1. Schemat stanowiska labolatoryjnego: 2. Przykładowe obliczenia:
- spadek ciśnienia na zaworze:
pzaworu =∗ g∗ x 9=1000∗9,81∗9,5∗10−3=93 Pa 9
dla ρwody= 1000 kg/m3
- spadek ciśnienia w zwężce pomiarowej:
pzwężki =∗ g∗ y 9=996∗9,81∗138∗10−3=1354 Pa 9
- strumień masy:
m 3
Ṽ =1,338
=1,338
=45,61
9
py 9 1354
1,165
s
p
dla ρpowietrza= 1,165 kg/m3
- współczynnik wymiarowy zaworu: m 3
k =10 Ṽ ∗
=10∗164199∗
=147155,67
V
9
p
1,165
9
p
93
h
X 9
- autorytet zaworu w układzie:
p
93
a =
X 9
=
=0,54
9
p p 931354
X
y
9
9
3. Tabele pomiarowe i wynikowe: N
Δx
Δy
t
Lp.
obroty
x
x
y
1
2
1
y 2
mm H2O
mm H2O
ºC
1
0
84
-98
69
89
182
158
30
2
0,5
50
-54
28
124
104
152
30
3
1
27
-31
-18
166
58
148
30
4
1,5
16
-20
-45
186
36
141
30
5
2
12
-16
-55
195
28
140
30
6
2,5
9
-13
-63
202
22
139
30
7
3
6
-9
-70
210
15
140
30
8
3,5
4
-7
-73
212
11
139
30
9
4
3
-6,5
-75
213
9,5
138
30
10
4,5
3
-6
-78
214
9
136
30
11
5
2
-5,5
-79
215
7,5
136
30
12
5
2
-5,5
-79
215
7,5
136
30
13
4,5
3
-6,5
-76
214
9,5
138
30
14
4
3,8
-6,5
-74
212
10,3
138
30
15
3,5
4,2
-7,3
-72
211
11,5
139
30
16
3
5,9
-8,8
-70
210
14,7
140
30
17
2,5
9,1
-12,3
-62
202
21,4
140
30
18
2
11,4
-14,6
-58
198
26
140
30
19
1,5
16
-19,5
-48
189
35,5
141
30
20
1
25,8
-29,4
-27
170
55,2
143
30
21
0,5
47,5
-52,3
18
128
99,8
146
30
22
0
76,5
-83
66
86
159,5
152
30
gdzie:
N- skok zaworu;
t – temperatura czynnika roboczego (wody); Δy – spadek ciśnienia na zwężce pomiarowej; Δx – spadek ciśnienia na badanym zaworze.
p
p
zaworu
zwężki
V
V
p
k V
m 3
m 3
kg
m 3
Lp.
Pa
Pa
s
h
m 3
h
a
1
1785
1550
48,80
175695
44879,86
0,54
2
1020
1491
47,87
172326
58232,27
0,41
3
569
1452
47,23
170044
76944,13
0,28
4
353
1383
46,10
165974
95327,22
0,2
5
275
1373
45,94
165384
107706,92
0,17
6
216
1364
45,78
164793
121075,05
0,14
7
147
1373
45,94
165384
147155,67
0,1
8
108
1364
45,78
164793
171225,98
0,07
9
93
1354
45,61
164199
183584,65
0,06
10
88
1334
45,28
163005
1,165
187243,53
0,06
11
74
1334
45,28
163005
205115,01
0,05
12
74
1334
45,28
163005
205115,01
0,05
13
93
1354
45,61
164199
183584,65
0,06
14
101
1354
45,61
164199
176311,06
0,07
15
113
1364
45,78
164793
167462,32
0,08
16
144
1373
45,94
165384
148649,68
0,1
17
210
1373
45,94
165384
123201,43
0,13
18
255
1373
45,94
165384
111772,76
0,16
19
348
1383
46,10
165974
95996,19
0,2
20
542
1403
46,43
167147
77527,73
0,28
21
979
1432
46,91
168891
58259,9
0,41
22
1565
1491
47,87
172326
47021,89
0,51
4. Wykres:
Kv=f(N)
250000
200000
150000
vK 100000
50000
0
0
1
2
3
4
5
6
N
5. Wnioski:
Charakterystyka przepływowa zaworu jest prawie liniowa. Oznacza to, że zawór jest dobrze dobrany pod względem regulacji i współpracy z układem. Jest zbliżona do liniowej praktycznie w całym jej przebiegu, zaś wartość autorytetu zaworu oscyluje pomiędzy 0,6 a 0,05 . Oznacza to, że dużą trudność regulacyjną mogą powodować głównie zawory o autorytecie mniejszym niż 0,05.
Zawór może objawiać pewną trudność regulacyjną w przypadku maksymalnego i minimalnego otwarcia.
Autorytet zaworu jest stosunkiem spadku ciśnienia na tym zaworze do sumy spadków ciśnienia w całej instalacji. W badany układzie obciążenie stanowiła zwężka pomiarowa oraz zawór obciążający. Ze względu na to, że zawór obciążający był w pełni otwarty, uznaliśmy spadek ciśnienia na nim za mały. Pomijaliśmy także straty liniowe na przewodach. Za przykład takiego układu może służyć miejska sieć ciepłownicza wraz z regulującą jej pracę automatyką pogodową.