Święty Dom, a wszystko takie proste,
prosty chleb i uśmiech i łzy,
fartuch matki, hebel ojca i dziecięce sny
taki właśnie był ten Dom.
Święty Dom, a życie takie ciche,
pracy trud i modlitwy żar,
miłość co przestała Słowem być,
a stała się życiem, z Nazaretu wyszła na
świat.

Zapatrzona w cień Rodziny Świętej,
zasłuchana w modlitewny szmer,
proszę Panie, aby moje serce
Nazaretem stawało się,
aby ciche było i proste i wrażliwe na
człowieczy ból, pochylone z miłością i
troską z Tej Rodziny czerpało wzór.

Święty Dom, a wszystko takie
ludzkie
I zmęczenie, i troska, i ból
jakże niepojęta jest Twa miłość,
w ludzkim ciele ukrył się Bóg.
Pochylona nad tą Tajemnicą, że
ukryty,
że Człowiek i Bóg.
Usta milkną, tylko serce cicho
śpiewa Ci
kilka prostych prośby słów…

„

„

Niech się weseli święty, bo bliski jest zwycięstwa, Niech się raduje

Niech się weseli święty, bo bliski jest zwycięstwa, Niech się raduje

grzesznik, bo dane jest mu przebaczenie. Niech powróci do życia poganin,

grzesznik, bo dane jest mu przebaczenie. Niech powróci do życia poganin,

bo do życia jest powołany.”

bo do życia jest powołany.”

Leon Wielki

Leon Wielki

W adwentowej
refleksji,
w skupieniu przy
konfesjonale,
w ciszy
wyczekiwania na
wigilijną gwiazdę,
do gorącego i
otwartego serca,
niech przyjdzie Pan
i umocni nas swoim
pokojem,
byśmy go mogli
rozdawać wszędzie
tam, gdzie niepokój.

W małym
Świętym Dziecku
Bóg daje nam
Zbawienie.
Niech Gwiazda
Betlejemska
zwiastuje nam w
sercu na nowo tę
Dobrą Nowinę,
niech się
rozraduje serce i
uwierzy Jezusowi,
niech się umocni
nadzieją na cały
Nowy Rok!

Z najlepszymi
życzeniami i z
pamięcią, tulę czule

do

♥

,