III. Metody i źródła finansowania przedsiębiorstw

Podział źródeł finansowania


2. Na czym polega istota hierarchii w kształtowaniu źródeł finansowania
przedsiębiorstwa?
Przedsiębiorstwa preferują wewnętrzne źródła finansowania, takie jak: zysk
netto pomniejszony o dywidendy, odpisy amortyzacyjne oraz wpływy ze sprzedaży
posiadanych krótkoterminowych papierów wartościowych lub innych składników
aktywów przedsiębiorstwa.
Jeżeli konieczne jest zewnętrzne finansowanie, przedsiębiorstwa w pierwszej
kolejności emitują papiery dłużne, a dopiero po wyczerpaniu się tych możliwości
pozyskiwania kapitału emitują nowe akcje.
3. Co to jest obligacja?
Obligacja jest formą pożyczki
Jest papierem wartościowym, którym można obracać na rynku pieniężnym = można
płacić obligacjami o ile druga strona wyrazi na to zgodę
Obligacja ma funkcję płatniczą, obiegową, dzieje się tak ponieważ papier
wartościowy to pewne źródło dochodu w przyszłości
Obligacje mogą mieć wbudowana opcje typu put lub call ą mogą zawierać klauzurę
upoważniającą np. emitenta do wcześniejszego wykupu
Ceny obligacji zmieniają się odwrotnie do stóp procentowych
4. Dlaczego wyższe stopy procentowe i inflacja stanowią zagrożenie dla
obligacji?
W okresie podwyżek stóp procentowych i wzrostu inflacji, wyceny obligacji na
rynku wtórnym zazwyczaj spadają. Z dwóch powodów
coraz wyższa inflacja zjada
zyski, a nowe emisje obligacji o wyższym oprocentowaniu coraz silniej konkurują
o kapitał.
Z kolei w okresie obniżek stóp procentowych i spadku inflacji, wyceny obligacji
na rynku wtórnym zazwyczaj wzrastają. Malejąca inflacja przekłada się na wyższe
realne zyski ze starszych emisji, a nowe emisje obligacji o niższym
oprocentowaniu są coraz mniej atrakcyjne dla inwestorów.
5. Świadczenia, do których emitent obligacji może się zobowiązać, mogą mieć
charakter pieniężny, tzn. emitent zobowiązany jest do zwrotu pożyczonej kwoty w
ściśle określonym terminie wraz z naliczonymi odsetkami.
lub niepieniężny, np. emitent zobowiązany jest do spełnienia świadczenia
określonego w obligacji w terminie określonym w obligacji. Świadczeniem tym
mogą być:
Udziały w przyszłych zyskach remitenta,
Zamiana obligacji na akcje remitenta,
Prawa do pierwszeństwa nabycia akcji remitenta.
6. Z punktu widzenia formy zabezpieczenia interesów oligatoriuszy obligacje
możemy podzielić na:
zabezpieczone (hipotyczne)
roszczenia związane z tymi obligacjami są
asekurowane konkretnymi aktywami emitenta - zazwyczaj jest to wpis na hipotekę
niezabezpieczone - nie są asekurowane konkretnymi aktywami, a zabezpieczeniem
roszczeń są przepływy pieniężne emitenta
Ja znalazłam takie coś:
zabezpieczenia rzeczowe (hipoteka, zastaw)
są najpowszechniej stosowane
poręczenie osoby fizycznej
poręczenie podmiotu trzeciego

7. Obligacje emitowane przez przedsiębiorstwa mogą zawierać klauzulę
upoważniającą ich emitenta do wcześniejszego wykupu obligacji, co jest
niekorzystne dla nabywcy.

8. Z punktu widzenia sposobu wynagradzania obligatoriuszy obligacje można
podzielić na:
Obligacje zerokuponowe
obligacje, które nie są oprocentowane i nie wypłacają
odsetek. Emitent wykupuje je po wartości nominalnej. Wynagrodzenie z takich
obligacji odbywa się na zasadzie dyskonta, tzn. obligatariusz płaci określoną
kwotę, znając wysokość płatności w dniu wykupu.
Obligacje o stałym oprocentowaniu
są oprocentowane przez cały okres do wykupu
według stałej stopy procentowej.
Obligacje o zmiennym oprocentowaniu
ich oprocentowanie zmienia się w
poszczególnych okresach odsetkowych. Składa się na nie pewna stała marża
wynikająca z ryzyka inwestycyjnego oraz zmienna stopa odniesienia (w Polsce
WIBOR), która wynika z kosztu pieniądza na rynku.
Obligacje indeksowane
są rodzajem obligacji o zmiennym oprocentowaniu, w ich
przypadku wielkością odniesienia jest inflacja.
9. Ze względu na przenoszenie praw wynikających z obligacji dzielimy je na:
Obligacje imienne wystawiane są na konkretną osobę, a przeniesienie praw z nich
wynikających odbyć się musi w formie przelewu połączonego z wydaniem
dokumentu.
Obligacje na okaziciela mogą być przenoszone poprzez samo wydanie jej nabywcy
przez zbywcę.