Fronda - Archiwum - Nr 06 TABLE.main {} TR.row {} TD.cell {} DIV.block {} DIV.paragraph {} .font0 { font:7.5pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:8.0pt "Arial", sans-serif; } .font2 { font:9.5pt "Arial", sans-serif; } .font3 { font:10.0pt "Arial", sans-serif; } .font4 { font:14.5pt "Courier New", monospace; } .font5 { font:10.0pt "Times New Roman", serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; darni przyjaciółka. Nowi narzeczeni przychodzą na prywatkę do skrzywdzonej. Ta cierpi w milczeniu, ale nie ma odwagi reagować. W akcję włącza się trzecia z przyjaciółek. W pełnej emocji przemowie wyrzuca krzywdzicielce zdradę. Ba, grozi jej nawet nożem. Czy karmiona wyłącznie filmami typu „Ksiądz", ta irlandzka dziewczyna uznałaby za stosowne „wetknąć nos w nie swoje sprawy" i ingerować w coś, co uznała za niesprawiedliwość? Czy wyedukowana na paru prostych maksymach lat 90.: „nie oceniajmy bliźnich", „to ich prywatne sprawy", „nie ma dobra i zła", okazałaby choćby skrzywieniem ust swą powściągliwą dezaprobatę? A czy mogłaby sobie na to pozwolić ta, którą oszukano? Ależ i ona byłaby zmuszona odgrywać do końca rolę wzorowej gospodyni. Może jedynym jej pocieszeniem byłaby konkluzja: "jakie to wszystko nowoczesne!". Czy byłoby jej od tego lżej? Trochę w to wątpię. "Zaściankowym" zasadom, którym poddano bohaterki irlandzkiego filmu, poświęcono tysiące dzieł większego i mniejszego lotu. Bywały te zasady powodem różnorakich opresji i zgryzot. Zarazem dla wiecznie buntujących się, młodych ludzi stanowiły czasem nie najgorszą szkołę wrażliwości. Dzisiejsi hałaśliwi apostołowie wolności typu pani Bird przybywają do nas i do Irlandii jako wybawcy. Ciekawe, czy ktoś kiedyś poświęci choć jeden rozdzierający melodramat jakiejś milczącej ofierze paradoksów sytego, rozpychającego się łokciami permisywizmu. Tematów jest w bród. Czy artystom starczy odwagi, aby choć czasem wziąć się za bary również z wolnością? Piotr Zaremba"Ksiądz", rei. Antonia Bird, Wlk.Brytania 1995 NIKODEM BOŃCZA-TOMASZEWSKI ABSURDALNA WOJNA. ABSURDALNY POKÓJ? 1. Wojna wzbudza w obywatelach Pierwszego Świata prawdziwy lęk. Choć wiele jest rzeczy, którymi się martwią i których się boją na codzień - utraty pracy, debetu w banku, zdrady kochanki - nigdy nie są one powodem prawdziwego niepokoju. Prawdziwy niepokój wzbudza to, co wytrąca z dotychczasowej równowagi, wyrywa z otoczenia, burzy fundament kultury. A wojna i jej perspektywa narusza fundament, a raczej anty-fundament społeczeństwa skomplikowanego, które wielbi chaos, nieokreśloność, które utrzymuje się w stanie permanentnego oszołomienia i czyni wszystko, aby być jak najdalej od rzeczywistości. Wojna burzy ten anty-fundament, niszczy wyspecjalizowane techniki oszołomienia, zmusza do wyboru. Ostre tak-nie, dobro-zło to są wybory, wobec których wojna stawia w sposób niezwykle dynamiczny, w maksymalnym napięciu. Uniemożliwia ucieczkę przed wyborem, zręczne uniki, odepchnięcie rzeczywistości. Choć na płaszczyźnie zachowań masowych wojna umożliwia ucieczkę od wyboru, to dla jednostki jest zawsze wyborem, nie zawsze prawdziwym, ale zawsze wolnym. Rzeczywistość i związane z jej akceptacją zachowania są przez naszą kulturę nie do przyjęcia. To dlatego wojna wzbudza prawdziwy lęk, którego przyczyną nie jest wcale śmierć, zabijanie, wyzwolenie demonów itd. Przecież twórczość duentina Tarantino, "ukazuje", że zabijanie może być przyjemne, beztroskie i co najważniejsze - estetyczne. Prawdziwym powodem niechęci do wojny jest strach przed rzeczywistością i jej wyborami. Entuzjastyczne przyjęcie filmu "Underground" przez europejską krytykę nie może zatem dziwić. Po pierwsze - dlatego, że europejska publika odczuwa poczucie winy z powodu swej niemocy i obojętności wobec wojny w byłej Jugosławii. Nagrodzenie filmu Złotą Palmą w Cannes to jakby powiedzenie: "rozumiemy was, nie pozostajemy obojętni". Jednak ważniejszym powodem zachwytów nad tym obrazem jest swoista apologia współczesnego widzenia wojny, którą Emir Kusturica zawarł w swoim filmie. 2. Kultura wykształciła specyficzne mechanizmy, które narzucają zachowaniom wojennym określony kanon, nadają pierwotnemu instynktowi ekspansji pewne ramy. Stosunek kultury do wojny jest bardzo specyficzny z powodu ambiwalencji wojny, która jest zarazem pierwotnym elementem zwierzęcym, jak też czysto ludzkim wynikiem grzechu i zła przyrodzonego człowiekowi. Jest zarazem czymś nie chcianym i nieuniknionym, czymś z czym nie chcemy, ale musimy mieć do czynienia. 310 FRONDA PRZEDWIOŚNIE 1996 FRONDA PRZEDWIOŚNIE 1996 311 « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();