Szpitalne ognisko epidemiczne
Regulacje prawne
RozporzÄ…dzenie Ministra Zdrowia
z dnia 23 grudnia 2011r. w sprawie listy czynników alarmowych, rejestrów zakażeń
szpitalnych i czynników alarmowych oraz raportów o bieżącej sytuacji epidemiologicznej
szpitala
ż 5. 1. Raporty o bieżącej sytuacji epidemiologicznej szpitala, sporządzane w postaci tabel,
których układ jest określony we wzorach raportów zawartych
w załącznikach nr 2 4 do rozporządzenia, obejmują:
1) raport wstępny o podejrzeniu lub wystąpieniu ogniska
epidemicznego, którego wzór jest określony
w załączniku nr 2 do rozporządzenia;
2) raport końcowy z wygaszenia ogniska epidemicznego,
którego wzór jest określony w załączniku
nr 3 do rozporzÄ…dzenia;(& )
2. Kierownik przekazuje z urzędu właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu:
1) raport, o którym mowa w ust. 1 pkt 1  w terminie
24 godzin od powzięcia podejrzenia lub stwierdzenia wystąpienia ogniska epidemicznego;
2) raport, o którym mowa w ust. 1 pkt 2  w terminie
do 30 dni od daty zakończenia wygaszenia ogniska epidemicznego.
Definicja ogniska epidemicznego
- Liczba przypadków zachowań ponad spodziewaną ilość ( spodziewana ilość trudna do
zdefiniowania)
- Przynajmniej dwa przypadki powiązane epidemiologicznie ( ten sam drobnoustrój, podobny
obraz kliniczny)
- Pojedynczy przypadek niespotykanego dotąd drobnoustroju lub mechanizmu oporności
- 10% zakażeń szpitalnych to zakażenia epidemiczne (wg.CDC)
- większość mały rozmiar (do 6 pacjentów)
- 2,6/szpital/rok (wg.CDC)
- wiele nie jest wykrywana - niedoszacowanie liczb
- w Polsce: coraz więcej informacji o nowych ogniskach, mało informacji o skutecznym
wygaszeniu
Strukturami odpowiedzialnymi za monitorowanie zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych,
sÄ…:
- Kierownik zoz
- Komitet Kontroli Zakażeń Szpitalnych,
- Zespół Kontroli Zakażeń Szpitalnych,
- Lekarze łącznikowi, pielęgniarki łącznikowe, położne łącznikowe.
Ścisła współpraca pomiędzy członkami w/w struktur pozwala na prawidłową identyfikację
ogniska epidemicznego i podjęcie skutecznych działań.
ZASADY POST
POWANIA W OGNISKU EPIDEMICZNYM
1. Identyfikacja ogniska epidemicznego.
2. Przekazywanie informacji o prawdopodobnym/rozpoznanym wystÄ…pieniu ogniska
epidemicznego  raport wstępny.
3. Przeprowadzenie dochodzenia epidemiologicznego, zebranie informacji o zaistniałych
przypadkach
zachorowań.
4. Wprowadzenie zasad postępowania ograniczającego występowanie zakażeń (połączone z
edukacją personelu i pacjentów).
5. Opracowanie informacji i sformułowanie wniosków.
6. Ocena oddziału po wygaszeniu ogniska epidemicznego.
7. Raport końcowy z czynności podejmowanych w celu wygaszenia ogniska epidemicznego.
1. Identyfikacja ogniska epidemicznego na podstawie:
a) analizy wyników badań mikrobiologicznych  pozwala wykrywać ogniska zakażeń
wywołanych tym samym drobnoustrojem (dobra współpraca ZKZSz z Laboratorium
Mikrobiologicznym),
b) zgłaszania przez personel oddziału przypadków rozpoznanych lub podejrzewanych zakażeń 
monitorowanie metodÄ… czynnÄ…, m.in. kontakt ZKZSz z personelem Å‚Ä…cznikowym.
Podejrzenie ogniska epidemicznego  analiza wstępna ogniska (wstępna weryfikacja)
- Czy jest to ognisko?
- Czy konieczne jest odizolowanie podatnej populacji zanim wdrożymy dochodzenie?
- Jaka jest etiologia (drobnoustrój/czynnik alarmowy)?
- Jakie jest potencjalne z
ródło?
- Jakie sÄ… drogi przenoszenia?
2.Przekazywanie informacji o prawdopodobnym/rozpoznanym wystÄ…pieniu ogniska
epidemicznego
Personel łącznikowy i/lub Zakład Diagnostyki Mikrobiologicznej przekazuje informację o
podejrzeniu ogniska epidemicznego do ZKZSz. Po otrzymaniu informacji ZKZSz przeprowadza
wstępną weryfikację danych.
-PrzewodniczÄ…cy ZKZSz powiadamia Kierownika oraz PrzewodniczÄ…cego Komitetu Kontroli
Zakażeń Szpitalnych o podejrzeniu ogniska.
- posiedzenie Komitetu Kontroli Zakażeń Szpitalnych - określenie zakresu i kierunków
działań, w tym działań prewencyjnych.
-ZKZSz sporządza i przekazuje Kierownikowi oraz Przewodniczącemu KKZSz raport wstępny o
podejrzeniu ogniska epidemicznego.
-Kierownik zoz-u przekazuje raport wstępny o podejrzeniu ogniska epidemicznego do
Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego niezwłocznie po jego otrzymaniu.
3. Przeprowadzenie dochodzenia epidemiologicznego.
Zespół Kontroli Zakażeń Szpitalnych-zadania:
- Dokonuje analizy Kart Rejestracji Zakażeń oraz Kart Rejestracji Drobnoustrojów Alarmowych,
które wpłynęły do ZKZSz z oddziału z ostatniego miesiąca poprzedzającego wystąpienie
ogniska.
- Na podstawie dokumentacji medycznej, wyników badań mikrobiologicznych oraz danych
uzyskanych od personelu oddziału zbiera informację o zaistniałych przypadkach zachorowań,
jak również w celu wykrycia nie zarejestrowanych przypadków zakażeń  karta dochodzenia
epidemicznego.
We współpracy z personelem oddziału dokonuje kontroli wewnętrznej ukierunkowanej
na realizację procedur epidemiologicznych, diagnostycznych, leczniczych, pielęgnacyjnych oraz
procedur związanych z dekontaminacją środowiska, włączając osoby odpowiedzialne ze strony
szpitala lub zewnętrznego wykonawcy usług.
Nadzoruje wykonanie zaplanowanych badań mikrobiologicznych:
- pacjentów - badania przesiewowe w celu wykrycia np. zakażenia/kolonizacji patogenem
występującym w ognisku zakażenia,
- personelu (nosicielstwo),
- środowiska szpitalnego.
Rodzaj pobieranych próbek powinien uwzględniać prawdopodobny rezerwuar i
z
ródła zakażenia oraz drogi przenoszenia się drobnoustrojów.
Badanie środowiska
- Wykonywane jeżeli istnieje podejrzenie związku epidemiologicznego
- Nie należy pobierać wymazów, które nie mają żadnego znaczenia epidemiologicznego: zlewy,
podłogi, itp.
- Zwiększają koszty i mogą prowadzić do złych wniosków.
- Badanie personelu: pracownik może być przejściowo kolonizowany szczepem epidemicznym
pielęgnując pacjentów objętych ogniskiem
Wynik ujemny nie oznacza braku drobnoustroju w środowisku tylko jego brak w badanym
materiale.
4. Wprowadzenie zasad postępowania ograniczającego występowanie zakażeń (połączone z
edukacją personelu i pacjentów).
- Prawidłowa realizacja działań zmierzających do wygaszenia ogniska wymaga ścisłej
współpracy z personelem oddziału, Kierownikiem, KKZSz, Zespołem Terapeutycznym, ZDM.
- Zaostrzenie przestrzegania procedur epidemiologicznych w oddziale:
- izolacja chorych (z objawami zakażenia oraz pacjentów szczególnie podatnych),
- ograniczenie przemieszczania się pacjentów i /lub personelu,
- stosowanie odzieży ochronnej,
- leczenie osób z objawami zakażenia,
- eliminacja nosicielstwa,
- ograniczenie lub okresowe wstrzymanie przyjmowania pacjentów do oddziału.
- Zaostrzenie przestrzegania procedur dekontaminacyjnych w oddziale:
- nadzór przez osobę odpowiedzialną w oddziale,
- nadzór przez osobę odpowiedzialną ze strony wykonawcy usług,
- dokumentowanie wykonanych procedur z uwzględnieniem zużycia preparatów i sprzętu.
- Wzmożenie nadzoru nad realizacją procedur diagnostycznych, leczniczych i pielęgnacyjnych
przez personel Å‚Ä…cznikowy:
- rozważenie ewentualnej potrzeby okresowego zwiększenia lub zmiany asortymentu
zapewniajÄ…cego efektywnÄ… realizacjÄ™ procedur.
- Edukacja w zakresie profilaktyki zaistniałych przypadków zakażeń.
ZKZSz ustala zakres i kierunki działań edukacyjnych oraz przeprowadza szkolenia
instruktażowe,
- personel łącznikowy przeprowadza szkolenia personelu oddziału oraz nadzoruje edukację
pacjentów i osób odwiedzających.
5. Opracowanie danych i sformułowanie wniosków.
Po zakończeniu dochodzenia epidemiologicznego uzyskane informacje należy poddać
szczegółowej analizie w celu ustalenia:
- z
ródła zakażenia,
- sposobu rozprzestrzenienia się drobnoustrojów i czynników ułatwiających ten proces np.:
zakażenia krzyżowe, szczególna podatność na zakażenie określonej grupy pacjentów,
- ewentualnych zaniedbań w zakresie wykonywania procedur,
- innych czynników wpływających na wystąpienie ogniska epidemicznego np.: brak informacji
mikrobiologicznej o nowo przyjętych pacjentach do szpitala i w ruchu międzyoddziałowym (brak
kart oceny ryzyka wystąpienia zakażenia), o nosicielach  zwłaszcza szczepów alarmowych
(brak wykonywania badań przesiewowych), nieprawidłowe monitorowanie zakażeń
i drobnoustrojów alarmowych w oddziale, niewłaściwa antybiotykoterapia.
Wyniki analizy przygotowane w formie pisemnej ZKZSz szczegółowo omawia z personelem
oddziału, zwracając szczególną uwagę na zasady postępowania ograniczające wystąpienie
i rozprzestrzenianie się podobnych zakażeń w przyszłości.
Treści te powinny stać się obowiązkowym elementem szkoleń realizowanych w oddziale
przez personel Å‚Ä…cznikowy.
Współpraca Zespołu Kontroli Zakażeń Szpitalnych z personelem oddziału
Dyskusja z personelem i przegląd procedur  niezwłocznie po rozpoznaniu ogniska
- Prezentacja problemu i uzasadnienie dla dalszego działania
- Unikanie wzbudzania strachu i poczucia winy
- Niepowodzenie - Brak współpracy  SKUTEK:
Zamazanie obrazu dochodzenia, szybka zmiana procedur utrudniajÄ…ca znalezienie
z
ródła, ukrywanie kolejnych przypadków.
 6. Ocena oddziału po wygaszeniu ogniska epidemicznego.
Po wygaszaniu ogniska epidemicznego ZKZSz przeprowadza kontrolę wewnętrzną
oddziału w celu określenia, czy wprowadzone zmiany wpłynęły pozytywnie na ograniczenie
występowania zakażeń szpitalnych.
7. Raport końcowy z czynności podejmowanych w celu wygaszenia ogniska epidemicznego.
Krzywa epidemiczna
- Liczba przypadków w rozkładzie czasowym
- Obraz krzywej może charakteryzować z
ródło zakażenia i drogę przenoszenia
- Daje możliwość porównania liczby przypadków przed i po powstaniu ogniska
Rola Laboratorium Mikrobiologicznego
- Właściwa identyfikacja szczepów bakteryjnych
- Zachowanie szczepów prawdopodobnie epidemicznych do dalszej analizy, w tym do badań
genetycznych (ośrodki referencyjne)
- Ocena własnych możliwości identyfikujących szczep epidemiczny
Współpraca z jednostkami zewnętrznymi które mogą potwierdzić ognisko, opisać mechanizmy
oporności i transmisji szczepu
- Opracowanie programu badań przesiewowych
STAPHYLOCOCCUS AUREUS MRSA gronkowiec złocisty oporny na metycylinę
Pierwszy przypadek:
-wywiad z pacjentem- wcześniejsze hospitalizacje ?  wywiad ujemny to -
-prawdopodobnie przeniesienie od innego pacjenta z obciążonym wywiadem epidemiologicznym
-wdrożenie izolacji kontaktowej
Kilka przypadków
-czy jest to ognisko epidemiczne ?
-izolacja, higiena rÄ…k
-brak efektów: badanie nosicielstwa wśród personelu, badania genetyczne
Chorobotwórczość: zakażenia skóry (czyraki, liszajec), ran, kości, układu moczowego,
zapalenia płuc, sepsy, zatrucia pokarmowe
y
ródło zakażenia: chory lub nosiciel (nosicielstwo w nozdrzach przednich, gardle, na skórze i w
odbycie)
Drogi przenoszenia: kontaktowa (głównie ręce); rzadko powietrzna
MRSA- nosicielstwo a zakażenie
- nosicielstwo zwiększa ryzyko zakażenia w populacji wrażliwych pacjentów
- zakażenia często wywoływane są przez szczepy własne pacjentów (zakażenia endogenne)
- ogniska epidemiczne bardzo często związane są z zakażeniem personelu i skażeniem
środowiska
- gronkowce są zdolne do przeżywania w środowisku 175 dni
Zalecane postępowanie:
1. Izolacja lub kohortacja chorych z MRSA (wskazany wydzielony personel)
2. Leczenie (leki z wyboru: wankomycyna, teikoplanina)
3. Eliminacja nosicielstwa:
- mycie ciała preparatami z chlorheksydyną (do pach i pachwin można stosować puder
zawierający heksachlorofen - nie stosować przy uszkodzonej skórze i u kobiet w ciąży);
- do zmian skórnych preparat Bactroban skin (2x dziennie); do błon śluzowych nosa Bactroban
nasal (3x dziennie); leki stosować przez pełne
5 dni
4. Przestrzeganie przyjętych zasad higieny:
- codzienna zmiana bielizny i pościeli
- mycie i dezynfekcja rąk po każdym kontakcie z pacjentem; zmiana rękawic w procedurach
wieloetapowych (czynności  czyste i  brudne ), stosowanie foliowych fartuchów ochronnych,
- maski wskazane w kontakcie z pacjentem z MRSA w plwocinie lub przy czynnej infekcji
układu oddechowego,
- dezynfekcja powierzchni (zwykle mało efektywna jeżeli brak identyfikacji osoby  z
ródła
zakażenia)
5. Monitorowanie mikrobiologiczne oddziału, w którym wystąpił problem MRSA:
Materiały do badań mikrobiologicznych:
a. Diagnostyka zakażeń: materiał zależny od lokalizacji infekcji (wymazy pobrane z miejsca
infekcji, mocz, plwocina lub wydzielina oskrzelowa, krew, itp.)
b. Identyfikacja nosicielstwa: wymazy z lewego i prawego przedsionka nosa; rzadziej z
gardła, pach, pachwin i odbytu
Wskazaniem do zakończenia izolacji jest 3-krotny ujemny wynik badania w kierunku
MRSA
Uwagi ogólne:
1. y
ródłem gronkowca jest najczęściej człowiek z zakażeniem skóry (rana); zmiany skórne są
częściej z
ródłem zakażenia niż nosicielstwo w nozdrzach przednich; najmniejsze znaczenie ma
środowisko nieożywione.
2. Zakażenia wrażliwym szczepem gronkowca są zwykle zakażeniem wywołanym własną florą
pacjenta.
3. Osoby z personelu medycznego ze zmianami skórnymi o etiologii gronkowcowej powinny być
objęte opieką lekarza medycyny pracy.
4. Nie ma zaleceń odsuwania od wykonywania obowiązków zawodowych pracownika
medycznego będącego nosicielem MRSA.
ENTEROCOCCUS- Gram-dodatnie tlenowe ziarniaki
Chorobotwórczość: zakażenia układu moczowego, zapalenia wsierdzia, zakażenia ran, sepsy
y
ródło zakażenia: przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy człowieka (flora naturalna)
Rezerwuar  pacjent: częsta kolonizacja u pacjentów wielokrotnie hospitalizowanych i
pensjonariuszy domów opieki (bezobjawowa)
Rezerwuar-personel: kolonizacja szczepami opornymi szczególnie gdy nie są przestrzegane
procedury izolacji standardowej (Enterokoki to wykładnik stanu sanitarnego szpitala)
Rezerwuar-personel: szczególne narażenie wśród personelu wykonującego zawód w kilku
ośrodkach medycznych jednocześnie
Drogi przenoszenia: kontaktowa (ręce, sprzęt)
Czynniki ryzyka: immunosupresja, antybiotykoterapia.
Szczepy o wysokiej oporności na aminoglikozydy (HLAR)
Efekt oporności: brak celowości leczenia skojarzonego penicylina+aminoglikozyd;
Szczepy oporne na wankomycynÄ™ (VRE)
Efekt: oporność na wankomycynę, rzadziej teikoplaninę
Spośród 16 gatunków najczęściej izolowane są E.faecalis i E.faecium
Pierwszy przypadek
-wywiad z pacjentem: szczep wprowadzony z innego szpitala lub poczÄ…tek problemu lokalnego
-ścisła izolacja kontaktowa
-jeżeli małe prawdopodobieństwo ze szczep wprowadzony z zewnątrz: wdrożenie badania
przesiewowego pacjentów wysokiego ryzyka do nabycia nosicielstwa
Kilka przypadków: - bardzo prawdopodobne wystąpienie ogniska epidemicznego
Czynniki ryzyka infekcji /kolonizacji szczepami VRE:
1. wcześniejsze leczenie wankomycyną lub antybiotykami o szerokim spektrum
2. operacja brzuszna
3. stosowanie cewników moczowych
Podstawowe elementy profilaktyki:
1. Rozważne stosowanie wankomycyny w terapii.
- Monitorowanie zużycia wankomycyny na oddziale.
- Szkolenia lekarzy, w tym stażystów.
- Opracowanie szpitalnego przewodnika stosowania wankomycyny (dostosowanego do potrzeb
danej jednostki); w jego opracowaniu powinien uczestniczyć: Komitet Terapeutyczny,
farmaceuta szpitalny, epidemiolog szpitalny, mikrobiolog.
2. Wczesne wykrywanie przypadków kolonizacji /infekcji VRE:
- Wprowadzenie przeglądowego badania kału lub wymazów z odbytu, np. w sytuacji wystąpienia
infekcji wywołanej szczepami VRE lub na szczególnie istotnych oddziałach (hematologia,
transplantologia). Badaniami można objąć tylko pacjentów hospitalizowanych > 5-7 dni lub
przyjętych z ośrodków o znanym występowaniu szczepów VRE.
- Identyfikacja enterokoków do poziomu gatunku; określenie markerów oporności (VRE, HLAR)
obowiązkowo dla szczepów izolowanych z krwi, naturalnie jałowych miejsc, zalecane dla
szczepów izolowanych z ran i moczu.
3. Wprowadzanie metod kontroli zapobiegających transmisji szczepów na drodze kontaktowej-
ścisła izolacja kontaktowa.
4. Stałe szkolenie personelu szpitalnego:
Grupa objęta szkoleniem: lekarze, pielęgniarki, personel laboratoryjny, farmaceuci, stażyści,
studenci i inne osoby kontaktujÄ…ce siÄ™ z pacjentem.
Zakres tematyczny szkolenia:
- Epidemiologia VRE.
- Wpływ potencjalnych infekcji na koszty i efekt leczenia.
- Metody zapobiegania występowaniu szczepów
VRE.
Zalecane postępowanie
1. Natychmiastowe zawiadomienie personelu oddziału o wystąpieniu VRE.
2. Przeprowadzenie dochodzenia epidemiologicznego (kolonizacja czy infekcja, pierwsze czy
kolejne wystąpienia VRE w szpitalu) i wzmożonej kontroli.
3. Wprowadzenie metod umożliwiających przerwanie dróg przenoszenia :
- Umieszczenie pacjentów skolonizowanych lub zakażonych VRE w izolatce-ważne aby
posiadała własny węzeł sanitarny (dopuszczalne kohortowanie).
- Zakończenie izolacji jest możliwe po uzyskaniu trzech ujemnych wyników w kierunku VRE
dla wszystkich skolonizowanych/zakażonych miejsc u pacjenta (kał lub wymaz z odbytu, krocze,
pępek, rana, cewnik Foley a przetoka okrężniczo-skórna itp.)
- Stosowanie rękawiczek (czystych, niesterylnych) w kontakcie z pacjentem; należy je zmienić
natychmiast po kontakcie z materiałem zawierającym dużą liczbę bakterii (np. kał)
- Stosowanie fartuchów (czystych, niesterylnych, foliowych) w każdym przypadku wejścia na
salę jeżeli:
a) przewidywany jest bliski kontakt z pacjentem;
b) pacjent nie trzyma moczu, kału;
c) pacjent z przetoką krętniczą, okrężniczo-skórną, biegunką, drenażem rany nie osłoniętej
opatrunkiem.
- Opuszczając izolatkę należy zdjąć fartuch ochronny i rękawiczki, umyć i/lub zdezynfekować
ręce.
- Wydzielenie niekrytycznego sprzętu (np. stetoskopy, termometry) dla pacjentów z VRE; w
przypadku konieczności jego użycia u innych pacjentów lub po zakończeniu izolacji - dokładna
dekontaminacja (mycie, dezynfekcja).
4. Pobranie kału lub wymazu z odbytu od pacjentów, którzy mieli kontakt z chorymi z VRE.
5.Opracowanie systemu kontroli zapobiegającego rozprzestrzenianiu się szczepów i
ostrzegającego o ryzyku VRE przy ponownym przyjęciu pacjenta do oddziału-dokładny wywiad,
karty oceny ryzyka zakażenia, badania przesiewowe.
Bakterie Gram-ujemne Enterobacteriaceae wytwarzajÄ…ce karbapenemazy typu KPC
Co to sÄ… karbapenemazy typu KPC?
SÄ… to enzymy (²-laktamazy) hydrolizujÄ…ce wszystkie karbapenemy (imipenem, meropenem,
itp.), czyli antybiotyki uważane do niedawna za leki  ostatniej szansy w leczeniu zakażeń
wywoÅ‚ywanych przez paÅ‚eczki Gram-ujemne, a także wszystkie pozostaÅ‚e antybiotyki ²-
laktamowe (penicyliny, cefalosporyny i aztreonam). Enzymy te są stosunkowo słabo hamowane
przez inhibitory ²-laktamaz (kwas klawulanowy, sulbaktam, tazobaktam), przez co poÅ‚Ä…czenia
inhibitorów z ²-laktamami nie znajdujÄ… żadnego zastosowania.
- KPC stanowią najniebezpieczniejszy z dotychczas opisanych mechanizmów oporności bakterii
chorobotwórczych na leki.
Zalecenia opracowane przez PaniÄ… Prof. dr hab. n. med. WaleriÄ™ Hryniewicz Konsultanta
Krajowego w dziedzinie mikrobiologii lekarskiej z Narodowego Instytutu Leków w Warszawie
w ramach programu zdrowotnego finansowanego ze środków będących w dyspozycji Ministra
Zdrowia pt.: Narodowy Program Ochrony Antybiotyków .
Zalecenia rekomendowane przez Ministra Zdrowia.
W przypadku potwierdzenia wykrycia szczepu KPC+ zaleca siÄ™:
1. niezwłoczną izolację chorego zakażonego lub skolonizowanego szczepem KPC+
2. niezwłoczne przeprowadzenie badania przesiewowego polegającego na pobraniu wymazów
okołoodbytniczych u pacjentów przebywających na tym samym oddziale co pacjent ze
szczepem KPC+ lub będących pod opieką tego samego personelu
-badania przesiewowe u osób z kontaktu powinny być wykonywane niezwłocznie i w odstępach
tygodniowych w czasie bieżącej hospitalizacji - jeżeli wcześniejsze badanie było ujemne
3. przeprowadzenie analizy retrospektywnej dotyczącej możliwości wcześniejszego wystąpienia
szczepów KPC+ u hospitalizowanych pacjentów, w szczególności w tym oddziale, w okresie
ostatnich 6 miesięcy;
4. przeprowadzenie wywiadu epidemiologicznego dotyczącego zakażonego lub skolonizowanego
pacjenta, którego celem jest określenie pochodzenia szczepu KPC+, tj. jego ewentualnego
przeniesienia z innego ośrodka opieki medycznej;
5.zgłoszenie wykrycia szczepu KPC+ do PPIS na formularzach zgłoszenia wyniku badania
laboratoryjnego w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych- ZADANIE
KIEROWNIKA LABORATORIUM MIKROBIOLOGICZNEGO.
6. W przypadku niestwierdzenia szczepów KPC+ u innych pacjentów w badaniu przesiewowym,
zalecane jest kontynuowanie badań przesiewowych u pacjentów z oddziału, w którym
stwierdzono szczep KPC+ lub pacjentów pielęgnowanych przez ten sam personel wg
następujących zasad:
-badania wykonywane są u pacjentów wysokiego ryzyka kolonizacji/zakażenia szczepem KPC+,
definiowanych jako: dłużej hospitalizowanych (> 7 dni), poddawanych intensywnej
antybiotykoterapii, obłożnie chorych,
-u pacjentów wysokiego ryzyka kolonizacji/zakażenia szczepem KPC+, hospitalizowanych w
oddziale, zalecane jest prowadzenie badania przesiewowego raz w tygodniu, przez okres 2
miesięcy.
7.W przypadku wypisywania lub przenoszenia do innego szpitala pacjenta ze szczepem KPC+ w
jego karcie informacyjnej, w rubryce  rozpoznania należy umieścić informację o stwierdzeniu
zakażenia lub kolonizacji szczepem KPC+.
8.Pacjent wypisywany ze szpitala do domu nie otrzymuje innych zaleceń dotyczących
postępowania w warunkach ambulatoryjnych poza koniecznością przedstawienia karty
informacyjnej w przypadku przyjęcia do zakładu opieki zdrowotnej.
9.W przypadku ponownego przyjęcia do zakładu opieki zdrowotnej pacjenta, który był
skolonizowany lub zakażony szczepem KPC+:
-zalecane jest wykonać dwa wymazy okołoodbytnicze, dzień po dniu;
- należy wdrożyć izolację kontaktową pacjenta do czasu uzyskania wyników tych badań;
-w przypadku ujemnych wyników pierwszych posiewów u tego pacjenta, wykonywanie
wymazów okołoodbytniczych kontynuowane jest raz w tygodniu przez cały okres hospitalizacji.
10. Nie należy stosować antybiotyków w przypadku kolonizacji.
11.Wskazane jest badanie pacjentów przy przyjmowaniu do szpitala z innych jednostek
szpitalnych, w których zaistniał problem epidemicznego lub endemicznego rozprzestrzeniania
KPC.
12.Bezwzględna wymiana rękawic podczas realizacji procedur wieloetapowych z
uwzględnieniem podziału na etap brudny i czysty procedury np. zmiana opatrunku, toaleta
pacjenta. Stosowanie rękawic nie zwalnia z wykonania higienicznej dezynfekcji rąk
13. Wymiana odzieży roboczej po każdym dyżurze lub częściej w przypadku jej
zanieczyszczenia.
14. Bieliznę pościelową i osobistą pacjenta traktować jako skażoną i po szczelnym
zabezpieczeniu niezwłocznie przekazać do pralni. w przypadku zanieczyszczenia oraz po wypisie
pacjenta osłonę na materac lub materac, koc i poduszkę przekazać do pralni.
Stosować osłony i podkłady nieprzemakalne. Koce i dodatkowe okrycia zawsze w pokrowcach.
W przypadku wypisu lub zgonu pacjenta łóżko i szafkę przekazać do komory dezynfekcyjnej.
15.Wydzielenie osobnego sprzętu medycznegodedykowanego jednemu pacjentowi,
np.: stetoskop, termometr, mankiet do pomiaru ciśnienia (unikać stosowania sond rektalnych
do pomiaru temperatury ciała)
16.Dedykowanie jednemu pacjentowi sprzętu niemedycznego.
17.Opuszczanie sali przez pacjenta ograniczyć do minimum jedynie w razie konieczności
wykonania badań z zachowaniem zasad izolacji z jednoczesnym przekazaniem jednostce
docelowej informacji o stosowanej izolacji wobec pacjenta.
18.Scisły nadzór nad osobami konsultującymi, realizującymi procedury radiologiczne,
rehabilitacyjne, szkolącymi się - w zakresie stosowanych zasad izolacji, w szczególności higieny
rąk, zastosowania środków ochrony osobistej, poprzedzony informacją o wdrożonej izolacji
kontaktowej wobec pacjenta
19.Przekazanie przez personel medyczny kliniki informacji o zasadach izolacji osobom
odwiedzajÄ…cym  zalecane jest ograniczenie odwiedzin.
20.W dekontaminacji środowiska szpitalnego należy zwrócić szczególną uwagę na mycie,
czyszczenie i dezynfekcję powierzchni dotykowych. Nie ma wskazań do zmiany standardowych
preparatów myjących i dezynfekcyjnych. Zaleca się zwiększenie częstotliwości wykonywania
procedur sprzÄ…tania.
Skutecznym sposobem dezynfekcji powierzchni i sprzętu jest metoda fumigacji (zamgławiania).