1.Fotofosrorylacja cykliczna.
Kiedy wartość stosunku NADPH do NADP+ jest duża, a więc dostępność NADP+ dla elektronów jest mała, zostaje wykorzystany alternatywny szlak transportu elektronów. W jego skład wchodzi tylko fotosystem I i kilka przenośników elektronów. Elektron o wysokiej energii w tej fotofosforylacji jest przenoszony przez ferredoksynę do kompleksu cytochromów bf zamiast do NADP+. Następnie elektron przepływa do plastocyjaniny i z powrotem do P700 w PSI. Gradient protonowy wytworzony przez kompleks cytochromów bf, który jest pompą H+, napędza syntazę ATP. W przebiegu fotofosforylacji cyklicznej powstaje więc ATP, a nie tworzy się NADPH. Nie zachodzi również wytwarzanie O2.
2. Wiązanie azotu przez organizmy (N2 → NH4) Bakterie denitryfikacyjne to grupa bakterii, które redukują azotany. Do najważniejszych przedstawicieli należą: Micrococcus denitrificans, kilka gatunków należących Pseudomonas, Pseudomonas aeruginosa w warunkach beztlenowych może również przeprowadzać proces redukcji związków azotu. Bakterie te należą do względnych beztlenowców. Większość z nich żyje w glebie, niektóre w środowisku wodnym.
Asymilacyjna oraz dysymilacyjna redukcja azotanów Biologiczne usuwanie azotynów jest prowadzone na drodze dysymilacyjnej lub asymilacyjnej. Organizmy zdolne do asymilacyjnej redukcji azotanów konwertują substraty do azotu amonowego. Proces ten zachodzi w warunkach tlenowych, jak i beztlenowych. W przypadku dysymilacyjnej redukcji azotanów produktami są tlenki azotu oraz azot cząsteczkowy. Ogólnie reakcję redukcji azotanów można zapisać w następujący sposób:
NO3-→ NO2-→ NO
→ N2O
→ N2
Heterotroficzna i autotroficzna denitryfikacja W przypadku heterotroficznej redukcji azotanów bakterie denitryfikacyjne wykorzystują protony i elektrony pochodzące z organicznych związków węgla. Związkami tymi mogą być: węglowodany, organiczne alkohole, aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe. Poniżej reakcja przedstawiająca wykorzystanie octanu jako źródła węgla w procesie denitryfikacji: 5CH3COO- + 8NO3- + 3H+ → 10HCO3- + 4N2 + 4H2O
Niektóre bakterie denitryfikacyjne wykorzystują jako donory elektronów nieorganiczne związki, takie jak: wodór, zredukowaną siarkę, magnez oraz żelazo. W tym przypadku mówimy o autotroficznej denitryfikacji. Dodatkowo mikroorganizmy te biorą udział w obiegu tych pierwiastków w przyrodzie.
3. Porównanie szlaków rozkładu glukozy (glikoliza, szlak pentazofosforanowy, …) Glikoliza
Szlak pentazofosforanowy
Przekształca glukozę w
Wytwarza z glukozo-6-
pirogronian
fosforanu, rybozo-5-fosforan
Zachodzi w cytoplazmie oraz w Zachodzi w cytozolu plastydach roślin
W jego wyniku powstaje
cząsteczki ATP
NADPH
Celem jest wytwarzanie
Celem jest wytworzenie
intermediatów dla innych
NADPH, który jest
szlaków biosyntetycznych.
wykorzystywany w
biosyntezach redukcyjnych oraz
rybozo-5-fosforan konieczny do
syntezy DNA i RNA
4. Cykl manolylo- CoA.
?