POA
OŻNICTWO, I rok, KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA, ćwiczenia 1
mgr Anna Dolczewska - Samela
AUTOPREZENTACJA i KIEROWANIE WRAŻENIEM
Autoprezentacja - próba zakomunikowania poprzez nasze wypowiedzi, zachowania niewerbalne i
działania, kim jesteśmy albo za kogo chcielibyśmy być uważani przez innych
Kierowanie wrażeniem  w celu tworzenia określonego wizerunku własnej osoby  świadome bądz

nieświadome aranżowanie starannie skonstruowanej prezentacji Ja, która wytworzy u innych określone
wrażenie, zgodne z naszymi celami czy potrzebami w interakcji społecznej
ßð
·ð cel: panowanie nad tym, jakie Ja demonstrujemy innym
·ð życie spoÅ‚eczne: teatr, w którym przedstawiamy otoczeniu różne Ja (odgrywamy różne role)
Strategie autoprezentacji:
1. ingracjacja  proces polegający na schlebianiu jakiejś osobie, często o wyższym statusie,
wychwalaniu jej oraz wzbudzaniu w niej sympatii do siebie
2. promowanie siebie  proces polegający na opisywaniu własnych talentów i manifestowaniu swojej
wiedzy w celu wywarcia pozytywnego wrażenia na innych
3. pławienie się w cudzej chwale  dążenie do poprawienia własnego wizerunku poprzez wiązanie
siÄ™ z ludz
mi, którzy odnieśli sukces lub są sławni
4. kreowanie usprawiedliwień dla możliwej porażki  tworzenie utrudnień i wymyślanie
usprawiedliwień dla samego siebie, aby w wypadku niepowodzenia dysponować gotowym
wytłumaczeniem; przed jakimś działaniem przygotowujemy sobie zachowanie, cechę czy okoliczność
zewnętrzną, do których można by się póz
niej odwołać, żeby usprawiedliwić ewentualne
niepowodzenie
W sytuacji autoprezentacji istotną rolę odgrywa tzw. pierwsze wrażenie  opinia, którą formułujemy na
temat drugiej osoby w ciÄ…gu pierwszych 10  15 sekund kontaktu. Opinia ta jest w znacznym stopniu oparta
na komunikacji niewerbalnej. Pierwsze wrażenie jest zwykle bardzo silne i ma wpływ na dalszy przebieg
relacji interpersonalnej.
PODSTAWOWE ZASADY SKUTECZNEJ AUTOPREZENTACJI
·ð wÅ‚aÅ›ciwa postawa ciaÅ‚a i adekwatna gestykulacja
·ð utrzymywanie kontaktu wzrokowego z rozmówcÄ…
·ð uÅ›miech
·ð spójność sygnałów na poziomie werbalnym i niewerbalnym
·ð dostosowanie siÅ‚y gÅ‚osu do wielkoÅ›ci audytorium
·ð odpowiednia szybkość mówienia
·ð unikanie wypowiedzi typu  czyż nie? ,  prawda?
·ð używanie jÄ™zyka zrozumiaÅ‚ego dal odbiorcy
·ð nie przepraszanie bez powodu
·ð nie deprecjonowanie swojego wyksztaÅ‚cenia, zainteresowaÅ„, wykonywanego zawodu
·ð powstrzymanie siÄ™ od manipulowania drobnymi przedmiotami
·ð zachowywanie odpowiedniego dystansu
1
POA
OŻNICTWO, I rok, KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA, ćwiczenia 1
mgr Anna Dolczewska - Samela
Atrakcyjność interpersonalna
1. efekt częstości kontaktów  im częściej widzimy i kontaktujemy się z drugą osobą, tym bardziej ją
lubimy
2. efekt częstej ekspozycji  im częściej jesteśmy wystawieni na ekspozycję bodz
ca, tym bardziej
jesteśmy skłonni go polubić (eksperymenty z lustrem)
3. atrakcyjność fizyczna  bo przeświadczenie, że atrakcyjność fizyczna jest powiązana z innymi
pożądanymi cechami ; stereotyp  to, co piękne, jest i dobre
ª% samospeÅ‚niajÄ…ce siÄ™ proroctwo  sposób, w jaki traktujemy ludzi wpÅ‚ywa na ich zachowanie i na to, co
myślą o sobie.
Badania sugerują, że ludzie atrakcyjni fizycznie mogą myśleć o sobie jako o osobach dobrych, miłych,
ponieważ są traktowani w taki sposób. I odwrotnie.
Ale: im bardziej kogoÅ› lubimy, tym bardziej przyjemny wydaje nam siÄ™ jego wyglÄ…d.
4. podobieństwo  bo ludzie podobni dostarczają nam społecznego wsparcia dla naszych własnych cech,
poglądów, potwierdzają więc nasze przekonania, że mamy słuszność.
5. Stosowanie pochwał i komplementów (ingracjacja), nagradzanie
6. Lubimy tych, którzy lubią nas (wzajemne wzmacnianie zachowań), efekt samospełniającego
siÄ™ proroctwa
7. Efekt zysku-straty
sytuacja a): zachowanie wyłącznie pozytywne
sytuacja b): zachowanie wyłącznie negatywne
sytuacja c): zachowanie początkowo pozytywne, w czasie kolejnych spotkać coraz bardziej negatywne
(strata)
sytuacja c): zachowanie poczÄ…tkowo negatywne, po jakimÅ› czasie pozytywne (zysk)
wnioski: zysk daje lepsze efekty w porównaniu ze stałą pozytywna oceną ,a strata jest bardziej
dotkliwa niż stała negatywna ocena
ª% warunki zysku:
- zmiana musi dotyczyć istoty rzeczy, w grę musza wchodzić te same atrybuty (głupi  mądry, nieszczery
 godny zaufania)
- zmiana postaw musi zachodzić stopniowo
- większe znaczenie maja dla nas opinie osób krytycznych, przenikliwych, bez przymusu mówienia miłych
rzeczy
ª% warunki straty:
- warunki straty w porównaniu z warunkami całkowitej negacji są bardziej dokuczliwe, bo przecież dana
osoba na początku nas lubiła
Teorie atrakcyjności społecznej
1. teoria wymiany społecznej  to, co ludzie sądzą o swoim związku z inna osobą (pozytywnie,
negatywnie) zależy od:
·ð tego, jak spostrzegajÄ… nagrody, które daje im ten zwiÄ…zek
·ð tego, jak spostrzegajÄ… koszty, na jakie siÄ™ narażajÄ…
·ð tego, na jaki zwiÄ…zek, ich zdaniem, zasÅ‚ugujÄ… (to, czy dany zwiÄ…zek jest dla nas satysfakcjonujÄ…cy,
czy nie zależy od poziomu odniesienia, czyli od tego, jakiego efektu oczekujemy od konkretnego
związku); wysoki poziom odniesienia  oczekiwanie wielu nagród, małych kosztów  brak satysfakcji,
gdy jest inaczej; i odwrotnie  niski poziom odniesienia  w takim samym związku będą szczęśliwi,
bo jest dla nich oczywiste, że związki są kosztowne, bo rodzą trudności.
·ð tego, jakie jest prawdopodobieÅ„stwo, że nawiążą lepsze stosunki z kim innym- porównawczy
poziom odniesienia- nasza satysfakcja z danego związku zależy od tego, jak spostrzegamy
prawdopodobieństwo zastąpienia go innym, bardziej satysfakcjonującym
2. teoria równości  relacje interpersonalne oparte na równości wkładów są najbardziej szczęśliwe i
stabilne. Teoria ta zakłada, że ludzie czują się najszczęśliwsi w związkach, w których obie strony ponoszą w
przybliżeniu takie same koszty i zyskują. Pojecie równości stanowi ważną normę społeczną  ludzie będą w
końcu czuć się niezręczne, a nawet doświadczać poczucia winy, jeśli otrzymują więcej, niż na to zasłużyli.
2