Lutowanie.
1. Lutowaniem nazywamy łączenie elementów za pomocą spoiwa bez nadtapiania materiału rodzimego w miejscu łączenia – następuje tylko nagrzanie. Lutowanie umożliwia łączenie różnych materiałów.
Rozróżniamy następujące rodzaje lutowania:
a) lutowanie miękkie stosowane zwykle do materiałów drobnych pracujących w temp. do 80 C. Złącze charakteryzuje się niską wytrzymałością. Temp.
lutowania powyżej 500 C.
Stosowane rodzaje lutów:
- lut ołowiowo – cynowy
- lut cynowo – ołowiowy
- miedź, srebro, antymon
b) lutowanie twarde stosowane do łączenia elementów w których rządana jest wyższa wytrzymałość. Elementy te mogą pracować w temperaturze powyżej 150 C. W przemyśle samochodowym luty twarde stosowane są do naprawy bloków silnikowych. Temperatury topnienia lutów: 600 – 1450 C.
Stosowane rodzaje lutów:
- mosiądz
- nikiel
- miedź i jej stopy z fosforem, arsenem i krzemem
2. Opis procesu lutowania palnikiem gazowym.
Wyczyszczone próbki mające być poddawane procesowi lutowania pokrywamy chlorkiem cynku lub pastą lutowniczą. Tak przygotowane próbki podgrzewamy palnikiem, a następnie zabielamy lutem. Po zabieleniu układamy je w kształt złącza, dociskamy i podgrzewamy do temperatury stopienia się nałożonego lutu i połączenia się próbek. Po zakończeniu podgrzewania próbki powinny być jeszcze przez jakiś czas dociskane.
Można po powtórnym podgrzaniu dodać lutu gdy zabielenie próbek było niedostateczne.
3. Wyniki badań wytrzymałościowych.
Materiał
Siła
Mosiądz
1400 kG
Miedź
950 kG
Stal
2050 kG
Połączenia były wykonane w sposób poprawny. Świadczy o tym widok zerwanego złącza. W przypadku złączy wykonanych w doświadczeniu cała powierzchnia złącza była pokryta lutem.