Cuda
Eucharyst
yczne
Cud
eucharystyczny
• Jest to zespół zjawisk uznawanych
przez wyznawców chrześcijaństwa za
nadprzyrodzone, związanych z
chrześcijańskim sakramentem
Eucharystii
Cud w Lanciano
Cud w Braine
Cud w Ferrarze
Cud w Augsburgu
Cud w Alatri
Cud w Santarem
Cud w Lanciano, Włochy,
rok 700
• W VIII wieku kapłan z zakonu św. Bazylego odprawiał Mszę
Świętą. Prastary dokument opisuje tego kapłana jako "dobrze
obeznanego w naukach tego świata, ale bardzo mało w
sprawach Bożych". Często zdarzało mu się wątpić w tajemnice
Przeistoczenia i właśnie gdy skończył wypowiadać uroczyste
słowa Konsekracji, Hostia w jego rękach nagle zmieniła się
w okrągły fragment ciała, a wino w widoczną krew.
Dopiero po jakimś czasie, gdy otrząsnął się z oszołomienia tym
cudownym zjawiskiem dokonanym na jego oczach, ze łzami
radości zwrócił się do braci zakonnych mówiąc: "Błogosławieni
świadkowie, którym Bóg Najwyższy dał poznać się przed ich
oczyma. Chodźcie bracia i podziwiajcie Boga Naszego, który jest
tak blisko nas. Oto Ciało i krew umiłowanego Pana Naszego".
Wszyscy zebrani pospieszyli do ołtarza wydając okrzyki
podziwu, a następnie zawiadomili okolicznych wiernych, którzy
tłumnie przybiegli aby oglądać ten cud.
Ciało pozostało nienaruszone, ale krew w kielichu wkrótce
zmieniła się w pięć nierównych i nieregularnych bryłek.
Zakonnicy postanowili je zważyć. Okazało się, że jedna bryłka
ważyła tyle samo co wszystkie razem, ciężar dwóch równy był
ciężarowi trzech, a ciężar najmniejszej równał się ciężarowi
największej.
powrót
Cud w Braine, Francja, rok
1153
• W 1153 roku, arcybiskup z Soissons, w celu
uczczenia święta Ducha Świętego, zarządził
odprawienie uroczystej Mszy Świętej z
procesją dookoła miasta. W tej wielkiej
uroczystości uczestniczyła cała ludność
miasta, łącznie z innowiercami, którzy
uczynili to zarówno z szacunku dla
arcybiskupa, jak i zwykłej ciekawości.
W czasie sprawowania Najświętszej Ofiary,
w momencie Przeistoczenia, wszyscy
zebrani ujrzeli zamiast Hostii postać małego
dziecka. Wizja musiała być na tyle
wspaniała i wzruszająca, że innowiercy,
napełnieni Duchem Świętym poprosili o
chrzest.
powrót
Cud w Ferrarze, Włochy,
rok 1171
• Była to niedziela Zmartwychwstania
Pańskiego, 28 marca 1171 roku.
Uroczystą Mszę Świętą koncelebrował
ojciec Pietro de Nerona. W momencie
gdy konsekrowana Hostia przełamana
została na dwie części, wytrysnął z niej
strumień krwi tak gwałtowny i obfity, że
opryskana została mała krypta
umieszczona ponad ołtarzem. Zdumieni
wierni ujrzeli nie tylko tryskającą krew,
ale też i Hostię przemienioną w ciało.
Biskup Amato z Ferrary, wespół z
biskupem Gherardo z Revenny,
pośpieszyli natychmiast do miejsca
cudu. Ujrzawszy na własne oczy krew i
Hostię przemienioną w ciało, stwierdzili
jednomyślnie, że była to "prawdziwie
cudowna Krew Naszego Pana".
powrót
Cud w Augsburgu, Niemcy,
rok 1194
• Historia cudu w Augsburgu ma swój początek w
chwili, gdy pewna kobieta wpadła na myśl, by
przechowywać konsekrowaną Hostię u siebie w
domu. Po przyjęciu Komunii podczas porannej Mszy
Świętej, wyjęła Hostię z ust i zaniosła do domu,
gdzie zalepiła Ją w woskowanym pudełeczku,
tworząc w ten sposób coś na wzór prostego
relikwiarza. Najświętszy Sakrament pozostawał w
jej domu przez pięć lat. Dopiero w 1199 roku, pod
wpływem wyrzutów sumienia, kobieta wyjawiła
prawdę kapłanowi, który natychmiast przeniósł
Hostię do kościoła Świętego Krzyża.
Kapłan Berthold otwierając woskowy relikwiarz
zauważył, że część Hostii przemieniła się w ciało
pokryte czerwonymi smugami. Wszyscy kapłani
obecni przy otwarciu relikwiarza byli bardzo
przejęci tym wydarzeniem i po długiej dyskusji
doszli do wniosku, że lepiej można będzie poznać
istotę tej substancji, gdy przełamie się ją na dwie
części. Jakież było ich zdumienie, gdy okazało się,
że ciała nie można rozdzielić z powodu scalających
je cieniutkich żyłek. Wtedy uznali, że było to
prawdziwie Ciało Jezusa Chrystusa.
powrót
Cud w Alatri, Włochy, rok
1228
• Młoda dziewczyna z Alatri starała się zwrócić na siebie
uwagę przystojnego i popularnego młodzieńca. W tym
celu postanowiła zdobyć eliksir miłosny od kobiety, o
której mówiono, że zna się na takich sprawach. Ta
nakazała dziewczynie przyjąć Komunię, szybko wyjąć ją
z ust i ukryć w chusteczce. Ponadto dodała "Jakiż
środek może być mocniejszy od boskiego ciała Króla
Serc?„ Dziewczyna posłuchała rady, ale natychmiast
po dokonaniu tego czynu, zaczęło ją dręczyć sumienie.
Już niosąc Najświętszy Sakrament do domu przeżywała
takie udręki, że aby ukoić sumienie, postanowiła
schować Hostię w małym woreczku i ukryć w odległym
kącie w domu, obok trzymanego tam chleba. Mijały dni
i noce pełne koszmarnych snów. Wreszcie trzeciego
dnia z rana postanowiła wyjąć woreczek z ukrycia i
podjąć ostateczną decyzję, czy przekazać go kobiecie,
której rady tak nieopatrznie posłuchała, czy też zanieść
go do kościoła. Gdy otworzyła woreczek i rozwinęła
chustkę, zamarła ze zgrozy. Na chustce nie leżała już
Hostia podobna do chleba, lecz mająca postać ciała
koloru krwi. Dziewczyna nie miała też żadnej
wątpliwości, że było to ciało żywe.
powrót
Cud w Santarem,
Portugalia,
XIII wiek
• W miasteczku Santarem, żyła uboga kobieta cierpiąca z
powodu swego niewiernego męża. Nie mogąc znieść
dłużej tej udręki, udała się do wróżki, od której
otrzymała obietnicę pomocy, w zamian za
konsekrowaną Hostię. Po długim wahaniu kobieta
przyjęła Komunię Świętą i wyjąwszy ją z ust owinęła w
welon i skierowała się do wróżki.
Po kilku krokach Hostia zaczęła krwawić tak obficie, że
krople kapiące z welonu przyciągnęły uwagę
przechodniów. Widząc zakrwawioną rękę, pośpieszyli
kobiecie z pomocą, lecz ta pobiegła szybko w stronę
domu, zostawiając za sobą ślady krwi.
Chcąc ukryć zakrwawiony welon z Hostią, zamknęła ją
w skrzyni. W nocy tajemnicze światło wydobywające się
ze skrzyni oświetliło wnętrze domu i kobieta zmuszona
była wyznać swój czyn przed mężem. Przejęci czcią
padli na kolana, a nad ranem wezwali kapłana.
Wieść o cudownym wydarzeniu rozniosła się po okolicy,
przyciągając ogromne tłumy.
Cudowna Hostia przeniesiona została w procesji do
kościoła, zamknięta w woskowej puszce i złożona w
tabernakulum. W tym kościele cudowna Hostia darzona
jest czcią i adoracją przez rzesze wiernych i
pielgrzymów aż do dnia dzisiejszego.
powrót
Koniec