Ochrona Prawa
佛 W膮skie znaczenie- orzekanie, rozstrzyganie konflikt贸w prawnych pomi臋dzy podmiotami poparte przymusem
pa艅stwowym. Rozstrzyganie konflikt贸w- okre艣lone s膮 obowi膮zki stron konfliktu. Rozstrzygni臋cie musi by膰
wi膮偶膮ce. Po uprawomocnieniu si臋 orzeczenie musi by膰 ono honorowane dla stron oraz dla organu
wydaj膮cego. Orzeczenie nieprawomocne mo偶e by膰 kwestionowane wed艂ug okre艣lonych zasad. Orzeczenie
jest wi膮偶膮ce dla innych organ贸w. Niekt贸re orzeczenia bywaj膮 wi膮偶膮ce dla wszystkich. Rozstrzygni臋cie oparte
przymusem pa艅stwowym:
o W sprawach karnych ma charakter bezpo艣redni
o W sprawach cywilnych ma charakter po艣redni
佛 Szerokie znaczenie- dzia艂alno艣膰 pojednawcza. W konflikt w艂膮cza si臋 trzeci podmiot d膮偶膮cy do pojednania.
Pojednanie przed orzekaniem. W stosunkach mi臋dzynarodowych orzekanie jest trudne i cz臋sto mo偶liwe jest
tylko pojednanie. Organ zewn臋trzny mo偶e proponowa膰 rozstrzygni臋cie. Kontrola przestrzegania prawa,
podmiot kontroluj膮cy analizuje dzia艂anie podmiotu kontrolowanego, aby mo偶na by艂o unikn膮膰 uchybie艅. Nie
ma on jednak 偶adnych 艣rodk贸w by wymusi膰 naprawienie szk贸d wyrz膮dzonych z艂ym dzia艂aniem. Mo偶e on
jedynie zwr贸ci膰 si臋 do organu nadrz臋dnego nad kontrolowanym aby ten m贸g艂 wp艂yn膮膰 nad t膮 sytuacj臋.
Organ sprawuj膮cy nadz贸r nad pomiotem ma pewn膮 w艂adz臋 nad nadzorowanym np. wstrzymuje akt lub mo偶e
uchyli膰 pewn膮 decyzj臋, mo偶e tak偶e zaskar偶y膰 dzia艂alno艣膰. Prokuratura to organ kontroluj膮cy, a niekiedy
sprawia nadz贸r oraz 艣ciga przest臋pc贸w co jednak nie jest najwa偶niejsze. Dzia艂alno艣膰 opiniodawcza i
pomocnictwo prawne. To drugie pomaga przygotowanie akt贸w prawnych (projekt贸w). Zast臋pstwo
procesowe- strona konfliktu zast臋pcza reprezentuje dan膮 osob臋 w konflikcie to adwokatura oraz radcostwo
prawne. Dzia艂alno艣膰 profilaktyczna zapobie偶enie naruszeniom prawa. Notariat czuwa nad przestrzeganiem
prawa oraz prowadzi dzia艂alno艣膰 profilaktyczn膮.
Wymiar Sprawiedliwo艣ci (definicja modalna)- szczeg贸lny organ. Orzekanie dokonywane przez s膮dy pa艅stwowe,
wydaj膮 rozstrzygni臋cia w imieniu pa艅stwa Polskiego, s膮 wyposa偶one w niezawis艂o艣膰. Zobowi膮zane s膮 przestrzega膰
pewnych zasad: wysoka jako艣膰, zgodno艣膰 z prawem, maj膮 zapewni膰 stronom konfliktu przestrzeganie ich praw.
Organy orzekaj膮ce:
佛 S膮dy powszechne- apelacyjne, okr臋gowe, rejonowe
佛 S膮dy administracyjne- naczelne, wojew贸dzkie
佛 S膮dy wojskowe- okr臋gowe, garnizonowe
佛 S膮d najwy偶szy- rozpoznaje protesty np. wyborcze (w tym zakresie nie jest organem)
Oddzielnie Trybuna艂y nie s膮 konstytucyjne, ale wed艂ug def. modalnej wymierzaj膮 sprawiedliwo艣膰 (niezaliczane do
wymiaru sprawiedliwo艣ci). Prokuratura nie jest wymiarem sprawiedliwo艣ci, poniewa偶 nie orzeka oraz nie rozstrzyga
konflikt贸w. S膮dy polubowne orzekaj膮, ale nie s膮 wymiarem sprawiedliwo艣ci. Izba morska, tak偶e nie stanowi wymiaru
sprawiedliwo艣ci, ale ustala stan faktyczny (orzeka) np. w sprawie wypadku.
Etapy orzekania (najprostszy model stosowania prawa)
1. Ustalenie stanu faktycznego
2. Prawna ocena wydarzenia, ustalenie czy prawo zosta艂o z艂amane ( subsumcja- dopasowane normy do
zdarzenia)
3. Wyci膮gni臋cie konsekwencji prawnych
Cz臋艣膰 historyczna
Prokuratura wykszta艂ci艂a si臋 we Francji w okresie porewolucyjnym. Powi膮zana by艂a z s膮downictwem. Mia艂a ona
funkcje kontrolne w post臋powaniu cywilnym, Zwalcza艂a ona przest臋pczo艣膰 w imieniu dobra publicznego.
W Anglii 艣ci膮ganie przest臋pstw powierzone jest samym obywatelom, nawet gdy atak jest na cudze dobro. W modelu
angielskim, gdy obywatel nie mo偶e wnie艣膰 skargi to pa艅stwo mo偶e dzia艂a膰 za niego. Doradca prawny kr贸la lub szef
adwokatury angielskiej, dyrektor 艣ci膮gania publicznego mogli by膰 oskar偶ycielem.
W Polsce w XIV w. ( w okresie zjednoczenia Polski) W艂adys艂aw Aokietek ustanowi艂 urz膮d justycjariusza inaczej
oprawcy, powo艂any by艂 do 艣ci膮gania oraz orzeka艂, tyczy艂o si臋 to do zawodowych z艂odziei oraz bandyt贸w rabuj膮cych
na drogach bez wzgl臋du na stan. Z ko艅ce XV w. urz膮d ten zanik艂, odt膮d s膮d prawi艂 pokrzywdzony lub jego rodzina. W
XVI w. pojawi艂 urz膮d prokuratora zwanym patronem, lecz mia艂em ca艂kiem inne kompetencje, by艂 p艂atnym zast臋pc膮
procesowym tj. adwokat dzi艣. Pojawi艂 si臋 darmowy urz膮d dla biednych (XVI do ko艅ca XVIII) zosta艂 przekszta艂cony w
organ ochrony prawa, publiczny, pe艂ni膮cy porz膮dku dobra publicznego. W XIX w, wprowadzono model francuski (
okres Ksi臋stwa Warszawskiego). Prokuratura dzia艂a przy s膮dach kryminalnych tworzyli j膮 minister sprawiedliwo艣ci
(naczelny prokurator), prokuratorzy kr贸lewscy przy s膮dach ni偶szego szczebla, prokurator generalny dzia艂aj膮cy przy
s膮dach wy偶szego rz臋du, przy s膮dach najni偶szego szczebla dzia艂ali podprokuratorzy. Prokurator generalny i
prokuratorzy kr贸lewscy- funkcja oskar偶ycielska, kontrolna w sprawach cywilnych. W Kr贸lestwie Polskim zmierzano
do tego by prokurator by艂 tak偶e s臋dziom 艣ledczym (przygotowanie wst臋pne), aby wnie艣膰 oskar偶enie. Na reszcie ziem
obowi膮zywa艂y regu艂y danego zaboru. W zaborze Pruskim by艂 to fiska艂, w Austrii justycjariusz , w Rosji prokurator. Taki
stan trwa艂 do 1919 r. wtedy to tymczasowy naczelnik pa艅stwa J贸zef Pi艂sudski wprowadzi艂 pierwszego prokuratora,
prokurator贸w i podprokurator贸w s膮du najwy偶szego, minister sprawiedliwo艣ci naczelnym prokuratorem. Powi膮zanie
prokuratury z s膮downictwem. 1928 r. 6 luty prezydent Polski wyda艂 prawo u funkcji s膮d贸w powszechnych. Prezydent
otrzyma艂 szczeg贸ln膮 prerogatyw臋, dekret na mocy ustawy. Taki porz膮dek przetrwa艂 do 1950 r. Prokuratura by艂a
urz臋dem administracyjnym, ale 艣ci艣le powi膮zana z s膮dami, normowa艂 to ten sam akr prawny. Organ jednostki
prokuratury zosta艂 powi膮zany z odpowiednimi s膮dami rejonowymi.
Podporz膮dkowanie prokuratury ministrowi sprawiedliwo艣ci (od 1919 r. naczelny prokurator) Utworzono przy
ministerstwie nadz贸r prokuratorski, nie kontrolowano jednak s膮du najwy偶szego. Pierwszy Prokurator pod
prokuratorem naczelnym. Prokuratorzy i wiceprokuratorzy w danym s膮dzie wnosili oskar偶enia lub apelacje ( zale偶na
waga czynu). Prokuratorzy apelacyjni podlegali ministrowi. W s膮dach grodzkich oskar偶a膰 mogli podprokuratorzy
okr臋gowi. Prokuratorzy stali na stra偶y praw, ogranicza艂o si臋 to do 艣ci膮gania przest臋pstw. Prokuratorzy opr贸cz
prokurator贸w S膮du Najwy偶szego prowadzili proces przygotowawczy wraz z policj膮. Prokuratura pracowa艂a z s臋dziami
艣ledczymi, dostarczali im dowod贸w. Prokurator musia艂 wnosi膰 wniosek do s臋dziego np. o areszt tymczasowy.
Prokuratura wnosi艂a akty oskar偶enia do danego s膮du oraz popiera艂a je. Sprawowa艂a nadz贸r nad wykonaniem
wyrok贸w s膮dowych. Prokurator m贸g艂 sk艂ada膰 pozew o uniewa偶nienie ma艂偶e艅stwa lub m贸g艂 przy艂膮czy膰 si臋 do
kt贸rego艣 z ma艂偶onk贸w. M贸g艂 wnie艣膰 u ubezw艂asnowolnienie danej osoby w interesie publicznym. Prokurator nie
m贸g艂 dzia艂a膰 w drobnych sprawach, gdzie 艣ciga艂 sam oskar偶ony. Domena administrowania by艂a poza kontrol膮
prokuratury.
Prokuratorzy specjalnych s膮d贸w karnych mieli rang臋 prokurator贸w apelacyjnych. Najwy偶szy Trybuna艂 Narodowy*
(po 1946 r.) Prokuratora NTN* oskar偶a艂a zbrodnie wojenne na narodzie Polskim. Zniesiono go w 1997 r. ju偶 nie
dzia艂a艂, ale dopiero uchylono przepis tworz膮cy te instytucje. 1947r. utworzono prokuratury wojskowe, mog艂y one
oskar偶a膰 w sprawach cywilnych np. zdrada stanu. Prokuratorom s膮du okr臋gowego przyznano prawo prowadzenia
艣ledztw, zniwelowano role s臋dziego 艣ledczego. Chciano oddzieli膰 prokuratur臋 od s膮downictwa. 20 lipca 1950 r. nowy
typ prokuratury wzorowany na rozwi膮zaniach radzieckich. Prokuratura dzia艂a艂a przy s膮dach powszechnych, zosta艂a
wyodr臋bniona wch艂aniaj膮c Prokuratur臋 NTN, usamodzielni艂a si臋. Prokuratura wojew贸dzka by艂a oddzielna. Tej
prokuraturze powierzono stanie na stra偶y przestrzegania prawa ( inaczej ni偶 w 1928r. ) rozszerzono kompetencje o
stanie na stra偶y prawa administracyjnego. Zlikwidowano s臋dzi贸w 艣ledczych. Prokuratur臋 podporz膮dkowano radzie
pa艅stwa, a po艣rednio sejmowi.
Prokuratura PRL- prokurator generalny zwierzchnik prokuratur cywilnych oraz po艣rednio prokuratur wojskowych.
Po艣rednio by艂 to oddzielny organ. Prokuratura generalna nadz贸r nad prokuraturami terenowymi. Terytorialny zasi臋g
dzia艂alno艣ci pokrywa si臋 z dzia艂alno艣ci膮 s膮d贸w danego szczebla. Jednolito艣膰 i niepodzielno艣膰 prokuratury,
centralizacja, zasada substytucji, dewolucji. Nadz贸r og贸lny nad dzia艂alno艣ci膮 pa艅stwa np. obywateli, instytucji
pa艅stwowych, ugruntowanie praworz膮dno艣ci ludowej, ochrona mienia spo艂ecznego, 艣ciganie przest臋pstw.
Prokurator sprawowa艂 nadz贸r nad procesem przygotowawczym, dokonywa艂 maj膮tkowych zabezpiecze艅 np. zaj臋cie
maj膮tku, nadz贸r nad wykonywaniem orzecze艅, mo偶liwo艣膰 wydawania pow贸dztw cywilnych, je艣li wyrz膮dzona zosta艂a
materialna szkoda, m贸g艂 dochodzi膰 roszcze艅 w ramach procesu. Sk艂adanie wniosk贸w do S膮du Najwy偶szego (
prokuratora generalna lub generalny prokuratora wojew贸dzka) szczeg贸lne uprawnienia inicjowania postepowania.
USTR脫J PROKURATURY
23.10.2012
W ramach ka偶dego organu ochrony prawnej istotne jest zar贸wno okre艣lenie organizacyjnych zasad funkcjonowania
tego organu... Niezale偶no艣膰 organizacyjna jest cech膮 ka偶dego organu ochrony prawnej (niezale偶no艣膰 bezwzgl臋dna).
Zasady wed艂ug kt贸rych dzia艂a dany organ, zadania kt贸re ma powierzone do wykonania pozostaj膮 ze sob膮 w zwi膮zku
funkcjonalnym.
Charakterystyka organu od strony organizacyjnej.
Prokuratur臋 tworz膮 3 piony jednostek organizacyjnych podporz膮dkowane w ostatecznym rozrachunku
prokuratorowi generalnemu. Zgodnie z art. 1 ust臋p 1 ustawy sk艂adaj膮 si臋 na ni膮:
1. prokurator generalny i podlegli mu prokuratorzy powszechni (1 pion)
2. wojskowi (2 pion jednostek organizacyjnych prokuratury)
3. prokuratorzy instytutu pami臋ci narodowej komisji 艣cigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu
Ustawa o prokuraturze do艣膰 szczeg贸艂owo normuje struktur臋 organizacyjn膮 powszechnych jednostek organizacyjnych
prokuratury, s艂abiej wojskowej i prawie ca艂kowicie pomija unormowania dot. prokurator贸w instytutu pami臋ci
narodowej, kt贸rych organizacyjna zale偶no艣膰 wynika z ustawy o instytucie pami臋ci narodowej.
1. PIERWSZY PION - Powszechne jednostki organizacyjne prokuratury stanowi膮:
佛 Na szczeblu centralnym prokuratura generalna
佛 W terenie prokuratury apelacyjne
prokuratury okr臋gowe
prokuratury rejonowe
Prokuratura generalna zgodnie z art. 17 ust 2 ustawy zapewnia obs艂ug臋 prokuratora generalnego w zakresie
wykonywania przez niego zada艅, post臋powa艅 prowadzonych na podstawie ustawy. W szczeg贸lno艣ci prokuratura
generalna zapewnia udzia艂 prokuratora w post臋powaniach przed szczeg贸lnymi organami w艂adzy s膮downiczej jakimi
s膮: Trybuna艂 Konstytucyjny, S膮d Najwy偶szy i Naczelny S膮d Administracyjny. Zadania prokuratury generalnej
wspieraj膮ce dzia艂alno艣膰 prokuratora generalnego obejmuj膮 tak偶e:
-sprawowanie nadzoru instancyjnego i s艂u偶bowego nad post臋powaniami prowadzonych w prokuraturach
apelacyjnych.
o Nadz贸r instancyjny oznacza (w zakresie przewidzianej przez sejm? procedury) 偶e np. na postanowienia
wydane w ramach prowadzonego post臋powania w prokuraturze apelacyjnej za偶alenie rozpoznawa膰 b臋dzie
prokurator z prokuratury generalnej jako instancyjnie wy偶szej jednostki organizacyjnej prokuratury (pod
warunkiem, 偶e z przepis贸w proceduralnych wynika i偶 w trybie instancyjnym to w艂a艣nie prokuratura
sprawuje nadz贸r, a nie na przyk艂ad s膮d. Wszystko zale偶y od regulacji proceduralnych)
o Nadz贸r s艂u偶bowy - mo偶liwo艣膰 wydawania polece艅 i zarz膮dze艅 dot. prowadzonego post臋powania w
prokuraturze apelacyjnej
-prokuratura generalna poza zapewnieniem udzia艂u w post臋powaniach przed trybuna艂em konstytucyjnym, s膮dem
najwy偶szym i naczelnym s膮d administracyjnym w szczeg贸lnych przypadkach gdy przepisy proceduralne wymagaj膮
udzia艂u w tych post臋powaniach prokuratora generalnego, to w 艣wietle ustawy zadania te mo偶e wykonywa膰
prokurator prokuratury generalnej udzia艂 prokuratury w tych post臋powaniach jest zapewniany przez prokurator贸w
najwy偶szego szczebla organizacyjnego prokuratury w pionie powszechnych jednostek organizacyjnych.
-koordynowanie nadzoru nad post臋powaniami przygotowawczymi prowadzonymi przez pozosta艂e terenowe
jednostki organizacyjne prokuratury
-wizytowanie prokuratur apelacyjnych - ta wizytacja dotyczy膰 b臋dzie nie tylko czynno艣ci w ramach post臋powa艅
przygotowawczych prowadzonych w prokuraturach apelacyjnych ale tak偶e sporno艣ci wykonywania czynno艣ci
administracyjnych w tych prokuraturach
-wykonywanie czynno艣ci z zakresu obrotu prawnego (& )
Prokuratura apelacyjna czyli najwy偶szy szczebel w terenie (je偶eli chodzi o powszechne jednostki organizacyjne
prokuratury) zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy:
-zapewnia udzia艂 prokuratora w post臋powaniach przed s膮dem apelacyjnym i przed wojew贸dzkim s膮dem
administracyjnym.
-prowadzi i nadzoruje post臋powania przygotowawcze w stosunku do przest臋pczo艣ci zorganizowanej i korupcji.
-sprawuje nadz贸r instancyjny i s艂u偶bowy nad post臋powaniami prowadzonymi w prokuraturach okr臋gowych i
umocowana jest do wizytacji prokurator贸w okr臋gowych i rejonowych.
Prokuratury okr臋gowe podstawowe zadania zgodnie z art.17 ust.6 ustawy obejmuj膮:
-udzia艂 w post臋powaniach przed s膮dem okr臋gowym
-prowadzenie i nadzorowanie post臋powa艅 dotycz膮cych powa偶nych przest臋pstw kryminalnych i gospodarczych
-sprawuje nadz贸r zar贸wno instancyjny jak i s艂u偶bowy nad dzia艂alno艣ci膮 prokuratur rejonowych
-sprawuje wizytacje w prokuraturach rejonowych
Prokuratura rejonowa zgodnie z art.17 ust.8 ustawy:
-zapewnia udzia艂 prokurator贸w w post臋powaniach przed s膮dem rejonowym
-prowadzi i nadzoruje pozosta艂e post臋powania przygotowawcze
Struktura ta mo偶e doznawa膰 swoistych modyfikacji. Zgodnie z art.17 ust.13-15 ministrowie sprawiedliwo艣ci (kt贸ry nie
jest dzi艣 zwierzchnikiem prokuratury) przyznano uprawnienie do tworzenia - po zasi臋gni臋ciu opinii prokuratora
generalnego i znoszenia tych powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury - ustalania ich siedzib i obszar贸w
w艂a艣ciwo艣ci. Przy czym ustawowo dopuszczono wyodr臋bnienie w prokuraturach okr臋gowych i rejonowych o艣rodk贸w
zamiejscowych dzia艂aj膮cych poza siedzib膮 danej prokuratury (ale stanowi膮cych ogniwo na tym samym poziomie
struktury organizacyjnej).
PROKURATURA GENERALNA (PG) kierowana przez prokuratora generalnego
Prokurator apelacyjny
Prokuratura apelacyjna
terenowe jednostki Prokurator okr臋gowy
organizacyjne prokuratury Prokuratura okr臋gowa ewentualnie na jej poziomie o艣rodek zamiejscowy
Prokurator rejonowy
Prokuratura rejonowa ewentualnie o艣rodki zamiejscowe
Prokuratura generalna ma charakter powszechnej jednostki organizacyjnej usytuowanej centralnie.
Terenowe jednostki organizacyjne prokuratury musz膮 mie膰 wyznaczon膮 swoj膮 w艂a艣ciwo艣膰 miejscow膮 (obok?
w艂a艣ciwo艣ci rzeczowej). W zakresie uprawnie艅 do prowadzenia czynno艣ci w realizacji zada艅 prokuratury (wy偶ej
wspominane prowadzenie post臋powa艅 zwi膮zanych z np. powa偶n膮 przest臋pczo艣ci膮 kryminaln膮) to s膮 konkretne
zadania przypisane prokuraturze w zakresie 艣cigania przest臋pstw i to decyduje o ich w艂a艣ciwo艣ci miejscowej.
W艂a艣ciwo艣膰 miejscowa jednostek organizacyjnych usytuowanych w terenie wynika z ustawy. Zgodnie z art.17 ust. 12:
-prokuratur臋 rejonow膮 tworzy si臋 dla jednej lub wi臋kszej liczby gmin. W uzasadnionych przypadkach mo偶e by膰
utworzona wi臋cej ni偶 1 prokuratura rejonowa gminy na tym poziomie. Podstawowa regu艂a kt贸ra rz膮dzi wskazaniem
w艂a艣ciwo艣ci miejscowej prokuratury rejonowej to terytorialny podzia艂 administracyjny pa艅stwa. Z gmin膮 wi膮偶e si臋
funkcjonowanie prokuratury rejonowej co do zasady. Z t膮 mo偶liwo艣ci膮, 偶e jedna prokuratura rejonowa obs艂uguje
sprawy z obszaru kilku gmin &
-prokuratur臋 okr臋gow膮 tworzy si臋 dla obszaru w艂a艣ciwo艣ci co najmniej 2 prokuratur rejonowych.
-prokuratur臋 apelacyjn膮 dla obszaru w艂a艣ciwo艣ci co najmniej 2 prokuratur okr臋gowych - przy czym ten obszar
w艂a艣ciwo艣ci odpowiada膰 ma obszarowi w艂a艣ciwo艣ci odpowiedniego s膮du apelacyjnego.
Generalnie wi臋c takie okre艣lenie w艂a艣ciwo艣ci prokuratur terenowych s艂u偶y przy realizacji zada艅 wi臋kszemu
powi膮zaniu prokuratur z s膮dami. Tak 偶eby prokurator odpowiedniej jednostki organizacyjnej prokuratury m贸g艂
dzia艂a膰 w ramach funkcji 艣cigania czy funkcji brania udzia艂u w post臋powaniach cywilnych przed sadem powszechnym
na obszarze w艂a艣ciwo艣ci tego samego rodzaju s膮du powszechnego.
Jednostki organizacyjne w terenie prokuratury s膮 wi臋c powi膮zane (w sensie w艂a艣ciwo艣ci miejscowej) z w艂a艣ciwo艣ci膮
miejscow膮 s膮d贸w powszechnych- Obszar w艂a艣ciwo艣ci prokuratury apelacyjnej ma si臋 pokrywa膰 z obszarem
w艂a艣ciwo艣ci s膮du apelacyjnego. To powoduje, 偶e unika si臋 spor贸w o to, prokurator kt贸rej jednostki organizacyjnej
ma bra膰 udzia艂 w post臋powaniu przed danym s膮dem powszechnym.
Minister sprawiedliwo艣ci mo偶e poda膰 obj臋ciu opinii prokuratora generalnego w drodze rozporz膮dzenia
wykonawczego tworzy膰 i znosi膰 odrodki zamiejscowe prokuratur okr臋gowych lub rejonowych dla usprawnienia
dzia艂a艅 prokuratury danego szczebla.
Bardziej szczeg贸艂owa struktura organizacyjna poszczeg贸lnych prokuratur okre艣lona jest r贸wnie偶 w rozporz膮dzeniu
ministra sprawiedliwo艣ci. Natomiast administracyjna obs艂uga prokuratur terenowych jest okre艣lana przez
zarz膮dzenie w akcie wewn臋trznym (nie maj膮cym charakteru powszechnie obowi膮zuj膮cego) akt kierownictwa
wewn臋trznego prokurator generalny. Wynika to z unormowania art.18 ust.2. Prokurator generalny okre艣la w drodze
zarz膮dzenia organizacj臋 i zakres dzia艂ania sekretariat贸w oraz innych dzia艂贸w administracji powszechnych jednostek
organizacyjnych prokuratury bior膮c pod uwag臋 specyfik臋 zada艅.
2. DRUGI PION Wojskowe jednostki organizacyjne prokuratury wyodr臋bniamy:
佛 Na szczeblu centralnym Naczelna prokuratura wojskowa
佛 W terenie wojskowe prokuratury okr臋gowe
wojskowe prokuratury garnizonowe
Podzia艂 zada艅 do realizacji w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury nie zosta艂 dokonany ustawowo!
Stosujemy jednak odpowiednio do nich przepisy odnosz膮ce si臋 do powszechnych jednostek organizacyjnych
prokuratury. Szczeg贸艂owe unormowania okre艣lone s膮 w rozporz膮dzeniu ministra sprawiedliwo艣ci wydanym w
porozumieniu z ministrem obrony narodowej (wojskowe jednostki organizacyjne powo艂ane s膮 do 艣cigania
przest臋pstw, w kt贸rych do orzekania powo艂ane b臋d膮 s膮dy wojskowe).
-okre艣la ono regulamin wewn臋trznego urz臋dowania wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury i
wewn臋trzn膮 organizacj臋 tych jednostek.
-wynika z niego r贸wnie偶 tryb sprawowania nadzoru i spos贸b kierowania terenowymi jednostkami prokuratury
wojskowej.
Ze wzgl臋du na bardzo w膮ski zakres spraw, w kt贸rych orzeka膰 mog膮 s膮dy wojskowe, z czym wi膮偶e si臋 w膮ski zakres
post臋powa艅 karnych, w kt贸rych prokuratury wojskowe mog膮 dzia艂a膰, prowadzi膰/nadzorowa膰 post臋powania, wydaje
si臋, 偶e istnienie prokuratury wojskowej ma zupe艂nie racjonalne uzasadnienie. By膰 mo偶e w drodze prac legislacyjnych
prokuratury wojskowe, a ich zadania przejm膮 odpowiednie wydzia艂y w ramach prokuratur powszechnych.
Organizacj臋 jednostek administruj膮cych wobec prokuratur wojskowych zapewniaj膮cych obs艂ug臋 funkcjonowania
prokuratur wojskowych okre艣la w zarz膮dzeniu prokurator generalny w porozumieniu z ministrem obrony narodowej.
3. TRZECI PION Prokuratorzy instytutu pami臋ci narodowej (IPN)
佛 Na centralnym szczeblu G艂贸wna komisja 艣cigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu (GK艢ZPNP) w
jej sk艂ad wchodz膮: dyrektor tej komisji i prokuratorzy.
A w ramach GK艢ZPNP wyodr臋bniona jest jednostka organizacyjna o nazwie Biuro Lustracyjne sk艂ad:
dyrektor biura i prokuratorzy.
佛 Terenowe jednostki organizacyjne pionu 艣ledczego IPN stanowi膮:
o Oddzia艂owe komisje 艣cigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu tworzone w ramach oddzia艂贸w
instytutu w miejscowo艣ciach b臋d膮cych siedzibami s膮d贸w apelacyjnych. W ich sk艂ad wchodz膮:
naczelnicy i prokuratorzy.
A w ramach oddzia艂owych komisji wyodr臋bniaj膮 si臋 Oddzia艂owe Biura Lustracyjne - Personalnie
obsadzane przez naczelnik贸w tych oddzia艂owych biur i prokurator贸w.
o W miejscowo艣ciach nie b臋d膮cych siedzibami s膮d贸w apelacyjnych mog膮 by膰 tworzone referaty 艣ledcze
w ramach delegatur IPN usytuowanych na tym poziomie. Tu tak偶e mamy naczelnik贸w tych referat贸w
i prokurator贸w. Ale na tym poziomie nie dzia艂aj膮 ju偶 偶adne biura lustracyjne.
Szczeg贸艂ow膮 struktur臋 organizacyjn膮 pionu 艣ledczego IPN okre艣la w swoim rozporz膮dzeniu prokurator generalny i
zgodnie z art. 18 ust. 2a ustawy o prokuraturze (jest to to samo rozporz膮dzenie dot. powszechnych jednostek
organizacyjnych prokuratury).
Zadania prokurator贸w wynikaj膮ce z ustawy o instytucie pami臋ci narodowej:
-prokuratorzy IPN powo艂ani s膮 do wszczynania i prowadzenia post臋powa艅 o zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzko艣ci
lub wojenne, a tak偶e post臋powa艅 w sprawach o zbrodnie nazistowskie i komunistyczne pope艂nione na osobach
narodowo艣ci polskiej lub obywateli polskich innej narodowo艣ci w okresie od 1 wrze艣nia 1939 (od wybuchu wojny) do
dnia 31 lipca 1990. Z zasady zadania prokurator贸w IPN wykonywane s膮 przez prokurator贸w oddzia艂owej komisji. Z
tym jednak, 偶e prokuratorzy biur lustracyjnych prowadz膮/przygotowuj膮 post臋powania lustracyjne (druga kategoria
spraw w kt贸rych prokuratorzy dzia艂aj膮).
-prokuratorzy g艂贸wnej komisji ale te偶 prokuratorzy oddzia艂owych komisji dzia艂aj膮cych w terenie maj膮 wszystkie
uprawnienia prokuratorskie tak偶e w sprawach podlegaj膮cych orzecznictwu s膮d贸w wojskowych (艂amie to zasad臋, 偶e
poszczeg贸lne piony organizacyjne nie wchodz膮 sobie w drog臋)
ZASADY DZIAAANIA PROKURATURY :
1. Zasada jednolito艣ci (zasada niepodzielno艣ci prokuratury) wynika z niej, 偶e prokuratura stanowi jeden organ
ochrony prawnej. W konsekwencji tej zasady dzia艂ania ka偶dego z prokurator贸w traktowane s膮 na zewn膮trz jako
dzia艂ania ca艂ej prokuratury. Podzia艂 czynno艣ci w prokuraturach danego szczebla (w wszystkich pionach) jest
spraw膮 wewn臋trzn膮 organizacyjn膮 prokuratury decyduj膮c膮 jedynie o tym do jakiej agendy wydzia艂u prokurator
zostanie przydzielony. Od tej zasady prawo przewiduje pewne wyj膮tki wynikaj膮 one przede wszystkim z
prawa procesowego (procesowego prawa karnego) i polegaj膮 na tym, 偶e wykonanie okre艣lonej czynno艣ci
przypisane jest prokuratorowi okre艣lonego szczebla pe艂ni膮cemu okre艣lon膮 funkcj臋. Je艣li takie unormowanie
proceduralne istnieje to oznacza ono, 偶e dan膮 czynno艣膰 wykona膰 mo偶e tylko prokurator o okre艣lonym statusie.
2. Zasada indyferencji - (zasada r贸wnowa偶no艣ci wykonywanych czynno艣ci procesowych) oznacza, 偶e z prawnego
punktu widzenia oboj臋tne jest kt贸ry prokurator dokona艂 danej czynno艣ci i nie ma to najmniejszego wp艂ywu na
ocen臋 wa偶no艣ci i skuteczno艣ci tej czynno艣ci. Bez wzgl臋du czy czynno艣膰 dokona艂 Kowalski czy Nowak jest to
dzia艂alno艣膰 prokuratury i jest to dzia艂alno艣膰 wa偶na, wywo艂uj膮ca okre艣lone skutki prawne.
-Zasada ta ogranicza si臋 co do zasady do dzia艂a艅 prokurator贸w z danego pionu prokuratorskiego. Generalnie
ustawa nie dopuszcza do wzajemnego zast臋powania si臋 prokurator贸w powszechnych jednostek
organizacyjnych prokuratury i prokurator贸w wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury. Oznacza to,
偶e nie mog膮 sobie r贸wnie偶 wchodzi膰 w drog臋 prokuratorzy powszechnych jednostek organizacyjnych i pionu
艣ledczego IPN - nie ma mo偶liwo艣ci nak艂adania si臋 na siebie zada艅. Jest 艂amana jedynie wtedy kiedy w gr臋
wchodzi wykonanie pewnych czynno艣ci procesowych alternatywnie i przez prokuratora prokuratury wojskowej
i prokuratora IPN. Wzajemne zast臋powanie si臋 prokurator贸w w ramach danego pionu jednostek
organizacyjnych prokuratury w szczeg贸lno艣ci pozwala na dokonywanie zmiany osoby prokuratora
wykonuj膮cego & w toku trwaj膮cego post臋powania prokuratorskiego. Mo偶liwe jest te偶, 偶e post臋powanie b臋dzie
kontynuowa艂 inny prokurator.
-Drugi rodzaj ogranicze艅 dla zasady indyferencji (wykluczenie mo偶liwo艣ci zast臋powania si臋 prokurator贸w)
wi膮偶e si臋 ze statusem pewnych os贸b, kt贸rym powierzono wykonywanie czynno艣ci prokuratorskich cho膰 nie s膮
prokuratorami np. asesor prokuratorski. Prokurator generalny mo偶e powierzy膰 mu wykonywanie czynno艣ci
prokuratora (pe艂nienie jego obowi膮zk贸w). Nie mo偶e jednak powierzy膰 mu pewnych czynno艣ci wymagaj膮cych
ju偶 wi臋kszej wiedzy, umiej臋tno艣ci, a tak偶e posiadania statusu prokuratora. Je偶eli prokurator generalny
powierzy asesorowi powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, a identyczne uprawnienie ma
naczelny prokurator wojskowy w stosunku do asesor贸w wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury to
nigdy takiemu asesorowi posiadaj膮cemu votum (wskazany zakres zast臋pstwa do prokuratora, zakres czynno艣ci
wykonywanych, tak jakby by艂 prokuratorem, z tak膮 sam膮 skuteczno艣ci膮) wy艂膮czenia dotycz膮: niemo偶liwo艣ci
powierzenia wykonywania asesorowi prokuratorskiemu tych zada艅 kt贸re wychodz膮 poza ustawowo wskazane
dopuszczane votum np. asesor nie mo偶e bra膰 udzia艂u w post臋powaniu przed s膮dem apelacyjnym ani
okr臋gowym (w powszechnych jednostkach organizacyjnych), nie mog膮 te偶 bra膰 udzia艂u przy sporz膮dzaniu
艣rodk贸w zaskar偶ania i wniosk贸w do sadu najwy偶szego i wyst臋powa膰 przed s膮dem najwy偶szym.
3. Zasada centralizmu polega na tym, 偶e prokuratura jako ca艂o艣膰 niezale偶nie od organizacyjnego pionu
podporz膮dkowana jest prokuratorowi generalnemu, kt贸ry kieruje dzia艂alno艣ci膮 ca艂ej prokuratury (zgodnie z
art.10 ust.1) i czyni to osobi艣cie b膮dz przez swoich zast臋pc贸w, kt贸rym powierzy艂 pewn膮 sfer臋 swoich
obowi膮zk贸w do wykonania. Formy w jakich to kierowanie prokuratur膮 si臋 odbywa obejmuje: zarz膮dzenia,
wytyczne i polecenia. R贸wnie偶 prokurator generalny odpowiada za ca艂o艣膰 dzia艂a艅 prokuratury.
Odpowiedzialno艣膰 realizowana mo偶e by膰 albo w drodze poci膮gni臋cia prokuratora generalnego do
odpowiedzialno艣ci dyscyplinarnej, albo poprzez bardzo rzadkie sytuacje w kt贸rych prokurator m贸g艂by by膰
odwo艂any w toku kadencji. Z t膮 zasad膮 wi膮偶e si臋 mo偶liwo艣膰 wydawania przez prokuratora generalnego
wytycznych dot. post臋powa艅 przygotowawczych, kt贸re b臋d膮 mia艂y wi膮偶膮c膮 moc przez wszystkie organy kt贸re
takie post臋powanie mog膮 prowadzi膰. Z drugiej strony akty normatywne poszczeg贸lnych ministr贸w, kt贸rym
podlegaj膮 nieprokuratorskie organy 艣cigania (kt贸re dot. sposobu prowadzenia post臋powa艅 przygotowawczych
przez te organy nieprokuratorskie) wymagaj膮 uprzedniego dla swojej skuteczno艣ci uzgodnienia tre艣ci z
prokuratorem generalnym.
Relacje prokuratora generalnego do prokurator贸w IPN: prokurator generalny kieruje pionem 艣ledczym ALE
gdyby chcia艂 prokuratorom IPN wyda膰 polecenie, kt贸re wykracza poza zakres spraw ustawowo powierzonych
im do realizacji, to aby takie polecenie mog艂o by膰 skutecznie wydane prokuratora generalnego musi uzyska膰
akceptacj臋 tego polecenia ze strony prezesa IPN.
4. Zasada hierarchicznego podporz膮dkowania wskazuje relacje mi臋dzy prokuratorami podw艂adnymi, a
prokuratorami prze艂o偶onymi. Okre艣la zale偶no艣ci s艂u偶bowe mi臋dzy prokuratorami wynikaj膮ce ze struktury
organizacyjnej prokuratury i sprowadzaj膮ce si臋 do:
1) ustalenia zasad podporz膮dkowania prokuratora prze艂o偶onemu. Prokuratorzy s膮 zale偶ni s艂u偶bowo od
prze艂o偶onych. Prokurator generalny jest prze艂o偶onym dla wszystkich prokurator贸w.
2) Zale偶no艣ci s艂u偶bowe prokurator贸w wynikaj膮 tak偶e z podporz膮dkowania prokuratora prokuratorowi
bezpo艣rednio prze艂o偶onemu. Prokuratorem bezpo艣rednio prze艂o偶onym jest prokurator kieruj膮cy dan膮
jednostk膮 organizacyjn膮 prokuratury dla prokurator贸w tej jednostki i dla prokurator贸w kieruj膮cych
jednostk膮 bezpo艣rednio ni偶szego stopnia obszaru w艂a艣ciwo艣ci miejscowej danej prokuratury
zwierzchniej. W praktyce prokurator rejonowy, wojskowy prokurator garnizonowy, kierownik o艣rodka
zamiejscowego prokuratury rejonowej, kierownik o艣rodka zamiejscowego wojskowej prokuratury
garnizonowej i naczelnik referatu 艣ledczego w IPN oraz naczelnik oddzia艂owej komisji 艣cigania zbrodni
przeciwko narodowi polskiemu ew. zast臋pcy tych podmiot贸w s膮 bezpo艣rednimi zwierzchnikami
prokurator贸w wykonuj膮cych czynno艣ci w danej jednostce.
Je偶eli dzia艂a o艣rodek zamiejscowy prokuratury okr臋gowej to kierownik o艣rodka zamiejscowego takiej
prokuratury (w tym jego zast臋pca) s膮 bezpo艣rednimi prze艂o偶onymi dla prokurator贸w tego o艣rodka ale
tak偶e dla prokurator贸w rejonowych obszaru dzia艂ania danego o艣rodka zamiejscowego.
3) Z kolei z przepis贸w proceduralnych wynika, 偶e istnieje jeszcze podporz膮dkowanie prokuratora
prokuratorowi nadrz臋dnemu. Ta zale偶no艣膰 jest istotna ze wzgl臋du na unormowania proceduralne
chocia偶by karne. Zgodnie z art.45 偶1b kodeksu post臋powania karnego prokuratorem nadrz臋dnym jest
prokurator kieruj膮cy jednostk膮 organizacyjn膮 wy偶szego stopnia. Prokurator apelacyjny jest
prokuratorem nadrz臋dnym dla prokuratora okr臋gowego i prokurator贸w prokuratury rejonowej.
Ponadto prokuratorem nadrz臋dnym b臋dzie prokurator tej jednostki wy偶szego stopnia (prokurator
prokuratury okr臋gowej dla wszystkich prokurator贸w prokuratur rejonowych z obszaru dzia艂ania
w艂a艣ciwo艣ci prokuratury okr臋gowej. Kieruj膮cy jednostk膮 organizacyjn膮 wy偶szego stopnia prokuratorzy
tej jednostki, a tak偶e prokuratorzy innych jednostek delegowanych do pe艂nienia swoich obowi膮zk贸w w
danej jednostce organizacyjnej prokuratury s膮 nadrz臋dnymi w stosunku do prokurator贸w prokuratur
bezpo艣rednio ni偶szego szczebla z obszaru w艂a艣ciwo艣ci danej jednostki organizacyjnej.
5. Zasada dewolucji oznacza mo偶liwo艣膰 przej臋cia wykonania danej czynno艣ci procesowej lub prowadzeni
post臋powania w okre艣lonej sprawie przez prokuratora prze艂o偶onego od prokuratora podw艂adnego sam
wykonuje dan膮 czynno艣膰, sam prowadzi spraw臋. To otwiera mo偶liwo艣膰 dokonania dalszej substytucji.
6. Zasada substytucji (odwrotno艣膰 zasady dewolucji) mo偶liwo艣膰 powierzenia wykonania danej czynno艣ci przez
prokuratora prze艂o偶onego swemu podw艂adnemu. Obie te zasady teoretycznie mog膮 doznawa膰 ogranicze艅.
Ustawa mo偶e zastrzega膰 wykonanie danej czynno艣ci procesowej do wy艂膮cznej kompetencji prokuratora
okre艣lonego szczebla. W takim przypadku tylko prokurator wskazany przepisami mo偶e skutecznie ow膮
czynno艣膰 wykona膰. W praktyce ograniczenie dot. raczej zakresu substytucji. Mamy do czynienia z takimi
sytuacjami np. gdy chodzi o rozpatrywanie za偶ale艅 na postanowienia/czynno艣ci prokurator贸w podejmowane w
post臋powaniu przygotowawczym, przed艂u偶enie 艣ledztwa tj. wy艂膮czna kompetencja prokuratora nadrz臋dnego
lub prze艂o偶onego nad prokuratorem, kt贸ry 艣ledztwa w terminie nie doko艅czy艂. Przepisy kodeksu post臋powania
karnego mog膮 ogranicza膰 zakres substytucji wy艂膮czaj膮c mo偶liwo艣膰 przekazania dalej wykonania danej
czynno艣ci. Generalnie r贸wnie偶 nie mo偶na zleci膰 podw艂adnemu wykonania czynno艣ci kt贸rych wykonania
zakazuje mu wprost ustawa.
7. Zasada niezale偶no艣ci prokuratury od innych organ贸w pa艅stwowych zakaz ingerowania w czynno艣ci
prokuratorskie np. przez premiera, prezydenta, pos艂贸w. Ma praktyczne znaczenie dla sposobu prowadzenia
post臋powa艅 i sposobu egzekwowania odpowiedzialno艣ci za podejmowane czynno艣ci przez prokurator贸w
(chodzi o niezale偶no艣膰 prokurator贸w jako takich, nie organu). Istnieje jako艣ciowa r贸偶nica mi臋dzy niezale偶no艣ci膮
prokuratora, a niezawis艂o艣ci膮 s臋dzi贸w - niezale偶no艣膰 prokuratora jest ograniczona. Sens tej zasady sprowadza
si臋 do tego, 偶e prokurator nie musi uzyskiwa膰 aprobaty swoich prze艂o偶onych ani zatwierdzania swoich dzia艂a艅
przy wykonywaniu obowi膮zk贸w ustawowych. Od niedawna obowi膮zuje zapis wzmacniaj膮cy niezale偶no艣膰
prokurator贸w, 偶e zarz膮dzenia, wytyczne i polecenia wydawane przez prze艂o偶onych nie mog膮 dot. tre艣ci
czynno艣ci procesowych. Maj膮, wi臋c stanowi膰 pewne og贸lne wskaz贸wki co do sposobu prowadzenia sprawy.
呕aden prze艂o偶ony prokurator nie mo偶e wyda膰 polecenia w taki spos贸b, by koncentrowa艂o si臋 na obowi膮zku
wykonaniu przez podw艂adnego prokuratora okre艣lonej czynno艣ci procesowej. Je偶eli zdaniem prokuratora
prze艂o偶onego podw艂adny wadliwie wykonuje swoje ustawowe zadania to, je艣li jest to prokurator bezpo艣rednio
prze艂o偶ony, zgodnie z art.8a ustawy mo偶e on zmieni膰 lub uchyli膰 decyzj臋 prokuratora podleg艂ego co wymaga
pisemnej formy i co jest pozostawione jako 艣lad ingerencji w aktach danej sprawy prowadzonej przez
prokuratora. W takim przypadku za ow膮 czynno艣膰 odpowiada prokurator bezpo艣rednio prze艂o偶ony, a nie
prokurator podw艂adny. Prokurator prze艂o偶ony mo偶e te偶 wszcz膮膰 post臋powanie dyscyplinarne przeciwko
prokuratorowi niesprawnie, niezgodnie z prawem dzia艂aj膮cemu. W przypadku asesora ustawa dopuszcza jego
dzia艂anie do szczeg贸lnych nadzorem .. niekt贸re decyzje asesora wymagaj膮 aprobaty bezpo艣rednio
prze艂o偶onego.
8. Zasada samodzielno艣ci oznacza ona, 偶e je艣li w post臋powaniu s膮dowym ujawni膮 si臋 nowe okoliczno艣ci to
prokurator dzia艂aj膮cy w tym post臋powaniu (ka偶dy z nich) podejmuje samodzielnie decyzje zwi膮zane z dalszym
tokiem tego post臋powania. Nie musi wstrzymywa膰 si臋 z podj臋ciem decyzji i czeka膰 na aprobat臋 prze艂o偶onego
ale na podstawie w艂asnej wiedzy mo偶e zmodyfikowa膰 swoj膮 dotychczasow膮 drog臋 post臋powania (mo偶e np.
odst膮pi膰 od oskar偶enia). Samodzielno艣膰 w tym wzgl臋dzie przys艂uguje r贸wnie偶 asesorowi kt贸ry w ramach votum
mo偶e wnosi膰 oskar偶enie i popiera膰 oskar偶enie.
ZADANIA PROKURATURY
Wymienione s膮 w art.2, 3 i 5 ustawy o prokuraturze. Art.2 m贸wi og贸lnie o zadaniach prokuratury jakimi s膮:
strze偶enie prawdom贸wno艣ci oraz czuwanie nad 艣ciganiem przest臋pstw. Konkretyzuj膮 to art.3 i 4 rodzaje spraw i
艣rodki przy pomocy kt贸rych prokurator mo偶e okre艣lone zadanie wykonywa膰.
1. Zadania prokuratury koncentruj膮ce si臋 na 艣ciganiu przest臋pstw:
佛 Prowadzenie i nadzorowanie post臋powania przygotowawczego w sprawach karnych. Konkretyzacja
sposobu realizowania tych zada艅 dokonana zosta艂a w rozdziale 3 ustawy prokurator stosownie do
przepis贸w ustaw wykonuje pewne czynno艣ci skupiaj膮ce si臋 na 艣ciganiu przest臋pstw. Post臋powanie
przygotowawcze prowadzone by膰 mo偶e w 2 formach:
o w formie 艣ledztwa - Z unormowa艅 proceduralnych wynika, 偶e 艣ledztwo prowadzi osobi艣cie prokurator
(cho膰 mo偶e on zleci膰 organom nieprokuratorskim wykonanie czynno艣ci 艣ledztwa). W przypadku
艣ledztwa nadz贸r nad nim sprawowany jest i w trybie procesowym i w trybie s艂u偶bowym. 艢ledztwo
prowadzone jest obowi膮zkowo ze wzgl臋du na wag臋 spraw. W sprawach o zbrodnie i w sprawach o
wyst臋pki kt贸rych podejrzanym jest funkcjonariusz publiczny powo艂any do 艣cigania przest臋pstwa albo
s臋dzia. Tutaj b臋dzie mia艂 ograniczon膮 mo偶liwo艣膰 przekazania pewnych czynno艣ci 艣ledztwa. 艢ledztwo
mo偶e by膰 te偶 prowadzone fakultatywnie (na podstawie procesowych decyzji prokuratora) w sprawach
o wyst臋pki je艣li z g贸ry wiadomo, ze b臋dzie to sprawa zawi艂a, trudna do prawid艂owego zako艅czenia
post臋powania przygotowawczego. W przypadku 艣ledztwa prokurator mo偶e powierzy膰
przeprowadzenie 艣ledztwa nawet w ca艂o艣ci organom prokuratorskim, natomiast nigdy organy
nieprokuratorskie nie mog膮 dokona膰 pewnych czynno艣ci procesowych: nie mog膮 wyda膰
postanowienia o przedstawieniu zarzut贸w podejrzanemu, wyda膰 postanowienia o zmianie zarzut贸w
stawianych podejrzanemu, ani postanowienia o zamkni臋cie 艣ledztwa. Poprzez zastrze偶enie wykonania
tych czynno艣ci prokuratorskich w 艣ledztwie do osobistego wykonania przez prokuratora uruchamiany
jest swoisty nadz贸r nad przebiegiem 艣ledztwa wykonywanego przez inne organy.
o w formie dochodzenia uproszczony spos贸b ustalania kto jest sprawdz膮 przest臋pstwa. Dochodzenie
prowadz膮 organy nieprokuratorskie - jest ich bardzo wiele. Generalnie w ka偶dej sprawie karnej
dzia艂a膰 mo偶e policja, stra偶 graniczna, centralne biuro antykorupcyjne, urz臋dy skarbowe itd.
Zasadniczo form臋 dochodzenia przewiduje si臋 dla spraw kt贸re nale偶膮 do w艂a艣ciwo艣ci s膮du
rejonowego (spraw o drobne wyst臋pki zagro偶one kar膮 pozbawienia wolno艣ci nieprzekraczaj膮c膮 5
lat). W tym przypadku prokurator b臋dzie tym organem kt贸ry b臋dzie sprawowa艂 nadz贸r procesowy
nad przebiegiem dochodzenia. Niekt贸re procesowe decyzje organ贸w prowadz膮cych dochodzenie
wymagaj膮 zatwierdzenia prokuratorskiego np. o zawieszeniu post臋powania. Dochodzenie powinno
by膰 uko艅czone w ci膮gu 2 miesi臋cy. Je艣li ten termin oka偶e si臋 zbyt kr贸tki dl rozpoznania sprawy to
przed艂u偶enie terminu do 3 miesi臋cy nast臋puje decyzj膮 prokuratora.
佛 Prokurator wyposa偶ony jest w mo偶liwo艣膰 wszcz臋cia post臋powania albo przy艂膮czenia si臋 do post臋powania
w sprawie karnej 艣ciganej z oskar偶enia prywatnego. Kieruj膮c si臋 interesem spo艂ecznym, potrzeb膮 ochrony
pewnych warto艣ci. W sprawach gdy poszkodowany jest zbyt bezradny by samodzielnie sporz膮dzi膰 akt
oskar偶enia. W takim przypadkach prokurator mo偶e dzia艂a膰 ZA pokrzywdzonego wnosz膮c w艂asny akt
oskar偶enia i wtedy b臋dzie dzia艂a艂 w procesie jako oskar偶yciel.
佛 Generalnie nie prowadzi i nie nadzoruje post臋powa艅 przygotowawczych w sprawach nieletnich.
Obowi膮zuje na gruncie post臋powania w sprawach nieletnich zasada, 偶e czynno艣ci post臋powania
przygotowawczego wykonywane s膮 przez s臋dziego rodzinnego ( to on jest odpowiednikiem prokuratora w
sprawach nieletnich), a prokurator w tych sprawach mo偶e dzia艂a膰 wyj膮tkowo je偶eli zachodz膮 przes艂anki od
poci膮gni臋cia nieletniego do odpowiedzialno艣ci karnej.
佛 Nadz贸r nad post臋powaniem przygotowawczym wykonywanym przez prokuratora obejmuje:
o czuwanie nad prawid艂owym i sprawnym przebiegiem tego post臋powania mo偶e zaznajamia膰 si臋
(偶膮da膰) z zamierzeniami prowadz膮cego post臋powanie;
o mo偶e wskazywa膰 kierunki post臋powania sugerowa膰 np. wzi臋cie pod uwag臋 innych potencjalnych
sprawc贸w
o przegl膮danie materia艂y z prowadzonego post臋powania
o uczestniczy膰 w czynno艣ciach procesowych
o prokurator mo偶e przej膮膰 spraw臋 w trybie nadzoru
o uchyla膰 postanowienia i zarz膮dzenia prowadz膮cego post臋powanie
o prokurator rejonowy lub wyznaczony przez niego prokurator zobowi膮zany jest co najmniej raz do
roku kontrolowa膰 przebieg wszelkich dochodze艅 prowadzonych na obszarze w艂a艣ciwo艣ci prokuratury
rejonowej przez wszelkie organy nieprokuratorskie.
o z艂o偶y膰 wniosek o wszcz臋cie post臋powania s艂u偶bowego wzgl臋dem funkcjonariusza, kt贸ry nie stosuje
si臋 do prokuratorskich zarz膮dze艅 wniosek taki sk艂ada do prze艂o偶onego funkcjonariusza
o nadz贸r s艂u偶bowy prze艂o偶onego prokuratora nad prokuratorem kt贸ry prowadzi to post臋powanie.
o mo偶liwo艣膰 podj臋cia na nowo umorzonego post臋powania przez prokuratora kt贸ry je umorzy艂, jak te偶
przez prokuratora nadrz臋dnego.
o mo偶liwo艣膰 wznowienia post臋powania obejmuje ponowne/dalsze prowadzenie post臋powania
przeciwko tej samej osobie kt贸ra by艂a poprzednio podejrzana o pope艂nienie przest臋pstwa. Mo偶liwe to
jest wtedy kiedy ujawni膮 si臋 nowe fakty lub dowody nieznane poprzednio.
o uchylenie prawomocnego postanowienia o umorzeniu post臋powania wzgl臋dem podejrzanego je偶eli
jest ono niezasadne tak膮 decyzj臋 podj膮膰 mo偶e tylko prokurator generalny.
佛 Sprawowanie funkcji oskar偶yciela publicznego przed s膮dami. Nawet wtedy kiedy prawo wyj膮tkowo
pozwala na wnoszenie akt贸w oskar偶enia do s膮du przez inne podmioty nieprokuratorskie, to prokurator
zawsze jest uprawniony do wyst膮pienia w sprawie i popierania go przed s膮dem.
佛 Sprawowanie nadzoru nad wykonaniem postanowie艅 o tymczasowym aresztowaniu oraz innych decyzji
o pozbawieniu wolno艣ci.
佛 Wnioskowanie w przedmiocie u艂askawienia.
佛 Badanie problematyki przest臋pczo艣ci i wsp贸艂praca z jednostkami naukowymi w zakresie takich bada艅.
Bada艅 nad zwalczaniem i zapobieganiem przest臋pczo艣ci.
佛 Koordynowanie dzia艂alno艣ci w zakresie 艣cigania przest臋pstw prowadzonych przez inne organy
pa艅stwowe (chodzi o ujednolicenie praktyki post臋powania) form膮 koordynacji s膮 wytyczne
prokuratora generalnego.
佛 Nadz贸r nad zgodno艣ci膮 z prawem inicjowania i przeprowadzania czynno艣ci operacyjno-poznawczych
przez odpowiednie organy 艣cigania. Nadz贸r nad zgodno艣ci膮 z prawem oznacza ocen臋 legalno艣ci dzia艂a艅
s艂u偶b, a nie merytorycznej zasadno艣ci podejmowanych decyzji.
佛 Wsp贸艂praca z szefem krajowego centrum informacji kryminalnych w zakresie niezb臋dnym od realizacji
jego zada艅 ustawowych. Krajowe centrum informacji kryminalnych koncentruje swoj膮 dzia艂alno艣膰 na
gromadzeniu danych, udost臋pnianiu ich, ochronie danych osobowych itd. KCIK stanowi jednostk臋
organizacyjn膮 komendy g艂贸wnej policji.
2. Zadania koncentruj膮ce si臋 na pozakarnym przestrzeganiu praworz膮dno艣ci:
佛 Wytaczanie pow贸dztw w sprawach karnych i cywilnych przy czym w cywilnych szeroko rozumianych
chodzi tak偶e o: sprawy gospodarcze, rodzinne. Oznacza to, 偶e w post臋powaniu karnym prokurator mo偶e w
interesie pokrzywdzonego wnie艣膰 pow贸dztwo akcyzyjne domagaj膮c si臋 zas膮dzenia odszkodowania od
sprawcy przest臋pstwa na rzecz pokrzywdzonego. Pow贸dztwa w post臋powaniu cywilnym prokurator
wnosi pow贸dztwo przeciwko okre艣lonej osobie, a bierze udzia艂 w post臋powaniu na prawach strony. Dzia艂a
nie we w艂asnym, a w cudzym interesie.
佛 Uprawnienie do sk艂adania wniosk贸w i brania udzia艂u w post臋powaniu s膮dowym w sprawach cywilnych, ze
stosunku pracy i ubezpiecze艅 spo艂ecznych, z zastrze偶eniem , 偶e dzia艂anie prokuratora musi by膰
uzasadnione ochron膮 praworz膮dno艣ci interesu spo艂ecznego w艂asno艣ci lub praw obywateli. W tych
sprawach prokurator tak偶e dzia艂a jako strona w procesie przy czym w sprawach rodzinnych i
opieku艅czych zajmuje szczeg贸ln膮 pozycj臋, poniewa偶 w niekt贸rych sytuacjach mo偶e wytoczy膰 pow贸dztwo
przeciwko obu stronom stosunku prawnego (np. przeciwko obojgu ma艂偶onkom). Udzia艂 prokuratora w
post臋powaniu s膮dowym jest obligatoryjny. Prokurator mo偶e 偶膮da膰 wszcz臋cia post臋powania w ka偶dej
sprawie jak r贸wnie偶 wzi膮膰 udzia艂 w ka偶dym tocz膮cym si臋 ju偶 post臋powaniu je偶eli wg jego oceny wymaga
tego ochrona praworz膮dno艣ci. Jednak w sprawach niemaj膮tkowych w sprawach z zakresu rodzinnego
prokurator mo偶e wytacza膰 pow贸dztw tylko w wypadkach wskazanych w ustawie np. pow贸dztwo o
ustalenie istnienia/nieistnienia ma艂偶e艅stwa.
佛 Zaskar偶anie do s膮du niezgodnych z prawem decyzji administracyjnych oznacza to uprawnienie
prokuratora do inicjowania post臋powania s膮dowo-administracyjnego poprzez wniesienie skargi. Z chwil膮
z艂o偶enia skargi prokurator staje si臋 stron膮 post臋powania s膮dowo-administracyjnego. Przyznano r贸wnie偶
prokuratorowi uprawnienie do brania udzia艂u w post臋powaniu s膮dowym w sprawach zgodno艣ci z prawem
decyzji administracyjnych (nielogiczno艣膰 ustawowa -> z艂o偶enie skargi inicjuj膮cej post臋powanie s膮dowo-
administracyjne czyni z prokuratora stron臋 post臋powania, niepotrzebnie ponowiono). Prokurator mo偶e
kwestionowa膰 legalno艣膰 uchwa艂 organu samorz膮du terytorialnego albo legalno艣膰 rozporz膮dze艅
wojewod贸w. Chodzi o sytuacje kt贸rych organy samorz膮du terytorialnego postanowi膮 w drodze uchwa艂
tzw. prawo miejscowe np. ustalaj膮c wysoko艣膰 op艂at, przepisy porz膮dkowe (a tak偶e przepisy wykonawcze
do ustaw). Takie przepisy mog膮 by膰 zaskar偶one przez prokuratora z powodu ich niezgodno艣ci z prawem.
Stwierdzaj膮c , 偶e przepisy prawa miejscowego s膮 niezgodne z prawem prokurator zwraca si臋 do tego
organu, kt贸ry ustanowi艂 takie przepisy o ich zmian臋 lub uchylenie albo mo偶e skierowa膰 wniosek o ich
uchylenie do w艂a艣ciwego organu nadzoru. Tylko w przypadku nielegalnych uchwa艂 samorz膮du
terytorialnego mo偶e wyst膮pi膰 wprost do sadu administracyjnego o stwierdzenie niewa偶no艣ci takiej
uchwa艂y.
3. Zadania obejmuj膮ce przestrzeganie praworz膮dno艣ci (tak偶e w sprawach karnych)
佛 Prokuratura mo偶e podejmowa膰 艣rodki przewidziane prawem zmierzaj膮ce do prawid艂owego i jednolitego
stosowania prawa w post臋powaniu sadowym. Je偶eli zauwa偶y, 偶e s膮dy wydaj膮 orzeczenia w podobnych
sprawach o r贸偶nej tre艣ci (bez wzgl臋du na charakter sprawy) uprawniony jest do inicjowania
post臋powania maj膮cego zapobiec tym rozbie偶no艣ci膮, maj膮cym doprowadzi膰 do jednolitego stosowania
prawa. Uprawnienie to dot. tak偶e mo偶liwo艣ci i obowi膮zku czuwania nad jednolitym stosowaniem prawa
w post臋powaniu administracyjnym. Dba艂o艣膰 o jednolito艣膰 prawa w zakresie wykrocze艅 tak偶e mie艣ci si臋 w
tym uprawnieniu prokuratorskim, a dodatkowo ma czuwa膰 nad prawid艂owym i jednolitym stosowaniem
prawa w innych post臋powaniach. Oznacza to mo偶liwo艣膰 wyst臋powania w tej kwestii przed trybuna艂em
konstytucyjnym, a tak偶e post臋powaniach dyscyplinarnych. Mo偶e wnie艣膰 nadzwyczajny 艣rodek
zaskar偶enia w post臋powaniu s膮dowym b臋dzie to kasacja w sprawach cywilnych lub karnych. Mo偶e
wnie艣膰 odwo艂anie w post臋powaniu administracyjnym tocz膮cym si臋 przed organami administracji
publicznej. Szczeg贸lne uprawnienia prokuratury dla zapobie偶enia rozbie偶no艣ci膮 w orzecznictwie
obejmuj膮 : sk艂adanie wniosk贸w o dokonanie wyk艂adni prawa do s膮du najwy偶szego i naczelnego s膮du
administracyjnego. Mo偶e te偶 inicjowa膰 post臋powania przed trybuna艂em konstytucyjnym w sprawie
zgodno艣ci aktu normatywnego ni偶szego rz臋du z aktem stoj膮cym wy偶ej w hierarchii zr贸de艂 polskiego
prawa uprawnienie to przys艂uguje jedynie prokuratorowi generalnemu. Mo偶e tak偶e wzi膮膰 udzia艂 w
post臋powaniu przed trybuna艂em konstytucyjnym zainicjowanym skarg膮 konstytucyjn膮& Prokurator
generalny uprawniony jest do wnoszenia kasacji do s膮du najwy偶szego w niekt贸rych rodzajach spraw
dyscyplinarnych np. post臋powanie dyscyplinarne przeciwko adwokatowi.
佛 Wsp贸艂dzia艂anie z organami pa艅stwowymi, pa艅stwowymi jednostkami organizacyjnymi i organizacjami
spo艂ecznymi w zapobieganiu przest臋pczo艣ci i innym na przemian prawa. Realizuj膮c to zadanie
prokuratura pe艂ni rol臋 wspieraj膮c膮 dla dzia艂a艅 innych podmiot贸w i rol臋 prewencyjn膮 s艂u偶膮c膮
zapobieganiu naruszeniom prawa. Do zada艅 prokuratury nale偶y tak偶e gromadzenie, przetwarzania i
analizowanie w systemach informatycznych danych uzyskanych z prowadzonych przez prokuratur臋
post臋powa艅 albo nadzorowanych post臋powa艅, przekazywanie danych i wynik贸w analiz organom
w艂a艣ciwym (w tym organom innych pa艅stw i organom UE). Prokuratura wsp贸艂pracuje i bierze udzia艂 w
dzia艂aniach podejmowanych przez organizacje mi臋dzynarodowe, ponadnarodowe oraz zespo艂y
mi臋dzynarodowe dzia艂aj膮ce na podstawie um贸w ratyfikowanych przez Polsk臋. Prokuratura opiniuje
projekty akt贸w normatywnych przy czym ustawa nie okre艣la jakiej rangi akty normatywne w wersji
projektu i jakiej materii dotycz膮ce przyj膮膰 wi臋c nale偶y, 偶e uprawnienia opiniodawcze dotycz膮 ka偶dego
aktu (niezale偶nie od jego hierarchii i tre艣ci) byle tylko mia艂 rang臋 aktu normatywnego.
佛 Uprawnienie do podejmowania innych czynno艣ci ni偶 te wymienione w okre艣lonych ustawach. Np.
mo偶liwo艣膰 inicjowania post臋powania przed trybuna艂em konstytucyjnym w przypadku zaistnienia sporu
kompetencyjnego pomi臋dzy centralnymi konstytucyjnymi organami pa艅stwa. Mo偶e tak偶e sk艂ada膰
wnioski o stwierdzenie zgodno艣ci dzia艂ania partii politycznych z konstytucj膮 i oczywi艣cie bra膰 udzia艂 w
takim post臋powaniu. Obowi膮zkowy jest udzia艂 prokuratora generalnego w post臋powaniu przed
trybuna艂em konstytucyjnym w sprawie stwierdzenia o niemo偶no艣ci sprawowania urz臋du przez
prezydenta. Z przepis贸w post臋powania administracyjnego wynika uprawnienie prokuratora do brania
udzia艂u w post臋powaniu administracyjnym na prawach strony (przed organami administracji).
Prokuratorowi generalnemu ustawa o przeciwdzia艂aniu przemocy w rodzinie nadaje uprawnienie do
analizowania, w przypadku stwierdzonej przemocy, i sugerowanie w艂a艣ciwym podmiotom powo艂anym
od udzielenia tej pomocy kierunk贸w dzia艂a艅 dla zapobie偶enia temu zjawisku. Kodeks karny wykonawczy
przewiduje udzia艂 prokuratora w sk艂adzie rady do spraw spo艂ecznej readaptacji skazanych (taki tw贸r
kt贸rego celem jest u艂atwienie skazanym pod odbyciu kary prawid艂owego powrotu do spo艂ecze艅stwa).
Program koordynacji dzia艂a艅 pa艅stwa dla tej spo艂ecznej readaptacji realizowany jest tak偶e poprzez
dzia艂aj膮ce na poziomie wojew贸dztwa rady do spraw spo艂ecznej readaptacji skazanych w kt贸rych udzia艂
prokuratora jest przewidziany.
ORGANY PROKURATURY
Istniej膮 w prokuratorze organy organ贸w. Wynika to z konieczno艣ci:
1. zapewnienia sprawno艣ci prokuratury w zakresie realizacji przypisanych jej zada艅. Te dzia艂ania trzeba
koordynowa膰, nadzorowa膰. Dotyczy to prokurator贸w i asesor贸w z wszystkich trzech pion贸w (tylko w IPN nie ma
asesor贸w). Konieczne jest r贸wnie偶 nadzorowanie wykonywania czynno艣ci przez organy nieprokuratorskie w
post臋powaniach karnych. Musi by膰 ustawowo okre艣lony podmiot kt贸ry tak膮 koordynacj膮 b臋dzie si臋 zajmowa艂.
2. zapewnienia odpowiednich warunk贸w organizacyjno-technicznych funkcjonowania prokuratury. Dla w艂a艣ciwej
obsady stanowisk prokuratorskich, musi by膰 uprawniony podmiot do dysponowania 艣rodkami pieni臋偶nymi i
materialnymi niezb臋dnymi do funkcjonowania tego organu, trzeba organizowa膰 szkolenia itd. Te zadania mo偶na
umownie nazwa膰 zadaniami z zakresu administrowania i nadzoru administracyjnego nad dzia艂alno艣ci膮 prokuratury.
3. organy prokuratury b臋d膮 troszczy膰 si臋 o zapewnienie niezale偶no艣ci prokuratury od innych organ贸w w艂adzy i
niezale偶no艣ci prokurator贸w. Przyznaje si臋 w tym zakresie organom prokuratury do艣膰 istotne uprawnienia zwi膮zane z
systemem gwarancji ustrojowych niezale偶no艣ci prokurator贸w.
Ustawa przewiduje istnienie organ贸w jednoosobowych w prokuraturze. Organ贸w og贸lnie rzecz bior膮c kieruj膮cych
ca艂膮 prokuratur膮 albo dan膮 jednostk膮 organizacyjn膮 prokuratury.
1. Szczeg贸ln膮 pozycj臋 przyznano Prokuratorowi Generalnemu (PG). O tej pozycji 艣wiadczy przede wszystkim
powo艂ywanie prokuratora generalnego, kadencyjno艣膰 funkcji i gwarancje niezale偶no艣ci prokuratora generalnego.
Zgodnie z art.10a ustawy o prokuraturze prokurator generalny powo艂ywany jest przez prezydenta (艣wiadczy to o
randzie PG). Prezydent dokonuje tego powo艂ania wybieraj膮c jednego z dw贸ch kandydat贸w przedstawionych mu po
jednym przez Krajow膮 Rad臋 Prokurator贸w i przez Krajow膮 Rad臋 S膮downictwa. Kandydatury musz膮 zosta膰
przedstawione prezydentowi przed up艂ywem kadencji poprzedniego PG. Inicjatywa, co do personalnego wyboru
maj膮cego zosta膰 PG, powierzona zosta艂a 2 dzia艂aj膮cym niezale偶nie od siebie inaczej usytuowanym podmiotom:
佛 Krajowa Rada S膮downictwa jest konstytucyjnym organem powo艂anym do czuwania nad niezale偶no艣ci膮
s膮d贸w i niezawis艂o艣ci膮 s臋dzi贸w. W 2009 r przypisano jej zadanie przedstawiania prezydentowi 1 kandydata
na funkcj臋 PG.
佛 Krajowa Rada Prokuratury jest organem opiniodawczym dzia艂aj膮cym w obr臋bie samej prokuratury. Jej
opiniodawcza rola sprowadza si臋 do ochrony niezale偶no艣ci prokurator贸w i prokuratury. Ten organ tak偶e
przedstawia prezydentowi 1 wskazanego przez siebie kandydata na stanowisko PG.
Prezydent spo艣r贸d tych dw贸ch kandydat贸w dokonuje wyboru i z ustawy wynika, 偶e ma on ograniczone pole
manewru, poniewa偶 kt贸rego艣 z tych kandydat贸w wybra膰 i powo艂a膰 musi. Wyb贸r PG dokonywany przez prezydenta i
jego powo艂anie nast臋puje na 6 letni膮 kadencj臋, kt贸rej ta sama osoba powt贸rzy膰 nie mo偶e.
FORMALNE WYMOGI stawiane kandydatom przedstawianym przez KRS i KRP prezydentowi wynikaj膮 z ust.3 art.10a
prokuratorem generalnym zosta膰 mo偶e tylko ten, kto:
佛 jest prokuratorem w stanie czynnym jednostki organizacyjnej prokuratury (dowolnej powszechnej, wojskowej
b膮dz IPN)
佛 ma co najmniej 10letni sta偶 na stanowisku prokuratora
, a kandydat pochodz膮cy z 艣rodowiska s臋dziowskiego musi:
佛 by膰 s臋dzi膮 izby karnej lub wojskowej s膮du najwy偶szego tak偶e s臋dzi膮 w stanie czynnym
佛 ALBO s臋dzi膮 s膮du powszechnego wojskowego w stanie czynnym o co najmniej 10letnim sta偶u s臋dziowskim w
sprawach karnych.
Chodzi o to aby PG mia艂 nie tylko odpowiedni膮 wiedz臋 teoretyczn膮 i praktyczn膮 zwi膮zan膮 z orzekaniem w s膮dach ale
tak偶e aby ta wiedza by艂a skoncentrowana na sprawach karnych.
POZYCJA PROKURATORA GENERALNEGO jest bardzo silna, co wi膮偶e si臋 z uregulowaniami dot przedterminowego
wyga艣ni臋cia kadencji PG. Kadencja mo偶e wygasn膮膰: (ODWOAANIE OBLIGATORYJNE)
1. w razie 艣mierci PG
2. na skutek odwo艂ania PG z ustawowo wskazanych powod贸w:
佛 je偶eli PG zrzeknie si臋 swojego stanowiska
佛 je偶eli sta艂 si臋 trwale niezdolny do pe艂nienia obowi膮zk贸w PG na skutek choroby lub utraty si艂 stwierdzonej
orzeczeniem lekarskim
佛 je偶eli PG zostanie skazany prawomocnym wyrokiem s膮du za pope艂nienie przest臋pstwa albo z艂o偶y
niezgodne z prawd膮 o艣wiadczenie lustracyjne o czym r贸wnie偶 prawomocnym orzeczeniem zdecydowa膰
musi s膮d
佛 ukaranie w zwi膮zku z pope艂nionym przewinieniem s艂u偶bowym kar膮 dyscyplinarn膮 surowsz膮 ni偶
upomnienie
W tych przypadkach odwo艂anie PG nast臋puje decyzj膮 prezydenta (organ kt贸ry go powo艂a艂 mo偶e go odwo艂a膰) z
tym jednak, ze je偶eli przyczyn膮 ma by膰 utrata zdrowia lub si艂 przez prokuratora to wniosek o odwo艂anie do
prezydenta mo偶e premier lub krajowa rada prokuratury. Je偶eli inicjatyw臋 ma premier to przed z艂o偶eniem
wniosku o odwo艂anie PG musi on zasi臋gn膮膰, w przedmiocie swojego wniosku, opinii Krajowej Rady
Prokuratury. Ustawa obliguje go do czekania na t臋 opini臋 maksymalnie 2 miesi膮ce. Je偶eli KRP przez ten czas
nie wyda opinii to ustawa traktuje to jako wydanie opinii pozytywnej. (ODWOAANIE FAKULTATYWNE)
佛 Wyga艣ni臋cie kadencji PG przed terminem mo偶liwe jest tak偶e (art.10d ust.6) je艣li premier odrzuci coroczne
sprawozdanie PG z dzia艂alno艣ci prokuratury i w贸wczas mo偶e wyst膮pi膰 do sejmu z wnioskiem o odwo艂anie
PG. Taki wniosek tak偶e musi by膰 zaopiniowany wst臋pnie przez KRP, o ile zechce wyda膰 w ci膮gu 2 miesi臋cy
wyda膰 opini臋 w tej sprawie. A sejm decyzje o odwo艂aniu PG podejmuje uchwa艂膮 w warunkach
szczeg贸lnych. Uchwa艂a musi by膰 podj臋ta wi臋kszo艣ci膮 2/3 g艂os贸w (kwalifikowana wi臋kszo艣膰) i w obecno艣ci
co najmniej po艂owy ustawowej liczby pos艂贸w.
佛 Zgodnie z art. 10e ustawy premier mo偶e tak偶e z艂o偶y膰 wniosek o odwo艂anie PG do sejmu, je偶eli PG
sprzeniewierzy si臋 z艂o偶onemu 艣lubowaniu. To z艂o偶one przez PG 艣lubowanie obejmuje: przysi臋g臋 stania na
stra偶y konstytucji i prawa, strze偶enia praworz膮dno艣ci i sumiennego wype艂niania obowi膮zk贸w. W
przypadku sprzeniewierzenia si臋 PG z艂o偶onemu 艣lubowaniu premier przed z艂o偶eniem wniosku do sejmu
musi zasi臋gn膮膰 opinii KRP. Tryb uzyskiwania opinii i jej wp艂yw na wniosek premiera tak jak w poprzednich
przypadkach. Odwo艂anie PG przez sejm nast臋puje r贸wnie偶 wi臋kszo艣ci膮 2/3 g艂os贸w w obecno艣ci co
najmniej po艂owy ustawowej liczny os贸b.
Z art.10b i 10c ustawy o prokuraturze wynikaj膮 tak偶e gwarancje niezale偶no艣ci PG (zostan膮 om贸wione p贸zniej!)
Ustawa przewiduje szczeg贸lne OBOWIZKI INFORMACYJNE obci膮偶aj膮ce PG polegaj膮ce na obowi膮zku sk艂adania
corocznie sprawozdania z dzia艂alno艣ci prokuratury prezesowi rady ministr贸w. Do takie sprawozdania PG minister
sprawiedliwo艣ci przedstawia swoje uwagi, swoje stanowisko. Obowi膮zki informacyjne obci膮偶aj膮 PG wzgl臋dem sejmu
i senatu. Wynikaj膮 z unormowania art.10a - PG przedstawia roczn膮 informacj臋 o:
佛 艂膮cznej liczbie os贸b wobec kt贸rych zosta艂 skierowany wniosek o zarz膮dzenie kontroli i utrwalania rozm贸w lub
wniosek o zarz膮dzenie kontroli operacyjnej. Taka informacja przedstawiana jest sejmowi i senatowi corocznie
obejmuje tak偶e informacje:
佛 l. os贸b co do kt贸rych s膮d zarz膮dzi艂 kontrol臋 utrwalania rozm贸w, kontrol臋 operacyjn膮,
佛 l. os贸b co do kt贸rych s膮d odm贸wi艂 zarz膮dzenia kontroli utrwalania rozm贸w, kontroli operacyjnej
佛 l. spraw w kt贸rych wniosek o kontrol臋 operacyjn膮 z艂o偶ony przez nieprokuratorski organ 艣cigania nie uzyska艂
zgody prokuratora. (tego typu czynno艣ci operacyjne bardzo ograniczaj膮 prawa obywatelskie)
2. Drugim jednoosobowym organem prokuratury jest pierwszy zast臋pca prokuratora generalnego i pozostali
zast臋pcy prokuratora generalnego.
Pierwszy zast臋pca powo艂ywany i odwo艂ywany jest przez prezydenta na wniosek PG spo艣r贸d:
佛 Prokurator贸w prokuratury generalnej
佛 Naczelny prokurator wojskowy powo艂ywany przez prezydenta na wniosek PG z艂o偶ony w porozumieniu z
ministrem obrony narodowej. Porozumienie chodzi o sytuacj臋 kt贸rej inicjatyw臋 wskazania kandydata na
zast臋pc臋 naczelnego prokuratora wojskowego ustawa przyzna艂a PG kt贸ry jednak by m贸c z艂o偶y膰 ten wniosek
organowi decyzyjnemu musi uzyska膰 dla niego aprobat臋 drugiego organu. W porozumieniu oznacza, wi臋c za
zgod膮.
佛 Dyrektor g艂贸wnej komisji 艣cigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu aktu powo艂ania oraz odwo艂ania
dokonuje prezydent na wniosek PG ale z艂o偶ony w porozumieniu z prezesem IPN.
佛 Ewentualni inni zast臋pcy PG powo艂ywani tak偶e przez prezydenta na wniosek PG b臋d膮 powo艂ywani w liczbie
okre艣lonej przez ministra sprawiedliwo艣ci w rozporz膮dzeniu wykonawczym.
3. Kolejnym jednoosobowym organem (na szczeblu terenowym) jest Prokurator Apelacyjny i jego zast臋pca.
Powo艂ywani s膮 oni przez PG gdy chodzi o prokurator贸w apelacyjnych, a gdy chodzi o zast臋pc贸w prokuratora
apelacyjnego tak偶e powo艂ywani przez PG ale na wniosek prokuratora apelacyjnego. Zachowany by膰 musi przy
obsadzie tych funkcji jednoosobowych organ贸w w prokuraturze szczeg贸lny tryb opiniodawczy i szczeg贸lne
post臋powanie w przypadku negatywnej opinii o kandydacie. Inicjatywa nale偶y do PG albo Prokuratora Apelacyjnego
gdy chodzi o jego zast臋pc臋. Kandydatur臋 do tej funkcji przedstawia si臋 organowi kolegialnemu dzia艂aj膮cemu w
prokuraturze apelacyjnej i organem tym jest Zgromadzenie Prokurator贸w Prokuratury Apelacyjnej, a w przypadku
zast臋pcy prokuratora apelacyjnego organem opiniuj膮cym jest Kolegium Prokuratury Apelacyjnej.
Je偶eli te organy wydadz膮 pozytywn膮 opini臋 o przedstawionym kandydacie to otwiera to mo偶liwo艣膰
powo艂ania go na funkcj臋 organu (nie oznacza to obowi膮zku by do powo艂ania dosz艂o, PG mo偶e zmieni膰 zdanie co do
kandydata).
Szczeg贸lna sytuacja dotyczy przypadk贸w w kt贸rych kandydat do funkcji nie uzyska艂 akceptacji. Je偶eli ZPPA
wyda o kandydacie PG negatywn膮 opini臋 to mo偶e jednocze艣nie wskaza膰 PG w艂asnego kandydata do tej funkcji. PG
tego w艂asnego kandydata ZPPA mo偶e zaakceptowa膰 ale nie musi. PG nie jest opiniami zobligowany, nie musi si臋 do
nich stosowa膰. Mo偶e wi臋c mimo negatywnej opinii o kandydacie powo艂a膰 go do pe艂nienia funkcji, mo偶e nie powo艂a膰
偶adnego z nich (wtedy procedura b臋dzie musia艂a zosta膰 uruchomiona od nowa). Opinia KPA jest tak偶e dla PG
niewi膮偶膮ca i mimo negatywnej opinii PG mo偶e przeforsowa膰 kandydata do tej funkcji.
Kadencja Prokuratora Apelacyjnego i jego zast臋pcy jest 6 letnia i dla wzmocnienia samodzielno艣ci i
niezale偶no艣ci prokurator贸w ustawa przewiduje, 偶e po up艂ywie kadencji osoba b臋d膮ca poprzednio prokuratorem
apelacyjnym, zast臋pc膮 prokuratora apelacyjnego nie mo偶e by膰 ponownie powo艂any na nast臋pn膮 kadencj臋. Mog膮
obj膮膰 ponownie t臋 funkcj臋 ale po przerwie co najmniej 6 lat.
4. Na poziomie prokuratur okr臋gowych jednoosobowym organem jest Prokurator okr臋gowy oraz jego zast臋pca.
Prokuratora okr臋gowego i jego zast臋pc臋 powo艂uje PG - przy czym inicjatyw臋 w przedstawieniu personalnej
kandydatury w przypadku prokuratora okr臋gowego nale偶y do PG, a w przypadku zast臋pcy prokuratora okr臋gowego
do prokuratora okr臋gowego w艂a艣ciwej prokuratury. Wnioski te tak偶e wymagaj膮 zaopiniowaniu.
Organem opiniuj膮cym kandydatury prokuratora okr臋gowego jest Zgromadzenie Prokurator贸w Prokuratury
Apelacyjnej (zgromadzenie prokurator贸w dzia艂a TYLKO na poziomie prokuratury apelacyjnej). Je艣li opinia o
kandydacie jest negatywna to zgromadzenie mo偶e przedstawi膰 PG w艂asnego kandydata na Prokuratora Okr臋gowego.
Opinie tego organu s膮 dla PG niewi膮偶膮ce.
Je艣li chodzi o zast臋pc臋 Prokuratora Okr臋gowego to ten wniosek o powo艂anie przedstawia prokurator
okr臋gowy po uzyskaniu opinii o kandydacie prokuratora apelacyjnego prze艂o偶onej prokuratury i KPA (Kolegium
Prokuratury Apelacyjnej). Opinie tych organ贸w kolegialnych tez nie maj膮 mocy wi膮偶膮cej.
Kadencja Prokuratora Okr臋gowego i jego zast臋pcy to r贸wnie偶 6 lat.
5. Prokurator Rejonowy i jego zast臋pca powo艂ywani s膮 tak偶e przez PG przy zachowaniu trybu opiniodawczego.
Kandydatur臋 prokuratora rejonowego przedstawia PG w ZPPA. Je偶eli zgromadzenie negatywnie zaopiniuje
kandydata mo偶e przedstawi膰 PG w艂asnego kandydata na prokuratora rejonowego.
Zast臋pc臋 prokuratora rejonowego na wniosek prokuratora rejonowego opiniuje prze艂o偶ony prokurator
okr臋gowy i KPO (Kolegium Prokuratury Okr臋gowej). Opinie s膮 niewi膮偶膮ce.
Kadencja prokuratora rejonowego i jego zast臋pcy jest 4 letnia i nie ma zakazu ponownego powo艂ania
poprzednich prokurator贸w na t臋 sam膮 funkcj臋.
Taki schemat opiniowania kandydat贸w do pe艂nienia funkcji jednoosobowego organu w prokuraturze ukszta艂towany
zosta艂 cz臋艣ciowo na podobie艅stwo obsady stanowisk prezes贸w w s膮dach. R贸偶nica polega na tym, 偶e w s膮dach
negatywna opinia o kandydacie mo偶e by膰 poddana weryfikacji. Minister sprawiedliwo艣ci albo prezes s膮du
apelacyjnego mog膮 si臋 zwr贸ci膰 o wydanie drugiej opinii do Krajowej Rady S膮downictwa. Druga negatywna opinia o
kandydacie blokuje mo偶liwo艣膰 jego powo艂ania.
6. Organy jednoosobowe w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury i w IPN. Zast臋pca Naczelnego
prokuratora wojskowego (by艂o o powo艂ywaniu wcze艣niej). Wojskowy prokurator okr臋gowy, wojskowy prokurator
garnizonowy, a tak偶e ewentualnie ich zast臋pcy s膮 powo艂ywani, odwo艂ywani przez PG w porozumieniu z ministrem
obrony narodowej. W stosunku do tych organ贸w w pionie wojskowym nie obowi膮zuje 偶aden tryb opiniodawczy.
W IPN Naczelnika Oddzia艂owej Komisji i Oddzia艂owego Biura Lustracyjnego powo艂uje i odwo艂uje PG na
wniosek prezesa IPN. Natomiast Dyrektora Biura Lustracyjnego (dzia艂aj膮cego w ramach G艂贸wnej Komisji 艢cigania
Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu - GK艢ZPNP) powo艂uje PG na wniosek prezesa IPN ALE po zasi臋gni臋ciu opinii o
kandydacie Rady Instytutu Pami臋ci Narodowej. Decyzje personalne s膮 swobodnie podejmowane przez PG ale
zachowany jest tryb opiniodawczy poprzez odpowiednie stosowanie przepis贸w ustawy o prokuraturze. Czyli opiniuje
Zgromadzenie i Kolegium GK艢ZPNP s膮 to organy odpowiadaj膮ce kolegialnym organom w prokuraturze apelacyjnej.
Kadencyjno艣膰 dotyczy jedynie dyrektora biura lustracyjnego i wynosi 3 lata. Mo偶e on pe艂ni膰 swoj膮 funkcj臋
przez dwie kolejne kadencje ale nie wi臋cej. W stosunku do dyrektora tego biura przewidziane s膮 ustawowe przypadki
w kt贸rych mo偶e on zosta膰 odwo艂any w toku kadencji. S膮 to takie same przypadki jak wymieniane przy okazji PG. Z
pewn膮 r贸偶nic膮 co do skaza艅 prawomocnym wyrokiem sadowym za pope艂nione przest臋pstwa.
PROKURATORZY FUNKCYJNI (szeregowi prokuratorzy odpowiednich jednostek organizacyjnych prokuratury). Pe艂ni膮
oni r贸偶ne funkcje w prokuraturze np. funkcj臋 o艣rodka zamiejscowego, rzecznika prasowego. Ci funkcyjni
prokuratorzy nie s膮 organami prokuratury.
Do grona organ贸w (poza tymi jednoosobowymi) zaliczy膰 trzeba ORGANY KOLEGIALNE. Stanowi膮 one namiastk臋
samorz膮du korporacyjnego - dlatego, 偶e prokuratura nie jest zorganizowana na zasadach samorz膮du. S膮 to organy
kt贸re w swoim sk艂adzie maj膮 prokurator贸w poszczeg贸lnych jednostek organizacyjnych prokuratury i kt贸re s膮
wyposa偶one w skromne ale stanowcze uprawnienia decyzyjne.
Organem takim w powszechnych jednostkach prokuratury jest Zgromadzenie Prokurator贸w w Prokuraturze
Apelacyjnej (ZPPA). Zgodnie z art.19 organ ten sk艂ada si臋 z wszystkich prokurator贸w danej prokuratury apelacyjnej
oraz z delegat贸w prokurator贸w prokuratur okr臋gowych i rejonowych dzia艂aj膮cych na obszarze apelacji. Tych
delegat贸w prokuratur ni偶szego szczebla wybieraj膮 zebrania prokurator贸w prokuratury okr臋gowej i rejonowej w
licznie po艂owy sk艂adu prokuratur okr臋gowych i po艂owy rejonowych w sumie ma to by膰 liczba odpowiadaj膮ca liczbie
prokurator贸w prokuraturze apelacyjnej. Posiedzeniu zgromadzenia prokurator贸w przewodniczy prokurator
apelacyjny, A posiedzenia te zwo艂ywane s膮 z inicjatywy prokuratora apelacyjnego, PG, kolegium prokuratury
apelacyjnej b膮dz jeden pion tej liczby cz艂onk贸w prokurator贸w w prokuraturze apelacyjnej.
Kompetencje tego organu opisuje art.20 nale偶膮 do nich:
佛 Ustalanie liczby i dokonywanie wyboru 2/3 liczby kolegium prokuratury apelacyjnej
佛 Wyb贸r przedstawiciela do krajowej rady prokuratury
佛 Wyb贸r os贸b do s膮d贸w dyscyplinarnych powo艂anych do orzekania w sprawach dyscyplinarnych prokurator贸w i
asesor贸w
Organ ten ma jednak g艂贸wnie kompetencje opiniodawcze nale偶膮 do nich:
佛 Rozpatrywanie sprawozda艅 z dzia艂alno艣ci kolegium prokuratury apelacyjnej i z dzia艂alno艣ci rzecznika
dyscyplinarnego prokuratora apelacyjnego
佛 Wyra偶anie opinii o kandydatach na jednoosobowe organy prokuratury : na PA, PO i PR
佛 Wyra偶anie opinii w innych sprawach kt贸re zostan膮 przedstawione zgromadzeniu przez PA b膮dz Kolegium
Prokurator贸w Apelacyjnych
佛 Wys艂uchiwanie informacji i wyra偶anie swojej opinii w zakresie dzia艂ania prokuratury apelacyjnej i podleg艂ych jej
prokuratur (okr臋gowych i rejonowych). Informacj臋 tak膮 przedstawia zgromadzeniu PA.
Ustawa o IPN w art.51 ust.1 stanowi, 偶e do zgromadzenia prokurator贸w g艂贸wnej komisji stanowi si臋 odpowiednio
przepisy o prokuraturze. Mo偶na wi臋c stwierdzi膰, 偶e w pionie IPN funkcjonowa膰 b臋dzie zgromadzenie prokurator贸w
(sk艂ad: prokuratorzy g艂贸wnej komisji i reprezentanci prokurator贸w komisji oddzia艂owych w r贸wnej liczbie. Zadania
b臋d膮 zbli偶one do zada艅 ZPPA)
Kolejnym organem jest Kolegium Prokuratury i dzia艂a ono na poziomie prokuratury apelacyjnej oraz okr臋gowej. W
ich sk艂ad wchodz膮 cz臋艣ciowo prokuratorzy wybierani przez Zgromadzenie prokurator贸w i przez zebranie
prokurator贸w prokuratury okr臋gowej oraz delegaci prokuratur rejonowych. Cz臋艣ciowo sk艂ad kolegium pochodzi z
powo艂ania dokonanego przez prze艂o偶onego prokuratora kieruj膮cego dan膮 prokuratur膮. W sk艂adzie Kolegium
Prokuratury Apelacyjnej znajdzie si臋 od 4 do 10 cz艂onk贸w
Organy kolegialne prokuratury
Organy kolegialne- stanowi膮 one namiastk臋 samorz膮du korporacyjnego. Mimo 偶e nie jest prokuratura
zorganizowana na zasadach samorz膮du. Natomiast wzorem organ贸w w strukturze s膮d贸w kolegialne organy
prokuratury nadaj膮 prokuraturze charakter zbli偶ony do samorz膮dowego.
Organy kolegialne maj膮 w sk艂adzie prokurator贸w poszczeg贸lnych jednostek organizacyjnych. Maj膮 one skromne
jednak stanowcze uprawnienia decyzyjne (istotne znaczenie z ptk widzenia ochrony niezale偶no艣ci prokuratury oraz
niezale偶no艣膰 prokurator贸w , funkcjonowania prokuratury)
1)Zgromadzenie prokurator贸w w prokuraturze apelacyjnej- organ sk艂ada si臋 z wszystkich prokurator贸w danej
prokuratury apelacyjnej oraz delegat贸w prokuratur rejonowych i okr臋gowych dzia艂aj膮cych na obszarze apelacji.
Delegat贸w wybieraj膮 zebrania prokurator贸w w danej jednostce w proporcji 50 na 50 z prokuratury rejonowej i
okr臋gowej a ich ca艂a liczba jest r贸wna prokuratorom prokuratury apelacyjnej zasiadaj膮cych w zgromadzeniu.
Posiedzenia zwo艂ywane s膮 z inicjatywy:
-prokuratora apelacyjnego
-prokuratora generalnego
-kolegium prokuratury apelacyjnej (drugi organ dzia艂aj膮cy na tym poziomie
- 1/5 cz艂onk贸w
KOMPETENCJE ZGROMADZENIA (art. 20)
-ustalanie liczby i dokonywanie naboru 2/3 kolegium prokuratury apelacyjnej
-wyb贸r przedstawiciela do KRP- Krajowa rada prokuratury
- Wyb贸r cz艂onk贸w s膮d贸w dyscyplinarnych
-Kompetencje opiniodawcze:
a) rozpatrywanie sprawozda艅 kolegium i rzecznika dyscyplinarnego
b) wyra偶anie opinii o kandydatach na funkcje jednoosobowe
c) wyra偶anie opinii o innych sprawach przedstawionych na zgromadzeniu
d) wyra偶anie opinii o dzia艂alno艣ci prokuratury apelacyjnej i podleg艂ych mu jednostek.
Do zgromadzenia w pionie IPN zastosowane s膮 powy偶sze zasady
2) Kolegium prokuratury dzia艂aj膮ce przy prokuraturze apelacyjnej i okr臋gowej
SKAAD:
- Cz臋艣膰 jest wybierani przez zgromadzenie prokurator贸w (2/3 sk艂adu)
- przez zebranie prokurator贸w prokuratury okr臋gowej
-Delegat贸w prokuratur rejonowych
Pochodzi ono zazwyczaj z powo艂ania przez prze艂o偶onego prokuratora.
Kolegium obraduje pod przewodnictwem prokuratora apelacyjnego lub tez 1/3 cz艂onk贸w kolegium
Kadencja w organie jest 2-letnia
3) KOLEGIUM PROKURATURY OKRGOWEJ
Sk艂ad:
6 cz艂onk贸w- (4 cz艂onk贸w wybiera zgromadzenie prokuratury okr臋gowej, prokurator okr臋gowy , 1 prokurator przez
niego powo艂any)
Kadencja jest dwuletnia
UPRAWNIENIA KOLEGI脫W APELACYJNYCH I OKRGOWYCH (22a i 22b) s膮 podobne!!!
-kompetencje opiniodawcze
a) rozpatrywanie wniosk贸w z wizytacji i lustracji
b) opinie o kandydatach na stanowiska prokuratur
1. [apelacyjnych , okr臋gowych, zast臋pca prokuratora apelacyjnego] kolegium apelacyjnej prokuratury
2.(rejonowych i asesor贸w prokuratorskich, zast臋pc臋 prokuratora okr臋gowego) kolegium prokuratury okr臋gowej
c) Mo偶liwo艣膰 wniesienia wniosku o zwo艂anie zgromadzeni prokurator贸w
W wojskowych jednostkach brak organ贸w kolegialnych, poniewa偶 s膮 podporz膮dkowane si艂om zbrojnym a co za
tym idzie istnieje dyscyplina wojskowa
KRAJOWA RADA PROKURATURY wzorowana na krajowej radzie s膮downictwa
Sk艂ad:
-prokurator贸w
- przedstawiciele pozosta艂ych w艂adztw pa艅stwowych
25 cz艂onk贸w
-minister sprawiedliwo艣ci,
- prokurator generalny,
-przedstawiciel prezydenta (bez kadencji),
-4 pos艂贸w
-2 senator贸w
-prokuratorzy z poszczeg贸lnych jednostek organizacyjnych prokuratury
a) prokurator wojskowy wybrany przez zebranie prokurator贸w prokuratury wojskowej
b)prokurator pionu IPN wybrany przez zebranie prokurator贸w IPN
-3 prokurator贸w prokuratury generalnej
-11 prokurator贸w prokuratur apelacyjnych
KOMPETENCJE KRP
-opiniodawcze
-czuwanie nad niezale偶no艣ci膮 prokurator贸w w granicach ustawowych
-wyb贸r kandydata na stanowisko prokuratora generalnego
- wniosek do prezydenta o odwo艂anie prokuratora generalnego
-wniosek do s膮du dyscyplinarnego o poci膮gni臋cie prokuratora do odpowiedzialno艣ci dyscyplinarnej
-rozpatruje kandydatury do pe艂nienia stanowisk prokuratorskich
- opiniuje wnioski o dalsze pe艂nienie funkcji po osi膮gni臋ciu wieku kiedy to prokuratorzy przechodz膮 w stan spoczynku
- uchwala zbi贸r zasad etyki zawodowej prokurator贸w
-wypowiada si臋 w sprawach ocen prokurator贸w i asesor贸w
-opiniuje projekty wytycznych i zarz膮dze艅 prokuratora generalnego
-projekty akt贸w normatywnych dotycz膮cych prokuratury
-ustala liczb臋 cz艂onk贸w s膮d贸w dyscyplinarnych
-personalny sk艂ad krajowej szko艂y s膮downictwa i prokuratury
ORGANIZACJA ORGANU
- obraduje co 2 miesi膮ce
-lub na wniosek pro gen. 1/3 cz艂onk贸w
OBSADA STANOWISK PROKURATORSKICH!!! Art 14
-Podstawowe kwalifikacje do obj臋cia stanowiska prokuratora dzielone na:
a) polityczne- obywatelstwo polskie, posiadanie pe艂ni praw cywilnych i obywatelskich
b) etyczne- nieskazitelny charakter,
c) dotycz膮ce umiej臋tno艣ci zawodowych kandydata
uko艅czenie wy偶szych studi贸w prawniczych w Polsce b膮dz uko艅czenie zagranicznych studi贸w prawniczych uznanych
w Polsce.
z艂o偶enie egzaminu s臋dziowskiego b膮dz prokuratorskiego (po aplikacji s臋dziowskiej b膮dz prokuratorskiej)
-Praca w charakterze asesora prokuratorskiego b膮dz s臋dziowskiego przez przynajmniej rok ( aplikacja poza KSSP
-kwalifikacje faktyczne ustawowe (zdolno艣膰 do pe艂nienia obowi膮zk贸w prokuratorskich (zdrowie psychiczne i fizyczne)
[uko艅czeni e 26 lat.]
-kwalifikacje faktyczne pozaustawowe- odpowiedzialno艣膰, odwaga, rzetelno艣膰.
W zwi膮zku z wykazywaniem przez kandydata komplementarnych kompetencji zawodowych zwi膮zanymi z
wykonywaniem innego zawodu prawniczego. Np. Przej艣cie z s膮du do prokuratury
Je艣li taka sytuacja ma miejsce wtedy kandydat nie musi:
-sk艂ada膰 egzaminu prokuratorskiego b膮dz s臋dziowskiego
-odbycia pracy jako asesor prokuratorski lub te偶 s艂u偶by w wojskowej prokuraturze
- Zwolnieni s膮 te偶 profesorowie i dr hab. Nauk prawnych (wiedza teoretyczna wystarcza)
-S臋dziowie, radcy prawni, Starsi radcy prawni, adwokaci.
Dodatkowe wymogi w szczeg贸lnych jednostkach organizacyjn膮 (zwi膮zane z awansem na wy偶szy szczebel):
- zwi臋kszonych kwalifikacji zawodowych ( do obj臋cia stanowiska w prokuraturze okr臋gowej wymagany jest 4 letni
sta偶) (
- powo艂anie do prokuratury apelacyjnej (6 letni gdzie 3 lata pracy to praca w prokuraturze okr臋gowej
TRYB OBSADY STANOWISK PROKURATORSKICH( ograniczona nominacja):
- wzorowany na obsadzie stanowisk s臋dziowskich
-Nominacja jest ograniczona ustaw膮 oraz KRP
- O utworzeniu b膮dz zwolnieniu stanowiska prokuratora, prokurator generalny obwieszcza w Monitorze Polskim
(zwolniony jest gdy przenosi prokuratora z prokuratury r贸wnorz臋dnej)
-Inicjatyw臋 zg艂oszenia kandydata na wolne stanowisko ma sam kandydat na stanowisko. (zg艂asza swoj膮 kandydatur臋
w miesi膮c po obwieszczeniu w MP), po czym uruchamiana jest procedura opiniodawcza(opisana w we
wcze艣niejszych wyk艂adach). Po takim zaopiniowaniu kandydatury przedstawiane s膮 krajowej radzie prokuratury, po
wp艂yni臋ciu wszystkich kandydatur KRP sk艂ada wniosek o powo艂anie konkretnej osoby do Prokuratora generalnego.
KRP mo偶e takiego wniosku nie z艂o偶y膰 je艣li w kandydaturach nie ma odpowiedniego kandydata na stanowisko.
Prokurator generalny jednak je艣li podejmuje wniosek najpierw zasi臋ga opinii u komendanta policji wojew贸dzkiej (
sprawdzenie nieskazitelnego charakteru prokuratora)
Prokurator generalny dysponuje jednak pe艂n膮 swobod膮 decyzyjn膮 co do powo艂ywania poniewa偶 nie jest zwi膮zany
opini膮 KRP co do kandydata.
Jest to element r贸偶ni膮cy powo艂anie prokuratora z powo艂aniem s臋dziego poniewa偶 po rekomendacji KRS prezydent
musi powo艂a膰 s臋dziego na stanowisko.
STANOWISKO ASESOR脫W PROKURATORSKICH:
- Asesor贸w powo艂uje prokurator generalny lub Naczelny prokurator wojskowy (zale偶nie od pionu)
KWALIFIKACJE ASESORA:
-wynikaj膮 z ustawy o krajowej szkole s膮downictwa i prokuratury
-Powo艂any by膰 mo偶e ten kto spe艂nia wymogi
a) polityczne- obywatelstwo polskie, posiadanie pe艂ni praw cywilnych i obywatelskich
b) etyczne- nieposzlakowana opinia ( nie wiem czemu nieskazitelny charakter im nie pasowa艂)
c) kwalifikacyjne- wy偶sze studia prawnicze w Polsce b膮dz uznane zagraniczne w Polsce.
- uko艅czy膰 alternatywnie
A- 12 miesi臋czn膮 aplikacje og贸ln膮 w KSSiP
B-30 miesi臋czn膮 aplikacje prokuratorsk膮 wraz z egzaminem
C- 48 miesi臋czn膮 aplikacje s臋dziowsk膮 wraz z egzaminem
d)propozycje zatrudnienia przedstawia MS.
GWARANCJE NIEZALE呕NO艢CI I SAMODZIELNO艢CI PROKURATOR脫W
佛 -S膮 to gwarancje chroni膮ce przed naciskami od strony politycznej a tak偶e tego 偶eby prokuratorzy nie musieli
obawia膰 si臋 podejmowania decyzji procesowych, oraz by prokuratorzy dysponowali odpowiednim
przygotowaniem do rzetelnego dzia艂ania
佛 -Pierwsz膮 gwarancj膮 jest rzetelne wykszta艂cenie prokuratorskie wy偶sza szko艂a prawnicza plus aplikacja. (ma
ona zapewni膰 kompleksow膮 wiedz臋 w pracy, oraz gwarancje rzetelnie wykonywania pracy zawodowej)
佛 - Apolityczno艣膰 dlatego 偶e jest to organ poza konstytucyjnym dlatego jest ustr贸j opisany w ustawie (mo偶na
by j膮 w teorii zast膮pi膰) w okresie pe艂nienia stanowiska prokurator nie mo偶e przynale偶e膰 do partii politycznej
oraz bra膰 udzia艂u w 偶adnej dzia艂alno艣ci politycznej. Prokurator dzi臋ki temu jest odseparowany od uwik艂a艅 w
zwi膮zku z dzia艂alno艣ci膮 polityczn膮 oraz eliminacja nacisk贸w politycznych.
佛 -Gdyby prokurator chcia艂 kandydowa膰 do sejmu przyznaje mu si臋 bezp艂atny urlop na czas kampanii
佛 - Zakaz 艂膮czenia stanowiska prokuratorskiego z dodatkowym zaj臋ciem lub jakimkolwiek zaj臋ciem
zarobkowym (zakaz prowadzenia przedsi臋biorstwa) ZASADA INCOMPATIBILITAS. Prokurator ma na celu ca艂膮
swoj膮 zawodow膮 aktywno艣膰 i si艂臋 skierowa膰 na dzia艂ania prokuratury a inne zaj臋cia mog艂yby zabiera膰 mu
czas na obowi膮zki prokuratorskie, oraz obawa 偶e polecenia ewentualnego pracodawcy mog艂yby naciska膰 na
dzia艂ania tego prokuratora co spowodowa艂oby brak zaufania do prokuratury. Prokuratorskie zaj臋cie mog艂oby
tak偶e przynie艣膰 ujm臋 urz臋du prokuratorskiemu
佛 - Jedynym wyj膮tkiem s膮 stanowiska dydaktyczne, naukowo-dydaktyczne, b膮dz naukowym, lub plac贸wki
charytatywnej (nie ma zarobk贸w mo偶na podj膮膰 aktywno艣膰)
佛 - Jest mo偶liwo艣膰 zwolnienia z zasady Incompatibilitas je艣li prokurator uzyska zgod臋. Dla prokuratora
rejonowego jest to zgoda prokuratora okr臋gowego lub apelacyjnego a dla prokurator贸w wy偶szych szczebli
zgoda musi zosta膰 uzyskana przez prokuratora generalnego
佛 -Prokuratorzy IPN z oddzia艂owych komisji 艣cigania zbrodni musz膮 uzyska膰 zgod臋 dyrektora g艂贸wnej komisji
佛 -Prokuratorzy oddzia艂u lustracyjnego uzyskuj膮 zgod臋 od dyrektora biura lustracyjnego (dzia艂aj膮cego w
g艂贸wnej komisji
佛 -Dyrektor g艂贸wnej komisji, prokuratorzy g艂贸wnych komisji, naczelnicy oddzia艂owych komisji, dyrektor biura
lustracyjnego, prokuratorzy biura lustracyjnego i naczelnicy biur lustracyjnych musz膮 uzyska膰 zgod臋
prokuratora generalnego.
佛 - Prokuratorzy wojskowi musz膮 uzyska膰 zgod臋 naczelnego prokuratora wojskowego a on sam od prokuratora
generalnego
佛 -Bezwzgl臋dna zasada incompatibilitas(49ust3):
o prokurator nie mo偶e by膰 cz艂onkiem organu zarz膮dzaj膮cego b膮dz nadzorczego w sp贸艂ce prawa
handlowego b膮dz w sp贸艂dzielni
o nie mo偶e by膰 cz艂onkiem zarz膮du dzia艂alno艣ci fundacji prowadz膮cej dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮
o prokurator nie mo偶e w sp贸艂ce akcyjnej posiada膰 wi臋cej ni偶 10% akcji.
o w sp贸艂ce ZOO nie mo偶e posiada膰 udzia艂贸w kt贸re przedstawia艂yby 10 % kapita艂u zak艂adowego.
o zabroniono prowadzenia jakiejkolwiek dzia艂alno艣ci gospodarczej.
佛 -Wzgl臋dna sta艂o艣膰 zarobk贸w sprowadza si臋 偶e od momentu powo艂ania prokurator nie straci stanowiska je艣li
nie zajd膮 powody opisane w ustawi臋. W pewnych szczeg贸lnych jednak momentach prokurator mo偶e zosta膰
odwo艂any poza ustawowymi powodami. PROKURATORZY S USUWALNI, nie tak jak s臋dziowie.
Zasady odwo艂ania prokuratora:
仞 Pope艂nienie 3 przewinienia dyscyplinarnego (obraza przepis贸w prawa, uchylenie godno艣ci urz臋du)
仞 Prokurator zle si臋 zachowuje poza prac膮 poza obowi膮zkami s艂u偶bowymi (upije si臋 na imieninach u cioci, a
ka偶dy wie jaki jest wujo Staszek :PP)
仞 Za poprzednie przewinienia prokurator zosta艂 ukarany dowoln膮 kar膮 dyscyplinarn膮 (surowsz膮 od
upomnienia)
仞 W pionie wojskowym b臋d膮cych oficerami odwo艂anie z zajmowanego urz臋du jest mo偶liwe tak偶e w zwi膮zku z
obowi膮zkami wojskowymi ( na wniosek ministra obrony narodowej wtedy gdy wed艂ug przepis贸w ustawy o
s艂u偶bie wojskowej takiego prokuratora z zawodowej s艂u偶by wojskowej)
仞 Odwo艂anie prokuratora na wniosek samego zainteresowanego (odwo艂anie nast膮pi po uko艅czeniu pracy nad
sprawami zainteresowanego)
Utrata stanowiska:
I. Ha艅bi膮ce- zwi膮zane ze z艂ym zachowaniem prokuratora
1. utrata stanowiska w zwi膮zku z prawomocnym wyrokiem s膮du karnego
a. na 艣rodek karny pozbawienia praw publicznych
b. na 艣rodek karny w postaci zakazu pe艂nienia stanowiska prokuratora
2. b膮dz s膮du dyscyplinarnego
a. degradacja stopnia wojskowego
b. wydalenia z zawodowej s艂u偶by wojskowej
c. wydalenia ze s艂u偶by prokuratorskiej
II. Nieha艅bi膮ce
1. Utrata obywatelstwa polskiego
Przej艣cie w stan spoczynku (jest to w ustawie o s膮dach powszechnych)
I. Na wniosek samego prokuratora
II. W zwi膮zku z osi膮gni臋ciem wieku 67lat (teraz popieprzyli i ma to w zwi膮zek z emerytaln膮 reform膮 mimo 偶e
przej艣cie w stan spoczynku nie jest tym samym co emerytura). Jednak je艣li prokurator chce po okre艣lonym
wieku nadal pracowa膰 w zawodzie musi z艂o偶y膰 wniosek do prokuratora generalnego kt贸ry wydaje zgod臋 na
dalsz膮 prac臋 w zawodzie do 70 lat (to jest granica bezwzgl臋dnego przej艣cia w stan w spoczynku. Musi
przedstawi膰 za艣wiadczenie 偶e jest zdolny do pe艂nienia funkcji a tak偶e zawodow膮 przydatno艣膰 ma okre艣li膰
jego prze艂o偶ony.
III. Jest tak偶e mo偶liwo艣膰 skr贸cenia okre艣lonego wieku w zwi膮zku z:
1. Prokurator kobieta ma 55 lat i 25 lat sta偶u
2. Prokurator m臋偶czyzna ma 60 i 30 lat sta偶u
3. W zwi膮zku ze stanem zdrowia (trwale jest niezdolny do pe艂nienia obowi膮zk贸w) o takim przeniesieniu w
stan w spoczynku decyduje KRP.
4. Podstaw膮 jest tak偶e urlop zdrowotny lub zwolnienie chorobowo na okres co najmniej roku
(fakultatywnie czyli mog膮 ale nie musz膮) jest tu jednak pewna fikcja prawna poniewa偶 mo偶na sumowa膰
okresy choroby je偶eli przerwy miedzy tymi okresami trwaj膮 mniej ni偶 30 dni. Ma to zapobiec temu 偶e
prokurator po kr贸tkim okresie pracy zawodowej wraca na chorobowe zwolnienie i tak naprawd臋 nie
pe艂ni obowi膮zk贸w prokuratorskich
5. Prze艂o偶ony prokuratora za偶膮da艂 badania lekarskiego i prokurator odm贸wi bez przyczyny badania mo偶na
takiego prokuratora bez badania przenie艣膰 w stan spoczynku
6. Je偶eli dojdzie do zmiany ustroju prokuratury (granic okr臋g贸w) a prokurator nie zostanie przeniesiony z
tego powodu na inne stanowisko s艂u偶bowe to mo偶e zosta膰 przeniesiony w stan w spoczynku. Zazwyczaj
dotyczy to prokurator贸w kt贸rzy mog膮 za nied艂ugo przej艣膰 w stan spoczynku i bardziej op艂aca si臋
przenie艣膰 go w stan spoczynku ni偶 przenosi膰 go w drugi koniec Polski by popracowa艂 tam rok lub dwa.
Asesorzy prokuratorscy jedynie pe艂ni膮 obowi膮zki prokuratorskie nie maj膮c statusu urz臋dnika. Ustawa przewiduje
mo偶liwo艣膰 zwolnienia ich przez prokuratora generalnego w stosunku do asesor贸w powszechnych jednostek
organizacyjnych prokuratury a przez naczelnego prokuratora wojskowego w stosunku do asesor贸w wojskowych
jednostek organizacyjnych prokuratury z 3 miesi臋cznym wypowiedzeniem. W stosunku do wojskowych asesor贸w
mo偶liwo艣膰 przeniesienia zwi膮zana jest z faktem 偶e w ci膮gu 6 miesi臋cy od up艂ywu okresu od kiedy zosta艂 on powo艂any
do pe艂nienia swych obowi膮zk贸w nie powierzono mu pe艂nienia czynno艣ci prokuratorskich. W takich sytuacjach
zostanie on przeniesiony do dyspozycji ministra obrony narodowej b膮dz do okre艣lonego przez ministra organu.
Gwarancja nieprzenaszalno艣ci co oznacza 偶e prokurator nie traci stanowiska o ile nie zajd膮 ustawowe okoliczno艣ci
to nieprzenaszalno艣膰. wi膮偶e si臋 z tym 偶e przeniesienie na inne miejsce s艂u偶bowe w tej samej jednostce tak偶e nie
mo偶e nast膮pi膰 swobodnie co w szczeg贸lno艣ci ma znaczenie do wykorzystywania przenoszenia prokurator贸w na inne
miejsce s艂u偶bowe. Przeniesienie prokuratora bez pytania go o zgod臋 mo偶liwe jest w ramach powszechnych
jednostek org. prokuratury. w przypadku zniesienia stanowiska prokuratorskiego wywo艂anego zmiana organizacji
prokuratury zniesienie trwale albo przeniesienie tej jednostki. Jest to konsekwencja zasady ze prokurator powinien
mieszka膰 w tej samej miejscowo艣ci w kt贸rej ma siedzib臋 albo w bliskiej odleg艂o艣ci. Przeniesienie prokuratora na inne
miejsce s艂u偶bowe oznacza konieczno艣膰 przeniesienia miejsca zamieszkania prokuratora.
Drugi pow贸d kt贸ry ustawodawca przewiduje dla swobodnego przeniesienia prokuratora na inne miejsce s艂u偶bowe to
prawomocne orzeczenie wzgl臋dem prokuratora. Tylko te dwie przyczyny wchodz膮 w gr臋 gdy rozwa偶amy
przeniesienie prokuratora na inne miejsce s艂u偶bowe.
Zakaz swobodnego delegowania prokurator贸w do innej jednostki org. prokuratury. (art. 50)
Przyj臋to wyj膮tki kt贸re dopuszczaj膮 delegowanie prokuratora bez pytania go o zgod臋:
Mo偶liwo艣膰 delegowania w ramach danego pionu powszechnych b膮dz woskowych jednostek prokuratury a tak偶e
z wojskowej jednostki org. do powszechnej i odwrotnie przewidziane jest w art. 50. Je偶eli delegowanie nast臋puje
z wojskowej jednostki org. do powszechnej nast臋puje to w porozumieniu z ministrem obrony narodowej. Okres
takiego delegowania wynosi maks. 6 miesi臋cy w roku. W ramach powszechnych jednostek org. prokuratury
ustawa przewiduje mo偶liwo艣膰 delegowania przez prze艂o偶onego ni偶szego szczebla a wiec prokuratora
apelacyjnego i okr臋gowego. W ramach woskowych jednostek org. prokuratury mo偶liwo艣膰 delegowania
prokuratora na okres do 6 miesi臋cy powierzona jest tak偶e naczelnemu prokuratorowi wojskowemu natomiast
wojskowy prokurator okr臋gowy mo偶e dokona膰 delegacji na okres do 2 miesi臋cy jak ustawa stanowi do innej
wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury.
Gwarancja niezale偶no艣ci prokurator贸w to immunitet. Kwestie immunitetu reguluje art. 54 i art. 54a i odr臋bnie
art. 112 w stosunku do prokurator贸w z wojskowych jednostek org. prokuratury.
Immunitet- jest to taki przywilej zwi膮zanym z piastowanym stanowiskiem kt贸ry jest rozumiany jako ochrona danej
osoby przed odpowiedzialno艣ci膮 karn膮 a celem przyznania tej ochrony jest zapewnienie prawid艂owego,
nieskr臋powanego pe艂nienia obowi膮zk贸w zawodowych zwi膮zanych z danym stanowiskiem. Gdyby nie by艂o ochrony
immunitetowej to dowolna osoba, kt贸ra chcia艂aby sprawi膰 偶eby konkretnego prokuratora odsun膮膰 od wykonywania
obowi膮zk贸w zawodowych mog艂aby mu postawi膰 zarzut pope艂nienia przest臋pstwa i doprowadzi膰 do post臋powania
karnego przeciwko prokuratorowi. Na czas trwania post臋powania prokurator nie m贸g艂by wykonywa膰 obowi膮zk贸w
zawodowych.
Ze wzgl臋du na charakter immunitety mo偶na podzieli膰 na :
佛 Materialne i formalne
佛 Bezwzgl臋dne i wzgl臋dne
佛 Ca艂kowite i cz臋艣ciowe
佛 Trwa艂e i nietrwa艂e
Ad 1)
- Immunitety materialne- Immunitet materialny wy艂膮cza w og贸le odpowiedzialno艣膰 karn膮, cz臋sto tak偶e za
wykroczenie, z regu艂y utrzymuje tylko odpowiedzialno艣膰 dyscyplinarn膮. W przypadku adwokata immunitet
adwokacki polega na tym, ze za nadu偶ycie wolno艣ci s艂owa przy wykonywaniu obowi膮zk贸w s艂u偶bowych przez
adwokata nie ponosi on odpowiedzialno艣ci karnej co oznacza, ze nie mo偶na wnie艣膰 przeciwko niemu aktu oskar偶enia
o zniewag臋 poniewa偶 tego typu zachowanie nie jest przest臋pstwem.
-Immunitety formalne- Immunitet formalny polega jedynie na zakazie wszczynania i prowadzenia post臋powania
karnego, mo偶e on by膰 jednak w pewnych sytuacjach uchylony przez okre艣lony organ.
Ad 2)
-Immunitety bezwzgl臋dne- nie mo偶na go uchyli膰. Jest przywilejem adwokat贸w.
-Immunitety wzgl臋dne- mo偶e by膰 uchylony przez okre艣lony organ
Ad 3)
- Immunitety ca艂kowite- chroni膮 przed odpowiedzialno艣ci膮 za jakikolwiek rodzaj przest臋pstwa np. immunitet
poselski, s臋dziowski
-Immunitety cz臋艣ciowe- przyznaj膮 one ochron臋 tylko w zwi膮zku z wykroczeniem za okre艣lone kategorie czynu np.
immunitet adwokacki
Ad 4)
-Immunitety trwa艂e- Immunitet trwa艂y obejmuje okres sprawowania danej funkcji, jak i czas po zako艅czeniu jej
pe艂nienia.
- Immunitet nietrwa艂y- ochrona ta wygasa w momencie zako艅czenia pe艂nienia okre艣lonej funkcji
Immunitet prokuratorski rozci膮gni臋ty jest tak偶e na pope艂nione wykroczenia. Art. 54a stanowi za wykroczenie
prokurator odpowiada tylko dyscyplinarnie co oznacza ze jest to immunitet materialny, bezwzgl臋dny, ca艂kowity i
nietrwa艂y.
Prokurator nie mo偶e by膰 poci膮gni臋ty do odpowiedzialno艣ci karnej bez zezwolenia s膮du dyscyplinarnego.
Ochrona immunitetowa rozci膮gni臋ta jest tak偶e na zatrzymaniu prokuratora. Prokuratora nie wolno zatrzyma膰 w
zwi膮zku z podejrzeniem o pope艂nienie przest臋pstwa bez zgody prze艂o偶onego prokuratora. Zakaz zatrzymania nie
dotyczy zatrzymania na gor膮cym uczynku pope艂nienia przest臋pstwa.
Post臋powanie w przedmiocie uchylenia immunitetu jest post臋powaniem dwuinstancyjnym. Prokurator sam nie
mo偶e zrzec si臋 immunitetu natomiast zgodnie z art. 54 ust. 6 ustawy nast臋puje sytuacja w kt贸rej s膮d wzywa
prokuratora, kt贸rego wniosek dotyczy do z艂o偶enia pisemnego o艣wiadczenia lub do osobistego wstawiennictwa przed
s膮dem dyscyplinarnym 偶eby m贸g艂 z艂o偶y膰 ustne o艣wiadczenie, a wi臋c mo偶e wyrazi膰 sw贸j stosunek do podejrzenia
wobec niego pope艂nienia czynu zabronionego, ale mo偶e tak偶e wyrazi膰 swoj膮 wol臋 by ochrona immunitetowa zosta艂a
z niego zdj臋ta.
Nie ma ochrony prokurator贸w przed odpowiedzialno艣ci膮 cywiln膮.
Wynagrodzenie
Ustawodawca przyj膮艂 jak膮 zasad臋, 偶e prokuratorzy zajmuj膮cy stanowiska r贸wnorz臋dne zarabiaj膮 tyle samo co do
zasady (art. 62 ust. 1). Wysoko艣膰 wynagrodzenia zale偶ne jest od d艂ugo艣ci sta偶u pracy. Wynagrodzenie zasadnicze jest
jednakowe na stanowiskach r贸wnorz臋dnych. Poza pensj膮 zasadnicz膮 prokuratorzy otrzymuj膮 dodatki: funkcyjne i za
wys艂ug臋 lat. Ich wysoko艣膰 r贸偶ni si臋 w zale偶no艣ci od pe艂nionej funkcji oraz sta偶u pracy. Dodatek za wys艂ug臋 lat
przys艂uguje prokuratorom od sz贸stego roku pracy. Wynosi on 5% aktualnie pobieranego wynagrodzenia
zasadniczego. Za ka偶dy kolejny rok pracy wzrasta o 1%, a偶 do osi膮gni臋cia poziomu 20% pensji zasadniczej. Po 20
latach pracy wyp艂aca si臋 dodatek w wysoko艣ci granicznej, czyli 20%.
Prokuratorowi generalnemu i prokuratorom prokuratury generalnej przys艂uguje wynagrodzenie zasadnicze r贸wne
wynagrodzeniom s臋dzi贸w s膮du najwy偶szego. Prokuratorom powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury
przys艂uguje wynagrodzenie zasadnicze takie jak s臋dziom z odpowiednich jednostek organizacyjnych s膮d贸w
powszechnych.
Odr臋bne unormowanie co do wynagrodzenia prokuratorskiego dla prokurator贸w IPN przewiduje ustawa o IPN, 偶e
prokuratorzy g艂贸wnej komisji 艣cigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu dostaj膮 wynagrodzenie wed艂ug stawek
przewidzianych dla prokurator贸w prokuratury generalnej.
Odpowiedzialno艣膰 dyscyplinarna
Zakres odpowiedzialno艣ci
Podstawa odpowiedzialno艣ci dyscyplinarnej prokuratora jest przewinienie s艂u偶bowe w kt贸rym to poj臋ciu mieszcz膮
si臋 typowe przewinienia s艂u偶bowe a wiec niew艂a艣ciwe wykonywanie obowi膮zk贸w np. sp贸znianie si臋. Przewinieniami
s艂u偶bowymi s膮 tak偶e:
1) Zachowania rozumiane jako oczywista i ra偶膮ca obraza przepis贸w prawa. W tym poj臋ciu mieszcz膮 si臋
szczeg贸lnie jaskrawe przypadki naruszenia prawa stosowanego przez prokurator贸w wynikaj膮ce z
niew艂a艣ciwej wyk艂adni przepis贸w. Obraza przepis prawa mo偶e odnosi膰 si臋 do materialnego prawa b膮dz
procesowego
2) Prokurator niew艂a艣ciwie stosuje przepisy zagra偶aj膮c interesy innych podmiot贸w.
3) Uchybienia godno艣ci urz臋du prokuratorskiego a wiec takie zachowanie kt贸re przynosi ujm臋 organowi jaka
jest prokuratura. W szczeg贸lno艣ci wi膮偶臋 si臋 z tym naruszenie zasad etycznych
4) Ten czyn zabroniony do co kt贸rego prokuratorom przys艂uguje immunitet
5) Pope艂nione przez prokuratora wykroczenie za kt贸re odpowiada dyscyplinarnie
Prokurator odpowiada dyscyplinarnie przed obj臋ciem stanowiska je偶eli swoim zachowaniem uchybi艂 godno艣膰
wcze艣niejszego stanowiska. Bior膮c pod uwag臋 naruszenie godno艣ci urz臋du prokuratorskiego to wi膮偶膮ce si臋 z
naruszeniem zasad etyki zawodowej podkre艣li膰 trzeba do takich zachowa艅 doj艣膰 mo偶e w trakcie wykonywania
obowi膮zk贸w s艂u偶bowych a tak偶e poza s艂u偶b膮.
Odpowiedzialno艣膰 dyscyplinarna rozci膮ga si臋 tak偶e na asesor贸w prokuratorskich i prokurator贸w w czasie spoczynku
Kodeks etyki formu艂uje szczeg贸lne obowi膮zki i ograniczenia osobiste w s艂u偶bie i poza s艂u偶b膮 kt贸re nak艂adane s膮 na
prokurator贸w i asesor贸w i por贸wnuj膮c tre艣膰 tego kodeksu z kodeksami etycznymi w odniesieniu do innych zawod贸w
prawniczych, uj臋te zasady etyczne zawieraj膮 szereg zakaz贸w i ogranicze艅 sformu艂owanych w spos贸b stanowczy.
Prokurator powinien kierowa膰 si臋 zasadami uczciwo艣ci, godno艣ci i honoru oraz poczuciem obowi膮zku i
odpowiedzialno艣ci i pami臋ta膰 ze reprezentuje organ pa艅stwa polskiego, mie膰 na uwadze prawa cz艂owieka.
Prokurator ma wykonywa膰 czynno艣ci sumiennie wed艂ug swojej najlepszej woli i wiedzy.
Kodeks zabrania prokuratorom poddawania si臋 jakimkolwiek wp艂ywom bez wzgl臋du na zr贸d艂o czy przyczyn臋.
Za wynik postepowania odpowiada osobi艣cie prokurator kt贸ry wykona艂 b膮dz mia艂 wykona膰 dan膮 czynno艣膰 ale tak偶e
prokurator prze艂o偶ony kt贸ry udzieli艂 instrukcji.
Prokurator zobowi膮zany jest do poszanowania innych prokurator贸w w relacjach s艂u偶bowych a prokurator kieruj膮cy
ma d膮偶y膰 do zapewnienia dobrych rezultat贸w w pracy ca艂ego organu jednostki przez siebie kierowanej.
Wa偶ny jest zakaz poufa艂o艣ci prokuratora w relacjach zawodowych z przedstawicielami organ贸w szeroko uj臋tych i w
relacjach ze stronami i uczestnikami postepowania kt贸re m贸g艂by by nasuwa膰 w膮tpliwo艣ci do niezale偶no艣ci,
obiektywizmu, bezstronno艣ci b膮dz poczucia sprawiedliwo艣ci .
Aktywno艣膰 w 偶yciu prywatnym nie mo偶e przeszkadza膰 prokuratorowi w pe艂nieniu obowi膮zk贸w s艂u偶bowych.
Zabrania si臋 brania prokuratorowi udzia艂u w zwi膮zku kt贸rego istnienie lub cel pozostaj膮 poza polskim porz膮dkiem
prawnym.
Czynno艣ci kt贸rych celem jest ustalenie znamion przewinienia i jest to zadanie rzecznika dyscyplinarnego. Rzecznik
taki jest wyznaczany przez prokuratora generalnego spo艣r贸d prokurator贸w. W swoim dzia艂aniu rzecznik jest
zwi膮zany wskazaniami prokuratora generalnego i po przeprowadzeniu wst臋pnego postepowania wyja艣niaj膮cego
mo偶e on z艂o偶y膰 wniosek o wszcz臋cie postepowania dyscyplinarnego na 偶膮danie prze艂o偶onego dyscyplinarnego. Kr膮g
prze艂o偶onych dyscyplinarnych okre艣lony jest w artkule 69 ustawy -prze艂o偶onym dyscyplinarnych w stosunku do
prokurator贸w wszystkich powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury jest prokurator generalny i
apelacyjny w stosunku do prokurator贸w kierowanej przez niego prokuratury apelacyjnej i prokuratur rejonowych. W
stosunku do prokurator贸w wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury prze艂o偶ony dyscyplinarny jest tylko
naczelny prokurator wojskowy a w IPN prze艂o偶onym dyscyplinarnym jest dyrektor g艂贸wnej komisji 艣cigania zbrodni
przeciwko narodowi polskiemu.
Rzecznika dyscyplinarnego w stosunku do prokurator贸w dzia艂aj膮cych w stosunku do wojskowych prokurator贸w
wyznacza naczelny prokurator wojskowy, a rzecznika dyscyplinarnego w stosunku do prokurator贸w IPN prokurator
generalny spo艣r贸d wszystkich prokurator贸w IPN-u. Prze艂o偶ony dyscyplinarny mo偶e zawiesi膰 prokuratora w
czynno艣ciach za przewinienie.
Ukarany upomnieniem prokurator mo偶e wnie艣膰 sprzeciw do prokuratora bezpo艣rednio prze艂o偶onego nad tym kt贸ry
wymierzy艂 kar臋 i powoduje to 偶e to wniesienie sprzeciwu od ukarania go upomnieniem powoduje przekazanie
sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu kt贸ry b臋dzie zobowi膮zany do z艂o偶enie wniosku o ukaranie prokuratora do sadu
dyscyplinarnego.
Przedawnienie odpowiedzialno艣ci dyscyplinarnej nast臋puje z chwila up艂ywu 3 lat od chwili pope艂nienia przewinienia
je艣li jednak zarzucane przewinienie s艂u偶bowe polega na pope艂nieniu przest臋pstwa to przedawnienie
odpowiedzialno艣ci nast臋puje nie wcze艣niej ni偶 wraz z up艂ywem karalno艣ci tego przest臋pstwa i jednocze艣nie termin
przedawnienia ulega wyd艂u偶eniu je艣li w czasie od przedawnienia karalno艣ci zosta艂y wszcz臋te przeciwko
prokuratorowi post臋powanie. Termin przedawnienia ulega wyd艂u偶eniu do 5 lat od chwili pope艂nienia czynu.
Post臋powanie dyscyplinarne przed s膮dami dyscyplinarnymi rozpoczyna z艂o偶ony przez rzecznika dyscyplinarnego
wniosek i w stosunku do prokurator贸w poprzecznych jednostek organizacyjnych prokuratury sady te dzia艂aj膮 przy
prokuraturze generalnym.
S臋dzi贸w dyscyplinarnych dla prokurator贸w do sadow orzekaj膮cych w sprawach prokurator贸w powszechnych
jednostek organizacyjnych prokuratury wybieraj膮 zgromadzenia prokurator贸w prokuratury apelacyjnej i zebrania
prokurator贸w prokuratury generalnej.
Liczb臋 s臋dzi贸w ustala krajowa rada prokuratury. S臋dzi贸w dyscyplinarnych dla prokurator贸w wojskowych jednostek
organizacyjnych prokuratury oddzielnie najpierw przewodnicz膮cego, zast臋pc臋 a nast臋pnie 14 cz艂onk贸w powo艂uje
prokurator generalny z porozumieniem z ministrem obrony narodowej spo艣r贸d kandydat贸w wybranych przez
prokurator贸w wojskowych. S臋dzi贸w s膮d贸w dyscyplinarnych wybiera w ustalonej przez siebie liczbie zgromadzenie
prokurator贸w g艂贸wnej komisji 艣cigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu spo艣r贸d prokurator贸w instytutu
pami臋ci narodowej.
Kadencja cz艂onk贸w s膮d贸w dyscyplinarnych (wszystkich) jest 4-letnia.
S膮dy dyscyplinarne s膮 niezawis艂e.
W I instancji s膮d dyscyplinarny orzeka w sk艂adzie 3, a w II instancji w sk艂adzie 5.
Przewodnicz膮cy s膮du wyznacza termin rozprawy, wzywa na ni膮 strony (obwiniony prokurator i rzecznik dyscyplinarny
kt贸ry pe艂ni rol臋 oskar偶yciela przed tym s膮dem). Obwiniony prokurator ma zagwarantowane prawo do obrony i mo偶e
ustanowi膰 obro艅c臋 spo艣r贸d prokurator贸w b膮dz adwokat贸w (tylko). W post臋powaniu dyscyplinarnym mog膮 by膰
przes艂uchiwani biegli i 艣wiadkowie.
Postepowanie dyscyplinarne ma by膰 zako艅czone w ci膮gu miesi膮ca je艣li chodzi o wyst臋powanie przed s膮dem I
instancji. Mo偶liwe jest by w trakcie postepowania je艣li ujawni si臋 nowe przewinienie nie obj臋te wnioskiem by za
zgoda rzecznika jak obwinionego prokuratora 艂膮cznie rozpozna膰 zarzut innego jeszcze przewinienia dyscyplinarnego
prokuratora.
Je艣li dojdzie w trakcie postepowania dyscyplinarnego do rozwi膮zania stosunku s艂u偶bowego to nie ma to wp艂ywu na
bieg postepowania dyscyplinarnego, postepowanie toczy si臋 nadal.
Mo偶liwe jest wydanie orzeczenia, 偶e prokurator dopu艣ci艂 si臋 przewinienia s艂u偶bowego i wymierzanie mu kary.
Katalog kar dla s臋dzi贸w i prokurator贸w i asesor贸w prokuratorskich obejmuje:
-kare upomnienia
- nagan臋
- usuniecie z zajmowanych funkcji
- przeniesienia na inne miejsce s艂u偶bowe
- wydalenia ze s艂u偶by prokuratorskiej
Odr臋bny katalog kar przewidziany jest dla prokurator贸w wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury i obok
upomnienia i nagany pojawia si臋 kara ostrze偶enia, przeniesienie na ni偶sze stanowisko i wydalenie ze s艂u偶by
prokuratorskiej.
W stosunku do prokurator贸w w stanie spoczynku kara przewiduje taki katalog kar jakie s膮 stosowane wobec
s臋dzi贸w. Oznacza to ze wobec takich prokurator贸w mo偶na wymierzy膰 upomnienie, nagan臋, zawieszenie prawa do
uposa偶enia w stanie spoczynku i pozbawienie prokuratora prawa spoczynku i uposa偶enia z tym zwi膮zanego.
Mo偶liwe jest odwo艂anie do s膮du II instancji.
Adwokatura
Ustr贸j adwokatury reguluje ustawa z 1982 roku. I z godnie artyku艂em 1 i 4 ustawy zadanie adwokatury obejmuj膮:
Udzielanie pomocy prawnej:
1)Udzielanie pomocy prawnej kt贸re z godnie z art. 4 s膮 doprecyzowywane. 艢wiadczone s膮 osobom fizycznym,
podmiotom gospodarczym, jednostkom organizacyjnym tj. rz膮dowym, samorz膮dowym, politycznym
Pomoc prawna przyjmuje posta膰 udzielania porad prawnych np.
-wyja艣nieniami sytuacji prawnych tj. jego praw i obowi膮zk贸w
-wskazywanie dost臋pnych 艣rodk贸w ochrony prawnej
- wskazywanie trybu stosowania 艣rodk贸w
- wskazywanie skutk贸w prawnych
-wyja艣nianie tre艣ci obowi膮zuj膮cych nrom prawnych
2) sporz膮dzanie opinii prawnych. Obejmuje to takie same czynno艣ci jak przy udzielaniu porad prawnych z
tym ze opinia jest sporz膮dzana w formie pisemnej z argumentacja prawna
3) opracowywanie projekt贸w akt贸w prawnych (nie normatywne) np. projekty um贸w, statut贸w, regulamin贸w i
jednostkowych o艣wiadcze艅 woli
4) wyst臋powanie przed sadami i urz臋dami. Wymaga udzielenia adwokatowi pe艂nomocnictwa. Adwokat
mo偶e by膰 pe艂nomocnikiem podmiotu prawa w postepowaniu przed urz臋dami pa艅stwowymi w tym tak偶e
przed organami pa艅stwa tj. ministrem, wojewoda, rzecznikiem praw dziecka itp.
Adwokat mo偶e by膰 tak偶e pe艂nomocnikiem b膮dz obro艅c膮 w postepowaniu sadowym. Zale偶y to od tego w
jakim postepowaniu sadowym i czyje interesy adwokat ma reprezentowa膰. Mo偶e reprezentowa膰 w
postepowaniu karnym interesy oskar偶onego.
Sporz膮dzenie skargi kasacyjnej do sadu najwy偶szego, naczelnego sadu adm. A wiec w postepowaniu
odwo艂awczym w sprawach karnych b膮dz cywilnych oparta jest na tzw. przymusie adwokacko radcowskim.
W pewnej kategorii spraw karnych udzia艂 adwokata w roli obro艅cy jest obowi膮zkowy. Jest to tzw. obrona
niezb臋dna kt贸ra jest przewidziana przepisami proceduralnymi ze wzgl臋du na nieporadno艣膰 oskar偶onego
zwi膮zana z jego okre艣lonymi cechami czy sytuacja. Taka obowi膮zkowa ochrona procedura karna
przewiduje w przypadku gdy oskar偶ony jest nieletni, g艂uchy, niemy, gdy zachodzi w膮tpliwo艣膰 co do
poczytalno艣ci oskar偶onego.
W postepowaniu sadowym w ustawach cywilnych adwokat pe艂ni role pe艂nomocnika strony mo偶e by膰 r贸wnie偶
pe艂nomocnikiem aktywnych stron postepowania karnego tj. oskar偶yciela posi艂kowego, prywatnego, powoda
cywilnego, pokrzywdzonego tak偶e dla zapewnienia w艂a艣ciwej ochrony jego interes贸w
5) O艣wiadczanie o odpisie dokument贸w za zgodno艣膰 z okazanym orygina艂em przy czym adwokatowi wolno
dokonywa膰 takich po艣wiadcze艅 w zakresie wynikaj膮cym z odr臋bnych przepis贸w. Mo偶e on po艣wiadcza膰 odpisy
dokument贸w istotnych w post臋powaniu adm. lub cywilnym Np. po艣wiadczy膰 opis pe艂nomocnictwa udzielonego
okre艣lonej osobie w tym sobie samemu udzielonego pe艂nomocnictwa ale nie b臋dzie m贸g艂 dokona膰 艣wiadectwa
odpisu 艣wiadectwo naturalnego czy dyplomu uko艅czenia.
Dodatkowe zadania adwokata:
-mo偶liwo艣膰 wyst臋powania w charakterze pe艂nomocnika podmiotu sk艂adaj膮cego skarg臋 konstytucyjna do TK i
wyst臋powanie przed tym trybuna艂em.
- mo偶e by膰 obro艅ca obwinionego przed Trybuna艂em Stanu.
- obro艅ca w ka偶dym trybie postepowania dyscyplinarnego. Obro艅c膮 mo偶e by膰 reprezentant tego samego zawodu.
- reprezentant obywateli przed np. europejskim trybuna艂em praw cz艂owieka w Strasburgu
- mo偶e sporz膮dzi膰 wniosek, pismo procesowe w imieniu okre艣lonej osobie nie musi jednak bra膰 udzia艂u w sprawie.
-wsp贸艂dzia艂anie w ochronie praw i wolno艣ci obywatelskich.
- przedstawianie wniosk贸w w zakresie tworzenia i stosowania prawa
- wsp贸艂dzia艂anie w kszta艂towaniu i stosowaniu prawa
Adwokaci bior膮 udzia艂 w pracach legislacyjnych wyst臋puj膮c w roli ekspert贸w, bior膮 udzia艂 w posiedzeniach komisji
sejmowych i tez rola w zakresie kszta艂towania i stosowania prawa wynika z etycznych r贸l zawodowych adwokat贸w.
Wykonaniu zawodu adwokata oparte jest na ustawowo gwarantowanej im pe艂nej niezale偶no艣ci zgodnie z art. 1
ust臋p 3 ustawy adwokat w wykonywaniu swoich obowi膮zk贸w zawodowych podlega tylko ustawom poj臋cie ustawy
rozumie膰 trzeba w znaczeniu materialnym i z uwzgl臋dnieniem konstytucyjnej hierarchii akt贸w normatywnych tj. po
pierwsze chodzi o stosowanie si臋 przez adwokat贸w do takich akt贸w kt贸rych natura prawna jest r贸wna ustawie
nawet je艣li nosz膮 inna nazw臋 np. obowi膮zuj膮ce jeszcze rozporz膮dzenia prezydenta RP z okresu mi臋dzywojennego z
moc膮 ustawy. Po drugie adwokaci podlegaj膮 konstytucji oraz umowom mi臋dzynarodowym i tym kt贸re ratyfikowane
w szczeg贸lnym trybie wyprzedzaj膮 ustawy zwykle porz膮dku prawnego w systemie akt贸w normatywnych.
Ustawowe ograniczenia dla adwokat贸w co do sposobu wykonywania przez nich obowi膮zk贸w nie s膮 zbyt liczne ale
wi膮偶膮 adwokat贸w. Ustawy wymuszaj膮 na adwokacie zobiektyzowanego zachowania w stosunku do klienta,
przewiduj膮 nakazane zachowania w przypadku konfliktu interesu.
Kodeks etyki zawodowej adwokat贸w traktowany jest jako rozwiniecie ustawy.
Niezale偶no艣膰 wykonywania zawodu przez adwokat贸w gwarantuje jeden z ustawowych wskazanych powod贸w
niemo偶no艣ci wykonywaniu zawodu przez adwokata czyli Przyczyna dla kt贸rej adwokat nie b臋dzie m贸g艂 wykonywa膰
zawodu. Adwokatom zabrania si臋 pozostawania w stosunku pracy z wyj膮tkiem pracownik贸w naukowych i naukowo
dydaktycznych pozostaj膮c w stosunku pracy z uczelnia wy偶sza.
Wykonywanie zawodu mo偶e przyj膮膰 r贸偶ne formy organizacyjno- prawne. Wskazane w art. 4a ustawy orzy czym
niezale偶nie w jakiej formie adwokat wykonuje zaw贸d to robi to zawsze pod merytorycznym nadzorem okr臋gowej
rady adwokackiej.
Formami organizacyjno-prawnymi s膮:
-wykonywanie zawodu w kancelarii adwokackiej w kt贸rej adwokat prowadzi indywidualna dzia艂alno艣膰
-zesp贸l adwokacki, stanowi organizacyjna form臋 zrzeszani si臋 adwokat贸w i przez ustaw臋 rozumowana jest jako
jednostka organizacyjna adwokatury. Zebranie zespo艂u adwokatury decyduje o przyj臋ciu nowego prawnika do
zespo艂u a kierownik takiego zespo艂u zawiera z klientem umow臋 wi膮za膰 w ten spos贸b w imieniu zespo艂u
odpowiedzialno艣膰 za dzia艂anie adwokata z tym ze klient udziela w贸wczas pe艂nomocnictwa okre艣lonemu adwokatowi.
Zespo艂y adwokackie stanowi艂y na pocz膮tku lat 90 podstawowa form臋 w jakiej adwokaci zrzeszali si臋 dla wykonywania
zawodu.
- wykonywanie zawodu w sp贸艂ce. Mo偶e to by膰- sp贸艂ka cywilna, jawna, partnerska, komandytowa lub komandytowo-
akcyjna. W przypadku wykonywaniu zawodu przez adwokata w ramach sp贸艂ki komandytowej i komandytowo-
akcyjnej prowadzony jest dodatkowy wym贸g- adwokaci i pozostali wsp贸lnicy musza w tej sp贸艂ce by膰 kompletem.
Wyst臋puj膮 tu dwie grupy wsp贸lnik贸w: komplementariusz- wsp贸lnik kt贸ry odpowiada ca艂ym swoim maj膮tkiem
prowadzi sprawy sp贸艂ki, komandytariusz- odpowiada do okre艣lonej w umowie sp贸艂ki kwoty Pieni臋偶nej i nie ma
prawa prowadzenia spraw sp贸艂ki. Umowy z klientem podpisuje bezpo艣rednio adwokat.
Adwokat jest zobowi膮zany 艣wiadczy膰 pomoc prawna z urz臋du a wiec nie na podstawie umowy podpisywanej osobi艣ci
ale na podstawie wyznaczenia go do reprezentacji interes贸w osoby. Dochodzi do tego wtedy kiedy w postepowaniu
karnym oskar偶ony musi mie膰 obro艅c臋 a nie ustanowi艂 go sam. W postepowaniu cywilnym dzia艂a strona kt贸ra zosta艂a
zwolniona od koszt贸w postepowania sadowego zwi膮zana z jej trudna sytuacj膮 materialn膮. Organem kt贸ry wskazuje
konkretnego adwokata z urz臋du jest okr臋gowa rada adwokacka.
Dzisiaj jest blisko 9 tys. kancelarii w Polsce. Ro艣nie liczba sp贸艂ek kt贸rych jest oko艂o tysi膮ca. Zmala艂a liczba zespo艂贸w
adwokackich, obecnie jest ich nieco ponad 100 w Polsce.
Warunkiem wykonywania zawodu przez adwokata jest wpis na list臋 adwokat贸w i nast臋pnym krokiem jest
wyznaczenie przez adwokata swojej siedziby. Wpis na list臋 adwokat贸w warunkowany jest udokumentowaniem przez
ubiegaj膮cego si臋 posiadania kwalifikacji do wykonywania zawodu. Kwalifikacje te dzielimy na polityczne, moralne,
faktyczne. Podstawowy zestaw kwalifikacji obejmuje- nieskazitelny charakter, kandydat musi korzysta膰 z peli praw
publicznych a wiec w szczeg贸lno艣ci nie mo偶e by膰 ukarany, musi mie膰 pe艂nomocno艣膰 do czynno艣ci prawnych,
uko艅czenie wy偶szych studi贸w prawniczych w Polsce b膮dz uko艅czenie zagranicznych studi贸w prawniczych uznanych
w Polsce, odbycie w Polsce aplikacji adwokackiej. Aplikacja ta ma charakter korporacyjny. Organizowana jest w
adwokaturze, z艂o偶enie w Polsce egzaminu adwokackiego.
Od odbycia aplikacji z艂o偶enia egzaminu ustawa przewiduje szereg zwolnie艅 dla os贸b kt贸re swoje kwalifikacje uzyska艂y
w inny spos贸b. Z tych wymog贸w zwolnieni s膮:
1) profesorowie i doktorzy habilitowani nauk prawnych udokumentowane tytu艂em b膮dz stopniem naukowym
szczeg贸lna wiedza
- s臋dziowie
- prokuratorzy
-radcy prawni
- notariusze
2) osoby kt贸re po 1 stycznia 1991 roku zda艂y egzamin s臋dziowski lub prokuratorski oraz doktor贸w nauk prawnych
kt贸rzy przez co najmniej 3 lata (czas sta偶u) dodatkowo w okresie 5 lat przed z艂o偶eniem wniosku o wpis do listy
adwokat贸w zajmowa艂y stanowisko asesora sadowego, prokuratorskiego, aplikanta sadowego prokuratorskiego,
sadowo- prokuratorskiego.
Ustawa przewiduje pewna liczb臋 os贸b zwolnionych od zdawania aplikacji , ale nie od z艂o偶enia egzaminu
adwokackiego i dotyczy doktor贸w nauk prawnych, os贸b kt贸re co najmniej 5 lat w ci膮gu 8 lat przed z艂o偶eniem
wniosku o dopuszczenie do egzaminu by艂y zatrudnione jako referendarze sadowi. Asystenci s臋dziego albo
prokuratora oraz os贸b kt贸re po studiach bez jakiejkolwiek aplikacji przez co najmniej 5 lat w okresie 10 lat przed
z艂o偶eniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu albo wykonywa艂y czynno艣ci pomocy prawnej u adwokata lub radcy
prawnego albo zatrudnieni w urz臋dach w艂adzy publicznej w kt贸rych wykonywa艂y 艣wiadczenia na rzecz tych organ贸w.
Minister sprawiedliwo艣ci mo偶e z艂o偶y膰 sprzeciw w terminie 30 dni od uchwalenia przez okr臋gow膮 rad臋 adwokacja o
decyzji danej osoby na list臋 adwokat贸w. Po wpisaniu kandydata sk艂ada on 艣lubowanie i w 30 dni sk艂ada swoja siebie
zawodowa zawiadamiaj膮c o tym okr臋gow膮 rade adwokacja. Adwokat mo偶e mie膰 tylko jedna siedzib臋 i zmiana
siedziby mo偶liwa jest po zawiadomieniu rady adwokackiej.
Skoro warunkiem wykonywania zawodu jest wpis na list臋 adwokat贸w to ustawa mo偶e wskazywa膰 kiedy adwokat
mo偶e by膰 skre艣lonych z listy. Skre艣lenia adwokat贸w z listy dokonuje okr臋gowa rada adwokacka w nast臋puj膮cych
sytuacjach:
- wyst膮pienia z adwokatury
-przeniesienie jego siedziby do innej izby adwokackiej gdzie zostanie zarejestrowany
-objecie przez adwokata stanowiska w organach sprawiedliwo艣ci, 艣cigania b膮dz rozpocz臋cie wykonywania zawodu
notariusza
-powo艂anie do wojskowej s艂u偶by zawodowej
- ha艅bi膮ce czyny
- orzeczenia przez s膮d dyscyplinarny o wydaleniu z adwokatury przy czym okr臋gowa rada adwokacja mo偶e mimo
zaistnienia ustawowych przyczyn odm贸wi膰 skre艣lenia adwokata z listy
Zgodnie z art. 74 okr臋gowa rada adwokacka mo偶e skre艣li膰 adwokata z listy w zwi膮zku pope艂nionym przez niego
czynem przed wpisaniem na list臋 o czym okr臋gowa rada adwokacja wcze艣niej nie wiedzia艂a
Okr臋gowa rada adwokacka mo偶e czasowo zawiesi膰 adwokata
Aplikacja adwokacka trwa 3 lata i zawsze rozpoczyna si臋 1 stycznia po roku od egzaminu wst臋pnego i obejmuje
szkolenia praktyczne jak i teoretyczne a szkolenie jest odp艂atne i wysoko艣膰 kwoty okre艣la minister sprawiedliwo艣ci.
Przewidziana jest tak偶e mo偶liwo艣膰 zwolnienia aplikanta od op艂at b膮dz roz艂o偶enie ich na raty. Aplikant po 6
miesi膮cach szkolenia uzyskuje teoretyczne uprawnienie do wyst臋powania przed organami 艣cigania, organami
samorz膮dowymi. Adwokat kt贸ry sprawuje nad praktyczna nauka zawodu aplikanta mo偶e udzieli膰 aplikantowi
substytucji. Aplikacje adwokacka ko艅czy egzamin przed komisj膮 egzaminacyjn膮. Zestaw pyta艅 przygotowuje zesp贸艂
powo艂any przez ministra sprawiedliwo艣ci. Sam egzamin jest odp艂atny, warunkiem uznania kt贸ry zako艅czy si臋
pozytywnie jest uzyskanie pozytywnego wyniku z ka偶dej z 5 cz臋艣ci z kt贸rej egzamin si臋 sk艂ada.
Adwokatura zorganizowana jest na zasadach samorz膮du zawodowego. Stanowi j膮 og贸艂 adwokat贸w i aplikant贸w
adwokackich.
Organami adwokatury s膮 organy Izby Adwokackiej, kt贸ra tworz膮 adwokaci i aplikanci, kt贸rych siedziba zawodowa
znajduje si臋 na terenie dalej Izby. W organach adwokatury zasiadaj膮 tylko adwokaci. Najwa偶niejszym organem jest
zgromadzenie izby adwokackiej.
Zgromadzenie Izby- sk艂ada si臋 z adwokat贸w wpisanych na list臋 w danej izbie i wykonuj膮cych zaw贸d oraz delegat贸w
tych adwokat贸w, kt贸rzy wprawdzie s膮 wpisani na list臋 zawodu nie wykonuj膮. Do kompetencji tego organu nale偶y
mi臋dzy innymi: wyb贸r delegat贸w na Krajowy Zjazd Adwokatury, wyb贸r organ贸w Izby Adwokackiej, uchwalanie
bud偶etu izby i ustalanie wysoko艣ci sk艂adek rocznych na potrzeby izby, rozpatrywanie i zatwierdzanie corocznych
sprawozda艅 z dzia艂alno艣ci okr臋gowej rady adwokackiej. Zgromadzenie zwo艂ywane jest raz w roku jako zgromadzenie
zwyczajne.
Okr臋gowa Rada Adwokacka- jest cia艂em kolegialnym sk艂adaj膮cym si臋 z dziekana jako przewodnicz膮cego, cz艂onk贸w i
zast臋pc贸w cz艂onk贸w wybieranych przez zgromadzenie izby adwokackiej w ustawowo okre艣lonym limicie minimum i
maksimum (z pi臋ciu do pi臋tnastu cz艂onk贸w i z dw贸ch do czterech zast臋pc贸w cz艂onk贸w). W ramach okr臋gowej rady
adwokackiej dzia艂a prezydium, kt贸re sk艂ada si臋 z dziekana, jednego lub dw贸ch wicedziekan贸w i sekretarze. Do
kompetencji prezydium nale偶膮 wszystkie sprawy adwokatury, kt贸rych ustawa nie zastrzega organom adwokatury
oraz innym organom izb adwokackich lub organom zespo艂贸w adwokackich. Uchwa艂y podejmowane s膮 wi臋kszo艣ci膮
g艂os贸w w obecno艣ci co najmniej po艂owy cz艂onk贸w.
S膮d dyscyplinarny- sk艂ada si臋 z prezesa oraz cz艂onk贸w wybieranych przez zgromadzenie izby. Post臋powanie przed
sadem dyscyplinarnym jest szczeg贸艂owo unormowane w rozporz膮dzeniu Ministra Sprawiedliwo艣ci w sprawie
posterowania dyscyplinarnego przeciwko adwokatom. Orzeka w I instancji.
Komisja Rewizyjna- w sk艂ad wchodz膮 przewodnicz膮cy oraz cz艂onkowie wybierani przez zgromadzenie izby
adwokackiej na okres jednej kadencji, czyli trzech lat. Do kompetencji nale偶y: badanie wykonania uchwal
zgromadzenia, badanie ksi膮g i dokument贸w; analiza spraw gospodarczych i finansowych okr臋gowej rady
adwokackiej.
Krajowy Zjazd Adwokatury- stanowi膮 delegaci wybrani w proporcji do liczby cz艂onk贸w izby adwokackiej, ustalonej
przez Naczelna Rade Adwokack膮, jednak偶e nie mniej ni偶 6 delegat贸w z ka偶dej izby. W krajowym Zjezdzie uczestnicz膮
tak偶e nie b臋d膮c delegatami, cz艂onkowie Naczelnej Rady Adwokackiej oraz dziekani okr臋gowych izb adwokackich. Do
zakresu dzia艂ania tego organu nale偶膮: wyb贸r prezesa Naczelnej Rady Adwokackiej, prezesa Wy偶szego S膮du
Dyscyplinarnego i przewodnicz膮cego Wy偶szej Komisji Rewizyjnej, wyb贸r cz艂onk贸w i zast臋pc贸w cz艂onk贸w Wy偶szego
Sadu Dyscyplinarnego i Wy偶szej Komisji Rewizyjnej; wytyczanie kierunku dzia艂ania samorz膮du adwokackiego, a tak偶e
ustalanie liczby izb adwokackich; uchwalanie regulamin贸w dotycz膮cych trybu wybor贸w do organ贸w adwokatury i
organ贸w izb adwokackich oraz dzia艂ania tych organ贸w i uchwalanie trybu obrad Zjazdu.
Naczelna Rada Adwokacka- tworz膮 prezes Naczelnej Rady Adwokackiej, dziekani okr臋gowych izb i adwokaci wybrani
przez Krajowy Zjazd Adwokatury w liczbie odpowiadaj膮cej liczbie dziekan贸w okr臋gowych rad adwokackich, nie
wi臋cej jednak ni偶 o艣miu adwokat贸w z tej samej izby. Do zakresu jej dzia艂ania nale偶y miedzy innymi: reprezentowanie
adwokatury, uchylanie sprzecznych z prawem uchwal zgromadzenia izby, nadz贸r nad dzia艂alno艣ci膮 Prezydium
Naczelnej Rady Adwokackiej, nad dzia艂alno艣ci膮 okr臋gowych rad adwokackich i kszta艂ceniem aplikant贸w tej rady,
ustalenie zasi臋gu terytorialnego izb adwokackich oraz ich siedzib, rozpoznawanie odwo艂a艅 od uchwal okr臋gowych
rad adwokackich, rozporz膮dzanie i zarz膮d maj膮tkiem Naczelnej Rady Adwokackiej.
Wy偶szy S膮d Dyscyplinarny- sk艂ada si臋 z 23 cz艂onk贸w oraz trzech zast臋pc贸w cz艂onk贸w. Cz艂onkowie Wy偶szego S膮du
Dyscyplinarnego wybieraj膮 spo艣r贸d siebie jednego lub dw贸ch wiceprezes贸w. S膮d ten rozpoznaje jako druga instancja
sprawy rozpoznawane w pierwszej instancji przez s膮dy dyscyplinarne izb adwokackich.
Wy偶sza Komisja Rewizyjna- sk艂ada si臋 z przewodnicz膮cego i czterech cz艂onk贸w oraz z dw贸ch zast臋pc贸w cz艂onk贸w.
Wykonuje kontrol臋 finansow膮 i gospodarcz膮 dzia艂alno艣ci Naczelnej Rady Adwokackiej oraz kontrole wykonywanie
uchwal Krajowego Zjazdu Adwokatury.
Prawa i obowi膮zki adwokat贸w
- obowi膮zek zachowania tajemnicy zawodowej, nie mo偶e by膰 ograniczony w czasie, adwokata nie mo偶na za艣 zwolnic
od zachowania tej tajemnicy, co do fakt贸w, o kt贸rych dowiedzia艂, si臋 udzielaj膮c pomocy prawnej lub prowadz膮c
spraw臋.
- obowi膮zek ubezpieczenia od odpowiedzialno艣ci cywilnej za szkody wyrz膮dzone przy wykonywaniu czynno艣ci
zawodowych.
- prawid艂owo艣膰 funkcjonowania adwokatury gwarantuje tak偶e immunitet. Adwokat przy wykonywaniu zawodu
adwokackiego korzysta z wolno艣ci s艂owa i pisma w granicach okre艣lonych przez kompetencje adwokatury i przepisy
prawa. Nadu偶ycie tej wolno艣ci, stanowi膮ce 艣cigan膮 z oskar偶enia prywatnego zniewag臋 lub znies艂awienie strony, jej
pe艂nomocnika, obro艅cy, kuratora, 艣wiadka, bieg艂ego, t艂umacza podlega 艣ciganiu tylko w drodze dyscyplinarnej.
- wszystkie dzia艂ania adwokat贸w maja by膰 wykonywane w zgodzie z zasadami etyki adwokackiej.
- adwokat chroniony jest jako funkcjonariusz publiczny przy wykonywaniu swoich obowi膮zk贸w zawodowych.
Adwokaci i aplikanci adwokaccy podlegaj膮 odpowiedzialno艣ci dyscyplinarnej za post臋powanie sprzeczne z prawem,
zasadami etyki lub godno艣ci zawodu b膮dz za naruszenie swych obowi膮zk贸w zawodowych, a adwokaci r贸wnie偶 za
niespe艂nienie obowi膮zku zawarcia umowy ubezpieczenia.
Zbi贸r zasad etyki adwokackiej i godno艣ci zawodu uchwalony zosta艂 przez naczeln膮 rad臋 adwokack膮 i znowelizowany
zosta艂 w 2005 roku. W zbiorze tym ustanowione zosta艂y g艂ownie zakazy, rzadko uprawnienia. Nazywany ten zbi贸r jest
umownie kodeksem etyki zawodowej. Zasady te wynikaj膮 z powszechnie obowi膮zuj膮cych norm etycznych i s膮 to:
-Obowi膮zek respektowania zasad etycznych zosta艂 okre艣lony bardzo szeroko.
-Adwokat zobowi膮zany jest zapewni膰 by informacje zawodowe nie ujrza艂y 艣wiat艂a dziennego.
-Adwokat odpowiada dyscyplinarnie za uchybienie etyce adwokackiej lub naruszenie godno艣ci zawodu podczas
dzia艂alno艣ci zawodowej, publicznej, a tak偶e w 偶yciu prywatnym.
-Adwokat nie mo偶e usprawiedliwia膰 naruszenia zasad etyki i godno艣ci zawodu powo艂ywaniem si臋 na poczynione
przez klienta sugestie.
-Adwokatowi nie wolno udziela膰 pomocy prawnej, kt贸ra u艂atwia艂aby pope艂nienie przest臋pstwa lub wskazywa艂aby
mo偶liwo艣膰 unikni臋cia odpowiedzialno艣ci karnej za czyn, kt贸ry mia艂by zosta膰 pope艂niony w przysz艂o艣ci.
- Adwokat powinien unika膰 publicznego demonstrowania swego osobistego stosunku do klienta, os贸b bliskich
klientowi oraz innych os贸b uczestnicz膮cych w post臋powaniu.
-Niedopuszczalne jest okazywanie przez adwokata za偶y艂o艣ci z osobami zatrudnionymi w s膮dzie, w urz臋dach i
organach 艣cigania.
-Adwokat zobowi膮zany jest zachowa膰 w tajemnicy oraz zabezpieczy膰 przed ujawnieniem lub niepo偶膮danym
wykorzystaniem wszystko, o czym dowiedzia艂 si臋 w zwi膮zku z wykonywaniem obowi膮zk贸w zawodowych.
- Znajduj膮ce si臋 w aktach adwokackich materia艂y obj臋te s膮 tajemnic膮 adwokack膮.
- Tajemnic膮 obj臋te s膮 wszystkie wiadomo艣ci, notatki i dokumenty dotycz膮ce sprawy uzyskane od klienta oraz innych
os贸b, niezale偶nie od miejsca, w kt贸rym si臋 znajduj膮.
- Adwokat zobowi膮偶e swoich wsp贸艂pracownik贸w i personel oraz wszelkie osoby zatrudnione przez niego podczas
wykonywania dzia艂alno艣ci zawodowej do przestrzegania obowi膮zku zachowania tajemnicy zawodowej.
-Adwokatowi nie wolno podj膮膰 si臋 prowadzenia sprawy ani udzieli膰 pomocy prawnej, je偶eli:
a) udzieli艂 wcze艣niej pomocy prawnej stronie przeciwnej w tej samej sprawie lub w sprawie z ni膮
zwi膮zanej;
b) bra艂 udzia艂 w tej sprawie wykonuj膮c funkcj臋 publiczn膮;
c) osoba, przeciwko kt贸rej ma prowadzi膰 spraw臋 jest jego klientem, cho膰by w innej sprawie;
d) adwokat, b臋d膮cy dla niego osob膮 blisk膮, prowadzi spraw臋 lub udzieli艂 on ju偶 pomocy prawnej stronie przeciwnej w
tej samej sprawie, czy w sprawie z ni膮 zwi膮zanej. Adwokat, kt贸ry z艂o偶y艂 w danej sprawie zeznanie w charakterze
艣wiadka, nie mo偶e w niej wyst臋powa膰 jako pe艂nomocnik lub obro艅ca.
-Adwokata obowi膮zuje zakaz korzystania z reklamy w jakiejkolwiek formie, jak R贸wnie偶 zakaz pozyskiwania sobie
klient贸w w spos贸b sprzeczny z godno艣ci膮 zawodu.
- Sprzeczne z godno艣ci膮 zawodu i niedopuszczalne jest m.in.:
a) korzystanie z us艂ug po艣rednik贸w;
b) narzucanie komukolwiek swej pomocy prawnej;
c) pozyskiwanie klienteli w spos贸b niezgodny z zasadami lojalno艣ci wobec koleg贸w;
d) umieszczenie reklam w prasie lub innych 艣rodkach masowego przekazu
e) reklamowanie swej dzia艂alno艣ci zawodowej w czasie wyst臋powania w 艣rodkach masowego przekazu;
-Adwokat obowi膮zany jest zachowa膰 umiar i takt wobec s膮du, urz臋d贸w i instytucji, przed kt贸rymi wyst臋puje.
-Adwokat obowi膮zany jest zawiadomi膰 s膮d lub organ, przed kt贸rymi wyst臋puje o niemo偶no艣ci wzi臋cia udzia艂u w
czynno艣ciach.
-Adwokat obowi膮zany jest usprawiedliwi膰 swoje niestawiennictwo
-W razie wyga艣ni臋cia pe艂nomocnictwa adwokat powinien bezzw艂ocznie zawiadomi膰 o tym fakcie s膮d lub organ, przed
kt贸rymi wyst臋powa艂.
-Adwokat powinien przestrzega膰 w stosunku do koleg贸w zasad uprzejmo艣ci, lojalno艣ci i kole偶e艅stwa.
-Niedopuszczalne jest porozumiewanie si臋 adwokata ze stron膮 przeciwn膮 z pomini臋ciem jej obro艅cy lub
pe艂nomocnika.
-Adwokat obowi膮zany jest stawi膰 si臋 na ka偶de wezwanie w艂adz adwokatury, a ewentualne niestawiennictwo
powinien niezw艂ocznie usprawiedliwi膰. Adwokat ma obowi膮zek udzieli膰 w艂adzom adwokatury 偶膮danych wyja艣nie艅 w
zakre艣lonym terminie
(Generalnie wymieniony zosta艂 ca艂y prawie kodeks etyki adwokackiej)
Post臋powanie dyscyplinarne:
http://bip.adwokatura.pl/pl/bip/ustawy/px_prawo_o_adwokaturze__ustawa.pdf (dzia艂 VIII- odpowiedzialno艣膰
dyscyplinarna)
KORPORACJE PRAWNICZE RADC脫W PRAWNYCH (podobna do adwokatury)
Korporacja radc贸w prawnych ustosunkowa艂a si臋 w okresie mi臋dzywojennym. Wi膮za艂o si臋 to z powstaniem jednostek
gospodarki uspo艂ecznionej. Spory natury cywilno gospodarczej zosta艂y wy艂膮czone spod jurysdykcji s膮d贸w. Jednak dla
obs艂ugi prawnej w takich sporach powo艂ano korporacje radcowsk膮 (byli pracownikami tych jednostek i obs艂ugi
prawnej tych jednostek).
Radcom prawnym powierzono wtedy specyficzne zadania w ramach przedsi臋biorstw pa艅stwowych:
1) Czuwanie nad egzekucj膮 nale偶no艣ci wobec tych jednostek
2) Informowanie dyrekcji o normach prawnych
3) Sygnalizowanie sytuacji naruszenia prawa
Radcowie prawni powo艂ani byli tak偶e do 艣wiadczenia pomocy prawnej centralnym i terenowym jednostkom
organizacyjnym
ISTNIENIE KORPORACJI RADC脫W PRAWNYCH JEST ZASADNE PONIEWA呕 UDZIELA ON PORADY PRAWNEJ W
STOSUNKU PRACY. Co adwokatom jest zabronione.
Zawodowe zadania radc贸w prawnych:
1) 艢wiadczenie pomocy prawnej (z wy艂膮czeniem wyst臋powania radc贸w prawnych w s膮dach o przest臋pstwa), w
zwi膮zku z tym 艂膮cz膮 si臋 zadania
a) Udzielanie porad i konsultacji prawnych
b) Sporz膮dzanie opinii prawnych
c) Zast臋pstwo prawne i procesowe
d) Sporz膮dzanie o艣wiadcze艅 odpis贸w dokument贸w.
W odr贸偶nieniu do adwokatury do zada艅 radc贸w prawnych nie s膮 opisane w ustawie)
1) Wsp贸艂dzia艂ania w ochronie praw i wolno艣ci jednostki
2) Kszta艂towanie i stosowanie prawa
Te zadania jednak realizowane s膮 przez porad臋 prawn膮 co nie odr贸偶nia tak naprawd臋 radc贸w +
Jedyna r贸偶nica miedzy adwokatur膮 a radcami prawnymi jest taka 偶e radcowie nie mog膮 broni膰 oskar偶onego o
przest臋pstw (jednak ju偶 o wykroczenie tak)
Jak ju偶 wspomnia艂em radcowie prawni s膮 zatrudnieni w STOSUNKU PRACY
Drug膮 form膮 艣wiadczenia pomocy prawnej na podstawie umowy cywilno-prawnej (mog膮 艣wiadczy膰 ta pomoc w
kancelariach lub te偶 w sp贸艂ce cywilno-prawnej
Jednak ma 艣wiadczy膰 jedynie pomoc prawn膮.
Ustawa nie przewiduje organizacji radc贸w prawnych w zespo艂ach radc贸w prawnych jak to jest w adwokaturze.
Ma to zapewni膰 radcom samodzielno艣膰 i niezale偶no艣膰 a tak偶e sprawno艣膰 w dzia艂aniu.
Zakazuje si臋 jednak radcom prawnym wykonywania dzia艂a艅 poza ustawowych (mo偶e jedynie udziela膰 pomocy
prawnej)
Praca radcy prawnego podlega ocenie (przez kierownika danej jednostki organizacyjnej po zasi臋gni臋ciu opinii przez
radc臋 prawnego wskazanego przez organ samorz膮dowy radc贸w prawnych)
Rozwi膮zanie stosunku pracy tak偶e po zasi臋gni臋ciu opinii okr臋gowej rady radc贸w prawnych.
Niezale偶no艣膰 radc贸w prawnych:
Radca prawny prowadzi sprawy samodzielnie
Chroniony jest materialnym immunitetem (tak jak adwokat) ponosi tylko odpowiedzialno艣膰 dyscyplinarna.
Ma tak偶e zapewnion膮 ochron臋 tak膮 jak funkcjonariusze publiczni
OBOWIZKI RADC脫W PRAWNYCH:
-obowi膮zek ubezpieczenia od odpowiedzialno艣ci cywilnej podczas wykonywania czynno艣ci zawodowych.
Kwalifikacje do zawodu radcy prawnego s膮 identyczne jak kwalifikacje adwokat贸w
- musi uko艅czy膰 wy偶sz膮 prawnicza w Polsce b膮dz uznan膮 w Polsce
-Posiada膰 pe艂nie praw obywatelskich
-uko艅czy膰 aplikacje radcowsk膮
-Pe艂n膮 zdolno艣膰 do czynno艣ci prawnych
-Dawa膰 r臋kojmie prawid艂owego wykonywania czynno艣ci
GRUPY ZAWODOWE ZWOLNIONE Z EGZAMINU
- profesor贸w lub dr hab. Nauk prawnych
- osoby pe艂ni膮ce inne zawody prawnicze
Wykonywanie zawodu jest mo偶liwe po wpisie na li艣cie radc贸w prawnych
Jest dokonywany przez uchwa艂臋 okr臋gowej izby radc贸w prawnych (skuteczny je艣li MS nie z艂o偶y sprzeciwu)
SKRE艢LENIE Z LISTY RADC脫W PRAWNYCH MO呕LIWE GDY
-na wniosek radcy prawnego reszta tak jak w adwokaturze
Teraz pieprzy o tym 偶e egzamin radcowski sk艂ada si臋 w 1 cz. ze 150 pyta艅 (noo chyba nie zapyta o to na egzaminie)
Organy samorz膮du radcowskiego
Zorganizowani s膮 na zasadach samorz膮dowych (tworz膮 to radcowie prawni i aplikanci)
Kadencja jest 3-letnia, a cz艂onkami samorz膮d贸w radcowskich mog膮 by膰 tylko radcowie
Organy samorz膮du radcowskiego okre艣lone na dw贸ch poziomach
I. -W terenie( w ramach okr臋gowej izby radc贸w prawnych) tworz膮 j膮 radcowie i aplikanci zamieszkuj膮cy w na
terenie okr臋gowej izby. Nie s膮 jednak zwi膮zani jednak z podzia艂em s膮dowym kraju i ustala okr臋gi centralna izba
radc贸w prawnych. Okr臋gowa izba radc贸w prawnych mo偶e by膰 dzielona na rejony.
W艣r贸d organ贸w okr臋gowej izby radc贸w prawnych istnieje
1. ZGROMADZENIE OKRGOWEJ IZBY RADC脫W PRAWNYCH- uczestnicz膮 w nim wszyscy radcowie prawni danej
izby (jednak w posiedzeniach mog膮 uczestniczy膰 aplikanci bez prawa g艂osu)
KOMPETECJE ZGROMADZENIA
a. -wyb贸r rzecznika dyscyplinarnego
b. -dokonywanie podzia艂u teren贸w okr臋gowej izby radc贸w prawnych na rejony
c. ustalanie liczby delegat贸w z poszczeg贸lnych rejon贸w
d. -wybiera jednego cz艂onka Krajowej Rady Radc贸w Prawnych
2. Rada Radc贸w Prawnych
KOMPETENCJE RADY (zbli偶one do adwokatury)
a. Mo偶liwo艣膰 wyst膮pienia do organ贸w rejestrowych b膮dz ewidencyjnych o wykre艣lenie podmiotu
prowadz膮cego dzia艂alno艣膰 z zakresu pomocy prawnej niezgodnie z prawem
3. Okr臋gowa Komisja Rewizyjna
4. Okr臋gowy s膮d dyscyplinarny
II. Centralnym
1. Krajowa Izba Radc贸w Prawnych (tworz膮 wszyscy Radcowie prawni i aplikanci zamieszkali w Polsce
2. Krajowy Zjazd Radc贸w Prawnych (delegaci okr臋gowych izb) w obradach jednak uczestnicz膮 z g艂osem
doradczym cz艂onkowie Krajowej Rady Radc贸w prawnych oraz przewodnicz膮cy pozosta艂ych organ贸w oraz
g艂贸wny rzecznik dyscyplinarny
a. Ustala zasady wed艂ug kt贸rych maj膮 by膰 podejmowane uchwa艂y w organach radcowskich
b. Krajowy zjazd rozpatruje i zatwierdza sprawozdania g艂贸wnego rzecznika dyscyplinarnego
c. Uchwalanie zasad etyki radc贸w prawnych
3. Krajowa Rada Radc贸w Prawnych
Sk艂ad:
a. Prezes
b. Cz艂onk贸w wybranych przez krajowy zjazd
c. Cz艂onk贸w wybranych przez ka偶de zgromadzenie okr臋gowych izb radc贸w prawnych
Kompetencje
a. Wyb贸r prezesa KRRP-krajowa rada radc贸w prawnych
b. Wyb贸r g艂贸wnego rzecznika dyscyplinarnego
4. Wy偶sza komisja rewizyjna
a. Kontroluje dzia艂alno艣膰 finansow膮 krajowej rady
b. Nie ma uprawnie艅 do kontroli wykonania uchwa艂 Krajowej rady
5. Wy偶szy s膮d dyscyplinarny
a. Powo艂any do orzekania w sprawach dyscyplinarnych w drugiej instancji
ODPOWIEDZIALNO艢膯 DYSCYPLINARNA dotyczy
1) Zawinionego nienale偶ytego wykonywania zawodu
2) Pope艂nienia czynu wbrew etyce b膮dz 艣lubowaniu radc贸w prawnych
3) Niespe艂nienia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialno艣ci cywilnej
4) Nadu偶ycie wolno艣ci s艂owa przy wykonywaniu obowi膮zk贸w
Nie obejmuje to jednak czyn贸w pope艂nionych w zwi膮zku z ustaw膮 o pracy. Je艣li ponosi odpowiedzialno艣膰 w stosunku
pracy to nie ponosi odpowiedzialno艣ci dyscyplinarnej
KARY DYSCYPLINARNE
1) Upomnienie
2) Nagana z ostrze偶eniem
3) Zawieszenie prawa do wykonywania zawodu (od 3 miesi臋cy do 5 lat)
4) Pieni臋偶na ustalona w granicach od po艂owy do 5-ciokrotno艣ci przeci臋tnego wynagrodzenia w gospodarce
narodowej
5) Pozbawienie prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego (dla aplikanta wydalenie z aplikacji)
W stosunku do Radc贸w prawnych MS ma du偶e uprawnienia nad sprawowaniem nadzoru nad korporacj膮 Radcowsk膮
1. Uchylanie uchwa艂
2. Nab贸r na aplikacje
3. Przeprowadzanie egzamin贸w
NOTARIAT
Jest organem pomocy prawnej ustanowionym dla zachowania bezpiecze艅stwa obrotu prawnego i jego zgodno艣ci z
obowi膮zuj膮cym prawem. Powo艂any do czuwania nad przestrzeganiem prawa.
ZADANIA NOTARIATU
1) Do dokonywania czynno艣ci notarialnych (s膮 to takie czynno艣ci w kt贸rych strony musz膮 lub chc膮 nada膰 form臋
notarialn膮.
a) Sporz膮dzanie akt贸w notarialnych (opr贸cz testamentu wszystkie nieruchomo艣ci musz膮 by膰 zawarte w formie
aktu notarialnego)
b) Sporz膮dzanie akt贸w po艣wiadczenia dziedziczenia
c) Sporz膮dzanie o艣wiadcze艅 wszelkiego rodzaju
d) Dor臋czanie o艣wiadcze艅
e) Spisywanie protoko艂贸w z przebiegu ustale艅 np. walnego zgromadzenia sp贸艂ki
f) Sporz膮dza protesty weksli i czek贸w
g) Przejmuje na przechowanie dokumenty pieni膮dze i papiery warto艣ciowe
h) Sporz膮dzana wypisy odpisy i wyci膮gi dokument贸w
i) Sporz膮dza projekty akt贸w, dokument贸w.
Art. 2 par 2- Czynno艣ci notarialne dokonane zgodnie z prawem maj膮 charakter dokumentu urz臋dowego.
Notariusz prowadzi sw贸j zaw贸d w kancelarii. Mo偶e zosta膰 utworzona dla jednego notariusza lub te偶 w postaci
sp贸艂ki cywilno prawnej dla grupy notariuszy. Jednak ka偶dy z notariuszy wykonuje swoja prac臋 na w艂asn膮
odpowiedzialno艣膰. (nie na odpowiedzialno艣膰 sp贸艂ki)
Powo艂anie notariusza (wykonywanie zawodu)
Art. 10
Podstaw膮 do wykonywanie zawodu jest powo艂anie notariusza przez MS na wniosek kandydata po zasi臋gni臋ciu
opinii rady izby notarialnej.
Oczywi艣cie po uzyskaniu odpowiednich kwalifikacji.
Dodatkowym aspektem jest jednak wyznaczenia siedziby pracy notariusza
KWALIFIKACJE NOTARIUSZA
- Obywatelstwo polskie i posiadania pe艂ni praw obywatelskich
- By膰 nieskazitelnego charakteru oraz dawa膰 r臋kojmi臋 prawid艂owego wykonywania czynno艣ci
-uko艅czy膰 wy偶sz膮 szko艂臋 prawnicz膮 w Polsce lub uznan膮 w Polsce
-uko艅czy膰 aplikacj臋 notarialn膮
-uko艅czy膰 egzamin notarialny
-By膰 asesorem notarialnym przez minimum 2 lata
-uko艅czy膰 26 lat
Zwolnienie od niekt贸rych kwalifikacji (aplikacja, egzamin i praca jako asesor)
Dotyczy to os贸b pracuj膮cych w innych zawodach prawniczych
Prof. Dr hab. Nauk prawnych
Kandydat na notariusza jest zobowi膮zany na 2 miesi膮ce po powo艂aniu uruchomi膰 prowadzenie kancelarii. Je艣li w
ci膮gu dw贸ch miesi臋cy nie zostanie ona uruchomiona to jego powo艂anie traci moc.
Egzamin wst臋pny obejmuje szerokie spektrum prawa cywilnego, rodzinnego & & ..
Po egzaminie wst臋pnym na wniosek kandydata zostaje on wpisany na list臋 aplikant贸w notarialnych dokonuje tego
rada izba notarialnej
Aplikacja trwa 2 lata i 6 miesi臋cy.
Aplikacje organizuje i prowadzi rada izby notarialnej jednak zasady aplikacji Krajowa rada izby notarialnej a
organizacja nale偶y do Ministra Sprawiedliwo艣ci.
Zako艅czona jest egzaminem pa艅stwowym.
Po aplikacji sk艂adamy wniosek by zosta膰 powo艂anym jako asesor notarialny przez ministra sprawiedliwo艣ci. Trzeba
jednak z艂o偶y膰 ministrowi sprawiedliwo艣ci o艣wiadczenie 偶e inny notariusz (czynny zawodowo) przyjmie kandydata na
asesora w艂a艣nie na to stanowisko.
Asesor wykonuje ju偶 niekt贸re czynno艣ci notarialne. Po dw贸ch latach asesury mo偶e asesor ubiega膰 si臋 o powo艂anie
notariusza
Notariusz jest osob膮 zaufania publicznego(funkcjonariusz publiczny) ma obowi膮zek post臋powa膰 zgodnie ze
艣lubowaniem, podnosi膰 kwalifikacje, przestrzega膰 bezwzgl臋dnej tajemnicy zawodowej, obowi膮zuje zasada
incompatibilitas, (na podobie艅stwo prokuratury), s膮 obowi膮zani ubezpieczeniem od spraw cywilnych
NOTARIAT.USTAWA tu macie link do tej ustawy.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Zasady ustroju politycznego pa艅stwa UG 2012A Balaban Polskie problemy ustrojowe 2003USTR脫J ORGAN脫W OCHRONY PRAWNEJ by A Pustawa o prokuratorii generealnej SPprokuraW8 Hy Nauki o Ziemi Ustroje rzekprawo ustrojowe ue pytania prejudycjalne i inne procedury przed TSUEustawa z dnia o pracownikach s膮d贸w i prokuraturywi臋cej podobnych podstron