4. W jakim celu stosuje się szeregowe i równoległe łączenie półprzewodnikowych przyrządów mocy.

Łączenie równoległe diod, tranzystorów i tyrystorów stosuje się wówczas, gdy jest wymagana większa obciążalność prądowa układu. Trudności związane z bezpośrednim połączeniem równoległym przyrządów wynikają
z rozrzutu ich charakterystyk napięciowo-prądowych w stanie przewodzenia. Jest to spowodowane nierównomiernym rozpływem prądów w gałęziach równoległych, tzn. większy prąd przepływa przez przyrząd o mniejszym napięciu przewodzenia (i odwrotnie).
Nierównomierność rozpływu prądu może potęgować wpływ temperatury na wartość napięcia przewodzenia. W celu zapewnienia prawidłowej współpracy połączonych równolegle przyrządów, w procesie produkcji dobiera się wartości napięć przewodzenia z rozrzutem 20 mV Okazuje się jednak, że bardziej niekorzystne są wpływy rozrzutu wartości impedancji poszczególnych gałęzi, wskutek różnic w sposobie prowadzenia połączeń bądź wskutek rozrzutu wartości rezystancji bezpieczników topikowych łączonych szeregowo (z reguły) z każdym tyrystorem. Niekiedy może się okazać niezbędne, głównie w stanach dynamicznych, zastosowanie elementów wyrównawczych, do których należą np. odpowiednie dławiki. Przy połączeniach równoległych tyrystorów, konieczne jest stosowanie odpowiednich bramkowych sygnałów załączających. Zwiększenie poziomu impulsów sterujących wpływa korzystnie na równoczesność załączania tyrystorów i równomierność rozpływu prądu
w gałęziach równoległych.
Łącząc równolegle tranzystory mocy, należy zapewnić możliwie stałe wartości impedancji w gałęziach oraz odpowiednie sygnały sterujące
o właściwych wartościach szczytowych, czasach trwania i stromościach narastania. W takich połączeniach nie stosuje się bezpieczników.
W niektórych urządzeniach energoelektronicznych (np. w systemach przesyłania energii elektrycznej prądem stałym liniami wysokiego napięcia) zachodzi konieczność łączenia szeregowego przyrządów półprzewodnikowych. Zasadniczym warunkiem uzyskania wówczas wymaganej równomierności rozkładu napięcia jest dobór diod lub tyrystorów o jak najmniejszym rozrzucie charakterystyk napięciowo-prądowych. Jest wymagana również jednakowa wartość napięć UR i UD oraz odpowiadające im jednakowe wartości prądów IR
i ID. Do wymuszenia równomiernego rozkładu napięcia w stanach ustalonych stosuje się rezystory wyrównawcze.
Nierównomierność rozkładu napięcia w stanach dynamicznych jest bardzo groźna dla przyrządu półprzewodnikowego. Aby tego uniknąć, należy zwiększyć poziom bramkowych impulsów sterujących. W obwodach zawierających szeregowo połączone tranzystory mocy stosuje się również układy: wyrównujące rozkład napięcia, tłumiące przepięcia, np. dzielniki pojemnościowo-rezystancyjne, i odpowiednie układy sterujące, które zapewniają równomierność pojawiania się impulsów o odpowiednich wartościach szczytowych, czasach trwania i stromościach narastania.