Tutorial ekspresowego dopieszczania zdjęć astro

Witam serdecznie.

W tym artykuliku chcę opisać kilka metod, które stosuję w mojej obróbce zdjęć astro fotograficznych.

Ten tekst nie jest mentorskim wymądrzaniem się "róbcie tak i śmak, bo to jest najlepszy sposób

obróbki!"; To jest tylko opis tego jak ja zazwyczaj obrabiam własny materiał. Mimo całkiem sporej

aktywności użytkowników o najróżniejszym stopniu zaawansowania na różnych forach tylko niewielu z

nich skłonnych jest do opisania krok po kroku sposobów postępowania ze swoimi astronomicznymi

plikami. Mam nadzieję, że poniższa garść informacji przyda się początkującym.

Postarałem się aby poniższy tekst był brutalnie odarty z jakichkolwiek dywagacji na temat sensowności

tych czy innych zabiegów. Nie będę przed szanownym Czytelnikiem i tak już skołowanym innymi,

hardwarowymi zagadnieniami astrofotografii stawiał kolejnych dylematów. One pojawią się same, gdy

nabierze wprawy w opisanej poniżej obróbce. Zacznie sam modyfikować opisane metody dochodząc do

jeszcze lepszych rezultatów, czego serdecznie życzę.

Ważne na początek!

Podział obrazu.

W dużym skrócie zdjęcie astronomiczne podczas obróbki można podzielić na trzy strefy.

X Pierwsza to bardzo zaszumiona część, którą z trudem wydobyliśmy z czerni 16-sto bitowego TIFF'a

przy pomocy Krzywych -Curves i Poziomów - Levels.

X Druga to warstwa neutralna, z którą jeżeli chodzi o obróbkę nie musimy podczas uproszczonej obróbki

nic robić.

X Trzecia część to najjaśniejsze partie obrazu, które poddamy wyostrzaniu.

Zakładam drogi Czytelniku, że przeczytałeś "Tutorial ekspresowej astrofotografii kolorowej". Z jego

lektury lub własnego doświadczenia potrafisz zaznaczać interesujące Cię fragmenty zdjęcia. Jeśli tak to

zapraszam do poniższej lektury. W tym tutorialu herbaty i koniaczku już nie ma. Wypili...

Potrzebny będzie natomiast Photoshop.

X Usuwanie szumu - metoda I

Dotyczy głównie pierwszej, najciemniejszej warstwy.

Są różne spojrzenia na usuwanie szumu w astrofotografii, ale to nie jest (na szczęście!) tematem tego

tutorialu. Jeśli chcesz wygładzić swoją fotę to jest to podpunkt dla Ciebie. Jak przy każdym etapie

obróbki wskazany jest jednak umiar.

Szum jest tym większy im mocniej wyciągamy za pomocą krzywych, poziomów i innych narzędzi w

Photoshopie słaby sygnał. Oczywiście można spytać po co wyciągać zaszumiony sygnał, skoro z nim są

same kłopoty? Słaby sygnał czyli ciemny niesie ze sobą często to co najciekawsze w astrofotografii.

Wydobywając go możemy przekonać się jak duże halo ma galaktyka, lub co się kryje w z pozoru

ciemnych partiach mgławicy. Zakładamy, że po odpowiedniej walce z krzywymi - Curves i poziomami -

Levels mamy obraz rozległęj galaktyki lub jasnej mgławicy z "wyżyłowanymi" partiami obrazu z trudem

przez nas wydobytymi. Problem z tym, że są potwornie zaszumione. Co z tym zrobić?

Najprostszą metodą na pozbycie się szumu jest jego rozmycie. Jednak nie możemy rozmyć całego

obrazu, gdyż rozmyte zostaną jasne partie obrazu, nie zawierające szumu a mające ważny dla nas detal.

W tym celu musimy zaznaczyć tę partię materiału, którą chcemy rozmyć. Opis jak zaznaczyć daną partię

zdjęcia ze względu na jego jasność ( w tym wypadku raczej ciemność) przeczytać można w "Tutorialu

ekspresowej astrofotografii kolorowej". Do dalszej lektury jak usnąć szum możesz przejść dopiero po zaznaczeniu ciemnych, czekających na odszumienie partii obrazu.

1) Metoda pierwsza to użycie narzędzia Rozmycie gausowskie - Gaussian blur w zakładce Filtry,

podpunkt Rozmycie -Blur

2) Mamy niewielki wybór. Suwakiem ustawiamy stopień rozmycia. Zazwyczaj jest nie większy niż 0.4

lub 0.5. I tu zazwyczaj kończy się nasza praca z tym narzędziem.

3) Jest jednak jeden wyjątek. W przypadku zaszumionych mgławic można poeksperymentować z

następującym zabiegiem:

4) Dalej mamy zaznaczoną interesującą nas partię zdjęcia. Do tego eksperymentu można odznaczyć ją,

czyli będzie to cała fotografia mgławicy, którą poddamy zabiegowi.

5) Wartość rozmycia ustawiamy na 2. Wszystko jest bardzo rozmyte.

6) Zamykamy ten filtr i otwieramy filtr Unsharp mask- Maska wyostrzająca.

7) Radius ? promień ustawiony na 1.3. Wartość przesuwamy w prawo tak aby obraz zrobił się ostry.

Niestety o ile naszej cioci na imieninach spodoba się taka fotografia o tyle sympatycznym kolegom z for

astronomicznych niekoniecznie. Obraz będzie cukierkowo- plastikowy. Ostrożnie.

X Usuwanie szumu - metoda II

Inna metoda rozmycia wykorzystuje narzędzie Szum-Noise, podpunkt Redukcja szumu- Nosie reduction.

Jest to dosyć fajne narzędzie, bardziej finezyjne od zwykłego rozmycia gausowskiego.

1) Ustawiamy Power - siłę. Zazwyczaj wartość 4, 5 wystarcza.

2) Zachowaj szczegół - Detail powinno być ustawione na 100%

3) Gdy mamy fotę kolorową pojawia się suwak Nosie color red. - redukcja szumu koloru. Możesz

spróbować pojechać nim w prawo. Jeśli mamy kiepsko wyglądające gwiazdy - aberracja, nierówno

rozłożone kolory itd. to czasem warto użyć tego suwaka. Może dać dobry rezultat. Spowoduje stonowanie

kolorów. Uwaga, aby nie pozbawił nas ich zupełnie!

4) Ostatnią funkcję: wyostrz szczegóły - Sharpen details proponuję zostawić w spokoju. Nie po to

rozmywaliśmy aby teraz wyostrzać. Zakładam przy tym, że wcześniej zaznaczyliśmy te fragmenty

obrazu, które możemy rozmyć nie płacząc, że tracimy detal.

X Wyostrzanie

Używamy go głównie na warstwie najjaśniejszej- trzeciej.

Maska wyostrzająca-Unsharp Mask to wspaniałe narzędzie w PS.

Niejedna astrofota dopiero dzięki niemu uzyskała niezapomniane piękno. Niestety niejedna też została

zepsuta na skutek nadmiernego wyostrzenia. Choć ciężko nieraz oprzeć się pragnieniu mocnego

wyostrzenia lepiej jest zostawić fotografię niedoostrzoną niż przeostrzoną. Gdy patrzę na wiele moich

starszych fotek to zastanawiam się jak mogłem coś takiego popełnić przede wszystkim z tego powodu!

1) Ustaw Radius- promień na 1.3 piksela.

2) Wartość przeciągnij w prawo tak, aby wyostrzyć obraz. Nie przesadź!

Warto spróbować zmienić Próg z 0 na 1 lub 2. Zwłaszcza przy zdjęciach z dłuższych ogniskowych.

Wówczas nie będziemy wyostrzać szumu ale przede wszystkim detale.

Inna metoda użycia tego narzędzia daje zupełnie inny rezultat.

Przy zdjęciach rozległych mgławic warto spróbować zrobić następującą rzecz:

1) Ustaw Wartość na niewielką, po lewej stronie skali.

2) Przeciągaj Radius - promień w prawo obserwując zdjęcie. Zauważ, że obraz mgławicy, zwłaszcza tej

B-W w H-alfa ulegnie ciekawemu skontrastowaniu.

3) Mgławica stanie się bardziej dynamiczna. Uważaj, bo może się podczas tego zabiegu przepalić!

Wówczas Curves-krzywymi ponownie przygaś przepalone fragmenty.

4) Następnie możesz wyostrzyć zdjęcie opisaną na samym początku tradycyjna metodą z wartością

Radius-promień 1.3 piksela.

X Jajowate gwiazdy

Nawet sprzęt astro fotograficzny z najwyższej półki może dać nam zdjęcie, na którym gwiazdy nie będą

idealnie okrągłe. Niedoskonałości prowadzenia, niezbyt perfekcyjna kolimacja, czy "tendencyjny seeing"

spowodują zmianę kształtu gwiazd, zwłaszcza tych największych. Opisuję najprostszą i niezbyt elegancką

metodę poprawiania kształtu gwiazd na prawie gotowym już zdjęciu astronomicznym. Mówimy o

kosmetycznych poprawkach a nie o naprawie wszystkich gwiazd na tzw. pojechanym kadrze.

O wrażeniu, czy gwiazdy są ładne, czy brzydkie decydują najczęściej tylko te najjaśniejsze czyli

największe gwiazdy. Wyjątkiem są zdjęcia gromad gwiazd, gdzie duża ilość gwiazd, także tych słabszych

decyduje o odbiorze całego zdjęcia.

1. Używamy do tego narzędzia Deformacja. Czasem można znaleźć to w zakładce Edycja - Edit lub w

zakładce Filtry. Zakładam, że mamy już praktycznie gotowe zdjęcie.

2. Po naciśnięciu funkcji Deformacja pojawia się zupełnie nowy ekran.

3. W lewym dolnym rogu jest po rozwinięciu do wyboru wartość zoomu- lupy. 300% powinno nam

wystarczyć.

4. Wybieramy metodę systematycznego przeglądnięcia całego zdjęcia np. od lewego górnego rogu do

prawej strony.

5. Znajdujemy dużą, skrzywioną gwiazdę. Następnie z lewego górnego rogu wybieramy narzędzie

wyglądające jak naciskający coś paluszek - Wykrzywiane do przodu. Nie pamiętam jak się nazywa po

angielsku.

6. Z prawej strony wybieramy Gęstość pędzla - Brash density 50%

7. Nacisk pędzla możemy zostawić na 100%

8. Powyższe dwie wartości zależą przede wszystkim od naszej wprawy. Im jesteśmy lepsi tym wartości te

będą wyższe.

9. Następnie z benedyktyńską cierpliwością każdą zniekształconą dużą gwiazdkę formujemy tak aby stała

się okrągła. Zdecydowanie łatwiej robi się to rozszerzając gwiazdę niż ją zmniejszając. Niestety wówczas

powiększamy ją. Zazwyczaj duże gwiazdy mają halo lub spajki. Zmniejszanie gwiazd przez to jest

trudniejsze. Poeksperymentuj Czytelniku może znajdziesz lepszą dla siebie metodę poprzez zmianę na

przykład ustawień narzędzia.

X Smagnięcie levelsami i balansem

Teoretycznie mamy skończoną fotografię. Właściwie zakończone dzieło. Zalecam gorąco zrobić

następująca rzecz i potraktuj to Czytelniku jak najbardziej serio!

1. Odejdź od komputera na kwadrans. Niech odpoczną oczy.

2. Za pomocą balansu kolorów- Color balance spróbuj poprawić fotę. Oko nieprawdopodobnie szybko

adoptuje się do zmian kolorów. Wystarczy popatrzeć na fotografię cyfrową wykonaną po wyłączeniu

balansu bieli w aparacie i zrobieniu kilku zdjęć przy jego ustawieniach dla różnych źródeł światła. Jak

różnie wygląda ten sam obiekt. A przecież często nie zauważamy że sposób oświetlenia wokół nas się

zmienił. Jeśli nawet to zaraz o tym zapominamy. Podobnie jest z obróbką zdjęć. Zbyt czerwona galaktyka

po kilku minutach będzie wydawała nam się ok. Co dopiero po 3 godzinach spędzonych przed

monitorem! Wystarczy że po piętnastu minutach wrócimy do komputera natychmiast zauważymy jej

nienaturalny odcień. Całą prace włożoną w pozyskanie zdjęcia możemy zaprzepaścić właśnie źle

dobranym balansem.

3. Drugim sposobem na ogromne poprawienie estetycznego odbioru naszej fotografii jest końcowa

zabawa z krzywymi ? Curves. Spróbujmy spokojnie powyginać krzywą obserwując zdjęcie. Nie chodzi

tylko o złapanie w jednym punkcie krzywej i wyginanie jej w górę lub dół. Spróbujmy np. podciągnąć

jasne partie foty w górę a ciemniejsze w dół kontrastując w ten sposób fotografię. Zwłaszcza, gdy

zrobimy to ustawiając te dwa punkty blisko siebie. Kilka umiarkowanych ruchów krzywą może nadać

naszej fotce absolutnie inny wymiar. Uwierz mi, mówię to bez przesady!

To chyba tyle. Miłej pracy!

Michał Żołnowski – Tiamat http://astropolis.pl/user/1423-tiamat/