KAZUSY Z OKOLICZNOŚCI WYA

CZAJ
CYCH BYT PRZEST
PSTWA
Kazus 1
Joanna J. mieszkała w podwarszawskiej miejscowości, w dzielnicy domów jednorodzinnych. Niestety
pobliski posterunek policji zamykany był o godzinie 16:00, co powodowało, że dzielnica ta od dłuższego czasu,
nękana była napadami, włamaniami i rozbojami. Niekiedy dochodziło do nich, po uprzednim wyłączeniu prądu
(co znakomicie ułatwiało sprawcom działanie).
Dnia 18.XII.2010r. o godzinie 21:00, Joanna J., usłyszała (będąc z dzieckiem w domu) dziwne odgłosy
dochodzące z sąsiedniej posesji. Po wyjściu na balkon, zorientowała się, z rozmów jakie dobiegały z ciemności
(gdyż właśnie zostało wyłączone światło), że okradana jest stacja transformatorowa.
Kobieta słusznie wywnioskowała, że planowana jest tam kradzież  ogołocenie tej stacji
transformatorowej ze wszystkiego, z czego okraść ją można. W związku z tym, cofnęła się do domu, wzięła broń
myśliwską męża, wyszła z powrotem na balkon i krzyknęła w kierunku sprawców, że jeżeli oni nie poprzestaną,
to ona użyje broni palnej. Na jej zachowanie  sprawcy odpowiedzieli jej grubym słowem. A ona użytek z broni
palnej zrobiła.
Efekt tego był taki, że dwóch złodziei umknęło, a jeden z nich został niefortunnie postrzelony ze
skutkiem śmiertelnym.
Czy Joanna J. przekroczyła granicę obrony koniecznej?
Kazus 2
Walenty W. był 38  letnim mieszkańcem warszawskiego Ursynowa. Pewnego lipcowego wieczora,
około godziny 19:30, usnął zostawiwszy otwarte na oścież drzwi balkonowe (mieszkał na parterze, w bloku z
tzw. wielkiej płyty). Chciał w ten sposób obniżyć temperaturę w mieszkaniu, które z powodu
przedpołudniowych upałów, nagrzało się niemiłosiernie.
Kiedy się obudził, (a była to już godzina 21:15), zobaczył że w jego pokoju znajduje się obcy człowiek.
Walenty W. dyskretnie sięgnął po nóż, który miał na stoliku nocnym i zadał cios powodujący śmierć
niechcianego intruza  pech chciał, że trafił prosto w komorę serca.
Jak się potem okazało  owym intruzem był Bożydar W.  miejscowy pijak, którego  suszyło i w
związku z tym postanowił zdobyć jakieś przedmioty lub pieniądze, żeby sobie kupić w sklepie nocnym co
potrzeba. Kiedy o godzinie 21:10, dostrzegł uchylone drzwi balkonowe na parterze, ani przez chwilę się nie
zawahał  od razu wszedł do lokalu, z intencją zdobycia pieniędzy na alkohol.
Czy Walenty W. przekroczył granice obrony koniecznej?
Kazus 3
Dnia 25.VI.2010r., po maturze, dwóch chłopców  Kacper P. i Jan. J., szczęśliwych z powodu
pomyślnego przebiegu egzaminu wybrało się na wycieczkę w góry. O godzinie 19:00 wysiedli z pełnymi
plecakami na dworcu kolejowym w miejscowości X., ale ze względu na póz
ną porę doszli do wniosku, że nie
będą wchodzili na szlak, tylko rozbijają nad brzegiem rzeki namiot. Tak też uczynili i o godzinie 23:30 udali się na
spoczynek.
Jednakże w środku nocy (godzina 03:15), o ich namiot zaczęli się potykać jacyś ludzie, na płótno
namiotu zaczęły spadać kamienie, ktoś znajdujący się na zewnątrz namiotu, coraz śmielej używał agresywnych
sformułowań pod adresem osób znajdujących się w środku.
Kacper P. postanowił zakończyć to nierówne oblężenie namiotu - rozsznurował wejście i nożem typu
finka, na oślep zadał cios tak niefortunnie, że przebił tętnicę szyjną jednego z agresorów  co skutkowało jego
natychmiastowym zgonem.
Jak się potem okazało, agresorem który poniósł śmierć, był Filip P. mieszkaniec miejscowości X., znany
ze skłonności do alkoholu, awanturnictwa oraz tego co określilibyśmy mianem chuligaństwa. Owego feralnego
dnia, wraz z 4 innymi kompanami, Filip P. spożywał nad rzeką wyprodukowany przez siebie bimber.
Spostrzegłszy rozbity namiot nakłonił swoich towarzyszy, do przepędzenia intruzów z  jego rewiru , na co
tamci skwapliwie przystali.
Czy Kacper P. przekroczył granice obrony koniecznej?
Kazus 4 (na podstawie osnowy wyroku SA w Poznaniu z dnia 30.05.1995r. II AKr 153/95)
Dariusz Ż. i Ryszard Ż., byli rodzeństwem. Ryszard od dzieciństwa znęcał się nad swoim młodszym
bratem. Niejednokrotnie dochodziło pomiędzy nimi do kłótni i awantur. Pewnego dnia Ryszard wszedł do
pokoju w którym przebywał jego brat  Dariusz. Ryszard miał do niego pretensje, że nie oddał mu do tej pory
reszty pożyczonych wcześniej pieniędzy. Początkowo Dariusz nie reagował na wzburzenie brata. Kiedy jednak
Ryszard zaczął, (jak to miał w zwyczaju) go bić, Dariusz zwrócił się do niego słowami:  Rysiu nie bij! .
1
Kiedy jednak ten nie przestawał okładać Dariusza pięściami, ten ostatni uderzył Ryszarda nożem o
długości ostrza 18 cm, szerokości przy nasadzie 4 cm, o grubości ostrza 0,5 mm ostro zakończonym, z dużą siłą,
czym spowodował u niego powstanie rany kłutej, przecięcie IV żebra, uszkodzenie prawego płuca, worka
osierdziowego i mięśnia sercowego, w wyniku których to urazów poniósł on natychmiastową śmierć. Ostatnie
słowa Dariusza do brata brzmiały:  Rysiu nie umieraj! .
Prokurator postawił Dariuszowi Ż. zarzut popełnienia przestępstwa z art. 148 ż1 k.k. w zamiarze ewentualnym, czy
słusznie?
Kazus 5
Dnia 05.III.2010r. doszło do kolizji drogowej, w miejscowości P. Dwa samochody osobowe zderzyły się
na głównym skrzyżowaniu. Na szczęście nikomu nic się nie stało, ale z jednego z samochodów wyskoczył
naładowany furią kierowca  Mateusz P.
W pewnym momencie, podczas ostrej wymiany słownej, z drugim z kierowców  Florianem Z., Mateusz
P. sięgnął do kieszeni, co z kolei Florian Z. postrzegł jako możliwość użycia noża, broni palnej, albo innego
niebezpiecznego narzędzia, a ponieważ był szkolony w sztukach walki, skorzystał ze swoich umiejętności i (nim
Mateusz P. rękę z kieszeni wyjął)  przyłożył mu tak, że kierowca - furiat w charakterze  naleśnika padł na
ziemię.
Jak się póz
niej okazało, Mateusz P. nie miał żadnego niebezpiecznego przedmiotu. Włożył rękę do
kieszeni, bo miał taki zwyczaj.
Czy po stronie Floriana Z. powstało prawo do obrony koniecznej?
Kazus 6
Dnia 22.XII.2011r. Lucjan S. wraz ze swoją małżonką  Ludmiłą S. oraz 5  letnią córką Natalią S.
sposobili się do postawienia choinki w swoim domu. O godzinie 21:45 Lucjan S. dostrzegł chodzących po
ogrodzie jego posesji  3 mężczyzn, w średnim wieku. Przestraszywszy się takim stanem rzeczy, wziął ze sobą
nóż do filetowania ryb i pospiesznie wybiegł do ogrodu.
Na jego widok dwóch mężczyzn skutecznie zdecydowało się na ucieczkę, a trzeciemu się nie udało  i
zawisł na płocie. Lucjan S. użył noża, trafiając wiszącego sprawcę w pośladek tak niefortunnie, że przebił tętnicę
udową co skutkowało wykrwawieniem się na śmierć niedoszłego zamachowca.
Jak się póz
niej okazało, tych trzech mężczyzn miało świetny pomysł, ścięcia sobie choinki w cudzym
ogródku  przybyli na posesję Lucjana S. po to by ściąć upatrzoną wcześniej choinkę.
Czy Lucjan S. przekroczył granice obrony koniecznej?
Kazus 7
Dnia 16.V.2011r., radni miasta P. debatowali na temat tego, czy w ich mieście może mieć miejsce
przemarsz osób, które jawnie deklarują swoje preferencje seksualne. Do magistratu wpłynął bowiem wniosek
stowarzyszenia  Równi w miłości , o wyrażenie zgody na przeprowadzenie, główną ulicą miasta P. tzw. parady
równości.
Jeden z radnych  Ksenofont W., powstał i obwieścił, że dla niego homoseksualizm to tyle co pedofilia,
zoofilia i nekrofilia.
W rezultacie tej wypowiedzi, grupa osób będących homoseksualistami, wniosła do sądu akt oskarżenia
przeciwko Ksenofontowi W., o zniesławienie.
Czy wniesiony prywatny akt oskarżenia jest zasadny?
Kazus 8 (wyrok SA we Wrocławiu z 22.XI.2002r. II AKa 331/02 i wyrok SN z 13.V.2002r. V KKN 141/01)
Zbigniew S. oraz Grażyna S. byli rozwodzącym się małżeństwem. Owocem ich dawnej miłości było
dziecko tj. 7  letnia córka  Karmen S., kochana bardzo przez obydwoje rodziców, a zwłaszcza ojca, dla którego
była  oczkiem w głowie .
W wyniku rozwodu i zaostrzającego się konfliktu pomiędzy małżonkami Zbigniew S. wyprowadził się z
domu. Na jego miejsce natychmiast wprowadził się Jacek A
.  kochanek Grażyny S. To zdarzenie doprowadziło
Zbigniewa S. do furii, gdyż Jacek A
. wchodził w rolę ojczyma, w stosunku do jego córki.
W związku z tym, dnia 18.V.2002r., przybył do swojego dawnego mieszkania z bronią palną, z intencją
zabicia byłej żony i jej konkubenta. Sytuacja działa się w przedpokoju  Zbigniew S. mierzy w kierunku Grażyny
S., która mu otworzyła, ale w momencie gdy oddawał strzał, z pokoju dziecięcego wyszła córka  Karmen S.,
która znalazłszy się na linii strzału  zginęła na miejscu.
Oceń odpowiedzialność karną Zbigniewa S.
2
Kazus 9
Miejsce akcji: szpital powiatowy w S. - oddział położniczy. Czas akcji: 27.XI.2009r. Zarówno w szpitalu,
jak i w miejscowości S, panuje grypa. W związku z tym na oddziale noworodkowym, ordynator  Krzesimir D.
zaleca podanie dzieciom preparatu podnoszącego odporność organizmu. Ten preparat dla oszczędności
kupowany był w dużych pojemnikach, z których pobierało się porcję potrzebną dla iniekcji pojedynczym
dzieciom, przy czym ma on tę właściwość, że po pewnym czasokresie od otwarcia, z uwagi na proces utleniania
przekształca się w toksynę. A zatem rzeczą bardzo ważną jest oznaczenie momentu otwarcia tego pojemnika,
bowiem tylko przez stosunkowo krótki okres czasu może być z niego pobierany preparat do podania.
Zlecenie ordynatora zostało póz
nym popołudniem, na oddziale noworodkowym wykonane przez
pielęgniarkę  Gryzeldę Z. Po czym wieczorem (22:00)  wszystkie noworodki zginęły  cały oddział szpitala
położniczego w mieście S. stracił noworodki. Okazało się bowiem, że podano ten preparat już po terminie jego
przydatności.
Oceń odpowiedzialność karną uczestników zdarzenia.
Kazus 10
Miejsce akcji: klinika położnicza miasta stołecznego Warszawy  szpital kliniczny. Na sali operacyjnej
leży kobieta  Maria Z., przygotowana do cesarskiego cięcia, a więc w grę wchodzi ochrona jej życia zdrowia, jak
i życia i zdrowia dziecka znajdującego się w jej łonie, ponieważ zabieg cesarskiego cięcia wykonuje się po to, aby
wydobyć dziecko na świat.
Chirurg  Paweł A
. daje sygnał, że jest gotowy do zabiegu. Anestezjolog  Grzegorz G. dokonuje
wkłucia w żyły pacjentki, wprowadza sól fizjologiczną, co jest mu potrzebne dla podania dalszych preparatów.
W kilkanaście sekund od rozpoczęcia zabiegu  umiera kobieta, a w dalszych kilkanaście sekund umiera
dziecko w jej łonie. Okazało się bowiem, że zamiast soli fizjologiczne, w wżyły tej pacjentki wtłoczony został
czysty spirytus. A wzięło się to stąd, że w ramach  oszczędności w tej klinice, odzyskiwano spirytus, w którym
zanurzone były nici chirurgiczne. Nici chirurgiczne producent sprzedaje w postaci szpuli, zanurzonej w butelce,
wypełnionej czystym spirytusem i tylko przez gumowy koreczek nić wyprowadzana jest na zewnątrz. A zatem po
zużyciu nici zostaje cały słoik czystego spirytusu, który może być jeszcze użytkowany do celów dezynfekowania i
innych zabiegów wykonywanych przy pacjencie.
I przełożona pielęgniarek sali operacyjnej  Gryzelda Z., zleciła odzyskiwanie (gromadzenie) tego
spirytusu. Niestety pech chciał, że trzymano go w butelkach po soli fizjologicznej. Obydwa płyny (zarówno
spirytus, jak i sól fizjologiczna) mają ten sam wygląd.
Oceń odpowiedzialność karną anestezjologa  Grzegorza G.
Kazus 11
15 lipca 2012r. właściciel ubojni  Tuczona świnka S.K.A.  Remigiusz S., chcąc zaoszczędzić pieniądze
na wywozie odpadów z zakładu, postanowił samemu, na własną rękę pozbyć się resztek masarskich ze swojego
przedsiębiorstwa (nie płacąc tym samym spółce X., która specjalizowała się w obrocie odpadami).
W tym celu udał się samochodem ciężarowym, wypełnionym odpadami nad pobliską rzekę. Tam
opróżnił ciężarówkę z nieczystościami, w których oprócz części ciał zwierząt, znajdowały się również toksyczne
substancje różnego pochodzenia.
Remigiusz S. wiedział, że kilka kilometrów dalej znajduje się plaża, nad którą często przychodzą dzieci z
tzw. letnich kolonii wraz z opiekunem i ratownikiem pływackim, aby bawić się i pływać w rzece. Uzyskawszy
jednak zapewnienie od miejscowego kloszarda  Bożydara W., że tego dnia dzieci udadzą się na zwiedzanie
pobliskiego zamku i nie będą przebywały nad rzeką, zdecydował się na spuszczenie odpadów do rzeki. Bożydar
W. zapewnił Remigiusza S. o tym, iż jego informacje są w 100% pewne, sam bowiem chciał  poszperać nieco w
rzeczach pozostawionych przez dzieci i opiekunów, w ośrodku wypoczynkowym.
Niestety, z powodu awarii autobusu, który miał dowiez
ć kolonistów na zamek  wycieczka nie doszła do
skutku i w konsekwencji tego, dzieci wraz z opiekunem udały się nad wodę.
W czasie kiedy uczestnicy kolonii kąpali się w rzece  Remigiusz S. spuszczał właśnie zawartość
ciężarówki do rzeki. Stężenie toksyn zarówno przy brzegu, jak i w zaroślach w pobliżu kąpieliska było na tyle
wysokie, że 10 pływających w tym czasie osób, doznało poważnych poparzeń ciała, skutkujących  albo trwałym
zeszpeceniem albo zniekształceniem ich ciał.
Oceń odpowiedzialność karną Remigiusza S.
Kazus 12
Zenon P. był bezdomnym alkoholikiem, pomieszkującym w jednej z biednych dzielnic miasta B. W dniu
19.VI.2010r. skończyły mu się pieniądze, zebrane podczas żebrania przed jednym z hipermarketów. Na dodatek
strasznie go  suszyło . Właśnie teraz, koniecznie potrzebował pieniędzy na wódkę. Zdesperowany  idąc jedną z
3
ulic w B. zauważył, iż drzwi do pobliskiego kościoła są otwarte na oścież. Zainteresowany zajrzał do środka. W
kruchcie spostrzegł nieduży obrazek olejny.  To powinno wystarczyć!  pomyślał Zenon P.  W lombardzie
powinienem za niego dostać trochę grosza. Na 6 flaszek na pewno mi styknie.  powiedział do siebie kloszard,
po czym wdrapawszy się na kropielnicę, natychmiast zdjął obraz ze ściany.
Funkcjonariusze Policji, którzy zatrzymali Zenona Z. z obrazem ustalili, że skradziona rzecz ma status
dobra o szczególnym znaczeniu dla kultury, ponieważ jest to unikatowy w skali światowej, obraz - autorstwa Fra
Angelico  wybitnego malarza wczesnego renesansu.
Oceń odpowiedzialność karną Zenona Z.
Kazus 13
Dnia 17.VI. 2011r., o godzinie 23:15, Franciszek K. włamał się do sklepu jubilerskiego w nadziei, że
obłowi się tęgo, dokonując zaboru biżuterii znajdującej się w gablotach. Szacował, że przy odrobinie szczęścia
 zarobi na tym interesie co najmniej 500 000zł.
W rzeczywistości jednak, z uwagi na to, że zaradny jubiler pozostawił w gablotach wyłącznie tzw.
sztuczną biżuterię (czyli taką która z kruszcami nie ma nic wspólnego)  Franciszek K. nie wiedząc o tym, zabrał
jedynie atrapy o wartości 500 zł. Fakty te ustalili funkcjonariusze Policji, którzy o godzinie 00:20 ujęli go na
gorącym uczynku popełnienia przestępstwa.
Oceń odpowiedzialność karną Franciszka K.
Kazus 14
W dniu 28.III.2007r. doszło w miejscowości P. do obławy policyjnej, na uciekających samochodem
gangsterów, którzy właśnie obrabowali bank. Uczestnikami pościgu byli dwaj funkcjonariusze Policji Wojciech
M. i Mirosław P. wystosowali oni przez megafon żądanie do samochodu, przypominającego auto, którym
uciekali złodzieje, komendę  zjechania na pobocze i zatrzymania pojazdu.
Auto jednak się nie zatrzymało, wręcz przeciwnie  kierowca prowadzący pojazd przycisnął pedał gazu i
odjechał. Wojciech M. i Mirosław P. nie mieli wątpliwości  to byli poszukiwani bandyci. Podczas pościgu
doszło do ostrzału, w wyniku którego jedna z osób znajdujących się w samochodzie  zginęła, a druga zraniona
została ze skutkiem, w postaci kalectwa (paraliż od pasa w dół).
Jak się póz
niej okazało, pojazd prowadziło dwóch młodych kierowców  Patryk D. i Michał P., którzy w
ogóle nie mieli żadnego związku z napadem. Jedynym błędem jaki popełnił nieżyjący kierowca Michał P., było
to, że nie zatrzymał się na żądanie Policji.
Oceń odpowiedzialność karną Wojciecha M. i Mirosława P.
Kazus 15
Dobromir W.  chirurg naczyniowy, przez kilka lat, przyjmował od swoich wdzięcznych pacjentów,
różne  podarunki , stanowiące wyraz ich wdzięczności za pomyślny przebieg wykonanego przez niego zabiegu.
Czasami były to dzieła sztuki, czasami drogie alkohole, a niekiedy nawet pewne sumy pieniężne.
Funkcjonariusze CBA zatrzymali Dobromira D. pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art. 228 ż1
k.k. Lekarz  odpierając tę argumentację, powiedział że on nigdy nie przyjmował tych podarunków przed
dokonaniem stosownej interwencji chirurgicznej. Zatem, nie uzależniał on wykonania zabiegu, od uzyskania
jakiejkolwiek  gratyfikacji , a pacjenci dobrowolnie i bez jakiegokolwiek przymusu lub groz
by, w ramach
podziękowania, obdarowywali go tymi prezentami.
Czy argumentacja Dobromira W. jest zasadna?
Kazus 16
Toni P., Weszo P., Raszaj P. oraz Mirela C.  byli mieszkającymi w Polsce od urodzenia  Romami. W
dniu 31.X.2011r. spotkali się jak co roku, na cmentarzu parafialnym, w miejscowości D., aby wspólnie, zgodnie z
wiekową tradycją romską, oddać hołd ich zmarłym rodzicom. Jak nakazywał obyczaj  rodzeństwo na grobie
matki i ojca, spożywało posiłek, piło alkohol, śpiewało tradycyjne romskie pieśni oraz głośno rozmawiało.
Całej sytuacji przyglądała się 78  letnia Bogumiła W., która w tym samym czasie czyściła grób swojego
męża, z powodu zbliżającej się uroczystości Wszystkich Świętych. Pomimo licznych, lecz nie przynoszących
rezultatu interwencji słownych ze strony Bogumiły W., która próbowała wymusić spokój i ciszę  właściwą dla
miejsca jakim jest cmentarz, Romowie nadal  świętowali na grobach swoich bliskich, przenosząc się w pewnym
momencie także na inne cygańskie groby, gdzie również spożywali alkohol. Kobieta nie mogąc skupić się na
modlitwie, postanowiła co rychlej opuścić cmentarz.
Zbulwersowana do granic takim zachowaniem, Bogumiła W. zdecydowała się zawiadomić
funkcjonariuszy Policji, o zaistniałej sytuacji.
4
Prokurator w D. jest w trakcie formułowania aktu oskarżenia przeciwko romskiemu rodzeństwu. Nie wie jednak jaką
kwalifikację prawną z rozdziału XXIV k.k. zastosować w tym przypadku. Oceń kierunek rozumowania prokuratora. Czy
rodzeństwo rzeczywiście popełniło jakiekolwiek przestępstwo?
Kazus 17
Laars P. był 23  letnim obywatelem Holandii, który od dawna bardzo pragnął zwiedzić południowe
regiony Polski. W tym celu wykupił za pośrednictwem biura podróży N., nocleg w jednym z luksusowych hoteli
w Krakowie oraz pakiet wycieczek fakultatywnych po Małopolsce. Oprócz samej umowy oraz vouchera  Laars
P. otrzymał także ulotkę, zawierającą kilka podstawowych i istotnych informacji na temat Polski. Dane zawarte w
broszurce, zgodne były z wymogami stawianymi tego typu publikacjom.
Dnia 01.V.2010r. Laars P. wylądował na lotnisku w Krakowie  Balicach  około godziny 16:00. Po
przybyciu do hotelu i rozpakowaniu ekwipażu udał się, na spacer po Plantach. Jakież było jego zdziwienie, kiedy
o godzinie 21:30 został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji, w momencie kiedy w sposób niczym
nieskrępowany zaciągał się jointem z marihuaną, który zabrał ze sobą z Holandii.
W trakcie przesłuchania, Laars P. tłumaczył swoje zachowanie tym, iż w jego ojczyz
nie posiadanie i
konsumowanie tzw. miękkich narkotyków nie jest zakazane i znajduje się poza zainteresowaniem prawa karnego.
Poza tym Holender utrzymywał, że nie miał realnej możliwości zapoznania się z polskim prawem przed
przylotem do Krakowa. Dodatkowo w jego przekonaniu, nie zachodziły zasadnicze różnice obyczajowe
pomiędzy Polską, a Holandią, które uzasadniałyby konieczność zapoznania się z jakimikolwiek regulacjami
prawnymi.
Oceń zasadność argumentacji Laarsa P. Czy będzie można postawić mu jakikolwiek zarzut?
Kazus 18
Marianna B. od dawna miała problem ze swoim 25  letnim synem Mikołajem B., który od 5 lat borykał
się z uzależnieniem od opiatów (znajdujących się w opium i heroinie). Syn Marianny B. był trzy razy w zakładzie
lecznictwa odwykowego. Dwa razy kończył terapię planowo i wtedy pojawiła się chwilowa poprawa, jednakże po
pewnym czasie, Mikołaj B. wracał do dawnego nałogu. Trzecia z kolei terapia, została przerwana na jego żądanie,
gdyż nie widział on w niej większego sensu. 25  latek poddał się, definitywnie zrezygnował z walki z nałogiem.
Na domiar złego syn Marianny B. miał  na swoim koncie dwa wyroki za posiadanie środków
odurzających. Zrozpaczona matka jedynaka, w obawie o to, że syn znowu trafi do więzienia za posiadanie
nielegalnych substancji, co spowoduje jego dalszą degradację i brak możliwości właściwego leczenia choroby
nowotworowej, którą właśnie u niego wykryto, postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce. Zwróciła się o pomoc
do kolegi Mikołaja B., o którym wiedziała tylko tyle, że jest on dilerem narkotyków i że wołają na niego
 Zielony . Kobieta chciała sama przyrządzać synowi porcję narkotyku (uznała to za formę indywidualnej terapii
o charakterze reglamentacyjnym), mając tym samym pewność co do jego jakości oraz co do tego, że jej ukochany
syn nie wpakuje się w kłopoty.
Zielony zaznajomił Mariannę B. z techniką produkcji kompotu. Matka Mikołaja B. zakupiła
odpowiednie garnki i menzurki do produkcji narkotyku. W dniu 28.VII.2007r. umówiła się z Zielonym, że ten
dostarczy jej, za stosowną odpłatnością, najważniejszy składnik  słomę makową. O godzinie 12:00 rzeczonego
dnia, na dworcu w P. Marianna B. czekała na Zielonego. O 12:10 mężczyzna zjawił się, dostarczając kobiecie 5
kg słomy makowej.
Kiedy Marianna B. opuszczała budynek dworca, została zatrzymana przez funkcjonariuszy Policji. Jak
się póz
niej okazało, donosicielem okazał się Zielony, który chciał w ten sposób wyrównać nierozliczone
porachunki i urazy jakie żywił do Mikołaja B.
Oceń odpowiedzialność karną Marianny B.
Kazus 19 (UJ)
Bonifacy B. martwił się, że jego syn  Rumcajs B. ma problemy nawiązywania kontaktów intymnych z
kobietami. Dlatego w ramach prezentu na 17 urodziny, postanowił dostarczyć mu rozrywki. Zwrócił się do
Petroneli P., studentki II roku, której wynajmował kawalerkę, żeby w zamian za umorzenie jej trzymiesięcznych
zaległości czynszowych, zgodziła się uwieść jego syna. W razie odmowy przyjęcia tej propozycji, Bonifacy B.
zagroził jej natychmiastową eksmisją. Zrozpaczona dziewczyna, zgodziła się na jego warunki.
W czasie zaaranżowanej przez Bonifacego B. randki, Petronela P. zainicjowała kontakty intymne z
Rumcajsem B., który w czasie aktu seksualnego, dając upust swoim sadystycznym popędom, wykorzystując siłę
wobec dziewczyny wprowadził do jej odbytu, wbrew jej wyraz
nemu sprzeciwowi  szyjkę od butelki po piwie.
Oceń odpowiedzialność karną Bonifacego B. i Rumcajsa B.
5
Kazus 20 (UJ)
24  letni Rościsław C. uległ wypadkowi, w którym między innymi zdarł skórę z kciuka. Zgłosił się
zatem do miejscowego szpitala. Tam został opatrzony i poddany wszechstronnym badaniom. Zbigniew P. oraz
Strzeżymir L., dwaj chirurdzy, którzy dokonali oględzin stanu uszkodzonego kciuka, uznali po naradzie, że palca
nie da się uratować i konieczna jest amputacja. Zbigniew P udał się do pacjenta, aby poinformować go o całej
sytuacji i poprosić o zgodę na zabieg amputowania kciuka.
Nim jednak zdążył cokolwiek powiedzieć Rościsław C., ze łzami w oczach, zapytał go czy z palcem
będzie wszystko w porządku. Lekarzowi zrobiło się żal pacjenta i postanowił oszczędzić mu bolesnej informacji.
Oświadczył, że palec da się uratować, ale musi być wykonany przeszczep skóry. Rościsław C., przekonany, że
chodzi o przeszczep  wyraził zgodę na operację. Zbigniew P. poinformował Strzeżymira L., że uzyskał zgodę
pacjenta. Lekarze wspólnie dokonali zabiegu operacyjnego, podczas którego został amputowany palec.
W toku postępowania karnego, toczącego się przeciwko Zbigniewowi P. i Strzeżymirowi L., ustalono że
z punktu widzenia zasad sztuki lekarskiej, decyzja o amputacji palca, była właściwa, a sam zabieg
przeprowadzono prawidłowo.
Oceń odpowiedzialność karną lekarzy.
Kazus 21 (UJ)
Ginekolog Henryk J. prowadził prywatny gabinet. Pewnego dnia przyszedł do niego jego długoletni
przyjaciel  Grzegorz T. i oświadczył, że potrzebuje pomocy. Wyjaśnił, że miał romans z koleżanką z pracy 
Renatą D., która jest w 2 miesiącu ciąży i żąda od niego, żeby się z nią ożenił. Tymczasem Grzegorz T., w ogóle,
jako zatwardziały kawaler, nie miał na to ochoty.
Nakłonił on więc Henryka J. oferując mu 15 tysięcy złotych, żeby ten pod pozorem przeprowadzenia
rutynowych badań mających potwierdzić, czy w rzeczywistości Renata D. jest w ciąży, przeprowadzi zabieg
aborcyjny, a następnie oświadczy kobiecie, że była to tzw.  ciąża urojona . Henryk J. zachęcony sporą sumą
pieniędzy zgodził się na plan zaproponowany przez Grzegorza T., oświadczając mu, że do zabiegu będzie
potrzebował jeszcze anestezjologa, więc będzie to kosztowało 5 tysięcy złotych więcej. Grzegorz T. zgodził się
na to.
Henryk J. zadzwonił do swojego kolegi Piotra W., któremu oświadczył, że ma  skrobankę na boku i
potrzebuje pomocy za 5 tysięcy złotych. Piotr W. usłyszawszy, że to standardowa  wpadka i kobieta chce
usunąć ciążę, zgodził się na udział w zabiegu.
W umówionym dniu Grzegorz T. przywiózł do gabinetu Henryka J. Renatę D., która przekonana, że ma
zostać jedynie zbadana, bez oporów poddała się czynnościom przeprowadzonym przez lekarzy. W wyniku
zaaplikowanej narkozy  usnęła. Jednak zabieg na skutek niestaranności Henryka J. zakończył się co prawda
spędzeniem płodu, ale w wyniku sprzecznego z zasadami sztuki lekarskiej jego przeprowadzenia, doszło do
uszkodzenia macicy u Renaty D. , które wykluczyło możliwość jej ponownego zajścia w ciążę.
Oceń odpowiedzialność karną uczestników zdarzenia.
Kazus 22 (J. Bryk i inni, Kazusy do nauki prawa karnego materialnego, Szczytno 2012, s. 23)
Jan M. był ratownikiem wodnym. Pełniąc służbę w jednoosobowym patrolu, 11 sierpnia 2008r.
obserwował z łodzi wiosłowej okolicę kąpieliska miejskiego w G. Około godziny 12:00 zauważył znajomą Martę
B., która wraz z koleżanką pływała w kajaku po jeziorze. Chwilę póz
niej przepływająca szybko łódz
motorowa,
spowodowała wysoką falę, która przewróciła kajak Jan M. widząc, iż kobiety topią się, ruszył im na pomoc. Jako
pierwszą postanowił ratować znajomą Martę B. Drugiej kobiety nie udało mu się już jednak uratować  utonęła.
Oceń odpowiedzialność karną Jana M.
Kazus 23 (J. Bryk i inni, Kazusy do nauki prawa karnego materialnego, Szczytno 2012, s. 24)
Norbert P. 18 czerwca 2009r., wsiadł do pociągu relacji Warszawa  Berlin. W Poznaniu dosiadło się do
jego przedziału dwóch czarnoskórych obcokrajowców. Po paru minutach obcokrajowcy udali się do wagonu
restauracyjnego. Norbert P. mający uprzedzenia rasowe postanowił wykorzystać ich nieobecność i wyrzucić ich
bagaże przez okno, po czym przesiąść się do innego przedziału. Chwilę po tym jak Norbert P. wyrzucił bagaże
przez okno, nastąpił wybuch  okazało się, że w jednej z walizek był ładunek wybuchowy.
Czy działanie Norberta P. można zakwalifikować jako działanie w stanie wyższej konieczności?
Kazus 24 (J. Bryk i inni, Kazusy do nauki prawa karnego materialnego, Szczytno 2012, s. 25)
Cezary J. mieszkał wspólnie ze swoją żoną Bożeną J. Małżonkowie często się kłócili, przeważnie na tle
nadużywania alkoholu przez Cezarego J. Czasami sprzeczki małżonków kończy się wzajemnymi rękoczynami, ale
nigdy nie była wzywana policja. Pewnego dnia Cezary J. przyszedł do domu pijany. Doszło po raz kolejny do
awantury, w trakcie której Bożena J. mocno uderzyła męża patelnią w głowę. Wskutek uderzenia Cezary J. upadł
6
i stracił przytomność. Świadkiem całego zajścia był 18  letni syn małżonków J., który wpadł na pomysł, aby
upozorować samobójstwo ojca. Matka wspólnie z synem powiesili ciało Cezarego J. używając do tego sznura, a
następnie zawiadomili policję. Przeprowadzona sekcja zwłok wykazała, iż przyczyną śmierci Cezarego J. było
powieszenie, a nie uderzenie w głowę.
Oceń odpowiedzialność karną uczestników zdarzenia.
Kazus 25 (J. Bryk i inni, Kazusy do nauki prawa karnego materialnego, Szczytno 2012, s. 26)
Roman E. poznał na studiach Karolinę D., która była jego koleżanką z grupy ćwiczeniowej. Oboje
przypadli sobie do gustu, często się spotykali. Dzień przed egzaminem spędzili razem wieczór, odbywając za
obopólną zgodą stosunek płciowy. Następnego dnia w trakcie egzaminu Roman E., pomimo próśb Karoliny D.
nie pomógł jej. Karolina D. poczuła się urażona i zawiadomiła organy ścigania, iż została zgwałcona przez
Romana E. w dniu poprzedzającym egzamin.
Oceń odpowiedzialność karną Romana E.
Kazus 26 (J. Bryk i inni, Kazusy do nauki prawa karnego materialnego, Szczytno 2012, s. 26)
Bartosz K. zawodnik jednego z klubów piłkarskich, był kandydatem do transferu do niemieckiej drużyny
piłkarskiej. Na testy sprawnościowe pojechał wspólnie z Mariuszem C., którym także interesował się niemiecki
klub. Transfer Bartosza K. nie doszedł do skutku ze względu na jego słabszą formę w ostatnich spotkaniach
ligowych. Bartosz K. był przekonany, iż do transferu nie doszło z winy Mariusza C., który właśnie został
 kupiony do niemieckiego klubu. W trakcie meczu sparingowego pomiędzy klubami Bartosza K. i Mariusza C.,
Bartosz K. sfaulował Mariusza C., a następnie leżącego już bez piłki kopnął w twarz. W wyniku uderzenia
Mariusz C. doznał złamania kości policzkowej.
Oceń odpowiedzialność karną Bartosza K. Czy zachodzi tu sytuacja kontratypu ryzyka sportowego?
7