039

Fronda - Archiwum - Nr 21-22 table.main {} tr.row {} td.cell {} div.block {} div.paragraph {} .font0 { font:10.00pt "Times New Roman", serif; } .font1 { font:9.00pt "Arial", sans-serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; jako jedyni w Europie zaproponowali Polakom pomoc zbrojną w postaci wysłania swoich żołnierzy. Nie doszło do tego na skutek protestu Czechosłowacji, która nie zgodziła się tranzyt obcych wojsk przez swoje terytorium. Praga nie przepuś�ciła też węgierskich transportów amunicji. W końcu okrężną drogą, przez Rumunię, kilkadziesiąt wagonów zapełnionych amunicją z budapesztańskiej fabryki Csepel dotarło do Warszawy. Jakże postawa Budapesztu - zauważa Zdziechowski - kon�trastowała z postawą Pragi: w czasie kiedy Węgrzy oferowali pomoc, Czesi, wykorzystując zwycięstwa bolszewickie na fron�cie wschodnim, uderzyli od południa na Polskę i rozpoczęli marsz na Kraków. Mimo tych doświadczeń - nie mógł się nadziwić Zdziechowski - polityka rządów II Rzeczpospolitej wobec Budapesztu była o wiele chłodniejsza niż wobec Pragi. Wynikało to z faktu, że dyplomacja polska w dużej mierze podporządkowana była Francji, ta zaś z kolei za swego głównego sojusznika na Wschodzie uważała Czechosłowację, natomiast w Węgrzech widziała potencjalnego sprzymierzeńca Niemiec. Stanowisko to do tego stopnia utrwaliło się w polityce polskiej, że nawet Roman Dmowski pisał, iż „wszelkie zjawiające się u nas próby wywołania zbliżenia do Węgier (...) nie są niczym innym, jak robotą dla Niemiec, robotą przeciwną najwyraźniej interesom naszego narodu". Pesymizm heroiczny Tymczasem Zdziechowski - a głos jego był wówczas głosem wołającego na puszczy - nie tylko uważał, że między Polską a Węgrami istnieje „absolutna tożsamość interesów", ale że Węgrzy także „są jedynym sprzymierzeńcem naszym z ducha". Wskazywał, że podobnie jak Polacy przez wieki byli oni przedmurzem chrześcijaństwa, broniącym Europy od najazdów ze Wschodu, że podobnie jak w Polsce wytworzył się tam etos rycerski, tradycja szlachecka i kultura katolicka oraz że między naszymi narodami od wieków współpraca układała się pomyślnie - oni dali nam św. Kingę, św. Jadwigę czy Stefana Batorego, my im królów Władysława II i Ludwika II czy generała Józefa Bema. Zdziechowski doceniał ogromną rolę, jaką na Węgrzech odgrywało chrześcijaństwo. Pisał, że „głęboko uświadomiły sobie Węgry znacze�nie religii, jako potęgi duchowej i niewzruszonej ostoi przeciw inwazji nihilizmu politycznego i moralnego. Bolszewizm rozbił się o twardy mur katolicyzmu; nigdy nie otaczano kapłanów taką czcią, jak w czasie rewolucji, nigdy lud nie wykazywał w sposób tak serdeczny przywiązania do Kościoła. Krew męczen�ników stała się nasieniem, które obecnie wydaje plon (...) W trudach zmagania się z najzacieklejszym wro�giem duchowej kultury człowieka Węgrzy zrozumieli, że chcąc istnieć, muszą stać się państwem chrześci�jańskim nie z imienia tylko, lecz i z zasady." Zdziechowski uważał, że jedynym ratunkiem w obliczu wzrastających potęg nihilizmu bolszewickiego i nazistowskiego może być odbudowa cywilizacji na fundamencie chrześcijańskim. Ludzi podobnie myślą�cych znajdował na Węgrzech. Tamtejszy minister wyznań i oświaty w latach 20-tych Istvan Haller mówił: „ze Wschodu przyszło niebezpieczeństwo bolszewizmu i na Wschodzie powstać powinna myśl zbawcza, która Europę uzdrowi i wzajemne stosunki narodów ułoży na nowej podstawie. Tą myślą - powszechna chrześcijańska solidarność narodów, ich wyzwolenie wewnętrzne, łączność i przymierze". Znakomicie korespondowało to z mesjanistycznymi koncepcjami Zdziechowskiego, który był w tym względzie godnym spadkobiercą Zygmunta Krasińskiego, uważając, że każdy naród ma swoje niepowtarzalne miejsce w Bożym planie zbawienia, a poszczególne narody i kultury są niczym nuty i akordy w wielkiej ogólnoludzkiej symfonii. W podobnym duchu wypowiadał się węgierski filozof, piastujący w latach 30-tych godność marszałka sejmu, Gyula Kornis: „zgodnie z Boskim planem sprawie ludzkości służą najlepiej poszczególne narody przez indywidualny wysiłek, zmierzający do jak najpełniejszego rozwoju własnych cech charakterystycznych". « Poprzednie [Spis treści] Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
F G 039
tekst 039
v 04 039
2010 03, str 035 039
v 03 039
039 Ustawa o samorzadzie pielegniarek i po oznych
039 043 jdkfpguutqfgujb7flwylg63ibd2outvb6ulmla
v 02 039
03 0000 039 02 Leczenie choroby Lesniowskiego Crohna u dzieci
036 039 e4ybel7l2d25dzsyhixxr2n6dxnpgni3jl2qdki
v 01 039

więcej podobnych podstron