A w łzach, gdy ciężka zasklepi się rana,
POLSKIE TRADYCJE
Spożyć chleb życia przy Chrystusa stole.
WIELKANOCNE
DZIECKO III
Opracowanie: Joanna Korzeniewska
Wielki Piątek to jedyny dzień w roku, w którym ża-
den z kapłanów, nawet Papież, nie sprawuje Ofiary
Mszy Świętej. W polskiej literaturze pięknej spotyka-
my znaczne ślady refleksji i zadumy nad tym niepo-
Scena udekorowana plakatem o tematyce wielkanocnej.
jętym dramatem miłości Boga do człowieka. O męce
Pośrodku stół wielkanocny przystrojony palmami, buksz-
i śmierci Pańskiej pisali między innymi Adam Mic-
panem, koszykiem ze święconką, potrawami świątecznymi.
kiewicz, Juliusz Słowacki, Cyprian Norwid, Maria
Wokół stoją dzieci ubrane odświętnie. Nad stołem zawiesza-
Konopnicka, Leopold Staff.
my gaik wykonany ze sztucznego bluszczu, wstążek i kolo-
rowych pisanek.
DZIECKO IV
PROWADZ
CY Wielka Sobota jest dniem ciszy żałobnej. Przy Grobie
Pańskim rozważamy mękę i śmierć Jezusa Chrystusa.
Święta Wielkanocne kultura polska przez wieki obu-
Cały dzień i noc trwa adoracja Chrystusa w Grobie.
dowała wieloma zwyczajami i obrzędami.
Nieustanną wartę pełnią harcerze i strażacy. Do go-
Wielkanoc jest przede wszystkim świętem religijnym.
dzin popołudniowych kapłani święcą pokarmy.
Jest to dzień Zmartwychwstania Pańskiego. Święta te
poprzedza Niedziela Palmowa i Wielki Tydzień.
PROWADZ
CY
DZIECKO I W wielkanocny poranek we wszystkich kościołach
odprawia się tzw. Rezurekcję, czyli Mszę Świętą
Niedziela Palmowa nosiła nazwę  Niedzieli Kwiet-
o Zmartwychwstaniu Pańskim, na którą radośnie
nej , bo zwykle przypada w kwietniu, kiedy pokazu-
i głośno nawołują dzwony
ją się pierwsze kwiaty. Obchodzimy w tym dniu pa-
miątkę uroczystego wjazdu Pana Jezusa do Jerozoli-
(słychać dzwon z magnetofonu)
my. W Niedzielę Palmową święci się w kościele pal-
my. Wielkość palmy miała znaczenie magiczne  wy-
RECYTATOR II
soka zapewniała długie, szczęśliwe życie. Po powro-
Alleluja! Alleluja! Huczą dzwony.
cie z kościoła uderzano się palmą, przekazując w ten
W Zmartwychwstania dzień wyśniony
sposób jej życiową moc i mówiono:
Alleluja! Alleluja! Szumią drzewa.
Palma bije, nie ja biję.
Alleluja! Alleluja! Serce śpiewa.
Za tydzień  wielki dzień.
I człek każdy i stworzenie
Za sześć noc  Wielka  Noc.
Czuje sił swych odrodzenie
I dech wiosny w piersi wchłania
DZIECKO II
W dniu słonecznym Zmartwychwstania.
Najważniejszym obchodem liturgicznym jest Tri-
duum Paschalne. Rozpoczyna się ono w Czwartek,
PROWADZ
CY
a kończy w Niedzielę. W Wielki Czwartek Pan Jezus
spożył ze swoimi uczniami Ostatnią Wieczerzę. Za- Na uroczyste śniadanie w Świąteczną Niedzielę prosi
się znajomych i przyjaciół. Najważniejszym elemen-
powiedział swoją mękę i śmierć.
tem śniadania jest dzielenia się święconym jajkiem.
Towarzyszą temu wzajemne życzenia.
RECYTATOR I
Był Wielki Czwartek  poranek kwietniowy,
RECYTATOR III
Na czarnych polach topniał lód zakrzepły,
Wielkanoc, Wielkanoc!
Śpiewał skowronek, wiatr chystał się ciepły
Wielka radość w sercu,
I ciepłe myśli napędzał do głowy.
Gdy chodzisz po świecie
(muzyka z kasety  nadejście wiosny)  kwitnącym kobiercu.
Na stole pisanki
I przed drewnianą, zamszoną dzwonnicą Tęczą malowane,
I przed kościoła pochyloną ścianą Wśród zieleni trawy 
Dzisiaj lud Boży zgromadził się rano, Cukrowy baranek.
Bo każdy przyszedł z wielką tajemnicą: Bazie w wazoniku,
Swe całoroczne i błędy i bóle Ciasta i wędliny.
Wyznać u kratek do ucha plebana, Wielkanoc  i wielkie
Spotkanie rodziny. KRAKOWIANKA II
Na bieli obrusa rozsiadły się baby.
A po co ten kogut na przedzie wózka?
Mazurek do tańca zaprasza rolady.
Wesołe pisanki jak kwiaty na stołach
DYNGUSIARZ II
Święconka z barankiem, stół wita i woła
A niezwykły jest to kurek.
Wielkanoc, Wielkanoc, Wielkanoc! (wszyscy chó-
Skrzydła z dykty, ogon z piórek.
rem)
Grzebieniasty. Kolorowy.
Wielkanocny. Dyngusowy!
RECYTATOR II
Na bieli obrusa świąteczne frykasy
KRAKOWIANKA III
Indyki, kurczęta, pieczone prosiaki,
Co zza koguta wystaje?
Kiełbasy i szynki, sałatki, owoce.
Jeść będzie rodzina, jeść będzie do nocy.
DYNGUSIARZ III
Wielkanoc, Wielkanoc, Wielkanoc! (wszyscy chó-
To są palmy przewspaniałe! Zrobione z wierzbowych
rem)
gałązek, z suszonych kwiatów i wstążek. Dajemy
wam palmy w darze, bo tak stary zwyczaj każe! Bo
PROWADZ
CY
dawno temu wierzono, że palmy złe moce odgonią.
Drugi dzień Świąt Wielkanocnych to tradycyjny śmi-
gus-dyngus. Przeniesiemy się teraz na dawną polską
KRAKOWIANKA I
wieś.
A co jeszcze w wózku macie, dyngusiarze?
(Scenę opuszczają uczestnicy wielkanocnego śniadania.
Jako pierwsze pojawiają się krakowianki, potem dyngusia- DYNGUSIARZ I
rze ciągnący ze sobą wózek z tekturowym kogutkiem i pal-
Jajka są w koszyku, zaraz wam pokażę& Jedne ko-
mami. Wszyscy przebrani w stroje ludowe).
lorowe  zwane są kraszanki, a skrawkami papieru
zdobne  nalepianki. Są też w wosku maczane, potem
DYNGUSIARZE:
malowane& Albo farbowane i wydrapywane& To są
(śpiewają na melodię krakowiaka)
właśnie pisanki!
Święta idą, święta, Święta Wielkanocne, wszystkim
tu składamy życzenia gorące.
KRAKOWIANKA II
A skąd tradycja pisania jajek?
KRAKOWIANKA I
Co za przebierańcy tu do nas przybyli?
DYNGUSIARZ II
Ze starych wierzeń  tak mi się zdaje& Jajko ma-
DYNGUSIARZ I
giczną rolę pełniło. Życie się bowiem z niego rodzi-
Dyngusiarze przyszli, żeby czas umilić.
ło. Symbolem mocy jest w wierzeniach, ziemię pobu-
dza do rodzenia.
DYNGUSIARZ II
Na te święta radosne przynosimy wam wiosnę! DYNGUSIARZ III
Tradycja malowania z Wielką Nocą też jest powią-
DYNGUSIARZ III
zana. W Niedzielę Wielkanocną święta Magdalena
Wózek dyngusowy mamy i z nim widowisko damy. szła odwiedzić grób Zbawiciela. W koszu niosła jaj-
ka uczniom Jezusa. Nagle na drodze spotkała zmar-
KRAKOWIANKA II twychwstałego Chrystusa. Bardzo się uradowała
i spostrzegła ze zdziwieniem, że z radości jajka w ko-
A do czego taki wózek paradny?
szu przybrały kolor czerwieni! Tak legenda stara gło-
si. Na pamiątkę wydarzenia malujemy odtąd jajka
DYNGUSIARZ I
i nosimy do święcenia.
Był taki obyczaj dawny. Na wsi w lany poniedziałek
chłopcy wodą oblewali. Chodząc z wózkiem dyngu-
KRAKOWIANKA III
sowym, życzenia wszystkim składali. Śpiewali ludo-
Pisanki to zwyczaj wspaniały, kiedyś panny chłop-
we pieśni, bliską wiosnę przywołując i za udane przy-
com pisanki dawały.
śpiewki drobne datki inkasując.
DYNGUSIARZ I PROWADZ
CY:
My też w wózku mamy niespodziankę miłą. Śmigus- Wielkanocne obyczaje
dyngus będzie, główki się umyją. Wszyscy dobrze znamy,
Pamiętamy o nich,
(Piosenka z kasety pt.  Dyngus )
Gdy przy stole się zbieramy.
Siada mama przy stole, a przy mamie  tata.
DYNGUSIARZ II
I my.
Wiosna na nas
Śmigus-dyngus!
Zza firanek zerka,
Śmigus-dyngus!...
A pstrokate pisanki
Staropolskim obyczajem
Chcą tańczyć oberka.
W wielkanocny poniedziałek
Wpuśćmy wiosnę,
Oblewamy się nawzajem.
Niech słońcem
Zabłyśnie nad stołem
DYNGUSIARZ III
w Wielkanocne świętowanie
Miły zwyczaj śmigus-dyngus!
Jak wiosna wesołe.
Bo pośród życzeń radosnych
Przynosi nam w podarku
(Na zakończenie wszyscy śpiewają piosenkę Skaldów
Uśmiech wiosny.
pt.  Wiosna ).
(Chłopcy wyciągają polewaczki, kierują się z wózkiem
w stronę dziewczynek i lekko kropią je wodą. Dziewczynki
z piskiem uciekają).
Bibliografia:
DYNGUSIARZ I
1. R.Przymus 
R.Przymus  Inscenizacje pełne radości dla klas
R.Przymus 
Pokropię Swietę, sprawi to woda, że zawsze będzie
I-III , A
ódz
1995, Juka.
I-III
I-III
piękna i młoda.
2. R.Przymus  Uroczystości pełne radości dla klas
I-III , A
ódz
1994, Juka.
I-III
I-III
DYNGUSIARZ II
3. B.Krzywobłocka  Stare i nowe obyczaje .
Nataszę też pokropić muszę, żeby nie miała w nosie
4. A.Maj, M.Nawrocka, E.Sorbian-Kadraś, M.Stę-
muszek.
pień  Inscenizacje. Zabawy ruchowe dla klas
pień 
pień 
1-3 , Warszawa 2000, Żak.
DYNGUSIARZ III
5. J.Madejska  Obrzędy, zwyczaje wielkanocne
Polski  artykuł.
Na Helenę także pryśnie kropelka, żeby nam była jak
ta perełka!
DYNGUSIARZ I
Polej inne też dziewczyny, by miały radosne miny!
KRAKOWIANKA I
Za to miłe oblewanie macie jajka malowane
(wkłada dyngusiarzom do koszyka pisanki).
DYNGUSIARZE:
(odchodzą z kurkiem, machają czapkami i śpiewają na me-
lodie krakowiaka).
Święta wkrótce, święta, Święta Wielkanocne, wszyst-
kim tu składamy życzenia gorące. Zdrowia, pomyśl-
ności, no i miłych gości, wspaniałej pogody, dyngu-
sowej wody.