Poezja "czasów niepoetyckich".











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Pozytywizm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Poezja "czasów
niepoetyckich".










kategoria:   J.polski
zakres:   Pozytywizm
dodano:   1999-08-17




Poezja wykazuje
zróżnicowanie tematyczne na wiersze programowe, społeczne,
refleksyjne, miłosne i pejzaże. Twórcami byli Adam Asnyk, Maria
Konopnicka, Felicjan Faleński. A. Asnyk w wierszu "Daremne żale,
próżny trud..." twierdzi, że upadły wartości romantyczne. Czas
zerwać z przeszłością - "Trzeba z żywymi naprzód iść" - poszukiwać
nowe ideały. "Próżny żal" romantyków, gdyż myśli pozytywistycznej
nic nie jest w stanie stłumić. Utwór "Do młodych" jest
apelem do pozytywistów. Nawołuje do poszukiwań twórczych, które
dadzą odbiorcy możliwość szerszego patrzenia na świat. Pomimo, że
każda epoka posiada własne cele, nie należy deptać "przeszłości
ołtarzy". Pozytywista winien przejąć część dorobku poprzedników,
dobudować własne idee i przekazać potomnym. Asnyk podkreśla
znaczenie tradycji. Wiersz jest odpowiednikiem "Ody do młodości".
Sonety "Nad głębiami" mówią, że cechą rzeczywistości jest
przemijanie. Ze sławy, miłości i czynów człowieka korzystać będą
jego następcy. Jeżeli u Polaków nie wygaśnie idea wolności, jeżeli
nie zapadną w letarg; nie popełnią "samobójstwa ducha", to Polska
odrodzi się w doskonalszym kształcie - "przystrojona w królewski
diadem". Sonety zawierają koncepcję ewolucji wywoływanej postępem i
samodoskonaleniem ludzkości. "Karmelkowy wiersz" krytykuje
szaleńczą, przesadną, romantyczną miłość. "Ulewa" ukazuje pejzaż
tatrzański. Tworzy on nastrój nostalgii; szary, mroczny,
przygnębiający. Nastrój jest metaforą "epoki pozbawionej marzeń".
Utwór ukazuje pesymizm i samotność podmiotu lirycznego. Wiersz
"Limba" tworzy portret romantyka-epigona - przyrównuje go do
wspaniałego drzewa. Opuszcza ono koronę nad "ciemnymi głębiami", nad
"spienionymi wodami". Idealista nie chce zatracić własnego
spojrzenia na świat. Woli przepaść w zapomnienie niż dołączyć do
pozytywistów. Wiersze pejzażowe wykazują dążenie do połączenia
postępu z tradycją. Poeta posługuje się w utworach bogatą metaforyką
i symboliką. M. Konopnicka w utworze "Wolny najmita" porusza
problem chłopa pouwłaszczeniowego. Autorka ukazuje, iż ustawa
podatkowa nie przewidziała klęsk nieurodzaju. Chłop nie miał z czego
opłacić należności, więc porzucał dom, stawał się "wolny". Słowo
wolny pierwotnie oznacza jedną z najwyższych wartości. Tu zmienia
znaczenie w zestawieniu z sytuacją najmity - staje się ironią. Losem
chłopa nie interesował się dawny właściciel, gdyż wygasły powinności
pańszczyźniane. Poetka "współodczuwa" z bohaterem. Ukazuje świat
przeniknięty świadomością krzywdy. Wiersz "A jak poszedł król na
wojnę..." mówi o nierówności społecznej. Ofiarami wojny są ubodzy,
prości ludzie. Nie doceniany jest ich wkład w zwycięstwo; umierają w
zapomnieniu. Władcy natomiast nie odnoszą szkód na zdrowiu; są
pompatycznie witani przez lud. Utwór opiera się na
paraleli-kontraście. "Rota" stanowi utwór patriotyczny; jest wyrazem
buntu przeciw germanizacji. Muzykę skomponował F. Nowowiejski. W
wierszu "Contra spem spero" (wbrew nadziei) Konopnicka, podobnie jak
romantycy, uważa, iż dążenie do niepodległości nie powinno odbywać
się na drodze ugodowej. Istnieją tu kontrasty między pozytywistyczną
wiedzą a wiarą, między teraźniejszością "wystygłych duchów" a
przyszłością "wskrzeszenia". Utwór stanowi zapowiedź nurtu
neoromantycznego. Wiersze cechuje melodyjność. Poetka używa
różnorodnych środków stylistycznych: anafory, powtórzenia,
przerzutnie, stylizację gwarową.







Autor: Nieznany

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000