Pierwiastki romantyczne w balladzie "Król Olszyn" J. W. Goethego.
Ballada składa się z elementów realistycznych oraz fantastycznych. Te drugie
to:
król Olszyn - twór wyobraźni ludowej, zły duch czyhający na podróżnych; jego
matka i córki oraz przeżycia jadącego z ojcem chłopca będące swoistymi
halucynacjami wskutek choroby.
Dziecko czuje obecność króla Olszyn, jest nim przerażone, błaga ojca o
ratunek.
W przeżyciach dziecka poeta zawarł przejawy postawy romantycznej, u której
źródeł leżą uczucia i intuicja, co Shakespear wyraził w słowach Hamleta:
"Zdaje mi się, że widzę. Gdzie? Przed oczyma duszy mojej."
"Miej serce i patrzaj w serce."
"Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga."
Ojciec zaś uosabia postawę racjonalistyczną, nie widzi króla Olszyn
bagatelizując go, a urojenia dziecka tłumaczy zjawiskami przyrody (mgłą,
wiatrem, szelestem drzew). Innymi pierwiastkami romantycznymi w balladzie są
opisy przyrody (zwięzłe, krótkie - lakoniczne), specyficzny nastrój
tajemniczości i grozy.
Ballada była modnym, ulubionym gatunkiem romantyków. Jest gatunkiem
synkretycznym epicko - literackim. Elementem epickim jest narracja, zaś
składnikiem liryki są przeżycia chłopca, przybierają nawet dramatyczny koloryt.
Wydarzenia zawarte w balladzie mają charakter legendarny.