Rys. 1 Wykres Część4(str341)
Rozdział 14 Cele Podróżowania
CHARAKTERYSTYKA SEKTORÓW PODRÓŻNYCH
 It is not fit that every man should travel; it makes a wise man better, and a fool worse.
(Nie każdy nadaje się do podróżowania; mędrca czyni to lepszym, a głupca  gorszym.)
William Hazzlit
CEL
Czytelnicy będą mogli zademonstrować swoją wiedzę turystom, proponując im odpowiednią formę
wypoczynku, pakietów wakacyjnych, usług i wiadomości dotyczących głównego sektora rynku.
CELE NAUCZANIA
Opisanie cech charakterystycznych najważniejszych sektorów rynku turystycznego.
Wskazanie odpowiedniego urlopu, formy zorganizowania wypoczynku i usług dopasowanych
do potrzeb poszczególnych sektorów rynku turystycznego.
Zaproponowanie odpowiednich komunikatów, mających na celu zajęcie poszczególnych
sektorów rynku turystycznego.
Str. 343
PRZEGL
D
Podział na dwie największe grupy w turystyce to podział na podróżowanie w celach służbowych oraz
podróżowanie w celach wypoczynkowych. Wzorce i potrzeby ludzi należących do obu powyższych
kategorii stanowią temat tego rozdziału. Obydwa te sektory są przebadane z punktu widzenia
tradycyjnych sektorów. Podróże dla przyjemności mogą być podzielone na wizyty u przyjaciół lub
krewnych, wyjazdy weekendowe i ogólne wakacje. Zgłębiamy tu typowe cechy tzw. Ideal American
Vacation Trip ( Idealnego Amerykańskiego Wyjazdu na Wakacje).
Podróże w celach służbowych stanowią chleb powszedni rynku przedsiębiorstw powiązanych
z turystyką. Takie wyjazdy można zaklasyfikować jako ogólnie służbowe : podróże związane ze
spotkaniami, zjazdami i kongresami, lub motywujące : będące swego rodzaju hybrydą, ze względu na
kombinację wyjazdu w celach biznesowych ale też dla przyjemności. Cechy charakterystyczne
powyższych podtypów są tu szczegółowo zanalizowane.
 & The explorer seeks the undiscovered, the traveler that which has been discovered by the mind
working in history, the tourists that which has been discovered by entrepreneurship and prepared
for him by the arts of publicity.
(przyp.tłum.: Odkrywca poszukuje tego, co nieodkryte; podróżnik tego, co odkryły przeszłe
pokolenia; turysta tego, co zostało odkryte dzięki przedsiębiorczości i przygotowane przez sztukę
reklamy.)
(podpis pod obrazkiem)
Podróże w celach biznesowych stanowią chleb powszedni na rynku przedsiębiorstw
Paul Fussell
związanych z turystyką.
WPROWADZENIE
Rozdziały od 10 do 13 pokazały w jaki sposób dana osoba - jakakolwiek osoba - podejmuje decyzję o
wyjez
dzie. Aby opisać bardziej ogólne przepływy podróżowania, należy skupić się na poszczególnych
jednostkach lecz na całych sektorach rynku turystycznego. Podróżni związani z turystyką również
należą do grona turystów, jeśli przebywają w miejscu docelowym dłużej niż jeden dzień, a zarazem
krócej niż jeden rok, lub wycieczkowiczów, jeśli wyjeżdżają i wracają tego samego dnia. W obu
przypadkach celem ich podróży może być zarówno odpoczynek jak i wyjazd służbowy (patrz: wykres
14.1).
Podróżni
Niezwiązani bezpośrednio z turystyką
Związani z turystyką
Turyści * Wycieczkowicze **
Interesy Przyjemność/ Interesy Przyjemność/
cele osobiste
cele osobiste
* Pobyt obejmujący jeden lub dwa noclegi
** Przyjazd i wyjazd tego samego dnia
Wykres 14.1 Sektory Rynku Podróżniczego.
Studenci Grupy
Dojeżdżający Podróżni będący Tymczasowi
do pracy przejazdem pracownicy
Str. 344
RYNEK PODRÓŻY WYPOCZYNKOWYCH
W 2006 roku w Stanach Zjednoczonych zanotowano ponad dwa miliardy wyjazdów indywidualnych (
czyli jedna osoba wybierająca się na jedną wycieczkę) i ponad miliard wyjazdów rodzinnych ( czyli
jedna rodzina wybierająca się razem na jedną wycieczkę). Wycieczka może być zdefiniowana jako
podróż dalej niż 50 mil (około 80 kilometrów) od domu. Wyjazdy wypoczynkowe stanowią prawie
trzy czwarte wszystkich amerykańskich podróży krajowych.
Zdecydowana większość wycieczek w Stanach Zjednoczonych odbywa się samochodem,
podczas gdy mniej niż jedna na dziesięć wycieczek odbywa się samolotem. Ponad połowa wyjazdów
indywidualnych to wyjazdy z jednym noclegiem. Wycieczki z jednym lub dwoma noclegami są
znacznie bardziej popularne niż dłuższe wyjazdy. Trzydzieści procent wszystkich wycieczek ma
miejsce latem, dwadzieścia pięć procent zimą- prawie tyle samo wiosną czy też jesienią. Prawie
sześćdziesiąt procent wszystkich wycieczek ma miejsce w tym samym stanie, z którego pochodzi
podróżny, a dodatkowe dwadzieścia procent odbywa się w regionie, gdzie odbywa się jego spis
ludności.
W ciągu ostatnich dziesięciu lat, liczba podróży w celach wypoczynkowych wzrosła w
przeciwieństwie do podróży w celach służbowych.
Istnieje kilka sposobów opisania sektorów, które składają się na rynek turystyczny.
Geodemografia, system własnościowy rozwinięty przez Claritas, Inc., oraz PRIZM ( przyp. tłum.:
system podziału rynkowego), dzielą rynek w oparciu o socjoekonomiczne i behawioralne dane na
sąsiadujące ze sobą grupy. Wynika to z założenia, że ludzie o podobnej sytuacji socjoekonomicznej i
profilach behawioralnych zdecydują się na okolicę współgrającą z wybranym przez nich stylem życia.
Niektóre sektory cechuje nieproporcjonalna aktywność podróżnicza w porównaniu do ilości
amerykańskich gospodarstw domowych, które reprezentują.
Grupa społeczna Udział w Wyjazdach Udział w Wyjazdach Ilość amerykańskich
według PRIZM Wypoczynkowych Biznesowych gospodarstw domowych
Landed Gentry 12,07% 14,05% 9,07%
(Ziemiaństwo)
Country Comfort 14,3% 13,31% 10,57%
(Prowincjonalny
Komfort)
Rustic Living 11,39% 12,2% 11,26%
(Rustykalne Życie)
Middle America 11,28% 13,08% 10,03%
(Ameryka Środkowa)
Żródło: Patkose, M., T.B. Traverse, oraz S.D. Cook. 2007. Domestic Travel Market Report 2007 Edition.
Waszyngton DC: Travel Industry Association. 40, 48.
Sektor  Landed Gentry skupia zamożne osoby po przeprowadzeniu się do mniejszych miast,
które doświadczyły nagłego przyrostu populacji i rozwoju gospodarczego. Wielu z nich to osoby z
wyżu demograficznego, które skończyły college i pracują w tzw. zawodach prestiżowych. Osobami
przynależącymi do grupy  Country Comfort są zazwyczaj biali właściciele domów z klasy średniej, z
których wielu żyje w miastach-sypialniach. Są zazwyczaj zamężni/żonaci, mają między 25 a 54 lata,
posiadają dzieci lub nie. Grupa  Rustic Living żyje w odizolowanych miastach i miasteczkach. Mają
najskromniejsze dochody ze wszystkich grup społecznych, są słabo wyedukowani, mieszkają w
starych domach i wykonują pracę fizyczną. Wielu z nich jest singlami, którzy spędzają wolny czas na
tradycyjnych małomiasteczkowych zajęciach jak na przykład łowienie ryb czy polowanie, uczestniczą
w lokalnych spotkaniach w kościele czy w klubie weteranów, lubią muzykę country i wyścigi
samochodowe. Grupa  Middle America składa się z osób należących do klasy średniej, żyjących w
domach jednorodzinnych w niewielkich miastach lub na odległych przedmieściach. Są to zazwyczaj
osoby białe, z wykształceniem średnim, żyjące jako pary lub w dużych rodzinach, w przedziale
wiekowym od poniżej 25 do ponad 65 lat. Preferują oni tradycyjne wiejskie zajęcia, takie jak:
wędkowanie, myślistwo, rzemieślnictwo, kolekcjonowanie antyków, oglądnie telewizji oraz spotkania
w klubach miejskich czy dla weteranów, dla rozrywki lub w poszukiwaniu towarzystwa.
SEKTORY RYNKU
Pierwsze próby zdefiniowania amerykańskiego rynku podróżniczego dokonywały podziału według
określonej motywacji. Jedno z narodowych badań statystycznych podzieliło Stany Zjednoczone na
sześć sektorów w oparciu o korzyści lub motywacje. Są to następujące sektory ( Young, Ott, oraz
Felgin, 1978):
Osoby mało aktywne odwiedzające przyjaciół bądz
krewnych. Ta grupa skupia 29 procent
całego rynku, a należący do niej podróżni nastawieni są na wyjazd w znane im strony, w celu
spotkania z przyjaciółmi lub rodziną. Zazwyczaj nie uczestniczą w żadnych konkretnych
zajęciach.
Osoby aktywne odwiedzające przyjaciół bądz
krewnych w mieście. Kolejne 12 procent
populacji wyjeżdża również w znane strony, aby odwiedzić przyjaciół i bliskich. Jednakże
grupa ta nastawiona jest na zajęcia takie jak: zwiedzanie, robienie zakupów i udział w
wydarzeniach kulturowych.
 Osoby rodzinne lubiące zwiedzać. 6 procent rynku poszukuje nowych kierunków
wakacyjnych, w których ich dzieci mogłyby się dobrze bawić i rozwijać.
Wczasowicze wyjeżdżający poza swój region. Na ten sektor składa się 19 procent populacji,
a osoby te poszukują świeżego powietrza, wypoczynku i ciszy oraz malowniczej scenerii.
Liczni obozowicze, którzy także należą do tej grupy, przykładają wagę do zaplecza rozrywki.
Udogodnienia dla dzieci są również istotne.
Wczasowicze preferujący kurorty. Do tej grupy także należy 19 procent społeczeństwa. Takie
osoby są przede wszystkim zainteresowane sportami wodnymi i piękną pogodą. Wybierają
zazwyczaj popularne miejsca, charakteryzujące się wielkomiejską atmosferą.
Wczasowicze wyjeżdżający za granicę. Do tej grupy należy ponad jedna czwarta  26 procent
 wszystkich obywateli, którzy szukają miejsc, w których nigdy wcześniej nie byli. Zagraniczne
kurorty oferują ekscytujące, wzbogacające doświadczenia oraz wspaniałą atmosferę.
Malownicza sceneria jest równie pożądana. Dobre warunki zakwaterowania oraz obsługa są
ważniejsze niż koszty.
Str. 345
Ostatnimi czasy pojawiają się sugestie, że podział na podstawie faktycznego zachowania lepiej
odwzorowałby ten rynek. Wiąże się to z odkryciem, że to, co ludzie mówią, niekoniecznie pokrywa się
z tym, co tak naprawdę robią.
Wyjeżdża się na wycieczkę z różnych powodów. W 2006 roku podział procentowy
przedstawiał się następująco:
Wyjazdy wypoczynkowe ( 74 procent wszystkich Wyjazdy w celach zawodowych ( 26 procent
wyjazdów) wszystkich wyjazdów)
28 procent: Inne sprawy osobiste/ czas wolny od 16 procent: Ogólny wyjazd służbowy
pracy
26 procent: Odwiedziny u przyjaciół lub 10 procent: Zjazd, seminarium, szkolenie,
krewnych spotkanie integracyjne
12 procent: Wyjazd z miasta na weekend
8 procent: Wyjazd na wakacje
WYJAZDY WYPOCZYNKOWE
Podróże w czasie wolnym dla przyjemności stanowią prawie trzy czwarte wszystkich odbywanych
wycieczek. Należą do nich wizyty u przyjaciół lub krewnych, wypady weekendowe, wyjazdy
wakacyjne oraz podróże w innych sprawach osobistych lub dla przyjemności. Odwiedziny u przyjaciół
lub członków rodziny przeliczane są na ponad jedną trzecią wszystkich indywidualnych wyjazdów.
Zdecydowana większość podróży wypoczynkowych odbywa się samochodem, furgonetką lub małym
pojazdem ciężarowym. Dzieci biorą udział w trzech na dziesięć tego typu wyjazdów. Połowa podróży
w celach wypoczynkowych zawiera minimum jeden nocleg. Sześć na dziesięć takich wyjazdów ma
przewidziane jeden lub dwa noclegi; wyjazdy z trzema do sześciu zapewnionymi noclegami również
cieszą się sporą popularnością. Najwięcej podróży w celach wypoczynkowych ma miejsce w okresie
wakacyjnym. W trakcie wyjazdów rodzinnych największą popularnością cieszą się zajęcia takie jak:
jedzenie na mieście, robienie zakupów, szeroko pojmowana rozrywka oraz zwiedzanie. Prawie
sześćdziesiąt procent takich wyjazdów ma miejsce w obrębie tego samego stanu, w którym
podróżujący mieszka na co dzień.
Pięć najpopularniejszych Designated Marketing Areas (przyp. tłum.: wyznaczone obszary
marketingowe kraju) pod względem podróży wypoczynkowych stanowi jedną szóstą wszystkich
indywidualnych wyjazdów dla przyjemności. Są to:
Los Angeles
Nowy Jork
Chicago
San Francisco  Oakland  San Jose
Filadelfia
PODRÓŻ W CELU ODWIEDZENIA PRZYJACIÓA
LUB KREWNYCH. Cechy typowe dla takiego wyjazdu
różnią się w zależności od jego celu. Rodziny, które mają zamiar odwiedzić znajomych lub krewnych ,
nie są nastawione na wydawanie pieniędzy w porównaniu do osób podróżujących w innych celach.
Prawie trzy na cztery odbywane wyjazdy indywidualne polegają na zatrzymaniu się u kogoś
znajomego w domu. Zima cieszy się największą popularnością jeżeli chodzi o odwiedziny u przyjaciół
czy krewnych, prawdopodobnie ze względu na przerwę świąteczną pod koniec roku. Co zaskakujące,
dwie na pięć tego typu wycieczek odbywanych jest tylko przez jednego członka rodziny. Jest to
najwyższa taka liczba odnotowana w całym sektorze wyjazdów w celach wypoczynkowych.
(podpis pod obrazkiem)
Podróże w celach wypoczynkowych stanowią trzy czwarte wszystkich wycieczek.
Pewne badania ( Young et al., 1978) wykazują, że w tym sektorze istnieją cztery podtypy
gospodarzy  ambasadorzy i rozmówcy, którzy zachowują się jak handlowcy, zachęcając przyjaciół i
krewnych do złożenia sobie wizyty i wzięcia udziału w zaplanowanych na tę wizytę zajęciach
rekreacyjnych; niechętni gospodarze oraz gospodarze neutralni, którzy nie starają się przekonać
krewnych do niczego i zazwyczaj nie biorą udziału w zajęciach swoich gości w trakcie wizyty. Istnieją
również inne różnice pomiędzy gospodarzami. Ambasadorzy i niechętni gospodarze nie mają nic
przeciwko mieszanym wizytom i przyjaciół i krewnych, podczas gdy gospodarze neutralni i rozmówcy
preferują wyłącznie odwiedziny znajomych. Osoby wybierające się z wizytą do niechętnych
gospodarzy zapewne wezmą udział w zjez
dzie rodzinnym.
Sektor VFR ( Visit Friends and Family  Wizyta u Przyjaciół lub Krewnych) jest często
postrzegany jako rynek jednorodny. Jednak w niektórych przypadkach, VFR stanowi tylko jedną z
wielu czynności zaplanowanych przez turystów. Uważa się, że rynek VFR będzie lepiej zrozumiały w
przypadku zastosowania podziału według następujących zmiennych (Moscardo et al., 2000):
Rozróżnienie pomiędzy VFR jako czynność podróżnicza oraz VFR jako typ wyjazdu lub motyw
Krajowy a międzynarodowy VFR
Krótkie a długodystansowe wyjazdy VFR
Nocowanie u przyjaciół lub krewnych a komercyjne zakwaterowanie
Cel wizyty ( odwiedzenie przyjaciół, wizyta u krewnych, odwiedzenie i przyjaciół i krewnych)
 Chociaż niektórzy nie liczą się z rynkiem VFR jako potencjalnym z
ródłem zysku, sądząc że
osoby wyjeżdżające w ten sposób wydają niewiele pieniędzy zatrzymując się i jedząc u znajomych lub
krewnych, ten sektor wnosi swój wkład w dany region na kilka sposobów ( Xinran, Morrison, i
O'Leary, 2001):
Wyrównuje wahania sezonowe.
Jeżeli ma miejsce za granicą, to zazwyczaj trwa dłuższy okres czasu.
Stanowi niezwykle efektywną drogę komunikacji ustnej (poczta pantoflowa).
Str. 346
WYJAZDY WEEKENDOWE. Połowa jednoosobowych wyjazdów weekendowych trwa nie dłużej niż 1-2
dni z noclegami, podczas gdy resztę stanowią zazwyczaj wyjazdy jednodniowe. Jedna na sześć takich
wycieczek zawiera trzy noclegi lub więcej. Osoby decydujące się na wypad weekendowy najchętniej
jedzą na mieście, uprawiają gry hazardowe lub biorą udział w nocnych imprezach. Większość
wyjazdów weekendowych odbywa się w granicach tego samego stanu, w którym podróżny mieszka
na co dzień.
WYJAZDY NA WAKACJE. Wyjazd na wakacje najczęściej zawiera podróż drogą lotniczą lub
wypożyczonym samochodem. Przeciętna długość wakacji to 4 noclegi, chociaż na przykład jedna
czwarta z nich zawiera siedem noclegów lub więcej. Prawie połowa wszystkich wyjazdów na wakacje
ma miejsce latem. Popularnymi zajęciami są: zwiedzanie, zajęcia na plaży i w wodzie oraz wizyty w
parkach rozrywki czy w wesołych miasteczkach. Jest to sektor, w którym dzieci najczęściej towarzyszą
rodzicom na wyjez
dzie.
W tym sektorze turystyki istnieją różne rynki niszowe, na przykład:
Gen Xers (przyp. tłum.: Pokolenie X- osoby urodzone pomiędzy 1960-1980 rokiem) oraz
Millennials (przyp. tłum.: Pokolenie Y  są to dzieci osób urodzonych w okresie powojennego
wyżu demograficznego)
Niepełnosprawni podróżni
Wakacje tylko dla kobiet
Wakacje tylko dla mężczyzn
Wyjazdy na ślub
Wyjazdy w celach prokreacyjnych
Podróże relaksacyjne przed narodzinami dziecka
Wyjazdy w celach poprawy zdrowia/życia
Turystyka związana z wolontariatem
Podróże ze zwierzętami domowymi
Turystyka kosmiczna
Podróże kulinarne
Rynek homoseksualistów
Podróżni nastawieni na ryzykowne przygody
SZYBKA WYCIECZKA 14.1
Rodzinne Wyjazdy Przygodowe
W dzisiejszym wciąż zapracowanym społeczeństwie rodziny mają coraz większe trudności aby znalez
ć
trochę czasu dla siebie. Jednym z niszowych rynków turystycznych jest właśnie rynek rodzinnych
wyjazdów z przygodami. Według strony internetowej TourismReview.com taka forma spędzania
wakacji odnosi sukces ze względu na wyzwania stawiane przed uczestnikami oraz przyjacielską
atmosferę, którą zapewnia pomyślne wykonanie zadania. Pomysł ten opiera się na wspólnej pracy i
zabawie całej rodziny w celu przezwyciężenia różnorodnych interaktywnych przeszkód. Praca
zespołowa niezbędna przy takiej formie wypoczynku zbliża ludzi do siebie.
Aby pomyślnie zaplanować takie przygodowe wakacje, należy podjąć pewne kroki. Po
pierwsze, należy wybrać typ wakacji jakie najbardziej spodobają się twojej rodzinie. Takie wyjazdy
mogą mieć formę zarówno jednodniowego spływu rwącą górską rzeką jak i weekendowego safari.
Podejmując ostateczną decyzję należy zastanowić się w jakim stopniu członkowie twojej rodziny są
przygodowi, czy lubią spędzać czas na świeżym powietrzu oraz czy chcieliby pojechać za granicę.
Poza tym warto zadać sobie pytanie jakie elementy najbardziej spodobają się twojej rodzinie, na
przykład czy woleliby mieć więcej zajęć na lądzie, takich jak piesze wycieczki, czy też wolą sporty
wodne, itd.
Jeżeli już podjąłeś decyzję o formie wyjazdu która najbardziej odpowiadałaby twoim bliskim,
zaangażuj swoje dzieci w planowanie wycieczki. Spowoduje to podekscytowanie i prawdziwe
zaangażowanie w sam wyjazd. Następnym krokiem jest zaplanowanie dziecku specjalnego projektu,
na którym ma się skupić w trakcie wakacji. Pomysły powinny pozwolić dziecku na użycie
jednorazowego aparatu fotograficznego lub na stworzenie dziennika z podróży. Przed samym
wyjazdem upewnij się, że twoi bliscy są odpowiednio przygotowani i będą czuli się tak komfortowo
jak to tylko możliwe. Zabierz ze sobą sporo butelek wody mineralnej, stosuj regularnie krem z filtrem
oraz noś odpowiednie ubranie.
Włączenie i zaangażowanie dzieci w rodzinne wakacje może być trudne, ale samo
zaplanowanie rodzinnych wakacji może okazać się tu idealnym rozwiązaniem.
POMYŚL O:
1. Czy tego typu wyjazdy będą się cieszyły największym zainteresowaniem wśród rodziców czy
dzieci?
2. W jaki sposób będą się różniły między sobą przesłania w zależności od członka rodziny, na
którego są nastawione?
SPRAWDy
TO:
Odwiedz
stronę internetową http://www.wildernesstrips.com oraz spróbuj znalez
ć w Internecie inne
strony poświęcone przygodowym wakacjom.
y
ródło: TourismReview.com, 2008. The Trip of a Lifetime  Adventure with Kids?
Poniżej przedstawione są profile czterech z rynków niszowych. Opublikowane w 2004 roku w
"Journal of Travel Research" badania wykazały, że podróżni poszukujący ryzykownych przygód mogą
być podzieleni na sześć grup:
1. General Enthusiasts (przyp. tłum.: Entuzjaści). Są to zazwyczaj mężczyz
ni, którzy ukończyli
college, nie mający dzieci poniżej 12 roku życia. Entuzjaści najchętniej decydują sie na
wyjazdy pełne przygód oraz zdecydowanie wolą ryzykowne zajęcia w stylu kajakarstwa
morskiego czy wspinaczki wysokogórskiej niż biwakowania. Tacy turyści często sami
organizują sobie wyjazdy i podróżują poza Ameryką, na przykład na Południowym Pacyfiku.
Str. 347
2. Budget Youngsters (przyp. tłum.: Młodzi ludzie z ograniczonym budżetem). Tacy podróżni są
generalnie w młodym wieku (dziewiętnaście  trzydzieści cztery lata), samotni, z
ograniczonym, dość niskim budżetem. Wolą sami organizować sobie wycieczki, chociaż
równie chętnie decydują się na częściowo zorganizowane wyjazdy umożliwiające im zdobycie
wiedzy specjalistycznej i uprawnień. Młodzi ludzie z ograniczonymi możliwościami
finansowymi zazwyczaj podróżują z przyjaciółmi w obrębie Stanów Zjednoczonych. Przyczyną
tego jest być może fakt, iż podróżowanie po własnym kraju jest stosunkowo tanie.
3. Soft Moderates. Jest to niewielka grupa składająca się głównie z kobiet w średnim wieku,
które zdobyły wykształcenie wyższe, jednak ponieważ tylko one zarabiają na dom, ich
dochody są stosunkowo niskie. Kobieta należąca do grupy Soft Moderates raczej nie posiada
dzieci poniżej dwunastego roku życia. Najbardziej odpowiadają jej umiarkowane przygodowo
zajęcia w obrębie Stanów Zjednoczonych, takie jak piesze wycieczki po górach czy
podziwianie dzikiej przyrody. Taka kobieta raczej nie zorganizuje sobie wycieczki sama i
zdecydowanie woli znajome widoki od podejmowania ryzyka.
4. Upper High Naturalists (przyp. tłum.: Miłośnicy przyrody o większych możliwościach
finansowych). Osoby należące do tej grupy są najczęściej w średnim wieku, zamężne/ żonate,
o wysokich dochodach. Często nie są jedynymi, którzy zarabiają na dom oraz nie posiadają
dzieci poniżej dwunastego roku życia. Odpowiadają im zarówno umiarkowane jak i męczące
zajęcia takie jak piesze wędrówki po górach czy podróże z całym dobytkiem na plecach, a
przyjemność sprawiają im wyjazdy z rodziną lub z przyjaciółmi. Osoby należące do grupy
Upper High Naturalists szukają oryginalnych wyjazdów i egzotycznych destynacji jak na
przykład Afryka, gdzie przebywają dłużej niż tydzień czasu i wydają więcej niż$1 000.
5. Family Vacationers (przyp. tłum.: Osoby preferujące rodzinne wakacje). Są to żonaci
mężczyz
ni, którzy niezbyt entuzjastycznie podchodzą do swoich wakacji. Zazwyczaj osoby
należące do tej grupy ukończyły college i posiadają dwie pensje w gospodarstwie domowym
na utrzymanie dzieci, z których przynajmniej jedno ma mniej niż dwanaście lat. Ich ulubione
miejsca pobytu znajdują się w Stanach Zjednoczonych i Ameryce Południowej. Podróżni z
grupy Family Vacationers lubią mieć jakąś pomoc przy zorganizowaniu wakacji.
6. Active Soloists (przyp. tłum.: Aktywni soliści). Grupa ta składa się głównie z dobrze
wykształconych osób ze średnimi dochodami, które nie posiadają dzieci poniżej dwunastego
roku życia. Takie osoby wyraz
nie preferują zajęcia wysokiego ryzyka, takie jak
paralotniarstwo, oraz indywidualne bądz
zorganizowane wyjazdy. Ze wszystkich grup to
właśnie osoby należące do Active Soloists najbardziej polegają na infrastrukturze
turystycznej podczas organizowania wyjazdów.
 Podróżowanie jest odpowiedzią na marzenie  marzenie o luksusie,
prestiżu, egzotycznych miejscach. Jest to całkowita ucieczka od codziennej
rutyny& a podróż, na którą zarobiono ciężkim wysiłkiem podbudowuje nie
tylko ego, ale także uspokaja sumienie.
Incentive Travel Planner
Przez ostatnich pięć lat przemysł podróżniczy odnotował fakt, że osoby o orientacji
homoseksualnej stanowią znaczące 10 procent całego rynku. Co więcej, tacy podróżni wyjeżdżają
nieustraszenie nawet po wielkich katastrofach i zazwyczaj wydają więcej pieniędzy od
heteroseksualnych turystów na wakacjach. To odkrycie doprowadziło do usilnego zabiegania o
wizerunek firmy przyjaznej homoseksualistom, w szczególności wśród hoteli, wypożyczalni
samochodowych i popularnych destynacji turystycznych.
Filadelfia jest jednym z miast, które przedsięwzięły inicjatywę mającą na celu przyciągnięcie
podróżujących homoseksualistów. W listopadzie 2003 roku miasto rozpoczęło wartą $900 000,
trzyletnią kampanię, mającą zachęcić homoseksualistów do spędzenia swoich wakacji właśnie w
tym mieście. Chwytliwe reklamy, w których Ben Franklin i Betsy Ross trzymają slogany w
kolorach tęczy z nadrukowanym na nich dowcipnym hasłem- " get your history straight and your
night life gay" (przyp. tłum.: gra słów:  straight"- prosty, heteroseksualny;  gay  wesoły,
homoseksualny) podkreślają atrakcyjne zaplecze miasta dla homoseksualistów. Dzięki nowej
kampanii Filadelfia ma nadzieję przejąć część zysków, jaką do tej pory czerpały z
homoseksualistów rejsy i konkretne destynacje.
Większość ekspertów w branży uważa, że podróże dla gejów i lesbijek są zdecydowanie
przyjemniejsze i prostsze niż choćby dziesięć lat temu. Niemniej jednak, według Toma Rotha,
prezesa Community Marketing, pochodzącego z San Francisco ośrodka badań nad podróżami dla
homoseksualistów:  istnieje wciąż wiele przeszkód do przezwyciężenia w obrębie różnych
organizacji i korporacji .  Zazwyczaj sprowadza się to do osobistych odczuć".
Wakacje dla mężczyzn stają się w szybkim tempie czymś więcej, niż tylko wypadem na ryby.
W dzisiejszych czasach, męskie wyjazdy zapewniają czas i możliwości poszerzania horyzontów,
zwiedzania i wyrażenia samych siebie na nowe sposoby. Niektóre z ucieleśnień nowego
podróżującego mężczyzny to:
Metro Man (przyp. tłum.: Typ Metroseksualny). Poszukuje dobrego jedzenia, wizyt w
spa, lekcji etykiety i winiarstwa oraz konsultacji z prywatnym asystentem od
zakupów. Są to wakacje w celu samodoskonalenia się, które łączą odpoczynek z
nowymi ciekawymi doświadczeniami.
Adventure Man (przyp. tłum.: Typ Przygodowy). Jest to facet z wypchanym kontem
bankowym, którego interesują zajęcia takie jak: skoki na nartach z helikoptera,
żeglarstwo czy wyczarterowane safari w Afryce. Nie ma nic przeciwko zabraniu ze
sobą dzieci; w istocie wakacje z dziećmi uważa za nawet bardziej satysfakcjonujące.
Corporate Man (przyp. tłum.: Typ Korporacyjny). Mógłby być także nazywany Junket
Man (przyp. tłum.: Typ Imprezowy). Mieszając interesy z przyjemnością ten typ
czerpie najwięcej z każdego wyjazdu. Marketingowcy starają się go wciągnąć do
reklam takich jak na przykład reklama Florydy ukazująca mężczyznę ubranego w
garnitur i trzymającego płetwy, nad którym jest napisane  Zabierz swój drugi
garnitur .
Speed Man (przyp. tłum.: Typ Szybki). Jest zamożny i kocha wyścigi. Wakacje w
miejscu takim jak Skip Barber Racing School lub lekcje pilotowania z pewnością
zaspokoją jego potrzebę prędkości. Taka szkoła wyścigowa może stanowić dla niego
wakacje za $1 000 za tydzień, ale równie dobrze może się to przerodzić w pasję wartą
$30 000 rocznie.
Str. 348
Kiedyś bycie podróżnikiem przywiązanym do wózka inwalidzkiego było czymś niezmiernie
trudnym. Obecnie niepełnosprawni turyści każdego rodzaju są w lepszej sytuacji po uchwaleniu
Americans with Disabilities Act w 1990 roku (przyp. tłum.: akt dotyczący niepełnosprawnych
Amerykanów) oraz Air Carrier Access Act w 1986 roku (przyp. tłum.: akt przeciwko nierównemu
traktowaniu niepełnosprawnych pasażerów linii lotniczych). Niemniej jednak wciąż istnieje cała
masa przeszkód przed milionami ślepych, głuchych czy jeżdżących na wózku inwalidzkim
podróżnych, którzy rokrocznie podróżują po świecie.
Na szczęście z odpowiednimi środkami pieniężnymi przeszkody te nie stanowią już
pierwszoplanowego problemu. Tony Schrader, pięćdziesięcioczteroletni prawnik z Austin w
stanie Teksas, przez większą część życia cierpi na niedowład kończyn dolnych. Jest zapalonym
podróżnikiem, który wraz ze swoją żoną odwiedził wiele miejsc, wśród których znajdują się
St.Petersburg, wyspa Cozumel i Londyn. W jaki sposób pokonał marmurowe schody wewnątrz
Państwowego Muzeum Ermitażu podczas pobytu w Rosji? To proste  dwoje wolontariuszy
wniosło go na górę na prośbę jego prywatnego przewodnika. Jak sobie poradził na piaszczystych
plażach wyspy Cozumel? Miejscowa furgonetka z elektryczną windą czekała na brzegu na małą
łódkę, która przywiozła Schradera z rejsu. Wąskie uliczki Londynu także nie stanowiły problemu -
czarne taksówki zaopatrzone w podjazd woziły go po całym mieście.
Badania wykazują, że ten rynek prawdopodobnie powiększy się, przede wszystkim ze
względu na starzenie się pokolenia wyżu demograficznego oraz na postęp technologiczny, który
ułatwia życie niepełnosprawnym i umożliwia im poruszanie się. Society for Accessible Travel and
Hospitality szacuje, że blisko 75 procent z 54 milionów niepełnosprawnych Amerykanów ma
finansowe i fizyczne możliwości odbywania podróży. Jednakże tylko 11 milionów z nich
podróżuje przynajmniej raz w roku.
PODRÓŻOWANIE W CELACH OSOBISTYCH LUB INNYCH WYPOCZYNKOWYCH. Tego typu
wycieczki zazwyczaj trwają nie dłużej niż jeden dzień i odbywają się w granicach stanu, w którym
podróżny mieszka na co dzień.
(podpis pod obrazkiem)
Ważnymi elementami idealnego wyjazdu są: wypoczynek i relaks oraz spędzanie czasu z bliską osobą.
IDEALNE AMERYKAC
SKIE WAKACJE. Niedawno przeprowadzone badania, wspomniane już w
rozdziale 10, zidentyfikowały cechy charakterystyczne Idealnych Amerykańskich Wakacji. Idealny
wyjazd zapewnia odpoczynek i relaks, spędzanie czasu ze współmałżonkiem, partnerem lub
rodziną, odkrywanie i zwiedzanie, luksus, przygodę oraz poznawanie nowych osób.
Najważniejsze elementy to odpoczynek i relaks oraz spędzanie czasu z bliskimi. Podróżni
podkreślili, że preferują spędzić większość czasu z partnerem niż z dużą rodziną.
 Istotą podróży nie jest postawienie stopy na obcej ziemi, lecz
postawienie wreszcie stopy na własnej ziemi jak na obcym lądzie.
G.K. Chesterton
 W miejscach docelowych, wśród których preferują plaże i międzynarodowe kurorty, chcą
mieć zapewnione proste doświadczenia podróżnicze, poczucie zabawy i przygody oraz lokalny
charakter miejsca. Podróżni życzą sobie więcej zwiedzania, zabaw na plaży/sportów wodnych,
rozrywki, doświadczeń kulinarnych lub związanych w winiarstwem oraz zajęć związanych z
przyrodą, sztuką i kulturą. Co ciekawe, Amerykanie chcieliby podwoić długość swojego
ostatniego wyjazdu. Mniej niż połowa ankietowanych uważa, ze ich ostatnie wakacje były bliskie
tym wymarzonym, a ponad jedna czwarta twierdzi, że ostatni wyjazd nie miał nic wspólnego z
tym idealnym. Pozwala to stwierdzić, że istnieje sporo rzeczy do poprawy w sprawie idealnych
wakacji.
Zidentyfikowano osiem oddzielnych grup motywacyjnych.
Experiential (przyp. tłum.: nastawieni na nowe doświadczenia). Są to entuzjastyczni
podróżnicy zainteresowani długimi, najlepiej zagranicznymi wyjazdami, które
zapewniłyby im możliwość doświadczenia czegoś nowego, innego.
Family focused (przyp.tłum.: nastawieni na rodzinę). Są to osoby, które chcą
podróżować z członkami rodziny do miejsc nastawionych na takich jak oni,
oferujących wiele atrakcji.
Casual travelers (przyp. tłum.: swobodni podróżni). Są to zazwyczaj młodzi mężczyz
ni
nastawieni na odpoczynek i relaks.
Trail blazers (przyp. tłum.: przecierający szlaki). Starsi entuzjaści przygód, połączenia
z naturą, mniej zainteresowani komfortem osobistym
Reconnectors (przyp. tłum.: szukający ponownego połączenia). Są to głównie
kobiety szukające odpoczynku i relaksu oraz spędzenia czasu ze swoim
współmałżonkiem/ ukochanym w romantycznej, nieformalnej scenerii takiej jak
plaża, rejs statkiem czy kolacja na mieście.
Str. 349
Affluentials (przyp. tłum.: bogacze). Młodszy sektor nastawiony na relaks, przygodę i
luksus wraz z partnerem w międzynarodowym ekskluzywnym kurorcie.
Back to basics (przyp. tłum.: powrót do podstaw). Oszczędni podróżni szukający
odpoczynku i relaksu na niezbyt drogich wakacjach zorganizowanych.
Quintessential travelers (przyp. tłum.: osoby, dla których podróżowanie jest
najważniejsze). Silnie zmotywowani podróżnicy z pasją, zainteresowani każdym
typem destynacji (w szczególności zagranicznymi) i zajęciami. Mają wielką
przyjemność z zaangażowania się w wyszukiwanie i planowanie poszczególnych
części wyjazdu.
SZYBKA WYCIECZKA 14.2
Turystyka medyczna
Turystyka medyczna stanowi nowy, ciekawy sektor rynku podróżniczego. Najnowocześniejsze
zagraniczne szpitale przyciągają Amerykanów niskimi cenami i pakietami zawierającymi lokalne
wycieczki. Ten nowy trend jest napędzany przez turystów mających pojęcie o medycynie, którzy zdali
sobie sprawę, że koszty transportu, zakwaterowania i kilku dni wakacji wyniosą za granicą mniej niż
kosztowałoby to ich w Stanach Zjednoczonych.
Niektórzy specjaliści wierzą, że turystyka medyczna rozpoczęła się już wieki temu, kiedy to
zamożni Rzymianie podróżowali za granicę w poszukiwaniu leczniczych z
ródeł w spa. Ten trend
przeżywał swój pierwszy rozkwit, gdy europejskie pary wyjeżdżały do Włoch i Belgii w celu dokonania
zapłodnienia in vitro oraz innych terapii dotyczących leczenia niepłodności, trudnych bądz

niemożliwych do uzyskania w ich własnym systemie zdrowotnym.
Artykuł na stronie internetowej TourismReview.com przewiduje, że przed 2012 rokiem
azjatycki rynek turystyki medycznej wygeneruje więcej niż $4,4 miliardy. Podobne operacje w Indiach
wrastają w przybliżeniu o 30 procent rocznie, a Republika Południowej Afryki, Izrael, Kolumbia i
Hiszpania zyskują coraz to lepszą reputację w wykonywaniu zapłodnienia in vitro. Krytycy tego
nowego trendu zarzucają, że kiedy amerykańscy klienci wrócą już do Stanów Zjednoczonych, mają
niewielkie możliwości prawnego wystąpienia przeciwko swoim lekarzom i tylko kilka możliwych
alternatyw jeśli cokolwiek pójdzie nie tak; jednak do tej pory, te możliwe do wystąpienia
konsekwencje nie zniechęciły klientów do wyjazdu za granicę. Istnieją dwa główne typy turystów
podróżujących w celach medycznych: turyści nastawieni na wypoczynek, którzy przechodzą niezbyt
skomplikowane leczenie na miejscu, oraz turyści z poważnym problemem zdrowotnym, którzy
przyjeżdżają na skomplikowany zabieg, ale szukają także kilku dni wypoczynku. Turystyka medyczna
stanowi interesujący obiekt obserwacji na przyszłość. Kto wie, co pojawi się w przyszłości?
POMYŚL O:
1. W jaki sposób międzynarodowa kadra oraz instytucje medyczne mogą się efektywnie
reklamować?
2. Jakie niebezpieczeństwa przewidujesz dla tego typu turystyki?
SPRAWDy
TO:
Postaraj się znalez
ć jakiekolwiek zagraniczne ogłoszenia związane z turystyką medyczną w Internecie.
Sprawdz
http://www.spa-resort.cz/
Zajrzyj także na TourismReview.com, 2008. Ethical Pitfalls of Transplant Tourism, autorstwa Arthura
R. Derse ego, MD, JD.
y
ródło: TourismReview.com, 2008. Vacations or Surgery? Both! Autorstwa Louisy Kamps.
RYNEK DO 2010 ROKU
Potencjał amerykańskiego rynku wyjazdów wypoczynkowych może być postrzegany przez pryzmat
następujących czynników ( Canadian Tourism Commission  Kanadyjska Komisja do Spraw Turystyki,
1998):
Real Gross Domestic Product Growth Forecast ( prognoza wzrostu Realnego Produktu
Krajowego Brutto) pod względem złożonego rocznego wskaz
nika wzrostu od 2000 do 2010
roku jest przewidywana na 2 procent dla Stanów Zjednoczonych w porównaniu do 3,1
procent szacowanych dla reszty świata.
 W 1997 roku średnia wieku 268 milionów mieszkańców Stanów Zjednoczonych wynosiła 36
lat. Przed 2007 rokiem populacja wzrośnie do 290 milionów osób ze średnią wieku 37,4. W
tym czasie, z medianą wieku ludności wynoszącą 36,9, prawie połowa populacji będzie miała
powyżej 37 lat.
Osoby urodzone w okresie wyżu demograficznego reprezentują dwa sektory: starszą grupę
składającą się z 34 milionów ludzi urodzonych pomiędzy 1946 a 1954 rokiem i młodszą grupę
liczącą 42 miliony osób urodzonych między 1955 a 1964 rokiem. Ta pierwsza jest ważniejsza
od drugiej pod względem gospodarczym, ponieważ większość pracowników osiąga najwyższe
zarobki między 45 a 54 rokiem życia.
Osoby urodzone w okresie wyżu demograficznego oszczędzają na emeryturę.
Str. 350
Strony (351-368) Tłumaczenie Karolina Bednorz
- Stany, w których populacja wzrośnie o ponad milion w latach 1995-2015:
" Kalifornia
" Teksas
" Floryda
" Georgia
" Karolina Północna
" Waszyngton
" Arizona
" Wirginia
" Tennessee
" Kolorado
RYNEK RODZINNY
Ponad 90 procent dorosłych uważa, że to zainteresowania ich dzieci są najważniejsze podczas
planowania wakacji. Wpływ dzieci na rodzinne plany wakacyjne jest opisany w rozdziale 10. Rodzice
zgadzają się także w kwestii wpływu dzieci na wybór celu podróży ( 64%), zakwaterowanie (40%) oraz
wczasy zorganizowane ( 38%). Co ciekawe, około osiem na dziesięcioro dzieci w przedziale wiekowym
od 6 do 17 lat twierdzi, że naprawdę lubi rodzinne wakacje. Co według dzieci jest dla nich ważne?
Następujące obiekty cechują się wysoką atrakcyjnością (70-85% ankietowanych opowiedziało się na
tak):
Cecha: Wysoka atrakcyjność:
Eksperymentowanie Parki rozrywki
Wyobraz
nia/ atmosfera Plaża
Parki wodne
Miejsca wcześniej nieodwiedzane
Sportowe atrakcje Nurkowanie z rurką
Pływanie
Inne Wspólne spędzanie czasu z rodziną
(podpis pod zdjęciem)
Rodzina stanowi kluczowy rynek dla turystyki.
Ponad 60 procent rodzin czuje, że podczas wyjazdów z dziećmi ich wolność i elastyczność są
zredukowane. Może to stanowić okazję do stworzenia w wakacyjnych miejscach pobytu rodzinnego
programu zajęć lub też odpoczynku od pociech dla rodziców.
SZYBKA WYCIECZKA 14.3
Połączenie interesów z wolnym czasem
Granica pomiędzy wyjazdami służbowymi a tymi dla przyjemności zaciera się wraz z coraz większą
ilością osób, które szukają wypoczynku i relaksu podczas swoich wyjazdów biznesowych. 52 procent
podróżnych ankietowanych przez Deloitte stwierdziło, że w ciągu ostatniego roku rozszerzyło o
wakacje/ czas wolny średnio 3,2 podróży służbowych. W dodatku prawie połowa z nich zaprosiła
członka rodziny lub przyjaciela, by towarzyszył im w przynajmniej jednej z podróży. Nawet wycieczki
planowane jako wakacyjne przechodzą płynnie w wyjazdy w celach służbowych. Jeden na trzech
ankietowanych przyznał, że odbiera telefony z pracy, odsłuchuje pocztę głosową i sprawdza maile w
czasie swoich wakacji.
Jednym ze sposobów w jaki osoby wyjeżdżające służbowo przekształcają taki wyjazd w
wakacje jest zabranie ze sobą dzieci. Hotele już zdają sobie sprawę z tego nowego trendu i zaczynają
się do niego przystosowywać. 90 procent placówek Westins zapewnia dzieciom jeden dzień
nadzorowanych atrakcji. Ponad 20 hoteli sieci Hilton oferuje program , w którym dzieci mają okazję
grać w gry i brać udział w zajęciach charakterystycznych dla danego regionu jak np. taniec hula czy
salsa. W 17 resortach Hyatt dzieci mają szanse nauczyć się czegoś o rzemieślnictwie i geografii
regionu. 21 hoteli Ritz zapewnia dzień pełen rozrywki w postaci zajęć z savoir-vivre u, spacerów na
świeżym powietrzu czy też tropienia padlinożerców. Biznesowe i wypoczynkowe wyjazdy wydają się
zlewać w takim stopniu, że pewnego dnia te dwie kategorie mogą przestać istnieć, a pojęcie  podróż
będzie zawierało i pracę i zabawę. Wyłącznie od jednostki zależy sposób rozdzielenia obu tych słów.
Jednak podsumowując, odrobinę zabawy powinniśmy uważać za swój własny interes.
POMYŚL O TYM:
1. Czy konieczne jest istnienie jasnej granicy pomiędzy interesami a wolnym czasem?
2. Jakie są wady zacierania się tej granicy?
Str. 351
Rodzina stanowi niezwykle istotny rynek dla turystyki. Ze względu na fakt, że obecni rodzice należą
do generacji wyżu demograficznego, stanowią oni wysoki odsetek populacji. Odczuwają potrzebę
ucieczki od stresu związanego z pracą i spędzania czasu ze swoją rodziną. Mają zwyczaj brania
krótszych ale i częstszych urlopów bliżej miejsca zamieszkania, aby zmaksymalizować wykorzystanie
swojego czasu. W celu uatrakcyjnienia tego rynku, popularne destynacje dodają do swojej oferty
usługi takie jak: opieka nad dzieckiem, dziecięce menu czy nawet jadalnie dla dzieci.
Wewnątrz tej grupy można wyróżnić kilka podgrup:
" Małżeństwa bezdzietne, reprezentujące 29 % wszystkich gospodarstw domowych.
" Małżeństwa z dziećmi, reprezentujące 25 % wszystkich gospodarstw domowych.
" Dziadkowie z wnukami. W Stanach Zjednoczonych około 3 miliony dzieci poniżej
osiemnastego roku życia mieszka na stałe ze swoimi dziadkami. W gospodarstwach gdzie
oboje rodzice pracują, zabieranie dzieci na wakacje przez dziadków staje się coraz bardziej
popularne.
" Samotni rodzice z dziećmi.
SZYBKA WYCIECZKA 14.4
Luksusowe podróże biznesowe?
Życie osób podróżujących w interesach może być pełne frustracji komplikacji . W celu dostarczenia
bardziej  ludzkich przeżyć, właściciele lotnisk, linii lotniczych, hoteli oraz usług turystycznych
przygotowali coś wyjątkowego aby spróbować ułatwić życie podróżnych. Pochodzące z Ameryki
Południowej przedsiębiorstwo Blue Parallel przyśpieszy twój pobyt na lotnisku, dostarczy telefon
kiedy dotrzesz do limuzyny w jakimkolwiek kraju docelowym, zapewni osobistego asystenta, załatwi
pobyt w pięciogwiazdkowym hotelu oraz zorganizuje spotkania handlowe poza siedzibą firmy. Wiele
firm podłapuj nowy trend i bierze na siebie szczegółową organizację podróży służbowych.
Coraz to nowsze, wysokiej klasy ułatwienia pojawiają się w życiu osób wyjeżdżających w
celach służbowych. Luksusowe fotele lotnicze rozkładane do pozycji poziomej pozwalają rozluz
nić się
i odpocząć podczas długich lotów. Wielodaniowe posiłki w przedziałach pierwszej klasy
przygotowywane są we współpracy ze sławnymi szefami kuchni. Systemy rozrywki poszerzone
zostały o wysokiej rozdzielczości ekrany LCD, słuchawki z redukcją szumów oraz porty USB
umożliwiające naładowanie odtwarzacza MP3. Miasta o znaczeniu międzynarodowym także zwracają
uwagę na nową tendencję co doskonale obrazuje wprowadzenie przez nie usług mających na celu
zapewnienie opieki podczas pobytu oraz wskazówek dotyczących poruszania się po mieście.
Chociaż przedsiębiorstwa starają się jak mogą aby zaspokoić wszystkie potrzeby
podróżujących, linie lotnicze napotykają trudności w utrzymaniu wysoko postawionej klienteli. Wiele
spośród osób podróżujących w interesach jest honorowymi członkami wielu linii lotniczych, jednak
ostatnio rzadko kiedy lojalnym wobec tylko jednej z nich. Pewien zapalony podróżnik powiedział, że
jest tak zmęczony niewygodami w samolotach, że zapewni swoją lojalność temu, kto zaoferuje mu
wygodniejszy lot i miejsce. Towarzystwa lotnicze walczą o zainteresowanie bogatych osób
podróżujących służbowo na dalekich dystansach. Problemem wielu przewoz
ników jest jednak
przestarzała technologia i brak nowoczesnych udogodnień. Nawet po unowocześnieniu takie linie
lotnicze pozostaną daleko w tyle za swoimi międzynarodowymi rywalami, a koszty modernizacji
mogą okazać się za wysokie. Standardowa opłata za klasę biznesową powinna obecnie zawierać
rozkładane fotele, jedzenie dla smakoszy oraz szeroki wybór win, a także wiele możliwości rozrywki.
Linie lotnicze, które nie mogą tego zapewnić, nie będą w stanie konkurować o podróżnych.
POMYŚL O TYM:
1. Oczywistym jest, że podróże biznesowe coraz bardziej skupiają się na przyjemnym spędzeniu
czasu. Czy jest to odpowiednie, aby biznesmeni byli w ten sposób traktowani podczas
wyjazdów służbowych? Uzasadnij.
SPRAWDy
TO :
Artykuł zaleca obejrzenie strony internetowej Seat Guru ( http://www.seatguru.com ), oferującej
interaktywne plany miejsc prawie każdego podróżującego dziś samolotu.
Str. 352
WYCIECZKI GRUPOWE
Wycieczki zorganizowane stały się znaczącym czynnikiem w rozpowszechnieniu masowej turystyki na
krajowe i międzynarodowe destynacje w przeciągu ostatnich sześćdziesięciu lat. Niektórzy sprzeczają
się, że wyjazdy zorganizowane nie cieszą się już tak wysoką sprzedażą ze względu na zmianę
preferencji potencjalnych turystów, którzy stawiają na indywidualizm i niezależność w zdobywaniu
wakacyjnych doświadczeń, podczas gdy inni podkreślają, że wycieczki zorganizowane mają znaczący
wpływ na gospodarkę Stanów Zjednoczonych jako że zapewniają miejsca pracy i generują dochody.
Biura podróży ze Stanów Zjednoczonych i Kanady obsługują ponad pół miliona wyjazdów
wycieczkowych dla 23 milionów pasażerów rocznie. Więcej niż połowę stanowią wycieczki
jednodniowe. Jednakże biorąc pod uwagę liczbę osób uczestniczących w danym wyjez
dzie oraz
długość jego trwania, 80 procent wycieczek jednodniowych, na które wybiera się pojedynczy klient
oraz 90 procent dochodów jest wyliczanych z wielodniowych wycieczek. (Na przykład jeden klient
wybierający się na sześciodniową wycieczkę jest przeliczany na sześciu pasażerów wyjeżdżających
samotnie na sześć różnych wyjazdów). (Davidson-Peterson Associates, 1995 Economic Impact Study,
1996)
RYNEK GIER HAZARDOWYCH
W 1931 roku hazard został zalegalizowany w stanie Nevada ( Rohs,1995). Przez czterdzieści pięć lat
było to jedyne miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdzie można było legalnie uprawiać hazard.
Atlantic City dołączyło do Nevady w połowie lat siedemdziesiątych. Do 2003 roku rynek gier
hazardowych był podzielony w następujący sposób (Miller & Associates, Inc., 2005):
" $ 28,6 miliardów komercyjne kasyna
" $ 19,9 loterie
" $ 16,8 indiańskie kasyna
" $ 3,78 zakłady w totalizatorach sportowych
" $ 2,7 zakłady charytatywne i bingo
" $ 851 milionów gry karciane
" $ 128 milionów legalne zakłady
W trakcie wyborów w 1996 roku głosujący w stanie Ohio, poddani wpływom silnej opozycji
gubernatora stanu oraz burmistrza Cincinnati, odmówili konstytucyjnej poprawki, która
umożliwiałaby działalność kasyn na wodzie na łódkach w Cleveland, Cincinnati, Youngstown i Lorain.
Mimo to, część pozostałych inicjatyw została poparta przez głosujących. Stan Michigan zaaprobował
plan zezwalający na budowę kasyn w Detroit; w stanie Arizona zaakceptowano budowę większej
liczby indiańskich kasyn; w Hot Springs stanie Arkansas mieści się autoryzowane kasyno, zależne od
poparcia miejscowej społeczności; 6 hrabstw stanu Luizjana głosowało za pozostawieniem legalności
gier hazardowych, podczas gdy pozostałe 23 opowiedziały się za pływającymi kasynami.
 & Dwóch amerykańskich turystów w Niemczech
podróżowało autobusem miejskim gdy jeden z nich
kichnął. Pewien Niemiec obrócił się i odpowiedział z
sympatią :  Gesundheit. ( przyp.tłum.:  Na zdrowie
w języku niemieckim, na stałe zapożyczone przez
Amerykanów). Amerykański turysta odparł :  Jak
miło, że mówi po angielsku.
Sharon Ruhley,  Intercultural Communication
Od końca lat osiemdziesiątych, działalność hazardowa w Stanach Zjednoczonych znacząco
wzrosła. Wiele aktywności związanych z uprawianiem hazardu ma miejsce w trakcie podróży
Amerykanów poza domem. Połowa z wszystkich podróżnych uprawiających hazard grała w takie gry
na Zachodzie Stanów ( 51 procent), w którego skład wchodzi stan Nevada ( 40 procent). Południe
przyciągnęło 19 procent wszystkich podróżujących hazardzistów, po nim jest Północny Wschód ( 17
procent) i wreszcie Środkowy Zachód ( 13 procent). Większa część przypadków brania udziału w
grach hazardowych podczas podróży ma miejsce na obszarze tego samego regionu, gdzie dany
podróżny żyje. Zachód ( 32 procent) oraz Środkowy Zachód ( 31 procent) gromadzą najwyższe
dochody w związku z przyjezdnymi graczami. Ogólnie rzecz biorąc, podróżni uprawiający hazard są
starsi, rzadziej są zamężni/ żonaci tak jak i rzadziej mają dzieci a także są mniej wyedukowani niż
podróżni niezainteresowani grami hazardowymi. Niemniej jednak, domowe przychody tych dwóch
grup są podobne, nawet jeśli większa część hazardzistów jest już na emeryturze.
Hazardziści dzielą się na dwie grupy: tych, którzy grają poprzez cały czas trwania podróży ( 39
procent) oraz tych, którzy próbują hazardu jako jednej z wielu atrakcji w czasie wyjazdu ( 61 procent).
Fakt, że kasyna pełne gier hazardowych są akceptowane jako forma rozrywki stał się jasny. Po
drugie, rozrywka oznacza coś więcej niż tylko gry hazardowe. To coś więcej niż automaty do gry. To
także na przykład sztuczne wulkany, maszyny z grami komputerowymi oraz tańczące fontanny w Las
Vegas.
Istnieją dwa typy położenia kasyn:
1. Tymczasowe. Oferowane są na rynku wyjazdów jednodniowych; podróżni jadą do
określonego miejsca samochodem lub autobusem i korzystają z zakwaterowania i posiłków
na świeżym powietrzu. Większość indiańskich kasyn i wiele kasyn na łodziach należy do tej
kategorii.
2. Stałe kasyna. Najlepszym przykładem jest wciąż Las Vegas. Ponad 40 procent przyjezdnych
dociera tam samolotem a niewiele mniej samochodem. Podróżni zatrzymują się tam
przeważnie na cztery dni i 90 procent z nich nocuje w hotelach.
Ponad 70 procent Kanadyjczyków rokrocznie uprawia hazard. Najpopularniejszym sposobem
uprawiania hazardu jest branie udziału w loterii, na 4 miejscu plasują się kasyna na prowincji
(przyp.tlum. : jest to kanadyjska jednostka podziału administracyjnego; Kanada dzieli się na 12
prowincji), 9 miejsce zajmują kasyna spoza prowincji a 10 miejsce należy do zagranicznych instytucji.
Można więc wywnioskować, że istnieją dwa różne typy usług hazardowych: dla tych, którzy wolą
zostać w swoim regionie oraz dla tych, którzy preferują wyjazdy do kasyn położonych gdzie indziej.
Mieszkańcy Alberty zaobserwowali różnicę pomiędzy podróżującymi do kasyna a
miejscowymi oraz między osobami, dla których wizyta w kasynie stanowi główną atrakcję wyjazdu a
tymi, dla których jest to tylko jeden z kilku punktów programu. Osobami wybierającymi się na
wycieczkę do kasyna są częściej kobiety, wyedukowane, na stanowiskach kierowniczych bądz

posiadających określoną profesję. Istnieją także pewne różnice w zależności od tego, czy wyjście do
kasyna jest główną czy też pomniejszą atrakcją. Podejmowanie ryzyka jest główną motywacją
podróżnych, dla których uprawianie gier hazardowych będzie najważniejszym punktem wyjazdu. Tacy
podróżni charakteryzują się również chęcią ucieczki od ich codziennego życia ( Hinch and Walker,
2004).
Str. 353
SZYBKA WYCIECZKA 14.5
Podróżujący Nudyści
Wielu podróżnych jest niezadowolonych z powodu wysokości opłat nakładanych za drugą sztukę
bagażu, jednak niektórzy wydają się zupełnie niewzruszeni rosnącymi kosztami podróży lotniczych.
Podróżnicy zmierzający do miejsc przeznaczonych dla nudystów z pewnością nie będą potrzebowali
dodatkowego miejsca w walizkach. Wakacje z serii  ubranie niekoniecznie stają się coraz
popularniejsze, gdyż wielu turystów szuka nowych, wyjątkowych atrakcji w czasie wyjazdów poza
miasto. Przeciętna osoba może sobie wyobrażać wspólnotę nudystów jako obszar w środku lasu,
pełne hipisów, boisk do siatkówki oraz parkingów dla przyczep kempingowych. I chociaż takie miejsca
wciąż istnieją, pojawił się już nowy trend przychylający się raczej ku podróżowaniu pierwszą klasą, z
ekskluzywnymi hotelami, kurortami, czy nawet luksusowymi rejsami. Wiele firm zaczyna dostrzegać
potencjalny zysk na rynku nudystów, na którym wielu z wyjeżdżających jest gotowych zedrzeć z siebie
ubrania ale nie zrezygnować ze swojego luksusowego stylu życia.
W 2003 roku w Mayan Riviera w Meksyku został otwarty luksusowy kurort, zapewniający
usługi All-inclusive wyłącznie dla nudystów. Płacący $300 za noc goście witani są szampanem, mają
łóżka usłane płatkami róż, a na basenie mogą cieszyć się oferowanymi materiałami do czytania oraz
ręcznikami. Tego typu kurort znajduje się także w Desert Hot Springs w Kalifornii, gdzie ceny pokojów
za noc wahają się między $269 a $900 za noc. Goście mają zapewnioną bieliznę pościelową z egipskiej
bawełny, telewizory plazmowe oraz prysznic z naturalnie mineralizowaną wodą w łazience. Niektóre
ekskluzywne hotele posiadają wydzielone bloki pokojów dla nudystów, podczas gdy inne rozpoczęły
proces o pozwolenie na opalanie topless przy hotelowym basenie. Rynek nieruchomości również
stara się nadążyć za tym nowym trendem i na przykład niedawno otwarte w stanie Arizona osiedle
mieszkań własnościowych także dla nudystów sprzedało już ponad 100 mieszkań..
Przemysł rozrywkowy dla nudystów wzrósł z $200 milionowego rynku w 1992 roku do $440
milionów w 2007 roku i wciąż wzrasta. Nagie wakacje zapewniają szeroką ofertę od zajęć z jogi i
kolarstwa górskiego po rejsy z zakwaterowaniem i śniadaniem. Pewien nowy niemiecki operator
wycieczek organizuje  nagie loty w celu zapewnienia turystom możliwości pozbycia się ubrań. Osoby
wyjeżdżające na  nagie wakacje twierdzą, że najbardziej podoba im się wyzwolenie od
społeczeństwa, które udaje.
POMYŚL O TYM:
1. Z punktu widzenia hotelu, jakie kwestie wypływają z tego typu turystyki?
SPRAWDy
TO:
SpaFinder.com, wyszukiwarka Spa online, ostatnio stworzyła osobną kategorię dla  wakacji dla
nudystów w Spa w wyniku obserwowanego wzrostu wyszukiwania takiego zwrotu. Od listopada,
wyszukiwania w SpaFinder.com tego typu wyjazdów wyniosły średnio 720 wyszukiwań miesięcznie.
y
ródła: No Shoes, No Shirt, No Worries, by Michelle Higgins. Wyszukane 27 kwietnia 2008 roku,
http://travel.nytimes.com/2008/04/27/travel/27nude.html
RYNEK PODRÓŻY SENIORÓW:
Przed 2025 rokiem, w Stanach Zjednoczonych będzie dwa razy więcej osób w wieku sześćdziesięciu
pięciu lat i więcej niż nastolatków. Ten segment posiada kilka nazw:
" Rynek dojrzały
" Rynek  muppie ( od ang. mature, upscale, post-professional- dojrzały, ekskluzywny, były
wyedukowany profesjonalista)
" Rynek seniora
" Rynek dojrzewający
Pewne znaczące badania ( Shoemaker, 2000) przedstawiają zapis zmian w liczbie
mieszkańców Pensylwanii po pięćdziesiątym piątym roku życia w ciągu ostatnich dziesięciu lat.
Badania te pokazują, że u większości z nich motywacja, stosunek do podróży tak jak i zachowanie
podczas wakacji pozostały zdumiewająco stałe przez cały ten czas. Może to sugerować, że jako
osoby starsze starają się zachować przeszłe wzorce zachowań. Dlatego też programy
marketingowe nakierowane na starszych podróżnych wymagają unowocześnienia, ale
prawdopodobnie nie potrzebują jakichś większych zmian.
Badania wykazują także, że rynek seniorów może być podzielony na części na podstawie ich
motywacji. Sugerowane są trzy pomniejsze sektory:
1. Grupa Ucieczki i Nauki  skupia 46 procent seniorów, którzy chcą odwiedzać nowe miejsca,
doświadczyć nowych przeżyć i uciec od codziennej rutyny
2. Grupa Emerytów  stanowi 19 procent seniorów, którzy wyjeżdżają na wycieczki, w czasie
których pozostają w tym samym miejscu przez dłuższy okres czasu
3. Grupa Aktywnych Gawędziarzy  35 procent seniorów, którzy chcą doświadczać nowych
rzeczy, zwiedzać muzea i miejsca o znaczeniu historycznym, poznawać nowych ludzi i
udzielać się towarzysko
Str. 354
Wpływ seniorów jako jednego z sektorów rynku turystycznego wzrośnie w ciągu następnych
kilku dekad. Przed 2000 rokiem osoby powyżej pięćdziesiątego roku życia stanowiły 38 procent
populacji i 75 procent w przeliczeniu na skarb państwa ( van Harssel i Theobald, 1994). Przed 2030
rokiem w Stanach Zjednoczonych będzie 65 milion starszych osób. Wiele z nich ma czas, pieniądze i
chęć podróżowania. Posiadają ogromną część krajowego dochodu netto ze względu na fakt
posiadania dorosłych dzieci jak i brak domowych opłat. Ponieważ osoby te są elastyczne jeżeli chodzi
o czas, mogą śmiało zapełnić sezon niskiej sprzedaży odczuwany przez wiele firm i destynacji
turystycznych.
Seniorzy będą coraz ważniejsi z dwóch powodów. Po pierwsze, będzie ich coraz więcej, a po
drugie ich styl życia różni się od poprzednich pokoleń. Osoby starsze zyskują coraz większą
niezależność wyboru jak żyć i cieszyć się życiem. Dwa zjawiska demograficzne są w szczególności
ważne: w tej populacji nastąpi wysoka proporcja i singli i kobiet.
Będzie to miało miejsce z powodu powszechnie znanego faktu, że kobiety żyją dłużej od
mężczyzn, poślubiają mężczyzn starszych od siebie oraz więcej wdowców ponownie wychodzi za mąż.
(podpis pod zdjęciem)
Grupa Ucieczki i Nauki jest jednym z pomniejszych sektorów rynku podróżowania osób starszych.
Krajowe badania starszych miłośników podróżowania, sponsorowane przez AARP ( American
Association of Retired Persons  Amerykanskie Stowarzyszenie Emerytów) oraz przez American
Express ( van Harssel i Theobald, 1994), zilustrowały ten sektor rynku.
Główne z
ródła motywacji :
" Potrzeba zmiany rutyny
" Oglądanie nowych rzeczy
" Odwiedzanie przyjaciół i krewnych
" Poznawanie nowych osób i doświadczanie nowych kultur
" Poszerzanie wiedzy
" Tworzenie wspomnień
W tym samym czasie seniorzy wyrażają swoje obawy odnośnie następujących czynników:
" Dodatkowa opłata do pokoju jednoosobowego. Koszt pokoju jednoosobowego jest
zazwyczaj wyższy niż koszt połowy pokoju dwuosobowego. Wprawdzie niektórzy
organizatorzy wycieczek oferują pomoc w znalezieniu współlokatora, nie jest to łatwe a
efekt końcowy nie zawsze jest kompatybilny.
" Ograniczenia związane ze zdrowiem w czasie podróży. Podczas gdy 60 procent osób po
sześćdziesiątym piątym roku życia nie zgłasza żadnych limitów w swojej aktywności,
uważają one jednak zdrowie za problem podczas podróżowania, ponieważ nie pozwala
im to w pełni cieszyć się wyjazdem i brać udział we wszystkich zajęciach.
" Strach przed zachorowaniem. Perspektywa posiadania zapewnionej opieki lekarza lub
pielęgniarki zmniejsza ich obawy.
" Niepewność w związku z warunkami politycznymi w kraju. Wielu z podróżujących
decyduje się na przełożenie wyjazdów zagranicznych w związku ze zmianami
ekonomicznymi i politycznymi w kraju.
" Informacje dotyczące jakości i ilości. Były pewne problemy z uzyskaniem informacji
dotyczących nadchodzących wydarzeń i wycieczek. Niezbędna jest bardziej przebojowa
reklama aby dotrzeć do tej grupy wiekowej.
" Tempo wycieczek. Ludzie sygnalizowali, że potrzebowali więcej czasu żeby się
przygotować w trakcie wycieczki. Planowanie także stanowiło problem  niektórzy
pakowali za dużo rzeczy na stosunkowo krótki okres czasu.
" Język. Język jest uważany za główną przeszkodę w podróżowaniu za granicą. Przewodnicy
wycieczek są uważani za bardzo ważnych, żeby zwalczyć tego typu obawy.
" Pakowanie i rozpakowywanie. Wycieczki o wolniejszym tempie są bardziej popularne od
tych, które przemieszczają się codziennie do innego miasta.
" Posiłki. Brak urozmaicenia stanowi problem. Znaczna większość posiłków wieczornych
opiera się na daniach z kurczaka. Mile byłby widziany także większy wybór podczas
śniadania.
" Obawy związane z transportem. Wymaga jest większa pomoc w trakcie wsiadania i
wysiadania z autokaru. Ważna jest także komunikacja. Jeden z uczestników pewnej
wycieczki powiedział :  Pamiętam jak usłyszałem jakieś ogłoszenie w autobusie, ale nie
mogłem zrozumieć co zostało powiedziane. Takie wydarzenie może naprawdę
spowodować panikę.
Str. 355
SZYBKA WYCIECZKA 14.6
Samotny podróżnik
Podróżni zazwyczaj podróżują parami lub grupowo. W przeszłości ludzie podróżujący samotnie mieli
tylko kilka możliwości za wyjątkiem wakacji zorganizowanych, podczas których pojedyncza osoba
może się wprost zgubić w tłumie par. Obecnie to się zmienia i nowe możliwości stoją otworem dla
tych, którzy cenią samotne zwiedzanie. Według Travel Industry Association ( Stowarzyszenie
Przemysłu Podróżniczego), w przybliżeniu jeden na dziesięciu wypoczywających turystów decyduje
się na wyprawę samemu a przemysł turystyczny widzi w tym nowy potencjalny rynek.
Biuro podróży Intrepid Travel ( przyp.tłum. biuro podróży oferujące egzotyczne wycieczki z
lokalnym jedzeniem i zakwaterowaniem ) wprowadziło wyjazdy  tylko dla singli koncentrujące się na
nietypowych destylacjach, takich jak Peru czy Nepal. W celu zmniejszenia kosztów podróży, turyści
mogą dzielić pokoje co pozwala im uniknąć horrendalnie drogich rachunków hotelowych. Inne biuro
podróży, Absolute Travel, zajmuje się dobieraniem podróżnych o podobnych zainteresowaniach, a
więc teoretycznie kompatybilnych w pary, aby nie musieli podróżować samotnie. Ośrodki Spa i
kurorty także poszerzają swoją ofertę dla indywidualnych klientów. Niektóre hotele obniżają ceny dla
singli i zachęcają gości do indywidualnego zwiedzania regionu.
Popularność okazji tego typu zwiększa niezależność osób podróżujących solo a zarazem
pomaga im nie czuć się samotnie. Bardziej jeszcze niszowym rynkiem są biura podróży obsługujące
samotne kobiety, na przykład Adventure Women czy Country Walkers. Kobiety na tego typu
wyjazdach mówią, że cenią sobie towarzystwo osób, które nie przyjechały parami. Wiele z nich
podróżuje indywidualnie, podczas gdy ich mężowie są na wyjazdach służbowych, a inne po prostu
mają ochotę pozwiedzać i cieszyć się wyjazdem. Biura podróży twierdzą, że tego typu udogodnienia
są ogromnym postępem w porównaniu do tego, co kiedyś było oferowane samotnym podróżnym. W
przeszłości wyjazdy dla osób podróżujących indywidualnie były zazwyczaj po prostu grupowym
wyjazdem do jakiejś miejscowości nad morzem. Jednak teraz te możliwości są praktycznie
nieograniczone i samotnie podróżujący mogą jechać wszędzie i skorzystać z naprawdę dobrych okazji.
POMYŚL O TYM:
1. Jakie inne możliwości mógłby zaoferować indywidualnym podróżnym przemysł turystyczny,
aby poczuli większy komfort i wygodę podróży?
2. W jaki sposób hotele i kurorty przystosowują się do nowego trendu?
y
ródła: One is No Longer the Loneliest Number, Michelle Higgins. Wyszukane 2 grudnia 2007 roku,
http://travel.nytimes.com/2007/12/02/02prac.html
WZORCE PODRÓŻNICZE MNIEJSZOŚCI
Większość Amerykanów bez względu na pochodzenie etniczne dzieli podobne zwyczaje podróżnicze.
Zazwyczaj wyjeżdżają na wakacje autem, w dwie osoby, z noclegiem i pierwszą ich czynnością są
zakupy.
Trzy największe mniejszości etniczne w Stanach Zjednoczonych  Afro-amerykanie, Latynosi i
Azjaci- będą stanowić 35 procent całej populacji U.S.A. przed 2020 rokiem. Afro-amerykanie trochę
częściej podróżują w interesach niż pozostałe grupy; w szczególności wyjeżdżają na seminaria i
zjazdy, a także częściej łączą tego typu wyjazdy z wakacjami. Chętniej decydują się na wycieczki
grupowe i nie przepadają za podróżowaniem samochodami kempingowymi. Najczęściej wybierają
kierunki takie jak: Teksas, Georgia i inne południowe stany. Dystrykt Kolumbii oraz Maryland są
popularnym dodatkiem do wyjazdów na Karaiby.
 Latynosi chętniej wyjeżdżają ze swoimi dziećmi niż inne mniejszości. Wyjeżdżają na dłużej i
zazwyczaj decydują się na podróż samolotem i pobyt w hotelu czy motelu. Latynosi, którzy stanowią
większość w stanach takich jak Nowy Meksyk, Hawaje czy Kalifornia, osiągną ją również w Teksasie
przed 2010 rokiem i będą reprezentować największą mniejszość etniczną w Stanach Zjednoczonych
przed 2013 rokiem. W czasie planowania wakacji chętniej decydują się na zwiedzanie swojej
przybranej ojczyzny niż na podróżowanie za granicą. Wyjątek stanowi tu pragnienie odwiedzenia
kraju, w którym się urodzili. Kalifornia, Nevada, Floryda, Arizona, Teksas i Nowy Meksyk są
najpopularniejszymi destynacjami w kraju, podczas gdy Karaiby, Meksyk i kraje Ameryki Południowej
królują podczas wakacji zagranicą.
Azjaci zamieszkują Stany Zjednoczone częściej korzystają z wypożyczalni samochodów niż
reszta , a także chętniej podróżują sami oraz wydają więcej niż dwie pozostałe grupy etniczne. Wśród
Azjatów największą popularnością cieszą się Kalifornia, Nevada, Hawaje i Daleki Wschód.
RYNEK REJSÓW WYCIECZKOWYCH
Tylko 8 procent populacji Stanów Zjednoczonych kiedykolwiek popłynęła w rejs. Rośnie potencjał
tego typu rejsów, ponieważ celują one w mniej tradycyjne grupy etniczne. Na przykład CLIA ( Cruise
Lines International Association  Stowarzyszenie Międzynarodowych Linii Rejsowych) donosi, że tylko
36 procent osób, które doświadczyły rejsu, jest starszych niż sześćdziesiąt lat. Osoby poniżej
czterdziestego roku życia stanowią jedną piątą wycieczkowiczów, a ponad jedna trzecia to osoby
pomiędzy czterdziestym a pięćdziesiątym dziewiątym rokiem życia. W rzeczywistości mniej niż
połowa osób po raz pierwszy płynących w rejs jest poniżej czterdziestego roku życia.
Str. 356
CLIA wyróżnia 6 pomniejszych sektorów tego rynku:
1. Entuzjaści z Wyżu Demograficznego. Są podekscytowani rejsem, żyją intensywnie i mają
wiele stresów, dlatego też chcą od tego uciec na wakacjach i po prostu wypocząć. Ten sektor
skupia 20 procent osób płynących w rejs i 15 procent wszystkich dni, podczas których się
płynie. 46 procent z nich płynie po raz pierwszy.
2. Nerwusy z Wyżu Demograficznego. Są najnowszymi turystami decydującymi się na rejs.
Chcą wypróbować nowe wakacyjne doświadczenia, jednak koszty mogą być czynnikiem
hamującym w trakcie rejsu. Stanowią jedna trzecią wszystkich płynących w rejs i zajmują 17
procent wszystkich dni, podczas których się płynie. Prawie 60 procent z nich próbuje tego po
raz pierwszy.
3. Poszukiwacze Luksusu. Chcą być rozpieszczani, mieć zakwaterowanie pierwszej klasy i stać
ich na to. Trzydzieści procent tych turystów płynie po raz pierwszy. Obejmują 14 procent
rynku i zajmują 18 procent wszystkich dni, podczas których się płynie.
4. Wytrawni Kupujący. Zaangażowani w rejs, szukają tego, co najlepsze ( niekoniecznie
najtańszego). Stanowią 16 procent rynku i zajmują jedną piątą wszystkich dni, podczas
których się płynie. 20 procent z nich płynie w rejs po raz pierwszy.
5. Badacze. Wyedukowani, obeznani z podróżowaniem, interesują się nowymi i egzotycznymi
kierunkami. 20 procent z nich decyduje się na rejs po raz pierwszy. Stanowią 11 procent
rynku oraz zajmują 18 procent wszystkich dni, w czasie których się płynie.
6. Miłośnicy Statku. Najstarszy sektor, w którym seniorzy odbywają częste rejsy i będą to robić
nadal ze względu na przyjemność i komfort jaki im taki wypoczynek dostarcza. Stanowią
jedynie 6 procent rynku oraz zajmują 11 procent wszystkich dni, podczas których się płynie.
13 procent z nich płynie w rejs po raz pierwszy.
Kilka zachowań jest typowych dla wszystkich sześciu sektorów:
" Sześćdziesiąt procent z nich lubi eksperymentować
" Podczas wybierania rejsu dla siedemdziesięciu procent najważniejszy jest jego
kierunek, następnie cena i pora roku ( 60 procent) oraz firma organizująca rejs lub
sam statek ( 57 procent)
Trzy największe zalety rejsów to łatwość zwiedzenia kilku miejsc ( 91 procent), wiele atrakcji (
83 procent) a także relacja między ceną a rzeczywistą wartością ( 83 procent).
KANADYJSKI RYNEK PODRÓŻNICZY
Kanadyjski rynek podróży składa się z następujących grup w populacji ( Cameron 1992):
" Osoby ceniące wartości rodzinne stanowią 17 procent populacji, jednak przeliczane są tylko
na 10 procent wszystkich podróżnych. Są bardziej tradycyjne, nie gonią za eksperymentami,
czują się niekomfortowo kiedy ktoś w tłumie na nie spogląda, nie lubią nawet odrobiny
ryzyka, adrenaliny czy też robienia czegoś pod wpływem chwili.
" Osoby nie lubiące niespodzianek stanowią 15 procent populacji i 19 procent wszystkich
podróżnych. Mają podobne podejście do życia do osób ceniących wartości rodzinne, jednak
nie są aż tak skrajne w tym co robią lub czego unikają.
" Osoby aktywne skupiające 15 procent populacji stanowią 14 procent wszystkich
wyjeżdżających. Różnią się od poprzednich dwóch grup, ponieważ nie mają nic przeciwko
dreszczykowi emocji. Lubią to, co modne i nieprzewidywalne. Bycie częścią grupy jest dla nich
bardzo ważne.
" Osoby, które chcą mieć zapewnioną dobra pogodę i odpowiedni pakiet usług, stanowią 14
procent całej populacji oraz 12 procent osób podróżujących. Cenią sobie również to, co
modne, jednak nie wyróżniają się jakoś szczególnie w żadnej z wcześniej wymienionych
kategorii.
" Osoby ceniące gościnność i wyjazdy w miejsca o znaczeniu historycznym stanowią 14
procent populacji i 17 procent wszystkich podróżujących. Są największymi tradycjonalistami,
nie tolerują ani odrobiny ryzyka, nie znoszą nieprzewidywalnego i nie zależy im na tym, co w
danej chwili modne.
" Osoby nastawione na poznanie kultury i dziedzictwa naturalnego skupiają 13 procent
populacji oraz wszystkich podróżujących. Najbardziej ze wszystkich grup zależy im na tym, co
jest w modzie, chętnie eksperymentują, nie przywiązują wagi do bycia częścią grupy. Rzadziej
mają poczucie, że wszystko zmienia się zbyt szybko i nie skupiają się na płaceniu nie wiadomo
ile by otrzymać produkty najwyższej jakości. Nie martwią się bezpieczeństwem czy też
niewielkim ryzykiem.
" Osoby posiadające szeroką wiedzę i doświadczenie stanowią 12 procent populacji i 15
procent wszystkich podróżnych. Lubią eksperymenty, nie wierzą, że wszystko zbyt szybko się
zmienia i nie przejmują się bezpieczeństwo. Lubią rzeczy nieprzewidywalne i niewielkie
ryzyko.
Str. 357
Poza tym, zidentyfikowano cztery filozofie podróżnicze:
1. Zorganizowani, lubiący różnorodność podróżnicy ( 29 procent)  lubią podróże po
kraju i za każdym razem wybierają inne miejsce docelowe.
2. Niezależni, lubiący różnorodność podróżni ( 29 procent)  nie żałują pieniędzy
wydawanych na wycieczki, uwielbiają planować i zwiedzać dokładnie według tego
planu. Jednakże ważne jest, aby podróż nie była zbyt droga.
3. Obeznani niezależni podróżni ( 24 procent)- wyjeżdżają do miejsc, w których już
kiedyś byli, nie zmieniają celu podróży. Wolą krótkie wyjazdy od długich wycieczek,
uważają planowanie za uciążliwe i nie mają potrzeby podróżowania w czasie wakacji.
4. Zorganizowani i obeznani podróżni ( 18 procent)  uważają, że wart płacić za
dodatkowe usługi. Lubią, kiedy podróż jest zaplanowana przed wyjazdem i wolą, by
zrobił to za nich ktoś inny.
Około 30 procent podróżnych może być opisanych jako  poszukiwacze wiedzy , interesujący
się nowymi, różnymi stylami życia, jedzeniem oraz zagranicznymi kierunkami. Historia także ma dla
nich znaczenie. Jeden z czterech takich podróżnych jest turystą - uciekinierem, który chce się
oderwać od codzienności i jest w pewien sposób odważny i nie boi się ryzyka; jeszcze innym typem
wycieczkowiczów są gracze. Chętnie uprawiają hazard, biorą udział w sportach lub oglądają ich
transmisje, a na wyjez
dzie lubią czuć się jak w domu. Wreszcie jeden z pięciu takich podróżnych może
być opisany jako towarzyski, lubiący odwiedzać rodzinę, przyjaciół i krewnych.
Niedawno przeprowadzone badania seniorów w Ontario ( Joppe, Athanassakos, i Forsgas,
2003) przewidują trendy w podróżowaniu do roku 2026. Przed rokiem 2026 więcej niż połowa
kanadyjskich seniorów będzie osiedlona w Ontario.
W 2000 roku, 23,3 miliona Kanadyjczyków miało ukończone osiemnaście lat. Statystyki
prowadzone w Kanadzie przewidują, że liczba Kanadyjczyków powyżej osiemnastego roku życia
wzrośnie z 23,3 milionów w 2000 roku do 29,6 milionów do 2026 roku. Wiek staje się znaczącym
czynnikiem w wyznaczaniu trendów podróży, skoro ludzie się starzeją. Częstotliwość podróżowania
spada znacznie poniżej sześćdziesiątego roku życia, jednak najbardziej znacząco spada częstotliwość
podróżowania po siedemdziesiątym roku życia. Pomimo tego, liczba osób starszych z Ontario, które
podróżują indywidualnie ma wzrosnąć z 1,1 miliona w 2000 roku do 2,4 milionów do 2026 roku.
Wybór miejsca docelowego podróży także zmienia się z wiekiem. Osoby starsze mniej chętnie
niż reszta populacji decydują się na wakacje w Kanadzie, ale z przyjemnością wyjeżdżają do Stanów
Zjednoczonych i innych miejsc za granicą. Taka tendencja zmienia się po skończeniu
siedemdziesiątego roku życia, kiedy to podróże krajowe są najczęstszym wyborem seniorów. W
przypadku zagranicznych destynacji, osoby po siedemdziesiątym roku życia najczęściej decydują się
wyjechać na Florydę, Hawaje czy do Wielkiej Brytanii.
Seniorzy częściej niż reszta populacji decydują się na krótkie wycieczki i wakacje wiosną oraz
w szczególności w okresie zimowym. Kupują także większą ilość wycieczek do ciepłych miejsc zimą.
Najważniejszym powodem podróży dla osób starszych jest wizyta u przyjaciół lub rodziny
(WPR), a za nią inne przyczyny, takie jak: odpoczynek/rehabilitacja, spędzenie czasu z bliskimi poza
domem, zwiedzanie miejsc o znaczeniu historycznym, odwiedzenie cudów natury/miejsc o walorach
krajobrazowych, oraz ucieczka przed zimową pogodą. Szacuje się, że wizyta u przyjaciół lub rodziny
będzie główną przyczyną wyjazdów przez najbliższe dwadzieścia pięć lat. Waga
wypoczynku/relaksu/powrotu do zdrowia spadnie wśród osób, które skończyły siedemdziesiąt lat, ze
względu na fakt, że wielu młodszych seniorów wciąż pracuje i jest narażonych na stres związany z
wykonywaniem zawodu.
W przeciągu najbliższych dwudziestu pięciu lat spodziewane jest także przesunięcie z zajęć na
świeżym powietrzu( w szczególności tych wyczerpujących fizycznie) w kierunku aktywności
związanych z kulturą. W obrębie czynności na świeżym powietrzu, takich jak opalanie czy pływanie,
osoby starsze chętnie podziwiają dziką roślinność i przyrodę, grają w golfa, obserwują ptaki i ryby
słodkowodne. Seniorzy lubią także zwiedzać małe miasteczka i osady oraz wyjeżdżać na jednodniowe
wycieczki wypożyczonym samochodem wzdłuż malowniczych wybrzeży lub dołączać do wycieczek
autobusowych z przewodnikiem w mieście. Rejsy także stanowią ważny sektor podróży osób
starszych. Popyt na wszystkie wymienione wyżej zajęcia z pewnością wzrośnie w tej grupie populacji
kanadyjskiej.
Str. 358
 BEAM ME UP, SCOTTY ( przyp.tłum.: jest to kwestia z filmu Star Trek, wypowiedziana przez
kapitana Kirk a do głównego inżyniera Scotty ego, kiedy kpt. Kirk musi się przetransportować z
powrotem na statek kosmiczny. Można to tłumaczyć jako  Teleportuj mnie, Scotty )
Ta kwestia z filmu Star Trek może być wypowiedziana w realnym świecie szybciej niż nam się wydaje.
Dennis Tito został pierwszą osobą, która nabyła bilet w kosmos 28 kwietnia 2001 roku, po zapłaceniu
dwudziestu milionów dolarów, żeby towarzyszyć rosyjskiej rakiecie w podróży na Międzynarodową
Stację Kosmiczną. Istnieją trzy potencjalne sektory turystyki kosmicznej ( Couch, 2001):
1. Ziemska Turystyka Kosmiczna, tak jak wycieczki w celu obserwowania wystrzelenia rakiety w
Centrum Kosmicznym im. Johna F. Kennedy ego lub Rosyjskiej Wycieczki Kosmicznej,
składającej się z dziewięciodniowego pobytu w Centrum Treningu Kosmonautów im. Jurija
Gagarina w Moskwie.
2. Turystyka Kosmiczna Dużych Wysokości i Okołoorbitowa, zabierająca ludzi z Ziemi aby
doświadczyli stanu nieważkości.
3. Turystyka Kosmiczna Orbitalna faktyczne zabieranie turystów w przestrzeń kosmiczną.
Jeden z szacunków popytu turystyki kosmicznej wykazuje, że przy cenie biletu wynoszącej
$10 000, $100 000 i $1 milion, istnieje duże prawdopodobieństwo osiągnięcia popytu w wysokości
6 000, 60 i 20 pasażerów rocznie.
RYNEK PODRÓŻY BIZNESOWYCH
W najbardziej rozwiniętych krajach świata, wyjazdy biznesowe stanowią chleb powszedni rynku
turystycznego przez większą część roku. Z pewnością odnosi się to do Stanów Zjednoczonych, Kanady
i Wielkiej Brytanii. Na przykład wśród krajów Unii Europejskiej, podróże w interesach szacowane są
na 40 procent wszystkich odbywanych lotów. Tak jak nieadekwatnym jest patrzenie przez pryzmat
 wielkiego odrzutowego samolotu pasażerskiego aby zanalizować rynek turystyki indywidualnej i
wypoczynkowej, równie niewłaściwym jest postrzeganie rynku podróży biznesowych jako
bezkształtnej masy, której nie da się podzielić na części. W rzeczywistości ten najważniejszy rynek
turystyki ma wiele części składowych, których liczba wzrasta z roku na rok. Sektory powiązane z
rynkiem podróży biznesowych mogą być podzielone przede wszystkim na:
" Regularne podróże biznesowe
" Podróże biznesowe powiązane ze spotkaniami, zjazdami i kongresami
" Podróże motywacyjne
Trzeci sektor związany z motywacją jest tak naprawdę hybrydą, ponieważ jest to podróż dla
przyjemności sfinansowana z przyczyn biznesowych. Dlatego też osoby na wyjazdach motywacyjnych
są turystami wyjeżdżającymi dla przyjemności a kupujący tego typu wyjazdu są interesantami.
Więcej niż jeden na pięciu dorosłych podróżuje w interesach co roku, wyjeżdżając w sumie 127
milionów razy w podróż dalszą niż pięćdziesiąt mil( około 80 kilometrów) od domu. Składają się na to
podróże w ogólnych celach biznesowych, uczestnictwo w zjez
dzie lub seminarium ( 14 procent) oraz
podróże łączące interesy z wypoczynkiem ( 8 procent). Podróże biznesowe stanowią sektor
amerykańskiego krajowego rynku turystycznego wart 153 miliardy dolarów. Podróże w interesach
stanowią prawie jedną trzecią wszystkich krajowych podróży w Stanach Zjednoczonych.
Coraz popularniejsze staje się dodawanie odrobiny atrakcji do wyjazdu służbowego, często
poprzez zabranie ze sobą współmałżonka, dziecka lub innego członka rodziny czy też znajomego.
Szacuje się, że dzieci uczestniczą w 15 procentach wszystkich wyjazdów służbowych (Patkose, Stokes,
i Cook, 2004).
Dziesięć czołowych miast stanowiących cel podróży w interesach to ( Milligan, 2005):
1. Chicago
2. Los Angeles-Long Beach
3. Waszyngton
4. Nowy Jork
5. Atlanta
6. Houston
7. Boston ( obszar metropolitarny)
8. Minneapolis- St. Paul
9. Dallas
10. Denver
Osoby podróżujące w celach biznesowych są ważniejsze dla firm związanych z
podróżowaniem niż wskazywałaby na to ich liczba. Korzystają one z linii lotniczych, wypożyczalni
samochodów, hoteli i biur podróży w większym stopniu niż normalni turyści. Tacy podróżni stanowią
na przykład 40 procent wszystkich uczestników lotów samolotowych i klientów hoteli, oraz
zapewniają dwie trzecie dochodów wypożyczalni samochodowych. Przy wybieraniu linii lotniczych,
podróżujący w interesach przede wszystkim skupiają się na dogodności terminu. W mniejszym
stopniu zwracają uwagę na niskie koszty i promocje, podczas gdy na ich decyzję znacząco wpływa
licznik wylotów na czas. Z drugiej strony, rozsądna cena jest kluczowa przy wyborze wypożyczalni
samochodowych. Liczy się także dobra lokalizacja firmy i stan oferowanych pojazdów. Jeżeli chodzi o
wybór hotelu, położenie jest najważniejsze, a następnie czystość, wygodne pokoje i stawki za noc.
W porównaniu do turystów podróżujących dla przyjemności, osoby wyjeżdżające w
interesach przywiązują większą wagę do czasu. Ważniejsza jest dla nich także jakość usług niż cena,
ponieważ są oni bardziej doświadczonymi i wymagającymi klientami. W przybliżeniu jedna trzecia
wszystkich podróżnych tego typu należy średnio do dwóch programów dla osób często latających. Ta
liczba jeszcze rośnie, gdy zwrócimy uwagę na osoby podróżujące służbowo tylko drogą powietrzną.
Dla większości z nich przynależność do danego programu stanowi główny powód wyboru takich a nie
innych linii lotniczych. Pójście na taki układ oznacza, że danemu klientowi podlicza się ilość mil
powietrznych przebytych samolotami konkretnej linii. Po przebyciu określonej odległości, taki
podróżny może liczyć na awans do pierwszej klasy czy darmowe loty. W ostatnich latach linie lotnicze
zmniejszyły atrakcyjność swoich nagród poprzez zwiększenie dystansu koniecznego do uzyskania
konkretnego benefitu. Istnieją dwa czynniki, które po wprowadzeniu będą miały bardzo negatywny
wpływ na podróżnych i cały przemysł lotniczy. Pierwszy polega na ujawnieniu liczby osób, która
zdecydowała się na lot danymi liniami lotniczymi, jako dowód wierzytelności tych linii. Drugi stanowi
tylko kwestię czasu, w jakim Internal Revenue Service ( Amerykański Urząd Podatkowy) zwróci
wreszcie uwagę na nagrody dla wiernych klientów i zdecyduje się je opodatkować. Niektóre linie
lotnicze poszukują atrakcyjnych nagród dla całych firm, a nie dla indywidualnych klientów tak, aby
obniżyć korporacyjne koszty podróży.
Str. 359
Podróżni coraz częściej szukają wartości w czasie latania. Czterdzieści procent z nich korzysta
z całkowicie opłaconych biletów, będących znaczącą obniżką z poprzednich lat. Dwie trzecie twierdzi,
że woli przewoz
ników oferujących tańsze loty bez zbędnych dodatków przy odbywaniu krótszych
lotów. Za to osoby często podróżujące samolotem niezbyt chętnie idą na taki układ. Wybierając linie
lotnicze na długi lot, podróżujący w interesach stawiają na dogodny plan lotu, wygodne miejsca i
obsługę. Przy krótszych lotach nad opłatami, obsługą i punktualnością przeważa dogodny grafik.
Pewna ankieta wykazała, że 25 procent podróżnych nie potrafiłoby zrezygnować z miejsca na
nogi, a następnie z dogodnej częstotliwości lotów. Najbardziej znaczącym udogodnieniem w hotelu
jest za to wygodne łóżko. W przypadku wypożyczalni samochodowych największą zaletą jest szybki
odbiór i przywiezienie samochodu klientowi.
Dwie trzecie osób podróżujących służbowo z Ameryki Północnej tak jak i połowa
Europejczyków korzysta z Internetu w celu wyszukania informacji o lotach. Jednakże tylko 9 procent z
nich dokonuje w ten sposób rezerwacji. Większość preferuje wykorzystać w tym celu biuro podróży.
Ta część podróżnych nie ma problemów z bezpieczeństwem.
Podróże biznesowe nie należą do uznaniowego typu wydatków. Podróżny musi dotrzeć do
odpowiedniego miejsca w celu działalności biznesowej. Zupełnie inaczej sprawa przedstawia się u
normalnych turystów, dla których wyjazd na wakacje jest sprawą dowolną : mogą oni, ale nie muszą
wyjeżdżać. W konsekwencji, podróże biznesowe są bardziej stabilne i mniej stabilne cenowo od
wyjazdów wakacyjnych. Wyjazdy służbowe mają miejsce kilka razy do roku, podczas gdy wycieczki dla
samej przyjemności odbywają się zazwyczaj w miesiącach letnich.
Osoby podróżujące w interesach często ulegają frustracji z powodu wielu wymagań
podróżniczych, które są poza zasięgiem ich kontroli. Chodzi tu głównie o czas podróży, długi okres
czekania oraz opóz
nienia przylotów i odlotów. Doświadczają oni także problemów osobistych,
związanych z byciem poza domem, z dala od rodziny oraz życiem na walizkach. Dlatego coraz więcej
osób zabiera w podróż służbową dzieci.
Coraz więcej przedsiębiorstw martwi się o wysokie koszty podróży i kładzie nacisk na
kontrolowanie firmowych wyjazdów ( Jones, 1996). Najczęstszą formą ograniczeń jest podróżowanie
na jeden dzień, kontrola wyboru klasy w samolocie oraz konieczność zaaprobowania wyjazdu przez
zarząd ( Patkoes, Stkoes, i Cook, 2004).
Wykorzystanie technologii jako zamiennika podróży służbowych w Stanach Zjednoczonych
osiągnęło liczbę nieco mniejszą niż jedna trzecia podróżnych, sygnalizujących korzystanie z
telekonferencji, webcastingu czy też video-konferencji zamiast minimum jednej podróży służbowej.
Jednak obecnie połowa osób pracujących w Stanach Zjednoczonych wyjeżdża rzadziej w celach
służbowych niż miało to miejsce pięć lat temu. W dodatku ostatnie badania amerykańskich
podróżnych wykazały, że połowa z nich wskazuje technologię jako powód tych zmian, a w
szczególności zdalny dostęp oraz VPN ( Virtual Private Network- Wirtualna Sieć Prywatna). Video-
konferencje pomagają w ograniczeniu wyjazdów blisko jednej trzeciej z nich. Jedna czwarta
ankietowanych twierdzi, że ich zdrowie cierpi w konsekwencji długiego spędzania czasu poza
domem. Jako że technologia staje się coraz bardziej opłacalna czasowo i finansowo, jej wykorzystanie
jako alternatywy podróży służbowych wyraz
nie wzrasta. Mimo to, mniej niż jedna trzecia osób
podróżujących w interesach uważa technologię za efektywniejszą od spotkania twarzą w twarz (
Quest, 2005; Patkoes, Stokes, i Cook, 2004).
Podróżowanie wciąż pozostaje trzecim największym kontrolowanym wydatkiem
amerykańskich korporacji. Sześćdziesiąt procent firm dysponuje spisaną polityką wyjazdów, a
trzydzieści procent posiada nieformalne wskazówki. Prawie 80 procent przedsiębiorstw wymaga od
pracowników wyboru najniższej logicznej opłaty za samolot. Obecnie panuje moda na odejście od
ekskluzywnego na rzecz bardziej umiarkowanego zakwaterowania. Ponad 60 procent firm wymaga
od pracowników korzystania z noclegu w hotelu, z którym mają podpisaną umowę lub
wynegocjowane zniżki. Wypożyczanie samochodów jest także regulowane. Ponad trzy czwarte
przedsiębiorstw nakłada limit wielkości wypożyczanych pojazdów. American Express szacuje, że
amerykańskie korporacje tracą co roku 15 miliardów dolarów na odchylenia od polityki wyjazdów. W
celu zwalczenia problemu kilka przedsiębiorstw eksperymentuje z systemem pozwalającym
pracownikom zaplanować wyjazd służbowy samodzielnie na komputerze, ale przy przestrzeganiu
zasad panujących w firmie.
Osoba dojeżdżająca do pracy  ktoś, kto
spędza całe swoje życie na jeżdżeniu do i
od żony. Jest to mężczyzna, który goli się i
łapie pociąg, a następnie jedzie z
powrotem, by znowu się ogolić.
E.B. White
Str. 360
Jednakże według firmy doradczej Runzheimer International, nawet przedsiębiorstwa
zwracające uwagę na zarządzanie kosztami podróży przymykają oko na wydatki związane z posiłkami,
ponieważ wiele korporacji traktuje posiłki biznesowe jako formę dodatku dla podróżnych,
spędzających tyle dni w drodze.
Rynek podróży biznesowych kadry zarządzającej jest coraz bardziej podatny na podział ze
względu na mnogość linii lotniczych i hoteli starających się zaspokoić potrzeby osób na najwyższych
stanowiskach. Linie lotnicze oferują specjalne usługi związane z lotem pierwszą klasą na specjalnych
miejscach oraz luksusową poczekalnią na lotnisku dla wieloletnich klientów. Najnowsze innowacje
opierają się o specjalną odprawę oraz większe miejsca siedzące, rozkładające się do pozycji poziomej.
Wiele sieci hotelowych zdecydowało się przeznaczyć całe piętro lub skrzydło budynku dla tych z
podróżujących, którzy poszukują zakwaterowania zapewniającego pewien luksus. Pokoje i
apartamenty są bardziej przestronne i posiadają większą liczbę udogodnień; hotel zapewnia gościom
bezpłatne drinki oraz możliwość ekspresowego zameldowania i wymeldowania. Zazwyczaj linie
lotnicze i hotele żądają dopłaty za dodatkowe udogodnienia zapewnione podróżującej kadrze
zarządzającej i trzeba przyznać, że udało im się osiągnąć na tym polu sukces marketingowy.
Możemy wyróżnić kilka podgrup osób podróżujących w interesach , z których każda odznacza
się odmiennymi cechami:
" Osoby często podróżujące służbowo
" Kobiety podróżujące służbowo
" Osoby wymagające podróżujące służbowo
" Osoby podróżujące służbowo za granicę
" Osoby podróżujące w interesach zawodowo
Tego typu osoby wyjeżdżają przeciętnie 5,4 razy do roku. Jednak osoby podróżujące często
odbywają średnio 23 podróże służbowe rocznie. Tak więc tacy podróżni (którzy muszą wyjeżdżać min.
10 razy do roku) stanowią wpływowy sektor - chociaż stanowią tylko 14 procent wszystkich
podróżujących, odbywają aż 54 procent wszystkich podróży. Ich liczba wzrosła nieznacznie dwa lata
temu wraz z ogólnym wzrostem liczby podróżnych z 6 do 6,2 milionów obecnie.
W 1970 roku kobiety reprezentowały 1 procent wszystkich podróżujących służbowo, jednak
do 2000 roku liczba ta wzrosła do 50 procent. Przeciętna kobieta wyjeżdżająca w interesach:
" Jest zamężna, w wieku powyżej czterdziestu lat, bezdzietna.
" Nie jest członkiem hotelowego programu dla stałych gości.
" Nie dokonuje rezerwacji za pośrednictwem Internetu.
" Jada w miejscach stosunkowo oddalonych od hotelu w czasie wyjazdów z kolegami z pracy
lub w hotelowej restauracji gdy jest sama.
" W wyjazdach służbowych najbardziej ceni sobie poznawanie nowych ludzi, zwiedzanie
nowych miejsc i posiadanie odrobiny czasu dla samej siebie.
" Stara się znalez
ć odrobinę czasu na wypoczynek podczas podróży w interesach.
" Dobra obsługa, położenie hotelu blisko miejsca spotkań biznesowych oraz rozsądna cena są
dla niej najważniejsze.
" Szuka udogodnień takich jak ekspresowe zameldowanie i wymeldowanie oraz możliwość
wyjazdu z hotelu w póz
nych godzinach.
Kobiety wyjeżdżające służbowo mogą być podzielone na trzy podgrupy na podstawie ilości
podróży odbytych w interesach. Kobiety podróżujące sporadycznie, dwa do czterech razy do roku,
stanowią 48 procent całości; te wyjeżdżające okresowo, pięć do dziesięciu razy do roku, obejmują 28
procent wszystkich podróżniczek; kobiety będące stale w rozjazdach reprezentują 24 procent rynku.
Kobiety wyjeżdżające notorycznie, częściej niż te podróżujące od czasu do czasu:
" Dodają wolny weekend do podróży służbowych ( 61 do 54 procent).
" Dodają jeden dzień wolny do wyjazdów w interesach ( 44 do 37 procent).
" Cenią sobie możliwość póz
nego wymeldowania z hotelu ( 70 do 49 procent).
" Traktują delegacje służbowe jako okazję do poznania nowych osób i zdobycia sieci
kontaktów ( 92 do 87 procent).
" Poznają nowe miejsca ( 83 do 77 procent).
" Traktują wyjazdy w interesach jako urozmaicenie w pracy ( 92 do 80 procent).
" Cenią sobie dobrą obsługę ( 76 do 60 procent).
W trakcie poszukiwania przez hotele sposobu przyciągnięcia tej grupy docelowej popełniono
kilka istotnych błędów. Wczesne próby wprowadzenia  pięter dla kobiet i różowe tapety były
postrzegane przez kobiety jako protekcjonalne, ponieważ zależało im przede wszystkim na
bezpieczeństwie. W efekcie utworzono piętra mieszane, dla podróżnych obu płci , z dostępem przy
użyciu specjalnego klucza. Coraz więcej hoteli podejmuje decyzję o budowaniu apartamentów, ażeby
umożliwić kobietom organizowanie spotkań w miejscu pobytu, bez łóżka w zasięgu wzroku.
 Mają pewnie koło sześćdziesiątki, wyglądają (udają)
jakby miały pięćdziesiąt i chciałyby cieszyć się
zainteresowaniem czterdziestolatek.
Jeff Hamblin, wiceprezes amerykańskiego oddziału
British Tourist Authority (Brytyjskiego Zarządu
Turystyki)
Str. 361
Godziny pracy obsługi pokojowej zostały zwiększone ze względu na fakt, iż wiele kobiet nie
przepada za jedzeniem w miejscach publicznych w samotności. Także oświetlenie korytarzy i
parkingów zostało przystosowane do ich potrzeb i jest dużo jaśniejsze.
Według Official Airline Guide (Oficjalny Przewodnik Linii Lotniczych, Dorsey, 1996), typową
osobą podróżującą w interesach za granicę, jest żonaty mężczyzna powyżej czterdziestego piątego
roku życia, na stanowisku dyrektorskim w przedsiębiorstwie zatrudniającym do stu pracowników.
Taki typowy podróżny uczestniczy w około dwudziestu wyjazdach służbowych rocznie i uważa rodzinę
i dom za priorytety. Mężczyzna ten podróżuje z laptopem chociaż w trakcie lotu woli oglądanie
filmów na video czy wykonywanie telefonów. Idealnym towarzyszem w czasie lotu jest dla niego
puste siedzenie obok. Podróżny jest gotowy zrezygnować z zarezerwowanego biletu na przepełniony
lot na rzecz innego mniej obłożonego. Mile widziane są poczekalnie pierwszej klasy, w których można
zażyć odrobiny spokoju i poczęstować się darmowym drinkiem.
Osobnik podróżujący w interesach za granicę preferuje rezerwację lotu za pośrednictwem
biura podróży, spoglądanie na wydrukowany plan lotu i posiadanie asystentki, która wszystkiego
dopilnuje. Linie lotnicze wybierane są w oparciu o dogodność planu lotów, przybycie na czas i
nowoczesne maszyny. Ważne jest również członkowstwo w programie dla stałych klientów.
Amerykańscy podróżni często należą do pięciu lub więcej tego typu programów. Z tego tytułu
przysługuje im pierwszeństwo wchodzenia na pokład i wykupienia biletu. Tacy podróżni przykładają
także wagę do bonusów od linii lotniczych. Wolą wykorzystać nagrody za przebyte mile lotnicze na
swoje prywatne wakacje niż na zaoszczędzenie wydatków na podróże swojego przedsiębiorstwa.
 W czasie dokonywania rezerwacji zazwyczaj kontaktują się bezpośrednio z hotelem,
korzystają z usług biura podróży bądz
konsultują się z niezależnym doradcą hotelowym.
Ponad połowa wszystkich podróżnych należy do najbardziej prestiżowych grup zawodowych :
profesjonalistów/zarządców, podczas gdy resztę stanowią kierownicy/technicy,
sprzedawcy/urzędnicy, robotnicy fizyczni oraz emeryci/bezrobotni. Rynek podróży biznesowych
wiedzie prym wśród grup zawodowych związanych ze zdrowiem, prawem i edukacją, doganianymi
przez produkcję.
SZYBKA WYCIECZKA 14.7
Wolontariat
Wolontariat w czasie wakacji był kiedyś pracą nie przynoszącą korzyści materialnych, w małych
firmach z kapitałem mieszanym, dla kilku zmotywowanych turystów podróżujących z plecakiem.
Obecnie jest to już trend mający na celu ośmielenie różnych turystów, aby oddali się na moment
społecznościom, które odwiedzają. Ankieta przeprowadzona przez Conde Nast Traveler i MSNBC
wykazała, że choć tylko 14 procent Amerykanów pomagało bezinteresownie w czasie wakacji, aż 55
procent chciałoby tego spróbować. 95 procent tych, którzy próbowali wakacyjnego wolontariatu
twierdzi, że chciałoby się tego podjąć jeszcze raz. Brian Mullis, prezes Sustainable Travel International
mówi, że  podróżni szukają sensu w czynnościach, które wykonują w czasie wolnym; szukają nowych
sposobów rozprowadzania dobrobytu. Czasy uprawiania filantropii przy pomocy książeczki czekowej
ustąpiły erze aktywnej filantropii. Podróżni pytają wprost co mogą zrobić znaczącego dla
społeczeństwa, w którym pracują. Istnieją programy dla wolontariuszy, jednak wielu turystów
samodzielnie znajduje sposoby realizowania się w wolontariacie. Zwolennicy wolontariatu uważają,
że jedną z jego największych zalet jest to, że współdziałanie Amerykanów z obcymi społecznościami
obala wzajemne stereotypy i bariery kulturowe. Amerykański podróżnik może zyskać w ten sposób
nowe perspektywy, a cudzoziemcy poznać inne oblicze człowieka z Zachodu.
Wolontariat wkracza nawet na rynek luksusowy, bowiem także biura podróży z wyższej półki
organizują przygody z wolontariatem dla swoich klientów. Hotele sieci Ritz-Carlton zaangażowały się
w nowe przedsięwzięcie  Give Back Getaways ( Oddaj za Wakacje), umożliwiające gościom z całego
świata zetknięcie się z różnymi formami wolontariatu. Sue Stephenson, która prowadzi firmowy
program filantropii mówi, że  nasi goście chcą być rozpieszczani, ale chcą mieć także szansę
zrobienia czegoś dla społeczeństwa.
Bez względu na to w jaki sposób zamierzasz poświęcić wolontariatowi swój czas czy
pieniądze, powinieneś być pewny, że twoje wysiłki zmierzają we właściwym kierunku. Przeznacz
odrobinę czasu na dokładne zaznajomienie się z wybranym programem i upewnij, że twoja praca
będzie oparta o potrzeby danej społeczności.
POMYŚL O TYM:
1. Czy uważasz, że wielu podróżnych uczestniczy w programach wolontariatu aby czuć się ze
sobą dobrze czy aby naprawdę pomóc danemu społeczeństwu i mieć na nie jakiś wpływ?
2. W jaki sposób popularne kierunki turystyczne, hotele i kurorty mogą zareklamować tego typu
działalność?
y
ródło: Conde Nast Traveler. Wolontariat. Wyszukane w maju 2008 roku,
http://www.concierge.com/cntraveler/articles/12200?pageNumber=2.
Str. 362
Ocenia się, że liczba osób wyjeżdżających służbowo nie wzrośnie zbytnio, jeśli w ogóle, ale że
osoby te będą częściej podróżować. Przewiduje się zwiększenie potrzeby posiadania dostępu do
większej ilości informacji w celu zaznajomienia się ze wszystkimi możliwymi ofertami. Dzieje się tak z
powodu tego, że firmy szukają jak najlepszych finansowo możliwości w celu zmniejszenia kosztów
podróży. Szczególnie rośnie zainteresowanie technologią, ponieważ coraz więcej przedsiębiorstw
rozwija się w kierunku działalności online i produktów związanych z przytrzymywaniem danych w
komputerach. Te ostatnie cieszą się największą popularnością, jako że firmy obawiają się o wzrost
kosztów w przypadku dostępu online dla wszystkich pracowników.
Cztery czynniki wpływają na przyszłość podróży biznesowych:
1. Gospodarka
2. Przepisy prawne
3. Globalizacja
4. Automatyzacja
Ogólnie rzecz biorąc, liczba wzrostu gospodarczego determinuje poziom podróży w interesach i
jego zmiany. Aktywność rynku podróży biznesowych wydaje się często pasować do tempa wzrostu
gospodarczego kiedy całkowita wydajność gospodarcza jest niska, jednak tak naprawdę podróże
służbowe posuwają się naprzód wraz z tempem wzrostu gospodarczego w czasie gospodarczej
stabilności i rozwoju. Rynek amerykański zachowuje się w ten sposób w większym stopniu niż rynek
europejski. Znakami rozwoju dla rynku podróży biznesowych są: silna pozycja handlu, inwestycje oraz
wzrost wydajności, podczas gdy osłabienie przychodzi wraz z wysoką stopą procentową i poziomem
bezrobocia.
Drugim czynnikiem wpływającym na rynek podróży biznesowych są przepisy i regulacje prawne.
Wywierają one wpływ na dwa obszary : (1) prywatyzację rynku podróżniczego oraz (2) politykę rządu
dotyczącą opodatkowania związanego z kosztami podróży w interesach. W 1978 roku prywatyzacja
miała miejsce w amerykańskim przemyśle lotniczym. Linie lotnicze miały wolną rękę w ustalaniu
opłat w oparciu o popyt, bez poprzedniego ubiegania się o zgodę rządu. W konsekwencji powstało
wielu nowych przewoz
ników i równie wielu zakończyło swoją działalność. Wzmożona konkurencja
utrzymała niskie opłaty za loty między głównymi miastami. W Europie ta prywatyzacja postępuje
znacznie wolniej. Jeszcze nie wiadomo dokładnie, kiedy opłaty lotnicze znacząco się obniżą.
Podróże w interesach są traktowane jako wydatki firmowe. Zmniejszenie odliczenia podatku od
posiłków służbowych do 50 procent jego kosztów nie obniżyło liczby podróżnych, lecz zmieniło
sposób zajmowania się klientem. Na przykład zabierając rzecznika na spotkanie służbowe można
zredukować koszty całego posiłku. Wiele tego typu prób zostało przeprowadzonych w celu obniżenia
kosztów posiłków służbowych za granicą. Przypuszczalnie jakakolwiek zmiana w tym kierunku
wpłynęłaby na ilość i typ podejmowanych podróży.
Gospodarki narodowe są coraz bardziej niezależne. Wraz z globalizacją wzrasta potrzeba
międzynarodowych podróży biznesowych.
Rosnąca liczba osób łączy interesy z przyjemnością dodając kilka dni wolnego na początku lub na
końcu wyjazdu, spotkania czy też zjazdu służbowego. W rzeczywistości, w 1994 roku 8 procent
wszystkich podróżujących w interesach Amerykanów połączyło wyjazd w interesach z wakacjami.
Ponad połowa z tych wyjazdów miała miejsce podczas zwykłego lub długiego weekendu. Osoby
propagujące konkretne destynacje powinny zdawać sobie sprawę, że tacy podróżni stanowią dla nich
potrójną okazję. Po pierwsze, wyjeżdżają aby załatwić sprawy służbowe. Po drugie, podróżni wraz z
współmałżonkami mogą się przekonać do spędzenia wolnego czasu w przyjemny sposób przed lub po
spotkaniu, zjez
dzie czy innej formie wyjazdu służbowego. Po trzecie, zadowolony podróżny może
mieć ochotę wrócić do danego miejsca w przyszłości w celach zawodowych lub prywatnych.
ZJAZDY I KONGRESY
Ponad pięćdziesiąt milionów osób rocznie bierze udział w zjazdach i pokazach handlowych w
Ameryce Północnej, generując w ten sposób ponad osiemdziesiąt miliardów dolarów. Przeciętny
delegat biorący udział w zjez
dzie wydaje prawie $950 jednorazowo, ponad $260 dziennie.
Zgromadzenia reprezentują 70 procent wyjazdów. Spotkania stanowią 25 procent dochodów linii
lotniczych i ponad jedną trzecią zysków hoteli, w szczególności tych klasy biznesowej. Największe
stowarzyszenia są reprezentowane prze ASAE ( American Society of Association Executives 
amerykańskie towarzystwo zrzeszające i reprezentujące stowarzyszenia zawodowe) . Mają 240
milionów członków i organizują 12 500 zjazdów członkowskich rocznie dla 22 milionów delegatów
oraz 230 000 seminariów edukacyjnych dla prawie 67 milionów delegatów.
Stowarzyszenia organizują także coraz więcej pokazów handlowych i przeglądów
dystrybutorów. Przeciętni członkowie rezerwują taki pokaz trzy lata naprzód, a bierze w nim udział
średnio 133 wystawców i ponad 4 000 uczestników, co wymaga 64 000 stóp kwadratowych
powierzchni ( prawie 6 000 metrów kwadratowych powierzchni).