*** Międzynarodowe stosunki***
·ð SM jako stosunki miÄ™dzypaÅ„stwowe
·ð Od epoki nowożytnej na wskutek ksztaÅ‚towania siÄ™ nowoczesnych narodów poszerzono je o
relacje zachodzące między narodami zorganizowanymi w instytucje państwowe.
·ð WspółczeÅ›nie- SM- to relacje o charakterze gosp., fin., spoÅ‚., i kult. (charakter wielopÅ‚aszczyznowy
i wieloaspektowy).
Atrybuty SM:
·ð WykraczajÄ… poza granicÄ™ 1 paÅ„stwa,
·ð Utrzymywane sÄ… przez niezależne podmioty (które tworzÄ… suwerenne paÅ„stwo) oraz
niesuwerennych uczestników
·ð WystÄ™pujÄ… w Å›rodowisku zdecentralizowanym, poliarchicznym i policentrycznym, oznacza to
że nie występuje jednolity system zarządzania i organizacji, równorzędność władz,
wieloośrodkowość jednostek, czyli brak władzy nadrzędnej.
·ð SM jako transgraniczne interakcje suwerennych i nie.. podmiotów w Å›rodowisku poliarchicznym,
policentrycznym i zdecentralizowanym.
PODMIOT MI
DZ.- państwa, narody, organizacje
INTERAKCJE- relacje, stosunki
TRANSGRANICZNOŚĆ- działania wykraczające poza granice
POLIARCHIZM/POLIARCHIA- rządy wielu równych suwerennych podmiotów
POLICENTRYZM- zróżnicowanie i wielkość ośrodków/wieloośrodkowosć.
***Międzynarodowe Stosunki Polityczne***
·ð MSP to interakcje podmiotów, których dziaÅ‚ania wykraczajÄ… poza wÅ‚asne granicÄ™ , zachodzÄ… w
środowisku poliarchicznym, policentrycznym i zdecentralizowanym.
·ð MSP to relacje suwerennych i niesuwerennych podmiotów, gdzie nadrzÄ™dnÄ… rolÄ™ peÅ‚ni polityka,
bo w SM chodzi o równorzędność traktowania all sfer interakcji.
Cechy charakterystyczne MSP:
Prymat państwa jako uczestnika
Prymat polityki nad innymi sferami rzeczywistości, przejawia się w różnych sporach i konfliktach.
***Społeczność międzynarodowa***
·ð Wg Hedley a Bull a- grupa paÅ„stw Å›wiadomych istnienia wspólnych dla nich interesów i
wyznających wspólne wartości. We wzajemnych relacjach podporządkowane są normami i
regułami.
·ð WspółczeÅ›nie- to wzajemne poszanowania niepodlegÅ‚oÅ›ci i suwerennoÅ›ci, przestrzeganie
wzajemnych zobowiązań oraz ograniczeń w wykorzystaniu własnej siły. Państwa jednocześnie
współpracują ze sobą, tworząc mechanizm międzynarodowy tj. procedury prawa międz., zasady
dyplomacji.
1
·ð Na rozwój i ksztaÅ‚t SM miaÅ‚y wpÅ‚yw: powstajÄ…ce paÅ„stwa (na wskutek rosnÄ…cych trendów
nacjonalistycznych) i przekształcanie się ładu miedz.
·ð MODEL PAJ
CZYNY (BURTON)- sm to sieć powiązań formalnych i nie.. gdzie znaczenia nabiera
wszelkie współzależności w sferze interakcji między aktorami państwowymi jak i innymi a
niepaństwowymi.
Społeczność międzynarodowa w II znaczeniach :
A) Węższe- ogół suwerennych państw utrzymujących relacje regulowane prawem międz. Podmioty
te mają zdolność nabywania praw i zaciągania międz. Zobowiązań.
B) Szersze- podmioty niesuwerenne, czyli all uczestnicy zdolni do działań na płaszczyz
nie miedz.,
której prawa i obowiązki określa prawo miedz.
·ð Wraz z rozszerzeniem siÄ™ krÄ™gu uczestników spoÅ‚eczność miÄ™dz. EwoluowaÅ‚a.
·ð W XIX wieku nastÄ…piÅ‚ przyspieszony rozwój SM, na wskutek: rewolucji przemysÅ‚owej, wzrostu
wymiany międz. Oraz z potrzeby rozwiązania problemów w drodze konferencji międz.
·ð Współczesne SM- sÄ… w niewielkim stopniu zorganizowane, nie istnieje w jej obrÄ™bie wÅ‚adza
nadrzędna, a ONZ tylko koordynuje działania suwerennych państw na jej forum. Elementem
spajajÄ…cym SM jest konsensus.
Przynależność państwa do społeczności miedz. (decyduje o tym uznanie)
a. Teoria konstytutywna- tylko uznanie prowadzi do nabycia przez państwo podmiotowości
prawnomiędz. ( staje się podmiotem prawa międz.)
b. Teoria deklaratywna- sam fakt powstania państwa wystarczy by nabyło podmiotowość.
Uznanie go jest aktem deklaratywnym ze strony innego państwa dążącego do nawiązania z nim
stos. Dyplom.
c. Teoria deklaratywno-konstytutywna- dla państwa uzyskującego uznanie akt uznania ma
charakter deklaratywny ( już istnieje) , a państwo , które dokonuje uznania podlega teorii
konstytutywnej ( nowe państwo)
*** Państwo w stosunkach międzynarodowych***
PAC
STWO- atrybuty: terytorium, ludność, władza (podatki). Pełni nadrzędną rolę w SM.
SUWERENNOŚĆ- atrybut działalności na forum międz. Przejawia się we wszystkich decyzjach
podejmowanych niezależnie
PAC
STWO W STOSUNKACH MIEDZ.- suwerenna jednostka geopolityczna zgodna z prawem międz.
***modele powstania i upadku państw w XX i XXI wieku***
·ð PaÅ„stwo to wytwór dÅ‚ugotrwaÅ‚ego procesu historycznego, w trakcie wyksztaÅ‚ciÅ‚o siÄ™ poczucie
więzi narodowej, obejmujące wspólną tradycję, język i stosunek do przeszłości.
Modele powstawania państw w XX wieku:
a. SECESJA TERYTORIUM KOLONIALNEGO- związana z okresem powstawania państw w wyniku
procesu dekolonizacji. Przedstawiciele: Furtado, Cardos, Frank- krytykowali system między
zależności, gdyż prowadzi do dominacji bogatych nad biednymi. Często przybierał gwałtowny
charakter ( konflikty kolonialne- FR, PORT.) , w sposób pokojowy rozpadło się Imperium
Brytyjskie .
b. Rozpad państwa- proces ten nasilił się po IWŚ oraz po 1989, rozpad Austro-Węgier, rozpad rep.
Czechosłowackiej.
c. Fuzja kilku państw- np. w wyniku połączenia Zanzibaru i Tanganiki  Tanzania.
2
d. Secesja części państwa- np. odłączenie się Erytrei od Etiopi.
Upadek państwa może nastąpić w wyniku:
·ð poÅ‚Ä…czenia- kiedy 2 odrÄ™bne paÅ„stwa Å‚Ä…czÄ… siÄ™ w 1, czego konsekwencjÄ… jest upadek paÅ„stw siÄ™
łączących np. połączenie Wietnamu Płn. i Płd.
·ð Rozpadu- kiedy upada paÅ„stwo siÄ™ rozpadajÄ…ce np. Federacja JugosÅ‚owiaÅ„ska.
·ð Inkorporacji- kiedy 1 paÅ„stwo dobrowolnie decyduje siÄ™ na wejÅ›cie w zwiÄ…zek z 2 paÅ„stwem
Współczesne prawo międzynarodowe nie legalizuje unicestwiania państwa lub jego  śmierci fizycznej .
***Suwerenność***
·ð Suwerenność = niezależność
Autarkia- stan, w którym państwo dąży do maksymalnej samowystarczalności i niezależności we
wszystkich lub w niektórych sferach życia.
Czynniki oddziałujące na suwerenność:
a. Zewnętrzne- postęp tech., przepływ info, procesy dyfuzji kulturowej
b. Wewnętrzne- pochodna globalizacji.
Definicja L. Ehrlicha:
·ð SAMOWA
ADNOŚĆ- niezależność od czynników zew.
·ð CAA
OWA
ADNOŚĆ-kompetencje normowania wszystkich stosunków we wnętrz państwa
Elementy współczesnej definicji suwerenności:
·ð Zwierzchność terytorialna
·ð NiepodlegÅ‚ość
·ð Swobodny, wolny od ingerencji zew. Ustrój spoÅ‚eczny, polityczny i ekonomiczny
·ð Możność współżycia z innymi narodami
Definicja ery globalizacji wg. Bożeny Dziemidok:
·ð Odpowiedni stopieÅ„ kontroli paÅ„stwa nad terytorium i ludnoÅ›ciÄ…,
·ð swoboda nawiÄ…zania równorzÄ™dnych relacji z innymi paÅ„stwami ,
·ð swoboda ksztaÅ‚towania ustroju spoÅ‚.-gosp.
*** Polityka zagraniczna państwa***
·ð PZ stanowi część polityki paÅ„stwa. PaÅ„stwo jest głównÄ… instytucjÄ… kreujÄ…cÄ… PZ, wdraża jÄ… za
pomocą organów.
·ð WspółczeÅ›nie PZ jest wynikiem nacisków ze strony np. opinii publ. , mediów czy grup interesów.
·ð PZ zawsze wystÄ™puje w Å›rodowisku zdecentralizowanym, ciÄ…gle siÄ™ zmieniajÄ…cym, w którym brak
suwerennej władzy.
Dwa typy polityki zagranicznej ( Jacek PietraÅ›):
3
a. Aktywną- gdy wew. Potrzeby i interesy państwa są zmienną niezależną , a PZ stanowi prostę
funkcjÄ™ racji stanu.
b. PasywnÄ…- gdy z
ródłem PZ państwa nie są jego wew. Interesy, lecz naciski zew.
Cele polityki zagranicznej państwa (wg. Karla Deutscha):
o Ochrona niepodległości i zapewnienie własnego bezpieczeństwa
o Protekcja własnych interesów ekonomicznych
o Zapobieganie szkodliwej aktywności obcych podmiotów polityki
o Zabezpieczenie i ochrona wartości narodowych
o Strzeżenie wszelkich tajemnic
o Rozpowszechnianie i kreowanie wizerunku państwa na forum międz.
·ð PZ wg R. Kuz
niara- zorganizowany i skierowany na zew. Wysiłek państwa, podporządkowany
osiąganiu jego żywotnych interesów (kształtowanie jego zew. Otoczenia)
·ð PZ wg. Goldstein a- to strategia rzÄ…dowa nadajÄ…ca kierunek dziaÅ‚aniom paÅ„stwa na forum miÄ™dz.
Chodzi tu o realizację celów przez państwo, jego instytucje i polityków.
Elementy polityki zagranicznej:
·ð Wytycza jÄ… i realizuje paÅ„stwo
·ð Jest realizacjÄ… okreÅ›lonych celów w zmiennym Å›rodowisku miÄ™dz. (jest skierowana na zew.)
·ð Realizowana jest za pomocÄ… wyspecjalizowanych instytucji oraz osób fiz. ( polityków)
·ð Musi posiadać wÅ‚asny proces decyzyjny
***naród i interes narodowy***
·ð Jest grupÄ… wspólnotowÄ…, opiera siÄ™ na wspólnych odniesieniach do wytworzonych przez siebie
standardów, wartości, tradycji i stylu życia.
·ð Funkcjonuje w rzeczywistoÅ›ci miedz., poprzez instytucje wchodzi w interakcje z innymi
państwami i instytucjami.
·ð IN to zdolność ochrony spoÅ‚eczeÅ„stwa przed zagrożeniami zew. Zdolność ta mierzona jest siÅ‚Ä…
państwa (power) Obrona polega na eliminowaniu lub odstraszaniu.
·ð Celem jest dobro wspólne!
Atrybuty interesu narodowego:
·ð Autonomiczny charakter (dobro wspólne)
·ð Jego istota jako najwyższe dobro spoÅ‚eczeÅ„stwa
·ð Jego realizacja jako proces ciÄ…gÅ‚y i nieskoÅ„czony, polega na wypeÅ‚nianiu konkretnych celów
wyznaczonych przez państwo, jego agendy i polityków.
·ð Funkcjonowanie i pochodzenie jako wytwór Å›rodowiska miÄ™dz.
***Racja Stanu***
cechy charakterystyczne:
o Zachowanie suwerenności, niepodległość i integralność terytorialnej państwa
o Zapewnienie państwu bezpieczeństwa all dostępnymi środkami i metodami
o Zachowanie narodowej tożsamości
o Zapewnienie optymalnych zew. Warunków dla rozwoju państwa
o Uznanie za priorytet interesu państwa nad interesami innych instytucji i organizacji.
4
·ð RS wg Pietrasia- to historycznie zmienny system podstawowych zew. i wew. Interesów paÅ„stwa,
realizowany w sposób bezkompromisowy.
·ð Każdy kraj broni wÅ‚asnej racji stanu, każdy ma swoje interesy narodowe( 1-planowe, 2-planowe,
długofalowe, tymczasowe, trwałe, szczególne, ogólne, zbieżne i sprzeczne).
a. Pierwszo planowe- bezpieczeństwo, integralność teryt. , niepodległość . Ich zagrożenie to
zagrożenie bytu państwa.
b. Drugoplanowe- te w przypadku których nie występuje atrybut bezkompromisowości.
c. Długofalowe- np. usa chroniły zach. Półkule przed innymi mocarstwami.
d. Ogólny- utrzymanie pokoju na świecie
·ð Interesy ciÄ…gle sa zmienne, racja stanu jest niezmienna.
*** Dyplomacja***
·ð Wywodzi siÄ™ od  diploma z gr. Co oznacza zÅ‚ożony na 2 części uroczysty dokument, który
otrzymywał poseł wysyłany w celu wypełniania konkretnej misji.
·ð XVII/XVIII pojawiajÄ… siÄ™ terminy  dyplomatyczny ,  dyplomatyka - oznaczajÄ…ce uroczyste
dokumenty urzędowe
·ð Koniec XVIII stulecia  dyplomacja - dziaÅ‚alność osób reprezentujÄ…cych wÅ‚asne paÅ„stwa na zew.
·ð D wg. Harolda Nicolsona- umiejÄ™tność kierowania stosunkami miÄ™dzypaÅ„stwowymi
prowadzonymi przez ambasadorów i specjalnych wysłanników .
·ð D wg Hedleya Bull a- wyrażanie i prowadzenie polityki zagr. PaÅ„stwa przez konkretne osoby za
pomocą środków pokojowych.
·ð Dyplomacja jest ekspresjÄ… polityki paÅ„stwa personifikowanÄ… przez konkretne, upoważnione do
tego osoby fiz. Ich uroczysty charakter potwierdzają listy uwierzytelniające, składane na ręce
głowy państwa.
Cele dyplomacji:
o Utrzymywanie kontaktów między przywódcami państw i samymi państwami. Dyplomaci
pełnią tu rolę posłańców, posiadających nietykalność osobistą. Reprezentują interesy
własnego kraju.
o Negocjowanie porozumień, umów, traktatów.
o Zbieranie info o innych państwach (legalne) Dyplomacja przyczynia się do prowadzenia i
formułowania przez dany kraj jego polityki zagr.
o A
agodzenie napięć, nieporozumień i konfliktów w sm.
o Reprezentowanie i ochrona swego kraju, jego obywateli i ich mienia na zew.
Funkcje dyplomaty jako przedstawiciela państwa(wg. Kukułki):
o Symboliczna reprezentacja państwa- prestiż i szacunek
o Polityczna reprezentacja państwa- poprzez utrzymywane kontakty formułuje się
wnioski , składane na ręce organów państwowych.
o Prawna reprezentacja państwa- stosowanie norm pr., dzięki którym zapewnia się
ochronę obywatelom własnego państwa oraz możliwość zaciągania w jego imieniu
zobowiązań .
Funkcje dyplomacji jako instrumentu polityki zagr. Państwa ( wg Kukułki):
·ð OkreÅ›lajÄ…ca- możliwoÅ›ci paÅ„stwa, dyplomacja okreÅ›la zadania jego PZ
·ð OceniajÄ…ca- dokonywanie ocen polityki innych paÅ„stw i ich rzÄ…dów
5
·ð SelekcjonujÄ…ca- umiejÄ™tność poszukiwania punktów wspólnych w relacjach miedzy
państwami, eliminowanie kwestii spornych
·ð Preskrypcyjna- dyplomacja wskazuje najwÅ‚aÅ›ciwsze metody wiodÄ…ce do osiÄ…gniecia celów
PZ.
·ð Kongres wiedeÅ„ski poÅ‚ożyÅ‚ podwaliny pod rozwój nowoczesnej dyplomacji. ZapoczÄ…tkowaÅ‚o to
okres dyplomacji wielostronnej tzw. Konferencyjnej. Powstał wówczas Regulamin wiedeński (
porządkował tytuły i stopnie dyplomatyczne) i zasada precedensji ( określił zasadę
pierwszeństwa w ramach danej klasy dyplomatycznej)
Podział szefów misji na trzy klasy wg Kongresu Wiedeńskiego:
·ð Ambasadorowie, legaci, nuncjusze
·ð PosÅ‚owie, ministrowie lub inni wysÅ‚annicy akredytowani przy suwerenach
·ð Chargé s affaires, akredytowani przy ministrach SZ kraju przyjmujÄ…cego.
·ð Modyfikacje wprowadziÅ‚ też protokół akwizgraÅ„ski w 1818 r.  stworzyÅ‚ nowÄ… klasÄ™ dyplomatów
tzw ministrów- rezydentów, których umieścił miedzy I a II kategorią.
·ð Merytoryczna praca konferencji przebiega w specjalnych komisjach ekspertów oraz na sesjach
plenarnych.
Ze względu na czas trwania konferencje dzielimy na :
a. Doraz
ne- w celu rozwiązania konkretnych problemów- konferencja waszyngtońska z 1921-1922,
ograniczająca zbrojenia morskie i ustanawiająca parytet między WB,SZ,FR, JAP, WA
.
b. Stałe- obradują permanentnie, zaczęły przekształcać się w organizacje międz. - np. konferencja
paryska z 1919-1920 w wyniku której powołano do życia organizację miedz.  Ligę narodów.
·ð ONZ- organizacja narodów zjednoczonych, powoÅ‚ana w 1945 r. na konferencji w San Francisko,
zachowanie pokoju i współpraca międz. , uznanie podmiotowości prawnomiędz. Państwa
członkowskiego. Skupia niemal all państwa świata
·ð Wiek XX- DYPLOMACJA NA SZCZYCIE- polega na spotkaniach szefów rzÄ…dów i głów paÅ„stw. Np.
Teheran, Jałta, Poczdam, termin wprowadził Churchil (zimna wojna USA- ZSRR)
·ð MISJA SPECJALNA- misja czasowa reprezentujÄ…ca paÅ„stwo, wysÅ‚ana przez 1 paÅ„stwo do 2 , za
jego zgodą w celu wspólnego rozpatrzenia z nim określonych spraw albo wypełniania wobec
niego określonych zadań.
·ð Do misji specjalnych zaliczamy DYPLOMACJ
WAHADA
OW
- którą uprawiał Henry Kissinger,
przemieszczanie się, szybkie i częste.
***Konwencja wiedeńska o stos. Dypl. ***
·ð Najważniejszy dokument kodyfikujÄ…cy współczesne normy prawa dyplomatycznego
·ð Z 18 kw. 1961 r.
Konwencja reguluje kwestie tj.:
·ð Ustanowienie stos. Dypl. Miedzy paÅ„stwami oraz wysyÅ‚anie misji specjalnych
·ð Funkcje misji dyplomatycznych : reprezentowanie paÅ„stwa , ochrona interesów , prowadzenie
rokowań, zaznajomienie się z sytuacja panującą w państwie przyjmującym, popieranie
przyjaznych stos. Między państwami
6
·ð Wymóg uzyskania przez osobÄ™ wysÅ‚anÄ… tzw. Agreement ze strony paÅ„stwa przyjmujÄ…cego
·ð Prawo do okreÅ›lenia ze strony paÅ„stwa przyjmujÄ…cego osoby stojÄ…cej na czele misji lub innego
członka misji dypl. Kraju wysyłającego
·ð PodziaÅ‚ szefów misji
·ð Precedencja ( decyduje data objÄ™ciÄ™ funkcji)
·ð Nietykalność pomieszczeÅ„ misji i zapewnienie im peÅ‚nego bezpieczeÅ„stwa
·ð Nietykalność korespondencji urzÄ™dowej
·ð Immunitet od jurysdykcji karnej
·ð Zwolnienie od opÅ‚at i podatków
***Konwencja nowojorska***
·ð O misjach specjalnych
·ð Z 8 grudnia 1969 r.
Cechy misji specjalnych:
·ð Tymczasowość
·ð Wyraz
nie określony cel
o MISJA WYSOKIEJ RANGI- na czele stoją reprezentujący państwo : głowa państwa,
premier, msz, viceprezydent, vicepremier i inni ministrowie
o Dopełnieniem tych dokumentów jest Konwencja wiedeńska z 14 marca 1975 r.
regulująca status przedstawicieli państw w uniwersalnych organizacjach miedz.
***organy państwa uczestniczące w SM***
a. Wewnętrzne- głowa państwa, parlament, rząd i szef rządu, minister SZ,
b. Zewnętrzne- przedstawicielstwa dyplomatyczne ( stałe + doraz
ne), handlowe, przy
organizacjach międz., misje wojskowe i urzędy konsularne.
GA
OWA PAC
STWA:
·ð Najwyższy organ paÅ„stwowy
·ð Może nim być monarcha, prezydent, organ kolegialny
·ð Ma nieograniczone prawo reprezentowania paÅ„stwa na zew.
·ð Ma prawo wysyÅ‚ania przedstawicieli dyplomatycznych i przyjmowanie z innych paÅ„stw
·ð Zawiera umowy miÄ™dz.
·ð OgÅ‚asza stan wojny i pokoju
·ð O uprawnieniach decyduje konstytucja
·ð W Pl prezydentura ma charakter arbitrażowy
PARLAMENT:
·ð Najwyższe CiaÅ‚o ustawodawcze
·ð W systemie parlamentarno-gabinetowym (wb)- wiÄ™ksza rola niż w systemie prezydenckim.
·ð OkreÅ›la podstawowe kierunki polityki paÅ„stwa
·ð Kontroluje realizacje polityki
·ð Ma prawo ogÅ‚oszenia stanu wojny
·ð Ma prawo ratyfikacji umów miedz.
MINISTER SPRAW ZAGRANICZNYCH:
·ð W usa, wb i watykanie zwany sekretarzem stanu
7
·ð CzÅ‚onek rzÄ…du , stojÄ…cy na czele MSZ
·ð Realizuje i koordynuje politykÄ™ zagr. PaÅ„stwa
·ð W systemie parl.-gab. Odpowiada przed parlamentem, w prezydenckim- przed gÅ‚owÄ… paÅ„stwa
·ð Prowadzi rokowania z innymi paÅ„stwami
·ð Podpisuje umowy
·ð Utrzymuje staÅ‚e kontakty z obcymi przedstawicielami dyplomatycznymi
·ð Uczestniczy w skÅ‚adaniu listów uwierzytelniajÄ…cych i w przyjmowaniu delegacji rzÄ…dowych i
państwowych.
·ð StrukturÄ™ organizacyjnÄ… MSP tworzÄ… 3 komórki: departamenty teryt., funkcjonalne i adm.
STAA
E MISJE DYPLOMATYCZNE:
·ð MajÄ… charakter przedstawicielski
·ð SÄ… urzÄ™dami 1 osobowymi akredytowanymi przy gÅ‚owie paÅ„stwa przyjmujÄ…cego
·ð Na czele stoi ambasador lub nuncjusz, posÅ‚owie nadzwyczajni lub peÅ‚nomocni bÄ…dz
akredytowani
przy ministrze SZ paÅ„stwa przyjmujÄ…cego chargé d affaires
·ð Personel ambasady tworzÄ…: ambasador nadzw. I peÅ‚nomocny, minister peÅ‚nomocny, radca-
minister peÅ‚nomocny, I,II,II sekretarz, attaché oraz sekretarz archiwista.
MISJE SPECJALNE LUB AD HOC:
·ð Doraz
ne delegacje i przedstawiciele państwa wysyłani w określonym celu (omówienie spraw
spornych czy rokowania)
PRZEDSTAWICIELSTWA PRZY ORG.MI
DZ.:
·ð DziÄ™ki nim paÅ„stwo utrzymuje kontakty z sekretarzem gen. Organizacji i może uzgadniać
stanowisko z innymi jego członkami.
·ð To forma prezentacji wÅ‚asnego stanowiska oraz protekcja wÅ‚asnych interesów miÄ™dzy
państwami.
URZ
DY KONSULARNE:
·ð ChroniÄ… interesy wÅ‚asnego paÅ„stwa i obywateli
·ð ZapewniajÄ… przyjaznÄ… współpracÄ™ miÄ™dzy paÅ„stwami
MISJE WOJSKOWE:
·ð Doraz
ne i stałe
·ð Doraz
ne mają charakter kurtuazyjny , wysyłane w konkretnym celu
*** umowy międzynarodowe i ich rodzaje***
UMOWY W ZALEŻNOŚCI OD ICH ZNACZENIA:
·ð Umowa miÄ™dzynarodowa to miÄ™dz. Porozumienie miÄ™dzy paÅ„stwami, zawarte w formie
pisemnej i regulowane przez prawo miedz. Jest wyrazem woli stron ja zawierajÄ…cych i na jej
podstawie strony przyjmujÄ… zobowiÄ…zanie, co pociÄ…ga za sobÄ… skutki prawne. (umowa ustna-
porozumienie dżentelmeńskie)
·ð Traktatem lub konwencjÄ… nazywa siÄ™ umowy majÄ…ce uroczystÄ… formÄ™ i wiÄ™ksze znaczenie (
traktat z mastricht)
·ð Karta- to umowa powoÅ‚ujÄ…ca do życia ONZ
·ð Pakt- odnosi siÄ™ do sojuszy paÅ„stw. (pakt ligi narodów)
·ð UkÅ‚ad- np. ukÅ‚ad w-wski.
8
·ð Deklaracja- wyraża oficjalne stanowisko w okreÅ›lonej sprawie w formie pisemnej lub ustnej.
Jest wiążąca dla państw.
·ð Konkordat- umowa zawarta miedzy Watykanem a innymi paÅ„stwami , reguluje sytuacje
Kościoła katolickiego w danym państwie. I konkordat PL 10 luty 1925., aktualny od 1993 r.
UMOWY MI
DZYNARODOWE WG. LICZBY KONTRAHENTÓW STRON:
A.BILATERALNE- dwustronne (pakt o nieagresji z 1934 r. pl-niem.)
B. MULITLATERALNE- wielostronne (pakt Kellogga-branda z 1928 r.)
UMOWY MIEDZYNARODOWE WG. KRYTERIUM TREÅšCI:
A. POLITYCZNE- traktaty pokojowe kończące stan wojny miedzy państwami , traktaty
przymierza regulujące wzajemne zobowiązania sojusznicze państw z użyciem sił włącznie.
B. GOSPODARCZE- umowy handlowe, konsularne, dot. Współpracy naukowo- technicznej
C. ADMINISTRACYJNE
UMOWY MI
DZ. WG KRYTERIUM MOŻLIWOŚCI PRZYST
PIENIA PAC
STW TRZECICH:
a. Otwarte-dopuszczają przystąpienie do umowy strony trzeciej, bez zgody pozostałych
sygnatariuszy
b. Zamknięte- najczęściej dwustronne, brak możliwości.
UMOWY WEDA
UG KRYTERIUM CZASU:
A. Terminowe- np. 10  letni pakt stalowy z 1939 r między N a w + od 1940 Jap.
B. Bezterminowe- członkostwo kraju w ONZ
UMOWY WG ORGANU PAC
STWOWEGO WYST
PUJ
CEGO W NIEJ JAKO STRONA:
a. Państwowe
b. RzÄ…dowe
c. Resortowe
AKTY 1-STRONNE, MAJACE MOC WYWOA
ANIA OKRESLONYCH SKUTKÓW PRAWNYCH:
A. Notyfikacja  polega na pisemnym powiadomieniu II podmiotu pr.międz. o pewnym
wydarzeniu. Może też wyjaśniać stosunek pr. Między państwami
B. Uznanie- to stanowisko państwa określające iż dany przedmiot uznania powinien być objęty
mocą prawa miedz. Np. uznanie państwowości, ruchu narodowowyzwoleńczego, uznanie
prawa jakiegoś państwa do określonego terytorium.
C. Protest- wyraża opinię danego państwa że dany problem /działanie są niezgodne z literą
prawa miedz.
D. Zrzeczenie się- akt rezygnacji państwa z określonych praw.
9