Wojciech Wowra  RSS. Błyskawiczne wieści z sieci Magazyn T3, 5 czerwca 2008
Internet pozwala być na bieżąco. Niestety przeglądanie ulubionych witryn zajmuje sporo czasu. Zadanie to ułatwia
technologia RSS, dzięki której aktualności z wielu serwisów pojawiają się uporządkowane w jednym oknie.
Trochę historii
Skrót RSS dawniej oznaczał RDF Site Summary lub Rich Site Summary. W obecnej wersji (2.0) oznacza
Really Simple Syndication czy  bardzo prosta syndykacja . Ostatnie słowo pierwotnie wiązano z licencjonowaniem
materiałów obecnych w jakimś medium (na przykład gazecie, a także stronie WWW), czyli sprzedawaniem praw do
publikacji komuś innemu. Teraz oznacza to najczęściej udostępnianie internautom streszczeń zawartości witryn
w ramach tak zwanych kanałów RSS (RSS feeds).
Narzędzie to umożliwia czytelnikom otrzymywanie powiadomień o publikacji zawartości na stronie WWW.
Można go porównać do paska informacyjnego  dobrze znanego z niektórych stacji TV  przesuwającego się czy
wyskakującego na dole ekranu, zawierającego skróty najświeższych informacji.
W przypadku RSS każdy serwis może udostępniać kilka czy kilkanaście takich pasków. Od użytkownika zależy, które
będzie subskrybował (prenumerował). Nagłówki z wybranych kanałów, zawierające dodatkowo linki do całości
artykułów, są automatycznie przesyłane odbiorcy.
Technologia RSS powstała pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Ramanathan Guha, pracownik firmy
Netscape, opracował bazujący na specyfikacji Resource Description Framework standard RDF Site Summary (znany
jako RSS 0.9). Kilka miesięcy póz
niej Dan Libby wymyślił Rich Site Summary  RSS 0.91. Uprościł on format,
usuwając z niego elementy RDF. Kiedy AOL przejął Netscape, zarzucił dalsze prace nad standardem. Z udziałem
dotychczasowych twórców powstała Grupa Robocza RSS-DEV, która w 2000 r. zaprezentowała RSS w wersji 1.0
(znów opartej o RDF, ale także XML  Extensible Markup Language).
W 2002 r. pojawił się RSS 2.0 i współczesna nazwa Really Simple Syndication. Wersja ta była pierwszą
stworzoną przede wszystkim w oparciu o XML. W następnych latach twórcy najważniejszych przeglądarek
dopasowali swoje produkty do nowej usługi: najpierw wprowadziła ją do Firefoksa Mozilla, póz
niej Microsoft do
Internet Explorera, na końcu pojawiła się w Operze. Coraz większą popularnością zaczęło cieszyć się także
charakterystyczne logo RSS  białe fale radiowe na tle pomarańczowego kwadratu. Grafika została wprowadzona
przez Mozillę, póz
niej przejęli ją pozostali.
Skutkiem prac Grupy Roboczej RSS-DEV był łatwy w obsłudze. Odbiorcy treści nie musieli znać XML-a
czy innych technik programistycznych. Aby korzystać z RSS-a, konieczne było tylko opanowanie jednej
z niewielkich, darmowych aplikacji i uzupełnienie jej adresami. Twórcy witryn także bez problemów mogli uruchomić
u siebie syndykację. Kanał to po prostu napisana w XML-u strona internetowa  dynamiczna i automatycznie
odświeżająca się. W sieci udostępniono wiele szablonów, na bazie których można pisać własne feedy.
Czytniki RSS online
Aby móc korzystać z RSS-a, trzeba zaopatrzyć się w odpowiednią aplikację  czytnik. Pierwszy rodzaj
czytników obejmuje usługi online działające w oknie przeglądarki  interaktywne witryny, w ramach których
użytkownik może edytować listę subskrybowanych kanałów oraz przeglądać nowe nagłówki. Trzy najpopularniejsze
tego typu aplikacje to Google Reader, Bloglines oraz NewsGator.
Zasada działania tych usług jest bardzo prosta. Najpierw należy się zarejestrować (w przypadku posiadania
już poczty Gmail w Google, wystarczy zalogować się pod wskazanym adresem, a produkt zostanie automatycznie
uruchomiony).
Następny etap to dodanie subskrypcji za pośrednictwem odpowiedniego okna dialogowego. Nagłówki
zaczną pojawiać się w oknie przeglądarki automatycznie. W zależności od ustawień i wykorzystywanej aplikacji
możliwe jest przeglądanie wszystkich naraz lub wybieranie kanałów z listy.
Atom, czyli konkurencja dla RSS
RSS to nie jedyny oparty na XML-u standard syndykacji. Drugim jest opracowany w latach 2003- 2005
Atom. Miał być odpowiedzią na niedoskonałości pierwszego, występującego w wielu wersjach formatu. Zasada
działania RSS i Atomu jest podobna. Użytkownik (pod warunkiem, że ma czytnik obsługujący oba standardy) nie
musi nawet wiedzieć, czy dana strona oferuje RSS czy Atom. Zarówno ten pierwszy, jak i ten drugi oznaczane są
charakterystycznym, biało-pomarańczowym logiem. Mimo wielu zalet Atomu (ważnych przede wszystkim dla
programistów, a nie internautów), RSS nadal dominuje.
Nieprzeczytane depesze oznaczone są tak jak w klientach poczty elektronicznej: wytłuszczoną czcionką. Po
kliknięciu tytułu można zobaczyć szczegóły (najczęściej jest to wstęp artykułu, rzadziej jego pełna wersja). Użycie
powiązanego z nagłówkiem linku przenosi na stronę z
ródłową i wyświetla żądaną zawartość w całości. Kanały można
przeszukiwać, a poszczególne elementy oznaczać, aby ułatwić ich ponowne znalezienie. Wiele usług online oferuje
także możliwość dzielenia się RSS-owymi odkryciami ze znajomymi, wystarczy wybrać przy nagłówku opcję shared.
s.
1
Wojciech Wowra  RSS. Błyskawiczne wieści z sieci Magazyn T3, 5 czerwca 2008
Dużą zaletą usług typu Google Reader czy Bloglines jest możliwość uzyskania dostępu do ulubionych RSS-
ów z każdego podłączonego do sieci komputera. Wystarczy zalogować się na konto. Aktualizacja kanałów dokonana
w jednym miejscu będzie od razu widoczna na drugiej maszynie. Inna zaleta to mniejsze obciążanie systemu. Kolejna
ważna cecha czytników online: aplikacje takie pracują nawet wtedy, gdy internauta nie jest zalogowany.
Nagłówki są w tym czasie pobierane, a użytkownik ma do nich dostęp w momencie wejścia na konto.
Odrębne programy, takie jak Mozilla Thunderbird czy SharpReader, przeszukują kanały tylko wtedy, gdy są
włączone. Po uruchomieniu aktualizują zawartość subskrypcji, pobierając wszystkie zaległe depesze. Jeśli usługa RSS
jest nieprawidłowo skonfigurowana przez webmastera, niektóre nagłówki mogą zostać w czasie tej procedury
pominięte.
Czytniki RSS  programy
Mimo że aplikacje online mają sporo zalet, wiele osób nadal korzysta z czytników RSS w postaci
tradycyjnych programów podobnych do klientów mailowych. Mają one tę zaletę, że nie są uzależnione od pracy
serwera RSS-owego. A zatem odpada instytucja pośrednika, który jest konieczny, aby pobrać i wyświetlić nagłówki.
Dodatkowo archiwalne newsy dostępne są w trybie offline. Ale korzystając z samodzielnego programu,
można także upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Sposobem na to jest wykorzystywanie Thunderbirda 
darmowego klienta poczty oferowanego przez Mozillę, twórcę przeglądarki Firefox. Program ten nie tylko zarządza
emailami użytkownika, ale potrafi także być menedżerem kanałów RSS.
Aby go w ten sposób wykorzystywać, należy z menu Narzędzia wybrać opcję Konfiguracja kont, a następnie
kliknąć Dodaj konto. Na liście trzeba zaznaczyć RSS: Aktualności i blogi, wprowadzić dowolną nazwę i zakończyć.
W polu po lewej, obok Lokalnych folderów, pojawi się katalog agregacyjny RSS-ów. Na początku będzie w nim tylko
Kosz. Klikając folder prawym klawiszem myszy należy wybrać Menedżer kanałów. Pojawi się okno dialogowe
umożliwiające dodawanie subskrypcji (w formie podkatalogów). W zależności od ustawień konta Thunderbird będzie
szukał aktualizacji co kilkanaście lub kilkadziesiąt minut. Jeśli ktoś korzysta z webmaila, a lubi produkty Mozilli,
może zainteresować się Sage  RSS-owym pluginem do Firefoksa.
Wśród samodzielnych programów popularny jest także darmowy SharpReader. Obsługuje on nie tylko
standard RSS, ale także konkurencyjny Atom (patrz ramka). Potrafi filtrować wiadomości i ma wbudowaną
przeglądarkę WWW. Do poprawnego działania wymaga platformy programistycznej Microsoft .NET Framework
w wersji co najmniej 1.1 SP1. Mniejsze wymagania w tym zakresie ma FeedReader, który potrafi dodatkowo
blokować reklamy, ale za to nie obsługuje formatu Atom. Ma bardzo prosty i przejrzysty interfejs.
Jak szukać kanałów?
Aby zapełnić czytnik ciekawymi aktualnościami, warto przede wszystkim zajrzeć na swoje ulubione,
regularnie odwiedzane strony WWW. Obecnie większość witryn czy blogów oferuje usługę RSS. Gdzie szukać
kanałów? To zależy od przeglądarki. Niektóre programy (na przykład Maxthon) mają funkcję wykrywania feedów
(kanałów). Jeśli jest włączona, po wejściu na stronę w rogu ekranu pojawi się komunikat, który jednocześnie jest
linkiem do pliku XML z kanałem. Inne przeglądarki (na przykład Firefox) wyświetlają ikonkę w pasku adresu. Jej
kliknięcie w przeglądarce Mozilli skieruje na specjalną stronę, gdzie można wybrać czytnik, do którego chce się dodać
feed (lub skopiować jego URL).
Powyższe metody mają jednak ograniczenia. Automatyczna informacja dotyczy zwykle tylko głównego
(zbiorczego) RSS-a danego serwisu. Jeśli strona oferuje dodatkowo kanały tematyczne, nie zostaną one wyświetlone.
Dlatego lepiej odnalez
ć w menu charakterystyczne logo syndykacji  białe fale radiowe na tle pomarańczowego
kwadratu. Zwykle towarzyszy mu opis w rodzaju  RSS ,  XML ,  Feed ,  Subscribe czy  Subskrybuj . Można użyć
kombinacji klawiszy Ctrl+F i w pole Szukaj wpisać powyższe hasła kluczowe. Przeglądarka powinna oznaczyć
kolorem znaleziony tekst.
Pod logiem może kryć się właściwy kanał lub specjalna podstrona (w przypadku witryn oferujących wiele
tematycznych serwisów). Tam można znalez
ć listę dostępnych RSS-ów. Czasem są one w kilku formatach, na
przykład dedykowanych standardach wykorzystywanych przez różne aplikacje.
Korzystając jednak ze zwykłego czytnika (online lub samodzielnego) najbezpieczniej jest wybrać opcję
 RSS 2.03 . Następny krok to kliknięcie linku lewym przyciskiem myszy. Otworzy się HTML-owa postać kanału.
Teraz wystarczy skopiować zawartość paska adresu do pola Add subscription # Dodaj subskrypcję w czytniku.
Jeśli podczas powyższej procedury pojawią się problemy  na przykład z poprawnym wyświetleniem RSS-a
 najlepiej wrócić do miejsca startu i kliknąć URL prawym klawiszem myszy. Z wyświetlonego menu kontekstowego
wybrać Kopiuj adres odnośnika. Następnie użyć kombinacji klawiszy Crtl+V (wklej) w obrębie pola Add subscription
#Dodaj subskrypcję w czytniku. Niezależnie od zastosowanej metody program zweryfikuje poprawność kanału
i pobierze początkowe nagłówki, co może trwać kilka-kilkanaście sekund. Od tej pory czytnik będzie regularnie
pobierał nowości spod subskrybowanego adresu. Prenumeratę trzeba niestety zamówić dla każdego RSS-a osobno.
Inna metoda na poszukiwanie RSS-ów to korzystanie z katalogów (patrz ramka) lub wyszukiwarek.
Występują przede wszystkim jako googlopodobne witryny WWW. Wśród najpopularniejszych można wymienić
s.
2
Wojciech Wowra  RSS. Błyskawiczne wieści z sieci Magazyn T3, 5 czerwca 2008
serwisy Feedster, Daypop i RSS-Spider. Podobne usługi oferują Gigablast oraz Exalead. W Google wystarczy z kolei
do słów kluczowych dopisać frazę  filetype:rss lub  filetype:xml (wyniki dla obu rodzajów mogą się znacznie
różnić, dlatego warto sprawdzić oba). Niektóre czytniki, jak na przykład Bloglines, zawierają wewnętrzne
wyszukiwarki.
Co warto subskrybować?
RSS ma w założeniu skracać czas potrzebny do sprawdzania nowej zawartości ulubionych stron WWW. Ale
trzeba pamiętać, że przeglądanie nagłówków też trochę trwa. Jeśli użytkownik subskrybuje bardzo dużo często
aktualizowanych kanałów, będzie spędzał codziennie kilka godzin na analizowaniu RSS-ów. Nie warto poświęcać
uwagi rzadko i nieregularnie aktualizowanym blogom. Z drugiej strony nie ma sensu subskrybować kanałów, które
 wypluwają 20 czy 30 nagłówków na godzinę. I tak nie będzie czasu ich wszystkich przejrzeć.
Najlepiej skoncentrować się na wortalach, których redaktorzy dokonują ostrej selekcji aktualności. Publikują
najwyżej kilkadziesiąt depesz dziennie. Ich przejrzenie zajmuje kilka minut. Jeśli takich RSS-ów jest kilkanaście,
internauta spędzi nie więcej niż godzinę na ich analizie. Będzie miał w czytniku tylko to, co jest dla niego ważne 
wyspecjalizowane, tematyczne serwisy oferujące unikalną, atrakcyjnie podaną zawartość.
Jak stworzyć własny kanał?
Tworząc stronę warto udostępnić czytelnikom jeden lub kilka kanałów RSS. Internauci prowadzący blogi
często korzystają z oferowanych przez popularne platformy (Blogger, WordPress itp.) gotowych rozwiązań
programistycznych. Zazwyczaj jest to automatycznie generowany plik XML z linkiem wyszczególnionym gdzieś
w blogu.
A
atwo i bezpłatnie można poszerzyć możliwości oferowane przez tego typu narzędzia dzięki należącemu do
Google FeedBurnerowi. Nie potrafi on od początku stworzyć nowego kanału, ale może przejąć dotychczasowy RSS.
Użytkownik ma dzięki temu, na przykład, dostęp do zaawansowanych statystyk.
Przygotowując samodzielnie duży serwis, webmaster musi skorzystać z bardziej rozbudowanych
programów. Pozwalają od zera stworzyć własny kanał RSS. Przykłady to: AggPub, Feeder czy RSS Writer. Niektóre
z tych aplikacji działają online (w oknie przeglądarki), inne to samodzielne programy  darmowe i płatne.
W zależności od potrzeb można wybrać produkt nie wymagający zaawansowanej znajomości XML-a lub taki, który
oferuje większą elastyczność, ale przeznaczony jest dla profesjonalnych webmasterów. Ci ostatni docenią także
możliwości wykrywających błędy w kodzie walidatorów, takich jak Feed Validator czy RSS Validator.
Really Simple Syndication to potężne narzędzie. Twórcy witryn wykorzystują je do popularyzacji
publikowanych treści. Użytkownicy z kolei oszczędzają wiele czasu, ogarniając jednym rzutem oka kilkadziesiąt
serwisów. Dodają nowe, interesujące ich kanały i w ten sposób tworzą coś w rodzaju zindywidualizowanego portalu
informacyjnego oferującego tylko wyselekcjonowane aktualności. To wszystko za darmo i bez konieczności
poznawania zaawansowanych technik programistycznych. Określenie  really simple jest w tym przypadku jak
najbardziej uzasadnione.
Przydatne adresy
Katalogi kanałów RSS
BlogStreet http://www.blogstreet.com
Chordata http://www.chordata.info
DayTimeNews http://www.daytimenews.com
Feed Directory http://www.feed-directory.com
Feedage http://www.feedage.com
Find RSS http://www.findrss.net
RSS Feeds http://www.rssfeeds.com
RSS Network http://www.rss-network.com
Edytory RSS
AggPub http://www.gttech.com/aggpub
Feed Editor http://www.extralabs.net
Feeder http://www.reinventedsoftware.com
FeedPublish http://www.feedpublish.com
GenRSS http://www.sanusart.com/php/GenRSS
MyRSSCreator http://www.myrsscreator.com
RSSWriter http://www.phelios.net
WebRSS http://www.webrss.com
s.
3