KSZTAA
TOWANIE POWIERZCHNI WIERCENIEM
1. WST
P TEORETYCZNY.
Wierceniem nazywamy wykonywanie otworów lub powiększanie ich średnicy za
pomocą wierteł. Wierceniem możemy wykonywać otwory przelotowe i nieprzelotowe. Ze
względu na budowę wyróżniamy wiertła piórkowe i kręte. Najczęściej są one wykonane
ze stali narzędziowej wg. PN-66/M-85020 lub ze stali szybkotnącej wg. PN-66/M85022 ,
mamy także wiertła widiowe z węglików spiekanych. Najważniejszymi parametrami
wiercenia są: szybkość skrawania i posuw. Należy także pamiętać o odpowiednim
naostrzeniu wierteł:
" Oś wiertła powinna przechodzić przez środek wierzchołka ścinu
" Krawędzie tnące powinny być jednakowej długości
" Kąt wierzchołkowy odpowiedni do wierconego materiału ( dla stali od 116 do
120o).
2. CEL ĆWICZENIA.
Celem ćwiczenia jest wykonywanie otworów przelotowych metodą wiercenia.
3. RYSUNEK.
x25
4. PRZEBIEG ĆWICZENIA.
4.1. Dobrać średnicę wiertła.
4.2. Naostrzyć wiertło.
4.3. Dobrać ciecz chłodzącą.
4.4. Zamocować przedmiot np. w imadle.
4.5. Zamocować wiertło w uchwycie wiertarskim.
4.6. Wyznaczyć położenie środków otworów np. punktowaniem.
4.7. Trasowanie  koÅ‚a o Å›rednicy Ø 10 i Ø 15.
4.8. Dobrać odpowiednie parametry wiercenia.
4.9. Zastosować wiercenie próbne.
4.10. Rozpocząć wiercenie właściwe wg. rysunku.
5. WNIOSKI.
Ćwiczenie to pokazało nam, że niewłaściwe dobranie średnicy wiertła powoduje
wykonanie otworu o całkiem innej średnicy niż to zakładaliśmy przed jego wykonaniem.
Bardzo ważną rzeczą jest także właściwe naostrzenie wiertła, ponieważ gdy będzie ono
krzywo naostrzone to będzie nam uciekało w jedną stronę podczas wiercenia, gdyż nie
będzie ono pracowało całą powierzchnią. Także niewłaściwe zamocowanie wiertła w
uchwycie może pociągać za sobą bardzo poważne konsekwencje ( może nastąpić jego
złamanie przez co może ucierpieć pracownik wykonujący te czynność). Zastosowanie
złych parametrów może także wpływać na wykonanie otworu ( jeśli dobierzemy
odpowiednie parametry to będziemy o tym wiedzieli obserwując wióry podczas
wiercenia).