"Granica" Zofii Nałkowskiej jako nowa odmiana powieści.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> XX
lecie >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















"Granica" Zofii
Nałkowskiej jako nowa odmiana powieści.










kategoria:   J.polski
zakres:   XX lecie
dodano:   1999-07-17




"Granica" jest
uważana za nową odmianę powieści głównie dzięki swej konstrukcji i
kompozycji. Zofia Nałkowska postanowiła zastosować inwersję
kompozycyjną, by odwrócić uwagę odbiorcy od samej akcji. Czytelnik
już na początku dowiaduje się o śmierci głównego bohatera - Zenona
Ziembiewicza. Autorka chce skupić uwagę nad powodami takiego a nie
innego rozwiązania akcji, a nad tym co się dzieje. Sama treść
książki jest banalna, składa się na nią historia romansu Zenona
Ziembiewicza, młodego inteligenta pochodzenia ziemiańskiego, z
prostą, wiejską dziewczyną, Justyną Bogutówną. Gdy Zenon żeni się z
Elżbietą Biecką, panną z dobrego domu, nie przerywa romansu. W końcu
dochodzi do tragedii: Justyna zachodzi w ciążę, przerywa ją i popada
w obłęd, w końcu mści się na Zenonie, oblewając mu twarz kwasem.
Ziembiewicz popełnia samobójstwo, Elżbieta wyjeżdża i tak kończy się
cała historia. To nie jest powieść obyczajowo-kryminalna tylko
psychologiczna. Ponad to Nałkowska wypowiada się o swoich bohaterach
poprzez metafory co powoduje, że odbiorca musi myśleć i postaci nie
są już tak jednoznaczne. Jest oczywiście w świecie przedstawionym
przestrzeń konkretów, czystych faktów, ale równolegle z nimi
egzystuje przestrzeń filozoficzna, w której autorka snuje rozważania
o strukturach społecznych, życiu ludzkim i prawdzie o człowieku (np.
Rozmowa w kamienicy Kolichowskiej o biednych ludziach, którzy z
braku pieniędzy i środków do życia gnieżdżą się w piwnicy jak
szczury). Autorka również bardzo ciekawie ujęła problem prawdy,
wykazując ostatecznie, że prawda obiektywna (absolutna) nie
istnieje, bo zawsze jest zdeformowana przez poglądy wypowiadającej
się osoby. Prawda jest nieosiągalna, można jedynie w nieskończoność
do niej dążyć. Cała powieść zbudowana jest retrospektywnie co
również służy analizie filozoficznej. Na przykład by ukazać w pełni
tragizm Zenona autorka zmuszona była ukazać główny czynnik
wpływający na psychikę człowieka, czyli dzieciństwo, wychowanie
przez rodziców i okres edukacji, w którym wykształcają się poglądy.
Dla potrzeb akcji "Granicy" te elementy były zupełnie zbyteczne.
Nałkowska zastosowała zupełnie nowe podejście do kwestii poznania
człowieka, bo twierdzi, że poznać kogoś to znaczy usłyszeć o nim
wszystko od osób trzecich, bo zdanie samego obiektu zainteresowania
zupełnie się nie liczy: Jest się jak miejsce, w którym się żyje.
(...) Jest się jak myślą ludzie, a nie jak się myśli o sobie samym.
(...) Człowiek jest istotą zbyt skomplikowaną, aby określić
go w kilku zdaniach, ocenić jednoznacznie, w kategoriach dobra i
zła. Bardzo często człowiek stanowi syntezę sprzecznych cech,
walczących ze sobą o dominację. Tytuł utworu jest
wieloznaczny. Odnosi się do losów bohaterów (np. Zenon przekroczył
granicę wyznaczonych przez siebie dążeń i ideałów, Justyna usunęła
dziecko przez co przekroczyła granicę swojej odporności psychicznej)
jak też i do całych grup społecznych (np. niemożność integracji
mieszczan i proletariatu czyli granica świadomości i materialna).








Autor: Konrad Caban

Ocena : 2.6 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000