Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
Deklaracja Szczytu Praskiego
przyjęta przez Szefów Państw i Rządów, uczestniczących w spotkaniu Rady Północnoatlantyckiej NATO w
dniu 21 listopada 2002 roku w Pradze
My, Szefowie Państw i Rządów krajów członkowskich Sojuszu Północnoatlantyckiego, spotkaliśmy się dzisiaj, aby
dokonać rozszerzenia naszego Sojuszu i dalej umacniać NATO tak, aby mogło stawić czoła nowym zagrożeniom oraz
wyzwaniom dla bezpieczeństwa w XXI wieku. Połączeni wspólną wizją zapisaną w Traktacie Waszyngtońskim,
zobowiązujemy się do przekształcenia NATO na rzecz nowych członków, nowych zdolności i nowych stosunków z
naszymi partnerami. Podtrzymujemy nasze zobowiązania wobec więzi transatlantyckiej, podstawowych celów
bezpieczeństwa NATO wraz ze zbiorową obroną, wobec wspólnych demokratycznych wartości oraz postanowień Karty
Narodów Zjednoczonych.
Dzisiaj podjęliśmy decyzję o zaproszeniu Bułgarii, Estonii, A
otwy, Litwy, Rumunii, Słowacji i Słowenii do rozpoczęcia
rozmów akcesyjnych w sprawie członkostwa w Sojuszu. Składamy im gratulacje w tej historycznej chwili, która, co
znamienne, ma miejsce w Pradze. Akcesja nowych członków umocni bezpieczeństwo całego obszaru euroatlantyckiego
i pomoże nam osiągnąć nasz wspólny cel, jakim jest cała i wolna Europa, zjednoczona wspólnymi wartościami w imię
pokoju. Drzwi do NATO pozostają otwarte dla europejskich demokracji, zdolnych przyjąć na siebie odpowiedzialność i
obowiązki wynikające z członkostwa, zgodnie z art. 10 Traktatu Waszyngtońskiego.
Odwołując się do tragicznych wydarzeń z 11 września 2001 roku oraz naszej póz
niejszej decyzji o zastosowaniu art.
5 Traktatu Waszyngtońskiego, przyjęliśmy szeroki pakiet środków, wpisujący się w Koncepcję Strategiczną NATO. Ich
celem jest wzmocnienie naszej zdolności do sprostania wszelkim wyzwaniom dla bezpieczeństwa naszego terytorium,
ludności i żołnierzy. Dzisiejsze decyzje przyczynią się do zwiększenia efektywności działań wewnątrz Sojuszu. Dzięki
nim NATO będzie w stanie lepiej przeprowadzić swoje misje i zbiorowo odpowiadać na współczesne wyzwania,
obejmujące także niebezpieczeństwo terroryzmu oraz rozpowszechnianie broni masowej zagłady i środków jej
przenoszenia.
Podkreślamy, że nasze starania, aby przekształcić i dostosować NATO do nowych warunków, nie powinny być
postrzegane jako zagrożenie dla jakiekolwiek państwa czy organizacji, ale jako oznaka naszej determinacji w obronie
terytorium, obywateli i żołnierzy przed zbrojnym atakiem z zewnątrz, w tym przed atakiem terrorystycznym. Jesteśmy
zdecydowani powstrzymać, przerwać, bronić i ochraniać naszych członków przed atakiem zgodnie z art. 5 Traktatu
Waszyngtońskiego i postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych. W celu prowadzenia wszystkich misji NATO musi
być zdolne do tworzenia oddziałów, które na podstawie decyzji Rady Północnoatlantyckiej, mogłyby szybko
przemieszczać się w miejsca, gdzie będą potrzebne, aby prowadzić operacje na odległość i na czas, w tym operację w
środowisku zagrożenia nuklearnego, biologicznego i chemicznego oraz w celu zrealizowania pozostałych zadań.
Efektywne oddziały wojskowe, stanowiące zasadniczą część naszej ogólnej strategii politycznej, są istotne dla ochrony
wolności i bezpieczeństwa naszych obywateli oraz dla włączenia się w umacnianie pokoju i bezpieczeństwa w regionie
euroatlantyckim.
Niniejszym zdecydowaliśmy się co następuje:
a) Utworzenie Sił Odpowiedzi NATO (NATO Response Force - NRF). Siły Odpowiedzi NATO mają składać się z
zaawansowanych technologicznie, elastycznie reagujących, wysoce mobilnych i interoperacyjnych oddziałów, w tym
jednostek lądowych, morskich i powietrznych, gotowych do szybkiego przemieszczania się w miejsca, gdzie będą
potrzebne, zgodnie z decyzjami Rady. NRF przyczynią się również do zwiększenia zdolności wojskowych Sojuszu.
Wskazówki w sprawie utworzenia i rozwoju tych sił zostały już uzgodnione. Siły NRF mają osiągnąć wstępną zdolność
operacyjną jak najszybciej, ale nie póz
niej niż w paz
dzierniku 2004 roku, zaś pełną zdolność operacyjną nie póz
niej niż
Strony 1/6
Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
w paz
dzierniku 2006 roku zgodnie z raportem przedłożonym Ministrom Obrony NATO wiosną 2003 roku. Siły NRF oraz
prace w ramach Celu Podstawowego UE powinny się wzajemnie wspierać, przy poszanowaniu niezależności obu
organizacji.
b)
Tworzenie dowództwa wojskowego NATO.Przyjęliśmy raport Ministrów Obrony na temat utworzenia mniej licznej, a
bardziej wydajnej, bardziej skutecznej i mobilnej struktury dowodzenia, która ma sprostać wymaganiom operacyjnym
wszystkich misji Sojuszu. Podstawą raportu stał się dokument w sprawie Minimalnych Wymagań Wojskowych,
odnoszący się do ustaleń w sprawie struktury dowodzenia Sojuszu. Nowa struktura wzmocni więzi transatlantyckie, co
doprowadzi do znacznej redukcji stanów osobowych w dowództwach i Połączonych Centrach Operacji Powietrznych
oraz będzie wspierać przekształcenia naszych zdolności militarnych. Powstaną dwa dowództwa strategiczne:
operacyjne i funkcyjne. Dowództwo Strategiczne ds. Operacji z siedzibą w Europie (Belgia), zostanie rozbudowane o
dwa Dowództwa Sił Połączonych, tworzące lądowe dowództwo międzynarodowych Połączonych Sił do Zadań
Specjalnych (CJTF). Jednocześnie powstanie wzmocnione, choć o ograniczonych funkcjach, stałe połączone
dowództwo, z którego wydzielone zostanie morskie dowództwo CJTF. Utworzone zostaną również lądowe, morskie i
powietrzne jednostki sił zbrojnych. Dowództwo strategiczne ds. Transformacji, z siedzibą w Stanach Zjednoczonych i
dowództwami niższego szczebla w Europie, będzie odpowiedzialne za kontynuowanie przekształcenia zdolności
wojskowych NATO oraz za rozwój interoperacyjności sił Sojuszu, w odpowiednich przypadkach też we współpracy z
Połączonym Dowództwem Operacyjnym. Biorąc pod uwagę prace Władz Wojskowych NATO oraz obiektywne kryteria
wojskowe, wydaliśmy odpowiednie instrukcje Radzie Sojuszui Komitetowi Planowania Obrony w celu opracowania
szczegółów struktur dowodzenia. Szczególny nacisk ma zostać położony na utworzenie zlokalizowanych geograficznie
struktur dowodzenia i pozostałych jednostek. Ostateczne decyzje w tej sprawie mają zostać podjęte przez Ministrów
Obrony NATO w czerwcu 2003 roku.
c)
Przyjęcie Zobowiązań Praskich w sprawie Zdolności Wojskowych (Prague Capabilities Commitment - PCC), jako
elementu nieustających wysiłków Sojuszu mających na celu zwiększenie i rozwój nowych zdolności bojowej na
współczesnym teatrze działań w strefie wysokiego zagrożenia.Poszczególne państwa członkowskie przyjęły polityczne
zobowiązania polepszenia ich zdolności do obrony przed atakiem chemicznym, biologicznym, radiologicznym i
nuklearnym. W ramach powyższych zobowiązań podjęte zostaną także działania w zakresie: wywiadu, nadzoru oraz
identyfikacji celu; rozpoznania powietrznego, dowodzenia, kontroli i komunikacji; sprawności bojowej, wraz z precyzyjnie
naprowadzanymi pociskami oraz ograniczenia zdolności bojowych obrony przeciwlotniczej przeciwnika; rozwoju
strategicznego transportu powietrznego i morskiego; uzupełniania paliwa w powietrzu; tworzenia mobilnych oddziałów
wsparcia i służby zabezpieczenia bojowego. Nasze starania na rzecz poprawy zdolności w ramach PPC oraz działania
Unii Europejskiej na rzecz wzmocnienia europejskich zdolności wojskowych, zapisanych w Planie Działań w sprawie
Europejskich Zdolności Wojskowych, powinny wzajemnie się wspierać, przy poszanowaniu niezależności obu
organizacji.
Wszystkie zapisy Zobowiązań Praskich w sprawie Zdolności Wojskowych zostaną implementowane tak szybko, jak to
możliwe. Podejmiemy niezbędne kroki w celu poprawy zdolności w obszarach, gdzie występują słabości. Działania te
powinny obejmować przedsięwzięcia wielonarodowe, specjalizację i wyznaczenie nowych priorytetów. Należy jednak
zwrócić uwagę, że powyższe reformy będą wymagać dodatkowych z
ródeł finansowania, co jest kwestia podlegającą
bezpośrednio zatwierdzeniu przez parlamenty narodowe państw członkowskich NATO. Jesteśmy zobowiązani do
aktywnego prowadzenia modernizacji zdolności operacyjnych Sojuszu. Zwróciliśmy się do Rady, aby na Stałym
Posiedzeniu wezwała Ministrów Obrony do sporządzenia raportu na temat implementacji PPC.
d)
Poparcie przyjętej koncepcji wojskowej obrony przed terroryzmem.Koncepcja jest elementem pakietu środków,
mających na celu umocnienie zdolności NATO w dziedzinie walki z międzynarodowym terroryzmem, co obejmuje
również wymianę informacji oraz tworzenie wspólnych planów reagowania kryzysowego.
Terroryzm, który kategorycznie odrzucamy i potępiamy we wszelkich jego formach, jest z
ródłem poważnego i
rosnącego zagrożenia dla ludności, terytorium i żołnierzy Sojuszu oraz dla bezpieczeństwa międzynarodowego.
Jesteśmy zdecydowani walczyć z terroryzmem tak długo, jak to będzie konieczne. Aby skutecznie zwalczać terroryzm,
Strony 2/6
Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
musimy podjąć działania na wielu płaszczyznach.
Współpracując z naszymi partnerami, zobowiązujemy się wprowadzić w życie Plan Działań w zakresie Planowania
Obrony Cywilnej w sytuacjach zagrożeń nadzwyczajnych (CEP) w celu poprawy stanu gotowości obrony cywilnej w
przypadku ataków wymierzonych w ludność cywilną z użyciem środków chemicznych, biologicznych lub radiologicznych
(CBR). Będziemy zwiększać naszą zdolność do zapewnienia wsparcia, jeśli tylko będzie ono potrzebne, w celu
udzielenia pomocy władzom państwowym z zamiarem rozwiązania problemów powstałych na skutek ataków
terrorystycznych, także z użyciem CBRN, wymierzonych przeciwko infrastrukturze krytycznej, jak przewidziano w Planie
Działań CEP.
e)
Poparcie implementacji pięciu inicjatyw dotyczących obrony przed bronią nuklearną, biologiczną i chemiczną, które
wzmocnią zdolności obronne Sojuszu przeciw skutkom użycia broni masowej zagłady.
Inicjatywy obejmują: prototyp zdolnego do rozmieszczenia laboratorium analitycznego, zajmującego się bronią
nuklearną, biologiczną i chemiczną (NBC); prototyp grupy reagowania na wypadek ataku bronią nuklearną, biologiczną i
chemiczną (NBC); wirtualne centrum doskonalenia obrony przed bronią nuklearną, biologiczną i chemiczną (NBC);
rezerwy obrony biologicznej i chemicznej NATO; system kontroli chorób.
Potwierdzamy nasze zobowiązanie do tworzenia rezerw i szybkiego zwiększania naszych zdolności obronnych w
zakresie broni nuklearnej, biologicznej i chemicznej (NBC).
f) Wzmocnienie zdolności Sojuszu Północnoatlantyckiego do obrony przed atakami cybernetycznymi.
g) Sprawdzenie skuteczności i wydajności możliwości odpowiedzi na wzrastające zagrożenie atakiem rakietowym na
ludność, terytorium i żołnierzy Sojuszu.Powyższe działania miałyby się dokonać przez właściwe połączenie wysiłków
politycznych i obronnych oraz działań odstraszających. Dzisiaj zainicjowaliśmy prace studyjne nad realizacją nowej
koncepcji Obrony Przeciwrakietowej NATO. Ich celem jest sprawdzenie możliwości ochrony ludności, terytorium i
żołnierzy Sojuszu przed całą gamą zagrożeń rakietowych, co będzie nadal poddawane ocenie. Nasze starania w tym
zakresie będą zgodne z zasadą niepodzielności bezpieczeństwa Sojuszu. Popieramy wzmocnienie roli Centrum Broni
Masowego Rażenia (WMD) w ramach Sztabu Międzynarodowego w celu wsparcia prac Sojuszu w tej kwestii.
Potwierdzamy, że rozbrojenie, kontrola zbrojeń oraz nieproliferacji w zasadniczy sposób przyczyniają się do
zapobiegania rozpowszechnianiu i użyciu broni masowej zagłady (WMD) oraz środków jej przenoszenia. Podkreślamy
znaczenie przestrzegania i umacniania istniejących wielostronnych reżimów nieproliferacji i kontroli eksportu oraz
międzynarodowej kontroli zbrojeń i porozumień rozbrojeniowych.
Przyjmujemy, że Bułgaria, Estonia, A
otwa, Litwa, Rumunia, Słowacja i Słowenia jako nowi członkowie, wzmocnią
zdolność NATO do stawiania czoła wyzwaniom, jakie niesie ze sobą przyszłość. Państwa te udowodniły swoją wiarę w
podstawowe zasady i wartości zawarte w Traktacie Waszyngtońskim. Odnosi się to również do zwiększenia zdolności
Sojuszu do prowadzenia pełnego zakresu misji, wraz ze zbiorową obroną, oraz zobowiązanie do przyczyniania się do
budowania stabilności i bezpieczeństwa, zwłaszcza w regionach kryzysów lub konfliktów. Rozmowy akcesyjne
rozpoczną się natychmiast z zamiarem podpisania Protokołów Akcesyjnych do końca marca 2003 roku oraz szybkiego
zakończenia procesu ratyfikacji, aby państwa kandydujące mogły wstąpić do Sojuszu najpóz
niej na Szczycie NATO w
maju 2004 roku. W okresie poprzedzającym akcesję, Sojusz zaangażuje zaproszone państwa w działalność NATO w
możliwie największym stopniu. Zobowiązujemy się do kontynuowania wsparcia i pomocy dla państw kandydujących,
także w ramach Planu Działań na rzecz Członkostwa (MEP). Oczekujemy na otrzymanie przedstawienie przez państwa
zaproszone do członkostwa w Sojuszu planów reform sektora obronnego, na podstawie których możliwy będzie dalszy
postęp w rozwoju przed i po wstąpieniu do NATO w celu wzmocnienia ich wkładu w działania organizacji.
Chwalimy Albanię za postęp w przeprowadzanych reformach. Doceniamy jej konstruktywną rolę w przyczynianiu się
do utrzymania stabilności w regionie oraz zdecydowane poparcie udzielane Sojuszowi Północnoatlantyckiemu.
Doceniamy także Republikę Macedonii za znaczący postęp, jaki osiągnęła w reformowaniu państwa, za jej wsparcie dla
operacji NATO oraz podjęcie wyraz
nych działań dla przezwyciężenia wewnętrznych wyzwań w rozwijaniu zasad
Strony 3/6
Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
demokracji, stabilności i pojednania między grupami etnicznymi. Pomoc dla obu krajów, także w ramach Planu Działań
na rzecz Członkostwa, będzie kontynuowana. Celem pomocy będzie osiągnięcie przez nie stabilności, bezpieczeństwa i
rozwoju, aby mogły sprostać warunkom członkostwa w Sojuszu Północnoatlantyckim. W związku z tym uzgodniliśmy
zwiększenie naszego udziału w procesie kontynuowania przez Albanię reform państwowych, jak również dalsze
wsparcie reformy sektora obronnego i bezpieczeństwa w Republice Macedonii, do czego powinna przyczynić się
obecność NATO. Zachęcamy oba państwa do podwojenia wysiłków na rzecz przeprowadzania reform ustrojowych, co z
pewnością zostanie wzięte pod uwagę w czasie rozważań ich przyszłego członkostwa w Sojuszu.
Chorwacja, która zrobiła ogromne postępy w procesie reformowania państwa, także będzie brana pod uwagę jako
przyszły członek NATO. Postęp w tej sprawie będzie jednak zależał przede wszystkim od prowadzenia dalszych reform
wewnętrznych i wypełnienia przez Chorwację międzynarodowych zobowiązań, także wobec Międzynarodowego
Trybunału do spraw Zbrodni Popełnionych w Byłej Jugosławii (ICTY).
Systematyczny przegląd Planu Działań na rzecz Członkostwa pozostanie głównym narzędziem kontroli postępów
państw aspirujących do członkostwa w Sojuszu Północnoatlantyckim. Państwa zaproszone dziś nie będą ostatnimi.
Działanie Rady Partnerstwa Euro-Atlantyckiego (EAPC) i inicjatywy Partnerstwa dla Pokoju w dużym stopniu
zwiększyło bezpieczeństwo i stabilność na całym obszarze euroatlantyckim. Dlatego zdecydowaliśmy się pogłębić
współdziałanie z państwami skupionymi w obu instytucjach, głównie poprzez wzmocnienie dialogu politycznego.
Państwa członkowskie NATO, w wyniku konsultacji z państwami partnerskimi, zintensyfikują z nimi współpracę w
planowaniu, prowadzeniu i nadzorowaniu tych działań i projektów, w których państwa partnerskie uczestniczą.
Przyjęliśmy również nowe praktyczne mechanizmy, takie jak Indywidualne Partnerskie Programy Działania, które mają
zapewnić całościowe, odpowiednie i zróżnicowane podejście do partnerstwa z NATO. Pozwolą one na lepsze wsparcie
reform w państwach uczestniczących ze strony Sojuszu Północnoatlantyckiego. Zachęcamy naszych partnerów, a także
państwa położone na ważnych strategicznie obszarach, takich jak Kaukaz i rejon Azji Środkowej, do pełnego
korzystania z oferowanych mechanizmów współpracy. Z radością witamy decyzję partnerów w sprawie podjęcia
wszelkich wysiłków na rzecz zwalczania terroryzmu, w tym Partnerski Plan Działań przeciwko Terroryzmowi. Będziemy
również kontynuować zwiększanie interoperacyjności i działań związanych z obronnością, które są głównym elementem
naszego partnerstwa. Udział w Partnerstwie dla Pokoju i Radzie Współpracy Euro-Atlantyckiej może zostać w
przyszłości rozszerzony o Federalną Republikę Jugosławii, a także Bośnię i Hercegowinę, jak tylko państwa te osiągną
niezbędny postęp w prowadzeniu reform państwowych, włączając w tym współdziałanie z Międzynarodowym
Trybunałem do spraw Zbrodni Popełnionych w Byłej Jugosławii.
Z radością witamy znaczące postępy w pracach Rady NATO-Rosja, które mają miejsce od czasu historycznego
szczytu Rosja-NATO w Rzymie. Dzięki pogłębieniu naszej współpracy korzyści odniosą wszyscy mieszkańcy obszaru
euroatlantyckiego. Państwa członkowskie Sojuszu Północnoatlantyckiego i Rosja, współpracujące w Radzie
NATO-Rosja jako równorzędni partnerzy, uczyniły postępy w takich dziedzinach, jak utrzymywanie pokoju,
reformowanie systemu obronnego, zapobieganie rozprzestrzenianiu broni masowej zagłady oraz zwalczanie
międzynarodowego terroryzmu. Dzięki powyższym działaniom osiągnięty zostanie nasz wspólny cel - stabilna, pokojowa
i niepodzielna Europa. Zgodnie z Aktem Założycielskim i Deklaracją Rzymską będziemy dążyć do zintensyfikowania i
rozszerzenia naszej współpracy z Rosją.
Pozostajemy zobowiązani do utrzymania pogłębionych kontaktów z Ukrainą na podstawie zapisów Karty o
Szczególnym Partnerstwie między Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego a Ukrainą. Zauważamy determinację
Ukrainy do kontynuowania integracji ze strukturami euroatlantyckimi. Zachęcamy Ukrainę do wcielenia w życie
wszystkich potrzebnych reform, przede wszystkim wzmocnienia kontroli eksportu. Nowy Plan Działania, który
przyjmujemy razem z Ukrainą jest ważnym krokiem naprzód. Identyfikuje on polityczne, gospodarcze, militarne i inne
obszary, w których niezbędne są dalsze reformy i w których Ukraina jest gotowa do osiągnięcia znaczących postępów.
Strony 4/6
Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
W wypełnianiu tych zobowiązań NATO będzie nadal wspierać Ukrainę. Kontynuowanie postępu w zacieśnianiu naszych
wzajemnych kontaktów wymaga jednak nieodwołalnego zobowiązania Ukrainy do respektowania wartości,
reprezentowanych przez wspólnotę euroatlantycką.
Powtarzamy, że bezpieczeństwo europejskie jest ściśle połączone z bezpieczeństwem i stabilnością w obszarze
Morza Śródziemnego. W związku z tym zdecydowaliśmy się pogłębić polityczne i praktyczne wymiary Dialogu
Śródziemnomorskiego jako integralnej części kooperacyjnego podejścia Sojuszu do spraw bezpieczeństwa. Biorąc
powyższe pod uwagę, zachęcamy członków Dialogu do zwiększenia praktycznej współpracy i efektywnego
współdziałania w ważnych dla wszystkich sprawach bezpieczeństwa, w tym spraw związanych z terroryzmem, w których
NATO może udzielić znaczącego wsparcia. Ponownie powtarzamy, że Dialog Śródziemnomorski i inne
międzynarodowe wysiłki, w tym Proces Barceloński w ramach Unii Europejskiej, wzajemnie się uzupełniają i
wzmacniają.
Sojusz Północnoatlantycki i Unia Europejska mają wspólne interesy strategiczne. Dlatego w pełni podtrzymujemy
nasze zobowiązanie do wypełnienia decyzji związanych z zacieśnieniem współpracy między NATO a Unią Europejską,
podjętych na Szczycie w Waszyngtonie i następujących po nim spotkaniach ministrów. Sukces powyższej współpracy
jest widoczny we wspólnych działaniach na Bałkanach, których celem jest umacnianie pokoju i stworzenie pomyślnych
warunków do rozwoju demokratycznych społeczeństw. Wydarzenia 11 września 2001 roku i póz
niejsze podkreślają
znaczenie zwiększenia przejrzystości i współpracy między naszymi dwoma organizacjami w sprawach, którymi obie są
zainteresowane, związanych z bezpieczeństwem, obroną i zarządzaniem kryzysowym. Powyższa współpraca ma na
celu odpowiednie reagowanie w przypadku pojawiających się kryzysów oraz zapewnienie efektywnego zarządzania tymi
kryzysami. Pozostajemy zobowiązani do uczynienia postępu we wszystkich dziedzinach naszych wspólnych kontaktów,
ze szczególnym uwzględnieniem rozwiązań zadowalających dla naszych europejskich sojuszników, nie będących
członkami Unii Europejskiej, aby wszyscy mogli osiągnąć prawdziwe partnerstwo strategiczne.
NATO będzie kontynuować rozwój owocnej i bliskiej współpracy z Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w
Europie (OSCE), aby nadal promować pokój i stabilność na obszarze euroatlantyckim, w szczególności w dziedzinach
zapobiegania konfliktom, zarządzania kryzysowego i przywracania stanu sprzed zaistnienia konfliktu.
Sojusz Północnoatlantycki odgrywa znaczącą rolę w przywracaniu warunków bezpieczeństwa w Europie
Południowo-Wschodniej. Potwierdzamy nasze wsparcie dla integralności terytorialnej i niezawisłości politycznej
wszystkich krajów, położonych w tym ważnym strategicznie regionie. Będziemy kontynuować współpracę z naszymi
partnerami w ramach sił SFOR i KFOR, Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej, Organizacji Bezpieczeństwa i
Współpracy w Europie i innych międzynarodowych organizacji, w celu zbudowania pokojowej, stabilnej i demokratycznej
Europy Połuniowo-Wschodniej, gdzie wszystkie państwa kontynuują reformy ustrojowe dla pełnej integracji ze
strukturami euroatlantyckimi. Powyższy cel powinien być doprowadzony do końca. Mamy nadzieję, że państwa regionu
będą kontynuować wysiłki w celu zbudowania funkcjonujących wielonarodowych demokracji, zlikwidowania zjawisk
zorganizowanej przestępczości i korupcji oraz wzmocnią rządy prawa. Oczekujemy też, że państwa te będą
współdziałały na poziomie regionalnym i międzynarodowym wraz z doprowadzeniem przed Międzynarodowy Trybunał w
Hadze wszystkich oskarżonych o zbrodnie wojenne. Postęp w przeprowadzanych reformach będzie miał zasadniczy
wpływ na tempo integracji tych państw ze strukturami euroatlantyckimi. NATO potwierdza swoją dalszą obecność w
regionie i jest gotowe do udzielenia pomocy państwom tego regionu w kontynuowaniu reform w ramach indywidualnych
programów wsparcia. W świetle zmian zachodzących w kwestiach polityki i bezpieczeństwa, pojawiają się nowe
możliwości dla dalszej racjonalizacji i podtrzymania pozytywnych zmian zachodzących w regionie Europy
Południowo-Wschodniej. Z radością witamy pomyślne zakończenie Operacji Amber Fox w Republice Macedonii.
Strony 5/6
Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
Zgodziliśmy się utrzymać na czas określony, poczynając od 15 grudnia br., obecność sił NATO w Macedonii dla
nadzorowania i wsparcia stabilności w tym państwie. Na podstawie rozwoju sytuacji podejmiemy ewentualną decyzję o
przedłużeniu naszej operacji w tym państwie. Zwracamy uwagę, że Unia Europejska wyraziła gotowość do przejęcia
dowództwa nad operacją militarną w Macedonii po ustaleniu odpowiednich warunków.
Państwa członkowskie NATO pozytywnie odpowiedziały na wezwanie Rady Bezpieczeństwa Narodów
Zjednoczonych do wsparcia rządu afgańskiego w przywracaniu bezpieczeństwa w Kabulu i okolicach. Siły NATO tworzą
trzon Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa (ISAF) w Afganistanie. Doceniamy wkład Wielkiej Brytanii i
Turcji, jako państw, które wysłały największe kontyngenty wojskowe dla wsparcia ISAF. Jednocześnie z radością witamy
gotowość Niemiec i Holandii do przejęcia zadań wojskowych w ISAF. NATO zgodziło się wesprzeć ISAF w wybranych
dziedzinach, co jest potwierdzeniem naszego nieustannego wsparcia dla międzynarodowych działań w Afganistanie.
Jednakże odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa, prawa i porządku w państwie należy przede wszystkim
do samych Afgańczyków.
Respektujemy zapisy Traktatu CFE o Redukcji Konwencjonalnych Sił Zbrojnych w Europie i powtarzamy nasze
poparcie dla wcześniejszego wejścia w życie Adaptowanego Traktatu CFE. Reżim CFE zapewnia nieodwracalne
włączenie się w proces tworzenia bardziej bezpiecznej i zintegrowanej Europy. Z radością witamy zamiar tych państw,
które nie podpisały traktatu CFE, do przystąpienia do Adaptowanego Traktatu CFE w chwili jego wejścia w życie. Ich
przystąpienie zapewniłoby dodatkowy wkład w budowę europejskiego bezpieczeństwa i stabilności. Doceniamy również
znaczące postępy Rosji w procesie redukcji sił zbrojnych do ustalonego poziomu zgodnie z Artykułem V Traktatu CFE.
Wzywamy Gruzję i Mołdawię do szybkiego wypełnienia zobowiązań podjętych w Istambule, które stworzą pozytywne
warunki dla Sojuszników i państw partnerskich do uczynienia postępów w ratyfikacji Adaptowanego Traktatu CFE.
Ponieważ NATO się zmienia, wsparliśmy pakiet środków na rzecz zwiększenia skuteczności działania dowództw
organizacji. Inicjatywa NATO+ w sprawie zasobów ludzkich uzupełnia podjęte przedsięwzięcia. Jesteśmy również
gotowi do dalszego wsparcia, indywidualnie i zbiorowo, działań niezbędnych dla wypełniania zadań, do których Sojusz
Północnoatlantycki został powołany.
Doceniamy działania Zgromadzenia Parlamentarnego NATO w popieraniu wysiłków Sojuszu do stworzenia warunków
stabilności na całym kontynencie europejskim. Uznajemy również wkład Stowarzyszenia Euroatlantyckiego w
promowaniu informacji na temat Sojuszu i jego zadań wśród opinii publicznej.
Wyrażamy naszą głęboką wdzięczność dla niezwykłej gościnności rządu Republiki Czeskiej.
Nasz szczyt pokazuje, że sojusznicy europejscy i północnoamerykańscy, zjednoczeni przez wspólną historię i
wspólne wartości, pozostaną wspólnotą zdeterminowaną i gotową do wspólnej obrony naszego terytorium, ludności i sił
przeciw wszelkim zagrożeniom i wyzwaniom. Przez ponad 50 lat NATO broniło pokoju, demokracji i bezpieczeństwa na
obszarze euroatlantyckim. Zobowiązania podjęte w Pradze, przyczynią się do odgrywania przez Sojusz
Północnoatlantycki znaczącej roli w przyszłości.
Strony 6/6