Pola magnetyczne

niskiej częstotliwości

(PM NCZ)

Impulsowe pole magnetyczne niskiej
częstotliwości jest stosowane w
medycynie fizykalnej od lat 80-tych XX
wieku. Są to pola o częstotliwości
do 50 Hz i kształcie impulsów o
przebiegu prostokątnym ,
trapezowym, trójkątnym,
sinusoidalnym.

Częstotliwość

impulsów jest regulowana w
zakresie od 1 Hz do 100 Hz, a
indukcja pola nie przekracza
10 mT, rzadko w niektórych
aparatach osiąga 40 mT.

Działanie biologiczne PMNCZ nie zostało do
końca wyjaśnione. Pole magnetyczne przenika
do wszystkich struktur ciała ludzkiego.

Skutki biologiczne PMNCZ:

-         uaktywnia reakcje enzymatyczne
-         działa na struktury błon komórkowych
powodując zmianę ich właściwości
-         indukuje w elektrolitycznych
strukturach organizmu w czasie zmiany pola
magnetycznego zmienne napięcie
-         pobudza wzrost kości, a także ruch
komórek, mechanizm ten odpowiedzialny jest
za proces tworzenia kostniny w razie
utrudnionego wzrostu kostnego
powoduje zmiany właściwości fizykalnych
wody, będącej głównym składnikiem
organizmu

Pole magnetyczne niskiej
częstotliwości wpływa na:

-         regeneracje tkankową –
przyspiesza podział komórek tkanki
łącznej oraz wytworzenie blizny
kostnej
-         proces oddychania tkankowego
– pobudza procesy dyfuzji oraz
wychwytu tlenu przez hemoglobinę,
powoduje zwiększenie przyswajania
tlenu przez tkanki.
- - wywiera działanie przeciwzapalne,
analetyczne i wazodylatacyjne.

Metodyka zabiegów PMNCZ:

Impulsowe pole magnetyczne niskiej
częstotliwości jest stosowane z użyciem
aplikatorów. Mogą to być aplikatory o
charakterze solenoidu w kształcie szpuli
oraz aplikatory płaskie o polu
rozproszonym. Dobór aplikatora zależy
od rodzaju schorzenia i okolicy ciała,
która ma być poddana zabiegowi.

Czas zabiegu waha się od

5 do 30 min. rzadko
dochodzi do 60 min.
Pierwsze zabiegi wykonuje
się codziennie, kolejne co
dwa dni lub raz w tygodniu.

Zabiegów tych nie

powinno się wykonywać w
godzinach wieczornych,
gdyż mogą wystąpić
zburzenia snu.

Dawkowanie PMNCZ:

W stanach ostrych zaleca się

częstotliwośc1-5 Hz, w podostrych
5-20 Hz, w przewlekłych 20-50 Hz.

Kształt impulsów pola magnetycznego

dobiera się w zależności od wskazań,
pamiętając, ze impulsy o szybkim narastaniu i
zanikaniu pola indukują większe napięcia
elektrycznego w tkankach.

Wartość natężenia pola magnetycznego

dostosowuje się do stanu klinicznego i okresu
choroby.

Okres ostry: poniżej 3 mT
Okres podostry: do 5 mT
Okres przewlekły: do 10 mT

Wskazania do stosowania PM NCZ:
-         w chorobach reumatologicznych: choroba
zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne zapalenie
stawów, osteoporoza, Zespół Sudecka,
-         w chorobach narządu ruchu, stany po
złamaniach kości, w stawach rzekomych,
-         nerwobóle nerwu kulszowego,
-         w chorobach układu krążenia,
zaburzeniach krążenia obwodowego,
-         w chorobach układu nerwowego, migrenie,
udarach mózgu,
-         w chorobach skóry, owrzodzeniach i
zmianach troficznych, trudno gojących się
ranach, w oparzeniach
w niektórych schorzeniach układu pokarmowego,
układu oddechowego, ginekologicznego i innych.

Przeciwwskazania do stosowania PMNCZ:
-         ciąża
-         choroba nowotworowa
-         czynna gruźlica
-         cukrzyca młodzieńcza
-         niewydolność krążenia, ostra
niewydolność wieńcowa
-         nadczynność tarczycy
-         ostre choroby infekcyjne
pochodzenia bakteryjnego i grzybiczego
-         elektroniczne implanty-

stymulator serca

Nie są natomiast przeciwwskazaniem do
stosowania wszelkie implanty stawów i
metalowe zespolenia kości.

Piśmiennictwo
Mika T., Kasprzak
W., :”Fizykoterapia” PZWL,
Warszawa 2001
Kuliński W.: ”Metody
terapeutyczne w rehabilitacji”
pod red. Kwolek A.:
„Rehabilitacja medyczna”. V ﻵ P,
Wrocław 2003 Tom 1