Fronda - Archiwum - Nr 06 TABLE.main {} TR.row {} TD.cell {} DIV.block {} DIV.paragraph {} .font0 { font:4.5pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:8.0pt "Arial", sans-serif; } .font2 { font:9.5pt "Arial", sans-serif; } .font3 { font:10.5pt "Arial", sans-serif; } .font4 { font:13.0pt "Arial", sans-serif; } .font5 { font:8.5pt "Times New Roman", serif; } .font6 { font:9.0pt "Times New Roman", serif; } .font7 { font:10.0pt "Times New Roman", serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; Terenem, na którym mogłaby się zacząć naprawdę istotna dyskusja między Lisickim a br. Szmańdą, jest - jak pisze ten ostatni - "cała sfera, gdzie człowiek działa autonomicznie, bez bezpośredniego wpływu Boga czy szatana". Dyskusja ta mogłaby się zacząć, gdyby br. Szmańdą zrezygnował z ogólności sądów. Nie wiemy bowiem, o jaką sferę mu chodzi. O gospodarkę? O politykę? A może o sport lub sztuki piękne? Gdyby wypełnił tę niewiadomą "całą sferę", gdyby wykazał, czym się różni "bezpośredni wpływ" Boga czy szatana od ich wpływu pośredniego, jak to się ma do koncepcji Boga - Wielkiego Zegarmistrza, wtedy mogłaby się zacząć intrygująca dyskusja. Tymczasem brak takowej skutecznie uniemożliwia brak jasnego kryterium używania pojęć przez br. Szmańdę. Charakterystyczne dla jego recenzji jest posługiwanie się sądami na tyle ogólnymi, że wypranymi z wszelkiej treści. Pisze on: "Trzeba podjąć ryzyko wejścia na teren nieznany, niosąc z sobą cały bagaż doświadczeń własnych oraz tych zbieranych przez pokolenia, a następnie skonfrontować je ze światem, który nadchodzi". Jest to przykład zdania zawsze słusznego, bowiem składa się ono z samych pojęć ogólnych, takich jak: ryzyko, teren nieznany, bagaż własnych doświadczeń, świat, który nadchodzi... Jeśli potraktować je jako zwrot retoryczny, to w porządku, ale jako odpowiedź albo rzeczowy głos w dyskusji?... Wydawać by się mogło, że uczeń zakonu, w którym działał św. Tomasz z Akwinu, nie powinien mieć kłopotu z wnioskowaniem. A jednak... Br. Szmańdą pisze na przykład: "Jeśli skupimy się tylko na tych cechach Boga, których świadomość wydaje się nam być szczególnie potrzebna, to nie znajdziemy Boga prawdziwego". Skoro tak uważa, to dziwne jest dlaczego zaraz potem pisze: "W końcu chrześcijaninowi potrzeba również wiary, że Bóg w tej drodze (przez historię zapewne? - przyp. EL) nam towarzyszy". Przecież z poprzedniego twierdzenia wynika, że świadomość, iż mamy Boga jako towarzysza, powinna raczej powodować zagubienie Boga niż Jego odnalezienie. Te same kłopoty widać w innym zdaniu recenzenta: "Myślę, że Bóg nie chce mieć takich obrońców, którzy wywyższają Go kosztem poniżania człowieka. Co więcej, On w ogóle nie potrzebuje obrony". Jeżeli br. Szmańdą wierzy w to, co pisze (a mam prawo zakładać, że tak jest), to nie powinien pisać, tylko poczekać, aż Bóg sam obroni się przed wywyższaniem Go kosztem człowieka. Skoro zaś uważa, że "Bóg w ogóle nie potrzebuje naszej obrony", to po co w ogóle zabiera głos? Estera Lobkowicz JAN WRÓBEL . PRZYSZŁE EWENTUALNE ZJEDNOCZENIEPRAWICY, CZYLI OBÓZ 200 MIEJSC Czytelnicy "Frondy" być może już się na to nie załapali, ale piszący te słowa pamięta cyklicznie powtarzające się lekcje zogniskowane wokół tematu "przyszłej, ewentualnej wojny jądrowej". Podczas przyszłej, ewentualnej trzeba było robić wiele głupot - np. wieszać koce w oknach i zachowywać pełen spokój; przed przyszłą ewentualną należało się nieustannie szkolić. Nie wiedzieć czemu, to wspomnienie z przeszłości nawiedzało mnie podczas lektury "Prawicy dla wszystkich" Kazimierza Michała Ujazdowskiego. Przypadłość ową wiązałbym z analogią między wojną jądrową a jednoczeniem prawicy, do której wzywa Autor książki. Oba wydarzenia zaliczać trzeba do kategorii zjawisk przyszłych, ewentualnych i o niewiadomych skutkach. Rzecz jasna, twórcy podręczników "wiedzy obronnej" wiedzieli, jakie będą skutki PEWJ - zwycięstwo globalne lewicy. Ujazdowski z kolei przewiduje, iż skutkiem wspólnego wystąpienia w wyborach parlamentarnych będzie powstanie tak silnego klubu poselskiego, że automatycznie prawicowcy będą współrządzić, a o to w końcu chodzi w polityce. Czas zweryfikował rojenia autorów podręczników. Co będzie z Ujazdowskim? Postawmy przed oczami trzy podstawowe wątpliwości, jakie musi mieć jako tako zorientowany w prawicowej materii Czytelnik. 1. Prawica dla wszystkich. "Gdyby zliczyć głosy, jakie padły na wszystkie ugrupowania i koalicje prawicowe w wyborach parlamentarnych 1993, czyli głosy oddane na Porozumienie Centrum, Ojczyznę, Porozumienie Ludowe, KPN, "Solidarność", BBWR, Unię Polityki Realnej i Koalicję dla Rzeczypospolitej, to lista utworzona przez te partie zdobyłaby blisko 200 mandatów", pisze Ujazdowski. Lista na pewno - ale czy prawica, to już osobna kwestia. Dla UPR-manów powyższa lista roi się od socjalistów, dla miłośników Pana Jana - od agentów, dla Konfederatów - od dewotów i tak dalej. Wątpliwości ma tu i sam Kazimierz Michał, skoro na innej stronie pisze, że po wyborach prezydenckich 1990 roku "prawicą (centro-prawicą) poczuli się - mniej lub bardziej nagle - wszyscy prawie popierający Wałęsę działacze" od związkowców do KLD-owców. l tak już zostało, tyle że doszlusowali konserwatyści wspomagający wówczas Mazowieckiego, a odpłynęli aferzyści. W konsekwencji budujemy listę wyborczą dla 200 prawicowców, na której to liście wjadą do Sejmu ideowi wrogowie czy ludzie o bandyckich poglądach (tj. bandyckich subiektywnie, a czasem i obiektywnie, by przypomnieć Wrzodaka, fuj!). 364 FRONDA PRZEDWIOŚNIE 1996 FRONDA PRZEDWIOŚNIE 1996 365 « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();