Tradycje
bożonarodzeniowe
w Polsce
Prezentację przygotowała Agata Iwanicka klasa VID.
• Adwent (łac. adventus - przyjście) - w kościołach chrześcijańskich
• Na adwent składają się cztery niedziele adwentowe. W okresie
B jak Boże Narodzenie
Boże Narodzenie – w tradycji chrześcijańskiej to święto
upamiętniające narodziny Jezusa Chrystusa. Jest to
liturgiczne święto stałe, przypadające na 25 grudnia, przy
czym w kościołach, które nadal celebrują liturgię według
kalendarza juliańskiego (głównie prawosławnych), wg
kalendarza gregoriańskiego przypada 7 stycznia (25
grudnia wg juliańskiego). Boże Narodzenie poprzedzone
jest okresem czterotygodniowego oczekiwania (dokładnie
czterech niedziel), zwanego Adwentem.
Najstarszym znanym nam dziś świadkiem, który pisał o
narodzeniach Jezusa jest Hipolit. W datowanym na 204
Komentarzu do Księgi Daniela (4,23,3) pisał on: Pierwsze
przyjście Pana naszego wcielonego, w którym narodził się
w Betlejem miało miejsce ósmego dnia przed kalendami
styczniowymi (tzn. 25 grudnia)
Dzień 25 grudnia jako datę dzienną obchodzenia pamiątki
Bożego Narodzenia podał też rzymski historyk Sekstus
Juliusz Afrykański w swojej Chronographiai, w roku 221.
C jak choinka
• W wielu kulturach drzewo, zwłaszcza iglaste, jest
uważane za symbol życia i odradzania się, trwania i
płodności. Jako drzewko bożonarodzeniowe pojawiło
się w XVI wieku, lecz prawdopodobnie już wcześniej
występowało jako rajskie "drzewo dobrego i złego"
w misteriach o Adamie i Ewie, wystawianych w
wigilię Bożego Narodzenia. Jest to związek bardzo
luźny i trudny do ustalenia, podobnie jak
odwoływanie się do drzewa Krzyża z Golgoty, które
jak głosi legenda, zbito z rajskiego drzewa życia. W
Biblii nawiązaniem do drzewka bożonarodzeniowego
może być tekst proroka Izajasza (60, 13):
• Chluba Libanu przyjdzie do ciebie: razem cyprysy,
wiązy i bukszpan, aby upiększyć moje miejsce
święte.Tradycja choinek narodziła się w Alzacji,
gdzie wstawiano drzewka i ubierano je ozdobami z
papieru i jabłkami (nawiązanie do rajskiego drzewa).
Wielkim zwolennikiem tego zwyczaju był Marcin
Luter, który zalecał spędzanie świąt w domowym
zaciszu. Choinki więc szybko stały się popularne w
protestanckich Niemczech.
K jak kolęda
•
Kolęda (od łacińskiej nazwy pierwszego dnia każdego
miesiąca "calendae") to pieśń bożonarodzeniowa
(nawiązująca do Bożego Narodzenia), utrzymana w
konwencji ściśle religijnej, początkowo wywodząca się z
tradycji ludowej, potem komponowana również przez
wielu wybitnych kompozytorów. Odmiana kolędy o
wątkach zaczerpniętych z życia codziennego nazywana
jest pastorałką, która w odróżnieniu od kolędy nie jest
wykorzystywana w nabożeństwach religijnych ze względu
na swój świecki charakter. W liturgii Kościoła katolickiego
kolędy wykonuje się od Mszy o północy w Święto Bożego
Narodzenia (noc 24/25 grudnia) do święta Chrztu
Pańskiego (niedziela po 6 stycznia). W polskiej tradycji
dopuszcza się śpiewanie ich do Święta Ofiarowania
Pańskiego (2 lutego).
•
Od kolęd należy odróżnić piosenki o tematyce związanej
nie z narodzeniem Jezusa, lecz ze świętami Bożego
Narodzenia, jak np. polską piosenkę Jest taki dzień,
niemiecką O Tannenbaum czy angielskie Jingle Bells i
White Christmas.
Ł jak Łuska karpia
• Z karpia zjedzonego
podczas wieczerzy
wigilijnej łuska
trzymana w portfelu
przez cały rok
przyciąga do nas
pieniądze.
M jak Święty Mikołaj
• Święty Mikołaj (ang. Santa Claus, Father Christmas) – baśniowa postać
starszego mężczyzny z brodą ubranego w czerwony strój, który wedle
legendy w okresie świąt Bożego Narodzenia rozwozi dzieciom prezenty
saniami ciągniętymi przez zaprzęg reniferów. Według różnych wersji
zamieszkuje wraz z grupą elfów Laponię, i biegun północny.
• Obecnie powszechna forma tej postaci wywodzi się z kultury brytyjskiej i
amerykańskiej, gdzie jest jedną z atrakcji bożonarodzeniowych. W
tradycji bizantyjskiej jego odpowiednikiem jest Święty Bazyli, który
obdarowuje prezentami dzieci w dniu 1 stycznia. W Rosji i krajach
ościennych popularny jest Dziadek Mróz (ros Дед Мороз) i Śnieżynka
(ros. Снегурочка). Natomiast w Polsce, podobnie jak w większej części
Europy dzień Świętego Mikołaja obchodzony jest tradycyjnie 6 grudnia
jako wspomnienie świętego Mikołaja, biskupa Miry. Rankiem tego dnia
dzieci, które przez cały mijający rok były grzeczne, znajdują drobne
upominki, ukryte pod poduszką, w buciku lub w innym specjalnie
przygotowanym w tym celu miejscu (np. w skarpecie).
O jak opłatek
•
Opłatek (z łac. oblatum – "dar ofiarny") - bardzo cienki biały
płatek chlebowy, przaśny (czyli niekwaszony i niesolony),
wypiekany z białej mąki i wody bez dodatku drożdży, którym
dzielą się wszyscy zgromadzeni przy stole wigilijnym, składając
sobie życzenia.
•
Jest to taki sam opłatek, jaki jest używany podczas mszy świętej
w Kościele katolickim, z tym, że wigilijny opłatek w odróżnieniu
od hostii nie jest konsekrowany.
•
Nie jest to zwyczaj wyłącznie polski, spotykany też na Litwie,
Ukrainie i we Włoszech. Prawdopodobnie ma szlachecki rodowód i
znany był powszechnie od XVII wieku. Szczególnego znaczenia
nabierał w niektórych okresach historycznych, np. podczas
zaborów.
•
Opłatek wigilijny jest symbolem pojednania i przebaczenia,
znakiem przyjaźni i miłości. Dzielenie się nim na początku
wieczerzy wigilijnej wyraża chęć bycia razem, bo przecież ludzie
skłóceni nie zasiadają do wspólnego stołu. Ma swoją symbolikę w
wymiarze nie tylko duchowym: sama materia opłatka: "chleb",
podkreśla również doczesny charakter życzeń. W podtekście tego
życzenia jest nawiązanie do modlitwy Ojcze Nasz: oby nam go
nie zabrakło (chleba naszego powszedniego...). Symbolika chleba
ma jeszcze inny wymiar: należy być jak chleb dobrym i jak chleb
podzielnym.
•
Tradycja łamania się opłatkiem swoje korzenie ma w pierwszych
wiekach chrześcijaństwa. Nie miała początkowo związku z Bożym
Narodzeniem, była symbolem komunii duchowej członków
wspólnoty. Zwyczaj błogosławienia chleba nazywano eulogiami. Z
czasem na wigilijną mszę przynoszono chleb, który błogosławiono
i którym się dzielono. Zabierano go też do domów dla chorych,
czy tych, którzy z różnych powodów nie byli w kościele,
przesyłano krewnym i znajomym.
P jak Pasterka
• Pasterka, msza pasterska –
uroczysta Msza święta odprawiana o
północy z 24 na 25 grudnia, pierwsza
w Boże Narodzenie. Pasterka
upamiętnia oczekiwanie i modlitwę
pasterzy zmierzających do Betlejem.
• Praktyka pasterki przyjęła się w
Rzymie w VI w.
• Pasterka ma symbolizować nie tylko
narodzenie Jezusa Chrystusa, lecz też
przybycie do stajenki pasterzy stąd
nazwa Pasterka. Ubogim chłopom
pasającym na polu owce Anioł z
nieba obwieścił przyjście na świat
zbawiciela. Bez wahania, wedle
wskazówek anioła, udali sie oni do
miasta dawidowego Betlejem, gdzie
znaleźli "Dziecię owinięte w pieluszki
położone w żłobie." Po raz pierwszy
pasterką odprawił Grzegorz IV.
P jak potrawy
Kapusta z grzybami
Pierogi z kapustą i z
grzybami
Barszcz z uszkami
Karp
Pierniczki
makowiec
S jak Szopki
• Szopka bożonarodzeniowa –
jest to najczęściej makieta
przedstawiająca wnętrze stajni
betlejemskiej w noc, podczas
której narodził się Jezus Chrystus.
Szopka bywa wykonywana jako
miniatura, a także jako
konstrukcja rzeczywistej wielkości.
• Może mieć ona formę jaskini lub
groty, ale najczęściej
przedstawiona jest w formie
stajenki. W każdej szopce znajduje
się mały Jezus, Maryja oraz Józef.
Najczęściej elementem szopki są
także postaci Trzech Króli,
pasterzy, a także bydło i owce,
Gwiazda Betlejemska, anioły.
W jak Wigilia
• Wigilia Bożego Narodzenia (wieczerza
wigilijna, wieczór wigilijny, niekiedy także
gwiazdka) (z łac. vigilia - czuwanie, straż) - w
tradycji chrześcijańskiej dzień poprzedzający
święto Bożego Narodzenia, kończący okres
adwentu.
• Korzenie tego święta sięgają prawdopodobnie
obchodów Saturnaliów w starożytnym Rzymie,
gdzie chrześcijaństwo się rozwijało, lub nawet
świętowania przesilenia zimowego w epoce
kamiennej. Pewne analogie występują także z
żydowskim świętem Hannukah oraz perskim
świętem Szab-e Jalda.
Ż jak Życzenia
• Mizerna cicha,
stajenka licha,
pełna niebieskiej
chwały, oto leżący
przed nami śpiący
w promieniach -
Jezus mały"...
błogosławieństwa
Bożego w każdym
dniu Nowego
Roku życzy .