"Medaliony" Z. Nałkowskiej jako dokument męczeństwa narodu.











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Współczesność >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















"Medaliony" Z.
Nałkowskiej jako dokument męczeństwa narodu.










kategoria:   J.polski
zakres:   Współczesność
dodano:   1999-08-17




Zofia Nałkowska
pracowała w Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce.
"Medaliony" zostały napisane na podstawie autentycznych
faktów-zeznań świadków, składanych przed komisją. Pisarka jest
narratorem, ogranicza swoją rolę do niezbędnych wyjaśnień,
powstrzymuje się od komentarzy gdyż próba zastosowania języka
artystycznego do opisu przerażających zbrodni ludobójstwa była by
rażąca. Potworność opisywanych faktów potęguje chłodna
rzeczowa relacja. Autorka każde opowiadanie zakończyła pointą -
zawsze jest to fragment wypowiedzi osoby zeznającej.
Wybierając najbardziej drastyczne epizody, autorka podkreśla
duchowe i moralne zniszczenia wywołane stałym obcowaniem człowieka
ze zbrodnią i śmiercią. Zebrane informacje zestawia ze sobą tak że
wywołują szok, uczucie zdumienia i przerażenia. Dzieje się tak już w
pierwszym opowiadaniu "Profesor Spanner". Młody
gdańszczanin, pracownik hitlerowskiego instytutu naukowego,
beznamiętnym tonem relacjonuje produkcję mydła z ludzkiego tłuszczu.
Przedtem członkowie komisji zdążyli zwiedzić Instytut Autonomiczny.
W piwnicach instytutu zastali oni ludzkie zwłoki przygotowane w
ogromnych kadziach jak surowiec, materiał do przerobienia. Szokująca
jest postawa młodego posługacza, który opowiadał o produkcji mydła z
ludzi jak o normalnym procesie produkcyjnym, a sam nie uświadamiał
sobie że i on uczestniczył w straszliwym, zbrodniczym procederze.
W opowiadaniu "Dno" czytelnik dowiaduje się z zeznań kobiety
więzionej na Pawiaku o powszechności dokonywania różnych doświadczeń
na więźniach, ściąganiu krwi dla żołnierzy, zamykaniu ludzi w
komorach z głodnymi szczurami. Jedną z najgorszych tortur było
zamykanie kobiet w bunkrach w których składowano trupy, na całą noc,
bez okrycia i jedzenia. W czasie deportacji kobiety były zamykane po
100 i więcej w wagonach, a podróż trwała nierzadko kilka dni.
Kobiety często wariowały w takich warunkach. Scena "Przy
torze kolejowym" uświadamia czytelnikom jak wielkie spustoszenia w
ludzkiej psychice poczyniła wojna i okupacja hitlerowska. Ranna w
kolano żydówka leżała samotna na torach, a ludzie sparaliżowani
strachem o własne życie nie odważyli się udzielić jej pomocy. Ranna
zdawała sobie z tego sprawę. Prosiła policjantów aby ją zastrzelili,
lecz oni nie mogli się na to zdecydować. Zrobił to młody człowiek
który wcześniej przyniósł rannej wódkę i papierosy. Podjął decyzję z
łatwością. Oto ludzka śmierć stała się w czasie okupacji zjawiskiem
powszednim, prawie normalnym. Innym bestialskim sposobem
mordowania ludzi było gazowanie ich w specjalnych hermetycznych
samochodach. W opowiadaniu "Człowiek jest mocny" przedstawiony jest
los człowieka pracującego przy grzebaniu zwłok. Pewnego dnia
dostarczono mu do pogrzebania zwłoki jego rodziny. Człowiek ów
załamał się i chciał umrzeć, ale esesmani nie zabili go gdyż był
jeszcze zdolny do pracy.







Autor: Nieznany

Ocena : 4 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000