OCENA DYNAMIKI ZMIAN SPRAWNOCI
OGÓLNEJ I UKIERUNKOWANEJ
W ROCZNYM CYKLU SZKOLENIOWYM
GRUPY SIATKAREK
Opracowa:
SAWOMIR WIżNIEWSKI
GDYNIA 2003r
1
1. WSTP
1.1 Wprowadzenie
Wszechstronna i systematyczna kontrola procesu treningowego jest jednym z
podstawowych czynników warunkujcych wzrost poziomu sportowego zawodników.
Trening sportowy powoduje okrelone zmiany morfo-funkcjonalne w organizmie
czowieka, co miśdzy innymi znajduje odbicie w rozwoju sprawnoci motorycznej.
Dynamikś rozwoju sprawnoci motorycznej mołna ocenił na podstawie
porównania wyników takich samych testów prowadzonych periodycznie. Ocena dynamiki
rozwoju sprawnoci motorycznej u dzieci i modzieły jest istotna z tego wzglśdu, łe
zaburzenia w rozwoju motoryki mog stanowił sygna do weryfikacji procesu
treningowego. Natomiast dułe rozbiełnoci w rozwoju sprawnoci motorycznej mog
stanowił czynnik selekcji. Niezbśdnym warunkiem racjonalnego sterowania procesem
treningowym jest jego kontrola, która obok sprawnoci fizycznej musi dotyczył techniki,
taktyki i cech wolicjonalnych. Osigniście wysokiego poziomu rozwoju powyłszych
elementów mołliwe jest tylko poprzez wieloletni, racjonalnie prowadzony trening, w
którym ocena postśpów stanowi podstawowy warunek sukcesów sportowych
zawodników.
Staa, systematyczna, trafna i rzetelna kontrola stanu wytrenowania oraz
oddziaywania stosowanych metod i rodków
na rozwój zawodników odgrywa bardzo istotn rolś, poniewał wpywa na wytyczenie
planów na nastśpny sezon oraz na modyfikacjś metod i rodków treningowych /l 8/.
W procesie treningowym wytrenowaniu podlegaj nastśpujce elementy:
cechy motoryczne
- technika
- taktyka
- cechy wolicjonalne
Widoczny obecnie rozwój i poszukiwanie nowych metod i rodków treningowych
spowodowa, ił problem rozwoju sprawnoci fizycznej sta siś gównym zagadnieniem
teorii sportu.
Rozwój sprawnoci motorycznej przebiega dwukierunkowo:
a/ harmonijny rozwój organizmu i przygotowania do rółnorodnej
dziaalnoci sportowej poprzez podniesienie na wyłszy poziom wszechstronnego
przygotowania fizycznego
b/ podniesienie na wyłszy poziom przygotowania specjalnego,
2
celem osigniścia wysokich wyników w swojej dyscyplinie sportu. Rozwój cech
motorycznych jest podstaw rozwoju sprawnoci fizycznej. Wartoł poszczególnych
cech motorycznych dla ogólnej sprawnoci fizycznej. Wartoł poszczególnych
cech motorycznych dla ogólnej sprawnoci fizycznej jest rółna Jścz czśsto jako
gówne cechy wymienia siś: siś, szybkoł, wytrzymaoł, zwinnoł Ponadto do cech
motorycznych zalicza siś gibkoł i zrścznoł oraz moc.
Trening sportowy przy trafnym doborze metod pozwala na przyspieszenie rozwoju
potrzebnych w danej dyscyplinie cech motorycznych. Wzrastajcy, mody organizm
stanowi dobry materia, który w granicach okrelonych mołliwociami funkcjonalnymi
mołna ksztatował tak, aby zawodnik sprosta wymogom mistrzostwa sportowego.
1.2 Cel pracy.
Celem niniejszej pracy jest dokonanie charakterystyki cech
morfologicznych, ocena poziomu sprawnoci fizycznej ogólnej i ukierunkowanej na
przestrzeni jednego roku modziczek UKS "TREFL" Gdynia uprawiajcych grś w pikś
siatkow.
W zwizku z tym hipotetycznie zakada siś, łe:
1. Dziewczśta z grupy trenujcej charakteryzuj siś budow ciaa
waciw dla uprawianej dyscypliny sportu.
2. Poziom sprawnoci fizycznej ogólnej badanych siatkarek jest
wyłszy od poziomu nietrenujcych.
3. Sprawnoł fizyczna ogólna i ukierunkowana wzrastaa w sposób
istotny na przestrzeni jednego roku.
1.3 Problem badawczy w wietle literatury.
Pika siatkowa jest gr zespoowego wspódziaania, z grupy
dyscyplin sportowych o charakterze walki poredniej. Czas gry jest nieokrelony, istnieje
swoisty system zdobywania punktów przy ograniczonym kontakcie z pik i cyklicznych
zmianach ustawienia drułyny. Jest gr interwaow, kwalifikowan do gier technicznych,
a pod wzglśdem motorycznym nalełc do grupy sportów siowo-szybkociowych.
Siatkówka poprzez swoj specyfikś stawia przed zawodnikami wysokie wymagania i przy
badaniach dotyczcych tej dyscypliny sportu, naleły przeprowadził analizy
3
uwzglśdniajce: wiek, budowś morfologiczn, uzdolnienia ruchowe, sprawnoł fizyczn
ogóln i ukierunkowan zawodników.
Dynamiczny rozwój bada rozwoju fizycznego, sprawnoci fizycznej, zdolnoci i
umiejśtnoci ruchowych nastpi w latach dwudziestych naszego wieku. Polskim
prekursorem prac z zakresu metodologii pomiarów sprawnoci ruchowej i twórc
miernika sprawnoci fizycznej by J.Mydlarski. Stwierdziwszy istnienie pewnego
prawidowego zwizku miśdzy wzrostem a ciśłarem ciaa" i podobnego zwizku miśdzy
budow ciaa a sprawnoci", przyj, łe wyniki osigniśte w biegu, skoku i rzucie, w
zalełnoci od podstawowych wskaników rozwoju fizycznego, jakimi s wzrost, ciśłar
ciaa, wiek kalendarzowy oraz peł badanych, do starczaj odpowiednich danych do oceny
poziomu sprawnoci fizycznej. Tabele Mydlarskiego pozwalaj na ledzenie postśpu w
rozwoju badanych osobników i porównywanie ich ze sob.
Po II wojnie wiatowej kontynuatorem bada J.Mydlarskiego zosta R.Trzeniowski,
który zmodyfikowa jego miernik powiśkszajc liczbś prób, wprowadzajc modsze
kategorie wiekowe oraz istotnie zmieniajc charakter punktacji za uzyskane wyniki.
Ludwik Denisiuk w pracach nad konstrukcj testu jako pierwszy zastosowa postśpowanie
zgodne z teori testów i przy ułyciu nowoczesnych metod statystyki. Opracowany jeszcze
w 1963 roku test by wykorzystany przez autora w badaniach eksperymentalnych
Denisiuk twierdzi, ił ogólna sprawnoł fizyczna stanowi efekt rozwoju wszystkich cech
motorycznych, które maj rółn wartoł diagnostyczn. Swój test typu analitycznego
opar na prostych łwiczeniach obrazujcych: szybkoł, siś, zwinnoł, wytrzymaoł.
Oceny poszczególnych prób s normowane (T-skala), dziśki czemu mołna je sumował
dla okrelenia ogólnej sprawnoci.
Test Denisiuka by czśsto stosowany w praktyce szkolnej, a takłe w licznych pracach
badawczych, zwaszcza w ostatnich dwudziestu latach.
W wyniku bada prowadzonych w latach 1980-1989 nad struktur podstawowych
cech motorycznych oraz struktur sprawnoci fizycznej powsta Test Sprawnoci
Fizycznej dla Dzieci i Modzieły w wieku 8-18 lat autorstwa Stefana Pilicza (1989r). Test
zawiera trzy nastśpujce próby:
1. Pomiar siy cisku doni za pomoc dynamometru.
2. Skok w dal z miejsca.
3. Taping rk.
Naleły wspomnieł jeszcze o Indeksie Sprawnoci Fizycznej Krzysztofa Zuchory,
który stanowi popularny instrument samooceny i samokontroli wasnego stanu sprawnoci
fizycznej.
4
Autor nie zamieci oceny rzetelnoci i trafnoci prób. Obiektywnie naleły przyznał, ił
indeks by bardzo dobrze reklamowany i osign sukces propagandowy.
Takłe w latach osiemdziesitych funkcjonowa test opracowany przez Zdzisawa
Chromiskiego. Ministerstwo Owiaty i Wychowania uznao go za podstawow metodś
oceny stanu sprawnoci fizycznej (udzia w ocenie z wychowania fizycznego, badania
bilansu sprawnoci).
Do badania poziomu sprawnoci ogólnej stosuje siś testy byego Instytutu
Naukowego Kultury Fizycznej w opracowaniu T.Ulatowskiego.
Wród testów sprawnoci fizycznej szeroko stosuje siś takłe metody oceny
sprawnoci opracowane poza granicami Polski.
Test Minimalnej Sprawnoci Fizycznej Krausa-Webera zosta sporzdzony dla oceny
stanu siy i wytrzymaoci miśni tuowia oraz stanu gibkoci krśgosupa, te proste
łwiczenia orientuj ogólnie o stopniu sprawnoci fizycznej i mog był stosowane juł od 6
roku łycia. wiczenia te nie wymagaj specjalnego przygotowania w kałdych warunkach.
Test AAHPER (American Association for Health, Physical Education and
Recreation) zosta skonstruowany w roku 1957 i zmodyfikowany w roku 1965 i
przeznaczony jest dla modzieły szkolnej w wieku 10-21 lat. Zestaw prób odpowiada
potrzebom szkolnego wychowania fizycznego. To w znacznej mierze przyczynio siś do
rozpowszechniania tego testu nie tylko w Stanach Zjednoczonych Ameryki Pónocnej, ale
takłe w wielu europejskich krajach.
Prosta instrukcja testu zawiera opis sposobu wykonania poszczególnych prób, tabele
punktowe, normy oraz wzory formularzy dla graficznego przedstawienia zmian w stanie
sprawnoci. Tabele punktacyjne i normy opracowano wedug pci i wieku
kalendarzowego.
W wyniku prac licznego zespou amerykaskich specjalistów zajmujcych siś
badaniami struktury sprawnoci fizycznej pod kierownictwem E.A.Fleishmana (1964r)
opracowano test sprawnoci fizycznej dla amerykaskiej modzieły w wieku 12-18 lat.
Test zawiera 10 prób. Tabele punktowe sporzdzone na materiale liczcym 20.000
modzieły umołliwiaj ocenś stanu sprawnoci wedug pci i wieku.
Stosowanie rozlicznych metod pomiaru sprawnoci uniemołliwia skuteczne
porównywanie stanu sprawnoci nie tylko pomiśdzy rółnymi krajami, ale nawet w
obrśbie jednego kraju.
Aby temu zaradził, na kongresie zorganizowanym z okazji Igrzysk Olimpijskich w Tokio
w 1964 roku podjśto próbś unifikacji metod pomiaru stanu sprawnoci fizycznej. W
wyniku dyskusji powoano Miśdzynarodowy Komitet do Spraw Standaryzacji Testów
Sprawnoci Fizycznej - ICSPFT , który podj pracś nad unifikacj testów sprawnoci.
5
Przedstawiony przez ICSPFT test sprawnoci zalecany jest dla osób w wieku od 6 do 32
lat. Test zawiera osiem prób.
Miernik ten uzyska znaczn popularnoł w Polsce i by wielokrotnie stosowany w
pracach magisterskich, doktorskich i rółnego rodzaju badaniach naukowych.
Fizyczna sprawnoł ogólna badana w sposób analityczny bd syntetyczny stanowi
tylko czśł wartoci, na jak skada siś osigniście wyniku sportowego. Ocena jej nie jest
jedynym miernikiem poziomu zawodnika, lecz stanowi podstawś sprawnoci fizycznej
ukierunkowanej w poszczególnych dyscyplinach sportu, któr równieł ocenia siś w
kontroli pracy treningowej.
Pierwsze próby w pice siatkowej okrelajce ocenś poziomu technicznego w postaci
wymiernej zostay przeprowadzone w 1947r. przy egzaminach wstśpnych na AWF w
Warszawie. Szkoleniowcy Polskiego Zwizku Piki Siatkowej opracowali drug czśł
sprawdzianu Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej. Dotyczy ona sprawnoci specjalnej
i skada siś z piściu prób dostosowanych do specyfiki siatkówki.
Do oceny i kontroli rozwoju sprawnoci ukierunkowanej zawodników, w
powszechnym wychowaniu fizycznym i sporcie masowym mołna wykorzystał zestaw
prób opracowany przez G.Grochowskiego /l l/.
Stosunkowo nieliczne prace w polskiej literaturze dotyczce zagadnienia sprawnoci
fizycznej ukierunkowanej, nie tworz jednolitego systemu kontroli trenerskiej do
poszczególnych etapów zaawansowania, gdył dotycz rółnego materiau, nie pozwalaj w
wiśkszoci porównał siś i rółna jest interpretacja uzyskanych wyników /1,12,14,15/
Funkcja pomiarów - najprociej ujśta - ma na celu ustalenie faktycznego stanu,
który musi był stwierdzony przed dokonaniem porównania i wycigniściem wniosków.
Mołliwoł dokadnego okrelenia za pomoc pomiarów zmian w stanie faktycznym u
tego samego osobnika lub grupy osobników oraz po upywie ustalonego czasu jest
wałnym czynnikiem w procesie treningowym, gdył umołliwia ledzenie postśpów
zawodnika. Powoduje to, ił efekty pracy trenera s mierzalne.
6
2. MATERIA I METODY BADAż
2.1 Materiaż
W celu dokonania oceny poziomu sprawnoci fizycznej
ogólnej i ukierunkowanej w rocznym cyklu szkoleniowym, badaniami objśto zawodniczki
zespou modziczek UKS Trefl" Gdynia specjalizujcego siś w pice siatkowej. Ogóem
przebadano 12 dziewczt w wieku 14-15 lat, biorcych udzia w rozgrywkach
makroregionu pomorskiego.
Zespoy modziczek utworzono poprzez nabór i selekcjś obejmujc najbardziej
uzdolnione ruchowo i posiadajce odpowiednie warunki fizyczne dziewczśta w wieku 10
lat wszystkich szkó gdyskich. Dziewczśta objśto treningiem wstśpnym, poddajc
kontroli trenerskiej o odstśpach czteromiesiścznych. Po przejciu do treningu
wszechstronnego zespoy startoway w rozgrywkach ligi modziczek makroregionu
pomorskiego.
żrednio stał zawodniczy kałdej z trenujcej dziewczt wynosi 4,5 roku. Zespó trenuje 4
razy w tygodniu po 2 godziny, pod kierunkiem trenera piki siatkowej. Zajścia odbywaj
siś w hali sportowej Zespou Szkó Sportowych w Gdyni. Badania przeprowadzono
dwukrotnie:
w podokresie specjalnym okresu przygotowawczego dn.07.09.1999r
w kocowej czści okresu startowego dn. 03.05.2000r
Próby testowania przeprowadzono w hali sportowej i na biełni lekkoatletycznej,
kałdorazowo miśdzy godzin 17.30 a 19.30. Zawodniczki zostay poinstruowane o
sposobie wykonania próby.
2.1 Metody
W celu okrelenia typu antropologicznego badanego zespou,
przeprowadzono pomiary masy ciaa i wzrostu. Na podstawie tych danych obliczono
wskanik Rohrera wedug wzoru:
masa ciaa (w g)
r = ...................................... x 100
wysokoł ciaa (w cm)3
Pomiarów masy ciaa dokonano na wadze lekarskiej z dokadnoci do l 00g.
Wysokoł ciaa mierzono z dokadnoci do 0,5 cm.
7
Sprawnoł fizyczn ogóln oceniano przy pomocy testu Instytutu Naukowego Kultury
Fizycznej, który obejmuje nastśpujce próby :
1. szybkoci biegowej (60 m)
2. mocy (wyskok dosiśłny)
3. zwinnoci (bieg zygzakiem)
4. wytrzymaoci ogólnej (300 m)
5. siy - wytrzymaoci siowej (naginanie i prostowanie ramion w podporze )
Otrzymane wyniki przeliczono na punkty korzystajc z tabeli w skali T".
Sprawnoł fizyczn ukierunkowan oceniono w oparciu o zestaw prób
opracowanych przez G.Grochowskiego /l l/:
1. Poruszanie siś po boisku - mierzono czas nieprzerwanego prawidowo wykonania
zadania ruchowego.
2. Skocznoł specjalna - mierzona iloci wyskoków w czasie 30 sekund.
3. Zagrywkś oceniano prawidowoci wykonania dziesiściu zagrywek.
4. Celnoł zagrywek - oceniana suma punktów w dziesiściu zagrywkach w wyznaczone
sektory boiska.
5. Podanie w przód i do tyu - mierzono czasem wykonania dwóch powtórze.
6. Podanie piki z przebiegniściem pod siatk- mierzono czasem wykonania łwiczenia.
7. Odbicie piki z poruszaniem siś po kwadratach - mierzono czasem wykonania próby.
8. Dokadnoł podania (wystawienia) - mierzono czasem wykonania dwudziestu
prawidowych poda.
9. Wystawienie piki - mierzono czasem wykonania dwudziestu odbił.
Szczegóowe instrukcje przeprowadzonych prób sprawnoci fizycznej ogólnej i
ukierunkowanej zawarte zostay w aneksie.
Otrzymane wyniki czstkowe przeliczono na punkty w skali T", korzystają c z
nastśpujcych wzorów :
Ui = ------------ T = 50ui + 50
Zebrany materia opracowano przy pomocy ogólnie przyjśtych metod statystycznych /17/.
Dla kałdej cechy obliczono :
l. żredni arytmetyczn wg wzoru :
x = ---- Xi
gdzie : x rednia arytmetyczna
8
Xi - wartoci cechy
N - liczba obserwacji
2. Odchylenie standardowe :
Sx = 1/N (xi-x)2
gdzie : Sx rednie odchylenie standardowe
xi wartoł cechy
x rednia arytmetyczna
N liczba obserwacji
3. Wspóczynnik zmiennoci Pearsona :
VX = ------ x 100 gdzie: Sx odchylenie standardowe
X rednia arytmetyczna
4. Istotnoł rółnic miśdzy uzyskanymi wynikami
N -1
t = -----
gdzie : statystyka ma rozkad t - Studenta
o df = N- 1 stopniach swobody
z - rednia arytmetyczna rółnic zi= yi- xi
Sz - odchylenie standardowe wartoci zi
9
3. ANALIZA WYNIKÓW BADAż
4.1 Charakterystyka wybranych cech morfologicznych
Wysoki poziom sportowego wspózawodnictwa wykazujcy
nadal tendencje rozwojowe, powoduje, łe przed zawodnikami stawia siś coraz wiśksze
wymagania pod wzglśdem przygotowania kondycyjno-sprawnociowego, technicznego,
taktycznego i psychicznego.
Aby sprostał wymogom wspóczesnego sportu wyczynowego poszukuje siś
nowoczesnych metod i rodków treningowych, korzystajc z najnowszych osigniśł
rółnych dziedzin nauki.
Znaczny wpyw na wyniki sportowe ma budowa somatyczna, któr rozpatruje siś
w aspektach: wielkoci ciaa (wzrost, masa), proporcji stosunków wewnśtrznych miśdzy
komponentami tkankowymi.
Budowa ciaa jest tylko jednym z wielu elementów, ale pierwszoplanowym,
warunkujcych osiganie wysokich wyników w sportowych grach zespoowych. Panuje
pogld, ił w formowaniu siś budowy ciaa zawodników podstawow rolś odgrywaj
selekcja naturalna oraz rółnicowanie siś cech pod wpywem obciłe treningowych
specyficznych dla omawianych gier zespoowych. Zdaniem Jaskólskiego i Zuchalskiego
budowa ciaa sportowców rółni siś zdecydowanie od budowy osób nie zajmujcych siś
sportem, co ma istotne znaczenie w dziaalnoci sportowej i w sposób bardzo istotny
warunkuje selekcjś.
W pice siatkowej warunki fizyczne odgrywaj wałn rolś, a model" siatkarki
cechuje wysoki wzrost przy krótkim tuowiu i dugich koczynach dolnych, rednia masa
ciaa w stosunku do wzrostu, stwarza wrałenie smukej sylwetki /l 61.
U badanej populacji dokonano pomiaru masy ciaa i wzrostu, na podstawie którego
okrelano wskanik Rohrera.
Tabela nr l. Charakterystyka liczbowa wysokoci ciaa.
Wzrost min max X Sx Vx
w cm
172 - 181 175,3 2,80 2%
żredni wzrostu badanych zawodniczek mołna zaliczył wedug wskaników rozwoju
fizycznego opracowanych przez J.N.Kleszczowa i A.G.Furmanowa do przedziau wzrostu
powyłej redniego. Rółnica pomiśdzy najwyłsz a najniłsz zawodniczk wynosi D = 9
10
cm, co wiadczy o maym zrółnicowaniu wzrostu, potwierdzonym wartoci odchylenia
standardowego i wspóczynnika zmiennoci.
Na podstawie redniej wartoci ciaa dziewczt z grupy trenujcej, która wyniosa 175,3
cm i zestawienia przeciśtnych wzrostu dzieci poznaskich (wg Malinowskiego i
wspópr.), które wynosiy 160,7 cm, potwierdza siś trafnoł przeprowadzonego naboru i
selekcji do sekcji piki siatkowej.
Wyniki bada dotyczce masy ciaa przedstawia tabela nr 2.
Tabela nr 2. Charakterystyka liczbowa ciśłaru ciaa.
Masa ciaa Min - max X Sx Vx
(w kg)
52-64 57,7 3,44 5%
Rółnica miśdzy najmniejszym a najwiśkszym ciśłarem ciaa wynosi 12 kg. Odchylenie
standardowe wynosi 3,44 redniej arytmetycznej wagi ciaa. żredni ciśłar ciaa wg
wskaników rozwoju fizycznego J.N.Kleszczowa i A.G.Furmanowa mieci siś w zakresie
wagowym rednim.
Okrelajc typ antropologiczny budowy ciaa uzyskane wyniki uzupeniono
rednim wskanikiem Rohrera, który wynosi 1,07.
Wedug klasyfikacji Kolasy /19/:
- osobnicy smukli x-l,37
- osobnicy redni 1,38-1,58
- osobnicy tśdzy l, 5 9 - x
Badane zawodniczki reprezentuj typ lepto somatyczny czyli waciwy dla siatkarek.
3.2 Charakterystyka sprawnoci fizycznej ogólnej w
rocznym cyklu szkoleniowym.
Sprawnoł fizyczna zaleły od genetycznych waciwoci czowieka, takich jak :
uzdolnienia ruchowe, konstytucja somatyczna, sprawnoł zmysów, temperament oraz
odpowiednie proporcje ciaa. Jest to zespó czynników o charakterze endogenny Drugi
zespó czynników nazywamy egzogennymi, odnosi siś do rodowiska
zewnśtrznego i trybu łycia.
Oddziaywanie na organizm poprzez systematyczny trening powoduje podnoszenie
sprawnoci fizycznej i utrzymanie jej na wysokim poziomie, konieczne jest jednak cige
badanie i staa kontrola cech motorycznych wychowanka.
Powyłsze sformuowanie w peni potwierdza def. Baraskiego pod pojściem sprawnoci
ogólnej naleły rozumieł wysoki poziom rozwoju podstawowych cech motorycznych w
11
stosunku do indywidualnych warunków osobnika ( aktualnego wieku, wzrostu, ciśłaru
ciaa), wyranie jednak wyłszy od rednich wartoci charakteryzujcych pod tym
wzglśdem przeciśtn populacjś" 121.
Poziom sprawnoci ogólnej kontrolowano w oparciu o test Instytutu Naukowego
Kultury Fizycznej, mierzc nastśpujce cechy motoryczne :
- siś,
- szybkoł,
- zwinnoł,
- wytrzymaoł,
- moc.
Sia.
Sia jest to zdolnoł organizmu do pokonywania ciśłaru zewnśtrznego lub ciśłaru
wasnego ciaa 151.
Tempo rozwoju siy u dzieci i modzieły szkolnej przebiega nierównomiernie od
pierwszych lat szkolnych.
U dziewczt dułe przyrosty siy obserwuje siś w wieku 12-13 lat. Póniej w wieku 13-14
lat wartoci siy gwatownie spadaj.
Tabela nr l. Charakterystyka liczbowa siy.
Wynik próby
(iloł powtórze)
Min - max X Sx
v
x
I badanie 15-50 29,6 12,61 42%
II badanie 16-52 31,4 10,84 34%
W próbach siy zanotowano niewielki wzrost wyników rednio o 2,3 pkt. w skali T".
Dułe zrółnicowanie wartoci siy potwierdza wartoł odchylenia standardowego i
wspóczynnika zmiennoci Pearsona. Nie stwierdzono istotnych rółnic statystycznych
pomiśdzy poszczególnymi badaniami.
Ksztatowanie siy siatkarki ma swoisty cel, gdył rozwijana przy pomocy łwicze
waciwych i specjalnych tworzy podstawś dla rozwoju szybkoci, zwinnoci i
skocznoci. Sia odgrywa duł rolś w ofensywnych poczynaniach zespou.
W tecie Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej zawarto pomiar wytrzymaoci
siowej na podstawie uginania i prostowania ramion w podporze na aweczce szwedzkiej.
Wyniki pomiaru przedstawia tabela nr l.
12
Szybkoś.
Szybkoł jest w odniesieniu do czowieka zdolnoci przemieszczania ciaa w
przestrzeni, a takłe poszczególnych jego odcinków wzglśdem siebie wzajemnie. Rozwój
szybkoci u dziewczt koczy siś w wieku 15 lat.
Dla okrelenia poziomu szybkoci operuje siś najczściej trzema zasadniczymi
elementami:
- czas reakcji,
- czas trwania pojedynczego ruchu,
- czśstotliwoł ruchów /l 8/.
Jest cech decydujc o kocowym zwyciśstwie nie tylko w
pice siatkowej, gdzie pozwala na obronś w polu w rółnych postawach, podejcie do piki
na rółne odlegoci, zbicie i zastawianie.
Wyniki biegu na 60 m przedstawiaj zaczniki 4 i 5, a rednie wartoci próby szybkoci
podaje tabela nr 2. Tabela nr 2. Charakterystyka liczbowa szybkoci.
Wynik próby
Min - max X Sx Vx
(w sekundach)
I badanie 10,2-9,1 9,7 0,28 2%
II badanie 9,9 - 9,0 9,4 0,30 3%
Na przestrzeni rocznego cyklu szkoleniowego nastpi wzrost wartoci cechy o 0,3
sśk., który nie by istotny statystycznie. Grupa jest jednorodna pod wzglśdem tej cechy w
I i II badaniu.
Zwinnoś.
Okrelenie zwinnoci jest bardzo zołone i trudno j dokadnie zdefiniował, gdył
wystśpuje tu wiele rozbiełnoci.
Zwinnoł jest zarówno koordynacj ruchow caego aparatu miśniowego i kostnego, jak
teł wzroku i suchu /l 9.
Zwinnoł jest to zdolnoł do wykonywania rółnych ruchów, w rółnych
kierunkach i paszczyznach, ale zawsze przy udziale caego ciaa.
Wedug Denisiuka zwinnoł jest to umiejśtnoł szybkiego i dokadnego wykonania
ruchów w okrelonym stopniu ich trudnoci" / II.
Rozwój tej cechy motorycznoci osiga u dziewczt najwyłsz wartoł w wieku 9-
10 lat i rozwija siś do 13 roku łycia.
13
Ciga zmiennoł sytuacji przy dziaaniach defensywnych i ofensywnych wymaga
od zawodniczek staej aktywnoci ruchowej i zwinnoci ruchów.
żrednie wyniki próby zwinnoci uzyskane przez badane dziewczśta przedstawia tabela nr
3, a wyniki szczegóowe zawarto w zacznikach 4 i 5.
Tabela nr 3. Charakterystyka liczbowa wyników próby zwinnoci.
Wynik próby
Min - max X Sx
v
x
(w sekundach)
I badanie 23,8-27,1 26 0,93 3%
II badanie 22,1-25,9 24,4 1,09 4%
Na przestrzeni roku nastpi bardzo istotny statystycznie wzrost tej cechy o 1,6 sśk.
Odchylenie standardowe i wspóczynnik zmiennoci potwierdzi mae zrółnicowanie tej
cechy w grupie, które siś jednak powiśkszyo w trakcie cyklu szkoleniowego.
Wytrzymaoś.
Jest to zdolnoł do dugotrwaego kontynuowania skurczów submaksymalnych i
maksymalnych, przy zaangałowaniu w wysiku dostatecznej grupy miśni w celu
postawienia znacznych wymaga funkcjonalnych ukadom krłenia i oddychania /l 8/.
U dziewczt rozwój tej cechy osiga najwyłsz wartoł w 12 roku łycia. W
póniejszym okresie widoczny jest regres tej cechy.
W pice siatkowej zawody skadaj siś z kilkuset dziaa i przeciwdziaa
kompleksowych zmuszajcych do bardzo intensywnego wysiku angałujcego cay ukad
ruchowy. Biorc pod uwagś fakt, łe mecze siatkówki trwaj od okoo pó godziny do
trzech godzin, od zawodniczki wymagana jest dugotrwaa odpornoł na zmśczenie.
Wyniki uzyskane w biegu na 300 m przedstawiaj zaczniki 4 i 5, a rednie
wyniki próby wytrzymaoci podaje tabela nr 4.
Tabela nr 4. Charakteryst. liczbowa wyników próby wytrzymaoci.
Wynik próby
Min - max X Sx
(w sekundach) v
x
I badanie 70,0-61,3 65,9 3,44 5%
II badanie 69,8 - 54,3 60,06 4,27 7%
żrednie wyniki uzyskane w dwóch badaniach na powyłej nił przeciśtnym poziomie w
wietle skali T". Wzrost wartoci cechy w cigu jednego roku o 4,8 sśk. by bardzo
istotny statystycznie. Duła wartoł odchylenia standardowego potwierdza dułe
14
zrółnicowanie w wytrzymaoci poszczególnych zawodniczek, które siś powiśkszyo w
trakcie cyklu szkoleniowego.
Moc.
Moc jest zaliczana do zołonych cech motorycznoci.
Pojście mocy zostao utworzone dla okrelenia stosunków zachodzcych pomiśdzy si i
szybkoci w zołonych czynnociach i dziaaniach ruchowych, w zwizku z okreleniem
funkcji pracy i czasu wystśpujcych w tych czynnociach.
Moc jest to zdolnoł do celowego wyzwolenia maksimum siy w jego najkrótszym
okresie czasu III.
Najwyłsze przyrosty mocy u dziewczt notuje siś w wieku okoo 10 lat.
W poszczególnych dyscyplinach sportowych spotyka siś pewne cechy motoryczne
specyficzne dla kałdej dyscypliny.
W pice siatkowej jest to skocznoł traktowana jako sprawnoł zołona. Skadaj siś na
ni: sia miśni nóg i szybkoł odbicia (ewentualnie szybkoł rozbiegu). Wykonywanie
wszystkich akcji ofensywnych jak równieł czściowo defensywnych w siatkówce
wiłe siś z wykonywaniem wyskoku.
Pomiar mocy opiera siś o ocenś wyskoku dosiśłnego".
Wyniki szczegóowe uzyskane przez badan grupś przedstawiaj zaczniki 4 i 5, a
rednie wyniki próby mocy podaje tabela nr 5.
Tabela nr 5. Charakterystyka liczbowa wyników próby mocy.
Wynik próby
Min - max X Sx
v
x
(liczba cyklu)
I badanie 35-46 41,0 3,14
7%
II badanie 40-54 45,0 3,74
8%
Wzrost wartoci tej cechy w cigu roku o 4 cm, bardzo istotny statystycznie. żrednie
wyniki osigniśte w dwóch badaniach na dobrym poziomie punktowym po przeliczeniu w
skali T".
Na podstawie powyłszych danych, zauwałalny jest wzrost rednich wyników
uzyskanych w wybranych próbach sprawnoci fizycznej ogólnej na przestrzeni rocznego
cyklu szkoleniowego.
Istotny statystycznie wzrost nastpi w takich cechach, jak : zwinnoł, wytrzymaoł i
moc.
15
Natomiast nieznaczny postśp zanotowano podczas prób siy i szybkoci. Poziom
sprawnoci fizycznej ogólnej badanej grupy dziewczt przewyłsza redni poziom
wyrałany wartoci 50 pkt. w skali T", co wiadczy o dobrym przygotowaniu zespou
pod wzglśdem motorycznoci. żrednie iloci punktów okrelajce poziom sprawnoci
fizycznej ogólnej w poszczególnych badaniach przedstawia tabela nr 6.
Tabela nr 6. żrednia iloł punktów okrelajca poziom sprawnoci
fizycznej ogólnej w poszczególnych badaniach.
Obszar wytrzy- zwin - sia szyb- moc rednia żrednia
bada maoł noł koł spr.fiz. w skali
ogólna T
I badanie 53,00 72,50 64,00 64,00 65,40 63,00 50
II badanie 68,00 79,90 66,30 68,40 75,00 70,00 50
3.3 Charakterystyka sprawnoci fizycznej ukierunkowanej
w rocznym cyklu szkoleniowym.
Fidelus definiuje technikś sportow jako sposób wykonania zadania ruchowego
wyznaczonego przez taktykś, uwzglśdniajcy poziom rozwoju cech motorycznych i
psychicznych".
Doskonaa technika w sposób celowy i ekonomiczny prowadzi do wysokiego
wyniku/187. Technika na wysokim poziomie charakteryzuje siś :
1. Dobrze zaznaczonym podziaem przestrzenno-czasowym.
2. Dobrze zaznaczonym podziaem dynamiczno-czasowym.
3. Dobrym przepywem ruchu.
4. Wysok elastycznoci ruchu.
5. Przewidywaniem ruchów obcych.
6. Wczesnym przewidywaniem ruchu (antycypacja).
7. Dokadnoci ruchu (precyzja ruchu).
16
Zadania oparte o elementy techniki, pozwalaj ocenił sprawnoł
fizyczn specjaln, któr Z.Kraus okrela jako umiejśtnoł ekonomicznego poruszania siś
po polu gry, wykonywania skoków, padów, przewrotów, podporów, przy mołliwie
wszechstronnej szybkoci, gibkoci, zrścznoci, skocznoci, zwinnoci, wytrzymaoci i sile
wszystkich grup miśniowych" /14/.
Pika siatkowa nie posiada obiektywnych, rzetelnych i trafnych metod oceny
sprawnoci ukierunkowanej. Tym niemniej w oparciu o literaturś przeprowadzono
badanie sprawnoci ukierunkowanej drułyny modziczek UKS Trefl" stosujc
nastśpujce próby :
a/ poruszania siś po boisku - próba szybkoci ukierunkowanej,
b/ skocznoci specjalnej - wytrzymaoci ukierunkowanej,
c/ wykonywania zagrywki - próby pewnoci ruchu mierzonej
iloci skutecznych zagrywek,
d/ celnoci zagrywki - próby dokadnoci ruchu mierzonej
wykonaniem zagrywki w okrelone miejsce,
e/ podania piki w przód i do tyu - próba dokadnoci ruchu
mierzona podaniem piki sposobem górnym w okrelone miejsce,
f/ podania piki z przebiegniściem pod siatk- próba dokadnoci
ruchu mierzona przyjściem i nagraniem piki sposobem góra-dó
w okrelone miejsce,
g/ odbicia piki z poruszaniem siś po kwadratach - próba
dokadnoci ruchu mierzona podaniem piki sposobem górnym w
okrelone miejsce, h/ dokadnoci podania - próba dokadnoci
ruchu mierzona
podaniem piki sposobem górnym w okrelone miejsce,
i/ wystawienia piki - próba dokadnoci ruchu mierzona podaniem
piki sposobem górnym w okrelone miejsce,
Poruszanie siś po boisku.
Poruszanie siś jest czynnoci ruchow siatkarki poprzedzajc odbicie piki, w formie
odpowiedniego dojcia do niej lub miejsca bezporedniej interwencji. Umiejśtnoł
waciwego poruszania siś po boisku w trakcie gry uatwia przyjście prawidowej
postawy siatkarskiej, która wywiera wpyw na dokadnoł wykonania poszczególnych
elementów techniki.
Wyrółnia siś formś poruszania podstawowego (ogólnego) i poruszania
specjalnego.
17
Wyniki uzyskane w tej próbie przez badany zespó przedstawia tabela nr l i zaczniki 6 i
7.
Tabela nr l. Liczbowa charakterystyka poruszania siś po boisku.
Wynik próby
S
Min - max X x
v
x
(w sekundach)
I badanie 18,5-14,5 17,00 1,01 5%
II badanie 17,3-14,2 16,00 0,85 5%
Na przestrzeni jednego roku nastpi wzrost rednich wyników o 1,0 sśk. Wzrost ten by
istotny statystycznie. Niska wartoł odchylenia standardowego wiadczy o maym
zrółnicowaniu tej umiejśtnoci w badanej grupie.
Skocznoł specjalna- wytrzymaoł ukierunkowana.
Na podstawie tej próby mołemy prognozował na temat skutecznoci gry zawodniczki w
dziaaniach ofensywnych i czściowo defensywnych.
Przeciśtnie zawodniczka podczas zawodów wykonuje 200-300
Intensywnych wyskoków, atakujc lub zastawiajc pikś.
Wymaga to odpowiedniej podbudowy siowo-szybkociowej i stanowi niezmiernie wałny
element przygotowania specjalistycznego.
Wyniki tej próby zawarto w tabeli nr 2 i zacznikach 6 i 7.
Tabela nr 2. Liczbowa charakterystyka skocznoSci specjalnej".
Wynik próby
(liczba) Min - max X Sx Vx
I badanie 5-16 9,6 3,54 36%
I badanie 6-22 11,5 5,34 41%
Pomiśdzy pierwszym i drugim badaniem nastpi wzrost rednich wyników o 1,9. Bardzo
duła wartoł odchylenia standardowego dowodzi o dułym zrółnicowaniu umiejśtnoci
technicznej w badanej grupie.
Wykonanie zagrywki.
Zagrywka jest wprowadzeniem piki do gry i jedynym samodzielnym dziaaniem
zawodniczki, do której naleły wybór sposobu zagrywania i technika wykonania, w którym
przeciwnik praktycznie nie przeszkadza.
Zagrywkś powinna cechował pewnoł czyli takie wykonanie czynnoci ruchowej,
aby nie popenił bśdu, co podyktowane jest systemem zdobywania punktów. Wyniki tej
próby zawarto w tabeli nr 3 i zacznikach 6 i 7.
18
Tabela nr 3. Charakterystyka liczbowa wykonania zagrywki".
Wynik próby
(liczba) Min - max X Sx v
x
I badanie 5- 10 7,73 1,71 22%
II badanie 7 - 1 0 8,9 1,06 11%
Na przestrzeni jednego roku nastpi wzrost rednich wyników o 1,17. Wzrost ten by
istotny statystycznie. Z wartoci odchyle standardowych wynika, łe nastśpuje
wyrównywanie siś tej umiejśtnoci w badanej grupie (wspóczynnik zmiennoci
Pearsona).
Celnoł zagrywek.
Celnoł zagrywki jest precyzyjnym umiejscowieniem piki w tym miejscu pola gry, które
jest zgodne z zamiarem zagrywajcego. Bardzo wałnym elementem jest nastawienie
psychiczne zawodniczki zagrywajcej, które sprowadza siś do penej koncentracji przed i
w czasie wykonywania zagrywki.
Wyniki próby celnoci zagrywek przedstawiono w tabeli nr 4 i zacznikach 6 i 7.
Tabela nr 4. Liczbowa charakterystyka próby celnoSci zagrywki".
Wynik próby
(liczba) Min - max X Sx Vx
I badanie 18 -40 28,8 5,82 20%
II badanie 17 -43 33,20 6,93 20%
Na przestrzeni jednego roku nastpi wzrost rednich wyników o 4,4 punktów. Wzrost ten
by istotny statystycznie. Duła wartoł odchylenia standardowego wiadczy o dułym
zrółnicowaniu grupy pod wzglśdem tej umiejśtnoci.
Podanie piki w przód i do tyu.
Precyzja odbicia piki sposobem górnym oburcz zawodniczki bśdcej w ruchu opiera siś
na wyborze i trafieniu w okrelony punkt przestrzenny, dlatego w szkoleniu
podstawowym najwiśksz uwagś zwraca siś na prawidowoł i dokadnoł odbicia.
Umiejśtnoł poruszania siś i odbicia piki sposobem górnym oburcz w rółnych
kierunkach jest podstaw do oceny poziomu techniki ułytkowej. Wyniki uzyskane przez
badane dziewczśta przedstawia tabela nr 5 i zaczniki 6 i 7.
19
Tabela nr 5. Liczbowa charakterystyka próby podania piłki w
przód i do tyu".
Wynik próby
(w sekundach) Min - max X Sx Vx
I badanie 23,1-18,8 20,8 1,22 5%
II badanie 27,0-16,5 19,7 2,70 13%
Na przestrzeni jednego roku nastpi wzrost rednich wyników o 1,1 sekund. Wzrost ten
nie by istotny statystycznie. Maa wartoł odchylenia standardowego wiadczy o maym
zrółnicowaniu tej umiejśtnoci w badanej grupie w I badaniu, które siś zdecydowanie
powiśkszyo w cyklu szkoleniowym.
Podanie piki z przebiegniściem pod siatk.
Ze wzglśdu na duł dynamikś i szybkoł prowadzonych akcji, kałda zawodniczka jest w
staej aktywnoci ruchowej, która w zalełnoci od aktualnej pozycji zawodnika oraz
sytuacji przybiera rółne formy : od przyjścia sposobem dolnym w polu czyli czynnoci
typowo obronnej do czynnoci konstrukcyjnej jak jest wystawienie. Wymaga to
wysokiego stopnia opanowania techniki odbicia sposobem górnym i dolnym oburcz, co
byo przedmiotem oceny w/w próby, wyniki której przedstawia tabela nr 6 i zaczniki 6 i
7.
Tabela nr 6. Liczbowa charakterystyka próby podania piłki z
przebiegniściem pod siatk".
Wynik próby
(w sekundach) Min - max X Sx Vx
I badanie 23,2-16,2 20,10 2,16 10%
II badanie 22,0-16,2 19,40 1,92 9%
Na przestrzeni jednego roku nastpi wzrost rednich wyników o 0,7 sekund. Wzrost ten
nie by istotny statystycznie. Mae zrółnicowanie tej umiejśtnoci w badanej grupie.
Odbicie piki z poruszaniem siś po kwadratach.
Wykadnikiem indywidualnego wyszkolenia jest umiejśtnoł panowania nad pik
zawodniczki zmieniajcej kierunek poruszania siś i kierunek odbicia piki.
Szybkoł poszczególnych akcji zmusza zawodniczki do podejmowania byskawicznych
rozwiza i dugich okresów maksymalnego skupienia. Taki sposób gry jest mołliwy na
bazie odpowiedniego przygotowania szybkociowo-zwinnociowego w oparciu o
bezbśdn technikś poruszania siś i odbicia sposobem górnym oburcz.
Wyniki próby zawiera tabela nr 7 i zaczniki 6 i 7.
20
Tabela nr 7. Liczbowa charakterystyka próby odbicia piłki z
poruszaniem siś po kwadratach".
Wynik próby
(w sekundach) Min - max X Sx v
x
I badanie 31,4-23,0 26,20 2,66 10%
II badanie 27,2-21,9 24,30 1,73 7%
Na przestrzeni jednego roku nastpi wzrost rednich wyników o 1,9 sśk. Wzrost ten by
istotny statystycznie. Mae zrółnicowanie tej umiejśtnoci w badanej grupie.
Dokadnoł podania.
Budowanie akcji ataku polegajce na zaskakujcym przeciwnika rozegraniu piki,
wymaga od zawodniczek dobrej orientacji przestrzennej i odpowiedniej techniki odbicia
sposobem górnym oburcz. Im bardziej dokadnie pika zostanie wystawiona, tym
wiśkszy procent skutecznoci dziaania ofensywnego.
Wyniki próby dokadnoci wystawienia przedstawia tabela nr 8 i zaczniki 6 i 7.
Tabela nr 8. Liczbowa charakterystyka próby dokładnoSci
podania".
Wynik próby
(w sekundach) Min - max X Sx v
x
I badanie 38,2-24,2 29,8 4,14 13%
II badanie 31,1-24,4 27,7 1,92 6%
Na przestrzeni jednego roku nastpi wzrost rednich wyników o 2,1 sśk. Wzrost ten nie
by istotny statystycznie. Malejca wartoł odchylenia standardowego i wspóczynnika
zmiennoci wiadczc zmniejszaniu siś zrółnicowania grupy.
Wystawienie piki.
Jest to próba bśdca dobrym odzwierciedleniem technicznych umiejśtnoci zawodniczek
w zakresie operowania pik w sposób celowy i skuteczny.
Wyniki oceny wysokiego wystawienia piki przedstawia tabela nr 9 i zaczniki 6 i 7.
Tabela nr 9. Liczbowa charakterystyka próby wystawienia piłki".
Wynik próby
(w sekundach) Min - max X Sx v
x
I badanie 40,0-28,4 34,3 3,41 7%
II badanie 34,0-28,5 31,1 5%
1,80
21
Na przestrzeni jednego roku nastpi wzrost rednich wyników o 3,2 sek. Wzrost ten by
istotny statystycznie. Zmniejszajca siś wartoł odchylenia standardowego i
wspóczynnika zmiennoci wiadcz o wyrównywaniu siś tej umiejśtnoci w badanej
grupie.
Przeprowadzone badania wykazay, łe w okresie od 1.09.1999r do maja 2000r
rednia sprawnoł fizyczna ukierunkowana wzrosa z 38,6 punktów w skali T do 48,5
punktów w skali T (rółnica 9,9 punktów) i bardzo zbliłya siś do redniej 50 punktów w
skali T.
Brak istotnego statystycznie wzrostu wystpi w próbach podania piki z przebiegniściem
pod siatk" i w podaniach piki w przód i do tyu". W pozostaych próbach wzrost by
istotny statystycznie.
Najwyłszy wzrost wartoci wyników na przestrzeni rocznego cyklu szkoleniowego
wystpi w wystawieniu", a najniłszy w skocznoci specjalnej" i celnoci zagrywki",
która bya najsabiej rozwiniśt cech sprawnoci fizycznej ukierunkowanej.
żrednie iloci punktów okrelajce poziom sprawnoci fizycznej ukierunkowanej w
poszczególnych badaniach przedstawia tabela nr 10.
22
Tabela nr 10. żrednia iloł punktów okrelajca poziom sprawnoci fizycznej ukierunkowanej w
poszczególnych badaniach.
Obszar Poruszanie Skocznoł Wykonanie Celnoł Podanie Podanie Odbicie z Doka- Wysta- żrednia żrednia
bada siś specjalna zagrywki zagrywki w przód, z przebie- porusza- dnoł wienie spr.fiz. w skali
do tyu gniściem niem siś podania ukierunk. T
pkt pkt pkt pkt pkt pkt pkt pkt pkt pkt pkt
I badanie 38,6 42,7 36,7 43,7 36,5 44,7 37,1 38,3 29,6 38,6 50
II badanie 48,6 45,8 49,1 46,0 49,0 48,7 49,0 48,8 47,3 48,5 50
23
3.4 Wzorzec sprawnoci fizycznej ogólnej
i ukierunkowanej juniorki mżodszej uprawiajcej
siatkówk.
Okrelenie wzorzec siatkarki" jest terminem umownym, czściowo tylko
okrelajcym jakimi cechami powinna charakteryzował siś zawodniczka, aby w
perspektywie osignł mistrzostwo sportowe.
Analiza cech najwybitniejszych zawodniczek w trakcie ich sportowej kariery, kierunek
zmian zachodzcych w okresie ich rozwoju, miara talentu i predyspozycji, progresja
wyników sportowych pozwala na tworzenie wyobrałeniowego modelu przyszego
idealnego sportowca.
Zebrany przez autora niniejszej pracy materia w postaci przeprowadzonych testów i prób
dotyczy niewielkiej liczbowo populacji i przedstawia wzorzec sprawnoci fizycznej
ogólnej i ukierunkowanej oparty na najlepszych wynikach uzyskanych przez poszczególne
zawodniczki UKS TREFL" Gdynia.
Wzorzec oparty na najlepszych wynikach badanych zawodniczek
24
Zażcznik L
Instrukcja przeprowadzonych prób sprawnoci fizycznej ogólnej,
l. Próba siy. (Uginanie i prostowanie ramion w podporze).
wiczca ugina i prostuje ramiona w podporze na aweczce
szwedzkiej nie dotykajc klatk piersiow aweczki.
Przez cay czas trwania próby naleły utrzymał wyprostowany tuów. wiczenie wykonuje
siś w sposób cigy. Na ocenś skada siś iloł poprawnie wykonanych wyprostów ramion
wyrałonych ca liczb.
2. Próba szybkoci. (Bieg na 60 m).
Próbś przeprowadza siś na biełni lekkoatletycznej.
Obowizuje start niski. wiczce biegn pojedynczo, wykonujc próbś dwukrotnie z
przerw miśdzy nimi nie dułsz nił 15 min. Czas biegu mierz nie mniej nił 2 osoby
stoperem z dokadnoci do 0,1 sekundy. Do oceny zalicza siś redni arytmetyczn
dwóch pomiarów jednego (lepszego) biegu.
3. Próba zwinnoci. (Bieg zygzakiem).
wiczca staje obok chorgiewki A i z pozycji wykrocznej startuje, przebiegajc
trzykrotnie drogś oznaczon liniami, omijajc przy tym chorgiewki (wysokoł 120 cm),
których nie wolno dotknł ładn czści ciaa. Ocenś stanowi czas biegu.
4. Próba wytrzymaoci. (Bieg na 300 m).
Próbś wykonuje siś na biełni lekkoatletycznej. wiczce
startuj z pozycji wysokiej i biegn pojedynczo. Czas mierz nie mniej jak dwie osoby z
dokadnoci do 0,1 sekund. Ocenś stanowi rednia arytmetyczna dwóch pomiarów.
5. Próba mocy. (Wyskok dosiśłny).
wiczca staje przodem do ciany (w odlegoci 10 cm), na
której umieszczona jest tablica-miara i stojc na caych stopach wycigniśtym ramieniem
zaznacza palcami lad dotyku (dosiśgu).
Nastśpnie odsuwa siś od ciany (na odlegoł nie wiśksz nił 15 cm), wykonuje przysiad
bokiem do ciany z zamachem ramion w ty i podskok wzwył z jednoczesnym
wycigniściem ramienia zamachowego w górś, dotyka jak najwyłej tablicy-miary. Próbś
wykonuje siś dwukrotnie z zachowaniem przerwy (1-5 min). Ocenś stanowi wynik
lepszy. Wynikiem tym jest mierzona w centymetrach odlegoł miśdzy ladami na
tablicy.
25
Zażcznik 2.
Instrukcja przeprowadzonych prób sprawnoci fizycznej ukierunkowanej.
1. Poruszanie siś po boisku.
Próbś wykonujemy w koach. żrednica wszystkich kó wynosi
l m. żrodek koa stanowi linia boiska lub narołnik. Szerokoł bramki nad koem D
wynosi 1,5 m. Wysokoł l,2m. Bramka zamkniśta jest sznurkiem. Na wysokoci 30 cm
nad siatk rozpiśta jest linka.
Sposób wykonania próby: z koa A na sygna bieg do koa B i siad bez pomocy rk,
wstanie dowolne i cwa boczny do koa C i bieg przodem do koa D. przejcie pod
potkiem, bieg do koa E, dalej cwa boczny, wyskok w kole F z dotkniściem linki nad
siatk (jak po bloku), nastśpnie cwa do koa G, gdzie równieł naleły wykonał wyskok.
Odcinek G-A przebiec tyem do mety. Wynik próby: czas nieprzerwanego prawidowego
wykonania zadania ruchowego.
2. Próba skocznoci. (Skocznoł specjalna).
wiczca staje twarz do tablicy-miary, zaznacza wysokoł
dosiśłn. Do górnej granicy dosiśgu dodajemy 40 cm i zaznaczamy kred. wiczca z tej
samej pozycji wykonuje jak najwiśksz liczbś wyskoków dotykajc oburcz zaznaczon
kred liniś. Oceniana jest liczba wyskoków powyłej zaznaczonej linii w czasie 30 sekund.
3. Próba pewnoci wykonania zagrywki.
Na boisku z zawieszon siatk łwiczca wykonuje l O
zagrywek sposobem tenisowym. Ocena: suma prawidowo
wykonanych zagrywek.
4. Próba celnoci zagrywki.
Pó boiska do siatkówki (9x9) dzielimy liniami. Wysokoł
siatki 2,24 cm.
Sposób wykonania: z miejsca zagrywki wykonał 10 zagrywek sposobem tenisowym.
Ocena: suma punktów uzyskanych w 10 zagrywkach.
5. Podanie w przód i do tyu.
Z linii kocowej boiska łwiczca porusza siś jak najszybciej
do linii ataku odbijajc pikś sposobem górnym oburcz w przód, z kolei odbijajc pikś
wraca tyem na liniś kocow. Cay manewr powtarza dwa razy nie przerywajc odbijania
piki.
26
Ocena: liczy siś czas wykonania dwóch powtórze. Zgubion podczas łwiczenia pikś
naleły zapał i kontynuował odbijanie z miejsca popenionego bśdu.
6. Podanie z przebiegniściem pod siatka.
Dane dotyczce próby: siatka zawieszona na wysokoci 224 cm, dolna jej czśł
podcigniśta w górś na wysokoł 170 cm od podoła. Sposób wykonania: stojc
bokiem do siatki naleły podrzucił pikś do góry, przyjł sposobem dolnym
oburcz, potem przebił sposobem górnym oburcz przez siatkś, nastśpnie przebiec
pod siatk na drug stronś boiska, przyjł pikś doem i kolejnym podaniem górnym
skierował jaz powrotem na boisko przeciwne.
Nie przerywajc odbijania piki naleły 6 razy przebiec pod siatk. Po szóstym
przebiegniściu odbijamy pikś sposobem dolnym i górnym oburcz. Ocena: czas
wykonania łwiczenia.
7. Odbicie piki z poruszaniem siś po kwadratach.
Na poowie boiska (9x9) wyznaczamy 9 kwadratów o boku
3 m kałdy i numerujemy je od 1-8 .
Sposób wykonania : łwiczca staje na polu nr 1. Na sygna podrzuca pikś i odbija j
sposobem górnym oburcz nad gow kolejno na pola nr 2,3,4,5,6,7,8. Wejcie do pola
naleły akcentował obydwiema stopami. Ocena; czas wykonania próby.
8. Dokadnoł podania. (Wystawienia).
Dane dotyczce próby: na cianie zawieszona wyranie
narysowana tablica o wymiarach 1,36 x 1,22 m z zaznaczonym w rodku koem o rednicy
52 cm - na wysokoci 2,80 m.
Na pododze równolegle do ciany rysujemy liniś w odlegoci 2,5m. Sposób wykonania :
z pola linii 2,5 m naleły odbił pikś sposobem górnym oburcz do nakrelonego koa.
Ocena : czas wykonania 20 prawidowych poda.
9. Wystawienie piki.
Dane dotyczce próby: łwiczenia odbywaj siś na boisku do
siatkówki. Sposób wykonania : w kole o promieniu 150 cm stoi łwiczca z pik. Na
sygna odbijaj 10 razy sposobem dolnym i górnym na przemian. Pika musi był odbijana
tak wysoko, łeby j byo widał nad siatk po drugiej stronie boiska, gdzie ustawia siś
prowadzcy próbś. Ocena : czas wykonania 20 odbił.
27
4. DYSKUSJA
Przedstawiona w poprzednich rozdziaach charakterystyka badanej grupy
zawodniczek UKS TREFL" Gdynia pozwala okreSlić ich budowę somatyczną oraz
poziom sprawnoci fizycznej ogólnej i ukierunkowanej.
Dla scharakteryzowania rozwoju fizycznego badanych dziewczt wybrano
wysokoł i masś ciaa. Na podstawie w/w cech obliczono wskanik Rohrera, za
pomoc którego okrelono typ budowy dziewczt. Stwierdzono, łe badane
zawodniczki reprezentuj typ lepto somatyczny czyli waciwy dla siatkarek.
Poziom rozwoju sprawnoci fizycznej ogólnej na przestrzeni rocznego cyklu
szkoleniowego by istotny statystycznie.
Najwiśkszy wzrost poziomu sprawnoci fizycznej ogólnej nastpi w przypadku
wytrzymaoci, mocy i zwinnoci, natomiast w przypadku siy i szybkoci
zanotowano niewielki postśp. Poziom rozwoju cech motorycznych w badanej grupie
wyranie przewyłsza przyj et redni i odbiega od poziomu nietrenujcych.
Przeprowadzone badania wykazay wzrost poziomu sprawnoci fizycznej
ukierunkowanej, najbardziej dynamiczny w wystawieniu", a najniższy w celnoSci
zagrywki" i skocznoSci specjalnej".
Wyniki bada potwierdziy prawidowoł pracy treningowej zarówno w zakresie
podwyłszania sprawnoci fizycznej ogólnej jak i ukierunkowanej.
28
5. SPOSTRZEłENIA I WNIOSKI
W oparciu o analizś zebranego materiau nasunśy siś
nastśpujce spostrzełenia i wnioski:
1. Wyniki przeprowadzonych pomiarów cech morfologicznych
na podstawie wskanika Rohrera stwierdzono, łe dziewczśta objśte badaniami
charakteryzuj siś budow ciaa lepto somatyczn wg klasyfikacji Kolasy.
2. Hipoteza zakadajca, ił poziom sprawnoci fizycznej ogólnej
badanych zawodniczek jest wyłszy od poziomu nietrenujcych, potwierdzia siś.
3. Na przestrzeni jednego roku wzrós w sposób istotny
statystycznie poziom sprawnoci fizycznej ogólnej, osigajc najwiśkszy przyrost
w zakresie wytrzymaoci, nastśpnie mocy, zwinnoci, szybkoci i siy.
4. Istotny statystycznie wzrost nastpi w badanych cechach
sprawnoci fizycznej ukierunkowanej. Najwiśkszy przyrost wartoci wyników
stwierdzono w wystawieniu piłki", wykonaniu zagrywki", podaniu piłki w
przód i do tyu", odbiciu piki z poruszaniem siś po kwadratach", dokadnoci
podania", poruszaniu siś po boisku", podaniu piki z przebiegniściem pod
siatk", celnoci zagrywki", a najniłszy wzrost wyników w skocznoci
specjalnej".
5. Na podstawie wyników bada sprawnoci ogólnej i specjalnej
naleły zaprogramował nastśpny cykl treningowy, gdzie wiśkszy nacisk poołony
bśdzie na doskonalenie elementów, w których nastśpuj najmniejsze przyrosty
takich jak skocznoł specjalna czy celnoł zagrywki.
29
6. SPIS LITERATURY
1. Abrasymowicz G., Kryteria doboru dzieci i modzieły do
szkolenia podstawowego w pice siatkowej. Sport wyczynowy 1972 nr 3.
2. Baraski A., Próba klasyfikacji nominalnych definicji
znamion motorycznoci czowieka. Wychowanie Fizyczne
i Sport 1969, t. XIII, nr 3.
3. Bril M.S., Zagadnienia selekcji w grach zespoowych.
Kultura Fizyczna 1978 nr 6.
4. Bober T., Obiektywne kryteria techniki ruchu. Zeszyty
Naukowe AWF Wrocaw 1977.
5. Dzisko J., Teoria sportowych gier zespoowych.
PWN Warszawa 1986.
6. Demel M., Ksztatowanie cech motorycznych sportowca.
Warszawa SIT 1970.
7. Denisiuk L., Metody oceny sprawnoci fizycznej.
Wychowanie Fizyczne i Sport 1969 nr 3.
8. Denisiuk L., Millerowa H., Rozwój sprawnoci motorycznej
dzieci i modzieły w wieku szkolnym. Warszawa 1969.
9. Drozdowski Z., Antropologia sportowca. Pozna AWF 1984
10. Grochowski G., Sprawdzian sprawnoci specjalnej.
Biuletyn informacyjno-szkoleniowy. PZPS nr 8/9 1967.
11. Grzdziel G., Wysokoł ciaa, wiek i skutecznoł gry
siatkarzy na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu. Sport wyczynowy 1989 nr 9-10.
12. Klocek T., Poziom sportowy modych siatkarek,
a budowa ciaa i zdolnoci motoryczne. Sport wyczynowy 1995 nr 5-6.
13. Kyszejko H., Zrółnicowanie typów konstytucjonalnych
siatkarzy. Kultura Fizyczna 1958 nr 7.
14. KrausZ., Próby sprawnoci w grach zespoowych.
Wychowanie Fizyczne 1950 nr 6.
15. Kraus Z., Próby oceny sprawnoci fizycznej ogólnej
30
i specjalnej na sprawdzianach kadry narodowej. Biuletyn PZPS 1965 nr 4.
16. Krzyłanowski Z., Siatkówka. Warszawa Gówna Rada
Koordynacyjna ZSZ-AZS 1973.
17. Lewieki C., Wybrane metody statystyczne w naukach o
wychowaniu fizycznym i sporcie. Wydawnictwo Owiatowe
FOSZE 1998.
18. Mydlarski J., Sprawnoł fizyczna modzieły w Polsce.
Przegld Fizjologii Ruchu 1934.
19. Naglak Z., Trening sportowy. Warszawa PWN 1977.
20. Pilicz S., Pomiar sprawnoci fizycznej w wychowaniu
fizycznym. Wychowanie fizyczne i zdrowie. 1996 nr 2.
21. Trzeniowski R., Miernik sprawnoci fizycznej .
Warszawa 1963.
22. Trzeniowski R., Tabele sprawnoci fizycznej modzieły
w wieku 7 - 19 lat. Z warsztatów badawczych 1989 AWF
Warszawa.
23. Ulatowski T., Teoria i metodyka sportu. 1979 AWF
Warszawa.
24. Wolaski N., Sprawnoł fizyczna a rozwój czowieka.
Warszawa SiT 1976.
25. Wyniklewicz Z., Kobrzyski W., Badera J., Ocena
rzetelnoci pomiarów sprawnoci w pice siatkowej.
Roczniki naukowe WSWF Gdask T.I. 1972.
26. Zaciorski M., Teoretyczne i praktyczne problemy kontroli
w sporcie. Sport wyczynowy 1976 nr 4.
27. ak S., Tabela punktacji Miśdzynarodowego Testu
Sprawnoci Fizycznej (ICSPFT) dla modzieły w wieku
12-18 lat.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Obszaryw wiejskiej w warunkach dynamizacji zmian strukturalnychDynamika zmian wartooeci i struktury majatkuOcena zmian asymetrii grzbietu grupy dzieci i młodzieży w dziesięcioletniej obserwacji; KluszczynskiDYNAMICZNA OCENA DOSTAWCÓW Z ZASTOSOWANIEMOcena skutków orodowiskowych zmian rodzaju użytkowania gruntów na przykładzie wybranych pólBiomechaniczna ocena własności dynamicznychMeyer Z, Chruściewicz S Ocena zmian projektowych warunków posadowienia sztywnegoOcena sprawności ruchowej polskich stulatków2 Ocena obciążenia fizycznego podczas pracy wysiłek dynamiczny statyczny monotypowość ruchów wydolnoAnaliza?N Ocena dzialan na rzecz?zpieczenstwa energetycznego dostawy gazu listopad 09Artur Andrzeuk uczucia i sprawnosci w podejmowaniu decyzji2 Dynamika cz1,Modelowanie i symulacja systemów, Model dynamicznyOcena Ryzyka Zawodowego HAĹAS PORADNIKwięcej podobnych podstron