Rozdział 17.
Zasilacz



Zasilacz wytwarza cztery poziomy napięć: +5 V, +12 V, -5 V i -12 V, niezbędne do pracy komputera. Jak łatwo zauważyć, nie jest wytwarzane napięcie +3,3 V, konieczne do zasilania procesorów serii SL, 486DX4, Pentium i lepszych. Komputery wyposażone w tego typu procesory powinny mieć na płycie głównej układ przetwarzający napięcie +5 V na +3,3 V. Montowanie tego typu procesorów na płytach bez takiego konwertera spowoduje ich uszkodzenie.
Większość zasilaczy komputerowych jest zasilaczami impulsowymi. Oznacza to, że pracują tylko wtedy, gdy podłączone jest jakieś obciążenie wystarczającym obciążeniem do prawidłowej pracy zasilacza komputerowego powinna być płyta główna.
Przykładowy schemat zasilacza przedstawiono na rysunku 17.1. Jak widać na schemacie, zasilacz, zasilany z sieci -220 V, wytwarza napięcia +5 V, +12 V, -5 V i -12 V. Dodatkowy sygnał PG (Power Goocf) powoduje resetait płyty głównej po ustabilizowaniu się napięć zasilających.
Uwaga:
Wiele starych zasilaczy nie restartowało płyty głównej po ustaleniu napięć zasilających. Dlatego też, jeżeli po wmontowaniu nowej płyty do starej obudowy komputer nie chce się uruchomić, warto nacisnąć przycisk Reset, aby sprawdzić, czy przyczyną nie jest czasem stary zasilacz.
Uwaga:
W Polsce napięcie w sieci wynosi -220 V, a zasilacze przeznaczone na rynek amerykański zasilane są napięciem -110 V. Przed podłączeniem zasilacza do sieci warto sprawdzić, do jakiego napięcia jest on przystosowany informacja taka powinna być umieszczona na obudowie. Wiele zasilaczy posiada przełącznik 110/220. W Polsce powinien on być ustawiony na zasilanie napięciem 220 V (większość producentów sprzedających w Polsce komputery blokuje działanie tego przełącznika).
Na rynku dostępne są zasilacze o różnych mocach, począwszy od 100 W, przez 135 W. 150 W, 200 W do 250 W, a czasem 300 W. Od mocy zasilacza zależy liczba urządzeń, które można podłączyć do komputera. Problem doboru mocy zasilacza do konkretnej konfiguracji komputera został rozwiązany przez producentów obudów do komputerów do określonego typu obudowy montowany jest taki zasilacz, który zapewni prawidłowe działanie komputera po zamontowaniu maksymalnej liczby urządzeń, która może zmieścić się w obudowie.
Z zasilacza wyprowadzone są złącza przeznaczone do zasilania płyty głównej i urządzeń zamontowanych w komputerze oraz kabel przeznaczony do podłączenia wyłącznika.
Na rysunku 17.2. pokazano złącza zasilające płytę główną. Przy podłączaniu płyty głównej należy zachować szczególną ostrożność, by nie zamienić złącz miejscami odwrotne podłączenie napięć zasilających może spowodować uszkodzenie komputera.
Na rysunku 17.3. pokazano dwa typy złącz przeznaczonych do zasilania stacji dysków, streamerów, CD-ROM-ów i innych urządzeń. Konstrukcja złącza uniemożliwia niewłaściwe podłączenie.