Aparat krytyczny dla zbioru z
ródeł
1. Ogólny
a. spis treści  na początku [1]
b. wstęp rzeczowy [2]
i. kontekst historyczny z
ródła
ii. przybliża z
ródło początkującemu użytkownikowi
iii. z drugiej strony jest to interpretacja, narzucanie swojej wizji
iv. może być wiele wstępów przy kolejnych częściach wydawnictwa  w
wydawnictwach długoczasowych może być kilka przedmów
dotyczących np. kwerend.
c. przedmowa [3]:
i. po wstępie rzeczowym,
ii. zawsze jest jedna dla całego wydawnictwa z
ródłowego,
iii. zawiera definicję tematu i uzasadnienie wyboru,
iv. wybór instrukcji wydawniczej  przyjęte standarty edytorskie, stosunek
do instrukcji: odrzucenie, zmodyfikowanie, zastosowanie bez
zastrzeżeń etc.,
v. wcześniejsze wydania lub wydania które mogły zahaczać o te z
ródła,
vi. ujawnienie  kuchni edytorskiej,
vii. użytkownik dowie się, czego może szukać w tym z
ródle,
viii. edytor pokazuje, jakie problemy dostrzega przy wydawaniu,
ix. stan zachowania, postać zewnętrzna,
x. stosuje się paginację rzymską
d. bibliografia
e. wykaz skrótów [6]:
i. użytych w aparacie krytycznym [nazwy archiwów, publikacji etc.],
ii. użytych w z
ródłach
f. spis treści,
g. zasady transliteracji [jeśli konieczne],
h. ilustracje:
i. jako dodatek  eg. portret Kościuszki przy z
ródłach z 1794 r.,
ii. jako element aparatu krytycznego, eg. zdjęcie oryginału dokumentu
i. mapy  np. itineraria, szlaki bojowe, zasięgi występowania zjawisk etc.,
j. tabele chronologiczne,
k. drzewa genealogiczne,
l. wykazy urzędników itp.,
m. konkordancja,
n. zestawienie z
ródeł, które przejrzeliśmy i których nie zaakceptowaliśmy [4],
o. zestawienie instytucji i zespołów archiwalnych [5],
p. zestawienie organizacji, instytucji, czasopism  ciał zbiorowych pojawiających
się w z
ródłach,
q. słowniki  np. wyrazów obcych, slangowych, gwarowych czy staropolskich
występujących w tekście,
r. indeksy (skorowidze)1  na końcu wydawnictwa:
i. osób  wszystkie miejsca gdzie występuje np. Klement Gottwald lub
jest mowa o nim, nawet gdy nie został wymieniony z nazwiska,
1. numery stron miejsc gdzie dana osoba odgrywa główną rolę
podaje się w druku pogrubionym pismem
2. jeżeli dwie osoby noszą to samo nazwisko i imię możemy
podać:
a. funkcję
b. daty życia
c. pokrewieństwo
ii. nazw geograficznych
iii. rzeczowy  rzadko występuje
iv. mieszany, np. rzeczowo geograficzny, eg:
Paryż
kościoły
mieszkańcy
ulice
v. rozumowany  indeks osobowy rozwinięty o zwięzłe informacje o
osobie. eg:
Dąbrowski, Franciszek, kapitan, z-ca d-cy obrony Westerplatte
Dąbrowski, Jan Henryk, generał, dowódca Legionów Polskich we Włoszech
Dąbrowski, Jarosław, rewolucjonista, uczestnik walk Komuny Paryskiej
2. Dotyczący samego z
ródła  komentuje konkretne z
ródło:
a. nagłówek:
i. nr
ii. data
iii. miejsce
iv. nazwa z
ródła
v. wystawca i odbiorca
vi. regest
b. legenda [ metryka z
ródła],
i. forma przekazu [oryginał, kopia, minuta]
ii. technika wykonania [rękopis, maszynopis, druk]
iii. stan zachowania
iv. miejsce przechowywania
v. ew. inne egzemplarze
c. przypisy:
i. rzeczowe
ii. tekstowe
1
dawniej indeksem był spis z prostym podaniem samych haseł, a skorowidz był indeksem rozbudowanym o
dodatkowe informacje  obecnie wyrazy te są synonimami, a indeks uzupełniony dodatkowymi informacjami
nazywamy indeksem rozumowanym (por. w tekście)