Geneza i kompozycja "Dziadów".

Struktura i historia "Dziadów" Mickiewicza jest bardzo zawikłana, ponieważ nie jest to seria utworów, które powstały po kolei (1-4), bo

nie było to zamierzeniem autora; poza tym struktura każdej części jest inna, inna jest też geneza każdej części oraz jej znaczenie;
Chronologicznie rzecz biorąc, najpierw powstała II część, która stanowiła zapis ginących obrzędów ludowych, ich zasad moralnych i
prezentację romantycznej wizji świata; na początku utworu dołączony jest wiersz "Upiór", który opisuje umarłego, poszukującego na
ziemi swej ukochanej (ma to stanowić łącznik miedzy tą i innymi częściami tego utworu, a spowodowane jest miłością do Maryli - patrz

niżej); podobna postać pojawia się na końcu obrzędu dziadów; kompozycja opiera się na powtarzającym się schemacie wzywania
kolejnych duchów, próby pomocy im, otrzymania od nich porady moralnej i wygnania ducha; jednak za czwartym razem pojawia się
upiór, który nie odzywa się, ani nie reaguje na rozkazy Guślarza;
W tym samym czasie powstaje IV część "Dziadów"; ten utwór wiąże się z głęboka przemianą duchową Mickiewicza, pod wpływem

zawiedzionej miłości do Maryli Wereszczakówny, oraz rozłąki z przyjaciółmi z towarzystw; to spowodowało rozwinięcie jego
wrażliwości i talentu oraz przyczyniło się do kreacji nowego, tragicznego i romantycznego bohatera, jakim był Gustaw; Kompozycja
opiera się również na trzykrotnie powtórzonym schemacie; tym razem są trzy kolejne tematyczne godziny (miłości - opowieść o
tragicznej miłości Gustawa, opartej na książkach romantycznych; przestrogi - wspomnienia szczęśliwości życia: matki, żony;
rozpaczy - tu jest polemika z racjonalizmem księdza), oddzielone tym samym tajemniczym zjawiskiem (pianiem kura i gaśnięciem

świec); całość jest dość tajemnicza i nieprawdopodobna (wchodzi do księdza jakiś pustelnik-wariat, gada, po godzinie okazuje się, że
jest to uczeń Księdza - Gustaw, potem przebija się sztyletem, ale nie umiera; wreszcie Ksiądz orientuje się, że ma do czynienia z
upiorem i trochę się przeraża; ostatecznie Gustaw znika); w czasie tej akcji poruszane jest wiele ważnych (dla romantyków)
problemów; m.in. problem miłości opartej na książkach zbójeckich, takich jak "Cierpienia młodego Wertera"; pojawia się również

problem poznania świata poprzez odrzucenia metod rozumowych i przejścia na metafizykę, skupienia się na uczuciach i świecie
duchowym; także wspomniany jest obrzęd dziadów i podkreślone jego znaczenia dla zmarłych;
Jako ostatnia powstała III część; powstanie umotywowane było niemożnością dostania się w szeregi walczących i chęcią
zadośćuczynienia; kompozycja jest dość złożona i składa się na nią szereg scen, czasami nie mających ze sobą większego związku

poza chęcią pokazania jakiegoś faktu; najważniejsza jest oczywiście sprawa więzionego Konrada i jego nieudana prometejska próba
poświęcenia się za naród Polski; pokazane są również: krytyka polskiego społeczeństwa, martyrologia narodu polskiego, okrucieństwo
zaborcy rosyjskiego;