Fizyka

Egzamin (test) 2

Postaw X w polu □ przy każdym prawidłowym sformułowaniu.

Zasady punktacji:

• odpowiedź prawidłowa (+1) punkt

• odpowiedź nieprawidłowa (-1) punkt

• brak odpowiedzi (0) punktów

Wszystkie punkty się sumują.

1. Liniowe rozmiary ciała są największe w tym układzie względem, którego ciało:

□ porusza się

□ spoczywa

2. Czas trwania jakiegoś zjawiska zachodzącego w pewnym punkcie, względem którego punkt ten spoczywa jest:

□ najkrótszy

□ najdłuższy

3. W ruchu harmonicznym prostym:

□ przyspieszenie zmienia się periodycznie w czasie

□ gdy ciało przechodzi przez położenie równowagi przyspieszenie ma wartość zero

□ gdy prędkość ma wartość zero, przyspieszenie osiąga wartość ekstremalną 4. W idealnym bezrezystancyjnym obwodzie LC po naładowaniu kondensatora i zamknięciu obwodu:

□ amplituda prądu zależna jest od Qn i nie zależy od L i C

□ amplituda prądu I0 = Q0 LC

5. Na ciało o masie m działa siła harmoniczna F = - kx i siła oporu proporcjonalna do prędkości Fop = - bx:

− bt 

bt 

□ ruch ciała w czasie t opisuje równanie x = A e 2 m 1

, gdy b2 = 4mk

0

+





2 m 

□ ruch ten jest periodyczny gasnący, gdy b2 > 4mk

□ okres drgań ciała jest większy od okresu drgań własnych (bez oporu) 6. W wyniku dwóch drgań periodycznych odbywających się wzdłuż prostej: X = A sin(ω t + ϕ ) oraz X = A sin(ω t + ϕ ) : 1

1

1

2

2

2

□ amplituda drgania wypadkowego zależy od różnicy faz drgań składowych

□ jeżeli różnica faz drgań składowych jest parzystą wielokrotnością π amplituda wypadkowa równa się różnicy amplitud A = A − A w

2

1

□ jeżeli różnica faz drgań składowych jest równa π amplituda wypadkowa jest równa sumie A1 i A2

Egzamin: dr Zdzisław Lasocki

PDF: BlackComb.PL

7. W wyniku złożenia dwóch drgań periodycznych wzajemnie prostopadłych X = A sin(ω t + ϕ ) oraz Y = A sin(ω t + ϕ ) : 1

2

□ drgania wypadkowe odbywają się wzdłuż prostej, gdy fazy są zgodne π

□ torem ruchu wypadkowego jest elipsa, gdy różnica faz wynosi

2

□ torem ruchu wypadkowego jest elipsa, gdy różnica faz wynosi π

8. Fala rozchodzi się w ośrodku gęstym i odbija od rzadkiego. W wyniku interferencji powstaje fala stojąca o długości λ :

□ na granicy ośrodków powstaje węzeł

λ

□ pierwsza strzałka powstaje w odległości

od granicy ośrodków

4

λ

□ odległość między najbliższym węzłem i strzałką wynosi

2

9. Jeżeli prędkość fazowa fali maleje wraz ze wzrostem długości fali, to prędkość grupowa:

□ jest większa od prędkości fazowej

□ jest mniejsza od prędkości fazowej

10. Fala świetlna pada na granicę dwóch ośrodków:

□ częstość fali odbitej i załamanej jest taka sama jak fali padającej

□ długość fali załamanej jest inna niż długość fali światła padającego 11. Jeżeli długość fali światła padającego prostopadle na siatkę dyfrakcyjną jest większa od stałej siatki to:

□ światło nie ulega dyfrakcji

□ można obserwować tylko prążki zerowego rzędu

12. Na dielektryk przezroczysty pada pod kątem Brewstera światło spolaryzowane liniowo w płaszczyźnie padania:

□ światło odbija się

□ światło nie ulega odbiciu

13. Promień nadzwyczajny:

□ nie stosuje się do prawa załamania i ma prędkość zależną od kierunku rozchodzenia się światła w krysztale dwójłomnym

□ stosuje się do prawa załamania i ma prędkość zależną od kierunku rozchodzenia się światła w krysztale dwójłomnym

14. Podwójne załamanie w krysztale dwójłomnym nie zachodzi, gdy:

□ promień świetlny pada na kryształ wzdłuż osi optycznej

□ promień świetlny pada na kryształ prostopadle do powierzchni kryształu 15. Dwie fale o długości λ i zgodnych fazach początkowych przebywają różne drogi, w wyniku, czego powstała między ich fazami różnica równa π

2 . Różnica dróg przebytych

przez fale równa jest:

□ długości fali

□ połowie długości fali

Egzamin: dr Zdzisław Lasocki

PDF: BlackComb.PL

16. Zjawisko fotoelektryczne zachodzi, gdy:

□ częstość promieniowania padającego jest większa od częstości progowej vprog

□ energia promieniowania padającego jest mniejsza od hvprog (h – stała Plancka) 17. W zjawisku fotoelektrycznym zewnętrznym:

□ prędkość wybitych elektronów zależy od długości fali padającego promieniowania

□ liczba wybitych elektronów zależy od natężenia padającego promieniowania 18. Fotony rozproszone na elektronach swobodnych w zjawisku Comptona mają długość fali:

□ większa lub mniejszą niż promieniowanie padające zależnie od kąta padania

□ większa niż promieniowanie padające

□ najmniejszą przy rozproszeniu pod kątem równym π

19. Stosunek zdolności emisyjnej ciała do jego zdolności absorpcyjnej:

□ jest równy zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego dla danej długości fali i temperatury

□ zależy od długości fali i temperatury i jest jednakowy dla wszystkich rodzajów ciał

20. Maksymalna wartość zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego:

□ jest odwrotnie proporcjonalna do temperatury ciała T

□ jest proporcjonalna do czwartej potęgi temperatury T

□ jest proporcjonalna do piątej potęgi temperatury T

21. Wraz z przejściem elektronu z orbity niższej na wyższą rośnie:

□ energia potencjalna elektronu

□ energia kinetyczna elektronu

22. Jeżeli stosunek energii całkowitej elektronu na dwóch różnych orbitach wynosi a, to stosunek promieni tych orbit wynosi:

1

□

a

□ a

□ a

23. Zmniejszenie napięcia przyspieszającego elektrony w lampie rentgenowskiej powoduje:

□ przesunięcie krótkofalowej granicy widma w kierunku fal długich

□ nie ma wpływu na położenie w widmie linii charakterystycznych

24. Energia kinetyczna, poruszająca się z prędkością znacznie mniejszą od prędkości światła cząstki o długości fali de Broglie’a λ i masie m wynosi:

2

h

□

2

2 λ

m

2

mh

□

2

2λ

2

2 h

□

gdzie h – stała Plancka

2

λ

m

Egzamin: dr Zdzisław Lasocki

PDF: BlackComb.PL