Respirator
Respirator (zwany żelaznymi płucami) - sztuczne płuco, został wynaleziony został przez
Philipa Drinkera z Uniwersytetu Harvarda w Cambridge koło Bostonu. Urządzenie
wyglądało jak duża metalowa skrzynia zamykana na klapę. Pacjent był umieszczony w
środku - na zewnątrz wystawała mu tylko głowa. Szczelność aparatu zapewniały gumowe
uszczelki przylegające ściśle do szyi pacjenta. Zmieniając ciśnienie wewnątrz urządzenia
powodowano wymuszone podnoszenie lub ściskanie klatki piersiowej, co u pacjentów
sparaliżowanych było jedyną szansą na podtrzymanie oddechu.
W paz
dzierniku 1964 roku po raz pierwszy zastosowano "żelazne płuco". Oddychało ono
za dziewczynkę chorą na Heine-Medina. Lekarze zrobili pierwsze urządzenie ze stalowego
zbiornika i dwóch odkurzaczy.
Nowoczesne respiratory pozwalają wtłaczać gazy oddechowe do płuc
przez rurkę intubacyjną lub tracheostomijną, a wszystkie funkcje
urządzenia są kontrolowane elektronicznie, za pomocą
mikroprocesorów.