lędźwiach, pośladkach i okolicy kostek u nóg.
Możemy również stosować na brzuch przy wzdęciach.

Sposoby na rozpuszczenie kamieni w nerkach w wątrobie i pęcherzyku
żółciowym

Sposób I: Głodować przez 1 dobę. Można pić jedynie wodę. Wykonać lewatywę. W godzinę po
lewatywie wypić 1 szklankę oliwy z oliwek i zaraz po tym 1 szklankę soku z grejpfruta. Zwykle
powstają nudności, które powstrzymywać należy poprzez położenie się do łóżka i ssanie plasterka
cytryny. Nie należy pić wody. Po 15 minutach od wypicia oliwy i soku, wypić półtorej szklanki wywaru
z ziół przeczyszczających lub sok z buraków albo ze szpinaku. Po następnych 15 minutach możemy
napić się wody, ale nadal musimy głodować. Po upływie doby powtórzyć to samo. Musimy
obserwować, czy kamienie zostają wydalane. Należy nadal kontynuować kuracje i głodówkę, dopóki
wszystkie kamienie nie ulegną wydaleniu. Kuracja trwa niekiedy do 7 dni. Zdjęcia rentgenowskie
powinniśmy wykonać przed i po kuracji — przedstawią skutek leczenia.

Sposób II: Ugotować buraki w łupinach. Zetrzeć na drobnej tarce i nadal gotować w tym samym wywarze,
aż będzie gęsty jak syrop. Pić 3 razy dziennie, po 3 — 4 szklanki. Kamienie ulegają rozpuszczeniu w
pęcherzyku żółciowym.

Sposób III: Pić oliwę z oliwek, na pół godziny przed jedzeniem. Dawkę codziennie zwiększać,
zaczynając od pół łyżeczki do pełnej szklanki. Kuracja trwa około 3 tygodni.

background image

75

Sposób IV: Wydalanie kamieni żółciowych w ciągu 1 doby: Przygotować 1 litr oliwy z oliwek i 1 litr
soku z cytryn (odcedzony).
Kuracje rozpoczynać o godzinie 19

00

. Przez 12 godzin poprzedzających kuracje nie należy nic jeść ani

pić mleka. Możemy pić soki, kawę, herbatę, wodę.

W tej kuracji należy bezwzględnie przestrzegać receptury i wykonywać z dokładnością do 1

minuty. Koniecznie musimy mieć przed sobą zegar.

O godzinie 19

00

przyjmujemy 4 łyżki oliwy z oliwek i 1 łyżkę soku. Dokładnie co każde następne 15

minut wypijamy 4 łyżki oliwy i 1 łyżkę soku, aż wypijemy całą litrową butelkę oliwy. Po tym
wypijamy pozostałą część soku cytrynowego.

Jeśli mimo starań wystąpią wymioty, to i tak, co 15 minut wypijać porcje oliwy i soku. Musimy

wypić cały litr oliwy — jest to ważne. Gdy dokładnie przeprowadzimy kuracje, kamienie będą
wydalane bezboleśnie.

Przy stanie zapalnym pęcherzyka żółciowego (nawet jeśli nie ma kamieni) pomocną jest również

taka kuracja.

Najlepiej wykonać zdjęcia rentgenowskie przed i po kuracji, by przekonać się czy zeszły

wszystkie kamienie.

Sposób V: Usuwanie kamieni i piasku z nerek i pęcherzyka żółciowego, sokiem jabłkowym i oliwą,
przyjmując według podanych ilości i czasu: godzina

8

00

—spożywamy 240 gram soku z jabłek

10

00

480 gram

12

00

480 gram

14

00

480 gram

16

00

480 gram

18

00

480 gram

20

00

480 gram

Musimy zachować zupełny post. Sok z jabłek jest wyłącznym pożywieniem przez 2 dni.

Drugiego dnia — postępujemy tak samo, pijąc tylko sok. Jeśli nie pojawia się w tych dniach

wypróżnienie musimy przyjąć codziennie ziołowe środki przeczyszczające.

Trzeciego dnia — godzina 8

00

wypić 480 gram soku jabłkowego. Po pół godziny (8

30

) wypić 120

gram oliwy z oliwek i zaraz potem wypić 1 szklanką zmieszanego z wodą soku jabłkowego. Jeżeli
odczuwamy osłabienie, możemy położyć się do łóżka. Na ogół trzeciego dnia kuracji, w godzinę po
zakończeniu ostatniej porcji, pozbywamy się skutecznie kamieni. Ważne jest, by ściśle przestrzegać
ilości soku i czasu przyjmowania.

SCHORZENIA SKÓRY

Medycyna Wschodu wyjaśnia, że schorzenia na skórze, są tylko sygnałem zatrutego organizmu.

Kiedy oczyścimy ustrój z toksyn, schorzenia skóry znikną same. Podaje się niekiedy, że niegdyś
byliśmy emocjonalnie zranieni i jak skorupą odgradzamy się od świata, w obawie przed duchowym
bólem. Jeżeli przykre doznania uwolnimy z podświadomości, schorzenia skóry znikną same. Może
dlatego leczenie jest trudne, wciąż istnieją powroty? Dawna naturalna medycyna podobnie jak
współczesna oficjalna leczyła schorzenia skóry maściami. Pozostawiono po sobie recepty.

Lek na liszaje, wrzody, czyraki, schorzenia skóry

Wszelkie schorzenia skóry, w tym określane „krokodyla skórą" spróbujmy leczyć tak zwanym
„białym plastrem", znanym w Ameryce Łacińskiej — stosowanym prze Indian. Składniki (w takiej
samej ilości)

background image

76

— kalafonia sproszkowana
— biały pszczeli wosk
— wieprzowa słonina, świeża, niesolona

Plaster przygotowujemy w łaźni wodnej (garnek ze składnikami wstawiamy do większego garnka

w którym wrze woda). Kalafonie mielemy na proszek i przesiewamy przez gęste sito. Słoninę kroimy
na małe kosteczki. Jako pierwszy roztapiamy wosk pszczeli i cały czas mieszamy. Wsypujemy proszek
kalafonii (cały czas mieszając). Ostatnim dodawanym składnikiem jest słonina, dodajemy i nadal
mieszamy. Kiedy wszystkie składniki roztopią się i wymieszają ze sobą, zdejmujemy z podgrzewania
i nadal mieszamy zastygającą masę, dopóki nie stanie się plastyczna i jednorodna.

Przy leczeniu czyraków i innych schorzeń skóry na ośmiokrotnie złożoną gazę nakładamy cienką

warstwę białego plastra. Mocujemy opatrunek. Okład zmieniamy 2 razy dziennie. Ropnia z czyraków
nie należy wyciskać, pojawi się sam na powierzchni i będzie łatwy do zdjęcia gazikiem.

Leczenie „krokodylej skóry" wymaga, by okład z białego plastra wymieniać co 5 lub 6 dni, aż do

wyleczenia.

Liszaje nabyte od psów i kotów

Znikają natychmiast, gdy nacieramy je rozciętymi na pół rodzynkami.

Suchy i mokry liszaj

Znika jeśli posmarujemy go pianą z pyska zmęczonego biegiem konia. Inny sposób to nawilżanie
miejsc zmienionych liszajem „wodą okienną" — woda, która powstaje na szybach przy zmianie
pogody.

Leczenie egzemy

Sposób I: Maść do leczenia egzemy uzyskamy z liści szczawiu. Liście umyć, osuszyć na ściereczce.
Rozpuścić w garnku pól kilograma smalcu wieprzowego i dodać liście szczawiu. Garnek wstawić do
piekarnika nagrzanego do 150°C. Potem odstawić na 2 doby w chłodne miejsce. Warstwę maści nanosić
na lnianą tkaninę i nakładać na powierzchnie skóry dotkniętą egzemą. Co 2 dni wymieniać okład na
świeży.
Sposób II: Ugotować jajka na twardo. Wyjąć żółtka i podgrzewać je kolejno nad płomieniem świecy.
Lekarstwem na egzemę, guzy i inne schorzenia skóry są krople, które wypływają z podgrzewanego
żółtka utrzymywanego na widelcu lub siatce. Chwytanie kropli jest dość trudne. Każda kropla jest
cennym lekarstwem. Smarować bezpośrednio na skórę lub robić okład pod ceratkę, by leku nie tracić.
Okład zmieniać co 2 dni.
Sposób III: Niekiedy pojawia się egzema głowy, powodując łysienie. Raz w tygodniu, po umyciu
głowy nacierać garścią soli kuchennej, wykonując nacieranie przez 15 minut. Zabieg powtarzać
sześciokrotnie.

Łuszczyca skóry

W łuszczycy skóry przyjmować po 2 łyżeczki oleju kukurydzianego, rano i wieczorem (podczas
posiłku) przez 2 miesiące.

Jeśli mamy zbyt wysuszoną skórę, przyjmować po 1 łyżeczce, aż skóra stanie się elastyczna.

Podobne leczenie prowadzić przy egzemie skóry.

Odleżyny

Aby u długo leżących chorych nie powstawały odleżyny, należy pod łóżkiem chorego stawiać miskę z
zimną wodą. Zmieniać dwukrotnie w ciągu dnia. Nie można logicznie wytłumaczyć, dlaczego sposób
ten jest skuteczny.

background image

77

Rany i skaleczenia

Korzystając z doświadczeń naturalnych metod leczenia innych narodów, innych kultur znajdujemy
opis wyleczania zakażenia krwi (gangreny) przez tybetańskiego lamę. Ręka chorego sczerniała,
nabrzmiała od zainfekowania rany. Lama naciął nożem czerniejące miejsce, lekko ranę oczyścił
wyciskając zakażoną krew. Na skórze jaka (zwierzę) wykonał również nacięcie i upuścił z rany nieco
krwi. Krwią jaka wymazał ranę i jej okolice i przywiązał opatrunek. Zabieg powtarzał czterokrotnie.
Leczenie było skuteczne.

Rana silnie zainfekowana (zakażenie krwi)

W tej metodzie rana musi być otwarta. Na ranę i wokół niej nakładamy okład z plastra wątroby baraniej
lub wołowej (zwierzę zdrowe, świeżo zabite). Zmieniać okłady co godzinę lub dwie, w zależności od
zainfekowania rany. Pod okładem pojawiają się pryszcze i małe wrzody. Okłady wykonywać dopóki pod
nimi będą wciąż pojawiać się wrzody. Pryszcze możemy sterylnie przekłuwać. Może ta metoda uratuje
kogoś przed amputacją.

Wszelkie małe i duże krosty, strupy i inne schorzenia skóry

Znikną pod wpływem pasty. Pasta: podsmażyć na patelni, takie same ilości wieprzowego niesolonego
smalcu i pszennej mąki. Dodać wiejskiego mleka i gotować, dopóki składniki nie staną się gęste jak
pasta. Grubą warstwę nałożyć na gazę i umieścić na chore miejsce. Utrzymać przez 10 godzin. Na
całkowite wyleczenie potrzeba czterokrotnej zmiany opatrunku.

Silnie zainfekowane rany, ropnie, zmartwiałe tkanki

Czarny żytni chleb świeżo upieczony i obficie posypany kamienną solą, żujemy w ustach, mieszając z
dużą ilością śliny. Uzyskaną mieszankę, dobrze ze śliną wyrobioną na masę, nakładamy grubą warstwą
na rany. Wykonujemy językiem ruchy obrotowe w jamie ustnej, co powoduje zwiększone wydzielanie
się śliny. Również na myśl o wydzielaniu się śliny, zwiększa się jej ilość.

Maść z wosku i oliwy

Do przygotowania maści, bierzemy 2 części oliwy z oliwek i 1 część czystego pszczelego wosku.
Krótko i bezpiecznie zagotować. Maść nakładać na przemyte rany.


Naturalne opatrunki

— Rozciąć kawałek liścia aloesu i przyłożyć do rany. Powinna zagoić się po 6 godzinach.
— Metoda rosyjska — porowate pudełko napełnić miazgą czosnku i cebuli. Pudełko powinno być większe

niż rana, miazga czosnku i cebuli nie powinna dotykać bezpośrednio do rany. Czynnikiem leczącym są
olejki eteryczne, które skutecznie leczą nawet trudno gojące się rany.

— Na rany wrzodziejące, czyraki nakładać pastę z podpieczonej cebuli lub podpieczonego czosnku.
— Świeżą pokrzywę majową ubić ściśle w słoju i zalać spirytusem. Ustawić na działanie słońca na 2

tygodnie. Jest to doskonały środek do przemywania ran i nasączenia okładów przykładanych na
wrzody i inne schorzenia skóry.

— Namoczyć nasiona lnu. Rozmiękłe nakładać na oparzenia, odmrożenia, łuszczycę, pęcherzycę,

półpasiec.

— oparzenia: roztrzepać całe jajo i smarować poparzone miejsca.
— odmrożenia: świeże odmrożenia nacieramy lekko śniegiem. Pod wpływem zimna napłynie krew i

przyniesie ze sobą życie dla zniszczonych mrozem tkanek.

— odmrożenia (sposób II): złożyć gazę w 4 warstwy i zanurzyć w wodzie zimnej (można bardziej

schłodzić lodem). Przyłożyć na odmrożoną skórę. Nałożyć papier woskowany, owinąć ciepłym szalem.
Utrzymywać, aż kompres wyschnie.

— skóra twarzy zniszczona słońcem i wiatrem: smarować żółtkiem. Gdy zaschnie, zmywać. Zabieg

powtarzać.

background image

78

Skaleczenia skóry

Zetrzeć surowego ziemniaka, owinąć w gazę, kompresować. Okład zmieniać 3 razy dziennie.

Oparzenia

— Przykładać plasterki owoców gruszy.
— Wykonywać kompresy z soku buraka.


Czyrak

Smarować świeżym żółtkiem jaja.

Gronkowiec złocisty

Znachorzy Rosji przekazują bardzo oryginalną i jak twierdzą skuteczną metodę likwidującą w
organizmie gronkowca złocistego, przy pomocy dymu z mokrych gałęzi drewna brzozy. Rozpalamy
ognisko, najlepiej zaraz po deszczu, kiedy gałęzie są jeszcze nasiąknięte. Mokre drewno podczas
spalania dawać będzie dużo dymu. Nakrywamy głowę i ciało kocami i wdychamy jak najwięcej dymu.
Nie brońmy się gdy dym wnikał będzie do oczu, uszu, gardła. Dym jest lekarstwem w tej kuracji.

Nadciągnięte mięśnie

— Mięśnie nadciągnięte kompresować okładami z gorącego mleka. Wymieniać gdy tylko stygną.
— Pokroić cebulę na drobną kosteczkę i zasypać cukrem (1:1). Wymieszać. Okład nałożyć na bolące

miejsce.

RÓśNE

Zaburzenia w menstruacji

Sposób I: Przy nieregularnych i zbyt obfitych miesiączkach, zaparzyć 1 łyżkę polnego skrzypu w 2
szklankach wody. Przy zbyt obfitych — pić po 1 łyżce, co 2 godziny. Przy słabych — pić 3 razy
dziennie po łyżce.

Sposób II: Recepta z Chin i Japonii. Korzeń piołunu (świeży lub suszony) kroić na kawałeczki i
gotować. Przyjmować po pół filiżanki 3 razy dziennie, gdy miesiączka jest zbyt bolesna i obfita. Na
filiżankę wywaru zużywać połowę korzenia.

Zwiększenie pokarmu u kobiet karmiących

— Nóżki wieprzowe rozdrobnić na kawałki. Gotować w 2 litrach wody aż zmniejszy objętość do połowy.

Pić bulion w niewielkich porcjach kilka razy dziennie.

— Recepta z Macedonii — należy jeść dużo cebuli.
— Herbatę i nieco cukru zaparzyć w imbryku, owinąć w 2 ręczniki i pozostawić na 10 minut. Dodać

śmietanki lub mleka.

Chorowite dzieci

Na wiosnę kąpać dziecko w wywarze ze świeżych liści włoskiego orzecha. Kuracja trwa 10 dni.

Przyspieszenie wzrostu u dziecka

Surowe świeże jajko mieszać z 2 szklankami mleka. Pić 3 razy dziennie. Podobną kuracje stosuje się
dla cieląt.

background image

79

Obrzęk sutków w okresie połogu

Przygotować wywar z 37 g suszonych mandarynek i 1 g lukrecji. Stosować na okłady.

Guzy na piersiach u kobiet — pasta

Receptę pozostawili chińscy żołnierze. Pasta służyła im do usuwania odłamków z rany i innych części
metalowych tkwiących w ciele. Jest również skuteczna i likwiduje guzy na piersiach u kobiet.

Zdjąć korę z całej długości gałązki drzewa brzozowego. Spalić na popiół. śółty tulipan,

zamknięty (jeszcze nie rozwinięty) wyrwać z ziemi, oczyścić i odciąć korzenie (są trujące). Cebulkę i
część naziemną tulipana razem z kwiatem kroić ukośnie i ścierać na miazgę. Łączyć z popiołem w
proporcji 1:1. Przełożyć do słoika i konserwować wódką. Lek powinien mieć konsystencję pasty. Może
być przechowywany przez kilkanaście lat. Wpół godziny po posmarowaniu pastą, cząstki metalu same
wychodzą na zewnątrz.

Tampony z czosnku

Oczyszczone ząbki czosnku owijamy w gazik, zabezpieczając nitką. Wkładamy, na noc do pochwy.
Nitka musi zwisać, by można rankiem, tampon wyciągnąć. Lekiem są olejki eteryczne.

Kaszel

— Ugotować 1 szklankę mleka wiejskiego z 2 suszonymi figami. Pić na gorąco, po 1 szklance, 2 razy

dziennie.

— Utrzeć żółtko z cukrem (kogel — mogiel). Dodać rumu, pić na czczo.
— Wymieszać sok z marchwi z mlekiem (1:1). Osłodzić miodem. Pić 6 razy dziennie po łyżce stołowej.
— Metoda brazylijska. Dwa dojrzałe banany przetrzeć przez sito. Przecier zagotować ze szklanką osłodzonej

wody. Pić na gorąco.

— Pić sok brzozowy (lub klonowy) wymieszany z mlekiem. Pić na ciepło.
— Zagotować 1 szklankę białego gronowego wina z 60 gramami pieprzu. Przecedzić i pić na gorąco 3 razy

dziennie.

— Zdjąć tłuszcz z wieprzowych jelit. Stopić na niewielkim ogniu lub w piekarniku. Rozpuszczony wlać do

słoika. Pić z gorącym mlekiem. Można zmieszać tłuszcz z terpentyną i smarować piersi chorego.

— Pociąć drobno 10 główek cebuli i 1 główkę czosnku. Gotować w mleku. Dodać nieco soku z

bluszczyka i miodu. Pić na gorąco, co godzinę, po 1 łyżce.

— Wyrzuca zaflegmienie: wymieszać sok z borówek z miodem (1:1). Pić często, po 1 łyżeczce. W tym

czasie popijać herbatę z liści poziomek.

Bronchit

Sposób I: Metoda macedońska: na półtora litra wrzącej wody wsypać 40 dkg otrąb. Można dosłodzić.
Pić ciepłe przez cały dzień zamiast kawy i zupy.
Sposób II: Na szklankę mleka wsypać 1 płaską łyżkę rozdrobnionych liści szałwii. Gotować pod
przykryciem. Przecedzić i ponownie zagotować. Pić gorące przed snem.

Koklusz

— Stary sposób walki z kokluszem: zawiesić dziecku korale z ząbków czosnku. Podczas snu układać

blisko nosa.

— Zmiażdżyć czosnek i gotować z mlekiem. Podawać do picia, kilka razy dziennie.
— Pić sok z selera.

background image

80

Świnka

Przy leczeniu świnki (dawne metody medycyny ludowej) pobieramy 2 ml krwi z żyły prawej ręki i zaraz
wstrzykujemy w lewy pośladek. Z lewej ręki pobieramy z żyły również 2 ml krwi i wstrzykujemy w prawy
pośladek. Nieznany jest sekret tej terapii, skuteczny, od dawna znany i stosowany w świecie znachorów.

Środki napotne

Sposób I: Dla zwiększenia pocenia się, co spowoduje, że toksyczne płyny ustrojowe, które nie mogą z
organizmu wydostać się i tworzą schorzenia, należy całe ciało wysmarować mleczkiem
wytworzonym z maku. Zwiększone poty wydalą chorobę na zewnątrz. Zdrowie powróci.
Sposób II:

— herbata czarna (nie za mocna)
— sok z czarnej rzodkwi (starta razem ze skórą)
— odrobina imbiru
— szczypta soli

Zachować kolejność w dodawaniu składników. Środek wydatnie zwiększa pocenie.

Niedosłyszenie po zaziębieniu

Z kartki papieru utworzyć lejek i jego wąską końcówkę włożyć do ucha. Szerszą końcówkę podpalić. Gdy
paląca się część znajdzie się blisko ucha, strącamy lub wyjmujemy. Zabieg wykonujemy również w
drugim uchu. Znachorzy tworzyli takie lejki z kawałków lnianej tkaniny, nasączonej lub pomazanej
woskiem pszczelim. Postępowali podobnie jak z lejkiem papierowym.

Wyciąganie owada z ucha

Ułożyć chorego uchem do góry i wkraplać oliwę. Owad martwy lub żywy pojawi się na powierzchni.

Wyciąganie ości z gardła

Nadtopić stożkowo nad płomieniem świeczkę i szybko przykładać do wystającej z gardła ości.
Odczekać pół minuty, by ość wtopiła się w świecę. Wyciągnąć.

Nerwobóle

Ugotować jajko na twardo, przeciąć na pół i obie połowy, przyłożyć szybko na miejsce gdzie boli
najbardziej. Umocować by pozostało na swoim miejscu. Gdy jajko wystygnie, ustaje nerwoból.

Atak astmy

Podczas ataku astmy spróbować trzymać w ustach i połykać drobne kawałki lodu.

Niedowidzenie

Przy wszelkich schorzeniach oczu powodujących niedowidzenie, znachorzy zalecają: przygotować
mocny wywar z liści i młodych pędów czarnej porzeczki. Wewnętrznie: pić ciepły wywar kilka razy
dziennie. Zewnętrznie: polewać najbardziej ciepłym wywarem głowę, 3 razy dziennie. Po zabiegu
owinąć suchym ręcznikiem. Przywraca wzrok.

Ból zęba

— Gdy pojawi się ból zęba, a my jesteśmy daleko od dentysty lub są to godziny nocne, należy czosnkiem

natrzeć nadgarstek wewnętrznej części ręki. Jeśli boli ząb po prawej stronie, nacieramy nadgarstek lewy,
i odwrotnie. Nakładać również okład z czosnku na gazę i umieszczać go na skroniach. Głowę obwiązać
chustką.

— Plaster niesolonej słoniny wkładać po stronie bolącego zęba, między dziąsłem a policzkiem.

background image

81

— Można dla uśmierzenia bólu zęba włożyć do ucha (po stronie bolącego zęba) korzeń babki lancetowej.

Utrzymać aż ból zniknie. Zwykle trwa to około 1 godziny.

— Mycie zębów naturalnymi środkami: z kamiennej soli (szarej) zawierającej mikroelementy pierwiastków

(najlepiej zemleć ją w młynku) i oliwy z oliwek robimy pastę do mycia zębów. Trzymać w zamkniętym
słoiku. Pasty do zębów znajdujące się na rynku zawierają w swym składzie fluor, który utwardza zęby,
ale również utwardza naczynia krwionośne i mózgowe.

Bezsenność

Sposób I: Jeśli jesteśmy zdenerwowani lub mamy przepracowany umysł, oznacza to, że będziemy
mieć kłopoty z zaśnięciem (nadmiernie przekrwiony mózg). Należy strumieniem zimnej wody polać
nogi od stóp aż powyżej kolan. Polewać przez około 2 minuty. Sprowadzamy krew do nóg uwalniając
mózg od przekrwienia — uśniemy.

Sposób II: Wbrew zwyczajowi, zalecane jest spożyć przed snem cebulę i to dość dużo — zapewniać ma
dobry, mocny, zdrowy sen.
Sposób III: Przed snem pić kozie mleko.
Sposób IV: Kiedy budzimy się w nocy między godziną 01 a 03

mamy nadmiernie rozgrzaną wątrobę w wyniku stresów, niezadowolenia tłumionego lub nadmiernie

spożywanego alkoholu. Po wychłodzeniu wątroby powróci zdrowy sen.
Sposób V: Jeżeli w zaśnięciu przeszkadzają nam myśli, które lawinowo przepływają przez nasz
umysł, a obrazy widzimy jak na filmie, oznacza to, że mamy wychłodzoną i słabą śledzionę. Musimy
doprowadzić do równowagi energetycznej śledziony, wówczas nie będziemy cierpieć na bezsenność.
Dysfunkcje swoje organizm objawia poprzez bezsenność.

Lunatyzm

Postawić na noc obok łóżka lunatyka miskę z zimną wodą.

Krwotoki

Świeże korzonki (4 sztuki) wonnego geranium umyć, pociąć i zagotować w 1 litrze wody. Utrzymać w
stanie wrzenia przez 20 minut.
— krwotoki wewnętrzne: pić co 20 minut filiżankę ciepłego wywaru.

— krwotoki zewnętrzne: przemywać ranę ciepłym wywarem i nasączać nim opatrunek. Okłady wymieniać 2
razy dziennie.

Krwawienie z nosa

U dorastającej młodzieży pojawiają się niekiedy częste krwawienia z nosa. Mają podłoże emocjonalne.

Sposób znachorski: mały żelazny kluczyk zawiesić na wełnianej nitce tak, by zwisał na plecach

między łopatkami. Wypróbujmy.

Kurzajki

Kurzajką nazywamy dobrotliwy guz, który pojawia się samoistnie i często samoistnie znika.
Najczęściej występuje na dłoniach i stopach. Ma prawdopodobnie podłoże wirusowe. Z ludowych
sposobów leczenia podaje się:

— nacieranie plasterkiem czosnku
— pocieranie rozkrojoną cebulą
— kompresowanie kwaśnym mlekiem
— pocieranie żywym ślimakiem — jego wilgotną stroną
— smarowanie sokiem z łodygi jaskółczego ziela
— wiązać na nitce tyle supłów ile jest kurzajek. Nitkę zakopać w ziemi. Gdy nitka zbutwieje, znikną

background image

82

wówczas kurzajki — skuteczne.

Brodawki pieprzyki ( sposoby znachorskie)

— rozciąć ziemniaka na pół. Jedną część wyrzucić za siebie. Wilgotną stroną drugiej połówki natrzeć

brodawki, a potem zakopać Kiedy ziemniak zgnije brodawki również znikną. Spróbujmy.

— wyrwać z korzeniami źdźbło skoszonego zboża (lub trawy). Ostrą słomką nakłuć kilkakrotnie

brodawkę lub pieprzyk. Natychmiast zakopać w wilgotnej ziemi, korzeniami do góry. Gdy zgnije
słomka, brodawka również zniknie. Spróbujmy.

Wrastające paznokcie

Ze starej skórzanej rękawicy uciąć palec. Wypełnić go wiejskim niesolonym masłem lub masłem
sklarowanym GEE. Skuteczną będzie również maść z pszczelego kitu. Zakładać na chory palec. Kuracja
trwa 3 tygodnie. Paznokieć mięknie, podnosi się nieco (możemy pomóc lekko go podnosząc) a bolące
miejsce zagoi się. Przyczyną wrastania paznokci są zbyt ciasne buty.

Odciski

Sposób I: Moczyć w occie łupiny z cebuli. Po 2 tygodniach nałożyć spreparowaną substancję na
odcisk. Obandażować.
Sposób II: Nałożyć na odcisk skórkę z cytryny z niewielką tylko ilością białej tkanki. Odcisk schodzi
po 5 dniach,

Na porost i przeciw wypadaniu włosów

1 część koniaku
4 części soku z cebuli
6 części wywaru z korzenia łopianu

Wymieszać składniki i nacierać głowę.

Dolegliwości poalkoholowe

Do szklanki zimnej wody wlać 20 kropli miętowych i należy wypić jednym haustem — wychładzanie
wątroby.

Szybkie wytrzeźwienie

Sposób I: Wlać do kieliszka 5 kropli amoniaku i podać do picia.
Sposób II: Pozbawionemu przytomności silnie nacierać uszy. Przypływ krwi do głowy przywróci
świadomość.

Inne

— Jeśli przewidujemy, że przez dłuższy czas będziemy na mrozie, należy wypić gorące czerwone wino z

dodatkiem miodu, cynamonu, goździków. Wyrównamy ciepło, które zabiera nam mróz.

— Ryż przed gotowaniem prażymy w niesolonym maśle na małym ogniu — przyspiesza zrastanie się

kości.

— Pomarańcza jest pomocna w schorzeniach serca i astmie. Usuwa toksyny fizyczne i psychiczne. Nie

należy spożywać pomarańczy w zimie ponieważ działają wychładzająco na organizm.

— Codzienne spożywanie na surowo od 3 do 5 ziaren nasion szyszek sosnowych zapobiega wszelkim

chorobom.

— śuć codziennie 2 do 4 orzechów włoskich — poprawia intelekt i prace mózgu.
— Granat — leczniczo spożywać 1 owoc dziennie. Poprawia pracę serca i układu trawienia. Ziaren nie

rozgryzać lecz połykać w całości.

— Figi — oczyszczają krew

background image

83

— Migdały — wzmacniają układ nerwowy i mózg. Poprawiają wzrok i pamięć. Moczyć w wodzie

przez noc 3 do 4 migdałów. Rano zdjąć skórkę i żuć. Jest to dobowa porcja.

— Po połogu przez 40 dni smażyć 6 migdałów nieobranych ze skórki w odrobinie masła niesolonego,

dodać niewielką ilość miodu. Jeść na czczo. Wzmacnia i przywraca siły kobiecie.

— Oliwa z oliwek — lekko przeczyszcza i chroni przed zaziębieniem. W okresie grypowym

przyjmować zapobiegawczo przed snem, gorące mleko z 4 łyżkami oliwy z oliwek.

— Olej sezamowy — doskonały przy wszelkich zaburzeniach. Chudzi przybierają na wadze, otyli wagę

zmniejszają. Jeżeli kobieta na 5 dni przed okresem przyjmie nieco oleju sezamowego — nie cierpi.
Najlepszy jest czarny olej sezamowy. Używa się w okresach chłodu. Wzmacnia inteligencje. Usuwa
zmęczenie, likwiduje swędzenie skóry. Łyżka oleju przyjęta wieczorem ze szklanką mleka wzmacnia i
oczyszcza organizm.

— Mleko zsiadłe — wzmacnia serce i ogień trawienny żołądka. Zalecany dla osób cierpiących na

hemoroidy i guzki krwawnicze.

— Aloes — usuwa skąpe i bolesne miesiączki.

— Czosnek — poprawia trawienie, usuwa gazy, obniża ciśnienie, pomocny przy rwie kulszowej,

bólach reumatycznych.

— Cynamon — usuwa śluz, zwalcza przeziębienie.

— Goździki — łagodzą kaszel, likwidują nudności, czkawkę, odbijanie się, usuwają gazy i robaki.

— Kolender — jest moczopędny i wiatropędny.

— Szafran indyjski — gotowany w mleku: rozpuszcza nieczystości krwi, usuwa śluz, czyści mleko

matki, poprawia cerę, zwalcza egzemę, leczy przewlekłe zapalenie zatok, kaszel, anemię, układ
moczowy i narządy rodne u kobiet.

— Koper — prażyć i spożywać na koniec posiłku.

— Mięta — usuwa gazy, niestrawność, nudności, bezsenność nerwową, zmęczenie,
— Kozieradka pospolita — zwalcza cukrzyce i usuwa gazy, moczyć przez noc i rano żuć na surowo 1

łyżkę.

— Czosnek likwiduje infekcje o podłożu bakteryjnym i grzybiczym.
— Piołun, cebula, pestki dyni — zwalczają pasożyty.

— Ślaz — wytwarza śluzowatą warstwę ochronną łagodząc wewnętrzne podrażnienia.

— Rumianek— tworzy na powierzchni skóry antyseptyczną warstwę ochronną, dezynfekującą ranę i ma

działanie ściągające i przeciwzapalne.

— Korzeń lukrecji — łagodzi wrzody żołądka.
— Olejek miętowy — łagodzi bolesne skurcze żołądka.
— Olejek goździkowy — łagodzi ból zębów.
— Głóg — uspakaja rytm serca i powoduje jego dokrwienie.
— Papryka, imbir, gorczyca — pobudzają układ krążenia.
— Olejek z bazylii — uspokaja w stanach depresji.
— Jemioła, dzika róża, przywrotnik — regulują miesiączkę.
— Krwawnik — leczy skutecznie uporczywe krwawienia z nosa.
— Pieprz czarny z miodem — leczy astmę oskrzelową, usuwa gazy, czyści krew. Przyjmować rano i

wieczorem. Nie jeść przez 15 minut po spożyciu.

— Wyciąg z szyszki chmielu z alkoholem lub winem — leczy wątrobę i żółtaczkę.

Kosmetyka

— Cebulową miazgę lub sok z cebuli mieszać z octem. Smarować piegi.
— Sokiem z cebuli smarować i wcierać w skórę głowy. Arabowie dodają jeszcze sól i pieprz. Wzmaga

porost włosów. Leczy łysienie plackowate.

background image

84

— Sok z korzenia pietruszki lub napar wsmarowywać 2 razy dziennie w piegowatą skórę.
— Rozjaśnienie skóry na twarzy uzyskamy, gdy będziemy rano i wieczorem myć ciepłym wywarem z

korzenia pietruszki. Na pół litra wody dodajemy garść startego korzenia pietruszki.

— Rozjaśnienie piegowatych miejsc uzyskamy, gdy będziemy smarować je rozgniecionymi owocami porzeczki.

Stosować codziennie przez cały okres owocowania, od zielonych niedojrzałych po zupełnie dojrzałe.

— Maseczka:

1 surowe żółtko 1 łyżeczka z soku z cytryny 1 łyżeczkę gliceryny (lub oliwy z oliwek) Mieszać i
nakładać na twarz, na 1 do 2 godzin. Zmywać. Stosować co 2 lub 3 dni w okresie regeneracji skóry.

— Maseczka:

1 surowe żółtko

1 łyżeczka miodu

1 łyżeczka gliceryny (lub oliwy z oliwek)

Postępować jak w poprzednim przepisie.

— Jabłko zjedzone przed snem w naturalny sposób czyści zęby. Pektyny i kwasy organiczne niszczą

chorobotwórcze bakterie.

— Aby odmłodzić skórę twarzy, szyi, piersi, brzucha, jako kosmetycznego środka używać soku z jabłek lub

startego jabłka. Można również zastosować jabłko rozgotowane we własnym sosie.

















background image

85

SPIS TREŚCI

WSTĘP .................................................................................... 3

ZAPOMNIANE METODY ..................................................... 4

Bańki lecznicze ........................................................................................... 5
Przygotowanie i technika stawiania baniek ................................................. ..5
Pijawka lekarska ...................................................................................... .6
Lewatywa .................................................................................................. .7
Sposób wykonania lewatywy ...................................................................... .7
Kuracja oczyszczenia organizmu ............................................................... .8
Leczenie lewatywą ..................................................................................... .9
Leczenie zimną wodą ............................................................................... .9
Leczenie moczeni ...................................................................................... 11
Leczenie miodem ...................................................................................... 12
Kuracja kitem pszczelim ............................................................................ 12
Miody ziołowe ........................................................................................... 13
Przykłady leczenia miodem ....................................................................... 13
Wina .......................................................................................................... 14
Alkoholowe nalewki z ziół ........................................................................ 17
Kuracja sokami ........................................................................................ 21
Kuracje parą ............................................................................................ 23
Kąpiele ziołowe ......................................................................................... 24
Kataplazm ................................................................................................. 26
Leczenie glinką ......................................................................................... 27
Leczenie ziołami ....................................................................................... 29
Masło klarowane ...................................................................................... 32
Terapia kwiatowa ..................................................................................... 33
Przyjazne drzewa ..................................................................................... 33

ZAPOMNIANE LEKI ........................................................... 35

Cebula ....................................................................................................... 36
Czosnek ..................................................................................................... 38
Chrzan ....................................................................................................... 39
Jabłko ........................................................................................................ 40
Ocet jabłkowy ........................................................................................... 41
Leczenie octem jabłkowym ........................................................................ 42
Cytryna ..................................................................................................... 43
Czereśnia ................................................................................................... 44
Porzeczka czarna ........................................................................................ 45
Maliny ......................................................................................................... 46
Porzeczka czerwona.................................................................................... 46
Agrest ......................................................................................................... 47
Burak czerwony .......................................................................................... 47
Rzodkiew czarna ........................................................................................ 48
Ziemniak .................................................................................................... 48
Szpinak ....................................................................................................... 49
Pietruszka ................................................................................................... 50
Marchew .................................................................................................... 51
Kapusta ...................................................................................................... 51
Seler ......................................................................................................... .53
Por ........................................................................................................... .53
Kuracja oczyszczająca olejem słonecznikowym ..................................... .54
Kuracja z wąsów kukurydzy .................................................................... .54
Kuracja winogronowa .............................................................................. .55
Oczyszczanie organizmu (metoda z TybetU) .......................................... .55
Kuracja grzybkiem tybetańskim .............................................................. .56
Oczyszczenie organizmu z kwasu moczowego ....................................... .56

background image

86

Oczyszczenie organizmu sokami ............................................................. .57
Oczyszczenie organizmu liśćmi laurowymi ............................................ .57

ZAPOMNIANE RECEPTY ................................................ ..58

Reumatyzm .............................................................................................. .59
Hemoroidy ............................................................................................... .61
Gruźlica ................................................................................................... .62
Nowotwór ................................................................................................ .63
Cukrzyca .................................................................................................. .64
śywność lekiem ....................................................................................... .65
Osteoporoza ............................................................................................. .65
Schorzenia wątroby ................................................................................. .68
Schorzenia serca ...................................................................................... .69
Katar żołądka ........................................................................................... .70
Tasiemiec ................................................................................................. .71
Biegunki .................................................................................................. .73
Schorzenia nerek ...................................................................................... .73
Schorzenia skóry ...................................................................................... .75
Różne ....................................................................................................... .78

BIBLIOGRAFIA ................................................................. ..86



BIBLIOGRAFIA

1. Armstrong John W.: Woda życia, Zasady urynoterapii (maszynopis w języku polskim), Londyn 1944.

2. Dolosa Claude: Medycyna chińska (wykład nieautoryzowany — maszynopis), Kraków 1986.

3. Górnicka J.: Apteka Natury, Kielce 1990.

4. Guillaume, Mach-Chieu, Eysallet J.M.: Dietetyka energetyczna i medyczna chińska, maszynopis na prawach

rękopisu, Paryż.

5. Gumowska L: Uzdrawiający czosnek, Warszawa 1991.

6. Klimuszko C: Sposób na zdrowie, wydanie w maszynopisie.

7. Kneipp S.: Mój testament dla zdrowych i chorych, Kraków 1894.

8. Mikołajczyk K., Wierzbicki A.: Zioła, Warszawa 1983.

9. Petkiewicz I.J.: Uzdrawiające esencje Natury czyli terapia kwiatowa doktora Bacha, Koszalin 1998.

10. Pilkington J.M. i Diagram GROUP: Stare drogi do zdrowia na nowo, Warszawa 1984.

11. Poprzęcki W.: Poradnik Zielarza, Warszawa 1984.

12. Przybylak Z.: Poradnik leczenia naturalnego, Warszawa 1996.

13. Recepty znachorów, Moskwa 1991.

14. Szymański A.: Lekarz domowy naturalny, Warszawa 1991.

15. Tombak M.: Uleczyć nieuleczalne, Łódź 1999.

16. Zielnik Ojców Bonifratrów, Biblioteka medycyny naturalnej 1/1997.

background image

87

CHOROBA

JEST ZEMSTĄ NATURY

ZA ODDALENIE SIĘ CZŁOWIEKA

Seria „O medycynie inaczej" podaje wskazówki, jak powrócić do Natury, do zdrowia

Dotychczas wydano:

DOMOWE LECZENIE WODĄ METODAMI KSIĘDZA KNEIPPA

URYNOTERAPIA (LECZENIE MOCZEM)

LECZENIE STAROINDUSKIE (MUDRY)

MEDYCYNA CHIŃSKA (MECHANIZM OTYŁOŚCI)

MEDYCYNA ZAPOMNIANA

Ponadto:

Mała Księga Mądrości (zbiór aforyzmów)

Bezpiecznie przez młodość (oddziaływanie mechanizmów wszechświata)


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
medycyna zapomniana
Autorka Medycyny zapomnianej
ZAPOMNIANA MEDYCYNA - autodiagnoza, + TWOJE ZDROWIE -LECZ SIE MĄDRZE -tu pobierasz bez logowania
Zapomniana Medycyna
ZAPOMNIANA MEDYCYNA
Lynne Marshall Zapomnijmy o medycynie M587
ZAPOMNIANA MEDYCYNA
ZAPOMNIANA MEDYCYN2
Medycyna paliatywna 4
ZDROWIE PUBLICZNE I MEDYCYNA SPOŁECZNA
Tradycyjne metody nauczania w medycynie 2
Analiza genetyczna w medycynie sądowej
Wprowadzenie do medycyny rozwojowej 1
Medycyna Ratunkowa ogólne

więcej podobnych podstron