Autoprezentacja jako
narzędzie wywierania
wpływu w pracy

„(...) człowiek jest osobą zdolną do

wykonywania samodzielnych i celowych

działań, które wywołują określone skutki w

świecie zewnętrznym; jest aktorem w

dużym stopniu odpowiedzialnym za swoje

osiągnięcia i dramaty.”

 

-         J. Kozielecki –

Autoprezentacja

Jest zachowaniem publicznym, którego odbiorcą
są inni ludzie, a głównym celem- wywołanie
wrażenia na innych (impression management).
Wywieranie wrażenia to próba kontrolowania
sposobu,

w

jaki

widzą

nas

inni,

stąd

autoprezentacja

bywa

określana

mianem

„manipulowania wrażeniami”. Nie oznacza to
jednak, że autoprezentacja to proces oszukańczy,
kładący

nacisk

na

zmylenie

otoczenia

odbierającego w niej komunikat. W większości
wypadków wyrażane postawy są autentyczne.

Taktyki autoprezentacyjne

wykorzystywanych przez PR-

owca

Zadaniem każdego PR-owca jest ukazanie jak
najlepszego wizerunku własnej osoby, czyli
zeprezentowanie się z jak najlepszej strony.
Znajomość i umiejętność wykorzystania taktyk
autoprezentacyjnych jest niezbędna w pracy
każdego pracownika public relations. Taktyki
asertywne pozwalają na budowanie trwałej i
społecznie akceptowanej reputacji jednostki jako
osoby kompetentnej, godnej zaufania, uczciwej
czy pracowitej. Ze względu na uwzględnienie
oczekiwań otoczenia i własne cele.

Podział taktyk

autoprezentacyjnych

wykorzystywanych przez PR-

owca



Autoprezentacja aktywna (zmierzająca do
ukształtowania pożądanego wizerunku
jednostki, zgodnego z jej pragnieniami).



Autoprezentacja pasywna ( konformistyczna
polegająca na próbie sprostowania
oczekiwaniom i preferencją audytorium).

Zatosowanie metody

aktywnej

stosowana

jest

zarówno

autoprezentacja

aktywna jak i pasywną.
Stosowana jest najczęściej kiedy jednostka nie
ma jeszcze wypracowanego wizerunku, dopiero
od podstaw zaczyna kreować siebie i pracować
na dobrą reputację. Stosuje się tą metodę
również przy wszelkiego rodzaju zmianach,
kiedy jednostka chce być postrzegana inaczej,
zaczyna realizować inna strategię, która
pozwoli jej być postrzegana w inny sposób.

Podziału typów autoprezentacji
powstałych w oparciu o
spójność prezentacji „ja” z jej
prywatnymi przekonaniami na
własny temat
wykorzystywanych w pracy PR-
owca.

Autoprezentacja autentyczna

Jest

to

sposób

autoprezentacji

zarezerwowany dla osób bliskich, może
być wykorzystywany do zmniejszenia
dystansu

wobec

audytorium.

Negatywnie odbierany jest wówczas gdy
wynika z zawyżonej samooceny lub
stanowi dowód złego przystosowania
jednostki i łamania norm obyczajowych.

Wykorzystanie

autoprezentacji

Aby wywrzeć wpływ na innych sam musi

zadecydować

czy

taka

forma

autoprezentacji

jest

właściwa.

Autoprezentacja autentyczna jest dość

ryzykowna, ponieważ z jednej strony PR-

owiec pokazuje siebie takim jakim jest w

rzeczywistości, jest otwarty i szczery to,

z drugiej strony może niespostrzeżenie

ujawnić taką swoją cechę która odsunie

go od audytorium.

Autoprezentacja fasadowa

Jest oparta na idealizacji własnego
wizerunku. Stosuje się ją wtedy kiedy
jednostka wchodzi w kontakt z osobami
wpływowymi, autorytetami, stara się
wówczas przekonać audytorium do
swoich pozytywnych cech.

Wykorzystanie

autoprezentacji fasadowej

Należy pamiętać aby idealizowanie samego

siebie było zgodnie z realiami odbioru,

wiarygodne i prawdopodobne. Najczęściej

opiera się na przemilczeniu wad i eksponowaniu

zalet. Jednostka na ogół stara się podtrzymać

swój pozytywny wizerunek, co może stanowić

pozytywny bodziec do jej samo rozwoju. Aby

móc wywrzeć wpływ na inną osobę należy

najpierw dążyć do tego aby być postrzeganym

przez tą osobę w sposób pozytywny, zyskać jej

zaufanie.

Autoprezentacja

fasadowa

jest

doskonałym narzędziem wywierania wpływu

Autoprezentacja taktyczna

Jest to zachowanie konformistyczne i
zmienne, dopasowane do aktualnego
audytorium i nastawione na szybkie
osiągnięcie doraźnego celu. Są one
najmniej spójne z koncepcją własnej
osoby, a nawet mogą zaburzać poczucie
tożsamości.

Wykorzystanie

autoprezentacji taktycznej

Nie jest to dobre narzędzie wywierania wpływu w pracy

PR-owca, gdyż taka osoba powinna być przede wszystkim

szczera. Metoda ta jest skuteczna, ale tylko w

jednorazowych działaniach, w jednorazowych akcjach. Nie

można przecież kreować swojego wizerunku w zależności

od osób z którymi mamy kontakt, ponieważ w pewnym

momencie przestajemy być wiarygodni. W dłuższym

okresie może dojść do małego zamieszania ponieważ, PR-

owiec pogubi się i nie będzie wiedział w jaki sposób

kreował

swój

wizerunek

przed

daną

jednostką.

Najniebezpieczniejsza może być sytuacja kiedy dojdzie do

wspólnej konfrontacji PR-owca z jednostkami przed

którymi ukazywał samego siebie w różnych obliczach.

Pierwsze wrażenie

Jest to obraz, który tworzymy sobie o

jakiejś osobie w tych kilku chwilach. Obraz

ten jest zabarwiony emocjami, długo się

utrzymuje i silnie wpływa na nasze

zachowanie. Bardzo często decyduje o

tym jak dana osoba będzie postrzegana.

Jeżeli

pierwsze

wrażenie

będzie

pozytywne to pozwoli na łatwiejszy

kontakt, relacje, budowanie zaufania jak i

wzajemne wywieranie wpływu.

Pozytywne pierwsze wrażenie

Osoba zajmująca się public relations chcąc uzyskać

pozytywny obraz samego siebie w oczach jednostki

musi się jak najlepiej zaprezentować. Zwłaszcza

przy pierwszym kontakcie. Zrobienie pozytywnego

pierwszego wrażenia pozwoli mu na rozwinąć

korzystne relacje między nim a jednostką.

Wywieranie wpływu na jednostkę jest możliwe

wtedy kiedy wzbudzi on zaufanie u jednostki, będzie

pewnego rodzaju autorytetem, będzie postrzegany

jako osoba kompetentna, uczciwa. Aby osiągnąć ten

cel należy zacząć od dobrego pierwszego wrażenia.

Jest ono na tyle ważne, iż nikt nigdy nie ma szansy

zrobienia tego wrażenia po raz kolejny.

Aby wywołać pozytywne
pierwsze wrażenie powinno
się:

być punktualny, odpowiednio ubrany, zadbać o
higienę, zachować odpowiednią mowę ciała,
ton głosu. Ponadto powinien: znać cel
rozmowy, przygotować potrzebne dane, liczby,
fakty, wiedzieć jakie informacje chcesz
uzyskać, przygotować dobrą argumentację,
przygotować się na ewentualne sprzeciwy
jednostki i przemyśleć możliwości ich obalenia.

Sympatia jako jedno z narzędzi

wywierania wpływu

Z reguły ludzie zgadzają się spełniać
prośby i wolą mówić „tak” tym osobom,
które

znają

i

lubią.

Czynnikami

decydującymi o lubieniu drugiej osoby
wg. Roberta Caldiniego to: fizyczna
atrakcyjność,

podobieństwo,

komplementy, częstość kontaktów,
skojarzenie z czymś, co już lubimy.

Atrakcyjność fizyczna

powszechnie jest wiadomo, że lepiej być
pięknym niż brzydkim to dzięki badaniom
naukowym możemy dziś stwierdzić ponad
wszelką wątpliwość, że zakres ten jest o wiele
większy niż nam się wydaje. Reakcję na ludzi
ładnych psychologowie nazywają „zjawiskiem
aureoli” – polega ono na tym, że jakaś
pozytywna cecha człowieka opromienia swoim
blaskiem wszystkie pozostałe jego cechy i
decyduje o sposobie, w jaki jest on postrzegany
przez innych.

Podsumowanie :autoprezentacja jako
narzędzie wywierania wpływu

Musi on jednak wykazywać się znajomością
technik i metod autoprezentacyjnych. Udana
autoprezentacja to połowa sukcesu w pracy
przedstawiciela public relations. Zarówno
odpowiednie zachowanie i kreowanie swojego
wizerunku, jak i wygląd zewnętrzny wpływają
na jego stosunki z innymi jednostkami.
Począwszy od pierwszego wrażenia, które jest
bardzo często decydujące o dalszych relacjach,
aż do daleko idące relacje polegające na
wyrabianiu sobie dobrej reputacji.

Podsumowanie :autoprezentacja jako
narzędzie

Dobre zaprezentowanie samego siebie, swoich zalet,

walorów wewnętrznych jak i zewnętrznych ułatwia

współprace i bardzo często są kluczem do osiągnięcia

sukcesu. Dla każdego PR-owca sztuka autoprezentacji

powinna być dobrze znana i umiejętnie wykorzystywana,

gdyż jest to bardzo ważny element relacji społecznych

( zawieranie nowych znajomości, wystąpienia publiczne,

kontakty biznesowe i nie tylko) jak i negocjacji. Łatwiej jest

wywrzeć wpływ na kimś nad kim czuje się przewagę. Te

przewagę można osiągnąć poprzez większa pewność siebie,

atrakcyjność fizyczna. Ciężko jest negocjować z osobą która

wydaje się być perfekcyjna pod wieloma względami.

Zarówno perfekcyjność tą a zarazem przewagę można

osiągnąć przez dobra autoprezentacje, która jest narzędziem

wywierania wpływu w pracy każdego PR-owca.