" Na pagórku niewielkim, we brzozowym gaju, stał dwór szlachecki, z drzewa, lecz podmurowany "











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















" Na pagórku
niewielkim, we brzozowym gaju, stał dwór szlachecki, z
drzewa, lecz podmurowany "










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   1999-12-27




" Na pagórku
niewielkim, we brzozowym gaju, stał dwór szlachecki, z drzewa, lecz
podmurowany " Porównaj opis literacki Soplicowa z obrazem
filmowym. To jedyne dzieło w swoim rodzaju (...), komiczne,
pełne życia narodowego i polskiego, dzieło polskie całą gębą,
narodowe, wiejskie, szlacheckie (...). Wszystko tam się znajdzie:
wady i zalety polskie. Natura polska, uczucia nasze wzniosłe i
śmieszności bez liku. Rewolucje nasze, sejmiki, szlachta stara i
młode generacje (...) - wszystko, wszystko z taką prawdą oddane, z
taką prostotą, że aż strach bierze.(Zygmunt Krasiński) " Pan Tadeusz
" - poemat epicki Adama Mickiewicza, który z czasem zyskał miano
epopei narodowej. XVIII wieczne arcydzieło literatury polskiej,
jedna z ważniejszych lektur i najchętniej czytanych książek. Ona
inspirowała Polaków od dawna - tych którzy walczyli o niepodległość,
dla których była swojego rodzaju "biblią patriotyczną, uwieczniającą
esencję Polskości", - tych którzy zaznali szczęśliwego życia w
wolnej Rzeczypospolitej, - tych którzy żyją teraz - na przykład
Andrzeja Wajdę, dzięki któremu to arcydzieło polskiej literatury
doczekało się ekranizacji filmowej. Powstała filmowa adaptacja "
Pana Tadeusza " - utwór filmowy zapisany w postaci obrazu i dźwięku
na taśmie filmowej, przeznaczony do masowego odbioru. W tej
pracy spróbuję porównać obraz filmowy z obrazem poetyckim zawartym w
wspaniałym dziele A. Mickiewicza. Porównanie to jednak zawężę tylko
do pewnych fragmentów i opisów, a mianowicie do opisu Soplicowa.
Soplicowo - wspaniały dwór szlachecki - gniazdo rodu
Sopliców, leżący kilkadziesiąt kilometrów od powiatowego miasta -
Nowogródka na Litwie. W poetyckiej wersji dzieła opisany, cytuję
"...nad brzegiem ruczaju, Na pagórku niewielkim, we
brzozowym gaju, Stał dwór szlachecki, z drzewa, lecz
podmurowany; Świeciły się z daleka pobielane ściany, Tym
bielsze, że odbite od ciemnej zieleni Topoli, co go bronią od
wiatrów jesieni. Dom mieszkalny niewielki, lecz zewsząd chędogi,
I stodołę miał wielką, i przy niej trzy stogi Użątku, co pod
strzechą zmieścić się nie może; Widać, że okolica obfita we
zboże,..." W filmie w rolę Soplicowa wcielił się Dwór w
Turowej Woli - na filmie zaprezentowany został z dobudowanymi po
bokach alkierzami i z dachem pokrytym gontem, cały z cegły i biały.
W tym momencie zaobserwować można małe przekłamanie w porównaniu do
wersji literackiej, gdyż dach nie był pokryty strzechą, a dom nie
był drewniany, ale to nie rzuca się w oczy ponieważ całość jest
bardzo ładnie i harmonijnie połączona. Od frontu zdobił dom
wielki zagon z kwiatami, z drugiej strony ogród na kształt parku i
niewielki ogródek Zosi, "przytulony" do jednego boku. Ów
ogródek, Mickiewicz zaprezentował następująco "... W sadzie,
na brzegu niegdyś zarosłym pokrzywą, Był maleńki ogródek,
ścieżkami porznięty, Pełen bukietów trawy angielskiej i mięty.
Drewniany, drobny, w cyfrę powiązany płotek Połyskał się
wstążkami jaskrawych stokrotek...." W filmie, mimo wrażenia,
że widziany obraz jest idealnie odwzorowany - tak na prawdę
widzieliśmy fantastycznie skomponowaną przez Allana Starskiego (
głównego scenografa ) kapustę i różnego rodzaju słoneczniki. Kwiaty,
które na co dzień są zupełnie inne na filmie wyglądają tak podobnie
- fantastycznie. Wnętrze dworu, zaprezentowane na filmie nie
zostało przedstawione tak bogato jak w wspaniałym opisie naszego
wieszcza, "...Wbiega i okiem chciwie ściany starodawne...
mniej wielkie, mniej piękne, niż się dawniej zdały I też
same portrety na ścianach wisiały. Tu Kościuszko w czamarce
krakowskiej, z oczyma Podniesionymi w niebo, miecz oburącz
trzyma;... Dalej w polskiej szacie Siedzi Rejtan żałośny po
wolności stracie, W ręku trzymna nóż, ostrzem zwrócony do łona,
A przed nim leży Fedon i Żywot Katona. Dalej Jasiński,
młodzian piękny i posępny, Obok Korsak, towarzysz jego
nieodstępny, Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali,
Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali. Nawet stary
stojący zegar kurantowy W drewnianej szafie poznał, u wniścia
alkowy, I z dziecinną radością pociągnął za sznurek, By
stary Dąbrowskiego posłyszeć mazurek..." jednak, mimo wyboru
trochę uboższej formy przedstawienia danej sceny na filmie możemy
zobaczyć: wyżej opisane sześć portretów sarmackich, które zostały
namalowane doskonale, oraz białe podstarzałe ściany i bajeczne stare
meble wraz z innymi przedmiotami. Dziewięćdziesiąt procent mebli i
obrazów użytych w filmie to rzeczy autentyczne, z epoki.
Najodpowiedniejsze rekwizyty były wyszukiwane w muzeach i kolekcjach
prywatnych, dlatego też moim zdaniem zaprezentowany obraz wraz z
fantastyczną muzyką wytwarzają wspaniałą atmosferę - wprost jak z
książkowego opisu. Scenografia wnętrz Soplicowa była specjalnie
wykreowana w halach zdjęciowych Wytwórni Filmów Dokumentalnych i
Fabularnych w Warszawie. Nad jak najwiarygodniejszą jej formą
pracowali A. Starski, A. Adamaszek i sam A. Wajda. Dodam
jeszcze, że na filmie bardzo dobrze odwzorowana została studnia
dworska, oraz okiennice w pokoju Tadeusza, "Wszystko bieży ku
studni, której ramię z drzewa "On chrapał; słońce w otwór, co śród
okienicy Raz w raz skrzypi i napój w koryta rozlewa." Wyrznięty
był w kształt serca, wpadło do ciemnicy Słupem ognistym, prosto
sennemu na czoło;" a także obie tabakierki które odtworzono
z wielką precyzją w warszawskiej Pracowni Modelarskiej Włodzimierza
Mazurka - według projektu Wiesławy Chojkowskiej. Na jednej z nich
widnieje podobizna króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, na
drugiej, używanej przez Księdza Robaka, widzimy portret Napoleona na
koniu oraz wizerunek Matki Boskiej. " W "Panu Tadeuszu"
funkcjonowały trzy główne dekoracje: folwark, dwór i zamek
Horeszków. To wszystko trzeba było stworzyć, sięgając do opisów
Mickiewicza i posiłkując się własną wyobraźnią. Do tej pory
mickiewiczowską rzeczywistość oglądaliśmy głównie oczami
Andriollego. No i własnymi, bo przecież każdy człowiek po
przeczytaniu książki ma jakieś wyobrażenie scenerii, w jakiej toczy
się akcja. A jednak dla scenografa uważnie analizującego tekst,
zawarte w nim wskazówki Mickiewicza nie są zbyt precyzyjne. Opisy są
bardzo piękne i dokładne, ale czasem dostarczają sprzecznych
informacji. Przede wszystkim trzeba więc było opierać się na
wyobraźni i wnikliwych studiach ikonografii z tamtego okresu."(Allan
Starski) Największe wyzwanie, przed jakim stanął Starski, polegało
na połączeniu bajkowości Mickiewiczowskich opisów z prawdą
historyczną. Artysta nie lekceważył realiów historycznych
(poczynione zostały bardzo dokładne studia epoki), ale podchodził do
nich w sposób selektywny, wybierając i odpowiednio łącząc te, które
pozwalają stworzyć na ekranie właściwy klimat. Praca nad
osiągnięciem takich rezultatów kosztowała wiele wysiłku, poświęcenia
oraz czasu. Czy to się udało ? - Ja myślę, że tak, ale wy sprawdźcie
i oceńcie to sami oglądając wspaniały film A. Wajdy " PAN TADEUSZ ".








Autor: szewo

Ocena : 4.6 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000