ROZDZIAŁ X
TOPOGRAFIA PUNKTÓW MAŁŻOWINY USZNEJ
(wprowadzenie do aurikuloterapii)

W najstarszym zachowanym dziele chińskim o akupunkturze wydanym w IV stuleciu
p.n.e. "Huangdi Nei Jing" (Kanon Medycyny) podano informację, że ucho jest
miejscem, w którym spotykają się wszystkie kanały energetyczne ustroju
ludzkiego. Fakt ten został wykorzystany przez dawnych lekarzy chińskich, którzy
nakłuwali małżowinę uszną dla celów leczniczych. Metoda ta była jednak znacznie
rzadziej stosowana aniżeli klasyczna akupunktura korporalna i po pewnym czasie
została zapomniana.

Niezależnie od Chińczyków lekarze europejscy, opierając się na empirii,
próbowali leczyć drażnieniem punktów w obrębie małżowin usznych. Portugalski
lekarz Zacutus Lusitanus, żyjący i działający w XVII stuleciu, zalecał
stosowanie przyżegania małżowiny usznej w nerwobólu kulszowym. Włoski lekarz
Valsalva w roku 1717 podał opis strefy w obrębie małżowiny usznej, którą radził
nakłuwać w bólach zębów. Medycyna ludowa w krajach Środkowego Wschodu, we
Francji i we Włoszech od dawna zalecała przyżeganie górnej części małżowiny
usznej w nerwobólu nerwu kulszowego.

W krajach arabskich marabuci (uzdrowiciele) zwalczali ból zakła�dając na ucho w
ściśle określonym -punkcie miedziane kolczyki. Wychodząc z powyższych
obserwacji lekarz francuski z Lyonu Paul Nogier w latach 1951-1956 po
przeprowadzeniu szczegółowych i wyczerpujących badań opracował odrębną metodę
leczenia nakłu�waniem małżowiny usznej tzw. "aurikuloterapię", która została
zaakceptowana przez francuskich akupunkturzystów, a wkrótce potem przez
specjalistów akupunktury innych krajów europejskich. Do dalszego rozwoju
aurikuloterapii przyczynili się przede wszystkim Giinther Lange w RFN oraz
Georg Kónig i Ingrid Wancura w Austrii. Doniesienia Nogier przyczyniły się
także do renesansu tej niemal zapomnianej już w Chinach metody. Chińczycy
nawiązując do swojej tradycji i do faktów ustalonych przez Nogier oraz
wykorzystując najnowsze zdobycze elektrofizjologii bardzo rozbudo�wali
aurikuloterapię, która obecnie reprezentuje podobny poziom jak w krajach
europejskich.

Anatomia małżowiny usznej
(Rycina 43)