Polityka pieniężna i fiskalna w modelu IS-LM -część 2. Wady modelu

Zarządzanie popytem a charakter polityki gospodarczej:

- wykorzystanie polityki pieniężnej i fiskalnej w celu stabilizacji dochodu na wysokim przeciętnym poziomie.

Według modelu IS-LM J. Hicksa (1937 r.) bazującego na koncepcji J.M.Keynesa:

- Jeżeli popyt globalny jest zbyt mały to aktywna polityka pieniężna i fiskalna przyczyni się do jego wzrostu

- Jeżeli popyt globalny jest zbyt duży to restrykcyjna polityka pieniężna i fiskalna mogą wpłynąć na jego ograniczenie

Co się dzieje gdy wielkość popytu globalnego jest w przybliżeniu właściwa?

- W krótkim okresie priorytety polityki gospodarczej są związane z ogólnym poziomem popytu globalnego, dochodu i zatrudnienia

- Lepiej

stosować restrykcyjną politykę fiskalną i aktywną politykę pieniężną niż na odwrót. Dlaczego?

Proces wybory narzędzi polityki gospodarczej ograniczony:

- Zwiększona podaż pieniądza może (z całą pewnością) wywołać inflację a więc LM powróci do wyjściowego położenia,

- Wpływ wydatków i podatków nie tylko na łączny popyt, ale także na bodźce do pracy i potencjał produkcyjny gospodarki,

- Trudności przewidzenia skutków prowadzonej polityki.

WADY IS – LM:

- Poziom cen i płac jest stały !!!

- Iluzja pieniądza – nieodróżnialne wielkości nominalne i realne,

- Przedmiotem badań ekonomii keynesowskiej jest gospodarka, w której występują niewykorzystane czynniki wytwórcze. Teoria nie analizuje rynku pracy

- (...)

Źródło: D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 1997, Rozdział 25 Polityka pieniężna i fiskalna w gospodarce zamkniętej, s.157-193.

Piotr Lis

Polityka gospodarcza