ŹRÓDŁA DZOGCZEN


Na samym początku czasu, Wadżrasattwa otrzymał przekaz dzogczen (skt. ati joga) bezpośrednio od Adhibuddy, Pierwotnego Buddy Samanthabhadry (tyb. Kuntuzangpo), który jest ostatecznym aspektem dharmakaji stanu buddy. Jako taki, znajduje się on poza koncepcjami ograniczonego intelektu oraz opisem poprzez słowa czy symbole, jest pozbawiony jakichkolwiek ograniczeń jak nieskończona przestrzeń.

Wadżrasattwa otrzymał nauki bezpośrednio od Samanthabhadry, z umysłu w umysł, to znaczy natychmiastowo bez użycia słów. Jest to bezpośredni przekaz nauk buddów. W ten wspaniały i cudowny sposób, nauki spontanicznie wyłoniły się z niezamanifestowanego poziomu dharmakaji i zamanifestowały się na poziomie sambhogakaji.

Wadżrasattwa bezczasowy, wieczny aspekt stanu buddy, przekazał nauki dzogczen poprzez symbole, przy użyciu jedynie kilku słów, pewnym jednostkom, zarówno ludziom jak i bóstwom, którzy znani są jako Widjadharowie (tyb. rigdzin), czyli ci "którzy urzeczywistnili wiedzę pierwotnego stanu". Najpierw nastąpiło to w różnych światach i wymiarach znajdujących się poza światem ludzi. Wśród tych Widjadharów nie będących ludźmi, był Garab Dordże w swojej poprzedniej boskiej inkarnacji. Ten proces reprezentuje symboliczny przekaz nauk dla Widjadharów.

Garab Dordże odrodził się na ziemi w krainie Uddijana (tyb. Urgjen). Narodziny te reprezentują nirmanakaję, czyli historyczny aspekt stanu buddy. Chociaż zasada stanu buddy sama w sobie znajduje się poza czasem i przestrzenią, buddowie sambhoghakaji ze swojej nieograniczonej potencjalności nieustannie emanują niezliczonych buddów nirmanakaji, którzy wcielają się na ziemi jako ludzie, w historycznym czasie, po to ażeby dzięki naukom dharmy wyzwolić ludzkość z więzienia samsary i doprowadzić ją do oświecenia.

W czasie swojej ziemskiej inkarnacji, Garab Dordże przekazał nauki dzogczen różnym dakiniom (zarówno istotom ludzkim jak i nie), a przede wszystkim swojemu głównemu uczniowi Mańdziuśramitrze. Nastąpiło to z umysłu w umysł oraz symbolicznie, ale głównie poprzez ustne wyjaśnienia. Mańdziuśrimitra z kolei przekazał je swojemu uczniowi Srisimhie, a później także Padmasambhawie, również pochodzącemu z Uddijany, Wimalamitrze, Dżnianasutrze i tybetańskiemu tłumaczowi Wairoczanie. Ten proces, postępujący od Garab Dordże, reprezentuje ustny przekaz.

Oprócz tego przekazu nauk dzogczen w tradycji szkoły njingma, istnieje druga linia przekazu w tradycji bon, wywodząca się od Tapihritsy i Gjerpunga, ze starożytnego tybetańskiego królestwa Szang Szung.

John Renolds, "The Golden Letters"