ANALOGOWY I
CYFROWY ZAPIS
DŹWIĘKU
Jagoda Stępniak
Kl. T III F
Spis treści
Technika analogowa
Zapis analogowy
dźwięku
Problemy
jakościowe
Krótkie
podsumowanie
Zapis cyfrowy
dźwięku
Próbkowanie
Kwantyzacja
Kodowanie
Zapisywanie
dźwięku cyfrowego
Problemy
jakościowe
Metody
minimalizowania
problemów
Kompresja danych
Określenie
parametrów
Technika analogowa
Co oznacza termin "technika analogowa"?
Mówiąc najprościej, jest to obróbka
sygnałów w ich podstawowej niezmienionej
(naturalnej), ciągłej postaci, czyli w ich
naturalnym widmie częstotliwościowym.
Ciągła postać oznacza w praktyce że:
jeśli zakres zmienności sygnału wynosi od
0 do 1, to jego wartość (amplituda) może
w dowolnej chwili przyjąć dowolną wartość
z tego przedziału i jest określona w całym
okresie trwania sygnału.
Spis
treści
Zapis analogowy
dźwięku
Zapis analogowy oznacza, że sygnał
jest rejestrowany na nośniku właśnie w
naturalnej, ciągłej postaci. Jedyny
zabieg, jakiemu sygnał jest poddany,
to ewentualnie modulacja,
umożliwiająca trwały zapis.
Klasyczny przypadek zapisu w technice
analogowej to np.: zapis dźwięku na
taśmie magnetofonowej, lub obrazu na
taśmie magnetowidu VHS.
Taśma magnetyczna przesuwa się przed
głowicą zapisującą. Głowica wytwarza
zmienne pole magnetyczne, dokładnie
odwzorowujące przebieg zapisywanego
sygnału. Dzięki oddziaływaniu pola na
taśmę, sygnał analogowy zostaje w niej
odwzorowany w postaci tzw. pozostałości
magnetycznej, czyli lokalnych zmian
namagnesowania nośnika.
Zarejestrowany w ten sposób sygnał ma
przebieg dokładnie odzwierciedlający
przebieg źródła, jednak jest obciążony
poważnymi problemami jakościowymi.
Spis
treści
Problemy jakościowe
Wszelkie szumy, przydźwięki i zakłócenia,
jakie powstają w układach elektronicznych
toru zapisu oraz w połączeniach kablowych
sumują się z sygnałem użytecznym,
zniekształcając jego przebieg i obniżając
jakość późniejszego odtwarzania
Wraz z kolejnymi cyklami odczytu, wskutek
bezpośredniego kontaktu głowicy z nośnikiem,
stopniowemu zniszczeniu ulega warstwa
ferromagnetyczna przechowująca pozostałość
magnetyczną, a tym samym spada wierność
nagrania, zanikają jego szczegóły
Spis
treści
Krótkie podsumowanie
Olbrzymią zaletą (niemożliwą do
uzyskania w technikach cyfrowych)
jest ciągłe odwzorowanie sygnału,
przetwarzanie go w naturalnej
postaci
Zasadniczą wadą jest trudność w
eliminacji zakłóceń i szumów, której
skutkiem jest słaba dynamika
sygnału oraz niska wartość stosunku
sygnał/szum.
Spis
treści
Zapis cyfrowy dźwięku
W technice cyfrowej sygnał przetwarzany
jest z postaci naturalnej, ciągłej, do
reprezentacji numerycznej, czyli ciągu
dyskretnych wartości liczbowych.
Przetwarzanie analogowo-cyfrowe (A/C)
składa się z trzech podstawowych
procesów:
1.
Próbkowania
2.
Kwantyzacji
3.
Kodowania.
Spis
treści
Próbkowanie
Polega na określeniu wartości
sygnału ciągłego w określonych
odstępach czasu. "Chwile
próbkowania" są określone przez
częstotliwość próbkowania, jeden z
podstawowych parametrów
przetwarzania A/C
Wskutek tego procesu, zamiast przebiegu
ciągłego (analogowego), określonego w całym
przedziale czasowym, uzyskujemy zbiór
dyskretnych wartości, które można przedstawić
jako tzw. przebieg schodkowy, ponieważ w
okresach czasu dzielących pobranie kolejnych
próbek jego wartość jest stała.
Oczywiste jest, że w miarę wzrostu częstotliwości
próbkowania, wynikowy przebieg schodkowy
coraz wierniej przybliża kształt przebiegu
analogowego. Zgodnie z teorią przetwarzania
sygnałów, minimalna częstotliwość próbkowania
musi być dwukrotnie wyższa od granicznej
częstotliwości przetwarzanego sygnału.
Spis
treści
Kwantyzacja
W tym kroku, wartości sygnału uzyskane
drogą próbkowania (należące nadal do
całego zakresu zmienności sygnału)
zostają "zaokrąglane" w taki sposób, by
można je było przedstawić przy pomocy
skończonej liczby wartości, wynikającej z
tzw. rozdzielczości przetwarzania.
Mówiąc w dużym uproszczeniu, np.:
wartości z przedziału 0-0,1 zostają
określone jako 0,1, 0,1 -0,2 jako 0,2 itd.
Spis
treści
Na tym etapie powstaje tzw. błąd
kwantyzacji, wynikający z tego, że
reprezentując ciągły zakres zmienności
sygnału przy pomocy kilku wartości
dyskretnych, tracimy bezpowrotnie
informację o małych zmianach w
obrębie przedziałów pomiędzy
sąsiednimi wartościami. Błąd ten jest
tym większy im mniejsza jest liczba
przedziałów kwantyzacji (mniejsza
rozdzielczość).
Spis
treści
Kodowanie
Na tym etapie liczbowe kody dyskretnych
wartości, do jakich został sprowadzony sygnał
źródłowy, zostają zapisane w postaci
liczbowej, czyli w przypadku binarnej techniki
cyfrowej, w formie liczb zapisanych w
systemie dwójkowym, ciągu zer i jedynek.
Przetwarzanie cyfrowo-analogowe, z którym
mamy do czynienia przy odtwarzaniu sygnału,
polega, mówiąc w skrócie, na przetworzeniu
ciągu liczb na przebieg schodkowy, a
następnie na filtracji wygładzającej tak, by
przybliżał początkowy sygnał analogowy.
Spis
treści
Zapisywanie dźwięku cyfrowego
Uzyskany w ten sposób sygnał cyfrowy jest
zapisywany na nośniku. Zamiast sygnału
analogowego, urządzenia rejestrują ciąg 0 i
1. Zamiast nieskończonej liczby amplitud
sygnału analogowego, uzyskujemy dwie
dyskretne wartości.
Dzięki temu, że zapisujemy, a następnie
odczytujemy jedynie dwa stany logiczne
(1/0, wysoki/niski, H/L, prawda/fałsz),
możliwe jest skuteczne zabezpieczenie się
przed wpływem zakłóceń i zniekształceń.
Jeśli przyjmiemy, że np.: 0 logiczne zapisujemy jako
amplitudę -0,5V, a 1 jako +0,5V, łatwo możemy sobie
wyobrazić, iż szumy i zakłócenia, nawet na poziomie
0,1V (czyli 10%) nie wpłyną na prawidłowość
dekodowania tak znacznie odbiegających od siebie
poziomów.
Podobnie, zużycie lub częściowe rozmagnesowanie
taśmy, na której sygnał został zapisany, sprawi, że
zamiast +/-0,5V zostaną odczytane poziomy +/-0,3V,
ale nadal prawidłowo będzie zdekodowany ciąg 0 i 1,
czyli prawidłowa postać sygnału.
W celu dalszej eliminacji zakłóceń, w zapisie
cyfrowym są stosowane przeróżne mechanizmy
zabezpieczeń, takie jak suma kontrolna, przeplot,
kodowanie blokowe i kanałowe, umożliwiające nawet
rekonstrukcję zniekształconych danych.
Spis
treści
Problemy jakościowe
Bardzo ważna jest prawidłowa
synchronizacja zapisu, a następnie
odtworzenie przebiegu synchronizującego w
trakcie odczytu, będące zasadniczym
warunkiem prawidłowego przetworzenia C/A
W procesie kwantyzacji tracimy część
szczegółów przebiegu sygnału (tzw. Błąd
kwantyzacji), sygnał analogowy uzyskany
następnie w wyniku przetwarzania C/A
odbiega więc od pierwotnego sygnału
analogowego.
Spis
treści
Metody minimalizowania
problemów
Aby uzyskać dokładniejsze odwzorowanie
cyfrowe sygnału analogowego, można
zwiększyć częstotliwość próbkowania -
uzyskany w ten sposób przebieg schodkowy
będzie bardziej zagęszczony.
Podobnie, aby zmniejszyć błąd kwantyzacji
( "zaokrąglania" wartości poszczególnych
schodków), czyli zwiększyć odstęp
Sygnał/Szum, można zwiększyć rozdzielczość
przetwarzania, czyli liczbę bitów, przy
pomocy których kodujemy wartość sygnału.
Obydwie metody prowadzą
jednak do radykalnego
zwiększenia ilości danych
powstających w wyniku
przetwarzania.
Spis
treści
Kompresja danych
Kolejnym zagadnieniem związanym z
cyfrowym przetwarzaniem sygnałów
analogowych jest kompresja cyfrowych
danych uzyskanych w wyniku
przetwarzania.
Ogromne ilości danych (rzędu setek GB)
można wydajnie, przy zastosowaniu
wyszukanych algorytmów, skompresować
- tak, by było możliwe zapisanie
materiału cyfrowego na dostępnych
nośnikach.
Spis
treści
Określenie parametrów
Określenie optymalnych parametrów
przetwarzania wymaga dokładnej analizy,
stosuje się różne kroki pośrednie, m. in.
nadpróbkowanie (oversampling), często
połączone ze zmniejszaniem
rozdzielczości przetwarzania, decymację,
czyli selekcję wybranych próbek sygnału.
Dokładniejszy opis tych procesów można
odnaleźć w literaturze fachowej z zakresu
przetwarzania sygnałów.
Koniec
Źródło:
jkluczewski.republika.pl/utk/utk_02
1_zapis_dzwieku.pdf
Wykonanie pracy:
Jagoda Stępniak
DZIĘKUJĘ ZA UWAGE!