Autor: Anna

Krawczyk

Właściwie dysfunkcja

części pośredniej

przysadki mózgowej u

koni

Występowanie



Zespół Cushinga u zwierząt najlepiej poznany

jest u psów



Rzadkie występowanie u koni, związane jest z

wcześniejszą niż u psów eliminacją tych
zwierząt z hodowli ze względu na inne
zaburzenia lub utratę wartości użytkowej



Choroba ta dotyczy dotyczy przede wszystkim

koni w wieku ponad 20 lat



Zespół może również pojawiać się u koni

kilkuletnich

Przyczyny Zespołu Cushinga



Patogeneza choroby u koni nie jest do końca

poznana



Przyczyną jest rozrost lub gruczolak pośredniej

części przysadki mózgowej



U psów główną przyczyną zespołu Cushinga jest:



guz przedniej części przysadki mózgowej z
nadmiernym wydzielanie ACTH



guz nadnerczy produkujący nadmiar kortyzolu

Patogeneza



Zaburzone wydzielanie dopaminy przez

podwzgórze



Brak hamowania przez dopaminę sekrecji

pioopiomelanokortyny (POMC) przez pośrednią
część przysadki



Pojawia się nadmiar metabolitów POMC

- adrenokortykotropina (ACTH)
- melanotropina (MSH)
- beta-lipoproteina
- beta-endorfina

Patogeneza cd

.



Nadmiar ACTH uwalniany z płata

gruczołowego przysadki wpływa na zmianę w
wydzielaniu kortyzolu z nadnerczy, który jest
wydzielany w sposób ciągły.



Nie zawsze jest obecny podwyższony poziom

kortyzolu (znamienna cecha u chorych psów)

Objawy kliniczne



Hirsutyzm (nadmiernie długa okrywa

włosowa, często pofałdowana)



Pocenie się konia obserwowane w ciepłej

porze lub w ciepłych stajniach



Powiększony, obwisły brzuch

Objawy kliniczne cd.



Zmniejszona masa mięśni z wyraźnie

powiększoną ilością tkanki tłuszczowej



Wypełnienie dołków nadoczodołowych

nadmiernie przerośniętą tkanką tłuszczową



Polidypsja, poliuria



Senność, apatia, zmęczenie



Zwiększona częstotliwość chorób skóry

Objawy kliniczne cd.



Często występujący ochwat (najczęstsza

przyczyna eliminacji zwierząt z hodowli)



Trudno gojące się rany



Niepłodność (trudna do zaobserwowania ze

względu na nieużywanie w tym wieku koni do
rozrodu)

Rozpoznanie



Rozpoznanie na podstawie samego wywiadu i

badania klinicznego nie jest możliwe



Badania dodatkowe : krew i mocz



neutrofilia



podwyższone stężenie glukozy we krwi



podwyższone stężenie ACTH i kortyzolu (nie

zawsze)



zwiększone stężenie insuliny

Badania dodatkowe



Test supresji niskimi dawkami

deksametazonu (40 μg/kg)



Pierwszą próbkę krwi pobiera się około 17

popołudniu celem ustalenia podstawowego
poziomu kortyzolu. Następnie podaje się
domięśniowo 40 μg/kg
deksametazonu . Drugą
próbkę krwi pobiera się następnego dnia około
południa i mierzy się ponownie poziom
kortyzolu.

Badania dodatkowe cd.



U zdrowych koni podanie deksametazonu

powoduje obniżenie stężenia kortyzolu w
surowicy krwi o 30%-50%. U koni chorych
obniżenie to jest nie wielkie lub w ogóle nie
występuje.



Oznaczenie stężenia ACTH



U koni chorych stężenie ACTH jest wyższe niż

u koni zdrowych

Terapia



Terapia koni z zespołem Cushinga jest

kłopotliwa ze względu na:



wysokie koszty leczenia



dożywotnie podawanie leków



remisja rzadko jest długotrwała



rzadko występują przypadki wymagające tylko

sezonowego leczenia



nie jednakowa reakcja na leki

Leczenie



Antagoniści dopaminy:



Pergolid 0.002mg/kg – 0.01mg/kg dziennie p.o.



Bromokryptyna 0.02 mg/kg 2x dziennie i.m.

 



Antagoniści serotoniny:



Cyproheptadyna 0.2 mg/kg p.o.

 



Lysodren



Trilostan 1mg/kg p.o.

Leczenie cd.



Potencjonowane organopreparaty:



Hypophysis suis Injeel Forte



Hypophysis suis Injeel



1,3,5,7 dzień – 2 amp. Hypophysis suis Injeel Forte
s.c.



9,11 dzień – 1 amp. Hypophysis suis Injeel Forte s.c.



13,15,17,19,21 dzień – 1 amp. Hypophysis suis
Injeel s.c.

Postępowanie



Kontrola , a w razie potrzeby korekta uzębienia

(konie z zespołem Cushinga mają często

problemy z zębami)



Unikać łatwostrawnych węglowodanów (ziarno),

które mogą nasilać objawy hiperglikemii i

ochwatu, podawać dobrej jakości siano i słomę.



Ostrzyżenie okrywy włosowej latem, używanie

derek do okrywania konia zimą.



Kontrola kopyt i w miarę potrzeby korekcja

puszki kopytowej.



Zapewnienie stałego dostępu do dobrej jakości

wody pitnej (poliuria/polidypsja).