Maria Valtorta - Ewangelia, jaka została mi objawiona (Księga
I.39)



 
 









Ewangelia według
św. Mateusza
Ewangelia według
św. Marka
Ewangelia według
św. Łukasza
Ewangelia według
św. Jana













Maria Valtorta


Księga I  
–  Przygotowanie




–
  POEMAT BOGA-CZŁOWIEKA  –






39.
«OTWÓRZCIE
WASZEGO DUCHA NA PRZYJĘCIE ŚWIATŁOŚCI»
Tego
samego dnia. A, 2683-2687
Mówi
Maryja:
«Bóg
przebacza temu, kto ze skruchą
uznaje swój grzech, nawraca się z niego i oskarża z pokorą i szczerym
sercem. I nie
tylko przebacza – wynagradza [takiego człowieka].
O! Jakże
dobry jest Mój Pan dla
pokornego i szczerego, dla człowieka, który w Niego wierzy i Jemu ufa!
Oczyśćcie
waszego ducha z tego wszystkiego, co czyni go zamkniętym i ociężałym.
Uczyńcie go
otwartym na przyjęcie Światła. Ono jest przewodnikiem, jak latarnia w
ciemnościach, i
świętym pokrzepieniem.
O
przyjaźni z Bogiem! [Jesteś]
szczęściem Jego wiernych, bogactwem, któremu nic nie dorówna! Kto cię
posiada, ten
nigdy nie jest samotny i nie czuje goryczy rozpaczy. Nie niweczysz
jednak cierpienia, o
święta przyjaźni. Ponieważ boleść była dolą wcielonego Boga, może więc
również
być losem człowieka. Swą miłością osładzasz jednak gorycz boleści i
wlewasz w nią
światło i pieszczotę, które – jak niebiański dotyk – przynoszą ulgę w
krzyżu.
Kiedy
Boża Dobroć daje wam jakąś
łaskę, posłużcie się otrzymanym dobrem na chwałę Bożą. Nie bądźcie jak
szaleńcy, którzy z pożytecznego przedmiotu robią szkodliwą broń, albo
jak ludzie
marnotrawni, którzy [pomimo posiadania] bogactwa gotują sobie biedę.
Zbyt
wiele sprawiacie Mi bólu, o dzieci,
kiedy widzę, jak zza waszych twarzy ukazuje się Nieprzyjaciel – ten,
który występuje
przeciw Mojemu Jezusowi. Zbyt wiele cierpienia! Pragnęłabym dla
wszystkich być
Źródłem Łask, ale zbyt wielu z was nie chce Mojej Łaski. Prosicie o
“łaski”,
jednak z duszą pozbawioną Łaski. Jakże więc może Łaska przyjść wam z
pomocą,
jeśli jesteście Jej wrogami?
Zbliża
się tajemnica Wielkiego Piątku.
Wszystko w świątyniach ją przypomina i otacza czcią. Ale trzeba ją
otaczać czcią i
pamiętać o niej w waszych sercach. Trzeba bić się w piersi – jak ci,
którzy
zstępowali z Golgoty – i mówić: “Zaprawdę On jest Synem Bożym,
Zbawicielem”.
Trzeba mówić: “Jezu, zbaw nas ze względu na Twoje Imię.” Należy mówić:
“Ojcze, przebacz nam”. Trzeba powtarzać bez końca: “Panie, nie jestem
godzien. Ty
jednak przebacz mi i przyjdź do mnie, a będzie uzdrowiona dusza moja.
Nie chcę już,
nie, nie chcę więcej grzeszyć, aby nie stać się znowu chorym i
nienawidzącym
Cię.”
Módlcie
się, dzieci, słowami Mojego
Syna. Mówcie do Ojca, [mając na myśli] nieprzyjaciół: “Ojcze, przebacz
im”.
Wzywajcie Ojca, który – rozgniewany waszymi grzechami – odwrócił się:
“Ojcze,
Ojcze, czemuś mnie opuścił? Jestem [wprawdzie] grzesznikiem, ale jeśli
mnie opuścisz,
zginę. Powróć więc Święty Ojcze, abym był zbawiony.” Powierzajcie się
Jedynemu,
który może zachować nietknięte przez demona wasze wieczne dobro,
waszego ducha:
“Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego”.
O, jeśli
pokornie i z miłością
poddacie waszego ducha Bogu, On wam go poprowadzi jak ojciec swoje
maleństwo i nie
pozwoli, by cokolwiek przyniosło szkodę waszemu duchowi. W czasie Swej
agonii Jezus
modlił się, aby nauczyć was modlitwy. Przypominam wam o tym w tych
dniach Męki. A ty,
Mario, ty, która widzisz Moją radość Matki i zachwycasz się nią, myśl i
pamiętaj,
że posiadłam Boga poprzez coraz bardziej wzrastającą boleść. Zstąpiła
we Mnie wraz
z Bożym Zalążkiem. Wzrastała jak ogromne drzewo, aby dotykać
wierzchołkiem Nieba, a
Piekła – korzeniami, kiedy przyjęłam na kolana martwe zwłoki bez życia
– Ciało z
Mojego ciała – i zobaczyłam na nich [ślady przebytych] cierpień i
przeliczyłam je,
i dotknęłam rozdartego Serca, aby wypić boleść aż do ostatniej kropli.»


 
 



Przekład: "Vox Domini"